IBPP1/443-970/09/MS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana T. K. przedstawione we wniosku z dnia 23 września 2009 r. (data wpływu 24 września 2009 r.), uzupełnionym pismem z dnia 14 grudnia 2009 r., (data wpływu 16 grudnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek - jest nieprawidłowe.

W dniu 24 września 2009 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 14 grudnia 2009 r., (data wpływu 16 grudnia 2009 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu nr IBPP1/443-970/09/MS z dnia 4 grudnia 2009 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny (zdarzenie przyszłe):

Wnioskodawca prowadzi jednoosobowo pozarolniczą działalność gospodarczą jako osoba fizyczna zarejestrowana w ewidencji działalności gospodarczej w S. pod nr 853 od 1 czerwca 1991 r. Podstawowym zakresem działalności Wnioskodawcy jest sprzedaż detaliczna wyrobów farmaceutycznych w trzech aptekach. Powyższa działalność jest opodatkowana podatkiem 19% na zasadach określonych w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i prowadzona jest na podstawie ksiąg rachunkowych. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Działalność prowadzi samodzielnie, a jego żona jest osobą współpracującą, nieprowadzącą żadnej działalności gospodarczej i co za tym idzie nie jest zarejestrowana jako podatnik podatku VAT.

Dnia 8 stycznia 2007 r. Wnioskodawca nabył wraz z żoną w wieczyste użytkowanie do majątku wspólnego nieruchomość gruntową wraz z zabudowaniami (gospodarstwo rolne). Zbywającym ww. gospodarstwo był syndyk masy upadłości Z. M. N. S.A. Transakcja nie zawierała podatku VAT. Dnia 20 czerwca 2008 r. Starostwo Powiatowe w S., w imieniu Skarbu Państwa sprzedało Wnioskodawcy na własność grunty obejmujące ww. nieruchomość (Faktura VAT 47/2008 z dnia 20 czerwca 2008 r.) z naliczonym podatkiem VAT od części gruntu, która w Studium Uwarunkowań i Kierunków Zagospodarowania Przestrzennego figuruje jako tereny pod przyszłą zabudowę gospodarczą. Dla całości gruntów wchodzących w skład gospodarstwa brak jest opracowania miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.

Wnioskodawca zaznacza, że zakup ww. nieruchomości nie był związany z prowadzoną przez niego pozarolniczą działalnością gospodarczą ani na jej potrzeby, nabycie jej nie odbyło się w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej. Wnioskodawca nie posiada również wpisu o działalności związanej z zakupem lub sprzedażą gruntów we wpisie do ewidencji działalności gospodarczej.

Wraz z żoną Wnioskodawca nabył gospodarstwo do majątku wspólnego z zamiarem prowadzenia ekologicznego gospodarstwa rolnego. Pomimo zarejestrowania w Agencji Restrukturyzacji Rolnictwa i dostania jednorazowej dotacji do uprawy ugoru, to jednak uprawa ugoru jak i analiza ewentualnej innej produkcji ekologicznej nie gwarantowała opłacalności przedsięwzięcia. W związku z tym Wnioskodawca nie podjął nigdy żadnej produkcji rolnej, a co za tym idzie żadnej sprzedaży z nią związanej.

W 2009 r. Wnioskodawca wydzielił część gruntu, który w Studium Uwarunkowań i Kierunków Zagospodarowania Przestrzennego widnieje jako teren pod zabudowę gospodarczą i podzielił na mniejsze działki z zamiarem ich sprzedaży jako działki pod budowę domów jednorodzinnych.

Dnia 4 września 2009 r. Wnioskodawca sprzedał 3 działki budowlane pod budowę domów jednorodzinnych osobom fizycznym na podstawie aktów notarialnych i w najbliższej przyszłości planuje sprzedawać dalsze.

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej w zakresie sprzedaży detalicznej wyrobów farmaceutycznych zarejestrowanym w dniu 5 czerwca 1993 r.

Nie prowadzi innej działalności gospodarczej niż wskazana we wniosku.

Nie jest i nigdy nie był rolnikiem ryczałtowym. Nie prowadził produkcji rolnej i nie dokonywał sprzedaży produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej.

Wnioskodawca miał zamiar prowadzić produkcję wierzby energetycznej. Zaniechał tego gdyż elektrownia w P nie wykazała zainteresowania odbiorem przyszłej produkcji. Analizował również hodowlę owiec. Jednak koszty żywienia tych zwierząt w okresie zimowym przekraczałyby przychody jakie można byłoby osiągnąć ze sprzedaży jagniąt. Ponadto nie ma zapotrzebowania na wełnę oraz skórę dorosłych zwierząt.

Na fakturze VAT nr 47/2008 z dnia 20 czerwca 2008 r. jako nabywca widnieje: K. G. i T. W skład zabudowań wchodzą: trzy chlewnie, paszarnia, magazyn paszowy, budynek socjalny, dobudówka do magazynu, budynek portierni i zbiornik na gnojówkę, których stan techniczny nie zezwala na ich użytkowanie. W związku z tym, budynki nie są w żaden sposób wykorzystane. W chwili obecnej Wnioskodawca dokonuje remontów zabezpieczających, które zapobiegną dalszej dewastacji. Nie zamierza ich sprzedawać. Rozważa możliwość ich wydzierżawienia po wcześniejszym ich wyremontowaniu.

Zakupiona powierzchnia gospodarstwa wynosiła 28,3434 ha. Tereny ujęte w Studium Uwarunkowań i Kierunków Zagospodarowania Przestrzennego to teren zabudowany budynkami gospodarskimi wyżej wymienionymi stanowiący część działki 6053/8 o powierzchni 4,83 ha oraz 5,5103 ha stanowiące część działki 6053/1, którą Wnioskodawca przekształcił na cele budowlane po otrzymaniu warunków zabudowy na siedem domów jednorodzinnych. W Studium Uwarunkowań i Kierunków Zagospodarowania Przestrzennego nie mówi się o jaką zabudowę gospodarczą chodzi.

Zakupione gospodarstwo rolne składało się z ośmiu działek kupionych od Skarbu Państwa oraz trzech działek stanowiących drogę, które wcześniej zakupione były od syndyka w ramach dzierżawy wieczystej. Po podziale działki 6053/1 na 22 działki jest ich obecnie 29 plus 3 w dzierżawie wieczystej stanowiące drogę. Na obecną chwilę Wnioskodawca przeznaczył do sprzedaży siedem działek. We wrześniu 2009 r. Wnioskodawca sprzedał trzy i jedną darował bratu. Dalsze trzy zamierza sprzedać po otrzymaniu interpretacji indywidualnej. Nie wyklucza sprzedaży następnych działek.

Po nabyciu gospodarstwa w 2008 r. teren przeznaczony pod budowę gospodarczą tj. część działki 6053/1 podzielił na mniejsze i wystąpił o warunki zabudowy pod domy jednorodzinne.

Dla działek przeznaczonych do sprzedaży Wnioskodawca uzyskał decyzje o warunkach zabudowy.

Przyczyną podziału i sprzedaży działek jest zbieg okoliczności tj. mało bądź nieopłacalna uprawa ziemi i równoczesny duży popyt na działki budowlane.

Ze Studium Uwarunkowań i Kierunków Zagospodarowania Przestrzennego wynikała zabudowa gospodarcza (przemysłowa). Po otrzymaniu warunków zabudowy pod domy jednorodzinne Studium Uwarunkowań i Kierunków Zagospodarowania Przestrzennego musi być zmienione gdyż jest już nieaktualne.

Sprzedane działki w chwili sprzedaży i działka darowana w całości były niezabudowane. Pozostałe do ewentualnej sprzedaży również są w całości niezabudowane.

Sprzedane działki tak jak pozostałe stanowiły ugór i nie były uprawiane, nie były wynajmowane, wydzierżawiane i nie były z nich czerpane pożytki inne poza jednorazową dotacją, która dotyczyła całego areału przed podziałem.

W skład gospodarstwa rolnego według wypisu z rejestru gruntów wchodzą następujące użytki rolne: grunty orne, łąki, pastwiska. Całość stanowi ugór.

Aby otrzymać dotację do uprawy ugoru należy przynajmniej raz w roku do końca lipca skosić dany areał. Zabieg taki Wnioskodawca wykonał w 2008 r. W okresie późniejszym, Wnioskodawca nie starał się już o dopłatę gdyż koszt usługi skoszenia pochłonął całą dotację. Obecnie Wnioskodawca wykonuje tylko zabiegi pielęgnacyjne polegające na karczowaniu krzewów. Wnioskodawca nie uzyskuję żadnych pożytków z tytułu posiadania wyżej wymienionych gruntów.

Wnioskodawca obecnie nie stara się o przyznanie dopłat do gruntów wchodzących w skład gospodarstwa rolnego ani żadnych innych.

Wnioskodawca nie korzystał z innych dopłat niż wskazane we wniosku.

Środki uzyskane ze sprzedaży działek Wnioskodawca częściowo przeznaczył na wykończenie własnego domu, w którym zamieszka na wiosnę 2010 r. Pozostałe środki ulokuje w bezpiecznych funduszach inwestycyjnych.

Wcześniej Wnioskodawca dokonywał zakupu gruntów (działek) innych niż wskazanych we wniosku:

* działki w S., ul. K. bn, stanowiące posesję domu jednorodzinnego, do którego wprowadzi się na wiosnę 2010 r.,

* działki w S. ul. K. 10C przeznaczone pod działalność gospodarczą na których wybudował aptekę w 2000 r.,

* działka w S., ul. J. 23 przeznaczona pod działalność gospodarczą wraz z lokalem użytkowym, który adoptował pod aptekę w 2002 r.,

* działki w S., ul., na których wybudował dwa garaże na użytek prywatny,

* działka w S., ul. M. z rozpoczętą budową budynku usługowego na użytek prywatny (nie związany z prowadzoną działalnością gospodarczą),

W dniu 18 marca 2003 r. Wnioskodawca wraz z żoną sprzedał nieruchomość zabudowaną budynkiem usługowym nr działki 5917/76 w S., a przychód przeznaczył na zakup działek pod dom jednorodzinny, który obecnie wykańcza. Przychód ten zwolniony był z podatku dochodowego. Wykorzystanie środków pieniężnych w ramach ulgi podatkowej na budowę nowego domu mieszkalnego zostało potwierdzone protokołem Inspektora Urzędu Skarbowego w S. z dnia 30 marca 2005 r. Żadnych innych działek poza wyżej wymienioną Wnioskodawca nie sprzedawał.

Z tytułu wcześniej dokonanej sprzedaży działki 5917/76 Wnioskodawca nie płacił podatku VAT i nie składał zgłoszenia rejestracyjnego VAT R.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w piśmie z dnia 14 grudnia 2009 r.):

Czy od sprzedaży wydzielonych działek budowlanych Wnioskodawca zobowiązany jest naliczyć i odprowadzić do Urzędu Skarbowego podatek VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie sformułowanym w piśmie z dnia 14 grudnia 2009 r.) zakup i sprzedaż gruntów nie była związana z działalnością gospodarczą. Fakt podziału części gospodarstwa na wiele działek budowlanych i ich sprzedaż nie nosi znamion prowadzenia działalności gospodarczej. Nigdy wcześniej Wnioskodawca nie kupował ziemi w celu podziału na działki oraz ich sprzedaży. W chwili zakupu nieruchomości nie planował podziału gruntu ani jego sprzedaży. W związku z powyższym Wnioskodawca uważa, że sprzedaż ta nie jest objęta podatkiem VAT, co za tym idzie od sprzedaży ww. nieruchomości Wnioskodawca nie jest zobowiązany do naliczenia i odprowadzenia podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Czynności te podlegają opodatkowaniu niezależnie od tego, czy zostały wykonane z zachowaniem warunków oraz form określonych przepisami prawa, o czym stanowi art. 5 ust. 2 ww. ustawy.

Przepisy art. 7 ust. 1 i art. 8 ust. 1 ustawy o VAT definiują pojęcie dostawy towarów i świadczenia usług za wynagrodzeniem. W myśl tych przepisów przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

W myśl art. 2 ust. 6 ww. ustawy o VAT towarami są rzeczy ruchome, wszelkie postacie energii, budynki, budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Zgodnie z przedstawionymi przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Ustawodawca w ww. przepisach poza wskazaniem, że przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, wskazał ponadto, że za świadczenie usług uznawana jest każda transakcja, która nie stanowi dostawy towarów.

Przyjęcie podziału na dostawę towaru oraz świadczenie usług oznacza w praktyce, że wolą ustawodawcy było określenie maksymalnie szeroko przedmiotu opodatkowania podatkiem od towarów i usług, jeżeli nawet wykazane zostałoby w konkretnym przypadku, że nie występuje dostawa towarów to i tak z reguły należy opodatkować czynność kwalifikowaną wówczas jako świadczenie usług. Głównym celem wprowadzenia takiej konstrukcji jest zagwarantowanie, aby każda transakcja, która nie mogłaby zostać uznana za dostawę towarów była opodatkowana jako świadczenie usług, za wyjątkiem tych transakcji, które zostały taksatywnie wyłączone lub zwolnione z opodatkowania.

Powyższe regulacje wynikające z ustawodawstwa wspólnotowego dotyczącego harmonizacji przepisów Państw Członkowskich w zakresie podatków obrotowych, wprowadzono w tym celu, aby nie dopuścić do:

Podstawowe bowiem znaczenie dla kształtu i funkcjonowania wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (podatku od towarów i usług) mają fundamentalne cechy tego podatku, tj.:

Realizację powyższych fundamentalnych cech podatku od towarów i usług, o których mowa wyżej, gwarantują nie tylko przepisy określające zakres przedmiotowy podatku VAT, tj. cyt. wyżej art. 5, 7 i 8 ustawy o VAT, lecz również przepisy regulujące zakres podmiotowy podatku od towarów i usług, czyli przepisy art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

Przedstawiony wyżej art. 15 ust. 2 ustawy definiuje działalność gospodarczą znacznie szerzej, niż to wynika z ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (tekst jedn. Dz. U. z 2007 r. Nr 155, poz. 1095 z późn. zm.). Powołana ustawa o swobodzie działalności gospodarczej za działalność gospodarczą uznaje bowiem zarobkową działalność wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową oraz poszukiwanie, rozpoznawanie i wydobywanie kopalin ze złóż, a także działalność zawodową wykonywaną w sposób zorganizowany i ciągły.

O ile ustawa o swobodzie działalności gospodarczej za działalność gospodarczą uznaje jedynie czynności wykonywane w sposób ciągły, zorganizowany i profesjonalny, o tyle ustawa o podatku VAT katalog podatników poszerza o podmioty, które mimo, że czynność wykonały jednorazowo, jednak działały z zamiarem jej powtarzania. Z działalnością gospodarczą w rozumieniu ustawy o podatku VAT mamy do czynienia jeżeli podmiot wykonując określone czynności działa w charakterze producenta, handlowca lub usługodawcy i ma zamiar wykonywać tego typu czynności częstotliwie.

Chociaż ustawa nie definiuje pojęcia "częstotliwości", przez zamiar wykonywania danej czynności w sposób częstotliwy należy rozumieć chęć, wolę powtarzalnego, a nie jednorazowego wykonywania określonych czynności, składających się na istotę prowadzenia działalności.

O kwestii częstotliwości nie decyduje czasookres wykonywania czynności (rok, dwa czy pięć lat), ani ilość dokonanych transakcji. Decydującym kryterium jest powtarzalność czynności. Dlatego też, w każdym przypadku należy indywidualnie rozstrzygnąć, czy intencją określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowoprawne, było dokonywanie tej czynności wielokrotnie i w okolicznościach noszących znamiona działalności gospodarczej.

W świetle powyższego stwierdzić należy, iż każdy, kto dokonuje czynności, które są konieczne do przyszłego wykorzystania nieruchomości dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ww. ustawy, powinien być uznany za podatnika podatku od towarów i usług.

Rozstrzygające o kwestii opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży gruntów są okoliczności, w jakich sprzedaż zostaje dokonana. Aby z powyższego tytułu stać się podatnikiem podatku od towarów i usług należy między innymi we własnym imieniu i na własny rachunek wykonywać czynności sprzedaży w okolicznościach wskazujących na zamiar ich wykonywania w sposób częstotliwy, nawet jeśli zostały one wykonane jednorazowo. O częstotliwym zaś zamiarze wykonywania czynności świadczyć mogą takie okoliczności jak chociażby wszystkie działania (cel i środki) ukierunkowane dla zbycia danej nieruchomości gruntowej.

Ze złożonego wniosku wynika, że w przedmiotowej sprawie wystąpił szereg wymienionych poniżej okoliczności, które łącznie wskazują, że sprzedaż nieruchomości należy zakwalifikować jako dokonaną w okolicznościach wskazujących na działalność gospodarczą.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż 8 stycznia 2007 r. Wnioskodawca nabył wraz z żoną w wieczyste użytkowanie do majątku wspólnego nieruchomość gruntową wraz z zabudowaniami (gospodarstwo rolne) o pow. 28,3434 ha. W skład zabudowań wchodzą: trzy chlewnie, paszarnia, magazyn paszowy, budynek socjalny, dobudówka do magazynu, budynek portierni i zbiornik na gnojówkę, których stan techniczny nie zezwala na ich użytkowanie. W związku z tym, budynki nie są w żaden sposób wykorzystane. W chwili obecnej Wnioskodawca dokonuje remontów zabezpieczających, które zapobiegną dalszej dewastacji.

Zbywającym ww. gospodarstwo był syndyk masy upadłości Z. M. N. S.A. Transakcja nie zawierała podatku VAT. Dnia 20 czerwca 2008 r. Starostwo Powiatowe w S., w imieniu Skarbu Państwa sprzedało Wnioskodawcy na własność grunty obejmujące ww. nieruchomość (faktura VAT 47/2008 z dnia 20 czerwca 2008 r.) z naliczonym podatkiem VAT od części gruntu, która w Studium Uwarunkowań i Kierunków Zagospodarowania Przestrzennego figuruje jako tereny pod przyszłą zabudowę gospodarczą. Dla całości gruntów wchodzących w skład gospodarstwa brak jest opracowania miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.

Zgodnie z art. 2 pkt 15 ustawy o VAT, działalność rolnicza obejmuje produkcję roślinną i zwierzęcą, w tym również produkcję materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcję warzywniczą, gruntową, szklarniową i pod folia, produkcję roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadowniczą, chów, hodowlę i produkcję materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcję zwierzęcą typu przemysłowego lub fermowego oraz chów i hodowlę ryb i innych organizmów żyjących w wodzie, a także uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin "in vitro", fermową hodowlę i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowlę i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, chów i hodowlę dżdżownic, entomofagów i jedwabników, prowadzenie pasiek oraz chów i hodowlę innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym oraz sprzedaż produktów gospodarki leśnej i łowieckiej, z wyjątkiem drewna okrągłego i drzew tropikalnych (PKWiU 02.01.13) oraz bambusa (PKWiU 02.01.42-00.11), a także świadczenie usług rolniczych.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, że zakup ww. nieruchomości nie był związany z prowadzoną przez niego pozarolniczą działalnością gospodarczą ani na jej potrzeby, nabycie jej nie odbyło się w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej.

Niemniej stwierdza, że wraz z żoną nabył gospodarstwo do majątku wspólnego z zamiarem prowadzenia ekologicznego gospodarstwa rolnego. Wnioskodawca miał zamiar jak wskazuje we wniosku prowadzić produkcję wierzby energetycznej. Zaniechał tego gdyż elektrownia w P nie wykazała zainteresowania odbiorem przyszłej produkcji. Analizował również hodowlę owiec. Jednakże koszty żywienia tych zwierząt w okresie zimowym przekraczałyby przychody jakie można byłoby osiągnąć ze sprzedaży jagniąt. Ponadto nie ma zapotrzebowania na wełnę oraz skórę dorosłych zwierząt.

Jednocześnie Wnioskodawca zarejestrował się w Agencji Restrukturyzacji Rolnictwa i dostał jednorazową dotację do uprawy ugoru (dotacja dotyczyła całego areału przed podziałem), to jednak uprawa ugoru jak i analiza ewentualnej innej produkcji ekologicznej nie gwarantowała opłacalności przedsięwzięcia. W związku z tym Wnioskodawca nie podjął nigdy żadnej produkcji rolnej, a co za tym idzie żadnej sprzedaży z nią związanej.

Wnioskodawca wskazał, że aby otrzymać dotację do uprawy ugoru należy przynajmniej raz w roku do końca lipca skosić dany areał. Zabieg taki Wnioskodawca wykonał w 2008 r. W okresie późniejszym, Wnioskodawca nie starał się już o dopłatę gdyż koszt usługi skoszenia pochłonął całą dotację. Obecnie Wnioskodawca wykonuje tylko zabiegi pielęgnacyjne polegające na karczowaniu krzewów. Wnioskodawca nie uzyskuję żadnych pożytków z tytułu posiadania wyżej wymienionych gruntów.

Wnioskodawca obecnie nie stara się o przyznanie dopłat do gruntów wchodzących w skład gospodarstwa rolnego ani żadnych innych. Ponadto Wnioskodawca nie korzystał z innych dopłat niż wskazane we wniosku.

Wchodzących w skład gospodarstwa rolnego zabudowań Wnioskodawca nie zamierza sprzedawać. Rozważa możliwość ich wydzierżawienia po wcześniejszym ich wyremontowaniu.

Rolnik, w świetle ustawy o podatku od towarów i usług, posiada status podatnika prowadzącego działalność gospodarczą (działalność rolniczą). Jednakże korzysta ze zwolnienia od podatku na mocy art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy, zgodnie z którym zwalnia się od podatku dostawę produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej, dokonywaną przez rolnika ryczałtowego oraz świadczenie usług rolniczych przez rolnika ryczałtowego. Przy czym o tym, że Wnioskodawca jest rolnikiem mimo, że nie dokonuje sprzedaży produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej świadczy jego zachowanie i działania podejmowane w celu uzyskania dopłat unijnych z tytułu prowadzenia działalności rolniczej na posiadanych przez siebie gruntach rolnych.

Zauważa się bowiem, że zgodnie z przepisami ustawy z dnia 26 stycznia 2007 r. o płatnościach w ramach systemów wsparcia bezpośredniego (tekst jedn. Dz. U. z 2008 r. Nr 170, poz. 1051 z późn. zm.) rolnikowi przysługuje jednolita płatność obszarowa na będące w jego posiadaniu w dniu 31 maja roku, w którym został złożony wniosek o przyznanie tej płatności, grunty rolne wchodzące w skład gospodarstwa rolnego, kwalifikujące się do objęcia tą płatnością zgodnie z art. 143b ust. 5 akapit pierwszy rozporządzenia nr 1782/2003, jeżeli:

2a) przestrzega wymogów przez cały rok kalendarzowy, w którym został złożony wniosek o przyznanie tej płatności;

Ponadto należy zauważyć, że z przytoczonych wyżej przepisów wynika, iż dla uznania danego podmiotu za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług nie ma znaczenia rezultat prowadzonej działalności. Oznacza to, że aby uznać działalność podmiotu za działalność gospodarczą nie jest konieczne, aby przyniosła ona jakiekolwiek efekty. Podatnikiem jest zatem również podmiot prowadzący działalność generującą straty, a nawet podmiot, który w ogóle nie dokona żadnej sprzedaży.

Za podatnika należy uznać również osobę, która zadeklarowała zamiar prowadzenia działalności gospodarczej i poczyniła w tym celu pewne nakłady, mimo że sama działalność gospodarcza jeszcze się nie rozpoczęła, nawet w sytuacji jeśli nigdy nie zostanie rozpoczęta. Działalność gospodarcza może składać się z kilku następujących po sobie transakcji. Czynności przygotowawcze, takie jak nabycie nieruchomości, które stanowią część tych transakcji, powinny być również traktowane jako działalność gospodarcza.

Poniesienie wstępnych wydatków inwestycyjnych w celu i z zamiarem rozpoczęcia przyszłej działalności gospodarczej należy również uznać za działalność gospodarczą.

Zatem Wnioskodawca wskazując, iż zakupu nieruchomości gruntowej wraz zabudowaniami dokonał w celu podjęcia działalności rolniczej (ekologicznego gospodarstwa rolnego) potwierdził tym samym zamiar prowadzenia działalności gospodarczej (taką bowiem jest działalność rolnicza w rozumieniu ustawy o VAT) i poczynił w tym celu pewne nakłady, obejmujące w tym konkretnym przypadku zakup gruntu wraz z zabudowaniami o łącznej powierzchni 28,3434 ha. Ponadto na zamiar prowadzenia działalności gospodarczej (polegającej na wykorzystywaniu towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych) wskazuje planowane przez Wnioskodawcę wydzierżawianie, po wcześniejszym wyremontowaniu, wchodzących w skład gospodarstwa rolnego zabudowań.

Biorąc pod uwagę powołane powyżej uregulowania prawne oraz fakt, że działalność gospodarcza w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług obejmuje wszelką działalność gospodarczą (w tym rolniczą), sprzedaż działek wydzielonych z przedmiotowego gospodarstwa winna być traktowana jako sprzedaż majątku związanego z działalnością gospodarczą.

W przedstawionej sytuacji nie można bowiem mówić o majątku osobistym Wnioskodawcy, niewykorzystywanym na cele działalności gospodarczej, gdyż przedmiotowa nieruchomość gruntowa wraz z zabudowaniami (gospodarstwo rolne) została nabyta, jak wykazano wyżej, z zamiarem prowadzenia działalności gospodarczej (rolniczej) w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Dlatego nawet jeśli Wnioskodawca początkowo nie zamierzał przeznaczyć nabytego gruntu do sprzedaży, to nie ulega wątpliwości, że nabył go dla celów prowadzenia działalności gospodarczej. Zatem fakt, iż Wnioskodawca nie nabył przedmiotowego gruntu w celu dalszej jego odsprzedaży (nie posiada działalności związanej z zakupem lub sprzedażą gruntów we wpisie do ewidencji działalności gospodarczej) pozostaje w tym przypadku bez znaczenia.

Ponadto istotnym elementem wskazującym również na prowadzenie działalności gospodarczej są czynności przygotowawcze, jakich dokonuje podatnik w związku z przygotowaniem do jej rozpoczęcia.

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, że powierzchnia zakupionego gospodarstwa rolnego wynosiła 28,3434 ha. Tereny ujęte w Studium Uwarunkowań i Kierunków Zagospodarowania Przestrzennego to teren zabudowany budynkami gospodarskimi stanowiący część działki 6053/8 o powierzchni 4,83 ha oraz 5,5103 ha stanowiące część działki 6053/1, którą Wnioskodawca przekształcił na cele budowlane po otrzymaniu warunków zabudowy dla siedmiu domów jednorodzinnych.

Po podziale działki 6053/1 na 22 działki jest ich obecnie 29 plus 3 w dzierżawie wieczystej stanowiące drogę. Na obecną chwilę Wnioskodawca przeznaczył do sprzedaży siedem działek. We wrześniu 2009 r. Wnioskodawca sprzedał trzy i jedną darował bratu. Dalsze trzy zamierza sprzedać po otrzymaniu interpretacji indywidualnej. Nie wyklucza sprzedaży następnych działek.

Przyczyną podziału i sprzedaży działek według Wnioskodawcy jest zbieg okoliczności tj. mało bądź nieopłacalne uprawianie ziemi i równoczesny duży popyt na działki budowlane.

Czynności związane z wydzieleniem z posiadanej nieruchomości 22 działek wskazują na przygotowanie gruntu w sposób umożliwiający jego sprzedaż - znalezienie nabywców. Z przedstawionego stanu faktycznego nie wynika, aby Wnioskodawca w jakikolwiek sposób zamierzał wykorzystać ww. działki na potrzeby osobiste, bowiem w treści wniosku Wnioskodawca stwierdza, iż wydzielenia tych działek dokonał z zamiarem ich sprzedaży, przy czym 3 już sprzedał we wrześniu 2009 r. Powyższe okoliczności wskazują, iż powzięto zamiar sprzedaży w sposób zorganizowany i częstotliwy, zmierzający do osiągnięcia korzyści finansowych. W przeciwnym razie dzielenie gruntów byłoby niecelowe i ekonomicznie nieuzasadnione.

Przedstawione powyżej okoliczności bezspornie wskazują również, iż zakupione nieruchomości Wnioskodawca zamierza wykorzystać w celu lokaty kapitału oraz osiągnięcia zysków w przyszłości. W szczególności wskazuje na to chęć ulokowania części środków uzyskanych ze sprzedaży w bezpiecznych funduszach inwestycyjnych.

Wnioskodawca podejmując ewentualne czynności zmierzające do sprzedaży gruntu, rozporządza swoim majątkiem w celu osiągnięcia zysku. W takiej sytuacji dostawa wskazanych we wniosku działek kwalifikuje te czynności jako działalność gospodarczą podejmowaną w celach zarobkowych.

Wnioskodawca twierdzi, iż podjęte przez niego działania nie są związane z działalnością gospodarczą, niemniej jednak to właśnie te działania są działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ustawy o VAT, bowiem Wnioskodawca dokonał zakupu nieruchomości z zamiarem wykorzystania jej dla celów zarobkowych.

Z treści wniosku wynika, iż Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej w zakresie sprzedaży detalicznej wyrobów farmaceutycznych zarejestrowanym w dniu 5 czerwca 1993 r.

Wobec powyższego stwierdzić należy, iż skoro Wnioskodawca jest już podatnikiem podatku od towarów i usług, to wszystkie wykonywane czynności mieszczące się w zakresie przedmiotowym opodatkowania tym podatkiem, będą podlegały opodatkowaniu. Brak jest bowiem podstaw prawnych do uznania, iż opodatkowanie podatkiem od towarów i usług następuje w sposób wybiórczy, tzn. niektóre czynności objęte zakresem przedmiotowym realizowane przez podatnika podatku od towarów i usług są opodatkowane, a niektóre nie.

Zauważyć należy, że skoro dopuszczalne jest uznanie przez państwo członkowskie za podatnika osoby, która formalnie nie wykonuje działalności gospodarczej, a jedynie dokona okazjonalnej czynności związanej z taką działalnością w szczególności dokona dostawy działek budowlanych, to tym bardziej za podatnika należy uznać osobę, która wykonuje działalność gospodarczą podlegającą opodatkowaniu i wykona czynność dotychczas nie wykonywaną w ramach tej działalności, w warunkach wskazujących, że czynność ta nie była czynnością związaną z zaspokajaniem potrzeb osobistych tej osoby.

Należy jednak zauważyć, iż Wnioskodawca nie wykazał we wniosku, aby przedmiotowa nieruchomość w całym okresie jej posiadania w jakikolwiek sposób była i miałaby być wykorzystywana dla celów osobistych. Nie można zatem uznać, aby opisane działania podejmowane były przez Wnioskodawcę wyłącznie dla realizacji prawa do rozporządzania swoim majątkiem osobistym.

Wymienione powyżej okoliczności jednoznacznie wskazują, iż zarówno w momencie nabycia gospodarstwa rolnego, jak i w czasie jego posiadania, podjęto szereg działań wskazujących na zamiar związania zakupionej nieruchomości z działalnością gospodarczą, a zatem sprzedaż wydzielonych z niej działek podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż jak już wcześniej wskazano opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów, a grunt niewątpliwie jest towarem. Tym samym Wnioskodawca staje się z tytułu tej dostawy podatnikiem w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Nabycie przez Wnioskodawcę opisanej wyżej nieruchomości gruntowej wraz zabudowaniami (gospodarstwo rolne), a następnie przeznaczenie wyodrębnionych z niej działek do sprzedaży wskazują bezspornie na częstotliwy i zarobkowy charakter dokonywania tych czynności.

W efekcie sprzedaż wydzielonych z przedmiotowego gospodarstwa rolnego działek należy traktować jako dostawę towarów, która w oparciu o regulację zawartą w art. 5 ust. 1 ustawy o VAT podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów o usług.

Podstawowa stawka podatku - na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o VAT - wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Zwolnienie z opodatkowania podatkiem VAT lub obniżenie stawki podatkowej, możliwe jest tylko wówczas, gdy przewiduje to ustawa o VAT lub przepisy wykonawcze do ustawy.

W art. 43 ustawy o VAT zawarto katalog czynności zwolnionych od podatku od towarów i usług. W myśl ust. 1 pkt 9 przywołanego wyżej art. 43 ustawodawca zwolnił od podatku od towarów i usług dostawę terenów niezabudowanych, innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Opodatkowaniu podlegają zatem dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe, zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku gruntów niezabudowanych - tylko te, których przedmiotem są tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę. Natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, będących np. gruntami rolnymi czy leśnymi, które nie są przeznaczone pod zabudowę, są zwolnione z podatku od towarów i usług.

Z treści wniosku wynika, iż wydzielone z przedmiotowego gospodarstwa rolnego działki są działkami niezabudowanymi figurującymi w Studium Uwarunkowań i Kierunków Zagospodarowania Przestrzennego jako tereny pod przyszłą zabudowę gospodarczą. Dla działek tych Wnioskodawca uzyskał decyzje o warunkach zabudowy dla domów jednorodzinnych. Zatem dostawa ww. działek przeznaczonych pod zabudowę wydzielonych z posiadanego przez Wnioskodawcę gospodarstwa rolnego nie może korzystać ze zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, lecz podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług stawką podstawową - tj. 22%.

Tym samym Wnioskodawca przy sprzedaży wydzielonych działek budowlanych zobowiązany jest naliczyć i odprowadzić do urzędu skarbowego podatek w wysokości 22% poprzez ujęcie tych sprzedaży w odpowiedniej deklaracji VAT-7.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać z nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 14b § 3 ww. ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego.

Natomiast w myśl w art. 14c § 1 tej ustawy, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Z powyższych przepisów wynika zatem, że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska Wnioskodawcy dotyczącego przedstawionego stanu faktycznego.

Organ wydający interpretację nie jest natomiast uprawniony do analizowania i oceny załączonych do wniosku o interpretację dokumentów, nie przeprowadza bowiem postępowania dowodowego, jest zatem związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez Wnioskodawcę i jego stanowiskiem. Tym samym dokumenty dołączone do wniosku nie były przedmiotem merytorycznej analizy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) lub zmiany stanu prawnego.

W zakresie pozostałych pytań zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach, ul. Prosta 10, 25-366 Kielce, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.