IBPP1/443-845/13/KJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 12 września 2013 r. (data wpływu 12 września 2013 r.), uzupełnionym pismem z 5 czerwca 2013 r. (data wpływu 9 grudnia 2013 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia:

* daty wykonania usługi - jest nieprawidłowe,

* obowiązku podatkowego na dzień wystawienia faktury - jest prawidłowe.

W dniu 12 września 2013 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia daty wykonania usługi oraz obowiązku podatkowego na dzień wystawienia faktury.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 5 czerwca 2013 r. (data wpływu 9 grudnia 2013 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 29 listopada 2013 r. znak: IBPBI/2/423-1186/13/PH, IBPP1/443-845/13/KJ.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W dniu 15 kwietnia 2013 r. Spółka zawarła umowę na czas określony do dnia 30 kwietnia 2014 r. Przedmiotem umowy o współpracy jest prowadzenie pośrednictwa handlowego sprzedaży obuwia postawionego do sprzedaży przez Zleceniodawcę. Zleceniodawca jest jednostką dominującą, posiada 85% udziałów w kapitale zakładowym Spółki.

Przedstawicie handlowi Spółki, zatrudnieni na umowę o pracę, zbierają zamówienia w imieniu Zleceniodawcy na produkowane przez Zleceniodawcę wyroby. Sprzedaży wyrobów dokonuje Zleceniodawca.

Spółce z tego tytułu przysługuje wynagrodzenie prowizyjne. Wynagrodzenie będzie naliczone na dzień 31 lipca 2013 r., 30 października 2013 r., 31 stycznia 2014 r. i 3 kwietnia 2014 r.

Zgodnie z umową podstawą rozliczenia jest obrót netto wynikający z faktur wystawionych przez Zleceniodawcę. Wartość niezapłaconych faktur na dzień rozliczenia pomniejsza obrót będący podstawą naliczenia prowizji. Zleceniodawca informuje Spółkę o przysługującej jej prowizji w terminie umożliwiającym wystawienie faktury, która zgodnie z umową ma być wystawiona przez Spółkę do 14 dnia kolejnego miesiąca po wskazanych w umowie datach. Dane będące podstawą wyliczenia należnej prowizji stanowią dane znajdujące się w systemie FK Zleceniodawcy. Po ostatecznym uzgodnieniu ze Zleceniodawcą przysługującego Spółce wynagrodzenia prowizyjnego Spółka w dniu 6 sierpnia 2013 r. wystawiła fakturę i pod tą datą wprowadziła ją do ksiąg rachunkowych jako przychód należny. Tę samą datę umieściła w fakturze jako datę wykonania usługi.

Zleceniodawca w wystawionej fakturze zakwestionował datę wykonania usługi. Zdaniem Zleceniodawcy Spółka powinna była wpisać datę 31 lipca 2013 r. jako datę wykonania usługi, lub okres zbierania zamówień od 15 kwietnia 2013 r. do 31 lipca 2013 r. Spółka z tym stanowiskiem się nie zgodziła.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca poinformował, że:

a. Jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Przedmiotem opodatkowania jest sprzedaż obuwia. Zgłoszenia rejestracyjnego dokonano w dniu 5 czerwca 1993 r. W dniu 1 maja 2004 r. Spółka została zarejestrowana jako podatnik VAT UE.

b. Na pytanie tut. organu "Czy zawarta umowa pomiędzy Wnioskodawcą a Zleceniodawcą określa datę wykonania usługi, jak zostało to w niej uregulowane..." Wnioskodawca odpowiedział, że "Umowa obowiązuje od dnia 15 kwietnia 2013 r. do dnia 30 kwietnia 2014 r. W umowie uregulowane są terminy płatności wynagrodzenia za wykonaną usługę i okresy za które to wynagrodzenie jest naliczane. I tak:

* na dzień 31 lipca 2013 r. przysługuje wynagrodzenie za okres od 15 kwietnia 2013 r. do 31 lipca 2013 r.

* na dzień 31 października 2013 r. przysługuje wynagrodzenie za okres od 1 sierpnia 2013 r. do 31 października 2013 r.

* na dzień 31 stycznia 2014 r. przysługuje wynagrodzenie za okres ód 1 listopada 2013 r. do 31 stycznia 2014 r.

* na dzień 30 kwietnia 2014 r. przysługuje wynagrodzenie za okres od 1 lutego 2014 r. do 31 kwietnia 2014 r.

c. Faktura wystawiona w dniu 6 sierpnia 2013 r. dokumentuje usługi wykonane od 15 kwietnia 2013 r. do 31 lipca 2013 r.

d. Zgodnie z umową wykonanie usługi polega na prowadzeniu pośrednictwa handlowego sprzedaży obuwia postawionego do sprzedaży przez Zleceniodawcę. Podstawą naliczenia wynagrodzenia za wykonaną usługę jest zafakturowany przez Zleceniodawcę i zapłacony przez klientów Zleceniodawcy obrót netto.

Dane będące podstawą wyliczenia wynagrodzenia są informacje o dokonanych transakcjach znajdujące się w systemie FK Zleceniodawcy.

Faktura wystawiona zgodnie z umową w dniu 6 sierpnia 2013 r. obejmuje usługi wykonane do dnia 31 lipca 2013 r.

e. W umowie nie przewidziano wpłat zaliczek przez Zleceniodawcę na poczet wykonania usługi. Wynagrodzenie jest płatne w terminie 14 dni na podstawie prawidłowo wystawionej faktury Zleceniodawcy.

W związku z powyższym zadano następujące pytania (numeracja zachowana zgodnie z kolejnością pytań zawartych we wniosku):

1) Czy faktura wystawiona przez Spółkę prawidłowo określa datę wykonania usługi.

3) Czy Spółka prawidłowo ustaliła obowiązek podatkowy odnośnie podatku VAT na dzień wystawienia faktury.

Stanowisko Wnioskodawcy:

Pytanie 1.

Zdaniem Spółki datę wykonania usługi zleceniodawca potwierdził w dniu przekazania informacji o wysokości należnego Spółce wynagrodzenia prowizyjnego, czyli w pierwszych dniach sierpnia. Na tej podstawie Spółka wystawiła zleceniodawcy fakturę. W związku z tym Spółka uważa, że data sierpniowa wykonania usługi podana na fakturze jest prawidłowa.

Pytanie 3.

Zakwestionowana przez zleceniodawcę data wykonania usługi jako dzień 6 sierpnia 2013 r. zdaniem Spółki określona jest prawidłowo.

Usługa była wykonywana w okresie od 15 kwietnia 2013 r. do 31 lipca 2013.r., a przysługujące wynagrodzenie prowizyjne zostało naliczone na dzień 31 lipca 2013 r., którego podstawą naliczenia był obrót netto za okres wykonywania usługi, pomniejszony o niezapłacone faktury przez odbiorców do dnia 31 lipca 2013 r. Podstawę naliczenia prowizji ustalił zleceniodawca na podstawie swoich ksiąg rachunkowych. Zdaniem Spółki dzień 31 lipca 2013 r. nie jest dniem powstania obowiązku podatkowego.

Zgodnie z przepisami Ustawy o VAT, jeżeli wykonanie usługi ma być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później niż w 7 dniu, licząc od daty wykonania usługi. Zdaniem Spółki ustalenie obowiązku podatkowego na dzień 6 sierpnia 2013 r., tj. na dzień wystawienia faktury, nie narusza przepisów ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się w zakresie ustalenia:

* daty wykonania usługi - za nieprawidłowe,

* obowiązku podatkowego na dzień wystawienia faktury - za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do treści art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przez świadczenie usług rozumie się, w myśl art. 8 ust. 1 ustawy, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nie mającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

W świetle regulacji zawartych w art. 29 ust. 1 ww. ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Podatnikami, w myśl art. 15 ust. 1 ustawy są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do ogólnej zasady wynikającej z art. 19 ust. 1 ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Zgodnie z art. 19 ust. 4 ustawy, jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi. W myśl art. 19 ust. 5 ustawy, przepis ust. 4 stosuje się odpowiednio do faktur za częściowe wykonanie usługi.

W oparciu o art. 19 ust. 11 ustawy o VAT, jeżeli przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi otrzymano część należności, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w tej części.

Na podstawie art. 106 ust. 1 ustawy o VAT, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Zasady wystawiania faktur VAT i innych dokumentów z nimi zrównanych, w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2011 r., uregulowane zostały szczegółowo w przepisach rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360 z późn. zm.).

I tak, zgodnie z § 4 ust. 1 pkt 1 ww. rozporządzenia w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2013 r., fakturę wystawia zarejestrowany podatnik VAT czynny.

Na podstawie § 5 ust. 1 rozporządzenia w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2013 r., faktura powinna zawierać:

Zgodnie z § 9 ust. 1 ww. rozporządzenia, fakturę wystawia się nie później niż 7. dnia od dnia wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-5, § 10-12 i § 16 ust. 2.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku, że Wnioskodawca, czynny podatnik podatku od towarów i usług, zawarł w dniu 15 kwietnia 2013 r. umowę na czas określony do dnia 30 kwietnia 2014 r., której przedmiotem jest prowadzenie pośrednictwa handlowego sprzedaży obuwia postawionego do sprzedaży przez Zleceniodawcę.

Przedstawicie handlowi Wnioskodawcy, zatrudnieni na umowę o pracę, zbierają zamówienia w imieniu Zleceniodawcy na produkowane przez Zleceniodawcę wyroby. Sprzedaży wyrobów dokonuje Zleceniodawca. Wnioskodawcy z tego tytułu przysługuje wynagrodzenie prowizyjne. W umowie uregulowane są terminy płatności wynagrodzenia za wykonaną usługę i okresy za które to wynagrodzenie jest naliczane. I tak:

* na dzień 31 lipca 2013 r. przysługuje wynagrodzenie za okres od 15 kwietnia 2013 r. do 31 lipca 2013 r.

* na dzień 31 października 2013 r. przysługuje wynagrodzenie za okres od 1 sierpnia 2013 r. do 31 października 2013 r.

* na dzień 31 stycznia 2014 r. przysługuje wynagrodzenie za okres ód 1 listopada 2013 r. do 31 stycznia 2014 r.

* na dzień 30 kwietnia 2014 r. przysługuje wynagrodzenie za okres od 1 lutego 2014 r. do 31 kwietnia 2014 r.

Zgodnie z umową wykonanie usługi polega na prowadzeniu pośrednictwa handlowego sprzedaży obuwia postawionego do sprzedaży przez Zleceniodawcę. Podstawą naliczenia wynagrodzenia za wykonaną usługę jest zafakturowany przez Zleceniodawcę i zapłacony przez klientów Zleceniodawcy obrót netto. Wartość niezapłaconych faktur na dzień rozliczenia pomniejsza obrót będący podstawą naliczenia prowizji. Zleceniodawca informuje Wnioskodawcę o przysługującej mu prowizji w terminie umożliwiającym wystawienie faktury, która zgodnie z umową ma być wystawiona przez Wnioskodawcę do 14 dnia kolejnego miesiąca po wskazanych w umowie datach. Dane będące podstawą wyliczenia należnej prowizji stanowią dane znajdujące się w systemie FK Zleceniodawcy. Po ostatecznym uzgodnieniu ze Zleceniodawcą przysługującego Wnioskodawcy wynagrodzenia prowizyjnego Wnioskodawca w dniu 6 sierpnia 2013 r. wystawił fakturę i pod tą datą wprowadził ją do ksiąg rachunkowych jako przychód należny. Tę samą datę umieścił w fakturze jako datę wykonania usługi. Faktura wystawiona w dniu 6 sierpnia 2013 r. dokumentuje usługi wykonane od 15 kwietnia 2013 r. do 31 lipca 2013 r.

Zleceniodawca w wystawionej fakturze zakwestionował datę wykonania usługi. Zdaniem Zleceniodawcy Wnioskodawca powinien był wpisać datę 31 lipca 2013 r. jako datę wykonania usługi, lub okres zbierania zamówień od 15 kwietnia 2013 r. do 31 lipca 2013 r. Wnioskodawca z tym stanowiskiem się nie zgodził.

W związku z powyższym Wnioskodawca powziął wątpliwość czy wystawiona przez niego faktura prawidłowo określa datę wykonania usługi oraz czy prawidłowo ustalił obowiązek podatkowy.

W tym miejscu niezbędnym jest odniesienie się do określenia jaką datę należy przyjąć za datę wykonania usługi.

W odniesieniu do powyższej kwestii należy stwierdzić, iż o tym czy dana usługa została faktycznie wykonana i kiedy nastąpiło jej wykonanie w całości lub częściowo decyduje zawarta umowa cywilnoprawna. Umowa cywilnoprawna określa wzajemne prawa i obowiązki stron. O tym czy dana usługa została wykonana decyduje również jej charakter.

Charakter usługi i datę jej wykonania definiują strony umowy cywilnoprawnej, z wyjątkiem gdy moment ten określa powszechnie obowiązujący przepis prawa, regulujący zasady danego rodzaju usług. W konsekwencji w zależności od charakteru danej usługi, w oparciu o datę wykonania usługi wynikającą z zawartej pomiędzy stronami umowy cywilnoprawnej należy określić obowiązek podatkowy z tytułu wykonania usług.

Odnosząc powyższą analizę do stanu faktycznego przedmiotowej sprawy należy stwierdzić, że za datę wykonania usługi nie można uznać daty 6 sierpnia 2013 r. (wystawienia przez Wnioskodawcę faktury z tego tytułu). Za moment wykonania usługi należy uznać chwilę, w której następuje realizacja końcowego efektu danej usługi. Biorąc pod uwagę, że zgodnie z zawartą umową pomiędzy Wnioskodawcą a Zleceniodawcą ściśle uregulowane zostały okresy wykonania usług (zbierania zamówień), za datę wykonania usługi w okresie od 15 kwietnia 2013 r. do 31 lipca 2013 r. należy uznać koniec okresu wykonania usługi (ostatni dzień) określony w umowie, tj. 31 lipca 2013 r.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy dotyczące pytania nr 1 należało uznać za nieprawidłowe.

Odnosząc się do kolejnych wątpliwości Wnioskodawcy stwierdzić należy, że obowiązek podatkowy w przedmiotowej sprawie powstał na zasadach ogólnych określonych w art. 19 ust. 1 i 4 ustawy o VAT, tj. jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi. Fakt, iż w zawartej umowie strony postanowiły, że faktura dokumentująca przysługującą Wnioskodawcy prowizję ma być wystawiona przez Wnioskodawcę do 14 dnia kolejnego miesiąca po wskazanych w umowach datach, pozostaje bez znaczenia dla niniejszego rozstrzygnięcia. W tym miejscu należy bowiem zauważyć, że kwestię zawierania umów reguluje ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.). Do najważniejszych zasad prawa cywilnego należy zasada autonomii woli stron, wyrażająca kompetencje podmiotów prawa cywilnego do swobodnego kształtowania stosunków cywilnoprawnych poprzez czynności prawne, a wśród nich głównie umowy. W myśl art. 3531 Kodeksu cywilnego, strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego. Strony mogą dowolnie ustalać stosunki cywilnoprawne, jednakże postanowienia umów nie mogą pozostawać w sprzeczności z innymi przepisami prawa, do stosowania których strony są zobowiązane. Zasady określenia momentu powstania obowiązku podatkowego oraz terminu wystawiania faktur są wyznaczone przepisami ustawy o podatku od towarów i usług i nie mogą być dowolnie zmieniane umowami zawieranymi przez strony.

Zgodnie z powołanym przepisem § 9 ust. 1 ww. rozporządzenia w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług, fakturę wystawia się nie później niż 7. dnia od dnia wydania towaru lub wykonania usługi.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy, że jeżeli wykonanie usługi ma być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później niż w 7 dniu, licząc od daty wykonania usługi oraz że ustalenie obowiązku podatkowego na dzień 6 sierpnia 2013 r., tj. na dzień wystawienia faktury, nie narusza przepisów ustawy o VAT, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

W pozostałym zakresie objętym wnioskiem dotyczącym podatku dochodowego od osób prawnych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.