IBPP1/443-902/08/EA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki M., przedstawione we wniosku z dnia 4 czerwca 2008 r. (data wpływu 20 czerwca 2008 r.), uzupełnionym pismem z dnia 31 lipca 2008 r. (data wpływu 4 sierpnia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia właściwej stawki podatku VAT dla robót budowlano-montażowych dotyczących budynku przychodni zdrowia z oddziałem ginekologiczno-położniczym wraz z częścią mieszkalną - jest prawidłowe.

W dniu 20 czerwca 2008 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia właściwej stawki podatku VAT dla robót budowlano-montażowych dotyczących budynku przychodni zdrowia z oddziałem ginekologiczno-położniczym wraz z częścią mieszkalną.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 31 lipca 2008 r. (data wpływu 4 sierpnia 2008 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 23 lipca 2008 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Na podstawie posiadanego pozwolenia na budowę Wnioskodawca realizował inwestycję polegającą na budowie przychodni zdrowia z oddziałem ginekologiczno-położniczym wraz z częścią mieszkalną. Zgodnie z treścią pozwolenia na budowę dotyczyło ono budowy budynku mieszkalnego z przychodnią zdrowia. Nieodłączną częścią uzyskania pozwolenia na budowę jest projekt budowlany. Na potrzeby projektu obiekt został określony jako budynek mieszkalny ze specjalistyczną przychodnią zdrowia.

Zgodnie z projektem budynek Wnioskodawcy posiada trzy kondygnacje: parter o powierzchni użytkowej 400 m², pierwsze piętro o powierzchni użytkowej 470 m² i poddasze o powierzchni użytkowej 300 m². Na parterze zlokalizowano rejestrację wraz z kartoteką, przychodnię ginekologiczno-położniczą, poczekalnię wraz z bufetem oraz część socjalną dla pracowników, w tym pokój dla pielęgniarek. Na pierwszym piętrze mieszczą się gabinet lekarski, sala badań, gabinety zabiegowe oraz pomieszczenia pomocnicze (myjnia łóżek, brudownik), trakt operacyjny i trakt porodowy oraz pokoje wypoczynkowe dla pacjentek. Poddasze w części miało pełnić rolę pomieszczeń mieszkalnych jednakże jest one wykorzystywane dla celów administracyjnych Wnioskodawcy oraz mieści ono gabinety zarządu Spółki. W czasie budowy wykonawcy wystawiali Wnioskodawcy faktury na wykonane usługi i roboty budowlane obciążone stawką podatku od towarów i usług w wysokości 22% gdyż uznawali, że wznoszony budynek nie mieści się w dyspozycji art. 146 ust. 1 pkt 2 lit. a) ustawy o podatku od towarów i usług jako, że nie można uznać przedmiotowego budynku za budynek mieszkalny, gdyż w zdecydowanej większości jest on wykorzystywany na cele inne niż mieszkalne.

Obiekt został przekazany do używania w grudniu 2006 r.

Symbol Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych dla wniesionego przez Wnioskodawcę obiektu to 1264. Klasyfikacji dokonano w oparciu o rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB), opublikowany w Dz. U. Nr 112, poz. 1316 z późn. zm.

Podstawową przesłanką do takiej klasyfikacji był zapis pkt 5 wspomnianego rozporządzenia zgodnie z którym, w przypadku obiektów budowlanych użytkowanych lub przeznaczonych do wielu celów (np. budynek mieszkalny będący jednocześnie hotelem i biurem) klasyfikuje się je w jednej pozycji, zgodnie z ich głównym użytkowaniem.

Obiekt Wnioskodawcy jest wykorzystywany wyłącznie dla celów związanych z ochroną zdrowia ludzkiego (szpital i przychodnie). W budynku tym mieści się również administracja szpitala.

Obiekt szpitala został wzniesiony od "zera" co oznacza, że teren na którym został wzniesiony budynek przed rozpoczęciem budowy był terenem niezabudowanym. Prace, które zostały wykonane można zaklasyfikować zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie PKWiU, które zostało opublikowane w Dz. U. z 1997 r. Nr 42, poz. 264 z późn. zm. Do następujących grupowań:

* 45.11 - roboty związane z rozbiórką i burzeniem budynków i budowli; roboty ziemne

* 45.21.1 - roboty ogólnobudowlane związane ze wznoszeniem budynków

* 45.3 - roboty budowlane instalacyjne

* 45.4 - roboty budowlane wykończeniowe.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy właściwym było opodatkowanie robót budowlano-monatażowych dotyczących budynku Wnioskodawcy stawką podatku od towarów i usług w wysokości 22%.

Zdaniem Wnioskodawcy, postępowanie jego kontrahentów, przez których obciążony został fakturami za wykonane roboty budowlno-montażowe z naliczonym przy tym podatkiem od towarów i usług w wysokości 22% było właściwe. Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 z późn. zm.), stanowiące usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych, definiuje m.in. pojęcia takie jak: budynki - to zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych, przystosowane do przebywania ludzi, zwierząt lub ochrony przedmiotów. Budynki dzielą się na mieszalne i niemieszkalne: budynki mieszkalne - to obiekty budowane, których co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów mieszkalnych. W przypadkach, gdy mniej niż połowa całkowitej powierzchni użytkowej wykorzystywana jest na cele mieszkalne, budynek taki klasyfikowany jest jako niemieszkalny, zgodnie z jego przeznaczeniem, budynki niemieszkalne - to obiekty budowlane wykorzystywane głownie dla potrzeb niemieszkalnych. W przypadku gdy co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej wykorzystywana jest co celów niemieszkalnych, budynek klasyfikowany jest jako budynek niemieszkalny.

Istotne jest zatem prawidłowe zaklasyfikowanie wznoszonego budynku do odpowiedniego symbolu PKOB z uwagi na fakt, iż będzie to miało wpływ na stawkę podatku od towarów i usług w odniesieniu do wykonywanych robót budowlanych. Zgodnie z tym co stwierdzono powyżej, podstawą zaliczenia obiektów budowlanych do poszczególnych zbiorów głównych, zbiorów i podzbiorów PKOB jest przeważające przeznaczenie danego obiektu.

W świetle powyższych argumentów nie można uznać budynku Wnioskodawcy za budynek mieszkalny gdyż zdecydowana większość jego powierzchni nie jest wykorzystywana na cele mieszkalne, a dla robót budowlano-montażowych dotyczących tego budynku i wykonywanych do końca 2007 r. nie można zastosować stawki podatku od towarów i usług w wysokości 7%, a jedynie stawkę podstawową w wysokości 22%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, podlega między innymi odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 wymienionej ustawy przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Zgodnie z art. 8 ust. 3 ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2007 r., usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych.

Stosownie do § 2 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 6 kwietnia 2004 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 89, poz. 844 z późn. zm.) w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2007 r., do celów podatku od towarów i usług do dnia 31 grudnia 2007 r. stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług (PKWiU), stanowiącą załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 42, poz. 264 z późn. zm.)

Zgodnie z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 5 listopada 2002 r. w sprawie trybu wydawania opinii interpretacyjnych według obowiązujących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 12, poz. 87 z późn. zm.) zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby, usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniem Rady Ministrów. W przypadku wystąpienia trudności związanych z ustaleniem właściwego grupowania, do którego należy zaliczyć dany wyrób lub usługę, zainteresowany podmiot może zwrócić się do odpowiedniego organu statystycznego tj. Ośrodka Interpretacji Standardów Klasyfikacyjnych Urzędu Statystycznego w Łodzi, który dokona ich klasyfikacji wydając opinię interpretacyjną.

Podstawowa stawka podatku VAT - na podstawie art. 41 ust. 1 ww. ustawy - wynosi 22%. Jej obniżenie możliwe jest tylko wówczas, gdy przewiduje to ustawa o VAT lub przepisy wykonawcze do ustawy.

Taką obniżoną stawkę dla niektórych czynności ustawodawca przewidział w art. 146 ust. 1 pkt 2 lit. a) ustawy o VAT.

Zgodnie z tym przepisem, w okresie od dnia przystąpienia Rzeczypospolitej Polskiej do Unii Europejskiej do dnia 31 grudnia 2007 r. stosuje się stawkę podatku od towarów i usług w wysokości 7% w odniesieniu do robót budowlano-montażowych oraz remontów i robót konserwacyjnych związanych z budownictwem mieszkaniowym i infrastrukturą towarzyszącą.

Mówiąc o obiektach budownictwa mieszkaniowego należało przez to rozumieć wymienione w art. 2 pkt 12 ww. ustawy o podatku od towarów i usług (w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2007 r.) budynki mieszkalne rodzinne stałego zamieszkania, sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych:

* 111 - Budynki mieszkalne jednorodzinne,

* 112 - Budynki o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe,

* ex 113 - Budynki zbiorowego zamieszkania - wyłącznie: budynki kościołów i innych związków wyznaniowych, klasztory, domy zakonne, plebanie, kurie, rezydencje biskupie oraz rezydencje Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej.

Ponadto w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 z późn. zm.), przepisem § 5 ust. 1, stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniżono do wysokości 7% dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 1 do rozporządzenia. W poz. 20 tego załącznika, obowiązującej w okresie od dnia 15 lutego 2005 r. do dnia 31 grudnia 2007 r., wymieniono, jako opodatkowane według 7% stawki podatku, budowę, remonty i bieżącą konserwację budynków zbiorowego zamieszkania (PKOB ex 1130):

Dla prawidłowego określenia wysokości podatku VAT konieczna jest więc precyzyjna identyfikacja obiektu, zgodnie z zasadami klasyfikacji statystycznych, a także zdefiniowanie czynności, których przedmiotem jest ten obiekt.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż symbol Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych dla wzniesionego przez Wnioskodawcę budynku to 1264. Obiekt został przekazany do używania w grudniu 2006 r.

Wobec powyższego stwierdzić należy, iż budowa, remonty, rozbudowa czy też modernizacja budynków szpitali i zakładów opieki medycznej (PKOB 1264) nie była wymieniona w ww. ustawie o podatku od towarów i usług lub w przepisach wykonawczych wydanych na jej podstawie (w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2007 r.) jako opodatkowana według stawek niższych niż podstawowa (tj. 22%), wobec powyższego należy przyjąć, iż wykonane usługi remontowo-budowlane w Zakładzie Opiekuńczo-Leczniczym, który jak wskazał Wnioskodawca mieści się w grupowaniu PKOB 1264 "Budynki szpitali i zakładów opieki medycznej", opodatkowane były stawką podstawową w wysokości 22%.

Zatem w oparciu o powołane przepisy stwierdzić należy, że usługi remontowo-budowlane wykonane w obiekcie wskazanym przez Wnioskodawcę do dnia 31 grudnia 2007 r., podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według stawki podstawowej - zgodnie z treścią art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy uznać należy za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.