IBPP1/443-689/11/LG

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 9 sierpnia 2011 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP1/443-689/11/LG

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku, który wpłynął do tut. organu w dniu 27 kwietnia 2011 r., uzupełnionym pismem z dnia 13 lipca 2011 r. (data wpływu 19 lipca 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT szkoleń zawodowych, które nie są finansowane ze środków publicznych - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 kwietnia 2011 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT szkoleń zawodowych, które nie są finansowane ze środków publicznych.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 13 lipca 2011 r. (data wpływu 19 lipca 2011 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 5 lipca 2011 r. znak: IBPP1/443-689/11/LG.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Jako podmiot gospodarczy Wnioskodawca wykonuje usługi w zakresie szkoleń indywidualnych, jak również szkoleń dofinansowanych w ramach projektów unijnych. Szkolenia dotyczą podniesienia kwalifikacji zawodowych. Celem tych szkoleń firmy Wnioskodawcy jest "pomaganie ludziom w efektywnym wypełnianiu ich ról zawodowych" na stanowiskach dyrektorów, kierowników, specjalistów w zakresie zarządzania, sprzedaży i innych. Szkolenia dotyczą technik sprzedaży, technik komunikowania się w kontaktach wewnętrznych i zewnętrznych, indywidualnych i zbiorowych celem powiększenia sprzedaży oraz poszerzenia rynków zbytu, realizowanych poprzez doskonalenie sprzedaży perswazyjnej, umiejętności negocjacji, biegłości komunikacji jak również planowania i organizacji obsługi klienta.

Przykładowe tytuły szkoleń:

* Wprowadzanie do efektywnej sprzedaży - jak wiarygodnie i perswazyjnie prezentować firmę, jej produkty lub usługi w relacji z klientami.

* Perswazyjna sprzedaż - wzmocnienie efektywności biznesowej rozmów handlowych.

* Profesjonalny wizerunek prezentera - zrozumienie psychologicznych mechanizmów sprzyjających przeprowadzeniu efektywnej prezentacji.

* Ocena efektywności pracowników - jak rozmawiać z pracownikami o kompetencjach.

* Coaching w terenie - jak rozwijać pracowników w codziennej pracy zawodowej.

Uczestnikami szkoleń są głównie osoby, które zgodnie z rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 27 kwietnia 2010 r. (Dz. U. Nr 82, poz. 537) są zaliczane wg symbolu do następujących grup:

* (11) Przedstawiciele władz publicznych, wyżsi urzędnicy i generalni dyrektorzy,

* (12) Kierownicy do spraw zarządzania i handlu,

* (14) Kierownicy w branży hotelarskiej, handlu i innych branżach usługowych,

* (24) Specjaliści do spraw ekonomicznych i zarządzania,

* (52) Sprzedawcy i pokrewni.

Szkolenia przeprowadzane w ramach programów pomocowych są dofinansowane w granicach od 60% do 80%. Sposób dystrybucji środków publicznych wynika z rozporządzenia Komisji Europejskiej w sprawie stosowania Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską o pomocy państwa dla mikro, małych, średnich i dużych przedsiębiorstw. Kwalifikacja zależna jest od wielkości firmy.

Szkolenia prowadzone są na zasadach określonych w rozporządzeniu Ministra Edukacji i Nauki z dnia 3 lutego 2006 r. w sprawie uzyskiwania i uzupełniania przez osoby dorosłe wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych w formach pozaszkolnych (Dz. U. z dnia 27 lutego 2006 r.).

Szkolenia zawodowe opisane powyżej finansowane zostaną w całości ze środków zleceniobiorcy.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca podał, jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług od listopada 2006 r.

Wnioskodawca nie jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty.

Każdy podmiot wykonujący usługi szkoleniowe jest zobowiązany ustawowo na podstawie § 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Edukacji wskazanego w zapytaniu cyt.:....., a także osobę prawną...... prowadzącą działalność oświatową wymienioną w art. 83a ust. 2 ustawy.

Przedmiotowe usługi są usługami w zakresie kształcenia zawodowego świadczonymi na warunkach określonych w art. 132 ust. 1 lit. i dyrektywy 2006/112/WE, art. 44 rozporządzenie wykonawcze Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiające środki wykonawcze do dyrektywy 2006/11/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L z 2011 r. Nr 77 poz. 1).

Wnioskodawca nie posiada akredytacji. Wnioskodawca jest głównym organizatorem świadczonych usług szkoleniowych. W tym stanie prawnym nie otrzymuje zapłaty bezpośrednio ze środków unijnych. Całość szkolenia ze środków własnych.

Forma szkolenia - seminarium § 2 ust. 1 pkt 3 ww. rozporządzenia Ministra Edukacji.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie (uzupełnione pismem z dnia 13 lipca 2011 r.):

Czy powyższe szkolenia są usługami kształcenia zawodowego, czego konsekwencją jest zwolnienie wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy o podatku od towarów i usług. Jaka jest właściwa stawka VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, powyższe szkolenie jest zwolnione z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a.

UZASADNIENIE

Polskie przepisy prawa nie określają nigdzie co należy rozumieć pod pojęciem usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego. Prawo Wspólnot Europejskich posiada taką definicję. Rozporządzenie Rady WE nr 1777/2005 z dnia 17 października 2005 r. wyjaśnia co należy rozumieć przez usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania. Powyższy przepis wszedł w życie 1 lipca 2006 r., stał się więc częścią obowiązującego porządku prawnego na terenie RP.

W myśl art. 14 ww. rozporządzenia usługi w zakresie kształcenia zawodowego i przekwalifikowania obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, tak samo jak nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy dla celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego bądź przekwalifikowania nie ma znaczenia do tego celu.

Konkluzją powyższego jest następujący wniosek:

Szkolenia przeprowadzane przez Wnioskodawcę zgodnie z zapisem ogólnym art. 43 pkt 29 są usługami kształcenia zawodowego.

Potwierdzeniem powyższej tezy jest również interpretacja z dnia 7 marca 2011 r. Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie nr IPPP1/443-6/11-4/AW.

Forma szkolenia została jednoznacznie określona. Stanowi o tym art. 68c Ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572 z późn. zm.). Szkolenia prowadzone są za zasadach określonych w rozporządzeniu Ministra Edukacji i Nauki z dnia 3 lutego 2006 r. w sprawie uzyskiwania i uzupełniania przez osoby dorosłe wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych w formach pozaszkolnych (Dz. U. z dnia 27 lutego 2006 r.). Przeprowadzane szkolenia spełniają wszystkie wymogi wynikające z powyższego rozporządzenia, oraz prowadzone szkolenia mieszczą się w formach zapisanych w paragrafie 2 jako uzyskiwanie i uzupełnienie wiedzy zawodowej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Co do zasady, stawka podatku VAT zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, wynosi 22%, z zastrzeżeniem art. 41 ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 ustawy.

W myśl art. 146a pkt 1 ww. ustawy o VAT - dodanego do tej ustawy od dnia 1 stycznia 2011 r. - w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Wszelkie zaś odstępstwa od tej zasady poprzez zastosowanie obniżonej stawki lub zwolnienie z opodatkowania, należy uznać za wyjątek w stosowaniu ww. przepisu.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 znowelizowanej ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

a.

jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, w zakresie kształcenia i wychowania,

b.

uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz jednostki badawczo - rozwojowe, w zakresie kształcenia na poziomie wyższym

- oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

Zgodnie natomiast z art. 43 ust. 1 pkt 29 ww. ustawy zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

a.

prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub

b.

świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty - wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub

c.

finansowane w całości ze środków publicznych

- oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Zgodnie z treścią § 13 ust. 1 pkt 19 i 20 obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 5 kwietnia 2011 r. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 246, poz. 1649 z późn. zm.), zwalnia się od podatku:

* usługi w zakresie kształcenia, inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, świadczone przez uczelnie oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane,

* usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych, oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Ponadto zgodnie z treścią § 13 ust. 1 pkt 19 i 20 obowiązującego od dnia 6 kwietnia 2011 r. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 z późn. zm.), zwalnia się od podatku:

* usługi w zakresie kształcenia, inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, świadczone przez uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz instytuty badawcze oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane,

* usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

W tym miejscu wskazać należy, iż w dniu 1 lipca 2006 r. weszły w życie przepisy rozporządzenia Rady (WE) nr 1777/2005 z dnia 17 października 2005 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 77/388/EWG w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 288 s. 1). Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 wiąże wszystkie państwa członkowskie i jest stosowane bezpośrednio. Oznacza to, iż przepisy tego rozporządzenia z dniem 1 lipca 2006 r. stają się częścią porządku prawnego, obowiązującego na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, bez konieczności ich implementacji w drodze ustawy. Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 przyjęte zostało w celu jednolitego stosowania przez wszystkie państwa członkowskie systemu podatku od wartości dodanej, opartego na postanowieniach Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich, dotyczących podatków obrotowych - Wspólny system podatku wartości dodanej: ujednolicona podstawa opodatkowania (77/388/EWG z późn. zm.).

Przepis art. 14 ww. rozporządzenia nr 1777/2005 wyjaśnia, co należy rozumieć przez usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania. W myśl tego przepisu usługi w zakresie kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zapewniane na warunkach określonych w art. 13 część A ust. 1 lit. i Dyrektywy 77/388/EWG (analogiczne zwolnienie zawiera art. 132 ust. 1 lit. i obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej - Dz. Urz. UE L 347, s. 1 z późn. zm.), obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, tak samo jak nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego bądź przekwalifikowania nie ma znaczenia do tego celu.

Od dnia 1 lipca 2011 r. obowiązuje natomiast rozporządzenie wykonawcze Rady (UE) Nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r., ustanawiające środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 77, s. 1). Zgodnie z art. 44 tego rozporządzenia, usługi w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania świadczone na warunkach określonych w art. 132 ust. 1 lit. i dyrektywy 2006/112/WE obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, jak również nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania nie ma w tym przypadku znaczenia.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca nie jest jednostką objętą przepisami o systemie oświaty ani też nie posiada akredytacji w zakresie prowadzonych usług szkoleniowych.

Wnioskodawca wykonuje usługi w zakresie szkoleń indywidualnych, jak również szkoleń dofinansowanych w ramach projektów unijnych. Wnioskodawca jest głównym organizatorem świadczonych usług szkoleniowych. W tym stanie prawnym nie otrzymuje zapłaty bezpośrednio ze środków unijnych. Całość szkolenia ze środków własnych.

Szkolenia dotyczą podniesienia kwalifikacji zawodowych. Celem tych szkoleń jest "pomaganie ludziom w efektywnym wypełnianiu ich ról zawodowych" na stanowiskach dyrektorów, kierowników, specjalistów w zakresie zarządzania, sprzedaży i innych. Szkolenia dotyczą technik sprzedaży, technik komunikowania się w kontaktach wewnętrznych i zewnętrznych, indywidualnych i zbiorowych celem powiększenia sprzedaży oraz poszerzenia rynków zbytu, realizowanych poprzez doskonalenie sprzedaży perswazyjnej, umiejętności negocjacji, biegłości komunikacji jak również planowania i organizacji obsługi klienta.

Uczestnikami szkoleń są głównie osoby, które zgodnie z rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 27 kwietnia 2010 r. (Dz. U. Nr 82, poz. 537) są zaliczane wg symbolu do następujących grup:

* (11) Przedstawiciele władz publicznych, wyżsi urzędnicy i generalni, dyrektorzy,

* (12) Kierownicy do spraw zarządzania i handlu,

* (14) Kierownicy w branży hotelarskiej, handlu i innych branżach usługowych,

* (24) Specjaliści do spraw ekonomicznych i zarządzania,

* (52) Sprzedawcy i pokrewni.

Szkolenia prowadzone są na zasadach określonych w rozporządzeniu Ministra Edukacji i Nauki z dnia 3 lutego 2006 r. w sprawie uzyskiwania i uzupełniania przez osoby dorosłe wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych w formach pozaszkolnych (Dz. U. z dnia 27 lutego 2006 r.). Przedmiotowe usługi są usługami w zakresie kształcenia zawodowego świadczonymi na warunkach określonych w art. 132 ust. 1 lit. i dyrektywy 2006/112/WE, art. 44 rozporządzenie wykonawcze Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiające środki wykonawcze do dyrektywy 2006/11/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L z 2011 r. Nr 77 poz. 1).

Forma szkolenia - seminarium § 2 ust. 1 pkt 3 ww. rozporządzenia Ministra Edukacji. Wnioskodawca jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zgodnie z § 2 ust. 1 rozporządzenia Ministra Edukacji i Nauki z dnia 3 lutego 2006 r. w sprawie uzyskiwania i uzupełniania przez osoby dorosłe wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych w formach pozaszkolnych uzyskiwanie i uzupełnianie przez osoby dorosłe wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych (Dz. U. Nr 31, poz. 216) odbywa się w następujących pozaszkolnych formach kształcenia:

1.

kurs;

2.

kurs zawodowy;

3.

seminarium;

4.

praktyka zawodowa.

Należy jednakże w tym miejscu zauważyć, że ww. rozporządzenie zostało wydane na podstawie art. 68c ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (tekst jedn.: Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572 z późn. zm.), który stanowi, że minister właściwy do spraw oświaty i wychowania określi, w drodze rozporządzenia, warunki i tryb uzyskiwania i uzupełniania przez osoby dorosłe wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych w formach pozaszkolnych, a także może określić warunki i tryb przeprowadzania egzaminów kwalifikacyjnych umożliwiających uzyskanie tytułów zawodowych, skład, warunki powoływania i odwoływania przez kuratora oświaty państwowych komisji egzaminacyjnych, wzory wydawanych świadectw i dyplomów, wysokość opłat za przeprowadzenie egzaminów kwalifikacyjnych oraz warunki wynagradzania członków komisji.

W myśl art. 1 pkt 8 ww. ustawy system oświaty zapewnia w szczególności m.in. możliwość uzupełniania przez osoby dorosłe wykształcenia ogólnego, zdobywania lub zmiany kwalifikacji zawodowych i specjalistycznych.

Zgodnie z art. 2 pkt 3a ustawy o systemie oświaty system oświaty obejmuje m.in. placówki kształcenia ustawicznego, placówki kształcenia praktycznego oraz ośrodki dokształcania i doskonalenia zawodowego, umożliwiające uzyskanie i uzupełnienie wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych.

Zaś art. 3 pkt 17 ww. ustawy stanowi, że przez kształcenie ustawiczne należy rozumieć kształcenie w szkołach dla dorosłych, a także uzyskiwanie i uzupełnianie wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych w formach pozaszkolnych przez osoby, które spełniły obowiązek szkolny.

Osoby prawne i fizyczne mogą zakładać szkoły i placówki niepubliczne po uzyskaniu wpisu do ewidencji prowadzonej przez jednostkę samorządu terytorialnego obowiązaną do prowadzenia odpowiedniego typu publicznych szkół i placówek - art. 82 ust. 1 ustawy systemie oświaty.

Jednocześnie zgodnie z § 1 ww. rozporządzenia Ministra Edukacji i Nauki w sprawie uzyskiwania (...) ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o:

1.

ustawie - należy przez to rozumieć ustawę z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty;

2.

organizatorze kształcenia - należy przez to rozumieć publiczną i niepubliczną: placówkę kształcenia ustawicznego, placówkę kształcenia praktycznego oraz ośrodek dokształcania i doskonalenia zawodowego, prowadzące kształcenie ustawiczne w formach pozaszkolnych, a także osobę prawną i fizyczną prowadzącą działalność oświatową, wymienioną w art. 83a ust. 2 ustawy, obejmującą prowadzenie kształcenia ustawicznego w formach pozaszkolnych, dla której uzyskała akredytację, o której mowa w art. 68b ustawy;

3.

kwalifikacjach zawodowych - należy przez to rozumieć układy wiadomości i umiejętności niezbędne do wykonywania zadań zawodowych wynikających z opisu zawodu;

4.

kształceniu na odległość - należy przez to rozumieć kształcenie ustawiczne w formach pozaszkolnych, w którym przekazywanie treści kształcenia oraz sprawdzanie przebiegu i efektów tego kształcenia odbywa się z zastosowaniem dostępnych technik komunikacyjnych, w szczególności; poczty, poczty głosowej, poczty elektronicznej, telewizji lub Internetu, bez stałego i bezpośredniego kontaktu nauczającego i uczącego się;

5.

egzaminie kwalifikacyjnym - należy przez to rozumieć egzamin umożliwiający ocenę poziomu opanowania wiadomości i umiejętności z zakresu zawodu występującego w klasyfikacji zawodów szkolnictwa zawodowego, przewidzianego do kształcenia w zasadniczej szkole zawodowej, którego zdanie umożliwia uzyskanie tytułu zawodowego;

6.

komisji egzaminacyjnej - należy przez to rozumieć państwową komisję egzaminacyjną powołaną przez właściwego kuratora oświaty do przeprowadzenia egzaminów kwalifikacyjnych.

W świetle powyższego należy stwierdzić, że ww. przepisy skierowane są do jednostek objętych systemem oświaty. Wnioskodawca natomiast stwierdził, że nie jest jednostką objętą systemem oświaty.

Ponadto analizując przedstawione okoliczności sprawy w kontekście powołanych przepisów prawa podatkowego wskazać należy, iż Wnioskodawca nie może korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o VAT, bowiem z treści wniosku nie wynika, aby Wnioskodawca był placówką i organizatorem kształcenia, o których mowa w ww. przepisach, nie jest tym samym adresatem ww. rozporządzenia, które to rozporządzenie jest rozporządzeniem ogólnym i nie zawiera zasad i form w jakich mają być prowadzone szkolenia organizowane przez Wnioskodawcę.

Jednocześnie wskazać należy, iż szkolenia prowadzone przez Wnioskodawcę spełniają definicję usług kształcenia zawodowego, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 znowelizowanej ustawy o podatku od towarów i usług. Celem tych szkoleń jest "pomaganie ludziom w efektywnym wypełnianiu ich ról zawodowych" na stanowiskach dyrektorów, kierowników, specjalistów w zakresie zarządzania, sprzedaży i innych. Zatem celem szkoleń będzie podniesienie kwalifikacji zawodowych uczestników szkoleń, którymi będą głównie osoby, które zgodnie z rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 27 kwietnia 2010 r. (Dz. U. Nr 82, poz. 537) są zaliczane wg symbolu do następujących grup:

* (11) Przedstawiciele władz publicznych, wyżsi urzędnicy i generalni dyrektorzy,

* (12) Kierownicy do spraw zarządzania i handlu,

* (14) Kierownicy w branży hotelarskiej, handlu i innych branżach usługowych,

* (24) Specjaliści do spraw ekonomicznych i zarządzania,

* (52) Sprzedawcy i pokrewni.

Szkolenia dotyczą technik sprzedaży, technik komunikowania się w kontaktach wewnętrznych i zewnętrznych, indywidualnych i zbiorowych celem powiększenia sprzedaży oraz poszerzenia rynków zbytu, realizowanych poprzez doskonalenie sprzedaży perswazyjnej, umiejętności negocjacji, biegłości komunikacji jak również planowania i organizacji obsługi klienta.

Samo jednak uznanie danych usług za kształcenie zawodowe lub przekwalifikowanie zawodowe jest niewystarczające dla zastosowania zwolnienia od podatku. Koniecznym jest bowiem jednoczesne spełnienie jednego z warunków wskazanych pod literami a, b i c w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o VAT lub też w § 13 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia wykonawczego do ustawy o VAT.

Należy zauważyć, iż powołane wyżej przepisy prawa podatkowego przewidują zwolnienie dla usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego prowadzonych w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub świadczonych przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją lub finansowanych w całości ze środków publicznych. Co więcej, przepisy przewidują zwolnienie dla usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowanych w co najmniej 70% ze środków publicznych, oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane. Dla zastosowania przedmiotowych zwolnień istotne jest uznanie danej usługi za usługę kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania, a następnie spełnienie dodatkowych warunków wynikających z niniejszego przepisu, tj. prowadzenie danego szkolenia w formie i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub uzyskanie akredytacji na dany rodzaj szkolenia lub finansowanie danego szkolenia w całości ze środków publicznych lub też finansowanie danego szkolenia w co najmniej 70% ze środków publicznych.

Prowadzone przez Wnioskodawcę szkolenia nie są prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, gdyż wskazane przez Wnioskodawcę rozporządzenie Ministra Edukacji i Nauki w sprawie uzyskiwania i uzupełniania przez osoby dorosłe wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych w formach pozaszkolnych jest rozporządzeniem ogólnym, a ponadto Wnioskodawca nie jest podmiotem, do którego rozporządzenie to jest skierowane. Tak więc nie została spełniona druga przesłanka warunkująca zwolnienie od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy o VAT, tzn. przedmiotowe szkolenia nie są prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach.

Wnioskodawcy nie przysługuje także zwolnienie z art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. b ustawy o VAT, gdyż Wnioskodawca nie posiada akredytacji do przeprowadzania tego typu szkoleń.

Pozostaje zatem do rozstrzygnięcia trzecia możliwość, tj. kwestia finansowania świadczonych usług (z art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy - 100% lub § 13 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia - co najmniej 70%).

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego oraz uzupełnienia wynika, iż Wnioskodawca nie otrzymuje bezpośrednio zapłaty ze środków unijnych za świadczenie usług szkoleniowych. Całość szkolenia pokrywana jest ze środków własnych.

W związku z powyższym należy stwierdzić, zwolnienie przewidziane w ww. przepisie nie ma zastosowania dla świadczonych przez Wnioskodawcę usług realizowanych w ramach szkolenia, gdyż Wnioskodawca nie wskazał jaki podmiot otrzymał środki publiczne na realizację projektu oraz czy uzyskane środki publiczne na przeprowadzenie szkoleń zostały uwzględnione w realizowanym projekcie. Tym samym nie można stwierdzić, czy Wnioskodawca świadczy usługi bezpośrednio na rzecz podmiotu, który uzyskał te środki.

Reasumując należy stwierdzić, iż przedmiotowe szkolenia pomimo, iż spełniają definicję usług kształcenia zawodowego to nie są prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach oraz Wnioskodawca nie posiada akredytacji w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, a także szkolenia te nie są finansowane w całości lub w części wynoszącej co najmniej 70% ze środków publicznych, zatem podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT według 23% stawki podatku.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy, iż przedmiotowe szkolenia korzystają ze zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy o podatku od towarów i usług należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Ponadto należy zauważyć, iż powoływana przez Wnioskodawcę interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 29 marca 2011 r. znak: IPPP1/443-6/11-4/AW niewątpliwie kształtuje sytuację prawną podatnika w jego indywidualnej sprawie, lecz dotyczy konkretnego stanu faktycznego i nie ma mocy prawa powszechnie obowiązującego. Powyższe oznacza, że interpretacje przepisów prawa podatkowego należy traktować indywidualnie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl