IBPP1/443-949/09/AZb

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 14 września 2009 r. (data wpływu 18 września 2009 r.), uzupełnionym pismem z dnia 2 grudnia 2009 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczania całego podatku naliczonego z tytułu nabycia nieruchomości - jest prawidłowe.

W dniu 18 września 2009 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczania całego podatku naliczonego z tytułu nabycia nieruchomości.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 2 grudnia 2009 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca pozostaje w związku małżeńskim, w ustroju wspólności majątkowej małżeńskiej. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Żona Wnioskodawcy nie prowadzi działalności gospodarczej, nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą jako osoba fizyczna na podstawie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca zamierza kupić nieruchomości lokalowe. Nieruchomości te wejdą do wspólnego majątku małżeńskiego, albowiem cena nabycia została już przez Wnioskodawcę zapłacona ze środków stanowiących majątek wspólny małżonków. Wnioskodawca będzie jedyną stroną umowy sprzedaży, natomiast jego małżonka wyrazi zgodę na nabycie przedmiotowych nieruchomości przez Wnioskodawcę na wspólność majątkową małżeńską. Nabycie zostanie dokonane na potrzeby prowadzonej przez Wnioskodawcę pozarolniczej działalności gospodarczej, na co małżonka Wnioskodawcy wyrazi zgodę na piśmie.

Faktura lub faktury dokumentujące wspomniane nabycie zostaną wystawione przez sprzedającego na Wnioskodawcę (działającego w ramach tejże działalności gospodarczej), do ceny doliczony zostanie zaś podatek VAT. Przedmiotowe nieruchomości zostaną zaliczone do środków trwałych Wnioskodawcy.

Przedmiotem nabycia będą nieruchomości lokalowe (apartamenty) przeznaczone na działalność hotelarską. Oprócz wspomnianych lokali, Wnioskodawca nabędzie udziały we współwłasności lokali niemieszkalnych (sala bankietowa/konferencyjna i garaż) znajdujących się w tym samym obiekcie oraz stosowny udział w nieruchomości wspólnej. Apartamenty mają być wynajmowane w sposób krótkotrwały lub długotrwały (w zależności od możliwości), jednakże cały obiekt działać będzie jak hotel (obsługa pokoi, całodobowa recepcja, śniadania, bar itp.), a zatem przeważać może najem krótkotrwały.

W budynku nie będzie funkcjonowała restauracja, a śniadania będą dostarczane przez firmę cateringową. W ramach ceny usługi wynajmu apartamentów goście hotelowi będą otrzymywać śniadanie oraz dostęp do pomieszczeń rekreacyjnych hotelu, przede wszystkim sauny. Usługi te nie będą dodatkowo płatne. Odrębna cena będzie przewidziana za wynajem garażu czy sali bankietowej/konferencyjnej.

W związku z ustanowieniem odrębnej własności poszczególnych lokali, nieruchomość posiadać będzie wspólnotę mieszkaniową w rozumieniu ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali.

Zarząd przedmiotowy obiektem będzie sprawował na podstawie umowy licencjonowany zarządca.

Obiekt, w którym lokale nabędzie Wnioskodawca, będzie uznawany za obiekt hotelarski w rozumieniu art. 36 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o usługach turystycznych ("Ustala się następujące rodzaje obiektów hotelarskich: 1) hotele - obiekty posiadające co najmniej 10 pokoi, w tym większość miejsc w pokojach jedno-i dwuosobowych, świadczące szeroki zakres usług związanych z pobytem klientów; (...)"), albowiem rozpoczęto już stosowną procedurę i w najbliższym czasie obiekt zostanie skategoryzowany i zaliczony do hoteli trzygwiazdkowych.

Obok umowy nabycia lokali, Wnioskodawca podpisze umowy o zarząd nieruchomością wspólną oraz umowę o zarząd lokalami stanowiącymi jego własność lub współwłasność.

Zgodnie z planowaną umową zarządu lokalami właściciele tych lokali (w tym Wnioskodawca):

* potwierdzą przeznaczenie apartamentów, sali konferencyjnej/bankietowej i garaży pod krotko-lub długotrwały najem oraz zamiar wykorzystywania obiektu na zasadach hotelowych;

* przeniosą posiadanie lokali na zarządcę;

* nie będą zamieszkiwać w lokalach będących ich własnością, chyba że za odpłatnością (jak goście hotelowi);

* nie otrzymają kart magnetycznych umożliwiających wejście do któregokolwiek z lokali mieszkalnych (apartamentów).

* Zarządca przedmiotowej nieruchomości natomiast będzie obowiązany m.in.:

* do poszukiwania najemców, zawierania z nimi umów wynajmu, itp.;

* do zapewnienia na stałym poziomie obsługi obiektu, w tym recepcji;

* do rozliczania się z właścicielami lokali z przychodów i kosztów obiektu.

Uzgodnienia zarządcy i właścicieli lokali (w tym Wnioskodawcy) są takie, iż zarządca będzie świadczył usługi (wynajem krótko-lub długotrwały) w imieniu własnym, ale na rachunek właścicieli nieruchomości (w tym Wnioskodawcy). Zarządca będzie rozliczał się z Wnioskodawcą (oraz właścicielami pozostałych lokali) w ten sposób, iż będzie co miesiąc fakturował na Wnioskodawcę część kosztów poniesionych w związku z zarządem, utrzymaniem i wynajmem lokali stosownie do proporcji powierzchni lokali stanowiących własność Wnioskodawcy do ogółu powierzchni lokali; z kolei Wnioskodawca będzie fakturował na rzecz zarządcy część przychodów osiągniętych z tytułu wynajmu przedmiotowych lokali przez zarządcę w tej samej proporcji.

Wnioskodawca zwrócił się do Ośrodka Standardów Klasyfikacyjnych Urzędu Statystycznego w Łodzi z wnioskiem o zaklasyfikowanie i wydanie informacji dotyczącej zaklasyfikowania czynności Wnioskodawcy według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług, opisując zdarzenie przyszłe jak powyżej. Pismem z dnia 23 lipca 2009 r. znak OK-5672/KU-2532/2009 Ośrodek Standardów Klasyfikacyjnych wskazał, iż na gruncie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU), wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. (Dz. U. Nr 42, poz. 264, z późn. zm.), usługę wynajmu apartamentu, jeśli celem wynajmu nie jest zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych, ale potrzeb związanych np. z pobytem turystycznym czy biznesowych, wraz z usługami towarzyszącymi typu: śniadanie, recepcja, obsługa pokoi wliczonymi w cenę świadczenia, należy zaklasyfikować do grupowania 55.23.13-00.00 "Usługi wynajmu umeblowanych lokali krótkotrwałego zakwaterowania". Wynajmowanie garaży i sali bankietowej/konferencyjnej sklasyfikował do grupowania 70.20.12-00.00 PKWiU 1997 (oraz jako 68.20.12.0 PKWiU 2008) jako "Usługi wynajmowania lub dzierżawy nieruchomości o charakterze niemieszkalnym, stanowiących majątek własny".

W związku z uzyskaną interpretacją statystyczną, Burmistrz Miasta w dniu 4 września 2009 r. rozszerzył zakres przedmiotu działalności gospodarczej Wnioskodawcy w zakresie ww. obiektu o:

* Hotele i podobne obiekty zakwaterowania (PKD 55.10.Z);

* Obiekty noclegowe turystyczne i miejsca krótkotrwałego zakwaterowania (PKD 55.20.Z);

* Wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi (PKD 68.20.Z)....

Nieruchomości nabywane na potrzeby działalności gospodarczej, opisane we wniosku, posłużą w całości sprzedaży opodatkowanej podatkiem VAT według stawki 7% lub 22%. Wnioskodawca nie będzie wykorzystywał nieruchomości na cele osobiste, a jeśli miałby korzystać z przedmiotowych nieruchomości, to będzie to czynił odpłatnie, na takich zasadach jak każdy inny gość hotelowy.

Wnioskodawca będzie wystawiał zarządcy faktury VAT, których treść zostanie ustalona zgodnie z interpretacją statystyczną z dnia 23 lipca 2009 r.:

* dla apartamentów - wynajem umeblowanych lokali krótkotrwałego zakwaterowania (PKWiU 55.23.13),

* dla garażu i sali konferencyjno/bankietowej - wynajem nieruchomości o charakterze niemieszkalnym (PKWiU 70.20.12).

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy Wnioskodawca może odliczyć całość podatku od towarów i usług naliczonego przez sprzedawcę przy sprzedaży nieruchomości opisanych we wniosku.

Zdaniem Wnioskodawcy, nieruchomości zostaną przez Wnioskodawcę nabyte na potrzeby prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, co wynikać będzie z treści aktu notarialnego, jednakże ze skutkiem dla majątku wspólnego małżonków. Możliwe jest bowiem dokonanie nabycia nieruchomości ze skutkiem dla majątku wspólnego przez jednego z małżonków za zgodą drugiego (por. art. 37 § 1 pkt 1 k.r.o.).

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej: u.p.t.u.) w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Tak będzie w wypadku Wnioskodawcy, który w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej, w charakterze podatnika podatku od towarów i usług będzie świadczył - zgodnie z powołaną wcześniej opinią klasyfikacyjną - usługi wynajmu umeblowanych lokali krótkotrwałego zakwaterowania. Usługi te zostały wymienione w poz. 140 Załącznika nr 3 do ustawy z dn. 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, co oznacza, iż w oparciu o art. 41 ust. 2 u.p.t.u. będą podlegały opodatkowaniu stawką 7% VAT. Z kolei wynajem sali konferencyjnej/bankietowej czy garaży będzie opodatkowany stawką 22%. Wykorzystując zakupione nieruchomości do wykonywania wyłącznie czynności opodatkowanych, Wnioskodawca będzie miał prawo do odliczenia całego podatku naliczonego przy zakupie.

Podatnikowi podatku od towarów i usług będącemu osobą fizyczną przysługuje swoboda decydowania, czy towar zostanie przezeń przeznaczony do działalności opodatkowanej, czy też stanowić będzie element majątku prywatnego.

Bez znaczenia dla uprawnienia do odliczenia podatku naliczonego oraz jego zakresu pozostaje okoliczność, iż nieruchomości wejdą do wspólnego majątku małżonków, z których jeden nie prowadzi działalności gospodarczej i nie jest podatnikiem VAT.

Takie stanowisko zajęły organy podatkowe w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 19 marca 2009 r. znak ILPP2/443-100/09-2/GZ oraz interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 21 października 2008 r. znak ILPP2/443-672/08-2/SJ. W podobnym duchu wypowiedziały się także organy nawet w wypadku wystawienia faktury na oboje małżonków, w wypadku, gdy tylko jeden prowadzi działalność gospodarczą:

* interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 23 stycznia 2008 r. znak IBPP1/443-1073/08/JP;

* interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 20 czerwca 2008 r. znak IPPP1/443-917/08-2/AP;

* interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 23 maja 2008 r. znak IPPP1/443-873/08-2/AW.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT - podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - na podstawie art. 15 ust. 2 cyt. ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, prowadzącym działalność gospodarczą jako osoba fizyczna na podstawie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej. Żona Wnioskodawcy nie prowadzi działalności gospodarczej, nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca pozostaje w związku małżeńskim, w ustroju wspólności majątkowej małżeńskiej.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca zamierza kupić nieruchomości lokalowe. Nieruchomości te wejdą do wspólnego majątku małżeńskiego, albowiem cena nabycia została już przez Wnioskodawcę zapłacona ze środków stanowiących majątek wspólny małżonków. Wnioskodawca będzie jedyną stroną umowy sprzedaży, natomiast jego małżonka wyrazi zgodę na nabycie przedmiotowych nieruchomości przez Wnioskodawcę na wspólność majątkową małżeńską. Nabycie zostanie dokonane na potrzeby prowadzonej przez Wnioskodawcę pozarolniczej działalności gospodarczej, na co małżonka Wnioskodawcy wyrazi zgodę na piśmie.

Faktura lub faktury dokumentujące wspomniane nabycie zostaną wystawione przez sprzedającego na Wnioskodawcę (działającego w ramach tejże działalności gospodarczej), do ceny doliczony zostanie zaś podatek VAT. Przedmiotowe nieruchomości zostaną zaliczone do środków trwałych Wnioskodawcy.

W przedmiotowej sprawie w pierwszej kolejności należy wskazać, iż małżeństwo nie należy do żadnej kategorii wymienionej w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym należy przytoczyć przepisy ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. Nr 9, poz. 59 z późn. zm.). Stosownie do art. 31 § 1 ww. ustawy z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Zatem istotą wspólności majątkowej małżeńskiej, zarówno ustawowej, jak i umownej, jest to, że każdy z małżonków jest współwłaścicielem poszczególnych składników majątku wspólnego (dorobkowego) na zasadach współwłasności łącznej (bezudziałowej).

W czasie trwania wspólności majątkowej żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego, jak również nie może rozporządzać lub zobowiązywać się do rozporządzenia udziałem, który w razie ustania wspólności przypadnie mu w majątku wspólnym lub w poszczególnych przedmiotach należących do tego majątku (art. 35 ww. Kodeksu).

W myśl art. 36 § 1 oraz § 2 ww. Kodeksu oboje małżonkowie są obowiązani współdziałać w zarządzie majątkiem wspólnym, w szczególności udzielać sobie wzajemnie informacji o stanie majątku wspólnego, o wykonywaniu zarządu majątkiem wspólnym i o zobowiązaniach obciążających majątek wspólny. Każdy z małżonków może samodzielnie zarządzać majątkiem wspólnym, chyba że przepisy poniższe stanowią inaczej. Wykonywanie zarządu obejmuje czynności, które dotyczą przedmiotów majątkowych należących do majątku wspólnego, w tym czynności zmierzające do zachowania tego majątku.

Zgodnie z art. 37 § 1 pkt 1 cyt. ustawy zgoda drugiego małżonka jest potrzebna m.in. do dokonania czynności prawnej prowadzącej do zbycia, obciążenia, odpłatnego nabycia nieruchomości lub użytkowania wieczystego, jak również prowadzącej do oddania nieruchomości do używania lub pobierania z niej pożytków.

Stosownie do art. 37 § 2 ww. ustawy, ważność umowy, która została zawarta przez jednego z małżonków bez wymaganej zgody drugiego, zależy od potwierdzenia umowy przez drugiego małżonka, natomiast zgodnie z § 4 tegoż przepisu, jednostronna czynność prawna dokonana bez wymaganej zgody drugiego małżonka jest nieważna.

Wspólność wynikająca ze stosunku małżeństwa jest współwłasnością łączną uprawniającą do współposiadania rzeczy wchodzących w skład majątku wspólnego, a w czasie jej trwania żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego. Na mocy zapisu zawartego w art. 43 § 1 cyt. ustawy oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym.

Jak wynika z treści wniosku, pomiędzy małżonkami istnieje wspólność majątkowa małżeńska a nieruchomości lokalowe, mające być przedmiotem nabycia, wejdą do wspólnego majątku małżeńskiego. Wprawdzie Wnioskodawca zaznaczył, iż będzie jedyną stroną umowy sprzedaży, jednak jego małżonka wyrazi zgodę na nabycie przedmiotowych nieruchomości przez Wnioskodawcę na wspólność majątkową małżeńską. Nabycie zostanie dokonane na potrzeby prowadzonej przez Wnioskodawcę pozarolniczej działalności gospodarczej, na co również małżonka Wnioskodawcy wyrazi zgodę na piśmie.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca wskazał, iż przedmiotem nabycia będą nieruchomości lokalowe (apartamenty) przeznaczone na działalność hotelarską. Oprócz wspomnianych lokali, Wnioskodawca nabędzie udziały we współwłasności lokali niemieszkalnych (sala bankietowa/konferencyjna i garaż) znajdujących się w tym samym obiekcie oraz stosowny udział w nieruchomości wspólnej.

Apartamenty mają być wynajmowane w sposób krótkotrwały lub długotrwały (w zależności od możliwości), jednakże cały obiekt działać będzie jak hotel (obsługa pokoi, całodobowa recepcja, śniadania, bar itp.), a zatem przeważać może najem krótkotrwały.

W związku z ustanowieniem odrębnej własności poszczególnych lokali, nieruchomość posiadać będzie wspólnotę mieszkaniową w rozumieniu ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali.

Zarząd przedmiotowy obiektem będzie sprawował na podstawie umowy licencjonowany zarządca.

Obok umowy nabycia lokali, Wnioskodawca podpisze umowy o zarząd nieruchomością wspólną oraz umowę o zarząd lokalami stanowiącymi jego własność lub współwłasność.

Na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz przepisów Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, dotyczących stosunków majątkowych między małżonkami nic nie uprawnia do wniosku, że wykonywanie czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług przez jednego z małżonków (sprzedaż towarów, odpłatne świadczenie usług, import itp.) czyni podatnikiem tego podatku również drugiego małżonka, gdy czynności te dotyczą składników ich majątku wspólnego, a przychód uzyskany z wykonywania tych czynności stanowi ich majątek dorobkowy.

Skoro każdy z małżonków jest uprawniony do samodzielnego zarządzania majątkiem wspólnym, to może on samodzielnie, we własnym imieniu i na własny rachunek dokonywać czynności prawnych będących wykonywaniem tego zarządu, jakkolwiek skuteczność czynności przekraczających zakres zwykłego zarządu wymaga akceptacji drugiego małżonka. Prawnopodatkowa skuteczność czynności podjętej przez jednego z małżonków nie jest uzależniona od zgody drugiego z nich na jej dokonanie, skoro taka czynność podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, niezależnie od tego, czy została wykonana z zachowaniem warunków i form określonych przepisami prawa (zgodnie z art. 5 ust. 2 ustawy o VAT - czynności określone w art. 5 ust. 1 tej ustawy podlegają opodatkowaniu niezależnie od tego, czy zostały wykonane z zachowaniem warunków oraz form określonych przepisami prawa).

Jak już wyżej stwierdzono ustawa o podatku od towarów i usług nie wymienia małżonków jako odrębnej kategorii podatników. Powyższe stwarza dla małżonków prowadzących działalność gospodarczą szczególną sytuację prawną. Żaden z przepisów ustawy o podatku od towarów i usług nie zabrania małżonkom prowadzenia działalności gospodarczej jako odrębnym podatnikom. Nie ma przy tym przeszkód, aby pomiędzy małżonkami prowadzącymi odrębne działalności istniała ustawowa wspólność majątkowa. W konsekwencji, podatnikiem podatku od towarów i usług jest ten z małżonków, który dokonał czynności podlegającej opodatkowaniu.

Jeżeli zatem przedmiotowe nieruchomości lokalowe (pomimo, iż stanowić będą majątek wspólny małżonków) zostaną nabyte z wyłącznym przeznaczeniem dla celów prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej (zostaną zaliczone do środków trwałych Wnioskodawcy), a następnie w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, to podatnikiem podatku od towarów i usług w okolicznościach wskazanych w art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług będzie ten małżonek, który jest stroną czynności prawnej.

Z treści wniosku wynika, iż Wnioskodawca zwrócił się do Ośrodka Standardów Klasyfikacyjnych Urzędu Statystycznego w Łodzi z wnioskiem o zaklasyfikowanie i wydanie informacji dotyczącej zaklasyfikowania czynności Wnioskodawcy według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług, opisując zdarzenie przyszłe jak powyżej. Pismem z dnia 23 lipca 2009 r. znak OK-5672/KU-2532/2009 Ośrodek Standardów Klasyfikacyjnych wskazał, iż na gruncie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU), wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. (Dz. U. Nr 42, poz. 264, z późn. zm.), usługę wynajmu apartamentu, jeśli celem wynajmu nie jest zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych, ale potrzeb związanych np. z pobytem turystycznym czy biznesowych, wraz z usługami towarzyszącymi typu: śniadanie, recepcja, obsługa pokoi wliczonymi w cenę świadczenia, należy zaklasyfikować do grupowania 55.23.13-00.00 "Usługi wynajmu umeblowanych lokali krótkotrwałego zakwaterowania". Wynajmowanie garaży i sali bankietowej/konferencyjnej sklasyfikował do grupowania 70.20.12-00.00 PKWiU 1997 (oraz jako 68.20.12.0 PKWiU 2008) jako "Usługi wynajmowania lub dzierżawy nieruchomości o charakterze niemieszkalnym, stanowiących majątek własny".

Nieruchomości nabywane na potrzeby działalności gospodarczej, opisane we wniosku, posłużą w całości sprzedaży opodatkowanej podatkiem VAT według stawki 7% lub 22%. Wnioskodawca nie będzie wykorzystywał nieruchomości na cele osobiste, a jeśli miałby korzystać z przedmiotowych nieruchomości, to będzie to czynił odpłatnie, na takich zasadach jak każdy inny gość hotelowy.

Wnioskodawca będzie wystawiał zarządcy faktury VAT, których treść zostanie ustalona zgodnie z interpretacją statystyczną z dnia 23 lipca 2009 r.:

* dla apartamentów - wynajem umeblowanych lokali krótkotrwałego zakwaterowania (PKWiU 55.23.13),

* dla garażu i sali konferencyjno/bankietowej - wynajem nieruchomości o charakterze niemieszkalnym (PKWiU 70.20.12).

Zatem w kwestii związanej z prawem Wnioskodawcy do odliczenia podatku naliczonego z faktury (faktur) dokumentującej nabycie opisanych we wniosku nieruchomości, wystawionej przez sprzedającego na Wnioskodawcę, stwierdzić należy, iż podstawową zasadą obowiązującą w podatku od towarów i usług, określoną w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, jest prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Zgodnie z tym przepisem, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług (art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy o VAT).

Zasada ta ma na celu zapewnienie neutralności podatku od towarów i usług dla czynnych podatników VAT.

Treść tego przepisu wskazuje, iż:

Odliczyć zatem można w całości podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika. Wskazana zasada wyłącza tym samym możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

W związku z powyższym w przypadku gdy Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług prowadzącym działalność gospodarczą, a nieruchomości mające być przedmiotem zakupu, służyć będą prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, to Wnioskodawcy przysługiwać będzie prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących nabycie ww. nieruchomości w takiej części, w jakiej wydatki te będą miały związek z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, z zachowaniem zasad zawartych w art. 86 i art. 90 ustawy o VAT. Jeżeli zatem Wnioskodawca, jak to wskazał we wniosku, nabył przedmiotowe nieruchomości na potrzeby prowadzonej przez siebie pozarolniczej działalności gospodarczej, ponadto ww. nieruchomości nie będą wykorzystywane przez Wnioskodawcę na cele osobiste (a w sytuacji wykorzystania ich na potrzeby własne, Wnioskodawca będzie to czynił odpłatnie, na zasadach tożsamych jak dla innych gości hotelowych), oraz Wnioskodawca będzie wykorzystywał ww. nieruchomości wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT (według stawki 7% oraz 22% - jak wynika z treści wniosku), wówczas przysługiwać mu będzie prawo do pełnego odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktury (faktur) dokumentującej nabycie opisanych we wniosku nieruchomości.

Jednocześnie okoliczność, iż ww. nieruchomości zostaną nabyte ze skutkiem dla majątku wspólnego małżonków pozostaje w przedmiotowej sytuacji bez wpływu na prawo do odliczenia podatku naliczonego przez Wnioskodawcę, bowiem jeśli przedmiotowa nieruchomość używana jest w sposób wyłączny dla celów prowadzonej działalności gospodarczej przez jednego z małżonków (Wnioskodawcę), wówczas stwierdzić należy, iż na gruncie prawa podatkowego rzeczywistym nabywcą będzie Wnioskodawca jako podatnik podatku od towarów i usług. Autonomiczność prawa podatkowego wyklucza bowiem możliwość interpretacji przepisów, która zakładałaby, że stosunki majątkowe między małżonkami, regulowane przepisami Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, mogą kształtować zakres praw i obowiązków podatników podatku od towarów i usług. Zatem Wnioskodawca będzie mógł korzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego w takim zakresie, w jakim poniesione wydatki będą związane z wykonywanymi z tytułu prowadzonej przez niego działalności czynnościami opodatkowanymi.

Reasumując należy stwierdzić, iż Wnioskodawca występując odrębnie jako podatnik podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 15 ustawy o VAT, będzie miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o kwoty podatku naliczonego wynikające z faktur dokumentujących nabycie opisanych we wniosku nieruchomości, w takiej części, w jakiej wydatki te będą miały związek z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Należy zaznaczyć, iż niniejsza interpretacja nie rozstrzyga w kwestii dotyczącej prawidłowości rozliczeń dokonywanych pomiędzy Wnioskodawcą a zarządcą nieruchomości, bowiem Wnioskodawca w niniejszym zakresie nie sformułował pytania oraz nie przedstawił własnego stanowiska w sprawie.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego (w szczególności gdyby zakupione lokale, udziały we współwłasności lokali niemieszkalnych oraz udział w nieruchomości wspólnej nie były związane z wykonywaniem czynności opodatkowanych) lub zmiany stanu prawnego.

Odnośnie powoływania się przez Wnioskodawcę na interpretacje indywidualne, należy zauważyć, iż interpretacje przepisów prawa podatkowego niewątpliwie kształtują sytuację prawną podatników w ich indywidualnych sprawach, lecz nie mają one mocy prawa powszechnie obowiązującego i dotyczą konkretnego stanu faktycznego. Powyższe oznacza, że interpretacje przepisów prawa podatkowego należy traktować indywidualnie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.