IBPP1/443-889/12/BM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 22 czerwca 2012 r. (data wpływu 29 czerwca 2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 20 września 2012 r. (data wpływu 25 września 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia przez Wnioskodawcę podatku naliczonego z faktur VAT wystawionych z tytułu umowy outsourcingu - jest prawidłowe.

W dniu 29 czerwca 2012 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia przez Wnioskodawcę podatku naliczonego z faktur VAT wystawionych z tytułu umowy outsourcingu.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 20 września 2012 r. (data wpływu 25 września 2012 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 11 września 2012 r. znak: IBPBI/2/423-1113/12/PP, IBPP1/443-889/12/BM.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca i kontrahent (Spółka z o.o.) są czynnymi zarejestrowanymi podatnikami podatku od towarów i usług od początku prowadzenia działalności gospodarczej z tytułu dokonywanej przez nich sprzedaży towarów i usług.

Wnioskodawca zamierza zawrzeć umowę, na podstawie której przekaże część zakładu pracy w trybie art. 231 Kodeksu pracy Spółce z o.o. Przejście zakładu pracy w trybie art. 231 Kodeksu pracy nastąpi na podstawie umowy prawa cywilnego, na mocy której Wnioskodawca przekaże Spółce z o.o. swoich pracowników.

Następnie strony zamierzają zawrzeć umowę outsourcingu, na podstawie której Spółka z o.o. będzie świadczyła usługi na rzecz Wnioskodawcy, oddelegowując osoby, które objęte zostały wcześniejszą umową o przejściu części zakładu pracy.

Na podstawie umowy outsourcingu kontrahent "wypożyczy" pracowników (którzy wcześniej zostali przekazani kontrahentowi) Wnioskodawcy; będą oni świadczyli taką pracę, jaką świadczyli wcześniej na rzecz Wnioskodawcy;

Spółka z o.o. będzie zatrudniała pracowników na podstawie umowy o pracę, gdyż w związku z przejściem zakładu pracy, do którego z mocy prawa stosuje się art. 231 Kodeksu pracy, pracodawcą dla pracowników "przekazanych" będzie Spółka z o.o.

W związku z zastosowaniem art. 231 Kodeksu pracy mimo zmiany po stronie podmiotu zatrudniającego (pracodawcy), dotychczasowy stosunek pracy trwa nadal - tzn. Wnioskodawca nie będzie już pracodawcą, jednak stosunek pracy nie ulegnie rozwiązaniu, zmieni się zaś strona tego stosunku, tj. pracodawca i będzie nim Spółka z o.o.

Umowa o przekazanie zakładu pracy zawierana jest bezterminowo; tj. definitywnie.

Wynagrodzenie pracownikom "przekazanym" wpłacał będzie pracodawca-tj. Spółka z o.o.

Wynagrodzenie płatne będzie na podstawie faktur VAT wystawionych przez Spółkę z o.o.

wynagrodzenie będzie płatne na podstawie wystawionych przez Spółkę z o.o. faktur VAT, przelewem na rachunek bankowy wskazany na fakturze, w terminie 3 dni od daty otrzymania przez Wnioskodawcę prawidłowo wystawionej faktury.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca ma prawo obniżenia należnego podatku od towaru i usług o kwotę podatku naliczonego w fakturach VAT wystawianych na podstawie umowy outsourcingu.

Zdaniem Wnioskodawcy, art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług stanowi, że w zakresie w jakim usługi wykorzystywane są do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. W skład kwoty podatku naliczonego wchodzą kwoty podatku w fakturach otrzymanych przez podatnika. Wnioskodawca jest podatnikiem podatku od towarów i usług, zaś usługi nabywane przez Wnioskodawcę na podstawie umowy outsourcingu, będą w całości wykorzystywane do czynności, w zakresie których Wnioskodawca jest podatnikiem tego podatku. Usługi nabywane w ramach umowy outsourcingu nie podlegają opisanym w ustawie, wyłączeniom bądź ograniczeniom możliwości odliczenia. Będą odpowiednio ewidencjonowane i wykazywane w deklaracjach podatku VAT.

Wobec tego, w ocenie Wnioskodawcy spełnione są wszystkie przesłanki, by podatek należny mógł być obniżony o kwotę podatku naliczonego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ww. ustawy kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Jak wynika z powyższego przepisu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wyłącznie podatnikom podatku od towarów i usług, w sytuacji gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy VAT.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 4 ww. ustawy, zgodnie z którym obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20 (wyłączenie w przypadku Wnioskodawcy nie ma zastosowania).

Z powyższego wynika, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje czynny zarejestrowany podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego przez podmiot niebędący czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT oraz podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku i niepodlegających temu podatkowi.

Należy również podkreślić, iż możliwość odliczenia podatku naliczonego nie stanowi żadnego przywileju dla podatnika, lecz jest podstawowym i fundamentalnym uprawnieniem, wynikającym z samej konstrukcji podatku od wartości dodanej. Z orzecznictwa TSUE wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego w zasadzie nie może być ograniczone ani pod względem czasu, ani pod względem zakresu przedmiotowego. TSUE wielokrotnie zwracał uwagę, iż właśnie zasada odliczenia podatku naliczonego zapewnia uzyskanie neutralności podatku. System odliczeń podatku oznacza całkowite uwolnienie przedsiębiorcy od obciążeń z tytułu VAT zapłaconego lub należnego (do zapłaty) w prowadzonej działalności gospodarczej. Wspólny system podatku od wartości dodanej zapewnia, że jakakolwiek działalność gospodarcza, bez względu na jej cel oraz rezultat, o ile sama jest opodatkowana VAT, jest opodatkowana w sposób całkowicie neutralny. Pozwala to na zachowanie zasady potrącalności, która powinna być na gruncie ustawy o VAT rozumiana możliwie najszerzej. Oznacza to, że zawsze ma ona zastosowanie przy nabyciu towarów i usług dokonanym z zamiarem wykorzystania ich w działalności opodatkowanej.

Ustawa o podatku od towarów i usług ustanawia zasadę tzw. niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

W świetle powyższego stwierdzić należy, iż nabycie towarów i usług przeznaczonych do przyszłego wykorzystania ich dla czynności opodatkowanych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej bez względu na to jakie faktycznie będą efekty tej działalności, należy uznać w momencie jego dokonania za związane z wykonywaniem czynności opodatkowanych. Jednocześnie z ww. zasady wynika, że odliczenie podatku naliczonego, może być częściowe, tzn. w tej części, w jakiej dane towary lub usługi, z którymi związany jest podatek naliczony są wykorzystywane do realizacji czynności opodatkowanych, z pominięciem tej części podatku od tych towarów i usług, w jakiej towary te (usługi) są wykorzystywane do wykonywania czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających temu podatkowi.

Istotna jest intencja nabycia - jeśli dany towar (usługa) ma służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych wówczas - po spełnieniu wymienionych w art. 86 ustawy wymogów formalnych - odliczenie jest prawnie dozwolone, oczywiście jeżeli nie wyłączają go inne przepisy ustawy lub aktów wykonawczych.

W każdym więc przypadku należy dokonać oceny, czy intencją określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowo - prawne było wykonywanie czynności opodatkowanych. Z ogólnie przyjętej definicji "zamiaru" wynika, że jest to projekt, plan czy intencja zrealizowania czegoś. Istotą zamiaru są intencje jakie przyświecają dokonywanym czynnościom, jak i cel, który dana osoba ma osiągnąć dokonując tych czynności.

Z powyższego uregulowania wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje podatnikom wyłącznie w związku z zakupem towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności opodatkowanych. Prawo to może zostać zrealizowane w terminach określonych w art. 86 ust. 10-13.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca zamierza zawrzeć umowę, na podstawie której przekaże część zakładu pracy w trybie art. 231 Kodeksu pracy Spółce z o.o. Następnie strony zamierzają zawrzeć umowę outsourcingu, na podstawie której Spółka z o.o. będzie świadczyła usługi na rzecz Wnioskodawcy oddelegowując osoby, które objęte zostały wcześniejszą umową o przejściu części zakładu pracy. Wynagrodzenie płatne będzie na podstawie faktur VAT wystawionych przez Spółkę z o.o.

Wnioskodawca i Spółka z o.o. są czynnymi zarejestrowanymi podatnikami podatku od towarów i usług. Przejście zakładu pracy w trybie art. 231 Kodeksu pracy nastąpi na podstawie umowy prawa cywilnego, na mocy której Wnioskodawca przekaże Spółce z o.o. swoich pracowników (będzie to około 80% dotychczasowej załogi Wnioskodawcy).

Na podstawie umowy outsourcingu kontrahent "wypożyczy" pracowników (którzy wcześniej zostali przekazani kontrahentowi) Wnioskodawcy; będą oni świadczyli taką pracę, jaką świadczyli wcześniej na rzecz Wnioskodawcy; wynagrodzenie będzie płatne na podstawie wystawionych przez Spółkę z o.o. faktur VAT.

Kontrahent będzie zatrudniał pracowników na podstawie umowy o pracę.

W związku z przejściem zakładu pracy, do którego z mocy prawa stosuje się art. 231 Kodeksu pracy, pracodawcą dla pracowników "przekazanych" będzie Spółka z o.o.

W związku z zastosowaniem art. 231 Kodeksu pracy mimo zmiany po stronie podmiotu zatrudniającego (pracodawcy), dotychczasowy stosunek pracy trwa nadal - tzn. Wnioskodawca nie będzie już pracodawcą, jednak stosunek pracy nie ulegnie rozwiązaniu, zmieni się zaś strona tego stosunku, tj. pracodawca i będzie nim Spółka z o.o.

Umowa o przekazanie zakładu pracy zawierana jest bezterminowo; tj. definitywnie.

Wynagrodzenie pracownikom "przekazanym" wpłacał będzie pracodawca-tj. Spółka z o.o.

Ustawa o podatku od towarów i usług nie zawiera definicji terminu "outsourcing". Wobec powyższego, znaczenie tego terminu należy ustalić stosując wykładnię językową. Zgodnie z definicją słownikową, termin ten jest angielskim skrótem od outside-resource-using, oznaczającym korzystanie z zasobów zewnętrznych. Outsourcing jest to strategia zarządzania polegająca na zlecaniu wyspecjalizowanej zewnętrznej firmie wykonania zadań, które nie są bezpośrednio związane z podstawowym profilem działalności firmy zlecającej.

Biorąc pod uwagę opis sprawy oraz powołane przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że Wnioskodawca będzie miał prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących usługi świadczone na podstawie zawartej umowy outsourcingu w takim zakresie, w jakim będą one związane z wykonywaniem przez Wnioskodawcę czynności opodatkowanych.

Zauważyć bowiem należy, iż prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje podatnikowi podatku VAT, jest jednak uzależnione od związku poniesionych wydatków z wykonywaniem czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem niezaistnienia przesłanek określonych w art. 88 ustawy o VAT, ograniczających to prawo.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, że podatek należny może być obniżony o kwotę podatku naliczonego zawartego w fakturach VAT wystawianych na podstawie umowy outsourcingu, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Należy zaznaczyć, że niniejsza interpretacja traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.