IBPP1/443-767/09/ES

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 22 lipca 2009 r. (data wpływu 24 lipca 2009 r.), uzupełnionym pismem z dnia 29 września 2009 r. (data wpływu 2 października 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odliczenia podatku VAT naliczonego z faktury dokumentującej cesję umowy leasingu samochodu osobowego marki Audi A4 - jest nieprawidłowe.

W dniu lipca 2009 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odliczenia podatku VAT naliczonego z faktury dokumentującej cesję umowy leasingu samochodu osobowego marki Audi A4.

Wniosek uzupełniono pismem z dnia 29 września 2009 r. (data wpływu 2 października 2009 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 21 września 2009 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W dniu 14 lipca 2009 r. Wnioskodawca podpisał aneks do umowy leasingu z dnia 15 lutego 2008 r., gdzie jako trzecia osoba Wnioskodawca występuje jako "Nowy Korzystający". W aneksie tym strony "Finansujący" Sp. z o.o. oraz dotychczasowy "Korzystający" postanowili, że z dniem 14 lipca 2009 r. Wnioskodawca wstępuje we wszelkie prawa i obowiązki dotychczasowego "Korzystającego" wynikające z umowy leasingu.

Powyższe wstąpienie w prawa i obowiązki dotychczasowego "Korzystającego" w aneksie powyższym zostało nazwane cesją. Dotychczasowy "Korzystający" zrzekł się w oparciu o tę cesję wszelkich roszczeń w stosunku do "Finansującego", w szczególności w związku z dokonanymi do dnia zawarcia aneksu płatnościami na rzecz "Finansującego".

Za sporządzenie powyższego aneksu "Finansujący" wystawił fakturę obciążeniową jako opłaty manipulacyjne i obciążył nią Wnioskodawcę tj. "Nowego Korzystającego".

Dodatkowo podpisany został aneks nr 1 do załącznika nr 2 umowy z dnia 15 lutego 2008 r., w którym "Finansujący" wraz z Wnioskodawcą "Nowym Korzystającym" ustalił wysokość rat od 18 do 24 w wysokości każdorazowo 2179,25 zł brutto oraz wysokość kwoty wykupu na wartość 25918,03 zł + VAT.

Stosownie do wspomnianego aneksu nr 1 do umowy leasingu z 15 lutego 2008 r. dotychczasowa "Korzystająca" wystawiła na Wnioskodawcę fakturę obciążeniową na kwotę 69000 zł brutto opisując ją jak poniżej: "sprzedaż cesji za samochód osobowy marki AUDI A4, z dokonaną spłatą za okres od lutego 2008 r. do lipca 2009 r.". W związku z tym, że Wnioskodawca zgodził się z wyceną tej transakcji, powyższą kwotę uregulował gotówką.

Ponadto Wnioskodawca dodaje, że jest zarejestrowanym podatnikiem, a przedmiotowy samochód jest wykorzystywany przez niego do wykonywania czynności opodatkowanych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z dnia 29 września 2009 r. - data wpływu 2 października 2009 r.):

Czy faktura sprzedającego w treści: "sprzedaż cesji za samochód marki AUDI A4 z dokonaną spłatą za okres od 02.2008 do 07.2009 r." umożliwia nabywcy rozliczenie podatku naliczonego na podstawie art. 86 ust. 7 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy (stanowisko ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z dnia 29 września 2009 r. - data wpływu 2 października 2009 r.), w związku z tym, że Wnioskodawca wszedł na podstawie aneksu do umowy leasingu w prawa "Nowego Korzystającego" ma prawo rozliczyć podatek naliczony na podstawie art. 86 ust. 7 ustawy o podatku od towarów i usług. Dlatego też w ramach faktury: "sprzedaż cesji za samochód osobowy......" rozlicza dopuszczalne 6000 zł jako podatek naliczony.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Zakres tych czynności został zdefiniowany w art. 7 i art. 8 cyt. ustawy.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 cyt. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Z uwagi na powyższe unormowania, pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 cyt. ustawy. Zauważyć jednak należy, iż usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym. W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Taka konstrukcja definicji świadczenia usług jest wyrazem zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji dokonywanych w ramach profesjonalnego obrotu gospodarczego.

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, że w dniu 14 lipca 2009 r. Wnioskodawca podpisał aneks do umowy leasingu z dnia 15 lutego 2008 r., gdzie jako trzecia osoba Wnioskodawca występuje jako "Nowy Korzystający". W aneksie tym strony "Finansujący" oraz dotychczasowy "Korzystający" postanowili, że z dniem 14 lipca 2009 r. Wnioskodawca wstępuje we wszelkie prawa i obowiązki dotychczasowego "Korzystającego" wynikające z ww. umowy leasingu.

Powyższe wstąpienie w prawa i obowiązki dotychczasowego "Korzystającego" w aneksie zostało nazwane cesją. Dotychczasowy "Korzystający" zrzekł się w oparciu o tę cesję wszelkich roszczeń w stosunku do "Finansującego", w szczególności w związku z dokonanymi do dnia zawarcia aneksu płatnościami na rzecz "Finansującego".

Za sporządzenie powyższego aneksu "Finansujący" wystawił fakturę obciążeniową jako opłaty manipulacyjne i obciążył nią Wnioskodawcę tj. "Nowego Korzystającego".

Dodatkowo podpisany został aneks nr 1 do załącznika nr 2 umowy 15 lutego 2008 r., w którym "Finansujący" wraz z Wnioskodawcą "Nowym Korzystającym" ustalił wysokość rat od 18 do 24 w wysokości każdorazowo 2179,25 zł brutto oraz wysokość kwoty wykupu na wartość 25918,03 zł + VAT.

Stosownie do wspomnianego aneksu nr 1 do umowy leasingu z 15 lutego 2008 r. dotychczasowy "Korzystający" wystawił na Wnioskodawcę fakturę obciążeniową na kwotę 69000 zł brutto opisując ją jak poniżej: "sprzedaż cesji za samochód osobowy marki AUDI A4, z dokonaną spłatą za okres od lutego 2008 r. do lipca 2009 r.".

W związku z tym, że Wnioskodawca zgodził się z wyceną tej transakcji, powyższą kwotę uregulował gotówką.

Wnioskodawca jest zarejestrowanym podatnikiem, a przedmiotowy samochód jest wykorzystywany przez niego do wykonywania czynności opodatkowanych.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktury dokumentującej sprzedaż cesji za samochód osobowy marki Audi A4 z dokonaną spłatą za okres od 2.2008 r. do 07.2009 r.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika więc, iż Wnioskodawca jako "Nowy Korzystający" na podstawie aneksu do umowy leasingu wstąpił we wszelkie prawa i obowiązki dotychczasowego "Korzystającego" wynikające z umowy leasingu. Powyższe wstąpienie w prawa i obowiązki dotychczasowego "Korzystającego" w aneksie tym zostało nazwane cesją. Dotychczasowy "Korzystający" zrzekł się w oparciu o tę cesję wszelkich roszczeń w stosunku do "Finansującego", w szczególności w związku z dokonanymi do dnia zawarcia aneksu płatnościami na rzecz "Finansującego".

Przeniesienie praw wynikających z umowy leasingu przez dotychczasowego leasingobiorcę na rzecz Wnioskodawcy jest zatem świadczeniem, za które dotychczasowy "Korzystający" otrzymuje ustalone przez Strony wynagrodzenie (świadczenie pieniężne). Pomiędzy Wnioskodawcą a dotychczasowym "Korzystającym" istnieje zatem więź o charakterze zobowiązaniowym, która na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług stanowi świadczenie usług za wynagrodzeniem, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy o VAT. Dotychczasowy korzystający podejmuje bowiem określone działania, za które otrzymuje wynagrodzenie. Natomiast Wnioskodawca staje się niewątpliwie beneficjentem tej czynności; jest bezpośrednim jej konsumentem, odbiorcą świadczenia odnoszącym korzyść o charakterze majątkowym. Natomiast zapłatę przez Wnioskodawcę na rzecz dotychczasowego "Korzystającego" odpowiedniego świadczenia pieniężnego należy uznać za wynagrodzenie w zamian za wyświadczoną przez dotychczasowego leasingobiorcę usługę. Świadczenie to winno być udokumentowane fakturą VAT.

W konsekwencji należy stwierdzić, iż wykonane przez dotychczasowego "Korzystającego" odpłatne przeniesienie na Wnioskodawcę praw wynikających z umowy leasingu samochodu osobowego, stanowi świadczenie usług, które podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na zasadach ogólnych.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 cyt. ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Natomiast zgodnie z uregulowaniami art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) cyt. ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Zatem podstawową zasadą dla realizacji prawa do odliczenia podatku naliczonego, jest związek tego podatku z wykonywaniem czynności opodatkowanych przez podatnika tego podatku. Aby zatem podatnik miał prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z wystawionych faktur VAT, zakupy dokumentowane tymi fakturami muszą być związane (w sposób bezpośredni i bezsporny) z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika. Powyższa zasada wyklucza możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów i usług, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych (czynności zwolnione od podatku VAT, czynności niepodlegające opodatkowaniu podatkiem VAT).

Ustawodawca stworzył podatnikom prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez nich zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego że zakupy towarów i usług będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Ze stanu faktyc

znego przedstawionego we wniosku wynika, że Wnioskodawca jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług, a przedmiotowy samochód jest wykorzystywany przez niego do wykonywania czynności opodatkowanych.

Biorąc zatem pod uwagę przepisy art. 8 ust. 1 oraz art. 86 ust. 1 cyt. ustawy o VAT, w przedstawionym stanie faktycznym stwierdzić należy, iż Wnioskodawcy przysługuje pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktury VAT dokumentującej czynność cesji umowy leasingu samochodu osobowego, w wyniku której Wnioskodawca wstąpił w prawa i obowiązki dotychczasowego leasingobiorcy. Powyższe prawo będzie przysługiwało pod warunkiem niezaistnienia negatywnych przesłanek określonych w art. 88 cyt. ustawy i wyłącznego związku przedmiotowego samochodu z wykonywanymi przez Wnioskodawcę czynnościami opodatkowanymi.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy, że w ramach faktury: "sprzedaż cesji za samochód osobowy" rozlicza tylko dopuszczalne 6000 zł jako podatek naliczony, należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienia się, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest tylko i wyłącznie kwestia prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktury dokumentującej cesję umowy leasingu samochodu osobowego marki Audi A4, nie dotyczy natomiast prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących wpłacane przez Wnioskodawcę raty leasingowe oraz zakup samochodu od firmy leasingowej, gdyż w tym zakresie Wnioskodawca nie zadał pytania, nie opisał wyczerpująco stanu faktycznego i nie przedstawił własnego stanowiska w tej sprawie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.