IBPP1/443-908/08/AS

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 23 września 2008 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP1/443-908/08/AS

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 11 czerwca 2008 r. (data wpływu 23 czerwca 2008 r.), uzupełnionym pismem z dnia 27 sierpnia 2008 r. (data wpływu 29 sierpnia 2008 r.) oraz pismem z dnia 19 września 2008 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia i zwrotu podatku VAT naliczonego w związku z pracami remontowymi sfinansowanymi dotacją otrzymaną z budżetu jednostki samorządu terytorialnego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 czerwca 2008 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia i zwrotu podatku VAT naliczonego w związku z pracami remontowymi sfinansowanymi dotacją otrzymaną z budżetu jednostki samorządu terytorialnego.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 27 sierpnia 2008 r. (data wpływu 29 sierpnia 2008 r.) oraz z dnia 19 września 2008 r. będącymi odpowiedziami na wezwanie tut. organu Nr IBPP1/443-908/08/AS z dnia 21 sierpnia 2008 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi działalność kulturalną przewidzianą ustawą z dnia 27 czerwca 1997 r. o bibliotekach (Dz. U. Nr 85, poz. 539 z późn. zm.). Realizowane w ramach działalności statutowej zadania uprawniają Wnioskodawcę na zasadzie art. 25 ust. 5 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) do niewpłacania miesięcznych zaliczek na podatek CIT, jak też regulowanie tego podatku po zakończonym roku kalendarzowym gdy nie nastąpiła zmiana stanu faktycznego uzasadniającego to zwolnienie. Zasadniczą formą osiągania przychodów Biblioteki są dotacje na pokrycie wydatków statutowych, a także dotacje związane z remontami obiektów. Przeprowadzane remonty są opodatkowane podatkiem VAT, który w rozliczeniu daje różnicę do zwrotu podatku należnego.

Wnioskodawca jest podatnikiem podatku VAT i składa deklarację VAT-7.

Remonty obiektu, o którym mowa we wniosku, służą Wnioskodawcy do wykonywania czynności opodatkowanych (w całości).

Dotacje na cele remontowe nie są zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, ponieważ jest to przychód wolny otrzymany z budżetu jednostki samorządu terytorialnego (art. 17 ust. 1 pkt 47 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w świetle art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT Wnioskodawca jest uprawniony do odliczenia i zwrotu podatku VAT jeżeli wydatki na prace remontowe nie są zaliczane do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, czy też można uznać, iż w opisanej sytuacji mamy do czynienia z ustawowo zapisanym wyjątkiem z cytowanego przepisu, kiedy to brak możliwości zaliczenia pozostaje w bezpośrednim związku ze zwolnieniem od podatku dochodowego.

Zdaniem Wnioskodawcy, jest on uprawniony do obniżenia i zwrotu podatku VAT bowiem występujący brak możliwości zaliczenia wydatków do kosztów uzyskania przychodów jest skutkiem ustawowego zwolnienia tej placówki od podatku dochodowego w sytuacji osiągania dochodów statutowych z wyłączeniem przychodów wymienionych w art. 17 ust. 1a pkt 1 i jednocześnie nie dokonuje wydatków na cele inne niż określone w art. 17 ust. 16 1e i 1f ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Treść tego przepisu wskazuje, iż:

* po pierwsze, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje jedynie czynnym podatnikom VAT,

* po drugie, prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje podatnikowi jedynie "w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych."

Odliczyć zatem można w całości podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika. Wskazana zasada wyłącza zatem możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi. Jednocześnie z zasady tej wynika, że odliczenie podatku naliczonego, może być częściowe, tzn. w tej części, w jakiej dane towary lub usługi, z którymi związany jest podatek naliczony są wykorzystywane do realizacji czynności opodatkowanych, z pominięciem tej części podatku od tych towarów i usług, w jakiej towary te (usługi) są wykorzystywane do wykonywania czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających opodatkowaniu.

Zgodnie z art. 87 ust. 1 ustawy o VAT, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy o podatku od towarów i usług, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika towarów i usług, jeżeli wydatki na ich nabycie nie mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, z wyjątkiem przypadków, gdy brak możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów pozostaje w bezpośrednim związku ze zwolnieniem od podatku dochodowego.

Zgodnie natomiast z art. 88 ust. 3 pkt 1 ustawy o VAT, przepis art. 88 ust. 1 pkt 2 nie dotyczy wydatków związanych z nabyciem towarów i usług, o których mowa w art. 87 ust. 3, oraz z nabyciem gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów.

Należy jednak wskazać, iż w myśl art. 88 ust. 3 pkt 2 ustawy o VAT, przepis ust. 1 pkt 2 nie dotyczy wydatków związanych z nabyciem towarów i usług zaliczanych u podatnika do środków trwałych niepodlegających amortyzacji, zgodnie z przepisami o podatku dochodowym, jeżeli fakt ten pozostaje w ścisłym związku ze zwolnieniem od tego podatku.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca jest podatnikiem podatku VAT i składa deklaracje VAT-7. Remonty obiektu o którym mowa we wniosku służą Wnioskodawcy do wykonywania czynności opodatkowanych (w całości).

Ponadto Wnioskodawca w stanie faktycznym wskazuje, iż dotacje otrzymane z budżetu jednostki samorządu terytorialnego na cele remontowe nie są zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, ponieważ są przychodem wolnym od podatku na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 47 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), zgodnie z którym wolne od podatku są dotacje otrzymane z budżetu państwa lub budżetu jednostki samorządu terytorialnego, z wyjątkiem dopłat do oprocentowania kredytów bankowych w zakresie określonym w odrębnych ustawach.

Jak z powyższego wynika, w przedmiotowej sprawie brak możliwości zaliczenia wydatków na remont do kosztów uzyskania przychodów pozostaje w bezpośrednim związku ze zwolnieniem od podatku dochodowego, o którym mowa w cytowanym wyżej art. 17 ust. 1 pkt 47 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Skoro zatem Wnioskodawca jest podatnikiem podatku od towarów i usług, a wydatki są związane w wykonywaniem czynności opodatkowanych podatkiem VAT, to w świetle powołanego wyżej art. 86 ust. 1 ustawy o VAT przysługuje mu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z wydatkami na remont.

W związku z powyższym, wobec spełnienia pozytywnej przesłanki z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT oraz niewystąpienia negatywnej przesłanki określonej w art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, Wnioskodawca ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w fakturach dokumentujących wydatki związane z remontem. W konsekwencji Wnioskodawca będzie miał prawo do otrzymania z tego tytułu zwrotu różnicy podatku, o której mowa w art. 87 ust. 1 ustawy o VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Dyrektor tut. Izby Skarbowej zaznacza, że organ podatkowy nie dokonuje oceny załączonych do akt sprawy dokumentów, a interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego dokonuje wyłącznie w odniesieniu do stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę w treści wniosku, co wynika wprost z przepisu art. 14b § 1, 2 i 3 ustawy - Ordynacja podatkowa.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Nadmienia się, iż zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), rozpoznawanie spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych dotyczących wydawania w indywidualnych sprawach pisemnych interpretacji przepisów prawa podatkowego (interpretacje indywidualne), o których mowa w art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), przekazuje się wojewódzkim sądom administracyjnym, na których obszarze właściwości strona skarżąca zamieszkuje lub ma siedzibę. Powyższe rozporządzenie, zgodnie z brzmieniem § 3, wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia, tj. z dniem 11 października 2008 r.

W związku z powyższym tut. organ informuje, że jeżeli skarga na niniejszą interpretację będzie składana po dniu 10 października 2008 r., właściwym do jej rozpoznania będzie Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu, ul. Kośnego 70, 45-372 Opole.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl