IBPP1/443-739/09/BM

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 27 lipca 2009 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP1/443-739/09/BM

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 5 maja 2009 r. (data wpływu 7 maja 2009 r.), uzupełnionym pismem z dnia 30 czerwca 2009 r. (data wpływu 2 lipca 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania za usługę jednorazowej premii (opłaty) za wprowadzenie nowego asortymentu - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 maja 2009 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie w zakresie uznania za usługę jednorazowej premii (opłaty) za wprowadzenie nowego asortymentu.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 30 czerwca 2009 r. (data wpływu 2 lipca 2009 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 19 czerwca 2009 r. znak: IBPP1/443-445/09/BM.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca wskazał, iż z tego tytułu, że Wnioskodawca zmienia asortyment dostarczonych towarów w okresie realizacji kontraktu i proponuje kontrahentowi zakup towaru, którego dotychczas u Wnioskodawcy nie nabywał, żąda jednorazowej premii (opłaty) za wprowadzenie każdorazowego towaru, warunkując tym zakup tego towaru w firmie Wnioskodawcy. Wyżej wymienione premie były wypłacane w 2008 r. zgodnie z zawartymi umowami handlowymi.

Wnioskodawca wskazał ponadto, że w przypadku wprowadzenia do oferty handlowej nowego towaru i przedstawienia jej kontrahentom, niektórzy kontrahenci zazwyczaj telefonicznie zgłaszają żądanie zapłaty jednorazowej premii (opłaty), jako warunek skorzystania z oferty Wnioskodawcy i według przedstawianych przez kontrahentów informacji jest to związane z dodatkowymi kosztami jakie ponoszą wprowadzając ten towar do swego systemu informatycznego. Rozmowy są prowadzone telefonicznie i telefonicznie jest wyrażana akceptacja Wnioskodawcy dla postawionego żądania kontrahenta.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, że wyczerpująco przedstawił we wniosku o interpretację oraz w piśmie z dnia 30 czerwca 2009 r. stan faktyczny i swoją jego ocenę, w których wyraźnie stwierdza, że opisywane działania (zakup towarów przez kontrahentów) nie stanowią żadnej usługi.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w świetle ustawy o VAT premia, o której mowa w opisie stanu faktycznego jest usługą w rozumieniu ustawy o VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, premia ta nie jest usługą w rozumieniu ustawy VAT. W ramach swobody zawierania umów strony mogą zawrzeć taka umowę. Premie z tytułu wprowadzania nowego towaru do sprzedaży jest również elementem umów handlowych i nie jest usługą. Sprzedający nie zamawia u kupującego żadnej usługi. Godzi się na poniesienie określonych kosztów i nie jest to czynność podlegająca podatkowi VAT. W tym przypadku kupujący jest zobowiązany wystawić notę księgową obciążającą sprzedającego. Co prawda jest to związane z określonym zachowaniem kupującego ale określonym zachowaniem kupującego jest sam fakt kupowania u sprzedającego, to na pewno nie jest to dowodem na świadczenie usług przez kupującego na rzecz sprzedającego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1.

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2.

eksport towarów;

3.

import towarów;

4.

wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5.

wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 7 ust. 1 tej ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1.

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2.

zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3.

świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 ustawy o VAT.

Pojęcie usługi według ustawy o podatku od towarów i usług jest szersze od definicji usługi w rozumieniu klasyfikacji statystycznych. Oznacza to, że w definicji tej mieszczą się również określone zachowania, które nie zostały sklasyfikowane w PKWiU, o której mowa w art. 8 ust. 3 powołanej ustawy. Zauważyć jednak należy, iż usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym. W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Na podstawie art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2 22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Natomiast zgodnie z art. 29 ust. 4 ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 listopada 2008 r., obrót zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, a także kwot wynikających z dokonanych korekt faktur.

Stosownie do art. 29 ust. 4, ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 grudnia 2008 r., podstawę opodatkowania zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4b.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż z tego tytułu, że Wnioskodawca zmienia asortyment dostarczonych towarów w okresie realizacji kontraktu i proponuje kontrahentowi zakup towaru, którego dotychczas u Wnioskodawcy nie nabywał, kontrahent żąda jednorazowej premii (opłaty) za wprowadzenie każdorazowego towaru, warunkując tym zakup tego towaru w firmie Wnioskodawcy. Wyżej wymienione premie były wypłacane w 2008 r. zgodnie z zawartymi umowami handlowymi. W przypadku wprowadzenia do oferty handlowej nowego towaru i przedstawienia jej kontrahentom, niektórzy kontrahenci zazwyczaj telefonicznie zgłaszają żądanie zapłaty jednorazowej premii (opłaty), jako warunek skorzystania z oferty Wnioskodawcy i według przedstawianych przez kontrahentów informacji jest to związane z dodatkowymi kosztami jakie ponoszą wprowadzając ten towar do swego systemu informatycznego. Rozmowy są prowadzone telefonicznie i telefonicznie jest wyrażana nasza akceptacja dla postawionego żądania kontrahenta.

W świetle powyższego należy stwierdzić, że opisana przez Wnioskodawcę premia nie ma charakteru dobrowolnego, ale uzależniona jest od określonego zachowania kupującego. Usługobiorcą jest dostawca, który realizuje swój interes ekonomiczny poprzez tworzenie sytuacji, w której kupujący decyduje się na zakup u niego, a nie u innego dostawcy.

Wypłata premii pieniężnej jest w tym przypadku rodzajem wynagrodzenia za określone zachowanie się nabywcy w stosunku do sprzedawcy polegające na podjęciu przez niego dodatkowych działań w postaci wprowadzenia do swego systemu informatycznego nowego asortymentu, wprowadzenia do oferty handlowej nowego towaru i przedstawienia jej kontrahentom. Zatem opisane zachowanie nabywcy stanowi w tym przypadku świadczenie usługi za wynagrodzeniem na rzecz sprzedającego. Jako zapłatę za wykonaną usługę podatnik otrzymuje zapłatę w postaci premii pieniężnej.

Należy więc przyjąć, iż powyższe stanowi świadczenie usługi za wynagrodzeniem, o której mowa w art. 8 ust. 1 ustawy o podatku VAT.

Tym samym pomiędzy stronami zaistniała więź o charakterze zobowiązaniowym, która na gruncie ustawy o VAT stanowi świadczenie usługi za wynagrodzeniem.

W myśl art. 41 ust. 13 ustawy o VAT towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, niewymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, podlegają opodatkowaniu stawką w wysokości 22%, z wyjątkiem tych, dla których w ustawie lub przepisach wykonawczych określono inną stawkę.

Zatem w przedmiotowej sytuacji, świadczenie przez kontrahenta na rzecz Wnioskodawcy wskazanych wyżej usług, za które wypłacane jest wynagrodzenie nazwane premią pieniężną (opłatą) za wprowadzenie nowego asortymentu, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według 22% stawki podatku VAT, oraz winno być udokumentowane poprzez wystawienie przez świadczącego usługę - kontrahenta Wnioskodawcy faktury VAT na rzecz nabywcy usług, tj. Wnioskodawcy wypłacającego przedmiotową premię pieniężną.

W świetle powyższego kontrahent Wnioskodawcy jest obowiązany z tytułu świadczonej usługi, za którą otrzymuje wynagrodzenie w postaci premii pieniężnej (opłaty) za wprowadzenie nowego asortymentu do wystawienia faktury VAT, stwierdzającej dokonanie sprzedaży, zgodnie z art. 106 ustawy o VAT.

W myśl art. 106 ust. 1 ustawy o VAT podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Zgodnie z § 4 ust. 1, obowiązującego od dnia 1 grudnia 2008 r., rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337 z późn. zm.), zarejestrowani podatnicy jako podatnicy VAT czynni, posiadający numer identyfikacji podatkowej, wystawiają faktury oznaczone wyrazami "FAKTURA VAT". Elementy, jakie powinna zawierać faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży określa § 5 ust. 1 cyt. powyżej rozporządzenia.

Należy zauważyć, iż w stanie prawnym obowiązującym do dnia 30 listopada 2008 r. kwestie regulowane przywołanymi wyżej przepisami § 4 ust. 1 i § 5 ust. 1 ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. były zawarte w § 8 ust. 1 i § 9 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798 z późn. zm.).

Reasumując, w ocenie tut. organu należy uznać, iż w przedstawionym stanie faktycznym mamy do czynienia ze świadczeniem usług za wynagrodzeniem podlegającym opodatkowaniu, które kontrahent Wnioskodawcy winien udokumentować fakturą VAT.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl