IBPP1/443-788/13/ES

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 22 sierpnia 2013 r. (data wpływu 28 sierpnia 2013 r.), uzupełnionym pismem z 25 listopada 2013 r. (data wpływu 27 listopada 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania wniesienia nieruchomości do spółki - jest nieprawidłowe.

W dniu 28 sierpnia 2013 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania wniesienia nieruchomości do spółki.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 25 listopada 2013 r. (data wpływu 27 listopada 2013 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 15 listopada 2013 r. znak: IBPP1/443-788/13/ES.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Córka od rodziców a wnuczka od dziadków otrzymały w darowiźnie nieruchomość. Dziadkowie prowadzili spółkę cywilną i do tej spółki dopuścili zarówno córkę jak i wnuczkę jako współwłaścicieli. Nieruchomość, o którą chodzi jest przedmiotem prowadzenia działalności gospodarczej w tej spółce, gdyż spółka ta zajmuje się najmem nieruchomości. To jest główna działalność tej spółki cywilnej. W momencie, kiedy nieruchomość ta została przekazana w formie darowizny córce i wnuczce to, ta nieruchomość została użyczona spółce na bezpłatne użytkowanie. Wspólnicy (rodzice i dziadkowie) wyszli z tej spółki, a nowi wspólnicy (córka i wnuczka) pozostały w spółce cywilnej i chcą tę nieruchomość do tej spółki wprowadzić. Wprowadzenie tej nieruchomości odbędzie się przez przeniesienie posiadania aktem notarialnym. Obie osoby - współwłaścicielki (córka i wnuczka) są osobami fizycznymi prowadzącymi działalność gospodarczą a jedna z nich prowadzi jeszcze odrębną od spółki cywilnej działalność gospodarczą również jako osoba fizyczna i w tej swojej działalności zajmuje się ona między innymi najmem nieruchomości, ale jest to zupełnie inna nieruchomość. Ta nieruchomość, która jest przedmiotem darowizny dla córki i wnuczki będzie przez te osoby do tej spółki wprowadzona po raz pierwszy. Ta nieruchomość była prywatnym majątkiem rodziców i dziadków, a na dzień dzisiejszy ta nieruchomość jest prywatnym majątkiem ich córki i wnuczki.

W uzupełnieniu Wnioskodawca podał, że jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej jako osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą pod firmą "A" od 2001 r. Wnioskodawca prowadzi w tej firmie działalność marketingową, sprzedaż rękodzieła oraz jest współwłaścicielem spółki cywilnej pod nazwą Firma "X" S.C. od 30 kwietnia 2013 r. Firma ta zajmuje się wynajmem nieruchomości.

Wnioskodawca otrzymał 1/2 części zabudowanej nieruchomość w darowiźnie 11 kwietnia 2013 r. Nieruchomość tą darowali Wnioskodawcy rodzice.

Tę nieruchomość Wnioskodawca otrzymał w formie darowizny. Tę nieruchomość od momentu otrzymania Wnioskodawca wynajmuje osobom trzecim.

Współwłaścicielem tej nieruchomości Wnioskodawca stał się od dnia 11 kwietnia 2013 r.

Współwłaścicielem w spółce Wnioskodawca stał się od dnia 30 kwietnia 2013 r.

Nieruchomość ta została użyczona spółce w bezpłatne użytkowanie z dniem 1 czerwca 2013 r.

To jest jedna nieruchomość zabudowana i wokół budynku jest do zagospodarowania grunt, na którym Wnioskodawca planuje ustawić stragany do sprzedaży obwoźnej. Ten grunt, na którym mają być usytuowane stragany zalicza się do budowli.

Budynek, który został przekazany w formie darowizny, jest na trwale z gruntem związany, co do planowanej inwestycji - stragany do sprzedaży obwoźnej Wnioskodawca jest dopiero na etapie uzgodnień z Urzędem Miasta, czy będzie możliwość ich postawienia. Na dzień dzisiejszy nie jest w stanie tego określić, ani też czy one będą na stałe z gruntem związane czy też nie będzie takiej możliwości.

Budynek ten został oddany do użytkowania w roku 1974 r.

Został wybudowany przez Spółdzielnię W. i ok. roku 1975/76 przekazano ten budynek Przedsiębiorstwu H. ok. roku 1975/76.

Pierwsze zasiedlenie nastąpiło 1974 r.

Tylko były bieżące modernizacje.

Obiekt ten nie był wybudowany przez Wnioskodawcę.

Wnioskodawca nie ponosił żadnych wydatków na ulepszenie.

Ten budynek jest wynajmowany a grunt (budowle) znajdujące się wokół budynku są wykorzystane pod dzierżawę np. paczkomatu i przyczepy do sprzedaży ryb świeżych i wędzonych.

Działki nie były wykorzystywane do prowadzenia działalności rolniczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

To jest kontynuacja najmu tego budynku - był wynajmowany przez poprzedniego właściciela (rodziców Wnioskodawcy). Z tytułu najmu i dzierżawy Wnioskodawca otrzymuje czynsz.

Te niezabudowane działki to są budowle (utwardzony chodnik) i w momencie wniesienia to były budowle. Jak wyżej to są budowle (chodnik) w planie Wnioskodawca ma zamiar tam usytuować stragany do sprzedaży obwoźnej na chodniku.

Wniesienie nieruchomości nastąpi do spółki nieodpłatnie.

Do dnia dzisiejszego przedmiotowa nieruchomość nie została wniesiona.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w momencie, kiedy ta nieruchomość zostanie przeniesiona aktem notarialnym do spółki nie spowoduje to powstanie zobowiązania podatku od towarów i usług VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, nie powinien być naliczony podatek od towarów i usług VAT, ponieważ Wnioskodawca jest osobą fizyczną, nieruchomość ta jest jego prywatnym majątkiem i zostanie przez Wnioskodawcę wniesiona do spółki cywilnej po raz pierwszy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 tej ustawy. Zgodnie z zapisem zawartym w tym przepisie, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jednocześnie przepisy art. 6 ww. ustawy wskazują na wyłączenia określonych czynności spod zakresu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Są tutaj wskazane te czynności, które co do zasady należą do grupy czynności podlegających opodatkowaniu, mieszcząc się w zakresie odpłatnej dostawy towarów czy też odpłatnego świadczenia usług. Z uwagi jednakże na stosowne wyłączenie, czynności te - chociaż można je zakwalifikować jako odpłatną dostawę towarów czy też odpłatne świadczenie usług - nie podlegają opodatkowaniu.

I tak, w świetle art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 cyt. ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Należy zauważyć, iż dostawa towarów rozumiana jako przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel obejmuje każdą czynność polegającą na przeniesieniu dobra materialnego przez stronę, która przyznaje drugiej stronie prawo do faktycznego dysponowania nim, jakby była właścicielem tego dobra, a ponadto musi to być czynność odpłatna.

Ustawodawca jednakże przewidział od powyższej reguły, wyjątek który został zawarty - w przypadku dostawy towarów - w art. 7 ust. 2 ustawy o VAT.

W świetle art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Stosownie do art. 8. ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 ustawy. Zauważyć również należy, iż usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.

Należy zaznaczyć, iż czynności są opodatkowane podatkiem od towarów i usług jedynie wówczas, gdy wykonywane są przez podatnika, w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, działającego w takim charakterze w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Natomiast, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Tak więc, nie każda czynność dokonana przez podmiot, mający status podatnika będzie podlegać opodatkowaniu. Status bycia podatnikiem podatku VAT nie powoduje automatycznie rozciągnięcia skutków podatkowych na całą sferę aktywności danego podmiotu. Zatem za działalność rodzącą obowiązki w podatku VAT, należy uznać tylko tę działalność, którą można zidentyfikować i zaliczyć do zawodowej płaszczyzny jednostki.

Zgodnie z art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Natomiast zgodnie z art. 693 § 1 cyt. ustawy, przez umowę dzierżawy wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz.

Z powyższego wynika, iż zarówno najem jak i dzierżawa są umowami dwustronnie obowiązującymi i wzajemnymi; odpowiednikiem świadczenia wydzierżawiającego/ wynajmującego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie dzierżawcy/najemcy polegające na płaceniu umówionego czynszu.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy należy stwierdzić, że świadczenie usług dzierżawy i najmu wypełnia określoną w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT definicję działalności gospodarczej, jeżeli jest wykonywane w sposób ciągły do celów zarobkowych, a jak wiadomo, zawierane umowy dzierżawy i najmu mają zazwyczaj długotrwały charakter, a uzyskiwane korzyści z tego tytułu są w zasadzie stałe. W konsekwencji dzierżawa i najem nieruchomości stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca po otrzymaniu nieruchomości w formie darowizny od rodziców nie wykorzystywał jej w żaden sposób do celów prywatnych, bowiem nieruchomość ta została użyczona spółce cywilnej, w której Wnioskodawca jest wspólnikiem, a spółka ta wynajmuje przedmiotową nieruchomość innym podmiotom.

Jest to zatem majątek, którym Wnioskodawca rozporządza dla celów działalności gospodarczej. W związku z tym Wnioskodawca chcąc przenieść prawo do rozporządzania tą nieruchomością jak właściciel na spółkę cywilną będzie działał w charakterze podatnika podatku VAT.

Z przytoczonych powyżej przepisów wynika ponadto, iż dla uznania danego podmiotu za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy o VAT, nie ma znaczenia rezultat prowadzonej działalności. Oznacza to, że aby uznać działalność podmiotu za działalność gospodarczą nie jest konieczne, aby przyniosła ona jakiekolwiek efekty. Podatnikiem jest zatem również podmiot prowadzący działalność generującą straty, a nawet podmiot, który w ogóle nie dokona żadnej sprzedaży.

Za podatnika należy uznać także osobę, która zadeklarowała zamiar prowadzenia działalności gospodarczej i poczyniła w tym celu pewne nakłady, mimo że sama działalność gospodarcza jeszcze się nie rozpoczęła, nawet w sytuacji jeśli nigdy nie zostanie rozpoczęta. Przykładowo zlecenie wykonania analizy opłacalności inwestycji, która w rezultacie nigdy faktycznie nie została zrealizowana, powinno być traktowane jako działalność gospodarcza.

W świetle powyższego stwierdzić należy, iż każdy, kto dokonuje czynności, które zmierzają do przyszłego wykorzystania nieruchomości dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, powinien być uznany za podatnika podatku od towarów i usług. Tym samym, wykorzystywanie majątku prywatnego przez osobę fizyczną stanowi również działalność gospodarczą, jeżeli czynność ta dokonywana jest w sposób ciągły dla celów zarobkowych i nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

W przedmiotowej sprawie, z wniosku nie wynika, aby Wnioskodawca w jakikolwiek sposób wykorzystywał nieruchomość do celów prywatnych, ponieważ 11 kwietnia 2013 r. w drodze darowizny od rodziców, Wnioskodawca stał się współwłaścicielem nieruchomości zabudowanej, a z dniem 1 czerwca 2013 r. nieruchomość ta została użyczona w bezpłatne użytkowanie spółce cywilnej, w której Wnioskodawca jest wspólnikiem od 30 kwietnia 2013 r. Budynek jest wynajmowany a grunt znajdujący się wokół budynku jest wykorzystywany pod dzierżawę paczkomatu i przyczepy do sprzedaży ryb. Z tytułu najmu i dzierżawy Wnioskodawca otrzymuje czynsz.

Powyższe oznacza, że w całym okresie posiadania nieruchomości była ona wykorzystywana wyłącznie do działalności gospodarczej.

Należy mieć na uwadze, że w podatku VAT nie występuje pojęcie "najmu/dzierżawy prywatnego" i "najmu/dzierżawy w ramach działalności gospodarczej". W świetle przepisów ustawy o VAT działalnością gospodarczą jest każda czynność najmu czy dzierżawy niezależnie od tego, czy wynajmujący/wydzierżawiający działalność tę zarejestrował czy nie i niezależnie od tego czy przedmiot najmu/dzierżawy stanowi środek trwały w jego zarejestrowanej działalności czy nie.

Zatem w sprawie będącej przedmiotem niniejszej interpretacji nieruchomość niewątpliwie była wykorzystywana do działalności gospodarczej. Nie była natomiast w żaden sposób wykorzystana do celów prywatnych Wnioskodawcy.

Biorąc zatem pod uwagę treść przytoczonych przepisów oraz zawarty opis sprawy stwierdzić należy, iż Wnioskodawca dokonując nieodpłatnego przekazania nieruchomości do spółki na podstawie aktu notarialnego, nie będzie dokonywać przekazania majątku prywatnego, ale majątku wykorzystywanego przez niego w prowadzonej działalności gospodarczej. Zatem Wnioskodawca wypełni przesłanki określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy o VAT.

Podkreślenia wymaga, że wprawdzie pojęcie "majątku prywatnego" nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy o VAT, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen V. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. "Majątek prywatny" to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej.

Zaznaczyć należy również, iż nie ma przeszkód aby podatnik prowadzący działalność gospodarczą nabył nieruchomość do majątku prywatnego, który byłby wyłączony z systemu VAT i sprzedaż takiego majątku również nie podlegałaby opodatkowaniu podatkiem VAT. Należy mieć jednak na uwadze, że stwierdzenie czy dany przedmiot sprzedaży stanowi składnik majątku prywatnego, czy też jest związany z prowadzoną czy planowaną działalnością gospodarczą jest konsekwencją oceny prawnej dokonanej przez organ wydający interpretację, a nie elementem stanu faktycznego.

Ze wskazanego powyżej orzeczenia C-291/92 wynika bowiem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania nieruchomości w ramach majątku osobistego, co w przedmiotowej sprawie nie miało miejsca.

Zatem planowanego przez Wnioskodawcę nieodpłatnego przekazania nieruchomości do spółki na podstawie aktu notarialnego nie można uznać za przekazanie majątku prywatnego niezwiązanego z działalnością gospodarczą, tak więc czynność ta będzie podlegała opodatkowaniu, a Wnioskodawca będzie działał w charakterze podatnika.

Ponadto Wnioskodawca podał, że jest już zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT z tytułu działalności prowadzonej jako osoba fizyczna. Tym samym każda czynność nosząca znamiona działalności gospodarczej wykonana przez zarejestrowanego podatnika podatku VAT będzie podlegała opodatkowaniu.

W dalszej kolejności koniecznym jest zbadanie jaką stawkę podatku lub zwolnienie od podatku lub też inne zasady opodatkowania przewiduje dla takiej czynności ustawa o podatku od towarów i usług.

Wątpliwości Wnioskodawcy budzi kwestia opodatkowania nieodpłatnego przekazania nieruchomości do spółki na podstawie aktu notarialnego.

Wnioskodawca we wniosku w poz. 61 jako przepis mający być przedmiotem interpretacji wskazał art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

Należy jednak zaznaczyć, że w ocenie tut. organu przepis ten nie będzie miał w przedmiotowej sprawie zastosowania, gdyż przedmiotem nieodpłatnego przekazania do spółki będzie udział Wnioskodawcy w nieruchomości, a nie przedsiębiorstwo.

Ustawa o VAT nie zawiera definicji przedsiębiorstwa, zatem należy się w tej kwestii odwołać do definicji zawartej w Kodeksie cywilnym.

Zgodnie z art. 551 Kodeksu cywilnego, przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

Z opisu sprawy nie wynika, aby przedmiotem nieodpłatnego przekazania przez Wnioskodawcę do spółki było przedsiębiorstwo zdefiniowane w powyższy sposób. Zatem art. 6 pkt 1 ustawy o VAT nie będzie miał w sprawie zastosowania.

Przedmiotem przekazania będzie zatem towar w postaci gruntu oraz posadowionych na nim zabudowań.

Zgodnie z art. 155 § 1 ustawy - Kodeks cywilny, umowa sprzedaży, zamiany, darowizny, przekazania nieruchomości lub inna umowa zobowiązująca do przeniesienia własności rzeczy co do tożsamości oznaczonej przenosi własność na nabywcę, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej albo że strony inaczej postanowiły.

Stosownie do treści art. 888 § 1 ustawy - Kodeks cywilny, przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.

Natomiast w świetle art. 890 § 1 ustawy - Kodeks cywilny, oświadczenie darczyńcy powinno być złożone w formie aktu notarialnego.

Jak wynika z powyższego darowizna jest umową cywilnoprawną uregulowaną w tytule XXXIII Kodeksu cywilnego, cechującą się nieodpłatnością oraz przysporzeniem majątkowym tylko jednej ze stron umowy.

Z cytowanego wyżej art. 7 ust. 1 i ust. 2 ustawy o VAT wynika, że opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów oraz nieodpłatna czynność z nią zrównana po spełnieniu warunków zawartych w art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, tj. jeżeli:

* dokonującym nieodpłatnego przekazania jest podatnik podatku od towarów i usług,

* przekazane przez podatnika towary należą do jego przedsiębiorstwa,

* przedmiotem nieodpłatnego przekazania jest towar, w stosunku do którego podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy ich nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych.

Powyższe oznacza, że co do zasady, opodatkowaniu podatkiem VAT podlega odpłatna dostawa towarów (przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel), a także wszelkie inne darowizny, pod warunkiem, że podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w całości bądź w części. Powyższe oznacza, że nieodpłatne przekazanie towarów (np. darowiznę) uznaje się za odpłatną dostawę towarów, jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z ich nabyciem lub wytworzeniem.

W konsekwencji niespełnienie powyższego warunku jest podstawą do traktowania nieodpłatnego przekazania towarów (w tym darowizny) - w świetle brzmienia art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT - jako wyłączonego spod zakresu działania ustawy o podatku od towarów i usług, bez względu na cel, na który zostały one przekazane (darowane).

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca jest współwłaścicielem nieruchomości nabytej w drodze darowizny od rodziców. Wnioskodawca nie ponosił zatem kosztów nabycia tej nieruchomości, ponadto jak wynika z wniosku, Wnioskodawca nie wybudował budynku wchodzącego w skład tej nieruchomości i nie ponosił żadnych wydatków na jego ulepszenie, tym samym nie przysługiwało Wnioskodawcy prawo do odliczenia podatku naliczonego. Wnioskodawca jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT i ma zamiar nieodpłatnie przekazać nieruchomość do spółki na podstawie aktu notarialnego.

Jak wskazano wyżej nieodpłatne przekazanie towarów na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy o VAT uznaje się za odpłatną dostawę towarów, jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z ich nabyciem.

Niespełnienie powyższego warunku jest podstawą do traktowania nieodpłatnego przekazania towarów - w świetle brzmienia art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT - jako wyłączonego spod zakresu działania ustawy o podatku od towarów i usług, bez względu na cel, na który zostały one przekazane.

Mając na względzie powołane przepisy prawa oraz opis sprawy wskazać należy, iż w związku z planowanym nieodpłatnym przekazaniem nieruchomości do spółki na podstawie aktu notarialnego, Wnioskodawca wystąpi w roli podatnika podatku od towarów i usług, jednakże sama czynność nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT.

Reasumując, Wnioskodawca dokonując nieodpłatnego przekazania przedmiotowej nieruchomości do spółki na podstawie aktu notarialnego nie powinien tej czynności opodatkować podatkiem VAT, bowiem nie stanowi ona czynności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług w rozumieniu art. 7 ust. 2 ustawy o VAT.

W świetle powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe, gdyż podstawą braku opodatkowania planowanej transakcji nie jest to, że przedmiotem przekazania będzie majątek prywatny, lecz to, że będzie to czynność niepodlegająca opodatkowaniu na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, jako że Wnioskodawca dokona tej czynności nieodpłatnie, a przy nabyciu nie przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Jednocześnie należy wskazać, że zgodnie z art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, Minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego.

Niniejsza interpretacja skierowana jest zatem wyłącznie do Wnioskodawcy i nie wywołuje skutków podatkowoprawnych dla współwłaściciela nieruchomości, o którym mowa we wniosku, który wraz z Wnioskodawcą dokona nieodpłatnego przekazania przedmiotowej nieruchomości do spółki na podstawie aktu notarialnego. Jeśli współwłaściciel nieruchomości jest zainteresowany uzyskaniem interpretacji indywidualnej winien złożyć odrębny wniosek, przedstawić wyczerpująco zaistniały stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe, sformułować pytanie oraz własne stanowisko i wnieść odrębną opłatę.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.