IBPP1/443-87/13/MS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 29 stycznia 2013 r. (data wpływu 4 lutego 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 2 maja 2013 r. (data wpływu 7 maja 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania udzielanych przez Wnioskodawcę bonusów za rabaty zmniejszające obrót w rozumieniu art. 29 ust. 4 ustawy o VAT oraz sposobu dokumentowania przedmiotowych bonusów - jest prawidłowe.

W dniu 4 lutego 2013 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek z dnia 29 stycznia 2013 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania udzielanych przez Wnioskodawcę bonusów za rabaty zmniejszające obrót w rozumieniu art. 29 ust. 4 ustawy o VAT oraz sposobu dokumentowania przedmiotowych bonusów.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 2 maja 2013 r. (data wpływu 7 maja 2013 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu nr IBPP1/443-87/13/MS z dnia 23 kwietnia 2013 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca zawarł porozumienia, na mocy których, wybrani klienci Wnioskodawcy, tj. nabywcy produktów i towarów oferowanych przez Wnioskodawcę mogą otrzymać bonus roczny lub kwartalny po spełnieniu wymagań określonych w danym porozumieniu. Bonus jest należny nabywcy w przypadku gdy nabywca przekroczy określony pułap zakupów netto w danym okresie, pod warunkiem jednak, że będzie regulował swoje zobowiązania wobec Wnioskodawcy, w nieprzekraczalnym, określonym w porozumieniu terminie lub spłaci wszystkie objęte porozumieniem zobowiązania. Po spełnieniu ww. wymagań nabywca otrzymuje bonus w wysokości będącej procentem zakupów netto w danym okresie. Wysokość procentu określającego bonus, może wzrosnąć w przypadku gdy nabywca przekroczy wyższy, określony w porozumieniu poziom zakupów. W dniu 29 sierpnia 2006 r. Wnioskodawca zwrócił się do Naczelnika Urzędu Skarbowego z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia, czy przedmiotowy bonus nie jest rabatem oraz w kwestii uznania prawa Wnioskodawcy do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Stanowisko Spółki uznano za prawidłowe.

Wnioskodawca oraz jego kontrahenci są zarejestrowanymi czynnymi podatnikami podatku VAT. Kontrahenci nie podejmują, nie są zobowiązani względem Wnioskodawcy do żadnych (oprócz przekroczenia określonego pułapu zakupów netto w danym okresie oraz terminowego regulowania płatności) dodatkowych czynności, od których uzależniona byłaby wypłata premii pieniężnej.

Jedynymi warunkami uzyskania premii pieniężnej jest osiągnięcie określonego poziomu obrotu (określonej wartości zakupów netto towarów) oraz terminowe (określone w porozumieniu) regulowanie zobowiązań wobec Wnioskodawcy. Wysokość premii pieniężnej zależy od wysokości obrotu w danym okresie rozliczeniowym (rocznym lub kwartalnym), w którym dokonywane są transakcje. Wnioskodawca udziela kupującym bonusu kwotowego, tj. bonus stanowi określona kwota pieniężna wyliczona jako iloczyn wartości obrotów netto za uzgodniony okres oraz określonej procentowo (od 1% do 5%) wysokości premii pieniężnej wskazanej w porozumieniu.

Warunki porozumienia ustala Dyrektor Handlowy Wnioskodawcy w oparciu o informacje takie jak: obrót roku poprzedniego, przewidywany obrót roku bieżącego, sytuacja ekonomiczna branży jak i konkurencji. Każdy klient ma odrębne porozumienie.

Podstawą do sporządzenia zestawienia wykazującego obrót zrealizowany w danym okresie rozliczeniowym są wyłącznie faktury VAT, stwierdzające dokonanie sprzedaży, będące podstawą do wypłacenia premii. Premia ma charakter wyłącznie pieniężny.

Z porozumień zawartych pomiędzy Wnioskodawcą a jej kontrahentami wynikają tylko dwa działania, uzależniające udzielenie premii pieniężnej:

* dokonywanie nabyć o określonej wartości w określonym terminie (rok, kwartał),

* terminowe regulowanie należności (zgodnie z porozumieniem).

Nie ma żadnych dodatkowych warunków do uzyskania premii pieniężnej.

Premia pieniężna jest dodatkowym bonusem dla klientów, mającym na celu motywowanie ich do zwiększenia zamawianych towarów. W porozumieniach nie ma jednak żadnych wskazań dotyczących usług, ponieważ premia pieniężna nie jest związana z wykonywaniem jakichkolwiek usług.

Kontrahenci promują produkty Wnioskodawcy poprzez np. umieszczanie ich w swoich katalogach. Nie jest to jednak obowiązkowe ani regulowane w dokumentach, na podstawie których płacone są premie pieniężne. Towary sprzedane klientom mogą być dowolnie przez nich eksponowane.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy ww. bonus jest rabatem zmniejszającym obrót spółki w rozumieniu art. 29 ust. 4 ustawy.

Czy Spółka ma prawo do wystawiania uproszczonych, zbiorczych faktur korygujących, o których mowa w § 13 ust. 3 rozporządzenia fakturowego.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z obecnie obowiązującą linią wynikającą z uchwały NSA i interpretacji ogólnej z dnia 27 listopada 2012 r., sygn. PT3/033/10/423/AEW/12/PT-618 MF Wnioskodawca uznaje, że należy jednolicie stosować przepisy podatkowe. Co za tym idzie, uznaje, iż wypłata kontrahentowi premii pieniężnej (bonusu pieniężnego) z tytułu osiągnięcia określonej wielkości sprzedaży lub terminowości regulowania należności stanowi rabat w rozumieniu art. 29 ust. 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, zmniejszający podstawę opodatkowania. Co prawda warunkiem koniecznym do uznania premii pieniężnej w istocie jako rabat, jest wykazanie ścisłego związku pomiędzy premią pieniężną a zrealizowanymi dostawami, ale jak wyjaśnia Minister Finansów w przypadku premii pieniężnych z tytułu osiągnięcia określonego poziomu obrotów (określonej wartości sprzedaży lub ilości sprzedanych towarów) taki związek jest identyfikowalny, ponieważ dopiero zrealizowanie wszystkich dostaw (nie tylko jednej z nich) zapewnia osiągnięcie zakładanego poziomu obrotów uprawniającego do uzyskania premii pieniężnej.

Premia pieniężna z tytułu osiągnięcia określonych obrotów przez kupującego jest zatem jednocześnie związana z każdą dostawą z osobna (bez jej realizacji warunek uprawniający do uzyskania premii nie zostałby spełniony) oraz z wszystkimi dostawami łącznie (zrealizowanie dopiero wszystkich dostaw generujących określony poziom obrotów uprawnia do przyznania premii pieniężnej). W związku z tym przyjęcie, że premia pieniężna nie jest związana z żadną konkretną dostawą, nie znajduje uzasadnienia. Również ścisły związek zachodzi pomiędzy premiami pieniężnymi z tytułu terminowego realizowania płatności a poszczególnymi dostawami. Właśnie terminowe realizowanie płatności z tytułu poszczególnych dostaw stanowi warunek uprawniający do przyznania premii pieniężnej. Bez zrealizowania tychże dostaw premia pieniężna nie zostałaby przyznana, a zatem zachodzi ścisła relacja pomiędzy zrealizowanymi dostawami a przyznanymi premiami pieniężnymi z tytułu terminowego realizowania płatności. Niewątpliwie zatem premia pieniężna za dany okres, w ujęciu ekonomicznym, sprowadza się w istocie do dokonania przez sprzedawcę na rzecz nabywcy zwrotu części uiszczonego wynagrodzenia z tytułu uprzednio dokonanych w danym okresie z nabywcą transakcji - w następstwie czego zmniejszeniu ulega wcześniej określona jego łączna wartość, a tym samym proporcjonalnemu pomniejszeniu ulega wartość wynagrodzenia z tytułu pojedynczych transakcji, zawartych w danym okresie. Zdaniem Wnioskodawcy, przyznawane rabaty powinny więc być traktowane w sposób właściwy dla rabatów, niezależnie od nazwy stosowanej przez strony transakcji dla obniżki ceny i powinny być dokumentowane poprzez wystawienie faktur korygujących. Należy uznać, iż premie i rabaty wywierają identyczny skutek ekonomiczny, w opisanym stanie faktycznym prowadzą do potransakcyjnego obniżenia wartości wszystkich dostaw zrealizowanych w uzgodnionym okresie rozliczeniowym. Według Wnioskodawcy, powyższy wniosek znajduje poparcie w przepisach art. 73, art. 79 i art. 90 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej. W ocenie Wnioskodawcy ma on prawo do wystawiania uproszczonych, zbiorczych faktur korygujących, co nie stoi w sprzeczności z aktualnie obowiązującymi przepisami prawa. Zastosowanie powyższego sposobu korekty w odniesieniu do kwoty wynikającej z całkowitego obrotu wygenerowanego na podstawie transakcji z danym kontrahentem stanowi rozwiązanie zgodne z brzmieniem § 13 ust. 3 rozporządzenia fakturowego. Przepis ten ma zastosowanie jeżeli podatnik udzielił premii (rabatu) w odniesieniu do wszystkich dostaw towarów lub usług dokonanych dla jednego odbiorcy w danym okresie. Fundamentalną kwestią jest fakt, iż w drodze odpowiedniej kalkulacji rabatu Wnioskodawca obliczy jego wysokość i następnie udzieli kontrahentowi tego rabatu w odniesieniu do wszystkich dostaw towarów dokonanych na jego rzecz w danym okresie rozliczeniowym (uzgodnionym w porozumieniu). Relewantności rozwiązania stosowanego przez Wnioskodawcę przyznaje nie tylko jego zgodność z powołanym przepisem wykonawczym, ale także z linią interpretacyjną prezentowaną przez Ministra Finansów, co potwierdzają interpretacje indywidualne z dnia 24 maja 2012 r. (sygn. IPPP1/443-224/12-2/AP) oraz z dnia 24 czerwca 2011 r. (sygn. IPPP1/443-495/11-5/AP), których fragment Wnioskodawca zacytował. Mając powyższe na względzie, Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż stosowany przez niego mechanizm uprawnia do wystawiania uproszczonych, zbiorczych faktur korygujących, o których mowa § 13 ust. 3 rozporządzenia fakturowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że z uwagi na ścisłe powiązanie tematyki będącej przedmiotem wniosku z dnia 29 stycznia 2013 r., tut. organ postanowił ująć kwestie objęte zakresem wniosku (2 stany faktyczne) w jednej interpretacji.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy o VAT są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Definicja dostawy towarów zawarta została w art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, zgodnie z którą, przez dostawę towarów należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

W myśl art. 29 ust. 1 ustawy o VAT podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2- 1, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Stosownie do art. 29 ust. 4 ustawy o VAT, podstawę opodatkowania zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4b.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2011 r. podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

W celu intensyfikacji sprzedaży towarów, podatnicy podejmują różnorodne działania, w efekcie których, wypłacane są tzw. premie pieniężne.

W sytuacji, gdy wypłacona premia pieniężna jest związana z konkretną dostawą (dostawami), to nawet, jeżeli jest to premia wypłacona po dokonaniu zapłaty, powinna być traktowana jak rabat, o którym mowa w art. 29 ust. 4 ustawy. Rabat rozumieć należy, jako zniżkę od ustalonej ceny określonego towaru lub usługi, wyrażoną procentowo lub kwotowo. Rozróżnia się rabaty przyznane przed ustaleniem ceny oraz udzielane po jej ustaleniu.

Rabat udzielony w momencie wystawienia faktury (rabat transakcyjny), nie ma znaczenia dla ustalenia podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług, ponieważ kwota należna od nabywcy już go uwzględnia - dane dotyczące rabatu znajdą swoje odzwierciedlenie w wystawianej fakturze stwierdzającej dokonanie sprzedaży.

Rabat udzielony po sprzedaży i wystawieniu faktury, w której dokonano pierwotnego określenia obrotu (rabat potransakcyjny), wymaga wystawienia faktury korygującej, zgodnie z uregulowaniami zawartymi w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360 z późn. zm.).

Zgodnie z § 13 ust. 1 cyt. wyżej rozporządzenia w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2013 r., w przypadku gdy po wystawieniu faktury udzielono rabatów określonych w art. 29 ust. 4 ustawy, podatnik udzielający rabatu wystawia fakturę korygującą tę fakturę.

W myśl § 13 ust. 2 ww. rozporządzenia w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2013 r., w przypadku gdy podatnik udziela rabatu w odniesieniu do jednej lub więcej dostaw towarów lub usług, faktura korygująca powinna zawierać:

Natomiast w myśl postanowień § 13 ust. 3 cyt. wyżej rozporządzenia w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2013 r., w przypadku gdy podatnik udziela rabatu w odniesieniu do wszystkich dostaw towarów lub usług dokonanych dla jednego odbiorcy w danym okresie, faktura korygująca powinna zawierać:

Zgodnie z § 13 ust. 4 cyt. wyżej rozporządzenia jeżeli rabat dotyczy sprzedaży opodatkowanej różnymi stawkami, kwotę rabatu oraz kwotę zmniejszenia podatku należnego, o których mowa w ust. 2 i 3, podaje się w podziale na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy należy uznać, iż w przedmiotowej sprawie wypłata bonusa jest związana wyłącznie z nabyciem przez kontrahenta w przyjętym okresie rozliczeniowym określonej ilości towarów Wnioskodawcy (wysokość premii pieniężnej zależy od wysokości obrotu w danym okresie rozliczeniowym - rocznym lub kwartalnym, w którym dokonywane są transakcje. Wnioskodawca udziela kupującym bonusu kwotowego, tj. bonus stanowi określona kwota pieniężna wyliczona jako iloczyn wartości obrotów netto za uzgodniony okres oraz określonej procentowo od 1% do 5% wysokości premii pieniężnej wskazanej w porozumieniu) jak również od terminowego dokonania płatności przez kontrahenta za nabywany od Wnioskodawcy towar.

W konsekwencji Wnioskodawca wypłaca kontrahentowi bonus, na podstawie ustaleń umownych jako określony procent łącznej wartości zakupów netto za dany okres rozliczeniowy, za który wypłacana jest premia.

Wypłata bonusu, nie jest uzależniona od czynienia przez kontrahentów jakichkolwiek innych działań oprócz nabycia w określonym okresie rozliczeniowym w określonej wysokości wyrobów Wnioskodawcy i terminowego dokonywania płatności.

Skoro zatem wypłata bonusu nie wiąże się z żadnym świadczeniem ze strony kontrahentów, więc nie jest wynagrodzeniem za świadczenie usług.

Należy zatem uznać, że opisany przez Wnioskodawcę bonus wypłacany kontrahentom stanowi w istocie rabat obniżający wartość konkretnych dostaw udokumentowanych poszczególnymi fakturami - zgodnie z art. 29 ust. 4 ustawy o VAT - zmniejszający podstawę opodatkowania.

Wnioskodawca bowiem ustala wysokość bonusu na podstawie obrotów netto wynikających z faktur VAT z tytułu zrealizowanych dla nabywcy dostaw wyrobów, wystawionych przez Wnioskodawcę w określonym umową okresie rozliczeniowym. Zatem możliwe jest przypisanie powyższego bonusa (rabatu) do konkretnych dostaw, skoro suma tych dostaw stanowi podstawę określenia obrotu dokonanego przez kontrahenta, stanowiącego podstawę wyliczenia wysokości premii pieniężnej.

W związku z tym, iż opisany przez Wnioskodawcę bonus stanowi w istocie rabat obniżający wartość konkretnych dostaw udokumentowanych poszczególnymi fakturami i w tym przypadku kontrahenci otrzymujący bonus nie świadczą na rzecz Wnioskodawcy usług, w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, to otrzymanie przez kontrahenta bonusa nie będzie stanowiło zapłaty za usługę opodatkowaną podatkiem VAT, co wyklucza dokumentowanie tych działań fakturą VAT, stosownie do art. 106 ust. 1 ustawy o VAT.

W konsekwencji powyższego stwierdzić należy, że w przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z rabatem udzielonym przez Wnioskodawcę kontrahentom, dla którego udokumentowania właściwymi są faktury VAT korygujące wystawione przez Wnioskodawcę na podstawie powołanego wyżej przepisu § 13 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. z uwzględnieniem wymogów wynikających z przepisu § 13 ust. 2-4 ww. rozporządzenia.

W sytuacji gdy Wnioskodawca udzieli rabatu w odniesieniu do wszystkich dostaw towarów dokonanych dla jednego kontrahenta w danym okresie winien wystawić fakturę korygującą zgodnie z wymogami określonymi przepisem § 13 ust. 3 ww. rozporządzenia.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, że udzielane przez niego bonusy należy uznać za rabaty zmniejszające obrót w rozumieniu art. 29 ust. 4 ustawy o VAT, które powinny być dokumentowane poprzez wystawienie faktur korygujących, a w sytuacji gdy udzieli bonusa (rabatu) w odniesieniu do wszystkich dostaw towarów dokonanych dla jednego odbiorcy w danym okresie może wystawić uproszczoną zbiorczą fakturę korygującą, o której mowa § 13 ust. 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r., uznać należało za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zaznaczyć należy, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego.

Na marginesie należy też zauważyć, że powołane przez Wnioskodawcę interpretacje zostały wydane w indywidualnych sprawach, w których indywidualnie oceniano stan faktyczny i stanowisko wnioskodawcy. Powołane interpretacje nie stanowią źródła prawa i tut. organ nie jest nimi związany.

W pozostałym zakresie objętym wnioskiem wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.