IBPP1/443-855/10/AW - Stawka podatku VAT dla dostawy sprzętu ratowniczo-gaśniczego, zakupionego dla jednostki Ochotniczej Straży Pożarnej przez gminę.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 30 sierpnia 2010 r. (data wpływu 8 września 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki VAT obowiązującej dla dostawy sprzętu ratowniczo-gaśniczego zakupionego dla jednostki Ochotniczej Straży Pożarnej - jest nieprawidłowe.

W dniu 8 września 2010 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki VAT obowiązującej dla dostawy sprzętu ratowniczo-gaśniczego zakupionego dla jednostki Ochotniczej Straży Pożarnej.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Gmina jest Partnerem Projektu "....", którego przedmiotem jest zakup sprzętu ratowniczo-gaśniczego tj. trzech średnich terenowych samochodów ratowniczo-gaśniczych z przeznaczeniem do użytkowania przez jednostki OSP z Gminy L., C. i S.

Beneficjentami projektu są Gmina L. jako Lider Projektu oraz Gmina C., Gmina S., Jednostka Ochotniczej Straży Pożarnej w Ś.W., Jednostka Ochotniczej Straży Pożarnej w W., Jednostka Ochotniczej Straży Pożarnej w P. jako Partnerzy Projektu.

Partnerami spoza sektora finansów publicznych w realizacji Projektu są: Jednostka Ochotniczej Straży Pożarnej w Ś.W., Jednostka Ochotniczej Straży Pożarnej w Ww, Jednostka Ochotniczej Straży Pożarnej w P.

Projekt finansowany jest, że środków jednostek samorządu terytorialnego oraz Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach realizowanego w ramach działania 4.4 Zwalczanie i przeciwdziałanie zagrożeniom Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2007-2013. Zakup przedmiotu projektu nastąpi do dnia 31 października 2010 r.

W niniejszej sprawie należy także zaznaczyć, że na fakturach dokumentujących sprzedaż po stronie nabywców będą ujęte Gminy L., Gmina C., Gmina S.

Po zakupie towar zostanie przekazany do jednostek OSP z Gminy L., C. i S.

Warunkiem uzyskania środków z Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2007-2013 była deklaracja Gmin, że majątek w postaci wozów strażackich zostanie przekazany nieodpłatnie jednostkom OSP przez poszczególne Gminy w formie umowy użyczenia na okres co najmniej 5 lat od momentu zakończenia projektu.

Po upływie okresu przewidzianego w warunkach RPO nastąpi przeniesienie własności tego towaru na rzecz OSP, tj. podmiotu wymienionego w art. 15 ustawy o ochronie przeciwpożarowej. W niniejszej sprawie należy podkreślić, że aby uzyskać środki z Programu, Beneficjenci musieli zagwarantować zachowanie trwałości projektu oraz że projekt w okresie 5 lat od zakończenia jego realizacji nie zostanie poddany zasadniczym modyfikacjom, zgodnie z art. 57 Rozporządzenia Rady (WE) nr 1083/2006 z dnia 11 lipca 2006 r.

W opisanej sytuacji Gmina ma interes prawny w uzyskaniu niniejszej interpretacji, bowiem wpłynie ona na jej sytuację prawną.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy do sprzedaży sprzętu ratowniczo-gaśniczego, średniego terenowego samochodu ratowniczo-gaśniczego dokonywanej na rzecz Gminy S. może zostać zastosowana 7% stawka VAT, w sytuacji gdy zakupiony towar zostanie przekazany przez Gminę do użytkowania dla Jednostki Ochotniczej Straży Pożarnej w P. z terenu Gminy S. na cele ochrony przeciwpożarowej.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z zapisem art. 41 ust. 10 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), sprzedaż towarów przeznaczonych na cele ochrony przeciwpożarowej korzysta ze stawki VAT w wysokości 7% w sytuacji, gdy zaistnieją łącznie dwie przesłanki, tj. dostawa odbywa się dla jednostek ochrony przeciwpożarowej i na cele ochrony przeciwpożarowej oraz dotyczy towarów wymienionych w poz. 129 - 134 załącznika nr 3 do ustawy podatkowej.

Z art. 15 ustawy z dnia 21 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpożarowej (Dz. U. z 2009 r. Nr 178, poz. 1380 z późn. zm.) wynika, że jednostkami ochrony przeciwpożarowej są: jednostki organizacyjne Państwowej Straży Pożarnej, jednostki organizacyjne wojskowej ochrony przeciwpożarowi, zakładowa straż pożarna, gminna zawodowa straż pożarna, powiatowa (miejska) straż pożarna, terenowa służba ratownicza, ochotnicza straż pożarna, związek ochotniczych straży pożarnych, inne jednostki ratownicze.

Z treści art. 29 i 32 ustawy o ochronie przeciwpożarowej wynika, że na Gminie ciąży obowiązek ponoszenia kosztów wyposażenia, utrzymania, wyszkolenia i zapewnienia gotowości bojowej ochotniczej straży pożarnej.

Zatem z ustawy o ochronie przeciwpożarowej wynika, że koszty funkcjonowania jednostek ochrony przeciwpożarowej pokrywane są z budżetów jednostek samorządu terytorialnego, tj. m.in. z budżetu Gminy. W niniejszej sprawie Gmina jest jednym z podmiotów finansujących zakup, zaś nabyty towar w postaci: trzech średnich terenowych samochodów ratowniczo-gaśniczych, który faktycznie trafi do jednostek OSP z Gminy L., C. i S.

W niniejszej sprawie należy także zaznaczyć, że na fakturach dokumentujących sprzedaż po stronie nabywców będą ujęte Gminy L., Gmina C., Gmina S.

Zwracając się o wydanie interpretacji dotyczącej stosowania stawki 7% w przypadku określonym w niniejszej sprawie, Wnioskodawca pragnie podkreślić, że zgodnie z orzecznictwem sądów administracyjnych dokonując wykładni art. 41 ust. 10 ustawy o podatku towarów i usług należy bezwzględnie brać pod uwagę art. 29 i 32 ustawy o ochronie przeciwpożarowej i interpretować art. 41 ust. 10 ustawy o podatku od towarów i usług w całości systemu prawa. Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 28 października 2008 r. (sygn. akt I FSK 1322/07 niepubl.) wskazał na niedopuszczalność odrywania wykładni art. 41 ust. 10 ustawy o podatku towarów i usług od przepisów art. 29 i 32 ustawy o ochronie przeciwpożarowej.

Takie samo stanowisko zostało wyrażone przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w wyroku z dnia 7 maja 2010 r. w sprawie sygn. akt. I SA/Kr 358/10.

Sąd w uzasadnieniu tego wyroku podkreślił, że "skoro z ustawy o ochronie przeciwpożarowej wynika, jakie jednostki organizacyjne są jednostkami ochrony przeciwpożarowej i kto ponosi koszty funkcjonowania jednostek ochrony przeciwpożarowej, nie można, jak to uczyniły organy podatkowe, dokonywać wykładni przepisu art. 41 ust. 10 u.p.t.u. jedynie w oparciu o wykładnię językową i niepełną wykładnię systemową. Dokonana przez organ interpretacyjny wykładnia doprowadziła do sprzeczności w systemie prawa podatkowego, która polega na tym, iż ignoruje się obligatoryjne nakazy finansowania jednostek ochrony przeciwpożarowej wynikające z ustawy o ochronie przeciwpożarowej". Podany przez wnioskodawcę sposób interpretacji art. 41 ust. 10 ustawy o podatku od towarów i usług pozostaje w zgodzie z zajętym stanowiskiem przez Trybunał Konstytucyjny. W uchwale z dnia 25 stycznia 1995 r. (sygn. akt. W 14/94, OTK 1995/1/19), Trybunał zajął m.in. stanowisko, że interpretator powinien dążyć do takiego tłumaczenia norm, które by tworzyło spójny z prakseologicznego punktu widzenia system. Rozumienie przepisu prawnego powinno być wyznaczone nie tylko przez jego literalne brzmienie, lecz także przez treść innych przepisów prawa mających wpływ na rozumienie tego przepisu w ramach uwzględnienia tzw. argumentum a rubrica czyli wykładni uwzględniającej miejsce przepisu prawa w systemie prawa, a to zarówno systematyce wewnętrznej jak i systematyce zewnętrznej. Mając na uwadze powyższe, zdaniem wnioskodawcy sprzedaż towarów wymienionych w poz. 129 - 134 zał. 3 do ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku towarów i usług w opisanej sytuacji, gdy zakupiony przez Gminę towar ma trafić do jednostki ochrony przeciwpożarowej i być przeznaczony na cele ochrony przeciwpożarowej winna być opodatkowana w podatku od towarów i usług stawką 7%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów - w myśl art. 7 ust. 1 powołanej ustawy - rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ww. ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi (7%, 3% i 0%) lub zwolnienie od podatku.

Stosownie do art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1. W pozycji 129 tego załącznika, w części dotyczącej towarów przeznaczonych na cele ochrony przeciwpożarowej, wymieniono sprzęt przewozowo-samochodowy:

Natomiast art. 41 ust. 10 ustawy wskazuje, iż stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się do dostaw na terytorium kraju towarów wymienionych w poz. 129-134 załącznika nr 3 do ustawy, dla jednostek ochrony przeciwpożarowej, przeznaczonych na cele ochrony przeciwpożarowej.

Stosowanie obniżonej - 7% stawki podatku - na podstawie art. 41 ust. 2 w związku z ust. 10 ww. ustawy, przy dostawie towarów na cele ochrony przeciwpożarowej, jest uzależnione od spełnienia łącznie następujących warunków:

Uwzględniając wymienione przepisy należy stwierdzić, że zastosowanie stawki podatku w wysokości 7% uzależnione jest między innymi od faktu czy nabywca jest jednostką ochrony przeciwpożarowej.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy o VAT, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

W myśl w § 5 ust. 1 pkt 1 i 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337 z późn. zm.), faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać imiona i nazwiska lub nazwy bądź nazwy skrócone sprzedawcy i nabywcy oraz ich adresy oraz numery identyfikacji podatkowej sprzedawcy i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 10 i 11.

Zgodnie z art. 15 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpożarowej (tekst jedn. Dz. U. z 2009 r. Nr 178, poz. 1380 z późn. zm.), jednostkami ochrony przeciwpożarowej są:

* jednostki organizacyjne Państwowej Straży Pożarnej,

* jednostki organizacyjne Wojskowej Ochrony Przeciwpożarowej,

* zakładowa straż pożarna,

* zakładowa służba ratownicza,

* gminna zawodowa straż pożarna,

* powiatowa (miejska) zawodowa straż pożarna,

* terenowa służba ratownicza,

* ochotnicza straż pożarna,

* związek ochotniczych straży pożarnych,

* inne jednostki ratownicze.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że jednostki samorządu terytorialnego jako jednostki niewymienione w ww. art. 15 ustawy o ochronie przeciwpożarowej, nie są jednostkami ochrony przeciwpożarowej.

Jeżeli zatem nabywcą będzie Gmina, stawką właściwą dla dostaw tych towarów będzie stawka 22% (na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o VAT), bez względu na cel w jakim podmiot ten zakupuje te towary. W przypadku nabycia tych towarów (tekst jedn. wymienionych w poz. 129-134 załącznika nr 3 do ustawy) bezpośrednio przez jednostkę ochrony przeciwpożarowej, właściwą stawką będzie stawka 7% pod warunkiem, że towary te będą służyć ochronie przeciwpożarowej.

Jak wynika z przedmiotowego wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, na fakturach dokumentujących sprzedaż po stronie nabywców będą ujęte Gminy L., Gmina C., Gmina S.

Po zakupie towar zostanie przekazany do jednostek OSP z Gminy L., C. i S.

Warunkiem uzyskania środków z Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2007-2013 była deklaracja Gmin, że majątek w postaci wozów strażackich zostanie przekazany nieodpłatnie jednostkom OSP przez poszczególne Gminy w formie umowy użyczenia na okres co najmniej 5 lat od momentu zakończenia projektu

Po upływie okresu przewidzianego w warunkach RPO nastąpi przeniesienie własności tego towaru na rzecz OSP.

Oznacza to, że po nabyciu, jednostki OSP będą korzystały z powyższego sprzętu jedynie na podstawie umowy użyczenia, nie zaś na podstawie tytułu własności.

Wobec powyższego określone przez ustawodawcę, w art. 41 ust. 2 w związku z ust. 10 ustawy o VAT, warunki w przedmiotowej sprawie nie zostaną spełnione, bowiem dostawa towarów wymienionych w poz. 129-134 załącznika nr 3 do ww. ustawy o VAT nastąpi dla Gminy, nie zaś dla jednostki ochrony przeciwpożarowej. Przedmiotowa dostawa nie będzie więc korzystać z obniżonej (7%) stawki podatku VAT i podlegać będzie opodatkowaniu według stawki podstawowej, tj. 22%.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto należy zauważyć, że Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78, poz. 483 z późn. zm.) w swoim rozdziale III określa zamknięty katalog źródeł prawa powszechnie obowiązującego na terytorium RP. Nie przewiduje on takiej mocy dla orzecznictwa sądowego, w tym orzecznictwa sądów administracyjnych (w Polsce nie obowiązuje system precedensów sądowych). W związku z powyższym, nie negując takiego orzecznictwa - w tym orzeczenia NSA powołanego przez Wnioskodawcę - jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego, należy zauważyć, że moc obowiązująca wyroków zamyka się w obrębie spraw, w których zostały wydane. Organ interpretacyjny nie jest zobowiązany do analizowania stanów faktycznych spraw wskazanych przez wnioskodawcę i polemiki z zawartymi w nich rozstrzygnięciami, choć niewątpliwie powołanie orzecznictwa ma na celu wykazanie słuszności prezentowanego poglądu.

Niniejsza interpretacja została wydana dla Wnioskodawcy i nie wywołuje skutków prawnych, o których mowa w art. 14k-14n ustawy - Ordynacja podatkowa dla kontrahenta Wnioskodawcy dokonującego dostawy wskazanych we wniosku samochodów, ani też dla innych - poza Wnioskodawcą - Gmin biorących udział w opisanym Projekcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Józefa Ignacego Kraszewskiego 4A, 35-016 Rzeszów po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.