IBPP1/443-966/09/AW - Zastosowanie przepisów o VAT do sprzedaży samodzielnych mieszkań wyodrębnionych w budynku.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pana stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 5 sierpnia 2009 r. (data wpływu 23 września 2009 r.), uzupełnionym pismami z dnia 16 listopada 2009 r. (data wpływu 19 listopada 2009 r.) i z dnia 13 grudnia 2009 r. (data wpływu 17 grudnia 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sprzedaży samodzielnych mieszkań wyodrębnionych w budynku - jest nieprawidłowe.

W dniu 23 września 2009 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sprzedaży samodzielnych mieszkań wyodrębnionych w budynku. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 16 listopada 2009 r. (data wpływu 19 listopada 2009 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 9 listopada 2009 r. znak IBPP1/443-966/09/AW oraz pismem z dnia 13 grudnia 2009 r. (data wpływu 17 grudnia 2009 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 1 grudnia 2009 r. znak IBPP1/443-966/09/AW.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Dnia 28 grudnia 2007 r. Wnioskodawca wraz z małżonką dokonał zakupu działki zabudowanej:

Łączna powierzchnia nabytej działki wynosi 288 m².

W dniu dokonania zakupu działki między Wnioskodawcą a małżonką istniał ustrój wspólności majątkowej. Środki na nabycie przedmiotowej nieruchomości pochodziły z majątku wspólnego. Nieruchomość została zakupiona na zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych. Stan budynku wymagał przeprowadzenia gruntownych prac remontowych i modernizacyjnych. Od maja 2008 r. w budynku zameldowana na pobyt stały jest małżonka Wnioskodawcy.

W dniu 23 kwietnia 2008 r., na podstawie przedłożonego projektu budowlanego remontu i przebudowy domu, otrzymano decyzję Starosty Powiatu - pozwolenie na przebudowę i rozbudowę budynku mieszkalnego jednorodzinnego obejmujące:

W późniejszym terminie (21 maja 2008 r.) dokonano zmiany decyzji w związku ze zmianą numeracji działek, bez dokonywania zmian w samym zakresie robót. Ww. prace przeprowadzono w okresie od dnia 5 maja 2008 r. do dnia 3 marca 2009 r. Budynek gospodarczy (komórkę) rozebrano.

Dnia 16 czerwca 2009 r. Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego przyjął zawiadomienie o zakończeniu budowy, co umożliwiło formalne przystąpienie do użytkowania budynku. Ostatecznie, po zmianie planów związanych z miejscem zamieszkania (Wnioskodawca planuje z żoną zakup innej nieruchomości mieszkalnej), budynek będzie sprzedany. Aby ułatwić proces sprzedaży, w budynku wyodrębniono trzy samodzielne mieszkania, które - zgodnie z zaświadczeniem uzyskanym od Starosty Powiatu z dnia 26 czerwca 2009 r. - obejmują:

Część wspólną stanowią dwie piwnice oraz klatka schodowa. Do przedmiotowych lokali mieszkalnych zostanie przypisany udział w gruncie proporcjonalnie do ich powierzchni użytkowej. W momencie sprzedaży poszczególne mieszkania będą posiadały status lokali mieszkalnych stanowiących odrębne nieruchomości (z wpisem do ksiąg wieczystych). Decyzja o sprzedaży budynku zapadła w trakcie prowadzenia prac remontowych, na takim ich etapie, że możliwe było dostosowanie poszczególnych pomieszczeń, aby wyodrębnić w budynku trzy samodzielne mieszkania. Przesłanką podziału budynku była chęć szybszej sprzedaży nieruchomości. Niewątpliwie, zwłaszcza w obecnym stanie rynku nieruchomości łatwiej jest znaleźć nabywców na kilka mniejszych mieszkań niż na jedną nieruchomość o dużej powierzchni użytkowej. Pozyskane w wyniku sprzedaży środki Wnioskodawca wraz z małżonką planuje przeznaczyć na przewidywane w przyszłości nabycie innej nieruchomości mieszkalnej.

W uzupełnieniu wniosku podano ponadto, że:

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż samodzielnych mieszkań wyodrębnionych w budynku będzie objęta w opisanym stanie faktycznym podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, w świetle ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm. - dalej ustawa o VAT), objęcie danej transakcji (czynności) podatkiem VAT uzależnione jest od jednoczesnego spełnienia dwóch warunków:

Analizując kwestię wypełnienia powyższych przesłanek należy stwierdzić, iż sprzedaż mieszkań wraz z przypisanym do nich udziałem w gruncie stanowi w świetle art. 7 ust. 1 pkt 1 odpłatną dostawę towarów, która na mocy art. 5 ust. 1 pkt 1 podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. W myśl ustawy o VAT za towary uznaje się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postaci energii, budynki, budowle lub ich części (...). Oznacza to, że pierwszy warunek objęcia przedmiotowej czynności podatkiem VAT jest bezsprzecznie spełniony.

Należy zatem sprawdzić czy dokonujący sprzedaży nieruchomości dokonuje tej czynności jako podatnik VAT.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy podatnikiem jest m.in. osoba fizyczna wykonująca samodzielnie działalność gospodarczą. Tą ostatnią przepisy o podatku VAT definiują jako wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców (...) również wówczas, gdy czynność została dokonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy (art. 15 ust. 2 ustawy). Odnosząc powyższą definicję ustawową do przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego należy zauważyć, iż dokonując sprzedaży mieszkań wyodrębnionych z budynku zakupionego na cele prywatne nie działa on w charakterze podatnika podatku od towarów i usług. Przede wszystkim wskazuje na to zamiar jakim kierował się wchodząc w posiadanie budynku. Nabycie to nastąpiło w celu realizacji własnych potrzeb mieszkaniowych. Chęć sprzedaży nieruchomości związana jest ze zmianą planów mieszkaniowych. Ponadto Wnioskodawca podkreśla, iż w przeszłości jak i obecnie nie prowadził z małżonką działalności gospodarczej mającej za przedmiot obrót nieruchomościami. Dokonując zakupu budynku nie działał z zamiarem jego odsprzedaży. Po sprzedaży przedmiotowych mieszkań również nie planuje dokonywać podobnych czynności. Tym samym niespełniona zostaje przesłanka ciągłości, która jest immanentną cechą działalności gospodarczej. Zbycie przedmiotowej nieruchomości stanowi zatem incydentalną sprzedaż majątku osobistego. Fakt podziału budynku na trzy odrębne mieszkania miał jedynie na celu ułatwić proces sprzedaży i nie należy go traktować w świetle ustawy o VAT jako czynnika wskazującego na częstotliwość dokonywanych przez Wnioskodawcę transakcji.

Konkludując, z powodu niewypełnienia jednego z dwóch warunków, a odnoszącego się do dokonania czynności pozostającej w zakresie regulacji ustawy o podatku od towarów i usług jako podatnik VAT, nie można stwierdzić, że dokonana przez Wnioskodawcę sprzedaż mieszkań wyodrębnionych z budynku nabytego z zamiarem realizacji własnych potrzeb mieszkaniowych stanowi czynność objętą podatkiem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535 z późn. zm.) zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Definicję towaru ustawodawca zawarł w art. 2 pkt 6 powołanej ustawy, który stanowi, iż przez towary należy rozumieć rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy definiuje pojęcie dostawy towarów za wynagrodzeniem. Zgodnie z tym przepisem, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Podstawowe znaczenie dla kształtu i funkcjonowania wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (podatku od towarów i usług) mają fundamentalne cechy tego podatku, tj.:

Realizację powyższych fundamentalnych cech tego podatku, gwarantują nie tylko przepisy określające zakres przedmiotowy podatku, tj. cyt. wyżej art. 5 i 7 ustawy o VAT, lecz również przepisy regulujące zakres podmiotowy podatku od towarów i usług, czyli przepisy art. 15 ustawy.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

Przedstawiony wyżej art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, definiuje działalność gospodarczą znacznie szerzej, niż to wynika z ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (tekst jedn. Dz. U. z 2007 r. Nr 155, poz. 1095 z późn. zm.). Powołana ustawa o swobodzie działalności gospodarczej za działalność gospodarczą uznaje bowiem zarobkową działalność wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową oraz poszukiwanie, rozpoznawanie i wydobywanie kopalin ze złóż, a także działalność zawodową wykonywaną w sposób zorganizowany i ciągły.

O ile ustawa o swobodzie działalności gospodarczej za działalność gospodarczą uznaje jedynie czynności wykonywane w sposób ciągły, zorganizowany i profesjonalny, o tyle ustawa o podatku VAT katalog podatników poszerza o podmioty, które - mimo że czynność wykonały jednorazowo - działały z zamiarem i w okolicznościach określonych przez ustawę za działalność gospodarczą.

Z działalnością gospodarczą w rozumieniu ustawy o podatku VAT mamy do czynienia, jeżeli podmiot wykonując określone czynności działa w charakterze producenta, handlowca lub usługodawcy i ma zamiar wykonywać tego typu czynności częstotliwie.

Chociaż ustawa nie definiuje pojęcia "częstotliwości", przez zamiar wykonywania danej czynności w sposób częstotliwy należy rozumieć chęć, wolę powtarzalnego, a nie jednorazowego wykonywania określonych czynności, składających się na istotę prowadzenia działalności. O kwestii częstotliwości nie decyduje czasookres wykonywania czynności (rok, dwa czy pięć lat) ani ilość dokonanych transakcji. Decydującym kryterium jest powtarzalność czynności. Dlatego też, w każdym przypadku należy indywidualnie rozstrzygnąć, czy intencją określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowo-prawne było dokonywanie tej czynności wielokrotnie (więcej niż jeden).

W świetle powyższego stwierdzić należy, iż każdy, kto dokonuje czynności, które są konieczne do przyszłego wykorzystania nieruchomości dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ww. ustawy, powinien być uznany za podatnika podatku od towarów i usług.

Z przytoczonych wyżej przepisów wynika, iż dla uznania danego podmiotu za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług nie ma znaczenia rezultat prowadzonej działalności. Oznacza to, że aby uznać działalność podmiotu za działalność gospodarczą nie jest konieczne, aby przyniosła ona jakiekolwiek efekty. Podatnikiem jest zatem również podmiot prowadzący działalność generującą straty, a nawet podmiot, który w ogóle nie dokona żadnej sprzedaży.

Za podatnika należy uznać także osobę, która zadeklarowała zamiar prowadzenia działalności gospodarczej i poczyniła w tym celu pewne nakłady, mimo że sama działalność gospodarcza jeszcze się nie rozpoczęła, nawet w sytuacji jeśli nigdy nie zostanie rozpoczęta. Przykładowo zlecenie wykonania analizy opłacalności inwestycji, która w rezultacie nigdy faktycznie nie została zrealizowana, powinno być traktowane jako działalność gospodarcza.

Działalność gospodarcza może składać się z kilku następujących po sobie transakcji. Czynności przygotowawcze, takie jak nabycie nieruchomości, które stanowią część tych transakcji, powinny być również traktowane jako działalność gospodarcza. Poniesienie wstępnych wydatków inwestycyjnych w celu i z zamiarem rozpoczęcia przyszłej działalności gospodarczej należy również uznać za działalność gospodarczą.

W świetle powyższego stwierdzić należy, iż każdy, kto dokonuje czynności, które zmierzają do przyszłego wykorzystania nieruchomości dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, powinien być uznany za podatnika podatku od towarów i usług.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że dnia 28 grudnia 2007 r. Wnioskodawca wraz z małżonką dokonał zakupu działki zabudowanej:

Łączna powierzchnia nabytej działki wynosi 288 m².

W dniu dokonania zakupu działki między Wnioskodawcą a małżonką istniał ustrój wspólności majątkowej. Środki na nabycie przedmiotowej nieruchomości pochodziły z majątku wspólnego. Nieruchomość została zakupiona na zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych. Stan budynku wymagał przeprowadzenia gruntownych prac remontowych i modernizacyjnych. Od maja 2008 r. w budynku zameldowana na pobyt stały jest małżonka Wnioskodawcy.

W dniu 23 kwietnia 2008 r., na podstawie przedłożonego projektu budowlanego remontu i przebudowy domu, otrzymano decyzję Starosty Powiatu - pozwolenie na przebudowę i rozbudowę budynku mieszkalnego jednorodzinnego obejmujące:

W późniejszym terminie (21 maja 2008 r.) dokonano zmiany decyzji w związku ze zmianą numeracji działek, bez dokonywania zmian w samym zakresie robót. Ww. prace przeprowadzono w okresie od dnia 5 maja 2008 r. do dnia 3 marca 2009 r. Budynek gospodarczy (komórkę) rozebrano.

Dnia 16 czerwca 2009 r. Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego przyjął zawiadomienie o zakończeniu budowy, co umożliwiło formalne przystąpienie do użytkowania budynku. Ostatecznie, po zmianie planów związanych z miejscem zamieszkania (Wnioskodawca planuje z żoną zakup innej nieruchomości mieszkalnej), budynek będzie sprzedany. Aby ułatwić proces sprzedaży, w budynku wyodrębniono trzy samodzielne mieszkania, które - zgodnie z zaświadczeniem uzyskanym od Starosty Powiatu z dnia 26 czerwca 2009 r. - obejmują:

Część wspólną stanowią dwie piwnice oraz klatka schodowa. Do przedmiotowych lokali mieszkalnych zostanie przypisany udział w gruncie proporcjonalnie do ich powierzchni użytkowej. W momencie sprzedaży poszczególne mieszkania będą posiadały status lokali mieszkalnych stanowiących odrębne nieruchomości (z wpisem do ksiąg wieczystych). Decyzja o sprzedaży budynku zapadła w trakcie prowadzenia prac remontowych, na takim ich etapie, że możliwe było dostosowanie poszczególnych pomieszczeń, aby wyodrębnić w budynku trzy samodzielne mieszkania. Przesłanką podziału budynku była chęć szybszej sprzedaży nieruchomości. Niewątpliwie, zwłaszcza w obecnym stanie rynku nieruchomości łatwiej jest znaleźć nabywców na kilka mniejszych mieszkań niż na jedną nieruchomość o dużej powierzchni użytkowej. Pozyskane w wyniku sprzedaży środki Wnioskodawca wraz z małżonką planuje przeznaczyć na przewidywane w przyszłości nabycie innej nieruchomości mieszkalnej.

Ponadto w okresie od kwietnia 2007 r. do 27 lutego 2008 r. Wnioskodawca prowadził działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży opakowań. Z tytułu wykonywania działalności gospodarczej Wnioskodawca posiadał status podatnika VAT czynnego w całym okresie jej prowadzenia. Obecnie Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej i nie jest podatnikiem VAT.

Decyzję o wyodrębnieniu trzech mieszkań w przedmiotowym budynku Wnioskodawca podjął w czerwcu 2009 r. W ww. okresie złożył odpowiedni wniosek do Starosty Powiatu o zgodę na dokonanie tej czynności. Wcześniej zawiadomiono Starostę o zakończeniu prac budowlanych. Od momentu wybudowania, budynek nie był wykorzystywany do działalności gospodarczej, bowiem jak Wnioskodawca wskazał, od 27 lutego 2008 r. jej nie prowadzi. Służył natomiast zaspokojeniu własnych potrzeb mieszkaniowych - Wnioskodawcy i jego małżonki. Ze względu na fakt, iż budynek nie służył czynnościom opodatkowanym VAT, od zakupów związanych z jego przebudową nie przysługiwało odliczenie podatku VAT. Wydatki na ulepszenie budynku w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przekroczyły 30 % wartości początkowej, z zastrzeżeniem, iż przedmiotowy budynek - jako niesłużący pozarolniczej działalności gospodarczej, ani niestanowiący przedmiotu umowy najmu, dzierżawy czy innej umowy o podobnym charakterze - nie może być uznany za środek trwały. Zarówno sam budynek jak i wyodrębnione w nim mieszkania nie stanowiły i nie stanowią przedmiotu umów najmu, dzierżawy ani innych umów o podobnym charakterze. Budynek, przed dokonaniem wyodrębnienia mieszkań, sklasyfikowany był jako "Budynek mieszkalny jednorodzinny" (PKOB 1110); zaś po dokonaniu wyodrębnienia w nim mieszkań, jako "Budynek o trzech i więcej mieszkaniach" (PKOB 1122). Nieruchomość zakupiono od osób fizycznych nieprowadzących działalności będących jej współwłaścicielami. Transakcja nie była objęta podatkiem VAT. Dokumentem stwierdzającym nabycie jest akt notarialny. W przedmiotowym budynku Wnioskodawca zamieszkiwał wraz z żoną od czerwca 2008 r.

Odnosząc przedstawione wyżej zdarzenie przyszłe do powołanych w sprawie przepisów prawa stwierdzić należy, iż wymienione powyżej okoliczności jednoznacznie wskazują, iż w przedmiotowej sprawie podjęto działania wskazujące na zamiar wykorzystywania nabytej nieruchomości jako przedmiotu działalności gospodarczej, a zatem sprzedaż wyodrębnionych lokali mieszkalnych będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Tym samym Wnioskodawca stanie się z tytułu tej dostawy podatnikiem w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca twierdzi, iż nieruchomość zakupił w celu zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Jednakże podejmując czynności zmierzające do przebudowy i rozbudowy nieruchomości w celu wyodrębnienia trzech samodzielnych mieszkań, rozporządził swoim majątkiem w celu dokonania sprzedaży poszczególnych lokali i osiągnięcia zysku. W takiej sytuacji dostawa ta kwalifikuje tę czynność jako działalność gospodarczą podejmowaną w celach zarobkowych.

Bez znaczenia pozostaje fakt, że żona Wnioskodawcy była w budynku zameldowana na pobyt stały. Wymienione powyżej okoliczności jednoznacznie wskazują bowiem, iż podjęto działania wskazujące na zamiar związania zakupionej nieruchomości z działalnością gospodarczą, a zatem sprzedaż wyodrębnionych w budynku samodzielnych mieszkań będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W takiej sytuacji dostawa wskazanych we wniosku samodzielnych mieszkań kwalifikuje tę czynność jako działalność gospodarczą podejmowaną w celach zarobkowych.

Wnioskodawca twierdzi, iż podjęte przez niego działania nie są związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, nie mniej to właśnie te działania są działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ustawy o VAT, bowiem Wnioskodawca nabył nieruchomość z zamiarem wykorzystania jej dla celów zarobkowych.

Wszystkie te działania Wnioskodawcy wskazują zatem jednoznacznie na handlowy, zorganizowany i zarobkowy charakter podejmowanych czynności spełniający definicję działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

W efekcie planowaną sprzedaż wyodrębnionych samodzielnych mieszkań należy traktować jako dostawę towarów, która w oparciu o regulację zawartą w art. 5 ust. 1 ustawy o VAT podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów o usług.

Kryterium prowadzenia działalności gospodarczej nie wyłącza z grona podatników osób fizycznych, jeśli dokonują one dostawy towarów w sposób stały, zorganizowany i powtarzalny. Bez znaczenia pozostaje fakt, w jakim okresie wykonywana jest dana czynność, ani ilość dokonanych transakcji. Jeśli odpłatna dostawa towarów została dokonana przez osobę działającą, w rozumieniu ustawy, w charakterze podatnika i w okolicznościach wskazujących na działalność gospodarczą, to nawet, jeśli dokonano tych czynności bez zachowania warunków i form określonych przepisami prawa (np. bez oficjalnego zarejestrowania działalności gospodarczej), to czynność taka podlega opodatkowaniu podatkiem VAT (art. 5 ust. 2 ustawy o VAT).

Reasumując, w ocenie tut. organu, dokonane przez Wnioskodawcę czynności wskazują na ich zorganizowany charakter i wykraczają poza przyjęte w społeczeństwie granice swobodnego dysponowania majątkiem. W oparciu o przedstawione zdarzenie przyszłe stwierdzić należy, że Wnioskodawca, dokonując dostawy przedmiotowych samodzielnych mieszkań będzie działał jako podatnik VAT, a dostawa ta podlegać będzie opodatkowaniu tym podatkiem.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Na marginesie zauważyć należy, że dokonując sprzedaży przedmiotowych wyodrębnionych mieszkań należy zastosować właściwą stawkę podatku VAT lub ewentualne zwolnienie z opodatkowania tej dostawy. Kwestia ta nie była przedmiotem niniejszej interpretacji gdyż nie sformułowano pytania w tym zakresie i nie przedstawiono własnego stanowiska.

Interpretacja traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Interpretacja niniejsza dotyczy jedynie Wnioskodawcy, a nie jego małżonki bowiem interpretację wydać można na rzecz jednej osoby fizycznej, a nie dla małżonków. Jeżeli małżonek Wnioskodawcy jest zainteresowany uzyskaniem dla siebie interpretacji indywidualnej, powinien złożyć odrębny wniosek, przedstawić właściwy dla siebie stan faktyczny (zdarzenie przyszłe), pytanie oraz własne stanowisko w sprawie, jak również wnieść odrębną opłatę.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.