IBPP1/443-980/12/LSz

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 11 września 2012 r. (data wpływu 17 września 2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 5 grudnia 2012 r. (data wpływu 10 grudnia 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek otrzymanych w spadku - jest prawidłowe.

W dniu 17 września 2012 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek otrzymanych w spadku.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 5 grudnia 2012 r. (data wpływu 10 grudnia 2012 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu Nr IBPP1/443-980/12/LSz oraz Nr IBPBII/2/415-1275/12/MM z dnia 27 listopada 2012 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Dnia 20 lipca 2001 r. rodzice Wnioskodawcy przekazali mu gospodarstwo rolne aktem notarialnym darowizny i od tego roku Wnioskodawca jest rolnikiem. W 1997 r. zachorowała żona Wnioskodawcy i przeszła na rentę stałą. W dniu 8 marca 2002 r. aktem notarialnym rodzice żony Wnioskodawcy przekazali jej gospodarstwo rolne o powierzchni 7,5 ha. Żona Wnioskodawcy zmarła 28 października 2005 r. Sprawę spadkową Wnioskodawca przeprowadził w sądzie w dniu 31 stycznia 2006 r. Sąd podzielił spadek po 1/2 wraz z synem Wnioskodawcy. Syn Wnioskodawcy jest pełnoletni, uczy się i w przyszłości będą potrzebne pieniądze na szkołę oraz polepszenie warunków życia. Wnioskodawca wraz z synem podjął decyzję aby podzielić jedno pole klasy V na 14 działek budowlanych i sprzedać te działki, na razie 4. Pole to ma 2,42 ha.

Teren ten nie ma miejscowego planu zagospodarowania, więc Wnioskodawca z synem wystąpią o warunki zabudowy. Działki będą mieć po 10a, reszta pola zostanie. Wnioskodawca z synem opłacają po 1/2 podatku rolnego ustalonego przez Gminę.

Wnioskodawca podkreśla, że gospodarstwa te zostały nabyte w drodze dziedziczenia majątku rodzinnego od pokoleń, nie w zamiarach kupna i odsprzedaży za większy zysk. Zmieniła się tylko sytuacja życiowa i według Wnioskodawcy nie powinny być pobrane podatki od działek.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że nie jest podatnikiem podatku VAT, nie składa deklaracji VAT-7.

W darowiźnie od rodziców w 2001 r. Wnioskodawca otrzymał 4 działki rolne wyodrębnione geodezyjnie o łącznej powierzchni 1,2 ha. W drodze spadku w 2006 r. Wnioskodawca otrzymał 14 działek geodezyjnie wyodrębnionych o łącznej powierzchni 7,5 ha.

Grunty będące własnością Wnioskodawcy są jego własnością od momentu ich otrzymania w 2001 r. i 2006 r. Do chwili obecnej są wykorzystywane wyłącznie do działalności rolniczej. Jest to działalność na potrzeby wyłącznie własnego gospodarstwa domowego (przyzagrodowego). Wnioskodawca nie dokonywał i nie dokonuje sprzedaży produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej. Wnioskodawca nie odprowadzał i nie odprowadza od produktów rolnych podatku VAT. Wnioskodawca nie jest rolnikiem zryczałtowanym.

Wnioskodawca płaci podatki od gruntów rolnych i nieruchomości do swoich gmin, gdzie ziemie te podlegają. Grunty w momencie ich otrzymania były gruntami rolnymi.

Wnioskodawca w związku z zamiarem sprzedaży działek wystąpił o dokonanie geodezyjnego wyodrębnienia i podziału w stosunku do 1 działki z gospodarstwa rolnego. Wnioskodawca dokonał podziału działki z gospodarstwa rolnego otrzymanego w spadku w 2006 r.

Wnioskodawca wystąpił o wydanie decyzji o warunkach zabudowy dla wydzielonych działek w celu przekształcenia gruntów rolnych na działki budowlane. Decyzja będzie dotyczyła zabudowy jednorodzinnej.

We wniosku o wydanie decyzji o warunkach zabudowy Wnioskodawca wystąpił o wydzielenie drogi wewnętrznej.

Odnośnie działań marketingowych, Wnioskodawca zamierza działki sprzedać poprzez podanie tej informacji osobiście, nieodpłatnie w najbliższym gronie rodziny i znajomym.

Wnioskodawca zamierza stosować ogłoszenia o sprzedaży działek w formie ustnej informacji.

Działki przeznaczone do sprzedaży nie były i nie są przedmiotem najmu lub dzierżawy - Wnioskodawca nie czerpie żadnych zysków finansowych.

Działki przeznaczone do sprzedaży w momencie sprzedaży będą decyzją o warunkach zabudowy działkami niezabudowanymi.

Oprócz działek wymienionych we wniosku Wnioskodawca nie planuje w przyszłości sprzedaży innych nieruchomości gruntowych.

Wnioskodawca nie dokonywał w przeszłości sprzedaży gruntów, nie odprowadzał podatku VAT, nie składał deklaracji VAT-7, ani zgłoszeń rejestracyjnych VAT-R

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy w przypadku Wnioskodawcy należy odprowadzić podatek VAT od sprzedaży działek.

Jeśli Wnioskodawca sprzeda działkę to w jakim terminie musi wpłacić podatek VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy (stanowisko ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z dnia 5 grudnia 2012 r.): od sprzedaży działek nie powinien być pobierany podatek VAT (podatek od towarów i usług) ponieważ gospodarstwo role zostało nabyte drogą spadkową po żonie i było od pokoleń majątkiem rodzinnym. Nie było to gospodarstwo kupione z zamiarem odsprzedaży za większy zysk.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r., przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek:

* po pierwsze - dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług,

* po drugie - czynność wykonywana jest przez podmiot, który jest podatnikiem VAT.

Należy więc przyjąć, że w oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, zbycie nieruchomości gruntowej (działki), dokonywane przez podatnika, traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Jednakże nie każda czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Podatnikami - według zapisu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT - są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy o VAT).

W zakresie prawa unijnego, z mocy art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347, s. 1 z późn. zm.), "Działalność gospodarcza" obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta zarówno z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, jak i art. 9 ust. 1 ww. Dyrektywy ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnika" te wszystkie podmioty, które prowadzą określoną działalność występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto podatnikiem staje się również ten, kto wykonał czynność podlegającą opodatkowaniu jednorazowo, ale w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia "zamiar". Zgodnie z definicją zawartą we "Współczesnym słowniku języka polskiego" (Wydawnictwo Langenscheidt, Warszawa 2007 r.), "zamiar" oznacza "intencje zrobienia czegoś, zamysł, plan, projekt, chęć".

Wobec powyższego istotą zamiaru są intencje, jakie przyświecają dokonywanym czynnościom oraz cel, który dana osoba ma osiągnąć wykonując dane czynności. Zatem przez zamiar wykonywania danej czynności w sposób częstotliwy należy rozumieć chęć, wolę powtarzalnego, a nie jednorazowego wykonywania określonych czynności, składających się na istotę prowadzenia działalności.

W świetle powyżej przytoczonych przepisów dostawa podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom dokonującego tej dostawy można przypisać znamiona prowadzonej działalności gospodarczej, co może mieć miejsce również przy czynności dokonanej jednorazowo. Działalność gospodarcza może składać się z kilku następujących po sobie transakcji. Czynności takie jak np. poniesienie wydatków inwestycyjnych w celu i z zamiarem rozpoczęcia przyszłej działalności gospodarczej należy również uznać za działalność gospodarczą.

Dlatego też, aby uznać, że dany podmiot działa w charakterze podatnika podatku VAT należy ustalić, czy działa on jako producent, handlowiec lub usługodawca.

Wskazać należy, iż ustawodawca nie określił wymogów formalnych, którym odpowiadać ma podatnik, aby mógł być uznany za producenta lub handlowca oraz kiedy zamiar częstotliwego wykonywania czynności ma być ujawniony. Jednakże w okolicznościach niniejszej sprawy uprawniony jest wniosek, że wystarczającym jest, by okoliczności wskazujące na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy zaistniały w chwili ich wykonywania, zaś podmiot ich dokonujący zachowywał się jak handlowiec czy producent. Dla celów podatku VAT nie jest konieczne, aby działalność była działalnością zarobkową, wykonywaną w sposób zorganizowany i ciągły przez podmioty gospodarcze (przedsiębiorców). Opodatkowaniu tym podatkiem podlega dostawa towarów nie tylko wówczas, gdy dokonywana jest przez podatnika VAT, dla którego wykonywanie działalności gospodarczej stanowi źródło przychodu. Na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, również osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, które dokonują dostawy, czy też świadczą usługi stają się podatnikami podatku VAT, jeżeli okoliczności towarzyszące wykonywaniu czynności wskazują na zamiar wykonywania tych czynności w sposób częstotliwy.

Kwestia sprzedaży gruntów była również przedmiotem rozważań Trybunału Sprawiedliwości UE. Z treści orzeczeń w sprawach C-180/10 i C-181/10 wynika, że za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje środki podobne do wykorzystywanych przez handlowca, producenta tj. wykazuje aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność "handlową" wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie fakt wystąpienia pojedynczych z nich.

Analizując przedstawione przez Wnioskodawcę zdarzenie przyszłe w kontekście powyższych orzeczeń TSUE stwierdzić należy, że Wnioskodawca w zakresie odnoszącym się do wskazanych we wniosku 4 nieruchomości gruntowych niezabudowanych, nie podejmował działań porównywalnych z działalnością podmiotu profesjonalnie zajmującego się obrotem nieruchomościami. Wnioskodawca nie nabył terenu przeznaczonego pod zabudowę celem dalszej jego odsprzedaży, bowiem działki wydzielone z nieruchomości stanowiącej pole (grunt rolny) Wnioskodawca otrzymał w spadku w 2006 r. po zmarłej żonie.

Do chwili obecnej grunty są wykorzystywane wyłącznie do działalności rolniczej. Grunty w momencie ich otrzymania były bowiem gruntami rolnymi. Działalność rolnicza jest prowadzona wyłącznie na potrzeby własnego gospodarstwa domowego (przyzagrodowego). Wnioskodawca nie dokonywał i nie dokonuje sprzedaży produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej. Wnioskodawca nie odprowadzał i nie odprowadza od produktów rolnych podatku VAT. Wnioskodawca nie jest rolnikiem zryczałtowanym ani podatnikiem podatku VAT.

Ponadto działki przeznaczone do sprzedaży nie były i nie są przedmiotem najmu lub dzierżawy - Wnioskodawca nie czerpie żadnych zysków finansowych.

Jednocześnie z opisu sprawy wynika, że powodem podjęcia decyzji o sprzedaży 4 działek z nieruchomości rolnej, jest uzyskanie pieniędzy na szkołę dla syna, który się uczy i jest pełnoletni a także na polepszenie warunków życia.

Wnioskodawca zamierza działki sprzedać poprzez podanie tej informacji ustnie, osobiście, nieodpłatnie w najbliższym gronie rodziny i znajomym.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie w celu dokonania sprzedaży 4 działek wydzielonych z 1 nieruchomości rolnej, Wnioskodawca nie zaangażował środków podobnych do wykorzystywanych przez handlowca, tj. nie wykazał aktywności w przedmiocie zbycia wskazanych we wniosku nieruchomości porównywalnych do działań podmiotów zajmujących profesjonalnie tego rodzaju obrotem.

Wprawdzie jak wynika z wniosku Wnioskodawca w celu dokonania sprzedaży ww. działek wystąpił o dokonanie geodezyjnego wyodrębnienia i podziału 1 działki otrzymanej w spadku w 2006 r. i wystąpił o wydanie decyzji o warunkach zabudowy dla wydzielonych działek w celu przekształcenia gruntów rolnych na działki budowlane a także we wniosku o wydanie decyzji o warunkach zabudowy Wnioskodawca wystąpił o wydzielenie drogi wewnętrznej, jednakże powyższych zdarzeń (stanowiących pojedyncze z okoliczności przykładowo wskazanych w orzeczeniach w sprawach C-180/10 i C-181/10) nie można uznać za środki zbliżone do tych jakie podejmują podmioty zajmujące się profesjonalnie obrotem nieruchomościami lecz za zwykły zarząd prywatną nieruchomością.

Zaznaczyć należy, że powyższe dotyczy gruntu otrzymanego w spadku w 2006 r. po zmarłej żonie, a więc gruntu niezakupionego w celach działalności gospodarczej, gruntu niewykorzystywanego w inny sposób do jakiejkolwiek działalności gospodarczej.

Tym samym Wnioskodawca dokonując dostawy działek wydzielonych z przedmiotowej nieruchomości otrzymanej w spadku po żonie będzie korzystał z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem osobistym, a zatem czynność ta nie będzie uznana za wykonywaną w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, a co za tym idzie sprzedaż przedmiotowego gruntu nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ sprzedający nie będzie działał w tym przypadku jako podatnik podatku VAT, w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, iż od sprzedaży działek nie powinien być pobierany podatek VAT, należało uznać za prawidłowe.

Należy zauważyć, że w związku z uznaniem, iż sprzedaż działek nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, to wydanie interpretacji w zakresie pyt. nr 3 dotyczącego terminu wpłaty podatku VAT w przypadku sprzedaży działek przez Wnioskodawcę jest bezprzedmiotowe.

W zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych oraz w zakresie pyt. nr 4 i 5 dotyczących podatku od towarów i usług wydane zostały odrębne rozstrzygnięcia.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę

i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.