IBPP1/443-697/09/BM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 3 lipca 2009 r. (złożonym w tut. organie w dniu 3 lipca 2009 r.), uzupełnionym pismem z dnia 18 września 2009 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obliczania płatności zaliczkowych w przypadku składnia deklaracji VAT za okresy kwartalne - jest prawidłowe.

W dniu 3 lipca 2009 r. złożono w tut. organie ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 18 września 2009 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie: Czy korekta deklaracji dla podatku od towarów i usług, dokonana w dniu 9 czerwca 2009 r. za miesiąc styczeń 2009 r., na podstawie którego wyznaczana jest zaliczka za kwiecień 2009 r., w sytuacji gdy taka korekta jest dokonana już po zapłacie zaliczki za kwiecień ale jeszcze przed dokonaniem kwartalnego rozliczenia podatku od towarów i usług, spowoduje, że powstanie zaległość w podatku od towarów i usług z tytułu nie zapłaconej w pełnej kwocie zaliczki za miesiąc kwiecień 2009 r. w wysokości należnego zobowiązania za styczeń 2009 r. tzn. czy należy dopłacać do zaliczki za kwiecień 2009 r. i czy powstanie obowiązek zapłaty odsetek od tej zaliczki.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca wskazał, że do 31 marca 2009 r. dokonywał rozliczenia podatku od towarów i usług za okresy miesięczne w terminie do 25 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy. Za styczeń 2009 r. Spółka zadeklarowała i dokonała zapłaty podatku od towarów i usług w dniu 25 lutego 2009 r. Od dnia 1 kwietnia 2009 r. Spółka rozpoczęła rozliczać podatek od towarów i usług za okresy kwartalne w terminie do 25 dnia miesiąca następującego po kwartale, w którym powstał obowiązek podatkowy. Spółka wcześniej powiadomiła Naczelnika Urzędu Skarbowego o wyborze metody rozliczenia i złożyła zgłoszenie aktualizacyjne VAT-R. W dniu 25 maja 2009 r.

Spółka jako podmiot rozpoczynający dokonywanie rozliczeń za okresy kwartalne, dokonała zapłaty zaliczki w podatku od towarów i usług za miesiąc kwiecień 2009 r., zgodnie z art. 103 ust. 2e ustawy o podatku od towarów i usług w wysokości należnego zobowiązania podatkowego za styczeń 2009 r. tj. pierwszy miesiąc ostatniego kwartału, w którym Spółka rozliczała się za okresy miesięczne. W dniu 9 czerwca 2009 r. w wyniku wewnętrznej weryfikacji Spółka stwierdziła, że zostało zaniżone zobowiązanie za okres rozliczeniowy miesiąc styczeń 2009 r. W związku z powyższym została złożona korekta deklaracji i dokonano zapłaty podatku wraz z odsetkami. Zaliczka za miesiąc kwiecień została wpłacona w dniu 25 maja 2009 r. w wysokości odpowiadającej należnemu zobowiązaniu wynikającemu z deklaracji za miesiąc styczeń 2009 r., złożonej w dniu 25 luty 2009 r. tj. przed złożeniem korekty za miesiąc styczeń 2009 r., ponieważ w dniu 25 maja 2009 r. nie była znana wysokość zobowiązania po korekcie deklaracji za styczeń 2009 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy korekta deklaracji dla podatku od towarów i usług, dokonana w dniu 9 czerwca 2009 r. za miesiąc styczeń 2009 r., na podstawie którego wyznaczana jest zaliczka za kwiecień 2009 r., w sytuacji gdy taka korekta jest dokonana już po zapłacie zaliczki za kwiecień ale jeszcze przed dokonaniem kwartalnego rozliczenia podatku od towarów i usług, spowoduje, że powstanie zaległość w podatku od towarów i usług z tytułu nie zapłaconej w pełnej kwocie zaliczki za miesiąc kwiecień 2009 r. w wysokości należnego zobowiązania za styczeń 2009 r. tzn. czy należy dopłacać do zaliczki za kwiecień 2009 r. i czy powstanie obowiązek zapłaty odsetek od tej zaliczki.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 103 ust. 2e występując jako podatnik rozpoczynający od dnia 1 kwietnia 2009 r. dokonywanie rozliczeń za okresy kwartalne, wpłaciła w dniu 25 maja 2009 r. zaliczkę w prawidłowej wysokości tzn. w wysokości należnego zobowiązania podatkowego za pierwszy miesiąc tj. styczeń 2009 r. będący ostatnim kwartałem, w którym Spółka rozliczała się za okresy miesięczne. Spółka dokonała w dniu 25 maja 2009 r. zapłaty zaliczki w takiej wysokości jak wynikała z deklaracji za styczeń 2009 r. w dniu 25 maja 2009 r. W momencie zapłaty zaliczki nie były znane jeszcze okoliczności powodujące korektę deklaracji za styczeń 2009 r. zatem Spółka w dniu 25 maja 2009 r. nie miała możliwości zapłacić zaliczki w innej wysokości niż w tej która wynikała z deklaracji za styczeń 2009 r. złożonej w dniu 25 lutego 2009 r. W praktyce obrotu gospodarczego występuje bardzo wiele zdarzeń powodujących, że po złożeniu deklaracji Spółka dokonuje korekty. Korygowanie podatku może przebiegać w dwóch kierunkach: zmniejszania lub zwiększenia podatku naliczonego lub należnego. Każda z powyższych sytuacji powoduje zawyżenie kwoty zobowiązania podatkowego albo zaniżenie kwoty podatku do zwrotu.

Opisywana powyżej sytuacja i pytanie dotyczy art. 103 ust. 2e pkt 1 i 2, kiedy nie nastąpiło jeszcze złożenie deklaracji kwartalnej po rozpoczęciu dokonywania rozliczeń za okresy kwartalne. W poprzednim kwartale Spółka rozliczała się za okresy miesięczne. Zdaniem Spółki możliwość dokonania korekty podatku naliczonego lub należnego po złożeniu deklaracji pierwotnej jest elementem zasadniczym podatku od towarów i usług i wynika z samej konstrukcji podatku od towarów i usług jako podatku od wartości dodanej, lecz zdaniem Wnioskodawcy korekta deklaracji pierwotnej, na podstawie której ustalana jest wysokość zaliczki nie może powodować w przypadku rozliczeń kwartalnych zmiany wysokości zaliczki ustalonej w trybie art. 103 ust. 2e pkt 1 i pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług lub w trybie art. 103 ust. 2a ustawy. Przepis art. 103 ust. 2e pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług określa, że zaliczkę za pierwszy miesiąc tego kwartału należy ustalić w wysokości należnego zobowiązania podatkowego za pierwszy miesiąc ostatniego kwartału, w którym podatnicy rozliczali się za okresy miesięczne. Zdaniem Spółki powyższe sformułowanie należy rozumieć w ten sposób, że wysokość należnego zobowiązania należy ustalić z deklaracji pierwotnej za styczeń 2009 r. lub ewentualnie z korekty deklaracji za ten okres ale w wysokości określonej i wiadomej najpóźniej na dzień zapłaty zaliczki. Nie można uznać za prawidłowe, że obliczenie zaliczki do deklaracji kwartalnej powinno być wyliczane każdorazowo i ulegać zmianie, jeżeli tylko zostanie dokonana korekta deklaracji na podstawie, której obliczono zaliczkę.

W przypadku drugiego kwartału i każdego następnego podatnicy zgodnie z art. 103 ust. 2a ustawy o podatku od towarów i usług są obowiązani do wpłacania zaliczek na podatek za pierwszy oraz drugi miesiąc kwartału w wysokości 1/3 kwoty należnego zobowiązania podatkowego wynikającego z deklaracji podatkowej złożonej za poprzedni kwartał - w terminie do 25 dnia miesiąca następującego po każdym z kolejnych miesięcy, za które wpłacana jest zaliczka.

Zdaniem Wnioskodawcy, wskazany przez ustawodawcę sposób obliczania zaliczki w przypadku deklaracji kwartalnych dla podatku od towarów i usług zarówno w pierwszym jak i drugim i następnych kwartałach wskazuje jednoznacznie, że ustawodawca przy obliczaniu zaliczek zezwolił na szacunkowe, a nie rzeczywiste wyliczenie tych zaliczek, które ostatecznie muszą być rozliczone wraz ze złożeniem deklaracji kwartalnej. Wnioskodawca podkreślił, że art. 103 ust. 2a ustawy o podatku od towarów i usług posługuje się sformułowaniem... z deklaracji podatkowej złożonej za poprzedni kwartał. Zatem nie chodzi tutaj o deklaracje podatkową, która dopiero będzie złożona jeśli okaże się, że kwota zobowiązania powinna być w innej wysokości. Ustawodawca nie zawarł żadnego przepisu, który nakazywałby korygowanie zaliczek na podatek w sytuacji zmiany wysokości zobowiązania będącego podstawą do ustalenia wysokości zaliczek.

Zatem tylko deklaracja złożona na podstawie której Spółka ma możliwość ustalenia zaliczek na podatek stanowi podstawę do ustalenia wysokości zaliczek na podatek. Wszelkie inne korekty deklaracji podatkowej złożonej, dokonane już po zapłacie zaliczek nie mogą stanowić podstawy do obliczenia zaliczek ponieważ nie były znane w momencie wpłacenia zaliczek. Dodatkowym argumentem za takim rozumieniem przepisu art. 103 ust. 2 oraz 2e ustawy o podatku od towarów i usług jest uzasadnienie dla wprowadzanych zmian. Ustawodawca dokonując nowelizacji ustawy o podatku od towarów i usług w zakresie wprowadzenia możliwości składania deklaracji kwartalnych miał na celu uproszczenie i ułatwienie rozliczeń w zakresie podatku VAT. Zaprezentowany sposób rozumienia powyższych przepisów jest zgodny z wykładnią celowościową i intencją ustawodawcy jaka stała u podstawy wprowadzania zmian w postaci możliwości składania deklaracji kwartalnych.

Przyjęcie odmiennego sposobu rozumienia przepisów art. 103 ust. 2e pkt 1 i pkt 2 oraz art. 103 ust. 2a ustawy o podatku od towarów i usług tzn., że w przypadku deklaracji kwartalnej zaliczki muszą być korygowane w każdym przypadku złożenia korekty deklaracji zwiększającej wysokość zobowiązania stanowiącego zarazem podstawę do wyliczenia zaliczki prowadziłoby do skomplikowania i znaczącego utrudnienia procedury składania i rozliczania deklaracji kwartalnych.

Dodatkowo Spółka byłaby zobowiązana do dwukrotnej zapłaty odsetek od tego samego zdarzenia prawnego od tych danych kwot podatku. Po raz pierwszy w przypadku zaniżania zobowiązania i korekty deklaracji pierwotnej i po raz drugi będący konsekwencją tego pierwszego - odsetki musiałyby być ponownie naliczone w przypadku wyliczenia zaliczki do deklaracji kwartalnej w niższej wysokości. Zdaniem Spółki niezgodne z przepisami byłoby dwukrotne pobieranie odsetek od tego samego zdarzenia powodującego powstanie zaległości podatkowej. Co więcej odsetki w przedmiotowej sprawie byłyby pobierane od tej samej kwoty podatku. Ponadto każda korekta deklaracji kwartalnej, która jest podstawą do ustalenia zaliczek na podatek w wysokości 1/3 kwoty należnego zobowiązania podatkowego powodowałaby zmianę wysokości zaliczek w deklaracji kwartalnej składanej za bieżący okres rozliczeniowy.

W tym miejscu Wnioskodawca wskazał rozwiązanie prawne, jakie funkcjonuje w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w zakresie korekty zeznania powodującego zmianę w wysokości podstawy obliczenia miesięcznych zaliczek płaconych w uproszczonej formie.

Zgodnie z art. 25 ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jeżeli podatnik złoży korektę zeznania, powodującą zmianę wysokości podstawy obliczenia miesięcznych zaliczek płaconych w uproszczonej formie, kwota tych zaliczek:

W świetle treści powyższego przepisu ustawodawca uregulował możliwe sytuacje w zakresie korekty zeznania w podatku dochodowym od osób prawnych i sposób zmiany wysokości płaconych zaliczek w zależności od momentu złożenia korekty zeznania. W żadnym z opisywanych przypadków korekta zeznania powodująca zmianę wysokości podstawy obliczenia miesięcznych zaliczek płaconych w uproszczonej formie nie powoduje obowiązku zapłaty odsetek od zaległości z tytułu zaliczki zapłaconej w niższej wysokości.

Zdaniem Spółki rozwiązanie prawne znajdujące się na gruncie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych musi być analogicznie stosowane w zakresie rozliczeń za okresy kwartalne w podatku od towarów i usług. Wynika to z zasad i sposobu rozliczania zaliczek na podatek jakie obowiązują zarówno w podatku od towarów i usług jak i w podatku dochodowym od osób prawnych. Również wynika to z celu, w jakim ustawodawca zezwolił na wybór takiej formy rozliczenia. Celem wprowadzonych rozwiązań prawnych było uproszczenie rozliczeń.

Zatem przyjęcie, że każda korekta deklaracji powodująca zmianę wysokości podstawy obliczenia miesięcznych zaliczek płaconych w podatku od towarów i usług w rozliczeniu kwartalnym będzie powodowała, że powstanie zaległość w podatku od towarów i usług z tytułu nie zapłaconej zaliczki i cały sposób rozliczania będzie bardziej skomplikowany niż w przypadku rozliczeń za okresy miesięczne. Nie bez znaczenia również jest fakt, że w przypadku obydwu podatków sposób rozliczenia jest nazwany uproszczonym zarówno pod względem obliczania zaliczek jak i składania zeznania (deklaracji). Zarówno na gruncie art. 25 ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jak art. 103 ust. 2a oraz ust. 2e ustawy o podatku od towarów i usług, zaliczki nie odzwierciedlają rzeczywistego zobo¬wiązania podatkowego i są niejako ustalane w oparciu o dane szacunkowe, proporcjonalnie i w ostatecznym rozliczeniu w deklaracji może powstać zobowiązanie do zapłaty lub nadpłata w podatku.

Zdaniem Spółki korekta deklaracji dla podatku od towarów i usług, dokonana w dniu 9 czerwca 2009 r., za miesiąc styczeń 2009 r. na podstawie którego wyznaczona jest zaliczka za kwiecień 2009 r., w sytuacji gdy taka korekta jest dokonana już po zapłacie zaliczki za kwiecień ale jeszcze przed dokonaniem kwartalnego rozliczenia podatku od towarów i usług, spowoduje, że nie powstanie zaległość w podatku od towarów i usług z tytułu nie zapłaconej zaliczki za miesiąc kwiecień 2009 r. w wysokości należnego zobowiązania za styczeń 2009 r. tzn. że nie należy dopłacać do zaliczki za kwiecień 2009 r. i nie powstanie obowiązek zapłaty odsetek od tej zaliczki.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 99 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10 i art. 133.

Stosownie do art. 99 ust. 3 podatnicy, o których mowa w ust. 1, inni niż podatnicy rozliczający się metodą kasową, mogą również składać deklaracje podatkowe, o których mowa w ust. 2, po uprzednim pisemnym zawiadomieniu naczelnika urzędu skarbowego, najpóźniej do 25. dnia drugiego miesiąca kwartału, za który będzie po raz pierwszy złożona kwartalna deklaracja podatkowa. Podatnik rozpoczynający w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności podlegających opodatkowaniu dokonuje zawiadomienia, o którym mowa w zdaniu pierwszym, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym rozpoczął wykonywanie tych czynności.

Szczegółowe zasady dotyczące zapłaty podatku uregulowane zostały w art. 103 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 103 ust. 1 ustawy o VAT podatnicy oraz podmioty wymienione w art. 108 są obowiązani, bez wezwania naczelnika urzędu skarbowego, do obliczania i wpłacania podatku za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy, na rachunek urzędu skarbowego, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 33 i 33b.

Stosownie do art. 103 ust. 2 ustawy o VAT, podatnicy, o których mowa w art. 99 ust. 2 i 3, są obowiązani, bez wezwania naczelnika urzędu skarbowego, do obliczania i wpłacania podatku za okresy kwartalne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po kwartale, w którym powstał obowiązek podatkowy, na rachunek urzędu skarbowego, z zastrzeżeniem ust. 2a-2g, 3 i 4 oraz art. 33.

Zgodnie z art. 103 ust. 2a ww. ustawy o VAT podatnicy, o których mowa w art. 99 ust. 3, inni niż mali podatnicy, są obowiązani, bez wezwania naczelnika urzędu skarbowego, do wpłacania zaliczek na podatek za pierwszy oraz za drugi miesiąc kwartału w wysokości 1/3 kwoty należnego zobowiązania podatkowego wynikającej z deklaracji podatkowej złożonej za poprzedni kwartał - w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym z kolejnych miesięcy, za które jest wpłacana zaliczka.

Kwotę należnego zobowiązania podatkowego przyjmuje się za zerową, jeżeli w wyniku rozliczenia za dany kwartał, zobowiązanie takie nie wystąpi lub jeżeli z rozliczenia tego będzie wynikała kwota zwrotu podatku naliczonego lub różnicy podatku, o której mowa w art. 87 ust. 1 (art. 103 ust. 2b ustawy o VAT).

W myśl ust. 2c cyt. artykułu, w przypadku podatników, u których w poprzednim kwartale należne zobowiązanie podatkowe było zerowe w rozumieniu ust. 2b, nie powstaje obowiązek wpłacania zaliczek na podatek. Podatnik może wpłacić zaliczkę na podatek w wysokości faktycznego rozliczenia za miesiąc, za który jest wpłacana zaliczka na podatek.

Stosownie do art. 103 ust. 2d ustawy o VAT przepisy ust. 2a-2c stosuje się odpowiednio do podatników:

Zgodnie z art. 103 ust. 2e ustawy o VAT podatnicy rozpoczynający dokonywanie rozliczeń za okresy kwartalne, którzy w poprzednim kwartale rozliczali się za okresy miesięczne - zaliczki, o których mowa w ust. 2a, wpłacają w pierwszym kwartale, za który będą się rozliczać za okresy kwartalne, w wysokości:

Podatnicy, o których mowa w ust. 2a-2e, mogą wpłacać zaliczki w wysokości faktycznego rozliczenia za miesiąc, za który wpłacana jest zaliczka, pod warunkiem pisemnego zawiadomienia naczelnika urzędu skarbowego. Zawiadomienie należy złożyć najpóźniej z chwilą wpłaty zaliczki za pierwszy miesiąc pierwszego kwartału, od którego zaliczki będą ustalane w wysokości określonej w zdaniu pierwszym, jednak nie później niż z upływem terminu do jej zapłaty. Podatnik może zrezygnować z metody obliczania zaliczek, o której mowa w ust. 2f, nie wcześniej niż po upływie dwóch kwartałów. Za rezygnację z tej metody obliczania wysokości zaliczek uznaje się wpłacenie zaliczki za pierwszy miesiąc kwartału w wysokości obliczonej zgodnie z ust. 2a (art. 103 ust. 2f i 2g ustawy o VAT).

W związku z omawianym zagadnieniem należy odnieść się do literalnego brzmienia przepisów art. 103 ust. 2a oraz ust. 2e cyt. ustawy o VAT, a mianowicie do faktu, iż podatnicy obowiązani są do kalkulowania zaliczek na podatek za pierwszy oraz za drugi miesiąc kwartału w oparciu o kwotę należnego zobowiązania podatkowego wynikająca z deklaracji podatkowej złożonej za poprzedni kwartał, lub w oparciu o wysokość należnego zobowiązania podatkowego za pierwszy i odpowiednio drugi miesiąc ostatniego kwartału, w którym rozliczali się za okresy miesięczne. Powyższe wskazuje, że kwota zaliczki ustalona jest na podstawie kwoty należnego zobowiązania podatkowego wynikającej z deklaracji podatkowej.

Zauważyć należy, iż art. 81 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) stanowi wyraźnie, że jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację. Skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji wraz z dołączonym pisemnym uzasadnieniem przyczyn korekty.

Korekta deklaracji ma zatem na celu poprawienie błędu, który został popełniony przy poprzednim jej sporządzeniu i może dotyczyć każdej jej pozycji - o ile odrębne przepisy nie stanowią inaczej. Skorygowanie deklaracji polega więc na ponownym - poprawnym już - wypełnieniu formularza z zaznaczeniem, że w tym przypadku mamy do czynienia z korektą uprzednio złożonej deklaracji, z wynikającym z przepisu prawa obowiązkiem dołączenia pisemnego uzasadnienia przyczyn korekty. Skorygowane zeznanie (deklaracja) zastępuje zeznanie (deklarację) złożone uprzednio.

Skoro więc złożona korekta deklaracji zastępuje poprzednio złożone zeznanie, a tym samym poprawia zawarte w niej dane, należy uznać, że od dnia złożenia korekty deklaracji, to właśnie ta korekta wywołuje - w omawianej sytuacji - skutki w postaci należnego zobowiązania podatkowego.

Zatem od momentu skorygowania uprzednio złożonej deklaracji VAT, uznaje się, że właściwą jest właśnie ta korekta. W związku z tym, to w oparciu o kwotę należnego zobowiązania podatkowego wykazaną w tejże skorygowanej deklaracji winny być obliczane i wpłacane zaliczki na podatek, o których mowa w art. 103 ust. 2a i ust. 2e ustawy o VAT.

Tak więc zdaniem tut. organu korekta deklaracji stanowiącej podstawę skalkulowania zaliczki na podatek za pierwszy miesiąc danego kwartału, będzie miała wpływ na wysokość zaliczki w przypadku, w którym przedmiotowa korekta zostanie dokonana przed terminem płatności danej zaliczki, natomiast w przypadku, w którym korekta zostanie dokonana po terminie płatności danej zaliczki - wtedy nie powstaje obowiązek korygowania takiej zaliczki.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca wskazał, że do 31 marca 2009 r. dokonywał rozliczenia podatku od towarów i usług za okresy miesięczne. Za styczeń 2009 r. Spółka zadeklarowała i dokonała zapłaty podatku od towarów i usług w dniu 25 lutego 2009 r. Od dnia 1 kwietnia 2009 r. Spółka rozpoczęła rozliczać podatek od towarów i usług za okresy kwartalne w terminie do 25 dnia miesiąca następującego po kwartale, w którym powstał obowiązek podatkowy. W dniu 25 maja 2009 r. Spółka jako podmiot rozpoczynający dokonywanie rozliczeń za okresy kwartalne, dokonała zapłaty zaliczki w podatku od towarów i usług za miesiąc kwiecień 2009 r., zgodnie z art. 103 ust. 2e ustawy o podatku od towarów i usług w wysokości należnego zobowiązania podatkowego za styczeń 2009 r. tj. pierwszy miesiąc ostatniego kwartału, w którym Spółka rozliczała się za okresy miesięczne. W dniu 9 czerwca 2009 r. w wyniku wewnętrznej weryfikacji Spółka stwierdziła, że zostało zaniżone zobowiązanie za okres rozliczeniowy miesiąc styczeń 2009 r. W związku z powyższym została złożona korekta deklaracji i dokonano zapłaty podatku wraz z odsetkami.

Zaliczka za miesiąc kwiecień została wpłacona w dniu 25 maja 2009 r. w wysokości odpowiadającej należnemu zobowiązaniu wynikającemu z deklaracji za miesiąc styczeń 2009 r., złożonej w dniu 25 lutego 2009 r. tj. przed złożeniem korekty za miesiąc styczeń 2009 r., ponieważ w dniu 25 maja 2009 r. nie była znana wysokość zobowiązania po korekcie deklaracji za styczeń 2009 r.

Mając na uwadze przedstawiony wyżej stan faktyczny oraz obowiązujący stan prawny, stwierdzić należy, iż w przypadku, w którym korekta należnego zobowiązania podatkowego za styczeń 2009 r., (wysokość należnego zobowiązania podatkowego za styczeń 2009 r. stanowi podstawę skalkulowania zaliczki na podatek za kwiecień 2009 r.) zostanie dokonana po terminie płatności zaliczki za kwiecień 2009 r., tj. po dniu 25. maja 2009 r.- jak to ma miejsce w przedmiotowej sprawie - wtedy nie powstaje obowiązek korygowania zaliczki za kwiecień 2009 r. W konsekwencji nie powstaje obowiązek zapłaty odsetek od zapłaconej zaliczki za kwiecień 2009 r.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku należało uznać za prawidłowe.

Jednocześnie należy nadmienić, że wskazane przez Wnioskodawcę rozwiązania funkcjonujące na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych potraktowano jedynie informacyjnie i nie były przedmiotem niniejszej interpretacji, gdyż nie sformułowano zapytania w tym zakresie. Na marginesie należy jedynie zauważyć, że nie znajdują one zastosowania w rozliczeniach dotyczących podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.