IBPP1/443-772/10/AL - Możliwość opodatkowania podatkiem VAT czynności przekazania przedsiębiorstwa przez małżonka, pozostającego w ustawowej wspólności majątkowej, drugiemu z małżonków, a następnie zakończenie działalności gospodarczej.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 5 sierpnia 2010 r. (data wpływu do tut. organu 16 sierpnia 2010 r.) uzupełnionym pismem z dnia 26 października 2010 r. (data wpływu 28 października 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wskazania czy przekazanie całego przedsiębiorstwa przez małżonka, pozostającego w ustawowej wspólności majątkowej, drugiemu z małżonków, a następnie zakończenie działalności gospodarczej spowoduje konieczność uiszczenia podatku od towarów i usług - jest prawidłowe.

W dniu 16 sierpnia 2010 r. wpłynął do tutejszego organu wniosek z dnia 5 sierpnia 2010 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wskazania czy przekazanie całego przedsiębiorstwa przez małżonka, pozostającego w ustawowej wspólności majątkowej, drugiemu z małżonków, a następnie zakończenie działalności gospodarczej spowoduje konieczność uiszczenia podatku od towarów i usług.

Wniosek uzupełniono pismem z dnia 26 października 2010 r. (data wpływu 28 października 2010 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu Nr IBPP1/443-772/10/AL z dnia 12 października 2010 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Jeden z małżonków, pozostających w małżeńskiej ustawowej wspólności majątkowej, zamierza nieodpłatnie przekazać całe prowadzone przez siebie przedsiębiorstwo drugiemu z małżonków, który na kilka miesięcy przed przekazaniem rozpocznie wykonywanie działalności gospodarczej. Małżonek przekazujący przedsiębiorstwo po czynności tej zakończy prowadzenie działalności gospodarczej. W skład przekazywanego przedsiębiorstwa wchodzą środki trwałe ruchome, jak również dwie nieruchomości zabudowane, których - wedle wpisów w księdze wieczystej - właścicielem jest Skarb Państwa, a użytkownikami wieczystymi gruntów i właścicielami budynków w pierwszym przypadku podatnik wraz z małżonką (w 9/10) oraz jego brat i żona (w 1/10) w drugim przypadku - wyłącznie podatnik.

W związku z prowadzonym przedsiębiorstwem zaciągnięte zostały kredyty bankowe, które również podlegać będą przekazaniu.

W uzupełnieniu z dnia 26 października 2010 r. do wniosku Wnioskodawca wskazał, iż w związku ze zobowiązaniem do wskazania, w jakim zakresie Wnioskodawca jest zainteresowany w sprawie poprzez określenie, który z małżonków będzie dokonywał nieodpłatnego przekazania przedsiębiorstwa drugiemu z małżonków, Wnioskodawca informuje, iż przekazania przedsiębiorstwa dokona Wnioskodawca na rzecz swojej małżonki.

Jednocześnie, w powołaniu na art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej - pełnomocnik Wnioskodawcy w oparciu o jego zapewnienie oświadcza, iż elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, iż z uwagi na okoliczność, iż pomiędzy małżonkami istnieje ustrój małżeńskiej majątkowej wspólności ustawowej - w ocenie Wnioskodawcy - nie ma możliwości przekazania przedsiębiorstwa w oparciu o typowe cywilnoprawne czynności, jak np. darowizna, albowiem - ze względu na wspólność majątkową - nie istnieje prawna możliwość przeniesienia składników majątku ze strony Wnioskodawcy na rzecz współmałżonka. Składniki te stanowią, i po ich przekazaniu z punktu widzenia prawnego, nadal stanowić będą własność obydwu małżonków, zmieni się natomiast jedynie oznaczenie przedsiębiorcy prowadzącego działalność gospodarczą. Ponadto pomiędzy małżonkami nie będzie zawierana żadna umowa powodująca przeniesienie przedsiębiorstwa (jego składników) lecz dokonana zostanie czynność techniczno - organizacyjna przekazania przedsiębiorstwa - na podstawie protokołu przekazania przedsiębiorstwa przez Wnioskodawcę małżonce do dalszego prowadzenia. Z uwagi na fakt, iż pomiędzy małżonkami występuje ustawowa małżeńska wspólność majątkowa i wszystkie objęte prowadzonym przez Wnioskodawcę przedsiębiorstwem składniki majątkowe zostały nabyte w trakcie trwania małżeństwa stanowią one wspólną współwłasność łączną (nie ułamkową) obydwojga małżonków (art. 31 i 33 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego). Tym samym każdemu ze wspómałżonków przysługuje - wespół z drugim małżonkiem - prawo do całości wszystkich składników majątkowych wchodzących w skład przedsiębiorstwa. Z uwagi na panujący w małżeństwie Wnioskodawcy ustrój majątkowy nie jest możliwe dokonanie pomiędzy nimi czynności prawnej translatywnej, na mocy której jakikolwiek element niżej wymienionych składników majątkowych przedsiębiorstwa mógł zostać przeniesiony (zbyty) na rzecz drugiego małżonka, gdyż obydwoje małżonkowie są właścicielami tychże składników. Mówiąc wprost w wyniku przekazania (w sensie techniczno - organizacyjnym) przez Wnioskodawcę małżonce przedsiębiorstwa, nie nabędzie ona żadnego składnika majątkowego przedsiębiorstwa, gdyż już aktualnie (i na moment bezpośrednio poprzedzający przekazanie) jest i będzie ona właścicielem tychże składników majątkowych. Innymi słowy nie można nabyć w oparciu o czynność prawną tego czego jest się już właścicielem.

Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem VAT. Wnioskodawca - dokonujący przekazania - prowadzi przedsiębiorstwo jako osoba fizyczna, prowadząca jednoosobowo działalność gospodarczą.

Jednocześnie Wnioskodawca wskazał, iż przekazywane przedsiębiorstwo wypełnia definicję przedsiębiorstwa, zawartą w art. 55¹ Kodeksu cywilnego, w skład którego wchodzą:

Nie będą przekazywane następujące składniki:

ze względu na okoliczność, iż albo w ogóle nie występują one w przedsiębiorstwie Wnioskodawcy (lit. a), b - prawa z papierów wartościowych, c, d, e i f), bądź nie będą występowały na moment dokonania przekazania przedsiębiorstwa (lit. b) - wierzytelności i środki pieniężne).

Ponadto w skład przekazywanego przedsiębiorstwa wchodzą dwie nieruchomości zabudowane, których właścicielem jest Skarb Państwa, a użytkownikami wieczystymi gruntów i właścicielami budynków w pierwszym przypadku Wnioskodawca wraz z małżonką (w 9/10) oraz jego brat i jego żona (w 1/10) w drugim - wyłącznie Wnioskodawca wraz z żoną na zasadzie art. 31 krio. Wnioskodawca nie korzysta w ramach prowadzonej działalności z gruntów i innych nieruchomości, które byłyby przedmiotem dzierżawy czy najmu.

Podatnik, któremu zostanie przekazane przedsiębiorstwo będzie kontynuować prowadzenie działalności w takim samym zakresie jak podatnik przekazujący jako czynny zarejestrowany podatnik VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy przekazanie całego przedsiębiorstwa przez małżonka pozostającego w ustawowej wspólności majątkowej drugiemu z małżonków, a następnie zakończenie działalności gospodarczej, spowoduje konieczność uiszczenia podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy ze względu na łączący małżonków ustrój małżeńskiej wspólności ustawowej wyłączone jest odpłatne przekazanie przez podatnika małżonce przedsiębiorstwa. Możliwość darowizny z majątku wspólnego jest w doktrynie kontrowersyjna, jednakże jej dopuszczalność potwierdził Sąd Najwyższy w dwóch orzeczeniach: w uchwale składu 7 sędziów z dnia 10 kwietnia 1991 r. (sygn. akt III CZP 76/90) oraz w uchwale z dnia 19 grudnia 1991 r. (sygn. akt III CZP 133/91). Gdyby zatem przyjąć, iż przekazanie przedsiębiorstwa nie jest ani umową sprzedaży ani umową darowizny, ale jedynie organizacyjnym przyporządkowaniem przedsiębiorstwa, wchodzącego i tak w skład majątku wspólnego małżonków, drugiemu z nich, to czynność taka w ogóle nie wypełnia dyspozycji art. 5 ustawy o VAT (nie stanowi bowiem odpłatnej dostawy towarów) i nie rodzi obowiązku zapłaty podatku od towarów i usług. Gdyby jednakże przyjąć, iż małżonkowie zawrą umowę darowizny, również i wtedy obowiązek podatkowy, z mocy wyłączenia z art. 6 pkt 1 ustawy, nie powstanie. W takim wypadku, jeśli przesunięcie przedsiębiorstwa na rzecz drugiego małżonka nastąpi przed likwidacją działalności, remanent likwidacyjny wyniesie "zero".

W uzupełnieniu z dnia 26 października 2010 r. do wniosku Wnioskodawca wskazał, iż w jego ocenie, niezależnie od formy w jakiej zostanie przekazane przedsiębiorstwo, czynność ta nie będzie rodziła obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług.

Po pierwsze z uwagi na fakt, iż w przedmiotowej sprawie nie będzie miała miejsce jakakolwiek czynność prawna, lub zdarzenie prawne z którym ustawa wiąże obowiązek podatkowy. Gdyby nawet przyjąć, iż techniczno - organizacyjna czynność przekazania przedsiębiorstwa między małżonkami stanowi "transakcję zbycia" przedsiębiorstwa, to stosownie do art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług "przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części".

Słuszność takiego poglądu (zarówno w zakresie irrelewantności formy prawnej, jak i braku obowiązku podatkowego) potwierdził Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w wyroku z dnia 7 października 2009 r. (sygn. akt I SA/Po 491/2009), którego teza brzmi: "Wyłączone spod opodatkowania jest zarówno odpłatne, jak i nieodpłatne zbycie przedsiębiorstwa. Nie ma przy tym znaczenia forma zbycia - podatkowi nie będą zatem podlegać min. sprzedaż, aport, zamiana i darowizna, jeśli mają za przedmiot przedsiębiorstwo." Orzeczenie to stanowiło w swej treści potwierdzenie tezy zaprezentowanej wcześniej przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 17 kwietnia 2008 r. (sygn. akt SA/Wa 232/2008).

Wobec powyższego, niezależnie od formy czynności prawnej, ze względu na spełnienie dyspozycji art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż przekazanie przez niego przedsiębiorstwa małżonce nie będzie rodziło obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług. W związku z zakończeniem prowadzenia działalności gospodarczej przez podatnika, w związku z przekazaniem przedsiębiorstwa do dalszego prowadzenia żonie, nie wystąpi żaden obowiązek podatkowy w podatku VAT obciążający podatnika.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez towary - w świetle art. 2 pkt 6 ustawy o VAT- rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę w jakiej dokonano czynności prawnej.

Przy czym usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119 (art. 8 ust. 3 ustawy o VAT).

Natomiast, w świetle art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, przepisów ustawy o VAT nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

W niniejszej sprawie kwestią wymagającą interpretacji jest ustalenie istnienia lub nieistnienia podstaw do zastosowania przepisu art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

Pojęcie "transakcji zbycia" należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu "dostawy towarów" w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. "zbycie" obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem zbycia jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, nieodpłatne przekazanie, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Przepisy ustawy o VAT nie definiują terminu "przedsiębiorstwo" z tej przyczyny dla celów określenia zakresu pojęcia "przedsiębiorstwo" wykorzystuje się regulację zawartą w art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), który to przepis stanowi, że przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej.

Obejmuje ono w szczególności:

Zatem, składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, iż można mówić o nich jako o zespole, a nie zbiorze pewnych elementów. Istotne jest, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, tak żeby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej.

Jeżeli warunki, o których mowa w art. 55¹ Kodeksu cywilnego, zostaną spełnione, to wniesienie takiego aportu do innego podmiotu, nie będzie podlegało przepisom ustawy.

Należy tu wskazać również art. 55#61447; Kodeksu cywilnego, w którym ustawodawca wprowadza zasadę, że czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca prowadzi przedsiębiorstwo jako osoba fizyczna, prowadząca jednoosobowo działalność gospodarczą i jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem VAT.

Wnioskodawca ma zamiar przekazać małżonce nieodpłatnie prowadzone przedsiębiorstwo. Pomiędzy małżonkami nie będzie zawierana żadna umowa powodująca przeniesienie przedsiębiorstwa (jego składników) lecz dokonana zostanie czynność techniczno - organizacyjna przekazania przedsiębiorstwa, na podstawie protokołu przekazania przedsiębiorstwa przez Wnioskodawcę małżonce, do dalszego prowadzenia.

Żona Wnioskodawcy, której zostanie przekazane przedsiębiorstwo, będzie kontynuować prowadzenie działalności w takim samym zakresie jak Wnioskodawca jako czynny zarejestrowany podatnik VAT. Po przekazaniu przedsiębiorstwa Wnioskodawca zamierza zlikwidować prowadzona działalność gospodarczą.

W skład przekazywanego przedsiębiorstwa wchodzą dwie nieruchomości zabudowane, których właścicielem jest Skarb Państwa, a użytkownikami wieczystymi gruntów i właścicielami budynków w pierwszym przypadku Wnioskodawca wraz z małżonką (w 9/10) oraz jego brat i jego żona (w 1/10) w drugim - wyłącznie Wnioskodawca wraz z żoną na zasadzie art. 31 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. Nr 9, poz. 59 z późn. zm.). Wnioskodawca nie korzysta w ramach prowadzonej działalności z gruntów i innych nieruchomości, które byłyby przedmiotem dzierżawy czy najmu.

Wnioskodawca wskazał, iż przekazywane przedsiębiorstwo wypełnia definicję przedsiębiorstwa, zawartą w art. 55¹ Kodeksu cywilnego, w skład którego wchodzą:

Nie będą przekazywane następujące składniki: prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych i wierzytelności, prawa z papierów wartościowych koncesje, licencje, patenty i inne prawa własności przemysłowej, majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne, tajemnice przedsiębiorstwa gdyż nie występują one w przedsiębiorstwie Wnioskodawcy. Nie będą również przekazywane wierzytelności i środki pieniężne gdyż nie będą występowały na moment dokonania przekazania przedsiębiorstwa.

Przekazaniu będą podlegały również kredyty bankowe, które zostały zaciągnięte w związku z prowadzonym przez Wnioskodawcę przedsiębiorstwem.

Biorąc pod uwagę przytoczone przepisy prawa oraz przedstawiony opis zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, iż jeżeli przekazane żonie przedsiębiorstwo będzie stanowiło przedsiębiorstwo w rozumieniu w art. 55#185; Kodeksu cywilnego, to czynność taka wyłączona jest spod działania ustawy o podatku od towarów i usług tj. nie podlega opodatkowaniu tym podatkiem.

Kwestię obowiązku podatkowego, jaki wystąpiłby ewentualnie u Wnioskodawcy w związku z opodatkowaniem podatkiem od towarów usług towarów, które po nabyciu nie były przedmiotem dostawy reguluje art. 14 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają towary własnej produkcji i towary, które po nabyciu nie były przedmiotem dostawy towarów, w przypadku zaprzestania przez podatnika, o którym mowa w art. 15, będącego osobą fizyczną, wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu, obowiązanego na podstawie art. 96 ust. 6, do zgłoszenia zaprzestania działalności naczelnikowi urzędu skarbowego.

Przepis ten odnosi się więc do towarów, będących na stanie w dniu zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu.

Jeżeli zatem przekazanie całego przedsiębiorstwa żonie Wnioskodawcy nastąpi przed zaprzestaniem (likwidacją) działalności gospodarczej, wówczas na dzień tego zaprzestania nie wystąpią towary podlegające opodatkowaniu. Tym samym wartość takiego remanentu likwidacyjnego wyniesie "0".

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, że przekazanie przedsiębiorstwa małżonce nie będzie rodziło obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług oraz, że po stronie Wnioskodawcy nie wystąpi żaden obowiązek podatkowy, o którym mowa w art. 14 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, należało uznać za prawidłowe.

Jednocześnie należy dodać, że tut. organ nie jest władny do oceny dopuszczalności postępowania Wnioskodawcy i jego stanowiska na gruncie przepisów prawa innych niż przepisy prawa podatkowego. Tym samym przedmiotem niniejszej interpretacji była wyłącznie kwestia ekonomicznego przekazania władztwa nad przedsiębiorstwem, przy założeniu, że jest to przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 551 Kodeksu cywilnego.

Odnośnie wskazanych we wniosku orzeczeń WSA stwierdzić należy, iż zapadły one w indywidualnych sprawach i i tut. organ nie jest nimi związany.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego (w szczególności gdyby przedmiotem przekazania nie było przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego) lub zmiany stanu prawnego.

Odnośnie skutków podatkowych w podatku dochodowym od osób fizycznych, podatku od spadków i darowizn, podatku od czynności cywilnoprawnych, wynikających z przekazania przedsiębiorstwa małżonkowi, zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.