IBPP1/443-926/09/BM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 30 sierpnia 2009 r. (data wpływu 14 września 2009 r.), uzupełnionym pismem które wpłynęło do tut. organu w dniu 16 listopada 2009 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia czy nieodpłatne przekazanie przez Wnioskodawcę na rzecz Gminy infrastruktury technicznej, wybudowanej przez nią na gruncie Gminy podlega opodatkowaniu VAT jako świadczenie usług w myśl art. 8 ust. 2 ustawy o VAT i czy Wnioskodawcy przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z realizacją ww. infrastruktury technicznej - jest prawidłowe.

W dniu 14 września 2009 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek, uzupełniony pismem które wpłynęło do tut. organu w dniu 16 listopada 2009 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie w zakresie ustalenia czy nieodpłatne przekazanie przez Wnioskodawcę na rzecz Gminy infrastruktury technicznej, wybudowanej przez nią na gruncie Gminy podlega opodatkowaniu VAT jako świadczenie usług w myśl art. 8 ust. 2 ustawy o VAT i czy Wnioskodawcy przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z realizacją ww. infrastruktury technicznej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest inwestorem obiektu usługowo-handlowego budowanego pod wynajem w R. Wnioskodawca był zobowiązany na własny koszt do wykonania infrastruktury technicznej pod nazwą uporządkowanie gospodarki wodno-ściekowej, kanalizacja deszczowa oraz sieć kanalizacyjna, a następnie przekazać nieodpłatnie na rzecz Gminy Miasta R.

Budowa infrastruktury technicznej odprowadzająca ścieki i wody opadowe była konieczna dla funkcjonowania ww. obiektu usługowo-handlowego przeznaczonego pod wynajem. Zapewnienie właściwej infrastruktury budynkowi stanowił konieczny element sprawnego i efektywnego funkcjonowania w realiach gospodarczych przynoszących wymierne korzyści ekonomiczne.

Wnioskodawca prowadzi działalność opodatkowaną podatkiem VAT.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny w celu wyeliminowania wątpliwości co do konsekwencji powstających na gruncie przepisów ustawy o VAT, w związku z budową infrastruktury technicznej na gruncie należącym do Gminy oraz jej nieodpłatnym przekazaniem Wnioskodawca prosi o potwierdzenie rozumienia odpowiednich przepisów ustawy o VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że nie będzie miał obowiązku obciążania się podatkiem należnym VAT w związku z nieodpłatnym przekazaniem infrastruktury technicznej na rzecz Gminy R.

Ad. 2

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku naliczonego VAT wykazanego na fakturach dokumentujących nabycie towarów i usług związanych z budową i przebudową infrastruktury technicznej w sytuacji gdy jest czynnym podatnikiem podatku VAT.

UZASADNIENIE do pytania nr 1

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, przez towary rozumie się w świetle art. 2 pkt 6 ustawy o VAT - rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

W przedstawionym stanie faktycznym, zdaniem Wnioskodawcy, w momencie nieodpłatnego przekazania Gminie infrastruktury technicznej nie dochodzi do żadnej dostawy towaru gdyż Firma w każdym momencie nie była właścicielem infrastruktury, a jedynie wybudowała i przebudowała odcinek kanalizacji sanitarnej i deszczowej na gruncie należącym do Gminy ponosząc przy tym określone nakłady.

Zgodnie bowiem z cywilistyczną zasadą "superficies solo cealit" to co znajduje się na powierzchni gruntu przypada gruntowi, a to co jest trwale połączone z gruntem staje się jego częścią składową i własnością właściciela gruntu, tak więc budowana infrastruktura techniczna należy do właściciela gruntu czyli do Gminy. Nie można uznać, iż w momencie nieodpłatnego przekazania Gminie infrastruktury technicznej Wnioskodawca przeniesie prawo do rozporządzania przez Gminę jak właściciel w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT skoro prawa tego nigdy nie nabyła. Tak w przedstawionym stanie faktycznym dochodzi do przekazania na rzecz Gminy nakładów poniesionych na budowę infrastruktury technicznej przy czym przekazane nakłady nie mieszczą się w definicji zawartej w art. 2 pkt 6 ustawy o VAT.

W konsekwencji Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż przekazane na rzecz Gminy nakłady związane z realizacją infrastruktury technicznej powinny być traktowane dla potrzeb VAT jako świadczenie usług w rozumieniu przepisów ustawy o VAT. Przepis art. 8 tejże ustawy stanowi bowiem, że przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnie niemającej osobowości prawnej, która nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 tej ustawy. Zdaniem Wnioskodawcy nie ulega przy tym wątpliwości, iż w analizowanym przypadku wystąpi określone świadczenie na rzecz Gminy.

Jednocześnie biorąc pod uwagę fakt, iż we wskazanym stanie faktycznym brak jest elementu odpłatności, Wnioskodawca przekazuje infrastrukturę techniczną na rzecz Gminy, nie otrzymuje z tego tytułu bezpośrednio związanej z tą usługą zapłaty ani zwrotu kosztów w jakiejkolwiek postaci, w ocenie Wnioskodawcy należy rozważyć stosowanie w analizowanym przypadku art. 8 ust. 2 ustawy o VAT.

Zgodnie z przepisem art. 8 ust. 2 ustawy o VAT za czynność zrównaną z odpłatnym świadczeniem usług uznaje się także wszelkie nieodpłatne świadczenia usług jeżeli nie są związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, a podatnikowi przysługiwało prawo odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z wyświadczeniem tego rodzaju usługi.

W świetle brzmienia powyższego przepisu, w ocenie Wnioskodawcy, nieodpłatne świadczenie usług może podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT tylko w sytuacji gdy zostaną spełnione łącznie dwa warunki wskazane w ww. przepisie tj.:

W ocenie Wnioskodawcy niespełnienie jednej z powyższych przesłanek uniemożliwia objęcia zakresem opodatkowania VAT nieodpłatnego świadczenia usług (interpretacja tego przepisu nie może pozostawać w sprzeczności z zasadą wykładni zakazującą rozszerzającej interpretacji wyjątków. Stanowisko to potwierdził między innymi WSA w Warszawie w wyroku z dnia 13 lipca 2007 r. sygn. akt. III SA/Wa 3630/06. Podobnie orzekł WSA w Warszawie w wyroku z dnia 13 lipca 2007 r. sygn. akt. III SA/ Wa 3537/06).

Wnioskodawca stoi przy tym na stanowisku, że budowa infrastruktury technicznej oraz jej nieodpłatne przekazanie na rzecz Gminy pozostaje w ścisłym związku z prowadzonym przez Wnioskodawcę przedsiębiorstwem w szczególności budowa infrastruktury technicznej na gruncie należącym do Gminy ma zapewnić obiektowi usługowo-handlowemu, który w całości wykorzystywany jest pod wynajem podmiotom gospodarczym prawidłowe funkcjonowanie. W konsekwencji wykonana przez Wnioskodawcę infrastruktura techniczna służyć będzie ewidentnie celom związanym z prowadzeniem działalności gospodarczej przez Wnioskodawcę. Uznać należy też fakt, że porozumienie zawarte z Gminą było również ukierunkowane na zwiększenie zysku przez Firmę poprzez zapewnienie prawidłowego funkcjonowania obiektu usługowo-handlowego.

Przedstawiona argumentacja jednoznacznie wskazuje, że realizowana przez Wnioskodawcę inwestycja polegająca na budowie infrastruktury technicznej ma ścisły związek z prowadzonym przez Wnioskodawcę przedsiębiorstwem. A zatem w świetle art. 8 ust. 2 ustawy o VAT przekazanie przez Wnioskodawcę na rzecz Gminy infrastruktury (nakładów związanych z jej budową) będzie pozostawać poza zakresem opodatkowania VAT. Wnioskodawca wskazał, że wskazane powyżej podejście znajduje potwierdzenie w interpretacjach organów podatkowych (interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 5 sierpnia 2008 r. sygn. 1PP1-443-291/08-4/JB)

UZASADNIENIE do pytania nr 2:

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Ustawodawca nie precyzuje w jaki sposób i w jakim zakresie towary i usługi muszą być wykorzystywane do wykonania czynności opodatkowanych aby możliwe było odliczenie podatku naliczonego przez podatnika VAT. W ocenie Wnioskodawcy związek ten może nie być bezpośredni. Potwierdza to praktyka oraz interpretacje organów podatkowych (np. interpretacja z dnia 1 marca 2006 r. wydana przez Naczelnika Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego sygn. akt 1472/RPP1/443-145/2006PS)

Powołany powyżej przepis art. 86 ust. 1 ustawy o VAT wyraża podstawową zasadę neutralności podatku VAT.

Zasada neutralności VAT dla podatnika tego podatku wyraża się tym, że poprzez realizację prawa do odliczenia podatku naliczonego podatnik nie ponosi faktycznie ciężaru tego podatku oznacza to, że VAT nie powinien obciążać podatników uczestniczących w obrocie towarami i usługami, którzy nie są ostatecznymi odbiorcami gdyż ciężarem tego podatku powinien być obciążony wyłącznie konsument.

Realizacja zasady neutralności VAT wyraża się zatem w stworzeniu takich regulacji prawnych zgodnie z którymi podatek naliczony (zapłacony przez podatnika w cenie nabycia towarów i usług w ramach prowadzonej działalności opodatkowanej tym podatkiem) może zostać odliczony, nie stanowiąc tym samym dla podatnika obciążenia jako koszt.

Zdaniem Wnioskodawcy należy podkreślić, iż wskazane podejście w odniesieniu do kwestii prawa do odliczenia podatku naliczonego przy wszelkich zakupach związanych pośrednio lub bezpośrednio z działalnością przedsiębiorstwa odzwierciedla stanowisko prezentowane przez Europejski Trybunał Sprawiedliwości (dalej ETS), którego orzeczenia stanowią istotny element systemu prawnego obowiązującego po przystąpieniu Polski do Wspólnot Europejskich przez co należy uwzględnić między innymi przy interpretacji polskiej ustawy o podatku od towarów i usług. Wnioskodawca zwrócił uwagę, iż prawo wspólnotowe jest elementem systemu prawnego każdego państwa członkowskiego Wspólnoty Europejskiej. Jest ono źródłem uprawnień dla podmiotów prawa prywatnego państw członkowskich. Prawo wspólnotowe ma pierwszeństwo w przypadku sprzeczności z prawem krajowym Orzeczenia ETS traktowane są przy tym przez organy administracji podatkowej poszczególnych państw członkowskich UE, jak i samych podatników VAT (oraz odpowiednie krajowe sądy) jako kluczowe wytyczne mające na celu jednolite stosowanie prawa wynikającego z dyrektyw UE obowiązujących w zakresie VAT (w tym VI dyrektywy, a od 1 stycznia 2007 r. dyrektywy nr 2006/112), z którymi co do zasady zgodne być powinny wewnętrzne regulacje poszczególnych krajów UE. Jednolite rozumienie odpowiednich przepisów wspólnotowych przez wszystkie zaangażowane podmioty pozwala bowiem na zachowanie spójności systemu VAT w UE. Powołany powyżej przepis art. 86 ust. 1 ustawy o VAT wyraża podstawową zasadę neutralności podatku VAT. Neutralność podatku od towarów i usług została również zapisana w art. 2 ust. 1 Dyrektywy Rady, który brzmi " Zasada wspólnego systemu podatku od wartości dodanej polega na stosowaniu do towarów lub usług powszechnego podatku obciążającego konsumpcję..."

W odniesieniu do kwestii prawa do odliczenia podatku naliczonego przy zakupach stanowiących koszty ogólne przedsiębiorstwa niejednokrotnie wypowiedział się ETS.

Zatem zgodnie z zasadą neutralności podatku VAT Wnioskodawca nie powinien być obciążony podatkiem naliczonym przy zakupie towarów i usług związanych z budową infrastruktury technicznej. Dotyczy to także sytuacji, w której nabywane towary i usługi służą bezpośrednio wykonaniu czynności, która w ocenie Wnioskodawcy nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT (nieodpłatnemu przekazaniu infrastruktury na rzecz Gminy). Jednocześnie Wnioskodawca zauważa, że podobne podejście do analizowanej kwestii wynika z interpretacji organów podatkowych między innymi z interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 2 października 2008 r. sygn. IPPPI/443-1546/08-2/AP, oraz wyroków sadów administracyjnych (między innymi wyroku WSA w Warszawie z dnia 13 października 2008 r. sygn. akt. III SA/Wa 1010/2008).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie należy zauważyć, że z uwagi, na powiązanie obu przedstawionych przez Wnioskodawcę stanów faktycznych postanowiono ująć je w jednej interpretacji.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT).

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

W myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej mniemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Przepis art. 8 ust. 2 ww. ustawy stanowi, iż nieodpłatne świadczenie usług niebędące dostawą towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług, jeżeli nie są one związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, a podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z tymi usługami, w całości lub w części, traktuje się jak odpłatne świadczenie usług.

Zgodnie z powyższym, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega między innymi odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Od ww. zasady, sformułowanej w art. 5 ust. 1 pkt 1 cyt. ustawy, ustawodawca określił wyjątki, zgodnie z którymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega również świadczenie usług nie mające charakteru odpłatnego lecz zrównane w zakresie opodatkowania z odpłatnym świadczeniem usług.

Aby nieodpłatne świadczenie usług niebędące dostawą towarów uznać za odpłatne świadczenie usług, muszą być spełnione łącznie następujące warunki wymienione w art. 8 ust. 2 cyt. ustawy:

* nieodpłatne świadczenie usług nie jest związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa,

* podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z tymi usługami.

Przez świadczenie usług niezwiązanych z prowadzeniem przedsiębiorstwa należy rozumieć takie świadczenie usług, które odbyło się bez związku z potrzebami prowadzonej działalności. Niespełnienie któregokolwiek z warunków wymienionych w art. 8 ust. 2 cyt. ustawy jest podstawą do traktowania nieodpłatnej usługi jako niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

We wniosku Wnioskodawca wskazał, iż jest inwestorem obiektu usługowo-handlowego budowanego pod wynajem w R. Wnioskodawca był zobowiązany na własny koszt do wykonania infrastruktury technicznej pod nazwą uporządkowanie gospodarki wodno-ściekowej, kanalizacja deszczowa oraz sieć kanalizacyjna, a następnie przekazać nieodpłatnie na rzecz Gminy Miasta R.

Budowa infrastruktury technicznej odprowadzająca ścieki i wody opadowe była konieczna dla funkcjonowania ww. obiektu usługowo-handlowego przeznaczonego pod wynajem. Zapewnienie właściwej infrastruktury budynkowi stanowił konieczny element sprawnego i efektywnego funkcjonowania w realiach gospodarczych przynoszących wymierne korzyści ekonomiczne. Wnioskodawca prowadzi działalność opodatkowaną podatkiem VAT.

Oznacza to, iż nie została spełniona jedna z przesłanek zawartych w art. 8 ust. 2 ustawy o VAT, warunkujących zrównanie nieodpłatnego świadczenia usług z odpłatnym świadczeniem usług, ponieważ przekazane nieodpłatnie nakłady poniesione przez Wnioskodawcę na wykonanie infrastruktury technicznej odprowadzającej ścieki i wody opadowe, związane są z prowadzonym przez Wnioskodawcę przedsiębiorstwem, mianowicie mają zapewnić prawidłowe funkcjonowanie obiektowi usługowo-handlowemu budowanemu z przeznaczeniem pod wynajem podmiotom gospodarczym.

W świetle powyższego, mając na uwadze stan faktyczny przedstawiony przez Wnioskodawcę, nieodpłatne świadczenie usług (w postaci nakładów poniesionych przez Wnioskodawcę na wykonanie ww. infrastruktury technicznej) na rzecz Gminy Miasta R. nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Odnośnie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z realizacją przedmiotowej infrastruktury technicznej przekazanej następnie nieodpłatnie na rzecz Gminy należy zauważyć, że kwestie dotyczące prawa do odliczenia podatku naliczonego uregulowane zostały w dziale IX ustawy o podatku od towarów i usług.

W myśl postanowień art. 86 ust. 1 ww. ustawy o VAT w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7 suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ustawodawca stworzył podatnikom prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez nich zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego że zakupy towarów i usług będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Zgodnie z art. 88 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 listopada 2008 r., obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika towarów i usług, jeżeli wydatki na ich nabycie nie mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, z wyjątkiem przypadków, gdy brak możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów pozostaje w bezpośrednim związku ze zwolnieniem od podatku dochodowego.

Stosownie do art. 88 ust. 3 pkt 1 i 2 ww. ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 listopada 2008 r., powołany wyżej przepis ust. 1 pkt 2 nie dotyczy wydatków związanych z nabyciem towarów i usług, o których mowa w art. 87 ust. 3, oraz z nabyciem gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów; oraz wydatków związanych z nabyciem towarów i usług zaliczanych u podatnika do środków trwałych niepodlegających amortyzacji, zgodnie z przepisami o podatku dochodowym, jeżeli fakt ten pozostaje w ścisłym związku ze zwolnieniem od tego podatku.

Należy zauważyć, iż z dniem 1 grudnia 2008 r. na podstawie ustawy z dnia 7 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1320) nastąpiła zmiana niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (uchylono m.in. powołany art. 88 ust. 1 pkt 2).

Ponadto przepis art. 88 ustawy o VAT zawiera również inne przypadki wyłączeń z prawa do odliczenia podatku naliczonego, które należy brać pod uwagę rozważając prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca jako inwestor obiektu usługowo-handlowego budowanego pod wynajem w całości podmiotom gospodarczym wykonuje działalność opodatkowaną podatkiem VAT. Wnioskodawca był zobowiązany na własny koszt do wykonania ww. infrastruktury technicznej. Budowa infrastruktury technicznej odprowadzająca ścieki i wody opadowe była konieczna dla funkcjonowania ww. obiektu usługowo-handlowego przeznaczonego pod wynajem. Zapewnienie właściwej infrastruktury budynkowi stanowił konieczny element sprawnego i efektywnego funkcjonowania w realiach gospodarczych przynoszących wymierne korzyści ekonomiczne.

Z powyższego wynika, iż nakłady poniesione przez Wnioskodawcę na budowę infrastruktury technicznej odprowadzającej ścieki i wody opadowe, niewątpliwie związane są z prowadzonym przez Wnioskodawcę przedsiębiorstwem. Jest to inwestycja niezbędna dla funkcjonowania obiektu usługowo-handlowego budowanego pod wynajem, a więc warunkuje osiąganie przez inwestora obrotów opodatkowanych podatkiem VAT.

Reasumując, zdaniem tut. organu, nieodpłatne przekazanie przez Wnioskodawcę przedmiotowej infrastruktury technicznej (w postaci nakładów poniesionych przez Wnioskodawcę na wykonanie ww. infrastruktury technicznej) na rzecz Gminy Miasta R., jako nieodpłatne świadczenie usług związane z prowadzonym przez Wnioskodawcę przedsiębiorstwem nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Jednocześnie, stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur VAT dokumentujących zakupy towarów i usług związanych z budową ww. infrastruktury technicznej, jeżeli są one związane z wykonywaniem przez Wnioskodawcę działalności opodatkowanej, przy uwzględnieniu wyłączeń wynikających z art. 88 ustawy o VAT.

W tej sytuacji stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. organ pragnie również wskazać, że organy podatkowe działają na podstawie przepisów prawa. Natomiast wyroki sądów oraz orzeczenia ETS są wydane w konkretnych sprawach i dotyczą wyłącznie tych spraw, w których zapadły.

Odnośnie wskazanych we wniosku interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczących podatku od towarów i usług należy wyjaśnić, iż interpretacje organów podatkowych wydawane są w indywidualnych sprawach podatników w oparciu o aktualnie obowiązujące przepisy prawa i stan faktyczny (lub zdarzenie przyszłe) przedstawiony przez podatnika. Interpretacje te nie stanowią źródła powszechnie obowiązującego prawa.

Niniejsza interpretacja traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.