IBPP1/4512-168/16/MS - Opodatkowanie ustanowienia nieodpłatnej służebności gruntowej.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 22 lutego 2016 r. (data wpływu 1 marca 2016 r.), uzupełnionym pismem z 21 kwietnia 2016 r. (data wpływu 27 kwietnia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania ustanowienia nieodpłatnej służebności gruntowej - jest nieprawidłowe.

W dniu 1 marca 2016 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania ustanowienia nieodpłatnej służebności gruntowej.

Wniosek uzupełniono pismem z 21 kwietnia 2016 r. (data wpływu 27 kwietnia 2016 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 12 kwietnia 2016 r. nr IBPP1/4512-168/16/MS.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (Gmina) jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. W ramach prowadzonej działalności wykonuje zadania nałożone na nią odrębnymi przepisami prawa dla realizacji których została powołana, jak również działania podlegające regulacjom VAT a w konsekwencji czego wykonuje je jako podatnik VAT.

Na wniosek Starosty W. - organu reprezentującego Skarb Państwa, Wnioskodawca umową darowizny z dnia 20 grudnia 2013 r. darował Skarbowi Państwa grunty stanowiące własność Wnioskodawcy, a także grunty będące w użytkowaniu wieczystym Wnioskodawcy. Grunty zostały darowane z przeznaczeniem pod budowę nowej siedziby Komendy Powiatowej Policji w W., podległej Staroście W. W ww. umowie notarialnej strony tj. Starosta W. reprezentujący Skarb Państwa, oraz Burmistrz W. reprezentujący Wnioskodawcę, zobowiązały się do wzajemnego nieodpłatnego ustanowienia służebności gruntowej przejazdu i przechodu - Wnioskodawca Skarbowi Państwa po działkach Wnioskodawcy, a Skarb Państwa Wnioskodawcy, po działkach Skarbu Państwa.

Wartość służebności została oszacowana przez rzeczoznawcę majątkowego.

Po zaprojektowaniu nowej siedziby Komendy Powiatowej Policji w W., Wnioskodawca zrezygnował z roszczenia o ustanowienie służebności gruntowej przez Skarb Państwa. Pozostało do zrealizowania zawarcie umowy ustanowienia służebności Skarbowi Państwa przez W., po działkach stanowiących własność Wnioskodawcy. Inwestorem nowej siedziby Komendy Powiatowej Policji w W., jest Komenda Wojewódzka Policji w K.

W piśmie z 27 kwietnia 2016 r. na pytanie tut. organu "Czy a jeżeli tak to w jaki sposób ustanowienie służebności gruntowej na rzecz Skarbu Państwa jest związane z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością. Czy ustanowienie tej służebności wpisuje się w zadania własne wykonywane przez Wnioskodawcę jeśli tak to jakie i z jakich przepisów wynikające..." Wnioskodawca wskazał, że ustanowienie służebności gruntowej (jako ograniczonego prawa rzeczowego wynikającego z Kodeksu cywilnego) na działkach stanowiących własność Wnioskodawcy, wynika z art. 14 ust. 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 782 z późn. zm.) a także ze zobowiązania Wnioskodawcy w akcie notarialnym, o nieodpłatnym ustanowieniu służebności na rzecz Skarbu Państwa. Zadania własne Wnioskodawcy, w tym przypadku gospodarka nieruchomościami - a także zadania dotyczące gminnych dróg, ulic, mostów, placów, organizacji ruchu drogowego, wynikają z art. 7 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 1515 z późn. zm.).

Na pytanie tut. organu "Czy Wnioskodawcy przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu nieruchomości gruntowych związanych ze wskazaną usługą służebności, w całości lub w części..." Wnioskodawca wskazał, że warunkiem obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony jest jego wystąpienie w danym okresie rozliczeniowym lub w kolejnych okresach sprawozdawczych. Nie można więc uznać, że przepis, w którym mowa o obniżeniu podatku naliczonego obejmuje sytuacje kiedy podatek należny w ogóle nie wystąpił gdyż Wnioskodawca w momencie nabycia nieruchomości nie był jeszcze podatnikiem podatku VAT. W związku z powyższym nie miał takiego prawa.

Przyczyną ustanowienia służebności gruntowej, jest konieczność udokumentowania przez Skarb Państwa prawnego dostępu do drogi publicznej, co jest konieczne do uzyskania pozwolenia na budowę siedziby Komendy Powiatowej Policji w W., które wydaje Starostwo Powiatowe w W. Bez prawnego udokumentowania dostępu do drogi publicznej inwestor czyli Komenda Wojewódzka Policji w K. nie uzyska pozwolenia na budowę.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy ustanowienie nieodpłatnej służebności gruntowej pomiędzy Wnioskodawcą a Skarbem Państwa będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, pojęcie służebności gruntowej zostało zdefiniowane w art. 285 § 1 ustawy - Kodeks cywilny.

Zgodnie z ww. artykułem nieruchomość można obciążyć na rzecz właściciela innej nieruchomości (nieruchomości władnącej) określonym prawem, w wyniku którego właściciel nieruchomości władnącej może korzystać w oznaczonym zakresie z nieruchomości obciążonej, lub właściciel nieruchomości obciążonej zostaje ograniczony w możności dokonywania w stosunku do niej określonych działań, lub właścicielowi nieruchomości obciążonej nie wolno wykonywać określonych uprawnień, które mu względem nieruchomości władnącej przysługują na podstawie przepisów o treści i wykonywaniu własności. Ustanowienie służebności jest czynnością cywilnoprawną.

Ustawa o podatku od towarów (art. 5 ust. 1 pkt 1) mówi, że opodatkowaniu podatkiem VAT podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terenie kraju. W myśl art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również zobowiązania się od dokonania czynności lub tolerowania czynności lub sytuacji.

W sytuacji ustanowienia służebności gruntowej o charakterze nieodpłatnym należy przeanalizować przepisy art. 8 ust. 2 ustawy o VAT. Zgodnie z tym przepisem za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

Nieodpłatne ustanowienie służebności będzie zatem podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT wówczas, gdy spełnione będą warunki określone w ww. przepisie, czyli gdy ustanowienie służebności (nieodpłatne) nie będzie miało związku z prowadzoną przez podatnika działalnością.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż ustanowienie służebności na rzecz Skarbu Państwa w opisywanej wyżej sytuacji nie będzie wykonywane w ramach działalności gospodarczej a co za tym idzie winno podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT. Z definicji działalności gospodarczej (art. 2 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej) wynika, że musi mieć ona charakter zarobkowy (w przypadku jednostek samorządu terytorialnego przesłanka ta jest o tyle modyfikowana, że gmina nie może działać wyłącznie z nastawieniem na zysk, ale zysk ten może być niejako ubocznym efektem działalności użyteczności publicznej). Ustanowienie służebności (przez jakikolwiek podmiot prawa cywilnego) co do zasady nie świadczy o wykonywaniu działalności gospodarczej - trudno bowiem powiedzieć, że łączy się on z działalnością zarobkową wykonywaną w sposób ciągły i zorganizowany.

W pewnych przypadkach można sobie to jednak wyobrazić, ale wówczas ustanowienie służebności musiałoby być częścią jakiejś inwestycji, która wymuszałaby ustanowienie tego prawa (np. w działalności deweloperskiej).

Analizując kwestię czy ustanowienie tej służebności ma na celu realizację Wnioskodawcy - jako gminy - zadania własnego określonego w ustawie o samorządzie gminnym oraz art. 15 ust. 6 ustawy o VAT wynika, że Wnioskodawca w ramach działalności określonej ustawowo nie jest podatnikiem VAT. A opisana służebność będzie stanowić korzyść Skarbu Państwa a nie zaś Wnioskodawcy.

Reasumując: służebność ustanowiona zostaje nieodpłatnie i to na rzecz Skarbu Państwa w ramach przywilejów przyznanych przez ustawę o gospodarce nieruchomościami, świadczy zdaniem Wnioskodawcy o tym, że nie jest to działalność gospodarcza a co za tym idzie powyższą służebność należny opodatkować podatkiem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl zapisów art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Przez towary należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii, o czym stanowi art. 2 pkt 6 ustawy o VAT.

W oparciu o art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie.

Ustawodawca jednakże przewidział od powyższej reguły wyjątki, które zostały zawarte - w przypadku dostawy towarów - w art. 7 ust. 2 oraz w przypadku świadczenia usług - w art. 8 ust. 2 ustawy o VAT.

I tak, na mocy art. 8 ust. 2 ustawy, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

Za usługi świadczone do celów innych niż działalność gospodarcza należy uznać wszelkie usługi, których świadczenie odbyło się bez związku z potrzebami prowadzonej działalności gospodarczej. Niedopełnienie któregokolwiek z warunków określonych w art. 8 ust. 2 ustawy, jest podstawą do traktowania nieodpłatnej usługi jako niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Aby użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa, o którym mowa w art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy uznać za odpłatne świadczenie usług, a zatem za podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, musi być ono dokonane do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika oraz Wnioskodawcy musiało przysługiwać, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.

Analizując natomiast treść powołanego art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy zauważyć należy, że dla ustalenia czy konkretne nieodpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu na mocy cytowanego wyżej przepisu istotne jest ustalenie celu takiego świadczenia. Jeżeli nieodpłatne świadczenie wpisywało się będzie w cel prowadzonej działalności gospodarczej, wtedy przesłanka uznania takiej nieodpłatnej czynności za odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu nie zostanie spełniona. Stwierdzenie takie uzależnione jest jednak od konkretnych okoliczności, jakie w danej sprawie występują.

Podkreślić należy, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega nieodpłatne świadczenie usług (inne niż wskazane w pkt 1) na cele inne niż działalność gospodarcza podatnika, bez względu na to czy podatnikowi przysługiwało, czy też nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku.

Wyjaśnić ponadto należy, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usługi w rozumieniu art. 7 ust. 1 oraz art. 8 ust. 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z powyższego wynika, iż opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez podatników w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy o VAT nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Analiza wskazanych powyżej przepisów prowadzi do następujących wniosków:

W związku z powyższym należy podkreślić, iż tylko spełnienie ww. warunków łącznie daje możliwość legalnego wyłączenia z kategorii podatników podatku od towarów i usług na mocy art. 15 ust. 6 ustawy.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, ustanowienia służebności. Bowiem tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca (Gmina) jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT.

Na wniosek Starosty W. - organu reprezentującego Skarb Państwa, Wnioskodawca umową darowizny z dnia 20 grudnia 2013 r. darował Skarbowi Państwa grunty stanowiące własność Wnioskodawcy, a także grunty będące w użytkowaniu wieczystym Wnioskodawcy. Grunty zostały darowane z przeznaczeniem pod budowę nowej siedziby Komendy Powiatowej Policji w W., podległej Staroście W. W ww. umowie notarialnej strony tj. Starosta W. reprezentujący Skarb Państwa, oraz Burmistrz W. reprezentujący Wnioskodawcę, zobowiązały się do wzajemnego nieodpłatnego ustanowienia służebności gruntowej przejazdu i przechodu - Wnioskodawca Skarbowi Państwa po działkach Wnioskodawcy, a Skarb Państwa Wnioskodawcy, po działkach Skarbu Państwa.

Po zaprojektowaniu nowej siedziby Komendy Powiatowej Policji w W., Wnioskodawca zrezygnował z roszczenia o ustanowienie służebności gruntowej przez Skarb Państwa. Pozostało do zrealizowania zawarcie umowy ustanowienia służebności Skarbowi Państwa przez Wnioskodawcę, po działkach stanowiących własność Wnioskodawcy.

W piśmie z 27 kwietnia 2016 r. na pytanie tut. organu "Czy a jeżeli tak to w jaki sposób ustanowienie służebności gruntowej na rzecz Skarbu Państwa jest związane z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością. Czy ustanowienie tej służebności wpisuje się w zadania własne wykonywane przez Wnioskodawcę jeśli tak to jakie i z jakich przepisów wynikające..." Wnioskodawca wskazał, że ustanowienie służebności gruntowej (jako ograniczonego prawa rzeczowego wynikającego z Kodeksu cywilnego) po działkach stanowiących własność Wnioskodawcy, wynika z art. 14 ust. 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 782 z późn. zm.) a także ze zobowiązania Wnioskodawcy w akcie notarialnym, o nieodpłatnym ustanowieniu służebności na rzecz Skarbu Państwa. Zadania własne Wnioskodawcy, w tym przypadku gospodarka nieruchomościami - a także zadania dotyczące gminnych dróg, ulic, mostów, placów, organizacji ruchu drogowego, wynikają z art. 7 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 1515 z późn. zm.).

Ponadto Wnioskodawca wskazał, że w momencie nabycia nieruchomości Wnioskodawca nie był jeszcze podatnikiem podatku VAT, w związku z powyższym nie miał prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony.

W świetle powyższego Wnioskodawca ma wątpliwości czy ustanowienie nieodpłatnej służebności gruntowej pomiędzy nim a Skarbem Państwa będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Odnosząc się do powyższego wskazać należy, że pojęcie służebności gruntowej zdefiniowane zostało w art. 285 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 380 z późn. zm.). Zgodnie z tym przepisem nieruchomość można obciążyć na rzecz właściciela innej nieruchomości (nieruchomości władnącej) prawem, którego treść polega bądź na tym, że właściciel nieruchomości władnącej może korzystać w oznaczonym zakresie z nieruchomości obciążonej, bądź na tym, że właściciel nieruchomości obciążonej zostaje ograniczony w możności dokonywania w stosunku do niej określonych działań, bądź też na tym, że właścicielowi nieruchomości obciążonej nie wolno wykonywać określonych uprawnień, które mu względem nieruchomości władnącej przysługują na podstawie przepisów o treści i wykonywaniu własności.

Z powyższego wynika, że ustanowienie służebności gruntowej wiąże się ze zobowiązaniem właściciela gruntu do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji.

Służebność gruntowa przejazdu i przechodu na rzecz Skarbu Państwa o której mowa we wniosku stanowi świadczenie przez Wnioskodawcę usług w ramach jego aktywności cywilnoprawnej i w tym zakresie ma charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. W konsekwencji w sprawie nie ma zastosowania wyłączenie z opodatkowania o którym mowa w art. 15 ust. 6 ustawy o VAT.

Zatem przedmiotowa czynność stanowi usługę o charakterze nieodpłatnym, o której mowa w art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT, podlegającą na użyciu tych towarów (działek), jednakże aby świadczenie to podlegało opodatkowaniu, musi być wykonane do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika oraz podatnikowi musiało przysługiwać w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W przedmiotowej sprawie ustanowienie przez Wnioskodawcę służebności gruntowej nie zostanie dokonane dla celów prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej. Wnioskodawca wskazał wprawdzie we wniosku, że ustanowienie służebności gruntowej na działkach stanowiących własność Wnioskodawcy wynika z art. 14 ust. 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 1774 z późn. zm.), a także ze zobowiązania Wnioskodawcy w akcie notarialnym, jednak wskazany przez Wnioskodawcę przepis nie wskazuje, aby czynność ta była związana z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą. Przepis art. 14 ust. 2 zdanie drugie ustawy o gospodarce nieruchomościami stanowi, że nieruchomości stanowiące własność jednostek samorządu terytorialnego mogą być nieodpłatnie obciążane na rzecz Skarbu Państwa lub innych jednostek samorządu terytorialnego ograniczonymi prawami rzeczowymi. Przepis ten normuje zatem jedynie prawo Wnioskodawcy do ustanowienia służebności gruntowej, nie oznacza to jednak, że w przedmiotowej sprawie ustanowienie służebności gruntowej nastąpiło na cele związane z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą. Ustanowienie służebności gruntowej przejazdu i przechodu na rzecz Skarbu Państwa nie jest bowiem związane z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą, tylko z działalnością Komendy Powiatowej Policji w W., której budynek ma być wybudowany na tych działkach i Skarb Państwa w celu uzyskania pozwolenia na budowę tej siedziby musi udokumentować prawny dostęp do drogi.

Mimo jednak użycia przez Wnioskodawcę gruntów do celów niezwiązanych z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą, ustanowienie służebności gruntowej nie będzie podlegać opodatkowaniu, gdyż Wnioskodawcy przy nabyciu tych gruntów nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego (w momencie nabycia nieruchomości Wnioskodawca nie był podatnikiem podatku VAT).

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy, że służebność należy opodatkować podatkiem VAT, należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.