IBPP1/443-862/08/MS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 4 marca 2008 r. (data wpływu 5 marca 2008 r.), uzupełnionym pismem z dnia 2 czerwca 2008 r. (data wpływu 4 czerwca 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży lokalu mieszkalnego wykorzystywanego do prowadzenia działalności gospodarczej zaliczonego do środków trwałych i podlegającego amortyzacji - jest nieprawidłowe.

W dniu 5 marca 2008 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży lokalu mieszkalnego wykorzystywanego do prowadzenia działalności gospodarczej zaliczonego do środków trwałych i podlegającego amortyzacji. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 2 czerwca 2008 r. (data wpływu 4 czerwca 2008 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie nr IBPP1/443-397/08/MS z dnia 20 maja 2008 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą opodatkowaną na zasadach ogólnych (podatkowa księga przychodów i rozchodów). Przedmiotem prowadzonej działalności są usługi projektowe w zakresie projektowania budowlanego, urbanistycznego i technologicznego (74.20.A). W najbliższym czasie Wnioskodawca zamierza dokonać zakupu lokalu mieszkalnego z przeznaczeniem na prowadzenie działalności gospodarczej. Przekwalifikowanie lokalu z lokalu mieszkalnego na lokal użytkowy nie jest możliwe, gdyż właściciel budynku (wspólnota mieszkaniowa), w którym zlokalizowane jest przedmiotowe mieszkanie, nie wyraża zgody na zmianę sposobu użytkowania ww. lokalu. Zakup zostanie dokonany na rynku pierwotnym (od dewelopera). Budynek w chwili obecnej posiada pozwolenie na użytkowanie. Zakup lokalu zostanie pokryty w części z środków własnych i z zaciągniętego mieszkaniowego kredytu hipotecznego przeznaczonego na częściowe sfinansowanie nabycia tegoż lokalu mieszkalnego. Kredytobiorcą w umowie kredytowej jest Wnioskodawca. Zakup lokalu mieszkalnego zostanie udokumentowany fakturą VAT z naliczonym 7% podatkiem VAT. Zakupiony lokal, z chwilą jego zakupu Wnioskodawca zamierza wprowadzić do ewidencji środków trwałych. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej (usługi projektowe w zakresie architektoniczno-budowlanym) od grudnia 1999 r. Lokal mieszkalny będzie służył wyłącznie czynnościom opodatkowanym podatkiem od towarów i usług. Wnioskodawca sprzedaży zakupionego lokalu dokona po zaprzestaniu prowadzenia działalności gospodarczej nie wcześniej jednak niż po 5 latach od zakończenia budowy obiektu. Przy sprzedaży lokal pozostanie lokalem mieszkalnym. W momencie sprzedaży lokalu, o którym mowa we wniosku upłynie co najmniej 5 lat od końca roku w którym zakończono budowę tego obiektu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy przy zbyciu środka trwałego (lokalu mieszkalnego) obowiązywać będzie Wnioskodawcę naliczenie podatku VAT, jeżeli tak, to w jakiej wysokości.

Zdaniem Wnioskodawcy sprzedaż środka trwałego (lokalu mieszkalnego) będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT w wysokości 7%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W art. 5 ust. 3 stwierdzono natomiast, że przepisy ust. 1 stosuje się również do towarów, o których mowa w art. 14. Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Artykuł 2 pkt 6 ustawy stanowi, że przez towary rozumie się rzeczy ruchome (m.in. budynki, budowle lub ich części).

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 powołanej ustawy zwalnia się od podatku dostawę obiektów budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyjątkiem obiektów i ich części, które mają być zasiedlone lub zamieszkane po raz pierwszy; zwolnienie nie dotyczy części budynków przeznaczonych na cele inne niż mieszkaniowe.

W rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy przez pierwsze zasiedlenie rozumie się wydanie pierwszemu nabywcy lub pierwszemu użytkownikowi obiektów budownictwa mieszkaniowego lub ich części do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. W art. 2 pkt 12 ustawodawca określił, że obiektami budownictwa mieszkaniowego są m.in. budynki mieszkalne rodzinne stałego zamieszkania, sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych: 112 - Budynki o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe.

Przedstawiony opis zdarzenia w zestawieniu z powołanymi regulacjami prawnymi wskazuje, że sprzedaż lokalu mieszkalnego podlegać będzie zwolnieniu z opodatkowania na podstawie powołanego wyżej art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

W opisanej sytuacji dojdzie bowiem do sprzedaży mieszkania, tj. części obiektu budownictwa mieszkaniowego, które wcześniej zostało zasiedlone przez Wnioskodawcę. W przedmiotowej sprawie podstawowe znaczenie będzie miala powołana wyżej definicja pierwszego zasiedlenia, która wskazuje na wydanie mieszkania pierwszemu nabywcy lub pierwszemu użytkownikowi do użytkowania.

Z przedstawionego opisu wynika, iż Wnioskodawca będzie zarówno pierwszym nabywcą jak i pierwszym użytkownikiem przedmiotowego lokalu mieszkalnego, który jednak będzie wykorzystywany dla potrzeb prowadzenia działalności gospodarczej. W tym miejscu należy zauważyć, że powołany art. 2 pkt 14 ustawy nie nakłada obowiązku wykorzystania wydanego lokalu mieszkalnego wyłącznie na cele mieszkaniowe.

Ponadto spełniona zostanie także druga przesłanka wynikającą z omawianego przepisu, gdyż Wnioskodawca stanie się właścicielem mieszkania po jego zakupie od dewelopera, który zastosuje preferencyjną stawkę podatku w wysokości 7% (przewidzianą dla nowych mieszkań na rynku pierwotnym) i zakup ten będzie miał swoje odzwierciedlenie w dokonanym odliczeniu podatku naliczonego. Nastąpi zatem wydanie Wnioskodawcy towaru (mieszkania) w wykonaniu czynności podlegającej opodatkowaniu.

Należy także podkreślić, że art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy nie pozwala zastosować zwolnienia przedmiotowego w odniesieniu do części budynków przeznaczonych na cele inne niż mieszkaniowe, jednak ta część powołanego przepisu nie odnosi się do mieszkania, o którym mowa we wniosku. Powyższej oceny nie zmienia fakt poniesienia nakładów na adaptację przedmiotowego lokalu oraz użytkowanie przez Wnioskodawcę mieszkania niezgodnie z jego przeznaczeniem.

Reasumując, Wnioskodawca dokonując zbycia opisanego lokalu mieszkalnego przed zaprzestaniem działalności gospodarczej winien zastosować zwolnienie z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Jednocześnie należy zaznaczyć, iż w przypadku zbycia przedmiotowego lokalu mieszkalnego i zastosowania do tej transakcji zwolnienia z podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10, zastosowanie znajdą uregulowania wynikające z art. 91 ust. 7 ustawy o VAT zgodnie z którymi przepisy ust. 1-5 stosuje się odpowiednio, w przypadku gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się to prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

Ponadto Wnioskodawca w przedstawionym zdarzeniu przyszłym wskazuje na możliwość sprzedaży przedmiotowego lokalu mieszkalnego po zaprzestaniu prowadzenia działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 pkt 2 ustawy, opodatkowaniu podatkiem podlegają towary własnej produkcji i towary, które po nabyciu nie były przedmiotem dostawy towarów, w przypadku zaprzestania przez podatnika o którym mowa w art. 15 ustawy, będącego osobą fizyczną wykonującą czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, obowiązanego na podstawie art. 96 ust. 6 ustawy, do zgłoszenia zaprzestania działalności naczelnikowi urzędu skarbowego.

W myśl art. 14 ust. 4 cytowanej ustawy wyżej przytoczony przepis stosuje się do towarów w stosunku do których przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zgodnie z art. 14 ust. 5 ustawy w przypadkach, o których mowa w ust. 1 i 3, podatnicy są obowiązani sporządzić spis z natury towarów na dzień rozwiązania spółki lub zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu, zwany dalej "spisem z natury". Podatnicy są obowiązani:

Obowiązek podatkowy w przypadku, o którym mowa w ust. 1, powstaje w dniu, w którym powinien być sporządzony spis z natury, nie później jednak niż 14 dnia, licząc od dnia rozwiązania spółki lub zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu (art. 14 ust. 6).

Podstawą opodatkowania jest wartość towarów podlegających spisowi z natury, ustalona zgodnie z art. 29 ust. 10 (art. 14 ust. 8), tj. cena nabycia towarów (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, koszt wytworzenia, określone w momencie dostawy tych towarów, z zastrzeżeniem ust. 10a.

Przepisy art. 14 określają zasady opodatkowania specyficznego zdarzenia czy też stanu, jakim jest zaprzestanie przez podatnika VAT wykonywania działalności gospodarczej. Powyższe regulacje zostały wprowadzone przede wszystkim z uwagi na realizację zasady powszechności opodatkowania oraz opodatkowania konsumpcji. Należy bowiem zauważyć, że w przypadku zaprzestania prowadzenia działalności gospodarczej co do zasady ma miejsce konsumpcja towarów pozostałych po wykonywaniu działalności. Towary te bowiem nie służą już działalności opodatkowanej. Nie może więc do nich się odnosić zasada neutralności podatku, jako że podmiot dysponujący tymi towarami - poprzez zaprzestanie prowadzenia działalności - przestaje być podatnikiem VAT. Ponadto wzgląd na opodatkowanie konsumpcji wymaga, aby towary pozostałe po likwidacji działalności zostały opodatkowane VAT. Inaczej byłby to prosty sposób unikania opodatkowania konsumpcji. Podjęcie działalności i zarejestrowanie w charakterze podatnika VAT pozwoliłoby temu podmiotowi - który po dokonaniu stosownych zakupów zaprzestałby działalności - na nabycie towarów nieobciążonych faktycznie ciężarem podatku. Byłaby to sytuacja nie do pogodzenia z zasadą powszechności opodatkowania oraz opodatkowania konsumpcji.

Zatem w sytuacji gdy nabyty lokal mieszkalny przeznaczony do prowadzenie działalności gospodarczej nie zostanie sprzedany przed zakończeniem tej działalności na Wnioskodawcy będzie spoczywał zgodnie z art. 14 ust. 1 pkt 2 w związku z art. 14 ust. 5 ustawy o VAT obowiązek sporządzenia spisu z natury towarów na dzień zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu, ujęcia w nim przedmiotowego lokalu. Przy czym zgodnie z art. 14 ust. 6 ustawy o VAT obowiązek podatkowy powstanie w dniu, w którym powinien być sporządzony spis z natury, nie później jednak niż 14 dnia, licząc od dnia rozwiązania spółki lub zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu.

Odnosząc się do stawki podatku VAT, którą powinien być opodatkowany przedmiotowy lokal ujęty w sporządzonym spisie z natury towarów na dzień zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu stwierdzić należy, że stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%. Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi.

Uwzględniając zmiany obowiązujące od dnia 1 stycznia 2008 r. wprowadzone ustawą z dnia 19 września 2007 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym (Dz. U. Nr 192, poz. 1382), stosownie do zapisu art. 41 ust. 12 ustawy 7% stawkę podatku stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Na podstawie dodanego do ustawy ustępu 12a ww. artykułu przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych.

W myśl ust. 12b ww. artykułu do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

W przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku w wysokości 7% stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej (art. 41 ust. 12c ustawy).

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, że z chwilą zaprzestania działalności gospodarczej nabyty uprzednio lokal nadal będzie lokalem mieszkalnym.

Zatem po spełnieniu przesłanek wynikających z art. 41 ust. 12a-c ustawy i w § 5 ust. 1a powołanego rozporządzenia Ministra Finansów Wnioskodawca będzie miał możliwość zastosowania 7% stawki podatku VAT w odniesieniu do wykazanego w remanencie likwidacyjnym lokalu mieszkalnego.

Końcowo stwierdzić należy, że dostawa towarów pozostałych po remanencie wykonywana przez osoby fizyczne (które działalności gospodarczej już nie podjęły) nie będzie miała charakteru dostawy dokonywanej przez podatnika. Stad też nie będzie ona w ogóle podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Dodatkowo podkreślenia wymaga, iż w niniejszej interpretacji indywidualnej dokonano oceny prawnej tylko w kwestii wyczerpująco przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego w oparciu o obowiązujący w tym zakresie stan prawny w dniu dokonania oceny. Organ podatkowy nie może przewidzieć jakie nastąpią zmiany w prawie podatkowym za pięć lat oraz czy nie nastąpią zmiany w przedstawionym zdarzeniu przyszłym. Wobec tego niniejsza interpretacja zachowa swą aktualność jedynie w przypadku gdy nie ulegnie zmianie stan prawny oraz przedstawione przez Wnioskodawcę zdarzenie przyszłe.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.