IBPP1/443-844/13/AZb

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku, który wpłynął do tut. organu 12 września 2013 r., uzupełnionym pismem z 18 listopada 2013 r. (data wpływu 20 listopada 2013 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT zamiany działek niezabudowanych - jest nieprawidłowe.

W dniu 12 września 2013 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT zamiany działek niezabudowanych.

Wniosek ten został uzupełniony pismem z 18 listopada 2013 r. (data wpływu 20 listopada 2013 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 6 listopada 2013 r. znak: IBPP1/443-844/13/AZb.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (Diecezja) jest właścicielem następujących działek, które planuje w 2013 r. zbyć w drodze zamiany na rzecz Gminy:

1. działka nr 85, obręb K. o powierzchni 6280 m² jest działką niezabudowaną, która w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego miasta ma następujące przeznaczenie:

51 MN - tereny mieszkaniowe o niskiej intensywności zabudowy

1 MNn - tereny mieszkaniowe o niskiej intensywności zabudowy - nowe

oraz w niewielkiej części (ok. 160 m²) - KDD 1/2 - tereny ulic dojazdowych,

1. działka nr 87, obręb K. o powierzchni 7560 m² jest działką niezabudowaną, która w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego miasta ma następujące przeznaczenie:

51 MN-tereny mieszkaniowe o niskiej intensywności zabudowy

1 MNn-tereny mieszkaniowe o niskiej intensywności zabudowy - nowe

oraz w niewielkiej części (ok. 220 m2) - KDD 1/2 - tereny ulic dojazdowych,

1. działka nr 88, obręb K. o powierzchni 3810 m² jest działką niezabudowaną, która w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego miasta ma następujące przeznaczenie:

51 MN - tereny mieszkaniowe o niskiej intensywności zabudowy

1 MNn-tereny mieszkaniowe o niskiej intensywności zabudowy - nowe

oraz w części (ok. 1060 m²) - KDD 1/2 - tereny ulic dojazdowych.

Zbycie ww. działek nie jest związane z działalnością gospodarczą Wnioskodawcy, ale Diecezja dokonywała sprzedaży działek w latach wcześniejszych i planuje jej dokonać w przyszłości.

W uzupełnieniu wniosku z 18 listopada 2013 r. Wnioskodawca wskazał, że:

1. Wnioskodawca (Diecezja) nie jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym.

2. Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej.

3. Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej i z tego tytułu działka nie będzie zbyta.

4.

* 1. Działkę nr 85 Wnioskodawca uzyskał na podstawie umowy zamiany z Gminą repertorium A nr... z dnia 16 grudnia 1999 r.

* 2. Działkę nr 87 Wnioskodawca uzyskał na podstawie umowy darowizny od Parafii repertorium A nr... z dnia 24 czerwca 2013 r.

* 3. Działkę nr 88 Wnioskodawca przejął jako następca prawny Diecezji... repertorium A nr... z dnia 16 grudnia 1999 r.

5. Działka nr 1 (nr 85) i 3 (nr 88) zostały pozyskane na drodze zamiany z gruntami Gminy. Grunty diecezjalne były potrzebne Gminie na inwestycje. Działka nr 2 (nr 87) została przyjęta w drodze darowizny na ewentualne prowadzenie działalności rolniczej.

6. W przypadku ww. działek Gmina wystąpiła z inicjatywą zakupienia działki w ramach odsprzedaży na rzecz Wnioskodawcy innej nieruchomości przeznaczonej na cele edukacyjne.

7. Działki nie były wykorzystywane na prowadzenie działalności gospodarczej. Działki te miały status nieużytków rolnych.

8. Działki nie były wykorzystywane do prowadzenia działalności rolniczej.

9. Nie były podejmowane żadne działania związane z podziałem nieruchomości jak również nie występowano o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla ww. terenu.

10. Wnioskodawca nie dokonał żadnego uatrakcyjnienia ww. nieruchomości.

11. Działki nie były przedmiotem najmu ani dzierżawy.

12. W przeszłości Wnioskodawca nie dokonał sprzedaży działek jak błędnie podano we wniosku, lecz dokonał zamiany działek z Gminą na podstawie aktu notarialnego z dnia 16 grudnia 1999 r. repertorium A nr....

13. Diecezja zamierza sprzedać Politechnice - na jej wniosek - działkę nr 267/2 o pow. 0,0617 ha - przeznaczoną pod drogę wewnętrzną oraz działkę 267/1 o pow. 0,4882 ha przejęte od Diecezji... na zasadzie następstwa prawnego na podstawie dekretu o ustanowieniu i określeniu granic nowych diecezji i prowincji kościelnych w Polsce oraz przynależności metropolitalnej poszczególnych diecezji z dnia 25 marca 1992 r. Wpis w Księgach wieczystych został dokonany 29 kwietnia 1992 r.

Działki w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego miasta mają oznaczenie DA 25.P - tereny publicznie dostępnych parkingów strategicznych rozmieszczonych wokół obiektów dydaktycznych dzielnicy Akademickiej i DA 26.Z - tereny zieleni towarzyszącej ciągom komunikacyjnym.

Na ww. działkach nie była prowadzona działalność gospodarcza, a dotychczas działki były traktowane jako (działka nr 267/2) droga dojazdowa oraz (działka 267/1) jako tereny zielone.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy zbycie działek niezabudowanych nr 85, 87, 88 powinno być opodatkowane podatkiem od towarów i usług w wysokości 23% (dalej: VAT).

Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanym zdarzeniu przyszłym dostawa działek niezabudowanych tj. działek nr 85, 87, 88, będzie podlegała opodatkowaniu 23% podatkiem VAT.

UZASADNIENIE stanowiska Wnioskodawcy.

Na podstawie art. 5 ustawy o VAT, opodatkowaniu VAT podlega, co do zasady, odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Art. 2 pkt 6 ustawy stanowi, iż przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. W związku z tym grunt spełnia definicję towaru wynikającą z ww. artykułu. Ponadto w świetle art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Zdaniem Wnioskodawcy w omawianym przypadku mamy do czynienia z dostawą gruntów, dla których nie można zastosować zwolnienia z VAT, gdyż przedmiotem dostawy jest grunt niezabudowany, przeznaczony w przeważającej części - zgodnie z obowiązującym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego - pod budownictwo mieszkaniowe a w pozostałej części pod tereny ulic dojazdowych.

Zatem, w ocenie Wnioskodawcy, dostawa działek niezabudowanych podlegać będzie opodatkowaniu VAT stawką 23%.

W związku z powyższym, Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie prawidłowości swojego stanowiska przedstawionego we wniosku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 2 pkt 6 ww. ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

W myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Zauważyć należy, że z przywołanej w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT regulacji nie wynika, że odpłatność za czynność dostawy towarów lub świadczenia usług winna mieć postać pieniężną.

Odpłatność jako świadczenie wzajemne może również przybrać postać rzeczową (towar lub usługa otrzymana jako zapłata), albo mieszaną - zapłata w części pieniężna a w części rzeczowa. Zatem dla uznania czynności za odpłatną, musi zaistnieć możliwość określenia ceny wyrażonej w pieniądzu w stosunku do świadczenia wzajemnego, stanowiącego wynagrodzenie za tę czynność.

W myśl powyższych regulacji prawnych należy uznać, że zamiana towarów, co do zasady jest czynnością objętą zakresem opodatkowania podatkiem od towarów i usług, ponieważ w jej wyniku dochodzi do przeniesienia prawa do rozporządzenia towarami jak właściciel.

Zgodnie z treścią art. 603 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) zamiana jest umową cywilnoprawną, na podstawie której każda ze stron zobowiązuje się przenieść na drugą stronę własność rzeczy w zamian za zobowiązanie się do przeniesienia własności innej rzeczy.

Natomiast zapis art. 604 k.c. daje dyspozycję odpowiedniego stosowania do zamiany przepisów o sprzedaży. Różnica w stosunku do umowy sprzedaży polega na tym, że w miejsce świadczenia ceny pojawia się obowiązek drugiej strony przeniesienia własności rzeczy. Tym samym umowa zamiany skutkuje wzajemnym przeniesieniem prawa do rozporządzania zamienianymi towarami (w tym przypadku nieruchomościami) jak właściciel.

Na podstawie powyższego należy stwierdzić, że umowa zamiany towarów na gruncie podatku od towarów i usług jest niczym innym jak dwiema odpłatnymi dostawami towarów.

Ustawa o podatku od towarów i usług w art. 2 pkt 22 stanowi, że ilekroć w dalszych przepisach tej ustawy jest mowa o sprzedaży, rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Jedną z podstawowych czynności podlegających opodatkowaniu jest dostawa towarów, w związku z czym istotne znaczenie ma też definicja towaru. Podkreślenia wymaga, że na gruncie ustawy o VAT dla uznania danego przedmiotu za towar znaczenie mają wyłącznie przepisy ustawy o VAT, bowiem w art. 2 pkt 6 tej ustawy zdefiniowano pojęcie towar. Definicja legalna zawarta w ustawie o VAT wyłącza tym samym możliwość posłużenia się jakąkolwiek inną definicją towaru. Przez towary, w myśl ww. przepisu, rozumieć należy rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

W myśl art. 15 ust. 1 ww. ustawy o VAT są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Jak stanowi art. 15 ust. 2 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 marca 2013 r., działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Natomiast, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2013 r., działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca (Diecezja) jest właścicielem trzech niezabudowanych działek o numerach 85, 87, 88, które planuje w 2013 r. zbyć w drodze zamiany na rzecz Gminy. Wnioskodawca nie jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym. Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej.

Działkę nr 85 Wnioskodawca uzyskał na podstawie umowy zamiany z Gminą w 1999 r. Działkę nr 87 Wnioskodawca uzyskał na podstawie umowy darowizny z dnia 24 czerwca 2013 r. od Parafii. Działkę nr 88 Wnioskodawca przejął jako następca prawny Diecezji... w 1999 r.

W przypadku ww. działek (nr 85, 87, 88) Gmina wystąpiła z inicjatywą zakupienia działki w ramach odsprzedaży na rzecz Wnioskodawcy innej nieruchomości przeznaczonej na cele edukacyjne.

Działki nie były wykorzystywane na prowadzenie działalności gospodarczej. Działki te miały status nieużytków rolnych. Działki nie były wykorzystywane do prowadzenia działalności rolniczej. Nie były podejmowane żadne działania związane z podziałem nieruchomości jak również nie występowano o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla ww. terenu. Wnioskodawca nie dokonał żadnego uatrakcyjnienia ww. nieruchomości. Działki nie były przedmiotem najmu ani dzierżawy.

Należy wskazać, że definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

W kontekście powyższego należy stwierdzić, iż nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług podmiot, który dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym.

Jeżeli dana czynność została wykonana poza zakresem działań producenta, handlowca, usługodawcy, pozyskującego zasoby naturalne, rolnika, czy wykonującego wolny zawód i jednocześnie okoliczności dokonania tej czynności nie noszą znamion działalności gospodarczej, o której mowa w ustawie o VAT, to w świetle cytowanego powyżej art. 15 ust. 2, podmiotu dokonującego tych czynności nie można uznać za podatnika VAT.

Ponieważ planowana w przedmiotowej sprawie zamiana dotyczyć będzie nieruchomości, należy wziąć pod uwagę treść orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej dotyczących tej tematyki.

Z orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości UE wydanych w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10 wynika, że podejmowanie przez dany podmiot zorganizowanych działań, takich jak podział gruntu na mniejsze działki czy uzbrojenie terenu, wydzielenie dróg wewnętrznych, uzyskanie przed sprzedażą decyzji o warunkach zabudowy, podjęcie czynności marketingowych, świadczy o tym, że czynności te przybierają formę zawodową (profesjonalną).

Mając na uwadze przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe, powołane regulacje ustawy o podatku od towarów i usług oraz orzecznictwo stwierdzić należy, że planowana przez Wnioskodawcę zamiana działek, o których mowa we wniosku, nie będzie dokonana w ramach działalności gospodarczej, zdefiniowanej w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. Zatem Wnioskodawca nie uzyska w tym zakresie statusu podatnika podatku od towarów i usług, a transakcja zamiany nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Taka kwalifikacja prawnopodatkowa wiąże się przede wszystkim z faktem niewykorzystywania przez Wnioskodawcę nieruchomości wskazanych we wniosku w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Oznacza to, że wymienione we wniosku nieruchomości nie służyły Wnioskodawcy do wykonywania działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca nie podejmował jakichkolwiek czynności, w celu przygotowania ww. działek do sprzedaży (zamiany) tj. nie dokonał ich podziału, nie wystąpił o opracowanie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla zamienianego obszaru, ponadto nie podejmował w odniesieniu do tych działek żadnych czynności w celu ich uatrakcyjnienia.

Mając powyższe na uwadze, stwierdzić należy, że w przypadku Wnioskodawcy będziemy mieć do czynienia z czynnościami niemającymi cech działalności gospodarczej - zamiana działek, o których mowa we wniosku w przedmiotowym przypadku nie będzie działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

W konsekwencji planowana przez Wnioskodawcę zamiana działek 85, 87, 88, nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż brak jest normatywnych przesłanek, aby w myśl art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług uznać Wnioskodawcę za podatnika tego podatku prowadzącego w tym zakresie działalność gospodarczą.

Mając powyższe na uwadze, stanowisko Wnioskodawcy, że dostawa działek niezabudowanych tj. działek nr 85, 87, 88, będzie podlegała opodatkowaniu 23% podatkiem VAT, należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja indywidualna traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.