IBPP1/443-976/10/Azb

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 30 września 2010 r. (data wpływu 12 października 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie skutków podatkowych w podatku VAT powstałych w związku z zapłatą otrzymanymi bonami za zrealizowane zakupy - jest nieprawidłowe.

W dniu 12 października 2010 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie skutków podatkowych w podatku VAT powstałych w związku z zapłatą otrzymanymi bonami za zrealizowane zakupy.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Od lipca 2010 r. Wnioskodawca otrzymuje nagrody w formie bonu towarowego za zrealizowane zakupy w M. Otrzymanymi bonami Wnioskodawca płaci za zakupione towary. Wnioskodawca dokonuje zakupów w M. od lat, nie dlatego, że otrzymuje bony, lecz ze względu na rodzaj oferowanych przez tę firmę towarów i wygodę dokonywania zakupów. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT. Dokonuje zakupów w M. na potrzeby swojej działalności gospodarczej. Nie świadczy na rzecz M. żadnych usług, dokonuje zakupów według potrzeb. Na podstawie regulaminu Wnioskodawca otrzymuje bony za zrealizowanie w roku 2009 obrotu o wartości wyższej niż 500.000 zł.

Wartość bonów jest wyliczana w całym roku w stałym procencie tj. 5% wartości miesięcznych obrotów.

Nagrody wypłacane są co miesiąc za poprzedni miesiąc, od 15-go dnia miesiąca kalendarzowego za poprzedni miesiąc.

Oferta nagrody pochodzi od Dyrektora odpowiedniej Hali na każdy rok kalendarzowy. Obroty będące podstawą do ustalenia progu procentowego są uzyskiwane na podstawie systemu komputerowego organizatora. Są to obroty za poprzedni rok kalendarzowy. Wartość bonów jest ustalana w wysokości przysługującego procentu, który jest uzależniony od wysokości uzyskanego obrotu za poprzedni rok. Im wyższy obrót, tym wyższy procent nagrody. W przypadku Wnioskodawcy, obroty w 2009 r. dokonywane w M. przekroczyły 500.000 zł i temu obrotowi przysługuje 5% nagrody w 2010 r.

Wartość nagrody jest obliczana jako iloczyn wartości obrotu danego miesiąca razy 5%.

Wnioskodawca nie zawierał z M. żadnych umów w tym zakresie, co roku otrzymuje z M. zaproszenie do programu z informacją o wysokości uzyskanego obrotu za poprzedni rok i wysokością należnego procentu nagrody. Na wysokość procentu nagrody nie wpływają obroty bieżącego roku. Na wartość bonów wpływa obrót bieżącego miesiąca, gdyż kwotą nagrody jest iloczyn obrotu i procentu nagrody. Poza tym nic innego nie wpływa na wysokość nagrody.

Umowy nie ma, z regulaminu nie wynikają żadne dodatkowe warunki dotyczące intensyfikacji sprzedaży.

W miesiącu, w którym Wnioskodawca nie będzie dokonywał zakupów w M. nie będzie bonu za ten okres, bo 0 x 5% = 0. Bony wydawane są bezpłatnie. Nominały bonów to 500 zł a końcówki ponad 500 zł są w konkretnej wartości np. 2732 zł to są 5 x 500 + 232. Termin realizacji to ostatni dzień drugiego miesiąca kalendarzowego po zakończeniu okresu rozliczeniowego. Bony nie dotyczą konkretnego towaru. Bony służą jako środki płatnicze za zakupione towary. Po prostu Wnioskodawca płaci nimi przy kasie.

Wnioskodawca może z bonu nie skorzystać i bon wtedy przepada.

W związku z różnymi interpretacjami w zakresie opodatkowania tych bonów podatkiem VAT, Wnioskodawca złożył wniosek o pisemną interpretację do Izby Skarbowej w Katowicach i otrzymał taką interpretację - pismo nr IBPP1/443-525/10/EA z dnia 1 września 2010 r. Z interpretacji tej wynika, że bony otrzymywane przez Wnioskodawcę z M. nie są opodatkowane VAT, gdyż nie jest to świadczenie usług. Poza tym z pisma wynika, że późniejsza realizacja praw zagwarantowanych wręczonym bonem wywołuje określone skutki prawnopodatkowe w zakresie rozliczenia podatku VAT. To stwierdzenie zaniepokoiło Wnioskodawcę, gdyż według niego poza ewentualnym podatkiem należnym bony nie wpływają w jakikolwiek sposób na podatek VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Jakie skutki prawnopodatkowe wywołuje realizacja praw zagwarantowana otrzymanymi bonami z M., tzn. jakie skutki podatkowe w podatku VAT wywołuje zapłata otrzymanymi bonami za zrealizowane zakupy.

Zdaniem Wnioskodawcy, realizacja praw zagwarantowana otrzymanymi przez Wnioskodawcę bonami następuje w chwili płacenia nimi za towar. Otrzymany bon zastępuje środki pieniężne. W otrzymanej fakturze za towar w przypadku częściowej (lub całkowitej) zapłaty bonami, w części dotyczącej zapłaty jest wyszczególniona kwota zapłacona gotówką i kwota zapłacona bonami i w jakich nominałach. Jest to więc substytut pieniądza jako środka płatniczego.

Zdaniem Wnioskodawcy nie wpływa to w żaden sposób na podatek VAT i jest całkowicie poza obrębem działania ustawy VAT. Na podatek należny nie wpływa, z czym zgodziła się Izba, na podatek naliczony do odliczenia również nie, bo faktura za zakupione towary, za które zapłata została dokonana w formie bonu, uprawnia nabywcę do odliczenia podatku VAT, o ile zakup jest związany ze sprzedażą opodatkowaną. Art. 88 ustawy VAT nie wymienia wyłączenia obniżenia podatku należnego o naliczony z powodu formy płatności. Nawet gdyby faktura nie została zapłacona, to odliczenie podatku VAT z takiej faktury przysługuje. Co prawda w art. 88 ust. 1 pkt 5 litera b jest wyłączenie dotyczące darowizny lub nieodpłatnego świadczenia usługi, ale w analizowanym przypadku, bon towarowy nie jest ani darowizną ani nieodpłatnym świadczeniem usługi.

Reasumując, dokonywanie zapłaty za zakupione towary bonami otrzymanymi uprzednio z M. nie wywołuje żadnych skutków podatkowych w podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że niniejszą interpretację oparto na przepisach prawa podatkowego obowiązujących do dnia 31 grudnia 2010 r., gdyż we wniosku z dnia 30 września 2010 r. Wnioskodawca wskazał, że wniosek dotyczy zaistniałego stanu faktycznego.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Przez sprzedaż - stosownie do definicji zawartej w art. 2 pkt 22 ww. ustawy - rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

W myśl art. 29 ust. 1 ww. ustawy (w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2010 r.), podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Stosownie do art. 29 ust. 4 ww. ustawy, podstawę opodatkowania zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4b.

Z powołanego wyżej przepisu ustawy wynika, iż udzielenie rabatu, powoduje zmniejszenie podstawy opodatkowania, o ile nie jest niedozwolone na podstawie innych przepisów prawa. Ponadto jest ściśle skorelowane z konkretną transakcją, w związku z którą zostało zastosowane.

Powołany powyżej przepis art. 29 ust. 4 ustawy jasno stanowi, iż kwoty, o które zmniejsza się obrót muszą zostać udokumentowane.

Rabat polega na udzieleniu zniżki od ustalonej ceny towaru i może być stosowany na wszystkich szczeblach obrotu towarowego.

W sytuacji udzielenia przez sprzedawcę rabatu na nabywany przez klienta towar lub usługę, podstawą opodatkowania podatkiem VAT będzie kwota, którą nabywca jest zobowiązany zapłacić, pomniejszona o wartość należnego podatku VAT, z uwzględnieniem udzielonego rabatu.

Rabaty mogą przybierać różne formy. Mogą być udzielane przed powstaniem obowiązku podatkowego jak również po wystawieniu faktury. Ponadto w rzeczywistości gospodarczej spotkać się można z różnymi pojęciami, jak np. skonto, opust, bonifikata, nagroda, premia. Zauważyć jednak należy, iż nie jest ważne jak kontrahenci nazwą określoną czynność, tylko ważny jest charakter tej czynności. Dlatego też w każdym konkretnym przypadku należy indywidualnie rozstrzygnąć, co było intencją określonej czynności i jakie skutki podatkowo-prawne łączą się z wykonaniem tej czynności.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca otrzymuje nagrody w formie bonu towarowego za zrealizowane zakupy w M. Otrzymanymi bonami Wnioskodawca płaci za zakupione towary. Wnioskodawca dokonuje zakupów w M. na potrzeby swojej działalności gospodarczej. Nie świadczy na rzecz M. żadnych usług, dokonuje zakupów według potrzeb.

Na podstawie regulaminu Wnioskodawca otrzymuje bony za zrealizowanie w roku 2009 obrotu o wartości wyższej niż 500.000 zł. Wartość bonów jest wyliczana w całym roku w stałym procencie tj. 5% wartości miesięcznych obrotów. Nagrody wypłacane są co miesiąc za poprzedni miesiąc, od 15-go dnia miesiąca kalendarzowego za poprzedni miesiąc.

Oferta nagrody pochodzi od Dyrektora odpowiedniej Hali na każdy rok kalendarzowy. Obroty będące podstawą do ustalenia progu procentowego są uzyskiwane na podstawie systemu komputerowego organizatora. Są to obroty za poprzedni rok kalendarzowy. Wartość bonów jest ustalana w wysokości przysługującego procentu, który jest uzależniony od wysokości uzyskanego obrotu za poprzedni rok. Im wyższy obrót, tym wyższy procent nagrody. W przypadku Wnioskodawcy, obroty w 2009 r. dokonywane w M. przekroczyły 500.000 zł i temu obrotowi przysługuje 5% nagrody w 2010 r.

Wartość nagrody jest obliczana jako iloczyn wartości obrotu danego miesiąca razy 5%.

Wnioskodawca nie zawierał z M. żadnych umów w tym zakresie, co roku otrzymuje z M. zaproszenie do programu z informacją o wysokości uzyskanego obrotu za poprzedni rok i wysokością należnego procentu nagrody. Na wysokość procentu nagrody nie wpływają obroty bieżącego roku. Na wartość bonów wpływa obrót bieżącego miesiąca, gdyż kwotą nagrody jest iloczyn obrotu i procentu nagrody. Poza tym nic innego nie wpływa na wysokość nagrody.

Umowy nie ma, z regulaminu nie wynikają żadne dodatkowe warunki dotyczące intensyfikacji sprzedaży.

W miesiącu, w którym Wnioskodawca nie będzie dokonywał zakupów w M. nie będzie bonu za ten okres, bo 0 x 5% = 0. Bony wydawane są bezpłatnie. Nominały bonów to 500 zł a końcówki ponad 500 zł są w konkretnej wartości np. 2732 zł to są 5 x 500 + 232. Termin realizacji to ostatni dzień drugiego miesiąca kalendarzowego po zakończeniu okresu rozliczeniowego. Bony nie dotyczą konkretnego towaru. Bony służą jako środki płatnicze za zakupione towary. Po prostu Wnioskodawca płaci nimi przy kasie. Wnioskodawca może z bonu nie skorzystać i bon wtedy przepada.

Odnosząc przedstawiony wyżej stan faktyczny do powołanych w sprawie przepisów prawa należy stwierdzić, iż w przedmiotowej sprawie realizowanie bonu towarowego następuje przy kolejnym zakupie przez klienta towaru - zatem należy uznać, że możemy mieć do czynienia z rabatem udzielanym w momencie sprzedaży.

Zgodnie z definicją zawartą w Słowniku Języka Polskiego Wydawnictwa Naukowego PWN - bon towarowy to dowód uprawniający do otrzymania w oznaczonym terminie pewnych towarów, sum pieniędzy lub korzystania z usług.

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy o VAT. Zgodnie z tą definicją (w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2010 r.) towarami są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty. Bon towarowy zatem nie jest towarem, lecz jedynie dokumentem uprawniającym do zakupu towarów. A więc zastępuje on środki pieniężne, za które zwyczajowo nabywa się towary. Kwota wskazana na bonie towarowym określa wartość za jaką jego posiadacz może nabyć dowolny towar u emitenta bonu.

W orzeczeniu C-126/88 z dnia 27 marca 1990 r. ETS rozpatrywał zagadnienia związane z regulowaniem części należności za nabywane w sieci handlowej towary, przy pomocy kuponów, wyciętych z opakowań towarów nabytych uprzednio w tej samej sieci. ETS w wydanym orzeczeniu stwierdził, iż kupon rabatowy jest tylko przyrzeczeniem udzielenia rabatu w wysokości kwoty wydrukowanej na kuponie. Ponadto stwierdził, że: "z charakterystyki prawnej i ekonomicznej kuponu (...) wyraźnie widoczne jest, że chociaż na kuponie jest określona jego "wartość nominalna", kupon nie został otrzymany przez klienta w zamian za wynagrodzenie i nie jest niczym innym, jak tylko dokumentem inkorporującym zobowiązanie przyjęte (...) do udzielenia posiadaczowi kuponu w zamian za ten kupon rabatu w momencie zakupu towarów promocyjnych. W konsekwencji "wartość nominalna" wyraża jedynie kwotę przyrzeczonego rabatu". (J. Martini, Ł. Karpiesiuk "VAT w orzecznictwie Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości", Wydawnictwo Podatkowe C.H. BECK, Warszawa 2005).

Bon towarowy stanowi zatem jedynie przyrzeczenie udzielenia w przyszłości rabatu, do realizacji którego w istocie może nigdy nie dojść. Klient może bowiem zrezygnować z dalszego zaopatrywania się w danej sieci handlowej lub może go nie wykorzystać przy kolejnych zakupach i bon przepadnie. Wówczas niezrealizowany bon nie będzie przedstawiał żadnej wartości. Bon nabiera wartości dopiero w chwili, gdy nabywca towarów realizuje kolejny zakup, uzyskując przy tym rabat w kwocie, jaka widnieje na otrzymanym wcześniej bonie towarowym.

Biorąc powyższe pod uwagę, rozliczenie bonu towarowego powinno odbywać się nie na etapie jego wydawania, lecz na etapie jego realizacji - wykorzystania go w kolejnej transakcji.

Wystawiona przez sprzedawcę faktura, za którą płatność dokonywana jest z uwzględnieniem (realizacją) przedmiotowego bonu, winna w podstawie opodatkowania uwzględniać faktyczną zapłatę dokonaną przez nabywcę, tj. cenę towarów pomniejszoną o wartość nominalną bonu.

Podobne stanowisko zajął ETS w powołanym wyżej orzeczeniu z dnia 27 marca 1990 r. w sprawie C-126/88. Stwierdził on, że "artykuł 11 (A) (3) (b) VI Dyrektywy, należy interpretować tak, iż wyrażenie "obniżki cen oraz rabaty udzielone klientowi i uwzględnione w momencie dostawy" obejmuje różnicę pomiędzy zwykłą detaliczną ceną sprzedaży dostarczanych towarów a kwotą rzeczywiście otrzymaną przez dostawcę tych towarów, w przypadku gdy detalista przyjmuje od klienta kupon, który wręczył on klientowi przy poprzednim zakupie po zwykłej cenie sprzedaży detalicznej."

Zatem dopiero późniejsza realizacja praw - zagwarantowanych wręczonym uprzednio bonem - wywołuje skutki równoznaczne z udzieleniem rabatu.

Uwzględniając powyższe stwierdzić należy, że udzielanie udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont), pomniejsza obrót, czyli podstawę opodatkowania. Rabaty udzielone przed ustaleniem ceny nie mają wpływu na podstawę opodatkowania w rozumieniu art. 29 ust. 1 ustawy, ponieważ kwotą należną z tytułu sprzedaży jest kwota żądana od nabywcy, a więc w takim przypadku pomniejszona o rabat. Podstawę opodatkowania stanowi zatem kwota faktycznie zapłacona, czyli uwzględniająca rabat udzielony przy jego sprzedaży.

W opisanym stanie faktycznym realizacja praw zagwarantowana otrzymanymi bonami towarowymi następuje przy dokonywaniu kolejnego zakupu towaru przez Wnioskodawcę w przypadku zapłaty przedmiotowymi bonami za te zakupy.

Stosowany zatem przy zakupie "mechanizm" premiowania sprzedaży należy uznać za przyznawanie "rabatu" rozumianego jako obniżenie ceny danego towaru. W przedmiotowej sprawie efektem ostatecznym realizowanej promocji jest faktycznie zmniejszenie ceny poszczególnych towarów, objętych transakcją sprzedaży.

W konsekwencji nie można zgodzić się ze stanowiskiem Wnioskodawcy, iż dokonywanie zapłaty za zakupione towary otrzymanymi bonami nie wywołuje żadnych skutków podatkowych w podatku VAT. Jak już bowiem zauważono, realizacja praw zagwarantowanych bonem towarowym wywołuje skutki równoznaczne z udzieleniem rabatu. Wprawdzie rabat udzielony w momencie wystawienia faktury (rabat transakcyjny), nie ma znaczenia dla ustalenia podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług, ponieważ kwota należna od nabywcy już go uwzględnia - dane dotyczące rabatu znajdą swoje odzwierciedlenie w wystawianej fakturze stwierdzającej dokonanie sprzedaży, jednakże nie sposób uznać, iż zdarzenie takie "pozostaje całkowicie poza obrębem działania ustawy VAT".

Odnosząc się do kwestii związanej z ewentualnymi skutkami podatkowymi dla Wnioskodawcy związanymi z realizacją praw zagwarantowanych bonami towarowymi, mającymi wpływ na podatek naliczony, należy przywołać przepis art. 86 ust. 1 ww. ustawy stanowiący, iż w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, przy nabyciu których podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi. Wskazana norma prawna wyraża zasadę neutralności podatku od towarów i usług.

Ustawodawca stworzył podatnikom prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez nich zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego że zakupy towarów i usług będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

W myśl uregulowań art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. b) ww. ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy wystawione faktury, faktury korygujące lub dokumenty celne podają kwoty niezgodne z rzeczywistością - w części dotyczącej tych pozycji, dla których podane zostały kwoty niezgodne z rzeczywistością.

Z kolei przepis art. 88 ust. 1 pkt 5 lit. b) ww. ustawy stanowi, iż obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika towarów i usług, których nabycie nastąpiło w wyniku darowizny lub nieodpłatnego świadczenia usługi.

Zatem w sytuacji, gdy Wnioskodawca dokonując zapłaty przedmiotowymi bonami za zrealizowane zakupy, otrzymuje od kontrahenta fakturę VAT, która odzwierciedla w prawidłowy sposób zaistniałe zdarzenie gospodarcze (tj. fakturę, w której podstawę opodatkowania stanowi kwota faktycznie zapłacona, czyli uwzględniająca rabat udzielony przy jego sprzedaży), wówczas uznać należy, iż sam fakt udzielenia Wnioskodawcy rabatu transakcyjnego pozostaje bez wpływu na prawo do odliczenia kwoty podatku naliczonego wynikającego z przedmiotowej faktury. Jeżeli zatem wystawiona przez kontrahenta faktura VAT podaje prawidłowe kwoty transakcji (wartość sprzedaży netto, kwotę podatku, kwotę należności ogółem wraz z należnym podatkiem), wówczas Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wykazanego na takiej fakturze zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, tj. w zakresie w jakim poniesione wydatki są związane z wykonywanymi przez niego czynnościami opodatkowanymi, o ile oczywiście nie zachodzą inne wyłączenia wskazane w art. 88 ustawy o VAT.

Należy jednak zauważyć, iż w przypadku gdyby faktura VAT została wystawiona przez kontrahenta w nieprawidłowy sposób, tj. bez uwzględnienia w podstawie opodatkowania rabatu transakcyjnego udzielonego Wnioskodawcy przy sprzedaży towarów, wówczas zastosowanie znajduje cyt. wyżej przepis art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. b) ww. ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy wystawione faktury, faktury korygujące lub dokumenty celne podają kwoty niezgodne z rzeczywistością - w części dotyczącej tych pozycji, dla których podane zostały kwoty niezgodne z rzeczywistością.

Odnosząc się natomiast do ewentualnej kwestii zastosowania cyt. wyżej przepisu art. 88 ust. 1 pkt 5 lit. b) ww. ustawy należy stwierdzić, iż w przypadku gdyby Wnioskodawca dokonując zapłaty przedmiotowymi bonami za zrealizowane zakupy, otrzymał od kontrahenta fakturę VAT dokumentującą sprzedaż towarów, których nabycie nastąpiło w wyniku darowizny, wówczas Wnioskodawcy na mocy ww. przepisu nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego w stosunku do ww. towarów nabytych w drodze darowizny.

Wobec powyższego nie można uznać, iż w przedmiotowej sprawie zapłata otrzymanymi bonami towarowymi za zrealizowane zakupy pozostaje bez wpływu na prawo do odliczenia podatku naliczonego przez Wnioskodawcę.

W kwestii natomiast ewentualnych skutków podatkowych związanych z realizacją praw zagwarantowanych bonami towarowymi w zakresie podatku należnego stwierdzić należy, iż zapłata przedmiotowymi bonami towarowymi za zrealizowane zakupy nie ma bezpośredniego wpływu na podatek należny Wnioskodawcy. Natomiast w kwestii uznania otrzymywanych przez Wnioskodawcę bonów towarowych za odpłatną dostawę towarów lub odpłatne świadczenie usług tut. organ już wydał dla Wnioskodawcy interpretację indywidualną znak: IBPP1/443-525/10/EA z dnia 1 września 2010 r.

W świetle powyższego oceniane całościowo stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Zauważyć należy, iż niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie skutków podatkowych dla Wnioskodawcy związanych z realizacją praw zagwarantowanych bonami towarowymi w sytuacji przedstawionej we wniosku, interpretacja ta nie dotyczy natomiast skutków podatkowych dla kontrahenta Wnioskodawcy związanych z realizacją praw zagwarantowanych bonami towarowymi i nie wywołuje żadnych skutków prawnych dla kontrahenta Wnioskodawcy wydającego te bony towarowe.

Należy dodatkowo zaznaczyć, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie rozstrzyga w kwestii ewentualnego opodatkowania nieodpłatnego przekazania towarów przez kontrahenta na rzecz Wnioskodawcy na mocy przepisu art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, w sytuacji gdyby w przypadku zapłaty bonem towarowym doszło do wydania towarów bez zapłaty, bowiem podmiotem uprawnionym do wystąpienia z wnioskiem o wydanie interpretacji w indywidualnej sprawie w przedmiotowym zakresie byłby kontrahent Wnioskodawcy.

Niniejsza interpretacja traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedmiotowym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.