IBPP1/443-699/13/AW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku 26 lipca 2013 r. (data wpływu 2 sierpnia 2013 r.), uzupełnionym pismem z 30 października 2013 r. (data wpływu 5 listopada 2013 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości jest:

* prawidłowe - w odniesieniu do budynku oraz działki nr ewid. 22/1;

* nieprawidłowe - w odniesieniu do niezabudowanych działek nr ewid. 21/3, 22/3, 63/1.

W dniu 2 sierpnia 2013 r. do tut. Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości.

Wniosek uzupełniono pismem z 30 października 2013 r. (data wpływu 5 listopada 2013 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z 22 października 2013 r. znak IBPP1/443-699/13/AW.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka planuje sprzedać posiadaną nieruchomość składającą się z budynku oraz gruntu. Nieruchomość została nabyta 14 lat temu, tj. w dniu 18 sierpnia 2000 r. od osoby fizycznej, która sprzedawała ww. nieruchomość jako osoba prywatna, czyli nie w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Transakcja została udokumentowana stosownym aktem notarialnym, nie została wystawiona faktura. Spółka nie miała więc prawa do odliczenia podatku naliczonego.

W pierwszych latach posiadania nieruchomości przez Spółkę (lata 2000-2002) zostały poniesione istotne nakłady inwestycyjne przekraczające 30% wartości początkowej nieruchomości.

W kolejnych latach nie ponoszono już takich nakładów, w szczególności od których Spółce przysługiwałoby prawo do odliczenia podatku naliczonego.

W uzupełnieniu wniosku podano ponadto, że:

1. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą od dnia 25 lipca 1993 r. w zakresie usług spedycyjnych (działalność pozostałych agencji transportowych).

2. Wnioskodawca jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług od początku swojej działalności, tj. od 1993 r.

3. Przedmiotem działalności gospodarczej Wnioskodawcy jest działalność pozostałych agencji transportowych (PKD 59-29-C).

4. Nieruchomość została nabyta w celu prowadzenia działalności gospodarczej i tak była (i jest nadal) wykorzystywana przez cały okres jej posiadania.

5. Nieruchomość była wykorzystywana w prowadzonej działalności gospodarczej jako budynek biurowy oraz siedziba Spółki.

6. Nieruchomość została wprowadzona do ewidencji środków trwałych po jej zakupie i przeprowadzeniu modernizacji w roku 2002.

7. Nieruchomość stanowi kilka działek ewidencyjnych, przy czym budynek znajduje się na jednej działce (nr ewid. 22/1), pozostałe działki (21/3, 22/3, 63/1) są niezabudowane. Budynek jest trwale związany z gruntem.

8. W różnych okresach działalności Wnioskodawcy, wynajmowano niepotrzebne Wnioskodawcy pomieszczenia stanowiące niewielką część powierzchni budynku. Wnioskodawca otrzymywał czynsz z tytułu najmu.

9. Umowy najmu na opisane wyżej części powierzchni budynku zawierano w datach 1 września 2009 r., 9 października 2007 r. oraz 11 czerwca 2006 r. Najemcy "następowali po sobie" tj. w danym okresie obowiązywała wyłącznie jedna umowa.

10. Wnioskodawca nabył nieruchomość zabudowaną budynkiem mieszkalnym, po czym dokonał jego modernizacji oraz rozbudowy. W wyniku tych działań powstał budynek biurowy.

11. Budynek nabyto od osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej, pod rządami "starej" ustawy o podatku od towarów i usług, transakcja nie została udokumentowana fakturą VAT. Po przeprowadzonej przez Wnioskodawcę modernizacji, to Wnioskodawca korzystał z budynku. Natomiast wydanie części pomieszczeń najemcom w wykonaniu czynności opodatkowanych odbyło się w datach, o których mowa w punkcie 9.

12. Wnioskodawca ponosił wydatki na ulepszenie budynku w kwocie przekraczającej 30% jego wartości początkowej, co do których przysługiwało mu prawo do obniżenia podatku należnego. Po przeprowadzonej modernizacji, której dotyczyły wydatki na ulepszenie. Wnioskodawca wykorzystywał budynek przez okres przekraczający 5 lat, tj. od roku 2003, do czynności opodatkowanych.

13. Jeżeli moment nabycia budynku uznamy za jego pierwsze zasiedlenie to okres między pierwszym zasiedleniem a dostawą przekroczy 13 lat.

14. Na pytanie Organu: "Czy posadowiony na nieruchomości budynek będzie w momencie dostawy budynkiem w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 243, poz. 1623 z późn. zm.) i Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 z późn. zm.), Wnioskodawca odpowiedział: "Budynek pozostanie budynkiem w momencie dostawy, w rozumieniu powołanych przepisów".

15. Budynek będzie miał symbol PKOB 1220 - budynki biurowe.

16. Sprzedawany budynek nie jest budynkiem mieszkalnym jednorodzinnym, którego powierzchnia przekracza 300 m.kw.

17. Na pytanie Organu: "Jeżeli którakolwiek z działek składających się na przedmiotową nieruchomość będzie w momencie sprzedaży działką niezabudowaną to należy wyjaśnić, jakie jest jej przeznaczenie według obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego oraz czy dla tej działki została wydana (lub na dzień sprzedaży będzie wydana) decyzja o warunkach zabudowy - jeśli tak to jaki rodzaj zabudowy przewiduje", Wnioskodawca odpowiedział: "Pozostałe działki (tekst jedn.: te, na których nie jest posadowiony budynek) mają przeznaczenie pod zabudowę mieszkaniową".

18. Nieruchomość nie została sprzedana - wniosek dotyczy zdarzenia przyszłego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w powyższym stanie faktycznym Spółka może zastosować zwolnienie z podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10-10a oraz art. 43 ust. 7a ustawy o podatku, przy sprzedaży opisanej powyżej nieruchomości.

Zdaniem Wnioskodawcy, należy zastosować zwolnienie z podatku. Zgodnie z wymaganiami ustawy o podatku od towarów i usług:

* nieruchomość została nabyta w dniu 18 sierpnia 2000 r., tak więc od dnia nabycia upłynęło prawie 14 lat, co wyczerpuje przesłanki nabycia w ramach pierwszego zasiedlenia budynku lub w okresie do 2 lat licząc od pierwszego zasiedlenia;

* zakup od osoby prywatnej, w szczególności nieudokumentowany fakturą VAT, wyczerpuje przesłankę braku prawa do odliczenia podatku naliczonego przy zakupie nieruchomości;

* podatnik w ciągu ostatnich 5 lat nie ponosił wydatków na ulepszenie, w stosunku do których miałby prawo do odliczenia podatku naliczonego, a których wartość przekraczałaby 30% wartości początkowej nieruchomości;

* nieruchomość w stanie ulepszonym była i jest wykorzystywana do czynności opodatkowanych przez okres dłuższy niż 5 lat przed datą planowanej sprzedaży.

Tak więc definitywnie zostały wypełnione wymagania ustawy, od których spełnienia zależy zastosowanie zwolnienia od podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za:

* prawidłowe - w odniesieniu do budynku oraz działki nr ewid. 22/1;

* nieprawidłowe - w odniesieniu do niezabudowanych działek nr ewid. 21/3, 22/3, 63/1.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W świetle art. 2 pkt 6 powołanej ustawy, towarami są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 tej ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Według art. 15 ust. 1 ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 tej ustawy działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Kwestię wysokości opodatkowania reguluje art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, zgodnie z którym stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 ustawy.

Na mocy art. 146a pkt 1 ww. ustawy w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Wszelkie zaś odstępstwa od tej zasady poprzez zastosowanie obniżonej stawki lub zwolnienie z opodatkowania, należy uznać za wyjątek w stosowaniu ww. przepisu.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy o VAT.

Według art. 43 ust. 1 pkt 9 tej ustawy zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Na podstawie art. 2 pkt 33 cyt. ustawy, ilekroć w jej przepisach jest mowa o terenach budowlanych - rozumie się przez to grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Artykuł 43 ust. 1 pkt 10 powołanej ustawy stanowi, że zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Według art. 2 pkt 14 ustawy o VAT ilekroć w jej przepisach mowa jest o pierwszym zasiedleniu - rozumie się przez to oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Z przepisu tego wynika, że przez pierwsze zasiedlenie należy rozumieć objęcie we władanie budynku, budowli lub ich części przez pierwszego nabywcę lub pierwszego użytkownika. Przedmiotowa nieruchomość nie musi być faktycznie zamieszkała czy użytkowana, lecz winna być przejęta przez nabywcę do użytkowania. Wydanie przedmiotowego obiektu nabywcy winno nastąpić w ramach wykonania przez sprzedającego czynności podlegających opodatkowaniu.

Z powyższej definicji wynika, że oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności podlegających opodatkowaniu, a za takie należy rozumieć sprzedaż, aport, a także najem czy dzierżawę.

Zatem aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do oddania budynku (budowli lub ich części) do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Jeżeli więc podatnik wybuduje obiekt lub go zmodernizuje, przy czym nakłady na ulepszenie przekroczą 30% jego wartości początkowej, a następnie obiekt ten (lub ulepszenie) zostanie oddany do użytkowania (wprowadzony do ewidencji środków trwałych), nie oznacza to, że został on zasiedlony. Oddanie do użytkowania nie nastąpiło bowiem w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie ma miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany budynek (budowla) zostanie sprzedany lub np. wniesiony aportem bądź oddany w najem czy dzierżawę, bowiem zarówno sprzedaż, aport, najem, jak i dzierżawa są czynnościami podlegającymi opodatkowaniu.

Natomiast w sytuacji gdy nie ma zastosowania zwolnienie od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, należy sprawdzić zakres zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10a tej ustawy.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a tej ustawy zwalnia się dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

Treść art. 43 ust. 7a powyższej ustawy wskazuje, że warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Ponadto w świetle art. 29 ust. 5 cytowanej ustawy w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Jak wynika z przedstawionego zdarzenia przyszłego, w dniu 18 sierpnia 2000 r. Wnioskodawca nabył nieruchomość od osoby fizycznej, która sprzedawca ją nie w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Transakcja została udokumentowana stosownym aktem notarialnym, nie została wystawiona faktura. Spółka nie miała więc prawa do odliczenia podatku naliczonego.

Nieruchomość została nabyta w celu prowadzenia działalności gospodarczej i tak była (i jest nadal) wykorzystywana przez cały okres jej posiadania jako budynek biurowy oraz siedziba Spółki. Nieruchomość została wprowadzona do ewidencji środków trwałych po jej zakupie i przeprowadzeniu modernizacji w roku 2002. Wnioskodawca ponosił wydatki na ulepszenie budynku w kwocie przekraczającej 30% jego wartości początkowej, co do których przysługiwało mu prawo do obniżenia podatku należnego. Po przeprowadzonej modernizacji, której dotyczyły wydatki na ulepszenie. Wnioskodawca wykorzystywał budynek przez okres przekraczający 5 lat, tj. od roku 2003, do czynności opodatkowanych. Po przeprowadzonej modernizacji, to Wnioskodawca korzystał z budynku.

W różnych okresach działalności Wnioskodawcy, wynajmowano niepotrzebne Wnioskodawcy pomieszczenia stanowiące niewielką część powierzchni budynku. Wnioskodawca otrzymywał czynsz z tytułu najmu. Umowy najmu na opisane wyżej części powierzchni budynku zawierano w datach 1 września 2009 r., 9 października 2007 r. oraz 11 czerwca 2006 r. Najemcy "następowali po sobie" tj. w danym okresie obowiązywała wyłącznie jedna umowa.

W momencie dostawy budynek będzie miał symbol PKOB 1220 - budynki biurowe.

Nieruchomość stanowi kilka działek ewidencyjnych, przy czym budynek znajduje się na jednej działce (nr ewid. 22/1), pozostałe działki (21/3, 22/3, 63/1) są niezabudowane. Budynek jest trwale związany z gruntem. Pozostałe działki (tekst jedn.: te, na których nie jest posadowiony budynek) mają przeznaczenie pod zabudowę mieszkaniową.

Biorąc pod uwagę wynikający z wniosku opis sprawy oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego, należy więc stwierdzić, że w stosunku do tych części budynku, które były przedmiotem umów najmu będzie możliwe zastosowanie zwolnienia od podatku na podstawie przytoczonego wcześniej art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, który zwalnia od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Jak bowiem wynika z wniosku, części te - po ulepszeniu stanowiącym co najmniej 30% wartości początkowej dokonanym 2002 r. - były przez Wnioskodawcę wykorzystywana do realizacji usługi najmu, tj. oddane do użytkowania w wykonaniu czynności podlegającej opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi w 2006 r., 2007 r. i 2009 r. Usługa najmu świadczona przez podatnika podatku VAT, jest czynnością podlegającą opodatkowaniu tym podatkiem. Powyższe wypełnia więc definicję pierwszego zasiedlenia, o której mowa w art. 2 pkt 14 ustawy o VAT co oznacza, że dostawa wymienionych części budynku będzie korzystać ze zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT ponieważ nie będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia, które nastąpiło w wyniku realizacji ww. usług, a pomiędzy zasiedleniem a dostawą tych części obiektu nie upłynie okres krótszy niż 2 lata.

Natomiast w odniesieniu do tej części budynku, która nie była przedmiotem umów najmu, nie będzie możliwe zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Jak wynika bowiem z wniosku, w stosunku do tej części budynku nie nastąpiło jeszcze pierwsze zasiedlenie w rozumieniu przepisów art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, gdyż po ulepszeniu część ta nie została wydana do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Dopiero planowana przez Wnioskodawcę sprzedaż spowoduje, że dojdzie do pierwszego zasiedlenia tej części budynku co oznacza, że jej dostawa będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia.

Okoliczność ta wyklucza możliwość zastosowania zwolnienia od podatku przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT z uwagi na spełnienie warunku określonego w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a tej ustawy.

Jednakże dostawa tej części budynku, która nie była przedmiotem umów najmu będzie mogła korzystać ze zwolnienia od podatku podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a w związku z art. 43 ust. 7a ustawy o VAT.

Wnioskodawca zrealizował przewidziany w art. 43 ust. 1 pkt 10a lit. a ustawy o VAT warunek umożliwiający skorzystanie ze zwolnienia od podatku tej dostawy, tj. w stosunku do tego budynku nie przysługiwało mu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, ale nie zrealizował warunku przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 10a lit. b ustawy o VAT, bowiem podał, że ponosił wydatki na ulepszenie budynku, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego i wydatki te były wyższe niż 30% wartości początkowej tego budynku.

Jednakże w przedmiotowej sprawie zastosowanie znajdzie przepis art. 43 ust. 7a powyższej ustawy wskazujący, że warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat, co - jak podał Wnioskodawca - nastąpiło w wyniku prowadzenia przez niego w przedmiotowym budynku czynności opodatkowanych.

Podsumowując, dostawa tej części budynku, która była przedmiotem umów najmu będzie korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, natomiast dostawa tej części budynku, która nie była przedmiotem umów najmu będzie korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a tej ustawy.

W myśl przytoczonego art. 29 ust. 5 ww. ustawy, ze zwolnienia od podatku będzie korzystać również grunt, z którym budynek ten jest trwale związany, tj. - jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego - działka o numerze ewidencyjnym 22/1.

W świetle tego przepisu grunt, na którym są posadowione budynki, budowle lub ich części dzieli byt prawny budynków w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony. Sprzedaż gruntu w takim przypadku nie ma charakteru samodzielnego, lecz jest związana z obiektem, który z tym gruntem jest trwale związany.

Należy tu jednak mieć na uwadze, że grunt, z którym trwale związany jest budynek (budowla lub jej część) rozumiany jest jako wyodrębniona geodezyjnie działka gruntu.

Zgodnie bowiem z art. 4 pkt 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami z dnia 21 sierpnia 1997 r. (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 102, poz. 651 z późn. zm.), ilekroć w ustawie jest mowa o nieruchomości gruntowej - należy przez to rozumieć grunt wraz z częściami składowymi, z wyłączeniem budynków i lokali, jeżeli stanowią odrębny przedmiot własności.

W myśl art. 4 pkt 3 ww. ustawy, ilekroć mowa jest w niej o działce gruntu - należy przez to rozumieć niepodzieloną, ciągłą część powierzchni ziemskiej stanowiącą część lub całość nieruchomości gruntowej.

Ponadto, zgodnie z § 9 ust. 1 rozporządzenia Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa z dnia 29 marca 2001 r. w sprawie ewidencji gruntów i budynków (Dz. U. Nr 38, poz. 454), działkę ewidencyjną stanowi ciągły obszar gruntu, położony w granicach jednego obrębu, jednorodny pod względem prawnym, wydzielony z otoczenia za pomocą linii granicznych.

Według § 9 ust. 2 tego rozporządzenia, sąsiadujące ze sobą działki ewidencyjne, będące przedmiotem tych samych praw oraz władania tych samych osób lub jednostek organizacyjnych, wykazuje się w ewidencji jako odrębne działki ewidencyjne, jeżeli:

Powyższe oznacza, że szerokie pojęcie "nieruchomość" nie jest tożsame z pojęciem "działki", która jest najmniejszą wyodrębnioną jednostką gruntu. Za uprawnione zatem należy przyjąć, że skoro budynek posadowiony jest na jednej geodezyjnie wyodrębnionej działce - w rozpatrywanej sprawie - o numerze ewidencyjnym 22/1, to tylko ta działka podlega jednolitemu traktowaniu podatkowemu w VAT takim jak budynek, który jest z nią trwale związany.

Ponieważ dostawa przedmiotowego budynku - co wykazano powyżej - będzie korzystać ze zwolnienia od podatku, również dostawa działki nr ewid. 22/1, z którą budynek ten jest trwale związany, będzie korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 29 ust. 5 ustawy o VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w tej części uznano za prawidłowe.

Należy jednak mieć na uwadze, że dostawa pozostałych działek, które nie są zabudowane, nie będzie podlegać tym samym zasadom dotyczącym dostawy działki zabudowanej lecz będzie rozpatrywana odrębnie.

Na pytanie Organu zadane w wezwaniu z 22 października 2013 r.: "Jeżeli którakolwiek z działek składających się na przedmiotową nieruchomość będzie w momencie sprzedaży działką niezabudowaną to należy wyjaśnić, jakie jest jej przeznaczenie według obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego oraz czy dla tej działki została wydana (lub na dzień sprzedaży będzie wydana) decyzja o warunkach zabudowy - jeśli tak to jaki rodzaj zabudowy przewiduje", Wnioskodawca w piśmie z 30 października 2013 r. odpowiedział, że: "Pozostałe działki (tekst jedn.: te, na których nie jest posadowiony budynek) mają przeznaczenie pod zabudowę mieszkaniową".

Z brzmienia art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT wynika, że zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane, natomiast z brzmienia art. 2 pkt 33 cyt. ustawy wynika, że przez tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Ponieważ Wnioskodawca podał, że pozostałe działki (tekst jedn.: te, na których nie jest posadowiony budynek czyli działki o numerach ewidencyjnych 21/3, 22/3 i 63/1) mają przeznaczenie pod zabudowę mieszkaniową, przeto nie mogą korzystać ze zwolnienia od podatku na mocy przepisów ustawy o VAT.

Zatem dostawa działek o numerach ewidencyjnych 21/3, 22/3 i 63/1 będzie opodatkowana stawką w wysokości 23% zgodnie z art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w tej części uznano za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego bądź zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Józefa Ignacego Kraszewskiego 4A, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.