IBPP1/443-997/10/MS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku, który wpłynął do tut. organu w dniu 15 października 2010 r., uzupełnionym pismami z dnia 18 stycznia 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stwierdzenia czy sprzedaż nieruchomości rolnych przez które przechodzi strefa techniczna napowietrznych linii energetycznych korzysta ze zwolnienia z podatku VAT - jest nieprawidłowe.

W dniu 15 października 2010 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stwierdzenia czy sprzedaż nieruchomości rolnych przez które przechodzi strefa techniczna napowietrznych linii energetycznych korzysta ze zwolnienia z podatku VAT.

Wniosek został uzupełniony pismami z dnia 18 stycznia 2011 r., będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu IBPP1/443-997/10/MS z dnia 3 stycznia 2011 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest użytkownikiem wieczystym nieruchomości gruntowych niezabudowanych, które zamierza sprzedać. Opisywane grunty są w wypisach z rejestru gruntów określone jako grunty rolne i łąki. W miejscowym planie zagospodarowania określono je również jako tereny rolnicze. Jednocześnie w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego przez obszar tych działek przechodzi strefa techniczna napowietrznych linii energetycznych 220KV, 110KV. Na niektórych działkach stoją słupy wysokiego napięcia. W opisie w miejscowym planie zagospodarowania "na wyznaczonych terenach dopuszcza się urządzenia infrastruktury technicznej nie wymagające wyłączenia gruntów z użytkowania rolnego".

W uzupełnieniu wniosku z dnia 18 stycznia 2011 r. stwierdzono, że Wnioskodawca jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym od 1996 r.

Nie wydano decyzji o warunkach zabudowy żadnej z wnioskowanych działek.

Właścicielem linii energetycznej jest zakład energetyczny, nie Wnioskodawca. Przedmiotem transakcji będzie sprzedaż prawa użytkowania wieczystego gruntu działek.

Numery działek nad którymi przebiega linia energetyczna, ale nie są posadowione słupy: 1,2,4,5 wszystkie w obrębie 37 w K.

Numer działki na której jest posadowiony słup 6/1 obręb 37 w K.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy do celów podatku VAT sprzedaż nieruchomości rolnych przez które przechodzi strefa techniczna napowietrznych linii energetycznych korzysta ze zwolnienia VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług "zwalnia się od podatku (...) dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę". Działki te nie są budowlane ani przeznaczone pod zabudowę.

Jednakże na niektórych z nich stoją słupy sieci energetycznych. Powstaje więc pytanie, czy choć nie są to tereny budowlane, to nie powinny być traktowane przy analizie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT jak tereny zabudowane.

W myśl art. 3 ust. 6 ustawy - Prawo Budowlane przez budowę rozumie się wykonanie obiektu budowlanego w określonym miejscu, a także odbudowę, rozbudowę, nadbudowę obiektu budowlanego". Jako obiekt budowlany należy rozumieć budynek, budowlę, obiekt małej architektury (art. 3 ust. 1 tej ustawy). Z kolei pod pojęciem budowli (art. 3 ust. 3 tej ustawy) należy rozumieć "każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: lotniska, drogi, linie kolejowe, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne...". Słupy wysokiego napięcia są elementem sieci technicznych. Dlatego zdaniem Wnioskodawcy sprzedaż opisanych powyżej nieruchomości na których znajdują się słupy nie korzysta ze zwolnienia z VAT. Natomiast pozostałe grunty przez które przechodzi strefa techniczna napowietrznych linii energetycznych, ale nie umiejscowiono na nich słupów korzysta ze zwolnienia VAT jako grunty nie budowlane i nie przeznaczone pod zabudowę. Czy w świetle wymienionych przepisów stanowisko Wnioskodawcy jest poprawne.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Ponieważ we wniosku, który wpłynął do tut. organu 15 października 2010 r. Wnioskodawca wskazał, że sprawa dotyczy zdarzenia przyszłego, co potwierdził w uzupełnieniu wniosku z dnia 18 stycznia 2011 r. stwierdzając, że " przedmiotem transakcji

będzie sprzedaż prawa użytkowania wieczystego gruntu działek", zatem w niniejszej interpretacji oceniono zdarzenie przyszłe przedstawione przez Wnioskodawcę w oparciu o przepisy prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług obowiązujące w dniu wydania interpretacji tj. z uwzględnieniem zmian obowiązujących od dnia 1 stycznia 2011 r.

Zgodnie z brzmieniem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

Przez towary, w świetle art. 2 ust. 6 ww. ustawy, rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r.).

Natomiast przez dostawę towarów w świetle art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

Z powyższego wynika, iż zarówno sprzedaż gruntu, jak również sprzedaż prawa użytkowania wieczystego, stanowią dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o VAT i na mocy art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Wysokość opodatkowania regulują przepisy Działu VIII ww. ustawy (art. 41-85). Stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22% z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Na mocy art. 19 pkt 5 ustawy z dnia 26 listopada 2010 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z realizacją ustawy budżetowej (Dz. U. z 2010 r. Nr 238, poz. 1578) oraz art. 9 pkt 1 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 257, poz. 1726) z dniem 1 stycznia 2011 r. w ustawie o podatku od towarów i usług dodano w przepisach przejściowych i końcowych przepisy art. 146a-146j.

I tak, stosownie do art. 146a pkt 1 ustawy o VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy o VAT, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług, dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Jak wynika z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Ponadto, zgodnie z § 13 ust. 1 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 246, poz. 1649) zwalnia się od podatku dzierżawę gruntów przeznaczonych na cele rolnicze, a także zbycie prawa użytkowania wieczystego tych gruntów.

Analiza powołanych wyżej przepisów wskazuje jednoznacznie, że zwolnienie to obejmuje także zbycie prawa użytkowania wieczystego gruntów przeznaczonych na cele rolnicze (co zostało potwierdzone przez ustawodawcę w cyt. wyżej § 13 ust. 1 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010 r.). Z powyższego ponad wszelką wątpliwość wynika, że elementem, który determinuje możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku VAT przy zbyciu prawa użytkowania wieczystego gruntów jest przeznaczenie gruntu objętego tym prawe na cele inne niż budowlane.

Ustawodawca nie sprecyzował, jakimi kryteriami należy się kierować, aby ustalić przedmiotowy rodzaj gruntu.

Należy wskazać, że zgodnie z objaśnieniami zawartymi w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316) przez obiekty budowlane rozumie się konstrukcje połączone z gruntem w sposób trwały, wykonane z materiałów budowlanych i elementów składowych, będące wynikiem prac budowlanych.

Zgodnie z art. 3 pkt 1 lit. a) i b i pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 243, poz. 1623) ilekroć w ustawie jest mowa o obiekcie budowlanym - należy przez to rozumieć:

Natomiast budynkiem jest taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

Analogicznie definiuje budynek Polska Klasyfikacja Obiektów Budowlanych wprowadzona do stosowania rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 z późn. zm.) stanowiąc, iż przez obiekty budowlane rozumie się konstrukcje połączone z gruntem w sposób trwały, wykonane z materiałów budowlanych i elementów składowych, będące wynikiem prac budowlanych. Zaś budynki to zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych. Przystosowane są do przebywania ludzi, zwierząt lub ochrony przedmiotów.

Obiekty budowlane nie będące budynkami Polska Klasyfikacja Obiektów Budowlanych zalicza do obiektów inżynierii lądowej i wodnej stanowiąc, iż obiekty inżynierii lądowej i wodnej są to wszystkie obiekty budowlane nie sklasyfikowane jako budynki, tj.: drogi kołowe, drogi kolejowe, mosty, autostrady, drogi lotniskowe, zapory wodne, itp.

Pojęcie obiektów inżynierii lądowej i wodnej odpowiada swym zakresem definicji budowli zawartej w art. 3 pkt 3 ustawy - Prawo budowlane.

Zgodnie z art. 3 pkt 3 ww. ustawy - Prawo budowlane przez budowle należy rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest użytkownikiem wieczystym nieruchomości gruntowych, które zamierza sprzedać. Opisywane grunty są w wypisach z rejestru gruntów określone jako grunty rolne i łąki. W miejscowym planie zagospodarowania określono je również jako tereny rolnicze. Jednocześnie w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego przez obszar tych działek przechodzi strefa techniczna napowietrznych linii energetycznych 220KV, 110KV. Na niektórych działkach stoją słupy wysokiego napięcia. W opisie w miejscowym planie zagospodarowania "na wyznaczonych terenach dopuszcza się urządzenia infrastruktury technicznej nie wymagające wyłączenia gruntów z użytkowania rolnego".

W uzupełnieniu wniosku z dnia 18 stycznia 2011 r. stwierdzono, że Wnioskodawca jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym od 1996 r.

Nie wydano decyzji o warunkach zabudowy żadnej z wnioskowanych działek.

Właścicielem linii energetycznej jest zakład energetyczny, nie Wnioskodawca.

Przedmiotem planowanej przez Wnioskodawcę transakcji ma być sprzedaż prawa użytkowania wieczystego działek nad którymi przebiega linia energetyczna, ale nie są postawione słupy oznaczonych nr 1, 2, 4, 5 położonych w obrębie 37 w K. oraz działka na której jest posadowiony słup oznaczona nr 6/1 położona w obrębie obręb 37 w K.

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy oraz opis sprawy stwierdzić należy, iż sprzedaż prawa użytkowania wieczystego działek niezabudowanych oznaczonych nr 1, 2, 4 i 5 położonych w obrębie 37 w K., w sytuacji gdy z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego wynika (jak wskazał Wnioskodawca we wniosku), że przedmiotowe działki są terenami rolniczymi z zaznaczeniem, że na wyznaczonych terenach dopuszcza się urządzenia infrastruktury technicznej nie wymagające wyłączenia gruntów z użytkowania rolnego, nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT, o którym mowa w § 13 ust. 1 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010 r. Fakt, że na tych działkach dopuszcza się budowę urządzeń infrastruktury technicznej, skutkuje uznaniem tych działek za działki przeznaczone po zabudowę, co wyklucza zastosowanie przedmiotowego zwolnienia.

Jednocześnie wskazać należy iż sprzedaż prawa użytkowania wieczystego działek niezabudowanych oznaczonych nr 1, 2, 4 i 5 położonych w obrębie 37 w K. mogłaby korzystać ze zwolnienia od podatku VAT, o którym mowa w § 13 ust. 1 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010 r. tylko i wyłącznie w sytuacji gdy z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego wynikać będzie, że przedmiotowe działki są terenami rolniczymi bez możliwości jakiejkolwiek zabudowy w tym zabudowy technicznej.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, że sprzedaż przedmiotowych działek (na których nie są posadowione słupy linii energetycznej) będzie korzystała ze zwolnienia z podatku od towarów i usług, należało uznać za nieprawidłowe.

Odnosząc się natomiast do kwestii opodatkowania sprzedaży dotyczącej działki oznaczonej nr 6/1 położonej w obrębie 37 w K., na której posadowiony jest słup linii energetycznej stwierdzić należy, że w związku z tym, iż właścicielem linii energetycznej jest zakład energetyczny a nie Wnioskodawca, przedmiotem planowanej sprzedaży będzie tylko i wyłącznie prawo użytkowania wieczystego tej działki.

Jednocześnie stwierdzić należy, że słupy linii energetycznej są elementami sieci technicznych, które zgodnie z powołanym przepisem art. 3 ust. 3 ustawy - Prawo budowlane są budowlami. Zatem uznać należy, że przedmiotowa działka na której posadowiony jest słup linii energetycznej jest działką zabudowaną. Jednocześnie w miejscowym planie zagospodarowania na wyznaczonych terenach dopuszcza się urządzenia infrastruktury technicznej nie wymagające wyłączenia gruntów z użytkowania rolnego. Zatem sprzedaż prawa użytkowania wieczystego tej działki nie może korzystać ze zwolnienia określonego w § 13 ust. 1 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, że sprzedaż działki oznaczonej nr 6/1 położonej w obrębie 37 w K. (na której jest posadowiony słup linii energetycznej) nie będzie korzystała ze zwolnienia z podatku od towarów i usług, należało uznać za prawidłowe.

Jednakże stanowisko Wnioskodawcy oceniane całościowo należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji indywidualnej.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego (w szczególności w sytuacji wydania decyzji o warunkach zabudowy dla działek oznaczonych nr 1, 2, 4 i 5 położonych w obrębie 37 w K. oznaczonych w obowiązującym miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego jako teren rolniczy) lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.