IBPP1/443-923/10/MS - Możliwość opodatkowania podatkiem od towarów i usług nabycia przedsiębiorstwa.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 17 września 2010 r. (data wpływu 28 września 2010 r.), uzupełnionym pismem z dnia 23 grudnia 2010 r. (data wpływu 30 grudnia 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stwierdzenia czy nabyty zespół składników majątkowych w oparciu o który będzie kontynuowana działalność gospodarcza S. stanowi przedsiębiorstwo w rozumieniu regulacji art. 6 pkt. 1 ustawy o VAT - jest nieprawidłowe.

W dniu 28 września 2010 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stwierdzenia czy nabyty zespół składników majątkowych w oparciu o który będzie kontynuowana działalność gospodarcza S. stanowi przedsiębiorstwo w rozumieniu regulacji art. 6 pkt. 1 ustawy o VAT.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 23 grudnia 2010 r. (data wpływu 30 grudnia 2010 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu nr IBPBI/2/423-1261/10/SD, IBPP1/443-923/10/MS z dnia 14 grudnia 2010 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Na podstawie art. 14b § 1 i 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) (dalej "Ordynacja podatkowa"), Wnioskodawca zwrócił się z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, w szczególności odpowiednich przepisów art. 6 pkt 1 ustawy VAT w indywidualnej sprawie.

Grupa kapitałowa do której należy Wnioskodawca prowadzi działalność głównie w zakresie pozyskiwania surowców, produkcji oraz dystrybucji stali. W wyniku restrukturyzacji prowadzonej na poziomie grupy, Wnioskodawca nabył w drodze aportu od Z. C. Sp. z o.o. (dalej: "Sp. z o.o.") zorganizowany zespół składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do realizacji zadań gospodarczych, który Sp. z o.o. wcześniej nabyła od S. S.A. (dalej: "S.").

Aport zgodnie z posiadanymi analizami prawnymi oraz treścią aktu notarialnego ma formę prawną transferu przedsiębiorstwa S. Nie zmienia tego faktu okoliczność, że z transakcji wyłączone zostały nieistotne z perspektywy działalności przedsiębiorstwa S. (zbędne) składniki majątkowe. Aport obejmował transfer majątku dotyczącego zakładów znajdujących się w 5 lokalizacjach (w B., Cz., L., P., W.). Działalność gospodarcza prowadzona z wykorzystaniem tych zakładów polegała na oddaniu w dzierżawę całości "biznesu" tych zakładów podmiotowi trzeciemu. W ramach aportu przeniesiona na Wnioskodawcę została również działalność polegająca na produkcji zbrojeń budowlanych, która jest prowadzona w zakładzie w W.

Aport obejmował w szczególności:

Wnioskodawca zaznacza, że w związku z regulacją ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami, do momentu wpisania w księgach wieczystych Sp. z o.o. jako użytkownika wieczystego nie jest możliwe skuteczne przeniesienie (tj. ze skutkiem rzeczowym) na Wnioskodawcę tego prawa. Na dzień zawarcia pomiędzy Sp. z o.o. a Wnioskodawcą umowy przenoszącej własność przedsiębiorstwa Sp. z o.o. nie był ujawniony w księgach wieczystych jako użytkownik wieczysty. Z tego względu akt notarialny w ramach którego doszło do transferu przedsiębiorstwa, zawiera zapisy zobowiązujące do przeniesienia prawa użytkowania wieczystego (dla skutku rozporządzającego konieczne będzie zawarcie kolejnej umowy). Po wpisaniu w księdze wieczystej nieruchomości jako użytkownika wieczystego Sp. z o.o. zostaną, niezwłocznie zawarte umowy przenoszące użytkowania wieczyste - wraz z zabudowaniami na Wnioskodawcę. Jednocześnie do tego czasu Wnioskodawcy zostało zapewnione prawo (wchodzące w skład nabywanego przedsiębiorstwa) do czerpania pożytków i korzyści z nieruchomości (wprost na podstawie aktu notarialnego przenoszącego na Wnioskodawcę przedsiębiorstwo).

Wnioskodawca ponadto zobowiązał się, że przejmie długi przedsiębiorstwa S. a Sp. z o.o. zostanie zwolniona z długu (obowiązku) wobec jej wierzycieli przez Wnioskodawcę pod warunkiem, że zgody na takie przejęcie wyrażą, wierzyciele Sp. z o.o. W związku z transakcją i objęciem przez Wnioskodawcę faktycznego władztwa nad składnikami aportu, doszło do przejścia zakładu pracy Sp. z o.o. na Wnioskodawcę w rozumieniu art. 23¹ Kodeksu pracy.

Z powyższego transferu przedsiębiorstwa S. wyłączono następujące nieoperacyjne składniki majątku, które pozostaną przy Sp. z o.o.:

W oparciu o przedmiotowe składniki nie jest w tej chwili prowadzona działalność operacyjna, stanowią one jedynie centra kosztów, są zbędne dla działalności przedsiębiorstwa - rozważana jest ich sprzedaż lub likwidacja. Wartościowo stanowią one ok. 12% majątku całości przedsiębiorstwa S. oraz na moment transakcji nie generowały one żadnych przychodów. Dzięki restrukturyzacji (polegającej na wyłączeniu z przedsiębiorstwa S. generujących jedynie koszty i niewykorzystywanych biznesowo składników majątkowych planuje się znaczne zwiększenie rentowności dalszej działalności).

W zamian za aport powyższego zespołu składników Wnioskodawca wydał na rzecz Sp. z o.o. udziały własne.

Według ujęcia bilansowego przedmiotowy aport obejmował:

Aktywa:

* Nieruchomości i ruchomości,

* Aktywa niematerialne,

* Inne inwestycje,

* Inne należności,

* Zapasy,

* Pozostałe inwestycje,

* Należności z tytułu dostaw i usług oraz inne należności,

* Środki pieniężne i ekwiwalenty,

Pasywa, m.in.:

* Zobowiązania krótkoterminowe, w tym: - oprocentowane kredyty i pożyczki,

* Zobowiązania z tytułu dostaw i usług oraz inne zobowiązania,

* Zobowiązania długoterminowe.

Funkcjonalnie aportowany majątek jest wystarczający (kompletny), aby bez jakichkolwiek uzupełnień kontynuować działalność gospodarczą jaka była dotychczas prowadzona z jego wykorzystaniem. Wnioskodawca planuje kontynuować działalność objętą w ramach aportu. Dodatkowo należy zaznaczyć, że w związku z tym, że w skład majątku będącego przedmiotem aportu wchodzą prawa wieczystego użytkowania gruntów, przeniesienie wszystkich składników majątku nie następuje jednocześnie. Zgodnie z ustawą z dnia 31 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami dla przeniesienia użytkowania wieczystego konieczne jest dokonanie wpisu w księdze wieczystej nieruchomości. W konsekwencji z uwagi na tą regulację prawną Wnioskodawca nabędzie poszczególne prawa użytkowania wieczystego (obejmujące wymienione powyżej lokalizacje) dopiero po dokonaniu wpisu w księgach wieczystych, zatem nie w tym samym momencie w jakim stanie się właścicielem pozostałych składników majątkowych. Bez względu na to, z mocy zapisów umowy przenoszącej przedsiębiorstwo, Wnioskodawca będzie uprawniony do korzystania i czerpania pożytków z przedmiotowych nieruchomości z mocą od dnia zawarcia tej umowy do czasu wpisu Wnioskodawcy jako właściciela użytkowania wieczystego.

Składniki majątkowe będące przedmiotem aportu zlokalizowane w zakładach znajdujących się w B., Cz., L., P. i W. służą realizacji działań (celów) gospodarczych polegających na oddaniu ich w dzierżawę podmiotowi trzeciemu na podstawie odpłatnych umów dzierżawy biznesu. Poprzednio do 2008/2009 r. w oparciu o ww. oddziały przedsiębiorstwo prowadziło składy handlowe w zakresie obrotu wyrobami hutniczymi, zaś w wyniku reorganizacji profilu spółki, działalność ta została wydzierżawiona. Przychody z ww. dzierżawy stanowiły podstawowe źródło przychodów przedsiębiorstwa S.

Składniki majątkowe zlokalizowane w zakładach znajdujących się w K. - L., G., G., K., K. historycznie generowały przychody z tego samego źródła co majątek w lokalizacjach aportowanych (tj. do 2008/2009 r. z obrotu wyrobami hutniczymi, a następnie z dzierżawy tej działalności), jednak w związku z wygaśnięciem umów dzierżawy na skutek wypowiedzenia kontraktów przez korzystającego na terenie tych lokalizacji zaprzestano prowadzenia tam działalności - na moment transakcji majątek ten nie służył konkretnym celom gospodarczym - generował jedynie koszty. Przyczyną wypowiedzenia umów była nierentowność prowadzonej na tych lokalizacjach działalności handlowej. Zatem obecnie ww. nieruchomości nie stanowią (i stanowić nie mogą) elementu podstawowej działalności. Zważając na powyższe oraz na fakt, iż intencją Spółki było nabycie w pełni zorganizowanego i działającego przedsiębiorstwa za ekwiwalentem w postaci wydanych udziałów o wartości tożsamej z wartością przejmowanego przedsiębiorstwa, uznano za niezasadne i nieuzasadnione gospodarczo nabywanie składników generujących wyłącznie koszty i dodatkowo trudno zbywalnych, stanowiących na dzień aportu działalność zaniechaną. Skutkiem włączenia tego majątku do zakresu przenoszonego przedsiębiorstwa, byłoby jedynie obniżenie wartości udziałów obejmowanych przez aportującego. Jednocześnie jego nieoperacyjny charakter zdaniem Spółki w żadnym razie nie wpływa na klasyfikację majątku aportowanego jako przedsiębiorstwa.

Wnioskodawca wraz z przedsiębiorstwem przejął wszelkie zobowiązania funkcjonalnie związane z tym przedsiębiorstwem (w szczególności na podstawie art. 392 Kodeksu cywilnego zobowiązał się, że zwolni Z. C. Sp. z o.o. z obowiązku świadczenia na rzecz wierzycieli, a tym samym, przyjmie odpowiedzialność za to, że wierzyciele nie będą żądali spełnienia tych świadczeń od Z. C. Sp. z o.o.). Równocześnie w celu zapewnienia realizacji przejęcia zobowiązań przez Wnioskodawcę przewidziano i uzgodniono szereg procedur wiążących strony mających na celu faktycznie przekazanie do realizacji przez Wnioskodawcę zobowiązań związanych z przejmowanym przedsiębiorstwem.

Zespół składników będących przedmiotem aportu stanowił dla aportującego (Z. C.) przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego.

Jak wskazano we wniosku dla wywołania skutku rzeczowego w przypadku rozporządzania prawem użytkowania wieczystego gruntu niezbędne jest dokonanie konstytutywnego wpisu do księgi wieczystej (na dzień wnoszenia wniosku o interpretację ten proces nadal trwał - stąd Wnioskodawca informował, że zamierza nabyć składniki przedsiębiorstwa). W związku z dokonaniem niezbędnych wpisów w chwili obecnej Wnioskodawca nabył skutecznie wszystkie składniki majątku wchodzące w skład aportowanego przedsiębiorstwa.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

W ramach planowanej transakcji Wnioskodawca przejmie majątek Sp. z o.o. stanowiący przedsiębiorstwo S. Dla prawidłowego rozliczenia transakcji Wnioskodawca zwraca się o potwierdzenie, że powyżej opisany, nabyty zespół składników majątkowych w oparciu o który będzie kontynuował działalność gospodarczą S., stanowi przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 6 pkt 1 ustawy VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, zespół składników, którego nabycie nastąpiło w drodze aportu stanowi przedsiębiorstwo na gruncie prawa cywilnego a zatem również w rozumieniu art. 6 pkt 1 ustawy VAT.

Ustawa VAT nie zawiera legalnej definicji przedsiębiorstwa, jednak jej art. 6 pkt 1 powołujący się na pojęcie przedsiębiorstwa wiąże istotne konsekwencje podatkowe związane z transferem przedsiębiorstwa, wyłączając takie operacje z opodatkowania VAT. Przyjmuje się jednak, że również w przypadku ustawy VAT, choć nie odsyła ona bezpośrednio do definicji zawartej w k.c. należy ją stosować. Potwierdzone to zostało chociażby w orzeczeniu Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 15 października 2009 r. (sygn. akt I SA/Po 490/09), w którym stwierdzono: "przepisy prawa podatkowego nie definiują pojęcia: przedsiębiorstwa czy też własności lub współwłasności. Dla określenia zakresu tych pojęć należy zatem wykorzystać regulacje wynikające z przepisów prawa cywilnego."

Artykuł 55¹ definiuje k.c. jako zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych przeznaczony do prowadzenia działalności gospodarczej, który obejmuje w szczególności:

Wyłączenie niektórych składników z transferu przedsiębiorstwa.

Wnioskodawca zaznacza, że powyższe wyłączenie zawiera jedynie przykładowy/otwarty katalog elementów przedsiębiorstwa. Z art. 55² k.c. wynika, że czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba, że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych. W kontekście powyższych regulacji, nie pozbawia przymiotu przedsiębiorstwa wyłączenie z transakcji składników nieistotnych/zbędnych z perspektywy prowadzonej działalności. Możliwość wyłączenia składników majątkowych z przedsiębiorstwa przy jednoczesnym utrzymaniu charakteru tak uszczuplonego zespołu składników majątkowych jako przedsiębiorstwa potwierdzono w orzecznictwie. Sąd najwyższy w wyroku z dnia 17 października 2000 r. (sygn. akt I CKN 850/98) orzekł, że "Ocena czy doszło do nabycia przedsiębiorstwa jest więc możliwa in concreto, a miarodajne jest ustalenie, czy nabyto minimum składników, bez których kontynuowanie przez nabywcę działalności gospodarczej realizowanej przed zbyciem nie jest możliwe. Strony - jak wynika z art. 55² k.c.-mają pozostawiona swobodę co do tego, jakie elementy tworzące pojęcie przedsiębiorstwa objąć przedmiotem czynności prawnej, z tym, że swoboda w wyłączeniu poszczególnych składników nie może iść tak daleko, aby zakres wyłączeń przekreślił istotę przedsiębiorstwa. Dlatego też zbycie przedsiębiorstwa powinno obejmować co najmniej te składniki, które determinują funkcje spełniane przez przedsiębiorstwo." Teza ta została potwierdzona w wyroku Sądu Najwyższego z dnia 8 kwietnia 2003 r. (sygn. akt IV CKN 51/01): "Jednakże nawet wyłączenie niektórych składników nie uniemożliwia przyjęcia, że doszło do zbycia (wniesienia jako aportu) przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55¹ k.c., jeżeli na nabywcę przeszło to minimum dóbr materialnych i niematerialnych oraz środków i sposobów jakie konieczne są do podjęcia przez niego takiej działalności gospodarczej, jaką prowadził zbywca. Dla oceny, że doszło do wniesienia przedsiębiorstwa jako aportu do spółki z o.o., nie jest konieczne ani decydujące potwierdzenie w akcie aportu, iż przedmiot aportu wyczerpuje wszystkie składniki przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55¹ k.c. Przedmiot wkładu musi być określony w umowie o wniesieniu aportu. Określenie to może w przypadku przedsiębiorstwa polegać na ogólnym stwierdzeniu, że przedmiotem aportu jest przedsiębiorstwo albo na wyliczeniu wnoszonych składników w sposób bezpośredni lub przez odwołanie się do innych dokumentów, takich jak bilans czy specyfikacja aportu."

Powyższe stanowisko potwierdzają organy podatkowe. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w piśmie z dnia 30 stycznia 2009 r. (sygn. ILPP2/443-1023/08-2/AD) uznał, że "w praktyce obrotu gospodarczego zdarzają się sytuacje, w których niektóre elementy przedsiębiorstwa podlegają wyłączeniu z transakcji sprzedaży. Jednak nawet w takim przypadku składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w taki sposób, by można było o nich mówić jako o zespole, a nie tylko zbiorze pewnych elementów. Decydujące zatem jest to, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami w sposób umożliwiający kontynuowanie określonej działalności gospodarczej (...). Jeśli wyłączone ze zbycia składniki przedsiębiorstwa nie mają istotnego znaczenia dla funkcjonowania przedsiębiorstwa jako takiego, wówczas czynność (...) taka uznana będzie za sprzedaż przedsiębiorstwa, chociaż nie obejmuje ona wszystkich jego składników". Podobnej interpretacji przepisów dokonał Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w piśmie z dnia 17 lutego 2010 r. (znak: IPPB3/423-988/09-2/MS); "Transakcja mająca za przedmiot zbycie przedsiębiorstwa ma miejsce jedynie wtedy, gdy wszystkie wymienione w art. 55¹ k.c. elementy (o ile występują w danym stanie faktycznym) zostaną przekazane nabywcy. Podkreślić należy, że na gruncie przytaczanego przepisu istnieje możliwość umownego wyłączenia pewnych elementów z transakcji zbycia przedsiębiorstwa, ale tylko wówczas, gdy elementy te nie mają istotnego znaczenia dla funkcjonowania przedsiębiorstwa. W przeciwnym przypadku, danej transakcji nie można uznać za zbycie przedsiębiorstwa." Z przedsiębiorstwa S. nie został wyłączony żadem z niezbędnych elementów przedsiębiorstwa. Wszystkie istotne elementy występujące pierwotnie w przedsiębiorstwie a wymienione w art. 55¹ k.c. zostały zachowane. Ponadto należy zauważyć, że wyłączone składniki majątkowe są zbędne z perspektywy prowadzonej działalności polegającej na dzierżawie biznesów 5 zakładów (oddziałów) oraz na produkcji zbrojeń budowlanych w ramach jednego zakładu produkcyjnego. Na składniki wyłączone składa się 5 nieruchomości wraz z ruchomościami tworzące w przeszłości biura handlowe, które zostały zamknięte z uwagi na niską bądź ujemną rentowność oraz jedna nieruchomość inwestycyjna przeznaczona do zbycia, która nigdy nie była wykorzystywana do działalności operacyjnej. W chwili obecnej składniki te generują jedynie koszty. Powyższe prowadzi do wniosku, że wyłączenie tych składników z transakcji nie prowadzi dekompletacji przedsiębiorstwa zarówno w ujęciu cywilistycznym jak i podatkowym. W praktyce dzięki pozostawieniu tych składników poza transakcją rentowność przejmowanego przedsiębiorstwa znacznie wzrośnie.

Zgodnie z definicją z art. 55¹ k.c. można dodatkowo wyodrębnić następujące kryteria uznania zespołu składników za przedsiębiorstwo:

* istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych,

* zespół ten jest na tyle zorganizowany, że możliwe jest w jego oparciu prowadzenie działalności gospodarczej.

Zespół składników materialnych i niematerialnych.

Zgodnie z pierwszym z ww. wymagań, dla istnienia przedsiębiorstwa konieczne jest, by składały się nań zarówno składniki materialne, jak i niematerialne. W przedstawionym stanie faktycznym przedmiotem aportu są następujące składniki:

* materialne:

* prawo użytkowania wieczystego nieruchomości położonej w L.,

* prawo użytkowania wieczystego nieruchomości położonej w B.,

* prawo użytkowania wieczystego nieruchomości położonej w P.,

* udział w wysokości 1/3 w prawie wieczystego nieruchomości położonej w C.,

* prawo użytkowania wieczystego nieruchomości położonej w W.,

* wszystkie urządzenia, maszyny i inne ruchomości, w tym w budowie związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa,

* wszelkie materiały, produkty, półprodukty, produkty w toku, produkty gotowe i inne materiały związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa.

* księgi i dokumenty związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, w szczególności bazy danych, instrukcje i dane handlowe, korespondencja w sprawie zakupów i sprzedaży, księgi handlowe, księgi rachunkowe, plany inwestycyjne, i handlowe, dokumentacja finansowa i księgowa, dokumentacja dokonywanych wysyłek, niezależnie od miejsca przechowywania towarów oraz prawa do wyżej wymienionych ksiąg i dokumentów.

* niematerialne:

* wierzytelności (w tym w szczególności, wierzytelności w stosunku do najemców wynikające z umów zawartych z nimi przez Spółkę S.), prawa z tytułu przedpłat, środki pieniężne w kasie i na rachunkach bankowych oraz inne aktywa obrotowe związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa,

* prawa wynikające z wszelkich umów, porozumień, ofert, zleceń i innych czynności prawnych związanych z przedsiębiorstwem,

* prawa wynikające z umów o pracę,

* wszystkie posiadane udziały w spółkach,

* firma "S." oraz wszelkie znaki towarowe "S.", do których prawa nabyła Sp. z o.o.,

* wszelkie prawa własności przemysłowej oraz know-how, wynalazki, odkrycia, techniki produkcyjne i formuły wypracowane i posiadane przez S. w związku z prowadzonym przedsiębiorstwem.

Dodatkowo pod warunkiem zgody wierzycieli, na Wnioskodawcę skutecznie przejdą zobowiązania związane z prowadzonym przedsiębiorstwem, zaś do tego czasu skuteczność tego przejścia będzie ograniczona do stosunków pomiędzy stronami umowy, a wiec Sp. z o.o. oraz Wnioskodawcy. Wymienione powyżej składniki pozostają ze sobą w funkcjonalnym związku - zostały zakupione w ramach przedsiębiorstwa S. W opinii Wnioskodawcy spełniony jest zatem wymóg istnienia zespołu składników materialnych i niematerialnych. W ocenie Wnioskodawcy natomiast bez znaczenia dla uznania zespołu składników za przedsiębiorstwo pozostaje fakt, że składniki majątku nie staną się jej własnością w jednym czasie z uwagi na praktyczny brak możliwości dokonania wpisów w księgach wieczystych przez różne sądy wieczysto księgowe w tym samym momencie. Istotnym jest bowiem fakt, że na Wnioskodawcę w ramach aportu dojdzie do przeniesienia tych składników majątku (ekonomicznie). Natomiast formalnoprawnie moment nabycia zostanie odroczony do chwili wpisu prawa użytkowania wieczystego do ksiąg wieczystych. Zauważyć należy, że na mocy postanowień aktu notarialnego Wnioskodawca w stosunku do nieruchomości na których prowadzona jest działalność operacyjna będzie mieć nieprzerwane prawo do korzystania i pobierania pożytków.

Zdolność prowadzenia działalności gospodarczej w oparciu o zespół składników.

Okolicznością determinującą możliwość uznania określonego zespołu składników niematerialnych i materialnych za przedsiębiorstwo jest takie ich zorganizowanie, żeby wspomniany zespół mógł służyć do prowadzenia działalności gospodarczej 1 Kodeksu cywilnego (Dz. U. 64. 16. 93) (w:) A. Kidyba (red.), K. Kopaczyńska-Pieczniak, E. Niezbecka, Z. Gawlik, A. Janiak, A. Jedliński, T. Sokołowski, Kodeks cywilny. Komentarz. Tom I. Część ogólna., LEX, 2009>. W ramach aportu Wnioskodawca przejmuje od Sp. z o.o. całość prowadzonej działalności operacyjnej. Aport nie obejmuje składników majątkowych zlokalizowanych w G., G., K., K., P., Ch. Wyłączone z transakcji składniki majątkowe nie są ściśle powiązane z działalnością będącą przedmiotem aportu i nie stanowią przeszkody do kontynuacji tej działalności przez nabywcę, a idąc dalej eliminują z niej ciążące na jej rentowności koszty. Zachowanie tych składników przy Sp. z o.o. nie prowadzi do wykluczenia z transferowanego majątku/działalności istotnych dla niej składników. Pozostawione w Sp. z o.o. składniki majątkowe są zbędne z perspektywy działalności gospodarczej prowadzonej przez przedsiębiorstwo - nie zostały oddane w dzierżawę, nie jest prowadzona na nich działalność produkcyjna - występują jedynie jako centra kosztów obciążających wynik przedsiębiorstwa (rozważana jest ich likwidacja bądź zbycie). W opisanym w niniejszym wniosku opisie stanu faktycznego, Wnioskodawca otrzymał w wyniku wniesienia wkładu niepieniężnego własność wszystkich składników majątkowych oraz środki pieniężne (w kasie oraz na rachunku bankowym) związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą w zakresie dzierżawy składników majątkowych zlokalizowanych w B., Cz., L., P., W. oraz produkcji zbrojeń w W. Wnioskodawca stanie się także stroną umów związanych z tą działalnością. Ponadto Wnioskodawca przejął na podstawie art. 23¹ Kodeksu pracy pracowników, których zakres obowiązków obejmuje czynności związane z działalnością, będącą przedmiotem transferu. W ocenie Wnioskodawcy ww. zespół składników umożliwia samodzielne kontynuowanie przez Wnioskodawcę dotychczasowej działalności w zakresie produkcji zbrojeń (W.) oraz oddawania w dzierżawę "biznesu" (B., C., L., P., W.). W rezultacie zdaniem Wnioskodawcy także i ten warunek uznania przedmiotu aportu za przedsiębiorstwo jest spełniony.

Dodatkowo Wnioskodawca nie prowadził dotychczas działalności w zakresie, przedmiotu aportu. Uzyskanie opisanego powyżej zespołu składników na skutek aportu zapewni środki i umożliwi prowadzenia tej działalności. Co więcej, z posiadanych przez Wnioskodawcę informacji, bezpośrednio po aporcie Sp. z o.o. nie będzie prowadzić operacyjnej działalności gospodarczej w oparciu o wyłączony z aportu majątek. Skoro zatem transferowana działalność - obejmuje całą działalność operacyjną prowadzoną przez to przedsiębiorstwo wg stanu na dzień transakcji i jednocześnie ten profil działalności nie będzie kontynuowany przez aportującą Sp. z o.o. tym bardziej właściwym jest przyjęcie, iż wniesienie zespołu składników, opisanego w pkt 1 niniejszego wniosku, wraz z całością praw i obowiązków, stanowi transfer samodzielnego przedsiębiorstwa do Wnioskodawcy.

W świetle powyższego, zaprezentowane przez Wnioskodawcę stanowisko w pkt 3 niniejszego wniosku jest prawidłowe i Wnioskodawca wnosi o jego potwierdzenie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że niniejszą interpretację oparto na przepisach prawa podatkowego obowiązujących do dnia 31 grudnia 2010 r., gdyż we wniosku z dnia 17 września 2010 r. Wnioskodawca wskazał, że sprawa dotyczy zaistniałego stanu faktycznego.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają między innymi odpłatna dostawa towarów oraz odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zakres tych czynności został zdefiniowany odpowiednio w art. 7 i art. 8 ustawy o VAT. Przepis art. 7 ust. 1 ustawy o VAT stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast przez świadczenie usług, na mocy art. 8 ust. 1 ustawy, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nie mającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Towarami w rozumieniu ustawy o VAT są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT).

Pod pojęciem dostawy towarów zgodnie z ww. art. 7 ust. 1 tej ustawy należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Wniesienie aportu (wkładu niepieniężnego) do spółek prawa handlowego lub cywilnego spełnia definicję dostawy towarów - następuje tutaj przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Wnoszenie wkładów niepieniężnych do spółek prawa handlowego podlega opodatkowaniu na ogólnych zasadach, określonych w przepisach o podatku od towarów i usług, w zależności od przedmiotu aportu.

Jednocześnie przepisy art. 6 ustawy o VAT wskazują na wyłączenia określonych czynności spod zakresu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Są tutaj wskazane te czynności, które co do zasady należą do grupy czynności podlegających opodatkowaniu, mieszcząc się w zakresie odpłatnej dostawy towarów czy też odpłatnego świadczenia usług. Z uwagi jednakże na stosowne wyłączenie, czynności te - chociaż można je zakwalifikować jako odpłatną dostawę towarów czy też odpłatne świadczenie usług - nie podlegają opodatkowaniu.

W myśl art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ustawodawca w art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług wskazując, iż jej przepisów nie stosuje się m.in. do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa nie zdefiniował, co należy rozumieć pod pojęciem "transakcji zbycia". Uwzględniając zakres przedmiotowy ustawy o podatku od towarów i usług pojęcie to należy rozumieć w sposób zbliżony do pojęcia "dostawy towarów" w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, tzn. zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa obejmuje wszelkie czynności w ramach których, następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem tych czynności, jak właściciel np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, nieodpłatne przekazanie, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego (aport).

Wyłączenie stosowania ustawy o podatku od towarów i usług przewidziane w przepisie art. 6 pkt 1 tej ustawy obejmuje jednakże tylko te czynności zrównane z pojęciem dostawy towarów, których przedmiotem jest przedsiębiorstwo lub zorganizowana część przedsiębiorstwa. Wyłączenie z opodatkowania podatkiem od towarów i usług ww. transakcji jest konsekwencją postanowień art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347, s. 1 z późn. zm.), który stanowi, iż w przypadku przekazania, odpłatnie lub nieodpłatnie lub jako aportu do spółki całości lub części majątku, państwa członkowskie mogą uznać, że dostawa towarów nie miała miejsca i że w takim przypadku osoba, której przekazano towary, będzie traktowana jako następca prawny przekazującego. W przypadkach gdy odbiorca nie podlega w pełni opodatkowaniu, państwa członkowskie mogą przedsięwziąć środki niezbędne w celu uniknięcia zakłóceń konkurencji. Mogą także przyjąć wszelkie niezbędne środki, aby zapobiec uchylaniu się od opodatkowania lub unikaniu opodatkowania poprzez wykorzystanie przepisów niniejszego artykułu. Polskie przepisy VAT osiągają więc dozwolony przez dyrektywę skutek - tj. uznanie, że przeniesienie przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części na inny podmiot nie jest dostawą, poprzez regulację zawartą w art. 6 ustawy o VAT.

W niniejszej sprawie kwestią wymagającą interpretacji jest ustalenie istnienia lub nieistnienia podstaw do zastosowania przepisu art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług stanowiącego, iż przepisów tej ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ustawa o podatku od towarów i usług nie określa w treści swych postanowień definicji pojęcia "przedsiębiorstwa", dlatego wyjaśnienia tego terminu należy szukać w przepisie art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), zgodnie z którym, przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej.

Obejmuje ono w szczególności:

* oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);

* własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;

* prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;

* wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;

* koncesje, licencje i zezwolenia;

* patenty i inne prawa własności przemysłowej;

* majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;

* tajemnice przedsiębiorstwa;

* księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Powyższa definicja opisuje przedsiębiorstwo w ujęciu przedmiotowym jako zespół niematerialnych i materialnych składników stanowiący przedmiot prawa w szerokim znaczeniu.

Przedsiębiorstwo jako przedmiot zbycia, musi zatem stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, iż najistotniejsze dla przedmiotowego zagadnienia jest ustalenie, czy przenoszony majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, iż zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu. W tym miejscu należy zaznaczyć, że zgodnie z art. 55² Kodeksu cywilnego, czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

W praktyce obrotu gospodarczego zdarzają się sytuacje, w których niektóre elementy przedsiębiorstwa podlegają wyłączeniu z transakcji sprzedaży. Jednak nawet w takim przypadku, składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w taki sposób, by można było o nich mówić jako o zespole, a nie tylko zbiorze pewnych elementów. Decydujące zatem jest to, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami w sposób umożliwiający kontynuowanie określonej działalności gospodarczej.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Grupa kapitałowa do której należy Wnioskodawca prowadzi działalność głównie w zakresie pozyskiwania surowców, produkcji oraz dystrybucji stali. W wyniku restrukturyzacji prowadzonej na poziomie grupy, Wnioskodawca nabył w drodze aportu od Z. C. Sp. z o.o. (dalej: "Sp. z o.o.") zorganizowany zespół składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do realizacji zadań gospodarczych, który Sp. z o.o. wcześniej nabyła od S. S. A. (dalej: "S.").

Aport obejmował transfer majątku dotyczącego zakładów znajdujących się w 5 lokalizacjach (w B., C., L., P., W.). Działalność gospodarcza prowadzona z wykorzystaniem tych zakładów polegała na oddaniu w dzierżawę całości "biznesu" tych zakładów podmiotowi trzeciemu.

Składniki majątkowe będące przedmiotem aportu zlokalizowane w zakładach znajdujących się w B., C., L., P. i W. służą realizacji działań (celów) gospodarczych polegających na oddaniu ich w dzierżawę podmiotowi trzeciemu na podstawie odpłatnych umów dzierżawy biznesu. Poprzednio do 2008/2009 r. w oparciu o ww. oddziały przedsiębiorstwo prowadziło składy handlowe w zakresie obrotu wyrobami hutniczymi, zaś w wyniku reorganizacji profilu spółki, działalność ta została wydzierżawiona. Przychody z ww. dzierżawy stanowiły podstawowe źródło przychodów przedsiębiorstwa S.

W ramach aportu przeniesiona na Wnioskodawcę została również działalność polegająca na produkcji zbrojeń budowlanych, która jest prowadzona w zakładzie w W.

Z powyższego transferu przedsiębiorstwa S. wyłączono następujące nieoporacyjne składniki majątku, które pozostaną przy Sp. z o.o.:

* prawo do nieruchomości, to jest:

* prawo użytkowania wieczystego nieruchomości położonej w K.-L.,

* prawo użytkowania wieczystego nieruchomości położonej w G.,

* prawo użytkowania wieczystego nieruchomości położonej w G.,

* prawo użytkowania wieczystego nieruchomości położonej w K.,

* prawo użytkowania wieczystego nieruchomości położonej w K.,

* prawo użytkowania wieczystego nieruchomości położonej w C.

* wszystkie urządzenia, maszyny, inne trwałe ruchomości, w tym w budowle znajdujące się na powyższych nieruchomościach,

* prawa wynikające z wszelkich umów, porozumień, ofert, zleceń i innych czynności prawnych dotyczące nieruchomości i ruchomości pozostających przy Sp. z o.o.,

* wszelka dokumentacja prawna i księgowa, związana z powyższymi nieruchomościami oraz prawa do niej.

W oparciu o przedmiotowe składniki nie jest w tej chwili prowadzona działalność operacyjna, stanowią one jedynie centra kosztów, są zbędne dla działalności przedsiębiorstwa - rozważana jest ich sprzedaż lub likwidacja. Wartościowo stanowią one ok. 12% majątku całości przedsiębiorstwa S. oraz na moment transakcji nie generowały one żadnych przychodów. Dzięki restrukturyzacji (polegającej na wyłączeniu z przedsiębiorstwa S. generujących jedynie koszty i niewykorzystywanych biznesowo składników majątkowych) planuje się znaczne zwiększenie rentowności dalszej działalności.

Mając na uwadze powyższy stan faktyczny należy stwierdzić, że przedmiotem aportu w niniejszej sprawie nie było przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ ustawy - Kodeks cywilny, a w konsekwencji ta przesłanka nie mogła być, w oparciu o podstawienia art. 6 pkt. 1 ustawy o VAT, podstawą wyłączenia dokonanego na rzecz Wnioskodawcy aportu z uregulowań ustawy o podatku od towarów i usług.

Na powyższe uznanie, że przedmiotem wniesienia w drodze aportu nie było przedsiębiorstwo zasadniczy wpływ ma fakt, iż z przedmiotowego aportu przedsiębiorstwa wyłączono następujące nieoporacyjne składniki majątku, które pozostały przy Sp. z o.o.:

* prawo do nieruchomości, to jest:

* prawo użytkowania wieczystego nieruchomości położonej w K.-L.,

* prawo użytkowania wieczystego nieruchomości położonej w G.,

* prawo użytkowania wieczystego nieruchomości położonej w G.,

* prawo użytkowania wieczystego nieruchomości położonej w K.,

* prawo użytkowania wieczystego nieruchomości położonej w K.,

* prawo użytkowania wieczystego nieruchomości położonej w C.

* wszystkie urządzenia, maszyny, inne trwałe ruchomości, w tym w budowle znajdujące się na powyższych nieruchomościach,

* prawa wynikające z wszelkich umów, porozumień, ofert, zleceń i innych czynności prawnych dotyczące nieruchomości i ruchomości pozostających przy Sp. z o.o.,

* wszelka dokumentacja prawna i księgowa, związana z powyższymi nieruchomościami oraz prawa do niej.

Wskazane wyłączenia w ocenie tut. organu powodują, że nie można zgodzić się ze stanowiskiem Wnioskodawcy, że przedmiotem aportu było całe przedsiębiorstwo, gdyż w spółce wnoszącej aport pozostała jednak pewna część składników materialnych i niematerialnych, w tym prawa wynikające z umów i wszelka dokumentacja dotycząca tej części majątku spółki wnoszącej aport.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, że zespół składników, którego nabycie nastąpiło w drodze aportu stanowił przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 6 pkt 1 ustawy VAT, należało uznać za nieprawidłowe.

Niemniej dla potrzeb podatku od towarów i usług ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 27e ustawy o VAT pojęcie zorganizowanej część przedsiębiorstwa. Zgodnie z tym przepisem przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa należy rozumieć organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

W świetle powyższego podstawowym wymogiem jest więc to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Warunkiem niezbędnym jest także wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie, które to wydzielenie ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp.

Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest w przypadku zakładu lub oddziału osoby prawnej. Wyodrębnienie finansowe nie musi oznaczać samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalne niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest nie tylko wyodrębniona organizacyjnie, ale również posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy więc do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są wszystkie następujące przesłanki:

* istnienie zespołu składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań,

* zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,

* składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,

* zespół tych składników może stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania gospodarcze.

Aby zatem w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym. Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego. Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

W świetle przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, należy stwierdzić, iż wymieniony we wniosku zespół składników majątkowych dotyczący zakładów znajdujących się w 5 lokalizacjach (w B., C., L., P., W.), z którego wyłączone zostały składniki majątkowe zlokalizowane na nieruchomościach położonych w K.-L., G., G., K., K., C. będący przedmiotem wskazanego we wniosku aportu, posiada ww. cechy.

Wnioskodawca we wniosku stwierdza bowiem, że aport (w zakresie lokalizacji w B., C., L., P., W.) obejmował w szczególności:

* prawo do nieruchomości, to jest: prawo użytkowania wieczystego nieruchomości położonej w L., prawo użytkowania wieczystego nieruchomości położonej w B., prawo użytkowania wieczystego nieruchomości położonej w P., udział w wysokości 1/3 w prawie użytkowania wieczystego nieruchomości położonej w C., prawo użytkowania wieczystego nieruchomości położonej w W.,

* wszystkie urządzenia, maszyny i inne ruchomości, w tym obiekty w budowie związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa,

* wierzytelności (w tym, w szczególności, wierzytelności w stosunku do najemców wynikające z umów zawartych z nimi przez spółkę S.), prawa z tytułu przedpłat, środki pieniężne w kasie i na rachunkach bankowych oraz inne aktywa obrotowe związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa,

* środki pieniężne,

* wszelkie materiały, produkty, półprodukty, produkty w toku, produkty gotowe i inne materiały, związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa,

* księgi i dokumenty związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, w szczególności bazy danych, instrukcje i dane handlowe, korespondencja w sprawie zakupów i sprzedaży, księgi handlowe, księgi rachunkowe, plany inwestycyjne i handlowe, dokumentacja finansowa i księgowa, dokumentacja dokonywanych wysyłek, niezależnie od miejsca przechowywania towarów oraz prawa do wyżej wymienionych ksiąg i dokumentów,

* prawa wynikające z wszelkich umów, porozumień, ofert, zleceń i innych czynności prawnych związanych z przedsiębiorstwem,

* prawa wynikające z umów o pracę,

* wszystkie posiadane udziały w spółkach,

* firmę "S." oraz wszelkie znaki towarowe "S.", do których prawa nabyła Sp. z o.o.,

* wszelkie prawa własności przemysłowej oraz know-how, wynalazki, odkrycia, techniki produkcyjne i formuły, wypracowane i posiadane przez S. w związku z prowadzonym przedsiębiorstwem.

Ponadto Wnioskodawca stwierdza, że funkcjonalnie aportowany majątek jest wystarczający (kompletny), aby bez jakichkolwiek uzupełnień kontynuować działalność gospodarczą jaka była dotychczas prowadzona z jego wykorzystaniem. Wnioskodawca planuje kontynuować działalność objętą w ramach aportu.

Składniki majątkowe będące przedmiotem aportu zlokalizowane w zakładach znajdujących się w B., C., L., P. i W. służą realizacji działań (celów) gospodarczych polegających na oddaniu ich w dzierżawę podmiotowi trzeciemu na podstawie odpłatnych umów dzierżawy biznesu.

Wnioskodawca przejął wszelkie zobowiązania funkcjonalnie związane z przedmiotem aportu (w szczególności na podstawie art. 392 Kodeksu cywilnego zobowiązał się, że zwolni Z. C. Sp. z o.o. z obowiązku świadczenia na rzecz wierzycieli, a tym samym, przyjmie odpowiedzialność za to, że wierzyciele nie będą żądali spełnienia tych świadczeń od Z. C. Sp. z o.o.). Równocześnie w celu zapewnienia realizacji przejęcia zobowiązań przez Wnioskodawcę przewidziano i uzgodniono szereg procedur wiążących strony mających na celu faktycznie przekazanie do realizacji przez Wnioskodawcę zobowiązań związanych z przejmowanym przedmiotem aportu.

W świetle powyższego będący przedmiotem aportu zespół zakładów znajdujących się w 5 lokalizacjach położonych w B., C., L., P. i W., był zespołem składników materialnych i niematerialnych, a jednocześnie był wyodrębniony organizacyjnie i finansowo i w konsekwencji ta wyodrębniona część (zespół) mogła stanowić niezależne przedsiębiorstwo, zatem uznać ją należy za zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

W konsekwencji należy stwierdzić, że jeśli przedmiotem zbycia była zorganizowana część przedsiębiorstwa w rozumieniu przepisu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT (w zakresie wskazanym we wniosku), to w myśl art. 6 pkt 1 tej ustawy transakcja ta nie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy uznano za nieprawidłowe, gdyż w ocenie tut. organu przedmiotem aportu była zorganizowana część przedsiębiorstwa a nie całe przedsiębiorstwo wnoszącego aport.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Należy jednak zauważyć, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Ponadto tut. organ informuje, że w zakresie dotyczącym podatku dochodowego od osób prawnych, zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Końcowo stwierdzić należy, że powoływane przez Wnioskodawcę interpretacje indywidualne, niewątpliwie kształtują sytuację prawną podatników w ich indywidualnych sprawach, lecz dotyczą konkretnego stanu faktycznego i nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego. Powyższe oznacza, że interpretacje przepisów prawa podatkowego należy traktować indywidualnie.

Odnośnie powołanych we wniosku orzeczeń WSA i SN należy wskazać, że sąd wyrokiem lub postanowieniem rozstrzyga wyłącznie konkretną sprawę co do stwierdzenia naruszenia prawa i skutków prawnych tego naruszenia i jedynie w tej sprawie ma moc wiążącą. Ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie ten sąd oraz organ, którego działanie lub bezczynność było przedmiotem zaskarżenia.

Zatem powołane wyroki nie stanowią podstawy dla analogicznego rozstrzygnięcia przez inne organy podatkowe.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.