IBPP1/443-88/09/MS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 16 stycznia 2009 r. (data wpływu do tut. organu 26 stycznia 2009 r.), uzupełnionym pismem z dnia 8 kwietnia 2009 r. (data wpływu 14 kwietnia 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego od otrzymanych od jednostek samorządu terytorialnego zwrotów kosztów stosowania ulg i zwolnień przewozowych - jest nieprawidłowe.

W dniu 26 stycznia 2009 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego od otrzymanych od jednostek samorządu terytorialnego zwrotów kosztów stosowania ulg i zwolnień przewozowych.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 8 kwietnia 2009 r. będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu podatkowego nr IBPP1/443-88/09/MS z dnia 30 marca 2009 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca działa na lokalnym rynku przewozowym świadcząc usługi komunikacji miejskiej w mieście i gminach ościennych. Spółka otrzymuje od Gminy Miasta oraz Gminy zwrot kosztów stosowania zwolnień i ulg przewozowych. Zwolnienia i ulgi są uchwalane odrębnie przez każdą Gminę. Z każdą z Gmin Spółka ma podpisaną umowę o zwrot kosztów stosowania zwolnień i ulg przewozowych. Wysokość zwrotu jest ustalana miesięcznie na podstawie faktycznie zrealizowanych przez spółkę przewozów osób uprawnionych. Podstawą rozliczenia jest faktura VAT wystawiana na koniec każdego miesiąca z datą płatności na kolejny miesiąc. Wartość oraz kwota podatku należnego wykazana przez spółkę na fakturze za dany miesiąc jest ewidencjonowana w rejestrze sprzedaży i rozliczana w deklaracji VAT-7 w miesiącu wystawienia faktury. Natomiast wynikająca z tej faktury kwota należności wpływa na rachunek bankowy spółki w miesiącu następnym.

Jednostkowy zwrot stosowania zwolnienia lub ulgi przewozowej, stanowi różnicę pomiędzy ceną biletu pełnopłatnego a biletu, do którego ma zastosowanie zwolnienie lub ulga. Wartość zwrotu stosowania zwolnień lub ulg przewozowych za dany okres rozliczeniowy, stanowi iloczyn zrealizowanych przez Wnioskodawcę przewozów osób uprawnionych oraz wielkości przysługujących im zwolnień lub ulg.

Ponadto Wnioskodawca stwierdza, iż usługi są świadczone przez niego na rzecz pasażerów (przewóz), a zwolnienia lub ulgi przysługują pasażerom na podstawie stosownych uchwał gmin. W związku z powyższym Wnioskodawca wystawia fakturę na rzecz Gminy Miasta oraz Gminy z tytułu zwrotu kosztów stosowania zwolnień i ulg przewozowych. Na fakturach nabywcą jest odpowiednio Gmina Miasta oraz Gmina.

Wnioskodawca nadmienia, iż jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, w której 100% udziałów posiada Gmina Miasta Zważywszy na powyższe wiążące są dla niego uchwały Rady Miejskiej dotyczące ulg i zwolnień przyznawanych poszczególnym grupom pasażerów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy spółka prawidłowo ujmuje wartość podatku należnego z tytułu zwrotu kosztów stosowania zwolnień i ulg przewozowych tj. w miesiącu wystawienia faktury.

Zdaniem Wnioskodawcy, zwrot kosztów stosowania zwolnień i ulg przewozowych nie jest dotacją ani dopłatą dla spółki otrzymywaną od jednostki samorządu terytorialnego. Gmina pośrednio przez spółkę dopłaca do biletu dla indywidualnego pasażera. Gmina sama ustala ulgi i zwolnienia przewozowe dla pasażerów korzystających z komunikacji miejskiej, spółka jest jedynie pośrednikiem w realizacji tych uchwał. Faktura wystawiana jest na koniec każdego miesiąca, więc każda z usług przewozowych w stosunku do indywidualnych pasażerów została już zrealizowana. Zdaniem Wnioskodawcy do opisanej sytuacji nie ma zastosowania art. 19 ust. 13 pkt 2 lit. a) jak również art. 19 ust. 21. Ma natomiast zastosowanie art. 19 ust. 1 który stanowi, iż obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 powołanej ustawy, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Ponadto w świetle art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Zgodnie z art. 29 ust. 2 ustawy o VAT w przypadku gdy pobrano zaliczki, zadatki, przedpłaty lub raty, obrotem jest również kwota otrzymanych zaliczek, zadatków, przedpłat lub rat, pomniejszona o przypadającą od nich kwotę podatku. Dotyczy to również otrzymanych zaliczek na dotacje, subwencje i na inne dopłaty o podobnym charakterze.

Zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy o VAT obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1. Przy czym zgodnie z art. 19 ust. 21 obowiązek podatkowy z tytułu należnych na podstawie odrębnych przepisów dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze powstaje z chwilą uznania rachunku bankowego podatnika. W przypadku uznania rachunku bankowego podatnika zaliczką z tytułu dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze obowiązek podatkowy powstaje w tej części.

Zgodnie z art. 106 ust. 7 zdanie drugie ustawy o VAT, faktury wewnętrzne są wystawiane także dla udokumentowania zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze.

Cytowany powyżej przepis art. 29 ust. 1 ustawy o VAT stanowi odzwierciedlenie art. 73 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L Nr 347, poz. 1 z późn. zm.) z treści którego wynika, iż w odniesieniu do dostaw towarów i świadczenia usług innych niż te, o których mowa w art. 74-77, podstawa opodatkowania obejmuje wszystko, co stanowi zapłatę otrzymaną lub którą dostawca lub usługodawca otrzyma w zamian za dostawę towarów lub świadczenie usług, od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z subwencjami związanymi bezpośrednio z ceną takiej dostawy lub świadczenia. Dla określenia, czy dane dotacje (dopłaty) są, czy też nie są opodatkowane, istotne są szczegółowe warunki ich przyznawania, określające cele realizowanego w określonej formie dofinansowania.

Z treści cytowanych wyżej przepisów wynika, iż w sytuacji gdy podatnik, w związku z konkretną dostawą towarów lub świadczeniem usług, otrzymuje dofinansowanie (dotację, subwencję, lub inną dopłatę o podobnym charakterze), stanowiące dopłatę do ceny towaru lub usługi, tego rodzaju dofinansowanie stanowi obok ceny, uzupełniający ją element podstawy opodatkowania z tytułu danej dostawy lub świadczenia. Kryterium uznania dotacji (subwencji lub innej dopłaty) za zwiększającą obrót stanowi zatem stwierdzenie, czy dotacja (subwencja lub inna dopłata) dokonywana jest w celu sfinansowania konkretnej czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Natomiast dotacje (subwencje lub inne dopłaty) niedające się powiązać z konkretnymi czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, nie stanowią obrotu w rozumieniu przepisu art. 29 ust. 1 powołanej wyżej ustawy, czyli nie zwiększają podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Reasumując - podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług zwiększa się tylko o takie dotacje (subwencje lub inne dopłaty), które w sposób bezwzględny i bezpośredni są związane z daną dostawą towarów lub świadczeniem usług. Jeżeli jednak taki bezpośredni związek nie występuje, dofinansowanie ogólne - na pokrycie kosztów działalności nie podlega opodatkowaniu.

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, że Wnioskodawca działa na lokalnym rynku przewozowym świadcząc usługi komunikacji miejskiej w mieście i gminach ościennych. Wnioskodawca otrzymuje od Gminy Miasta oraz Gminy zwrot kosztów stosowania zwolnień i ulg przewozowych. Zwolnienia i ulgi są uchwalane odrębnie przez każdą Gminę. Z każdą z Gmin Wnioskodawca ma podpisaną umowę o zwrot kosztów stosowania zwolnień i ulg przewozowych. Wysokość zwrotu jest ustalana miesięcznie na podstawie faktycznie zrealizowanych przez Wnioskodawcę przewozów osób uprawnionych.

Jednostkowy zwrot stosowania zwolnienia lub ulgi przewozowej, stanowi różnicę pomiędzy ceną biletu pełnopłatnego a biletu, do którego ma zastosowanie zwolnienie lub ulga. Wartość zwrotu stosowania zwolnień lub ulg przewozowych za dany okres rozliczeniowy, stanowi iloczyn zrealizowanych przez Wnioskodawcę przewozów osób uprawnionych oraz wielkości przysługujących im zwolnień lub ulg.

W związku z powyższym mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz obowiązujący w tym zakresie stan prawny stwierdzić należy, że przedstawiony w niniejszej sprawie zwrot kosztów stosowania zwolnień i ulg przewozowych przyznawany w związku z wykonywaniem usług przewozu osób komunikacją miejską, jest w sposób bezwzględny i bezpośredni związany ze świadczonymi przez Wnioskodawcę usługami przewozu osób (jednostkowy zwrot stanowi różnicę pomiędzy ceną biletu pełnopłatnego, a biletu do którego ma zastosowanie zwolnienie lub ulga, a wartość zwrotu za dany okres rozliczeniowy, stanowi iloczyn zrealizowanych przez Wnioskodawcę przewozów osób uprawnionych oraz wielkości przysługujących im zwolnień lub ulg). Przedmiotowy zwrot kosztów stosowania zwolnień i ulg przewozowych nie stanowi pokrycia ogólnych kosztów działalności Wnioskodawcy w konsekwencji uznać należy, że stanowi on dotację lub inną dopłatę o podobnym charakterze o których mowa w art. 29 ust. 1 ustawy o podatku VAT.

W konsekwencji uznanie, że zwrot kosztów stosowania zwolnień i ulg przewozowych jest dotacją (lub inną dopłatą o podobnym charakterze) powoduje, że obowiązek podatkowy z tego tytułu, zgodnie z art. 19 ust. 21 ustawy o VAT, powstaje z chwilą uznania rachunku bankowego podatnika. W przypadku uznania rachunku bankowego podatnika zaliczką z tytułu przedmiotowego zwrotu kosztów stosowania zwolnień i ulg przewozowych obowiązek podatkowy powstaje w tej części. Zatem wbrew stanowisku zawartemu we wniosku w przedmiotowej sprawie obowiązek podatkowy nie powstaje w terminie określonym w art. 19 ust. 1 ustawy o podatku VAT

Przy czym dla celów opodatkowania przedmiotowych zwrotów kosztów stosowania zwolnień i ulg przewozowych będących w swojej istocie dopłatami do cen biletów Wnioskodawca, w oparciu o postanowienia art. 106 ust. 7 ustawy o VAT, powinien wystawić fakturę wewnętrzną (zgodnie z art. 106 ust. 7 zdanie drugie ustawy o VAT, faktury wewnętrzne są wystawiane także dla udokumentowania zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze). Skoro zatem na zwrot dotacji wystawiane są faktury wewnętrzne, to również na udokumentowanie ich otrzymania powinien zostać wystawiony ten sam rodzaj dokumentu, a nie faktura VAT.

Tym samym również w zakresie dokumentowania przedmiotowych zwrotów kosztów stosowania zwolnień i ulg przewozowych stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

W związku z powyższym, oceniając całościowo, stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.