IBPP1/443-956/13/KJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 9 października 2013 r. (data wpływu 11 października 2013 r.) uzupełnionym pismem z 9 stycznia 2014 r. (data wpływu 13 stycznia 2014 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży działek - jest prawidłowe.

W dniu 11 października 2013 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży działek.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 9 stycznia 2014 r. (data wpływu 13 stycznia 2014 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 31 grudnia 2014 r. znak: IBPP1/443-956/13/KJ.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca wraz z małżonkiem, Ł., posiada w majątku wspólnym ustawowym 4 działki. Posiadaczem ich Wnioskodawca wraz z małżonkiem stał się drogą darowizny od najbliższej rodziny. Małżonek Wnioskodawcy dostał 3 działki, a Wnioskodawca jedną od swojego ojca (21 lutego 2013 r.).

Po czym Wnioskodawca wraz z małżonkiem wnieśli je do majątku wspólnego ustawowego. Z ww. działkami Wnioskodawca wraz z małżonkiem nie zrobili nic aby zwiększyć ich wartość bądź przygotować na sprzedaż. Wnioskodawca wraz z małżonkiem dostali je nieuzbrojone w media i takie pozostają. Wnioskodawca wraz z małżonkiem nie dokonali ich podziału.

Wnioskodawca wraz z małżonkiem posiadali również dwupokojowe mieszkanie, które sprzedali w sierpniu bieżącego roku. Dzięki temu Wnioskodawca wraz z małżonkiem spłacili zaciągnięty na nie kredyt i zwiększyli swoją zdolność kredytową.

Wnioskodawca wraz z małżonkiem chcą zaciągnąć kredyt na zakup gotowego domu z działką. Wyżej wymienione działki których są posiadaczami chcą sprzedać (2 lub 3 w zależności od kwoty za nie otrzymanej) i pieniądze te przeznaczyć na zakup domu (w formie bezpośredniej, bądź jeżeli zakup domu i zaciągnięcie kredytu nastąpi szybciej niż sprzedaż działek - na spłatę częściową kredytu hipotecznego). Czyli pieniądze ze sprzedaży działek Wnioskodawca wraz z małżonkiem chcą przeznaczyć na jego (ich) osobiste cele mieszkaniowe.

W uzupełnieniu Wnioskodawca poinformował, że:

1. Na pytanie tut. organu "W jaki sposób Wnioskodawca zamierzał wykorzystywać otrzymane działki...", Wnioskodawca odpowiedział, że nie miał konkretnego zamiaru.

2. Na pytanie tut. organu "Jaką powierzchnię zajmują przedmiotowe działki...", Wnioskodawca odpowiedział: "Działki zajmują kolejno: 733 m², 750 m², 598 m²".

3. Na pytanie tut. organu "Czy przedmiotowe działki są gruntami rolnymi...", Wnioskodawca odpowiedział "Nie".

4. Na pytanie tut. organu "Czy Wnioskodawca prowadził bądź prowadzi działalność rolniczą...", Wnioskodawca odpowiedział "Nie".

5. Na pytanie tut. organu "Czy Wnioskodawca dokonywał sprzedaży produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej, jeśli tak to jakich i kiedy i czy sprzedaż była opodatkowana podatkiem VAT...", Wnioskodawca odpowiedział "Nie".

6. Na pytanie tut. organu "Czy Wnioskodawca był lub jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym...", Wnioskodawca odpowiedział, że nie jest i nigdy nie był.

7. Na pytanie tut. organu "Czy Wnioskodawca prowadzi bądź prowadził działalność gospodarczą...", Wnioskodawca odpowiedział "Nie".

8. Na pytanie tut. organu "W jaki sposób Wnioskodawca wykorzystywał/wykorzystuje przedmiotowe działki w całym okresie ich posiadania...", Wnioskodawca odpowiedział "W żaden".

9. Na pytanie tut. organu "Czy Wnioskodawca udostępniał ww. działki osobom trzecim, jeżeli tak to w jakim celu (np. na podstawie umowy najmu, dzierżawy czy użyczenia)...", Wnioskodawca odpowiedział "Nie".

10. Na pytanie tut. organu "Czy Wnioskodawca w przeszłości dokonywał już sprzedaży nieruchomości, jeśli tak to kiedy i jakich...", Wnioskodawca odpowiedział, że jak już wspomniał we wniosku z 14 sierpnia 2013 r. Wnioskodawca wraz z współmałżonkiem sprzedali swoje mieszkanie. Była to pierwsza i jedyna sprzedaż nieruchomości - ich mieszkania.

11. Na pytanie tut. organu "Jakie działania marketingowe Wnioskodawca podejmuje i zamierza podejmować w celu sprzedaży działek...", Wnioskodawca odpowiedział, że wystawił działki na popularnych serwisach internetowych (typu gratka.pl) i podpisał umowę pośrednictwa z agencjami nieruchomości. Nie planuje żadnych innych działań.

12. Na pytanie tut. organu "W jaki sposób Wnioskodawca zamierza pozyskać nabywców dla sprzedawanych działek...", Wnioskodawca odpowiedział, że jak stwierdził wyżej - liczy na to, że nabywca sam się zgłosi widząc ogłoszenie w internecie.

13. Na pytanie tut. organu "Czy dla działek mających być przedmiotem sprzedaży wydano decyzje o warunkach zabudowy, jeśli tak to kiedy i w jakim celu i na czyj wniosek oraz jakiej zabudowy dotyczą...", Wnioskodawca odpowiedział "Brak jest decyzji o warunkach zabudowy".

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy od sprzedaży wymienionych działek należy odprowadzić podatek od towarów i usług, podatek VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż działek należy uznać za czynność nie mieszczącą się w definicji działalności gospodarczej, o której mowa w przepisach ustawy VAT, a więc nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

Sprzedaż ma charakter jednorazowy (ustawa mówi o charakterze ciągłym) i nie ma charakteru zarobkowego ani częstotliwego. Nabycie gruntów w drodze darowizny nie może być utożsamiane z zamiarem wykonywania czynności w ramach działalności gospodarczej, tym bardziej że grunty nie były w żaden sposób modyfikowane celem zwiększenia ich wartości (uzbrojenie, podział, itp.).

Wnioskodawca nigdy nie był i nie jest płatnikiem VAT. Nie prowadzi i nie prowadził działalności rolniczej.

Wnioskodawca nigdy nie sprzedawał produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej.

Wnioskodawca nigdy nie prowadził działalności gospodarczej.

Wnioskodawca w żaden sposób nie wykorzystuje w chwili obecnej przedmiotowych działek. Nie udostępniał działek osobom trzecim.

Dla działek mających być przedmiotem sprzedaży brak jest decyzji o warunkach zabudowy.

Swoje stanowisko Wnioskodawca chciał również poprzeć interpretacją indywidualną IBPP1/443-537/13/MG wydaną na wniosek jego współmałżonka, dotyczącą tej samej sprawy (kopia interpretacji dołączona do wniosku).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy o VAT przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postaci energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Według wyżej przytoczonych przepisów działka spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, a sprzedaż działki traktowana jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług nie podlega każda czynność stanowiąca dostawę w myśl art. 5 omawianej ustawy. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ww. ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Na mocy art. 15 ust. 2 ustawy o VAT działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do przytoczonych wyżej przepisów należy zauważyć, że status podatnika podatku od towarów i usług wynika z okoliczności dokonania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Dla ustalenia czy osoba dokonująca transakcji sprzedaży działek jest podatnikiem podatku VAT, istotnym jest stwierdzenie, że prowadzi ona działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Z przytoczonych wyżej przepisów wynika również, że dla uznania danego podmiotu za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o VAT, nie ma znaczenia rezultat prowadzonej działalności. Oznacza to, że aby uznać działalność podmiotu za działalność gospodarczą nie jest konieczne, aby przyniosła jakiekolwiek rezultaty. Podatnikiem jest także podmiot prowadzący działalność, która przynosi straty oraz taki, który w ogóle nie dokona żadnej sprzedaży.

Za podatnika należy uznać także osobę, która zadeklarowała zamiar prowadzenia działalności gospodarczej i poczyniła w tym celu pewne nakłady, mimo że sama działalność gospodarcza jeszcze się nie rozpoczęła, nawet w sytuacji jeśli nigdy nie zostanie rozpoczęta.

W świetle powyższych przepisów stwierdzić należy, że każdy, kto dokonuje czynności, które zmierzają do przyszłego wykorzystania nieruchomości dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, powinien być uznany za podatnika podatku od towarów i usług. Zatem wykorzystywanie majątku prywatnego przez osobę fizyczną stanowi również działalność gospodarczą, jeżeli te czynności dokonywane są w sposób ciągły dla celów zarobkowych i nie stanowią jedynie czynności związanych z wykonywaniem prawa własności.

Zatem, osoby fizyczne dokonujące sprzedaży, przekazania lub darowizny towarów, stanowiących część ich majątku osobistego (takiego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach prowadzonej działalności gospodarczej), nie są zaliczane do grona podatników podatku od towarów i usług.

W zakresie prawa unijnego, z mocy art. 9 ust. 1 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L 347, s. 1 z późn. zm.), "Działalność gospodarcza" obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Problem odnoszący się do rozstrzygnięcia, czy sprzedaż działek jest sprzedażą majątku osobistego, czy też stanowi sprzedaż realizowaną przez podatnika prowadzącego w tym zakresie działalność gospodarczą, był przedmiotem orzeczenia z dnia 15 września 2011 r. TSUE w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10. Z treści tego orzeczenia wynika, że za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje środki podobne do wykorzystywanych przez handlowca, producenta tj. wykazuje aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, czyli działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Trybunał orzekł ponadto, że liczba i zakres transakcji sprzedaży nie ma charakteru decydującego i nie może stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Trybunał stwierdził, że dużych transakcji sprzedaży można dokonywać również jako czynności osobistych.

W przypadku, gdy brak jest przesłanek świadczących o aktywności sprzedawcy w przedmiocie zbycia gruntu, która byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem - zbycie działki nie stanowi działalności handlowej podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, lecz mieści się w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

W omawianej kwestii istotne jest ustalenie, czy Wnioskodawca dokonując sprzedaży działki wymienionej we wniosku działa w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, a sama sprzedaż jest wykonywana w ramach działalności gospodarczej, w związku z czym czynność ta podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca wraz z małżonkiem posiada w majątku wspólnym ustawowym 4 działki. Posiadaczem ich Wnioskodawca wraz z małżonkiem stał się drogą darowizny od najbliższej rodziny. Małżonek Wnioskodawcy dostał 3 działki, a Wnioskodawca jedną od swojego ojca. Po czym Wnioskodawca wraz z małżonkiem wnieśli je do majątku wspólnego ustawowego.

Z ww. działkami Wnioskodawca wraz z małżonkiem nie zrobili nic aby zwiększyć ich wartość bądź przygotować na sprzedaż. Wnioskodawca wraz z małżonkiem dostali je nieuzbrojone w media i takie pozostają. Wnioskodawca wraz z małżonkiem nie dokonali ich podziału. Dla działek mających być przedmiotem sprzedaży brak jest decyzji o warunkach zabudowy.

Wnioskodawca wraz z małżonkiem chcą zaciągnąć kredyt na zakup gotowego domu z działką. Wyżej wymienione działki których są posiadaczami chcą sprzedać (2 lub 3 w zależności od kwoty za nie otrzymane) i pieniądze te przeznaczyć na zakup domu (w formie bezpośredniej, bądź jeżeli zakup domu i zaciągnięcie kredytu nastąpi szybciej niż sprzedaż działek - na spłatę częściową kredytu hipotecznego). Czyli pieniądze ze sprzedaży działek Wnioskodawca wraz z małżonkiem chcą przeznaczyć na jego (ich) osobiste cele mieszkaniowe. Wnioskodawca wraz z małżonkiem posiadali również dwupokojowe mieszkanie, które sprzedali 14 sierpnia 2013 r. Dzięki temu Wnioskodawca wraz z małżonkiem spłacili zaciągnięty na nie kredyt i zwiększyli swoją zdolność kredytową. Była to pierwsza i jedyna sprzedaż nieruchomości.

Wnioskodawca wskazał, że nie prowadzi i nie prowadził działalności rolniczej i nie dokonywał sprzedaży produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej. Wnioskodawca nie prowadzi i nie prowadził działalności gospodarczej. Wnioskodawca w żaden sposób nie wykorzystywał i nie wykorzystuje przedmiotowych działek w całym okresie ich posiadania. Wnioskodawca nie udostępniał działek osobom trzecim. Wnioskodawca nie jest i nigdy nie był zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym. Działania marketingowe, podjęte przez Wnioskodawcę w celu dokonania sprzedaży przedmiotowych działek polegają na umieszczeniu ogłoszenia na popularnych portalach internetowych oraz podpisaniu umowy pośrednictwa z agencjami nieruchomości.

Mając na uwadze powołane przepisy oraz opis zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że w sprawie będącej przedmiotem niniejszej interpretacji nie wystąpił ciąg okoliczności, które wskazywałyby na działalność zbliżoną do działalności podmiotu zajmującego się profesjonalnie obrotem nieruchomościami. Wnioskodawca nabył jedną działkę w drodze darowizny od swojego ojca, którą wniósł następnie do majątku wspólnego ustawowego. Ponadto do majątku wspólnego ustawowego wniesione zostały 3 działki otrzymane w drodze darowizny przez małżonka Wnioskodawcy. Wnioskodawca nie wykorzystywał działek rolniczo, nie sprzedawał żadnych produktów rolnych, gruntów nie wykorzystywał w żaden sposób. Wnioskodawca nie wystąpił o wydanie decyzji o warunkach zabudowy dla tych działek, nie dokonał ich podziału. Zamiarem Wnioskodawcy była natomiast sprzedaż działek w celu pozyskania środków finansowych na zakup gotowego domu z działką. W związku z tym Wnioskodawca dokonał także sprzedaży mieszkania. Środki pozyskane ze sprzedaży przedmiotowej działki Wnioskodawca zamierza przeznaczyć na swoje osobiste cele mieszkaniowe.

W omawianej sytuacji brak jest zatem przesłanek, pozwalających uznać Wnioskodawcę za podatnika podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy o VAT polegającą na handlu nieruchomościami. Jak wcześniej wskazano, aby uznać określoną sprzedaż za opodatkowaną podatkiem VAT nie wystarcza stwierdzić jedynie, że nastąpiła dostawa towarów, lecz wymagane jest określenie podmiotu dokonującego dostawy za występującego w związku z tą sprzedażą jako podatnika podatku od towarów i usług.

Powyższe stwierdzenie wynika z faktu, że sprzedaż przedmiotowych działek niewykorzystywanych do działalności gospodarczej stanowi zwykłe wykonywanie prawa własności. W omawianej sytuacji należy wskazać, że działania Wnioskodawcy polegające na zamieszczeniu ogłoszenia o sprzedaży działek na portalach internetowych oraz podpisanie umowy z agencjami nieruchomości nie mogą świadczyć o zamiarze wykonywania działalności gospodarczej w zakresie profesjonalnego obrotu nieruchomościami.

W ocenie tut. organu sprzedaż dwóch lub trzech działek (w zależności od kwoty za nie otrzymanej) w celu pozyskania środków na zakup gotowego domu z działką, nie może wskazywać na aktywność, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

W związku z powyższymi ustaleniami należy stwierdzić, że Wnioskodawca dokonując sprzedaży dwóch lub trzech działek nie będzie działał w charakterze podatnika VAT prowadzącego działalność gospodarczą w myśl art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. Sprzedaż wymienionych we wniosku działek nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT. Działania podejmowane przez Wnioskodawcę należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Wnioskodawca planując sprzedaż przedmiotowych działek korzystać będzie z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, do której nie mają zastosowania przepisy ustawy o podatku od towarów i usług.

Podsumowując, Wnioskodawca planując sprzedaż działek wchodzących w skład majątku osobistego w okolicznościach opisanych we wniosku, nie będzie działał w charakterze podatnika, a czynność ta nie będzie nosiła znamion działalności gospodarczej. Zatem sprzedaż opisanych we wniosku działek nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Mając na uwadze powyższe argumenty, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy przedstawionego zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Na marginesie zauważyć należy, że niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie A. jako Wnioskodawcy. Zgodnie bowiem z art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną), zatem interpretację wydać można na rzecz jednej osoby fizycznej, a nie dla małżonków.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.