IBPP1/443-879/12/LSz - Opodatkowanie VAT sprzedaży prawa wieczystego użytkowania gruntów niezabudowanych.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 16 maja 2012 r. (data wpływu 21 maja 2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 20 sierpnia 2012 r. (data wpływu 22 sierpnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży prawa wieczystego użytkowania gruntów niezabudowanych - jest prawidłowe.

W dniu 21 maja 2012 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży prawa wieczystego użytkowania gruntów niezabudowanych.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 20 sierpnia 2012 r. (data wpływu 22 sierpnia 2012 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu znak: IBPP1/443-538/12/LSz z dnia 10 sierpnia 2012 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka w maju 2005 r. zakupiła od podmiotu prawa handlowego (spółki akcyjnej) na podstawie faktury VAT i aktu notarialnego:

* budynek administracyjno - socjalny z halą usługowo naprawczą taboru samochodowego oraz stację paliw - wszystko wraz z prawem wieczystego użytkowania dwóch działek, na których te obiekty były posadowione - ze stawką VAT - (ZW) zwolnienie (wszystko jako jedna pozycja na fakturze zakupu) - kwota netto 1.092 tyś

* prawo wieczystego użytkowania dwóch osobnych działek niezabudowanych - z stawką 22% VAT (w osobnych pozycjach na fakturze zakupu) - kwota netto 282 tyś zł.

Prawo wieczystego użytkowania gruntów zostało przyjęte na stan środków trwałych (wpisane do ewidencji środków trwałych) z dniem 31 maja 2005 r.

W roku 2012 Spółka zamierza sprzedać całą nabytą nieruchomość oraz prawa użytkowania wieczystego gruntów, tj. po upływie 5 lat od daty wprowadzenia do ewidencji środków trwałych budynku wraz z halą oraz stacją paliw (czyli po 1 czerwca 2012 r.). Wszystkie obiekty wykorzystywane były i są obecnie do prowadzenia działalności gospodarczej Wnioskodawcy w zakresie usług transportu samochodowego oraz wynajmu pojedynczych pomieszczeń innym podmiotom gospodarczym - opodatkowanej VAT. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT od 1999 r.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca podał, że nieruchomości będące przedmiotem wniosku ORD-IN (budynek administracyjno - socjalny z halą usługowo naprawczą taboru samochodowego oraz stację paliw, prawa wieczystego użytkowania gruntów) zostały nabyte w celu wykorzystania przez Wnioskodawcę do prowadzonej działalności w zakresie usług transportu towarowego.

Dwie działki niezabudowane (których prawo wieczystego użytkowania Wnioskodawca nabył w 2005 r.), nie były objęte miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. Dla nieruchomości położonej na terenie dla którego brak jest planu zagospodarowania przestrzennego, zgodnie z ustawą o gospodarce nieruchomości, jej przeznaczenie ustala się na podstawie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego. W studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta..., przedmiotowe działki gruntu położone są na terenie oznaczonym symbolem 2P- tereny dominacji działalności usługowej z dopuszczeniem produkcji - rozwój poprzez przekształcenia funkcjonalne i przestrzenne, intensyfikacje wykorzystania terenu oraz uruchomienie nowych terenów. Wg rej. gruntów są to tereny mieszkaniowe czyli budowlane.

Dla gruntu mającego być przedmiotem sprzedaży wydano decyzję o warunkach zabudowy nr... z dnia 28 lutego 2005 r. (opartej na decyzji nr... z 25 października 2004 r.) oraz decyzji zmieniającej decyzję... - tj. decyzję z dnia 16 lutego 2007 r. (znak....).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż prawa wieczystego użytkowania działek niezabudowanych zakupionych z stawką VAT 22%, przy sprzedaży w 2012 r. należy opodatkować stawką 23%, jeżeli działki były na terenie przemysłowym budowlanym.

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż prawa użytkowania wieczystego gruntów niezabudowanych, przy zakupie których odliczono VAT, jako tereny przemysłowe - należy opodatkować stawka 23% VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z treści art. 7 ust. 1 ustawy o VAT wynika, że dostawą towarów jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel w tym również:

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT).

Ustawa o podatku od towarów i usług posługuje się w odniesieniu do dostawy towarów sformułowaniem "przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel" (art. 7 ust. 1 ustawy), a towarami w świetle tej ustawy - co do zasady - są rzeczy ruchome i nieruchomości (art. 2 pkt 6 ustawy). Takie zdefiniowanie terminu "dostawa towarów", odwołujące się do ekonomicznego władztwa nad rzeczą sprawia, iż przedmiotem opodatkowania może być nie tylko sprzedaż czy zamiana rzeczy jako fizycznie wyodrębnionych dóbr materialnych, ale także zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu, jak również inne transakcje wywierające, z ekonomicznego punktu widzenia, podobne skutki.

Zgodnie z brzmieniem art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem art. 41 ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 ustawy o VAT.

W myśl art. 146a pkt 1 ww. ustawy o VAT - obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011 r. - w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jak stanowi art. 43 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy o VAT zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Opodatkowaniu podlegają zatem dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe, zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku gruntów niezabudowanych - tylko te, których przedmiotem są tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę. Natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, będących np. gruntami rolnymi czy leśnymi, które nie są przeznaczone pod zabudowę, są zwolnione z podatku od towarów i usług.

Ponadto, zgodnie z § 13 ust. 1 pkt 4 obowiązującego od dnia 6 kwietnia 2011 r. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 z późn. zm.), zwalnia się od podatku dzierżawę gruntów przeznaczonych na cele rolnicze, a także zbycie prawa użytkowania wieczystego tych gruntów.

W związku z tym, że ustawa nie precyzuje, o jakie tereny przeznaczone pod zabudowę chodzi, przyjąć trzeba, że pojęcie "tereny przeznaczone pod zabudowę" obejmuje obszary, na których przewidziane są różne formy zabudowy, począwszy od zabudowy mieszkaniowej, przez tereny zabudowy techniczno-produkcyjnej, aż po tereny zabudowy zagrodowej włącznie.

Celem określenia, czy dany grunt jest przeznaczony pod zabudowę należy odwołać się do przepisów zawartych w ustawie z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 z późn. zm.), regulującej zasady kształtowania polityki przestrzennej przez jednostki samorządu terytorialnego i organy administracji rządowej.

Dla prawidłowego określenia przeznaczenia terenów istotne znaczenie odgrywa miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, o którym mowa w art. 4 ww. ustawy. Stosownie do treści art. 4 ust. 1 tej ustawy ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego. W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu (...) (art. 4 ust. 2 cyt. ustawy).

Z powyższych przepisów wynika, że o przeznaczeniu danego terenu decyduje plan zagospodarowania przestrzennego lub decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.

Analiza powołanych wyżej przepisów wskazuje jednoznacznie, że zwolnienie od podatku obejmuje zbycie nieruchomości niezabudowanych (gruntów) oraz prawa użytkowania wieczystego gruntów wyłącznie w sytuacji, gdy nie są one przeznaczone pod zabudowę.

Należy zauważyć, że zwolnienia od podatku mają charakter wyjątkowy i powinny być traktowane jako odstępstwo od ogólnej zasady opodatkowania każdej odpłatnej dostawy. Zatem powinny one być stosowane ściśle.

Wskazuje się, że w sytuacji sprzedaży wyodrębnionych geodezyjnie działek, nawet w przypadku, gdy są one objęte jedną księgą wieczystą zbycie to na gruncie przepisów podatkowych należy rozpatrywać oddzielnie w odniesieniu do każdej z tych działek. Zatem określenie stawki, bądź zwolnienie nie może być rozszerzane na całą nieruchomość, lecz winno być przyporządkowane do działki lub części działki, która spełnia warunki wynikające z przepisów uprawniających do stosowania preferencji.

Jak wynika z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego Wnioskodawca w maju 2005 r. zakupił od podmiotu prawa handlowego (spółki akcyjnej) na podstawie faktury VAT i aktu notarialnego prawo wieczystego użytkowania dwóch osobnych działek niezabudowanych - z stawką 22% VAT. Prawo wieczystego użytkowania gruntów zostało przyjęte na stan środków trwałych (wpisane do ewidencji środków trwałych) z dniem 31 maja 2005 r.

Dwie działki niezabudowane, nie były objęte miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. Dla nieruchomości położonej na terenie dla którego brak jest planu zagospodarowania przestrzennego. W studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania, przedmiotowe działki gruntu położone są na terenie oznaczonym symbolem 2P- tereny dominacji działalności usługowej z dopuszczeniem produkcji - rozwój poprzez przekształcenia funkcjonalne i przestrzenne, intensyfikacje wykorzystania terenu oraz uruchomienie nowych terenów. Wg rej. gruntów są to tereny mieszkaniowe czyli budowlane.

Dla gruntu mającego być przedmiotem sprzedaży wydano decyzję o warunkach zabudowy nr... z dnia 28 lutego 2005 r. (opartej na decyzji nr... z 25 października 2004 r.) oraz decyzji zmieniającej decyzję... - tj. decyzję z dnia 16 lutego 2007 r. (znak...).

Wątpliwość Wnioskodawcy dotyczy kwestii opodatkowania sprzedaży prawa wieczystego użytkowania 2 działek niezabudowanych.

Uwzględniając opis zdarzenia przyszłego wskazujący, iż dla mających być przedmiotem sprzedaży gruntów będących w użytkowaniu wieczystym wydano decyzję o warunkach zabudowy stwierdzić należy że opisana we wniosku planowana transakcja sprzedaży prawa użytkowania wieczystego niezabudowanych 2 działek dotyczyć będzie działek przeznaczonych pod zabudowę.

Tym samym planowana przez Wnioskodawcę sprzedaż przedmiotowego prawa użytkowania wieczystego gruntów przeznaczonych pod zabudowę nieprzeznaczonych na cele rolnicze nie może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT.

Reasumując, Wnioskodawca dokonując sprzedaży prawa użytkowania wieczystego niezabudowanych 2 działek winien opodatkować ją stawką podatku VAT w wysokości 23% zgodnie z art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 ww. ustawy o VAT.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy w zakresie opodatkowania zbycia prawa wieczystego gruntu niezabudowanego należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto w sprawie będącej przedmiotem wniosku należy zwrócić uwagę, iż analiza załączników dołączonych do uzupełnienia wniosku nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z powyższym Minister Finansów nie jest uprawniony do oceny prawnej załączników dołączonych przez Wnioskodawcę.

Należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana wyłącznie na podstawie danych zawartych w opisie zdarzenia przyszłego przedstawionym we wniosku, a zatem traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

W zakresie sprzedaży prawa wieczystego użytkowania gruntu nr 15/3 zabudowanego budynkiem administracyjno - socjalnym z halą oraz stacją paliw oraz gruntu nr 14/4, na którym posadowione jest ogrodzenie wydano odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.