IBPP1/443-68/14/MS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 13 stycznia 2014 r. (data wpływu 17 stycznia 2014 r.), uzupełnionym pismem z 10 kwietnia 2014 r. (data wpływu 16 kwietnia 2014 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy:

* lokali mieszkalnych - jest prawidłowe,

* udziału w prawie własności nieruchomości gruntowej w części przynależnej do poszczególnych lokali mieszkalnych - jest nieprawidłowe.

W dniu 17 stycznia 2014 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek z 13 stycznia 2014 r. o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy lokali mieszkalnych oraz udziału w prawie własności nieruchomości gruntowej w części przynależnej do poszczególnych lokali mieszkalnych.

Wniosek został uzupełniony pismem z 10 kwietnia 2014 r. (data wpływu 16 kwietnia 2014 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu nr IBPP1/443-68/14/MS z 4 kwietnia 2014 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Wnioskodawca jest następcą prawnym w rozumieniu przepisów art. 93-93e ustawy - Ordynacja podatkowa P. P. Z. E. C., który wybudował lokale mieszkalne w budynku przy ul.....

P. P. Z. E. C. w 1993 r. zostało przekształcone w jednoosobową spółkę akcyjną Skarbu Państwa, na podstawie ustawy o prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych i ustawy o przekształceniach własnościowych niektórych przedsiębiorstw państwowych o szczególnym znaczeniu dla gospodarki państwowej.

W 2004 r. w ramach konsolidacji i restrukturyzacji Z. E. C. S.A. w trybie art. 492 § 1 pkt 1 k.s.h. wraz z czterema innymi podmiotami energetycznymi został przejęty przez Z. E. K. S.A. i utworzono spółkę E. S.A. z siedzibą w K.

Od 1 września 2011 r. spółka akcyjna E. S.A. została przejęta przez inną spółkę akcyjną E.-P. z siedzibą we W. tworząc spółkę Wnioskodawcy z siedzibą w K.

Historia wejścia w posiadanie 21 mieszkań przy ul.... jest następująca.

Pomiędzy Z. E. C. a O. D. I. M. w C. (ODIM) w dniu 18 stycznia 1972 r. zawarto powierniczą umowę wieloletnią nr 18/72, na mocy której ODIM przejął obowiązki inwestora zastępczego dla realizacji budowy 23 lokali mieszkalnych o łącznej powierzchni 1112,7 m², w budynku wielolokalowym nr 14 (w sumie 70 lokali mieszkalnych), zlokalizowanym w C. przy ówczesnej Al...., obecnie ul.....

Obowiązki inwestora zastępczego regulowała umowa wieloletnia nr... z 9 września 1972 r. zawarta pomiędzy: O. D. I. M. w C. a Z. E. w C., która w § 3 zawierała zapisy w brzmieniu:

"Do obowiązków inwestora zastępczego należą w zakresie przygotowania i realizacji wspólnych inwestycji:

Właścicielem gruntu na którym został wybudowany budynek wielolokalowy był Skarb Państwa.

W wyniku realizacji budowy do dyspozycji Z. E. (pismo z ODIM C. z 16 stycznia 1974 r.) przekazano: 18 lokali mieszkalnych typu M4 o łącznej powierzchni 826,2 m² oznaczonych numerami: 1, 3, 15, 16, 18, 19, 21, 22, 24, 25, 27, 28, 30, 32, 34, 36, 38, 40, oraz 5 lokali mieszkalnych typu M5 o łącznej powierzchni 285,5 m² oznaczonych numerami: 31, 33, 35, 37, 39.

Pismo ODIM z 21 lutego 1974 r. zawiadamia o odbiorze końcowym inwestycji i przekazaniu do użytku budynku nr 14 na osiedlu Z. w C., które świadczy o rozliczeniu inwestycji.

Dokumentem OT z 28 lutego 1974 r. Wnioskodawca przyjął przedmiotowe lokale mieszkalne do majątku trwałego.

Lokale mieszkalne w budynku wielolokalowym przydzielono w oparciu o § 2 Rozporządzenia Rady Ministrów z 25 marca 1959 r. w sprawie przydziału i opróżniania mieszkań służbowych.

Daty wydania przydziałów zestawiono w tabeli:

TABELA - załącznik pdf - s. 7.

Lokale mieszkalne w budynku wielolokalowym w C. przy dzisiejszej ul.... wykorzystywane były jako mieszkania służbowe dla pracowników ówczesnego Z. E. w C., dla którego główną działalnością była dystrybucja energii elektrycznej.

Zgodnie z zawartą umową oraz aneksem do umowy nr 1/72 z 14 grudnia 1972 r. wszelkie koszty związane z realizacją budowy lokali mieszkalnych poniosło P. P. Z. E. O. P. Z. E. C.

Koszty przygotowania dokumentacji budowlanej oraz koszty pozyskania gruntu pod realizację budowy poniosła O. D. I. M. w C.

Zgodnie z obowiązującymi zasadami ustalonymi w zarządzeniu nr 65 Ministra Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska z dnia 30 października 1973 r. w sprawie organizacji i zakresu działania zarządzających budynkami rad nadzorczych przedsiębiorstw gospodarki mieszkaniowej Z. E. C. 2 maja 1974 r. zawarł umowę z M. Z. B. M. w C., na mocy której oddał w administrację na czas nieokreślony 23 lokale mieszkalne. Przez następne lata w wyniku zmian nazw stron umowy, osób reprezentujących, czy też samych warunków administrowania podpisywano aneksy do umowy lub zawierano nową umowę. Jednak zawsze przedmiotem była nieodpłatna administracja zlecona 23 lokalami mieszkalnymi. Decyzją nr... z 1 sierpnia 1991 r. Urząd Wojewódzki w C. stwierdził nabycie przez miasto C. nieodpłatnie własności nieruchomości zabudowanej, oznaczonej w ewidencji gruntów obręb C., jako działka 70b k. m. 304 o pow. 924 położonej przy ul.....

Od końca lat osiemdziesiątych XX wieku Wnioskodawca czynił starania o uregulowanie stanu prawnego udziału w gruncie, na którym posadowiony jest budynek wielolokalowy przy ul.... Starania były nieefektywne mimo wydanych decyzji administracyjnych, które były unieważniane wyrokami sądowymi. W dniu 23 listopada 2007 r. pomiędzy Skarbem Państwa a Gminą Miasto C. została zawarta umowa ustanowienia odrębnej własności samodzielnych lokali mieszkalnych oraz zniesienie współwłasności wyodrębnionych lokali w budynku przy ul..... Zgodnie z powyższą umową Skarb Państwa przejął własność 21 samodzielnych lokali mieszkalnych o numerach 1, 3, 15, 16, 18, 19, 21, 22, 24, 25, 27, 28, 30, 32, 33, 34, 35, 36, 37, 38, 39, a Gmina Miasto C. 43 lokale mieszkalne mieszczące się w budynku przy ul...., w tym - w ramach postanowień wskazanej powyżej umowy powierniczej - lokale o nr 31 i nr 40.

Lokale mieszkalne stanowiły mieszkania służbowe i były wykorzystywane przez pracowników Wnioskodawcy i jego poprzedników prawnych w celu zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych.

Ani Wnioskodawca, ani poprzednicy prawni Wnioskodawcy nie ponosili wydatków na ulepszenia, które byłyby wyższe niż 30% wartości początkowej poszczególnych lokali.

Wnioskodawca zamierza sprzedać 21 lokali mieszkalnych oznaczonych numerami: 1, 3, 15, 16, 18, 19, 21, 22, 24, 25, 27, 28, 30, 32, 33, 34, 35, 36, 37, 38, 39. Procedura sprzedaży zostanie rozpoczęta po ostatecznym wyjaśnieniu wątpliwości podatkowych dla przeprowadzenia transakcji.

W piśmie z 10 kwietnia 2014 r. Wnioskodawca wskazał, że wyrokiem zaocznym w imieniu Rzeczpospolitej Polskiej Sądu Rejonowego Wydział Cywilny sygn. akt:. z 13 lutego 2012 r. Prezydent Miasta C. występujący w imieniu Skarbu Państwa został zobowiązany do przeniesienia na rzecz Wnioskodawcy własności udziału Skarbu Państwa wynoszącego 32.515.277/100.000.000 w nieruchomości gruntowej położonej w C. przy ul.... oznaczonej, jako działka nr 172 uregulowanej w księdze wieczystej nr. Sądu Rejonowego w C. związanego z lokalami mieszkalnymi o numerach: 1, 3, 15, 16, 18, 19, 21, 22, 24, 25, 27, 28, 30, 32, 33, 34, 35, 36, 37, 38, 39 za wynagrodzeniem.

W świetle prawa cywilnego Wnioskodawca stał się właścicielem lokali mieszkalnych w momencie uprawomocnienia się powyższego wyroku tj. w dniu 2 marca 2012 r.

Przedmiotem sprzedaży w związku ze sprzedażą wskazanych we wniosku lokali mieszkalnych mają być również udziały w prawie własności nieruchomości gruntowej przynależnej do danego lokalu.

Na podstawie powołanego wyżej wyroku sygn. akt:. z 13 lutego 2012 r. na Wnioskodawcę przeniesiona została własność udziału w nieruchomości gruntowej położonej w C. przy ul.....

Wnioskodawca i jego poprzednicy prawni od momentu wybudowania w 1974 r. budynku byli i są nieprzerwanie wyłącznym właścicielem ekonomicznym lokali mieszkalnych otrzymanych na podstawie przydziału z 16 stycznia 1974 r.

Wnioskodawca był samoistnym posiadaczem gruntu oraz lokali mieszkalnych w dobrej wierze w udziale przypadającym do poniesionych nakładów. Nieprzerwanie od chwili wzniesienia budynku Wnioskodawca wykazywał wolę posiadania tego gruntu jak właściciel i faktycznie tak nim władał. Ekonomiczne władanie rzeczą (mieszkaniami) należało do Wnioskodawcy z chwilą wybudowania budynku, chociaż nie należało do niego prawo własności. Chodzi tutaj przede wszystkim o możliwość faktycznego dysponowania rzeczą, a nie rozporządzania nią w sensie prawnym. Wyrokiem Sądu Rejonowego w C. XII Wydział Cywilny sygn. akt:. z 13 lutego 2012 r. przedmiotem dostawy nie były mieszkania, ale jedynie grunt.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Chodzi tutaj przede wszystkim o możliwość faktycznego dysponowania rzeczą, a nie rozporządzania nią w sensie prawnym. Zwrotu "prawo do rozporządzania jak właściciel" nie można interpretować jako "prawa własności". W orzecznictwie i praktyce ETS pojawił się w tym kontekście termin "własność ekonomiczna" -tak w orzeczeniu C-320/88 (Shipping and Forwarding Safe B.V. v. Staatsecretaris van Financiën). W orzeczeniu tym ETS stwierdził, że "dostawa towarów" nie ogranicza się wyłącznie do zbycia prawa własności rzeczy. Własność ekonomiczna to sytuacja, w której z punktu widzenia aspektów ekonomicznych oraz w rozumieniu potocznym należałoby uznać kogoś za właściciela rzeczy. Czynności przejścia własności ekonomicznej nie musi towarzyszyć przejście własności w sensie prawnym.

Lokale mieszkalne w budynku zlokalizowanym w C. przy ul.... mające być przedmiotem sprzedaży były od dnia otrzymania przydziału (EP/615/74 z 16 stycznia 1974 r.) i są nadal przedmiotem najmu na rzecz pracowników Wnioskodawcy i jego poprzedników prawnych.

Wnioskodawca i jego poprzednicy prawni nie pobierali żadnych opłat z tytułu udostępniania mieszkań pracownikom. Do administrowania lokalami mieszkalnymi została w dniu 2 maja 1974 r. zawarta umowa z M. Z. B. M. w C. na "administrację zleconą". Zgodnie z § 4 tej umowy wpływy z najmu lokali były wpływami własnymi sprawującego administrację zleconą.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie (zakres planowanej sprzedaży doprecyzowano w piśmie z 10 kwietnia 2014 r.):

Czy sprzedaż mieszkań wraz z udziałami w prawie własności nieruchomości gruntowej przynależnej do danego lokalu będzie korzystała ze zwolnienia przedmiotowego wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o podatku VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, w świetle art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 t.j.), zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Pierwszym zasiedleniem jest zaś oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Żeby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do oddania budynków (budowli lub ich części) do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, a za taką należy uznać umowę sprzedaży, najmu, dzierżawy czy też aport, pod warunkiem, że jest to czynność objęta zakresem ustawy o podatku od towarów i usług. Jeżeli zatem podatnik wybuduje obiekt lub go zmodernizuje, przy czym nakłady na ulepszenie przekroczą 30% wartości początkowej, a następnie obiekt ten (lub ulepszenie) zostanie oddany do użytkowania (wprowadzony przez podatnika do ewidencji środków trwałych), nie oznacza to, że został on zasiedlony. Oddanie do użytkowania nie nastąpiło bowiem w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie będzie miało miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany obiekt zostanie np. sprzedany, jako że jest to czynność podlegająca opodatkowaniu.

W świetle definicji pierwszego zasiedlenia zawartej w art. 2 pkt 14 ustawy o VAT Wnioskodawca stwierdza, że nie doszło do spełnienia wymogów definicji pierwszego zasiedlenia, bowiem mieszkania nie zostały oddane do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi. Oddanie w nieodpłatną administrację nie stanowi wydania innemu podmiotowi (nabywcy lub użytkownikowi) do użytkowania.

Zgodnie jednak z art. 43 ust. 1 pkt 10a ww. ustawy zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 pod warunkiem, że:

Warunku, o którym mowa w art. 43 pkt 10a lit. b nie stosuje się jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat (art. 43 ust. 7a ustawy VAT).

Warunek wskazany w art. 43 ust. 1 pkt 10a lit. a należy uznać za spełniony, gdyż przedmiotowy budynek Wnioskodawca wprowadził na majątek w 1974 r., zatem przy budowaniu budynku Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, gdyż ten zaczął obowiązywać dopiero w 1993 r. Spełniony jest także warunek określony przez art. 43 ust. 1 pkt 10a lit. b, gdyż Wnioskodawca nie ponosił wydatków na ulepszenie budynku (mieszkań), w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a wydatki te były wyższe niż 30% jego wartości początkowej.

W świetle powyższego dostawa poszczególnych mieszkań budynku może korzystać ze zwolnienia z opodatkowania VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a w związku z art. 43 ust. 7a ustawy o VAT.

Jeżeli chodzi o prawo wieczystego użytkowania, będzie korzystało ze stawki zwolnionej, zgodnie z § 13 ust. 1 pkt 11 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2013 r. poz. 247) gdzie, zwalnia się od podatku zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, jeżeli budynki te lub budowle albo ich części są zwolnione od podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się w zakresie opodatkowania dostawy:

* lokali mieszkalnych - za prawidłowe,

* udziału w prawie własności nieruchomości gruntowej w części przynależnej do poszczególnych lokali mieszkalnych - za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT).

Z treści art. 7 ust. 1 ustawy o VAT wynika, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Należy zauważyć, że pojęcie przeniesienia prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, określone w art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, ma szerszy zakres, niż sprzedaż czy zamiana w ujęciu cywilnoprawnym.

Interpretując zawarty w ww. przepisie zwrot należy podkreślić, że jest to czynność, która daje otrzymującemu towar prawo do postępowania z nim jak właściciel. Należy przy tym uznać, że chodzi tutaj przede wszystkim o możliwość faktycznego dysponowania rzeczą, a nie rozporządzania nią w sensie prawnym.

Zwrotu "prawo do rozporządzania jak właściciel" nie można więc interpretować jako "prawo własności". Istotny jest przede wszystkim aspekt ekonomiczny, a nie prawny transakcji, w ramach której podatnik przenosi na nabywcę prawo do rozporządzania towarami jak właściciel. Akcent sformułowanej definicji położony został głównie na podkreślenie przeniesienia ekonomicznego władztwa nad rzeczą w taki sposób, aby nabywca mógł nią dysponować podobnie jak właściciel. Bez znaczenia zatem w tej sytuacji pozostaje forma prawna zbycia towaru.

Powyższe wskazuje jednoznacznie, że rozważając skutki podatkowe planowanej przez Wnioskodawcę transakcji należy mieć na uwadze wyłącznie aspekty prawne, które mają znaczenie z punktu widzenia ustawy o podatku od towarów i usług.

Podobną regulację w zakresie dostawy zawiera art. 14 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 26 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U.UE.L Nr 347 s. 1 z późn. zm.). Dostawa towaru nie odnosi się do zbycia prawa własności zgodnie z procedurami przewidzianymi obowiązującym prawem krajowym, lecz obejmuje wszelkie zbycie majątku rzeczowego przez jedną stronę, która upoważnia drugą stronę do dysponowania w rzeczywistości tym majątkiem tak, jakby była jego właścicielem. Pogląd ten jest zgodny z celem Dyrektywy, która została opracowana między innymi w celu oparcia wspólnego systemu VAT na jednolitej definicji transakcji podlegających opodatkowaniu. Celowi temu mogłaby zagrozić sytuacja, gdyby warunek zaistnienia dostawy towarów - będącej jedną z trzech transakcji podlegających opodatkowaniu - różnił się w poszczególnych Państwach Członkowskich, jak to ma miejsce w przypadku warunków rządzących przeniesieniem prawa własności w prawie cywilnym.

Podobne stanowisko zajmuje Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej, który przy definiowaniu wyrażenia "dostawa towarów" akcentuje "własność ekonomiczną" funkcjonującą w oderwaniu od krajowych przepisów prawa cywilnego regulujących przeniesienie prawa własności. W orzeczeniu C-320/88 Staatssecretaris van Financiën v. Shipping and Forwarding Safe B.V. TSUE wyraził pogląd, że "wyrażenie "dostawa towarów" w rozumieniu artykułu 5 (1) VI Dyrektywy oznacza także przeniesienie prawa do dysponowania rzeczą jak właściciel nawet, jeżeli nie dochodzi do przeniesienia własności rzeczy w sensie prawnym" (pkt 1), jednak jednocześnie zastrzegł, że "zadaniem sądu krajowego jest określenie w każdym przypadku, na podstawie stanu rzeczy, czy przeniesienie prawa do dysponowania rzeczą jak właściciel, w rozumieniu artykułu 5 (1) VI Dyrektywy, miało miejsce" (pkt 2).

Pojęcie rozporządzania towarami jak właściciel w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług należy więc rozumieć szeroko, jako obejmujące nie tylko uprawnienie do wyzbycia się własności pozyskanych towarów (przeniesienie własności, zrzeczenie się własności, rozporządzenie na wypadek śmierci) czy ich obciążenia (ustanowienia na rzeczy prawa rzeczowego, czy też oddanie rzeczy w dzierżawę lub najem), lecz także korzystania z nabytych towarów.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, że Wnioskodawca jest następcą prawnym P. E., które wybudowało lokale mieszkalne w budynku przy ul..... Z zawartej 18 stycznia 1972 r. wieloletniej umowy powierniczej pomiędzy P. E. a O. D. I. M. (ODIM) obowiązki inwestora zastępczego dla realizacji budowy 23 lokali mieszkalnych o łącznej powierzchni 1112,7 m², w budynku wielolokalowym nr 14 (w sumie 70 lokali mieszkalnych) przejął ODIM. W wyniku realizacji budowy do dyspozycji P. E. przekazano:

* 18 lokali mieszkalnych typu M4 o łącznej powierzchni 826,2 m² oznaczonych numerami: 1, 3, 15, 16, 18, 19, 21, 22, 24, 25, 27, 28, 30, 32, 34, 36, 38, 40,

* 5 lokali mieszkalnych typu M5 o łącznej powierzchni 285,5 m² oznaczonych numerami: 31, 33, 35, 37, 39.

O rozliczeniu inwestycji świadczy pismo z 21 lutego 1974 r. zawiadamiające o odbiorze końcowym inwestycji i przekazaniu do użytku budynku nr 14. Dokumentem z 28 lutego 1974 r. Wnioskodawca przyjął przedmiotowe lokale mieszkalne do majątku trwałego. Koszty przygotowania dokumentacji budowlanej oraz koszty pozyskania gruntu pod realizację budowy poniosła O. D. I. M.

Zgodnie z zawartą umową oraz aneksem do umowy z 14 grudnia 1972 r. wszelkie koszty związane z realizacją budowy lokali mieszkalnych poniosło P. E.

Decyzją z 1 sierpnia 1991 r. Urząd Wojewódzki stwierdził nabycie przez Miasto nieodpłatnie własności nieruchomości zabudowanej, oznaczonej w ewidencji gruntów jako działka 70b k.m. 304 położonej przy ul.....

W dniu 23 listopada 2007 r. pomiędzy Skarbem Państwa a Gminą Miasto została zawarta umowa ustanowienia odrębnej własności samodzielnych lokali mieszkalnych oraz zniesienie współwłasności wyodrębnionych lokali w budynku przy ul..... Zgodnie z powyższą umową Skarb Państwa przejął na własność 21 samodzielnych lokali mieszkalnych o numerach 1, 3, 15, 16, 18, 19, 21, 22, 24, 25, 27, 28, 30, 32, 33, 34, 36, 37, 38, 39, a Gmina Miasto 43 lokale mieszkalne mieszczące się w budynku przy ul...., w tym - w ramach postanowień wskazanej powyżej umowy powierniczej - lokale o nr 31, 35 i nr 40.

Wyrokiem sądu z 13 lutego 2012 r. Prezydent Miasta występujący w imieniu Skarbu Państwa został zobowiązany do przeniesienia za wynagrodzeniem na rzecz Wnioskodawcy własności udziału Skarbu Państwa wynoszącego 32.515.277/100.000.000 w nieruchomości gruntowej położonej przy ul. S. 2/8 oznaczonej, jako działka nr 172 związanej z lokalami mieszkalnymi o numerach: 1, 3, 15, 16, 18, 19, 21, 22, 24, 25, 27, 28, 30, 32, 33, 34, 35, 36, 37, 38, 39.

Procedury sprostowania zapisów w księgach wieczystych lokali mieszkalnych zostały zakończone w kwietniu 2013 r. i od tej daty Wnioskodawca jest właścicielem mieszkań w rozumieniu prawa.

Wątpliwość Wnioskodawcy dotyczy kwestii zwolnienia przedmiotowej sprzedaży lokali mieszkalnych wraz z udziałami w prawie własności nieruchomości gruntowej przynależnej do danego lokalu.

Zauważyć należy, że nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podatnika.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl art. 46 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 121), zwanej dalej k.c., nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

Stosownie do art. 47 § 1-3 k.c., część składowa rzeczy nie może być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych. Częścią składową rzeczy jest wszystko, co nie może być od niej odłączone bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości albo bez uszkodzenia lub istotnej zmiany przedmiotu odłączonego. Przedmioty połączone z rzeczą tylko dla przemijającego użytku nie stanowią jej części składowych.

Przepis art. 48 k.c. stanowi, że z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych, do części składowych gruntu należą w szczególności budynki i inne urządzenia trwale z gruntem związane, jak również drzewa i inne rośliny od chwili zasadzenia lub zasiania.

Wysokość opodatkowania regulują przepisy Działu VIII ww. ustawy (art. 41-85). Zgodnie z brzmieniem art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, zastrzeżeniem art. 41 ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 ustawy.

W myśl art. 146a pkt 1 ww. ustawy o VAT w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Oprócz stawki podstawowej, na wybrane grupy towarów i usług, ustawodawca przewidział stawki preferencyjne oraz zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy o podatku od towarów i usług.

W art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2013 r., ustawodawca zwolnił od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Powyższe oznacza, że generalnie opodatkowane podatkiem VAT są dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku tych ostatnich opodatkowane są wyłącznie te, których przedmiotem są tereny budowlane. Pozostałe natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, będących gruntami leśnymi, rolnymi itp. nieprzeznaczonymi pod zabudowę - są zwolnione od podatku VAT.

Kwestie opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części zostały uregulowane w art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Definicję pierwszego zasiedlenia zawiera art. 2 pkt 14 ww. ustawy o VAT, zgodnie z którym, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Niewątpliwie przez czynności podlegające opodatkowaniu należy rozumieć nie tylko dostawę, ale również najem, dzierżawę, leasing lub podobne czynności (umowy), które w rozumieniu przepisów ustawy stanowią odpłatne świadczenie usług. Z kolei pod pojęciem oddania do użytkowania należy rozumieć przekazanie budynków, budowli lub ich części ich nabywcy lub użytkownikowi do korzystania w sposób zgodny z zakresem przekazanych do nich praw. Nabywca, na rzecz którego przeniesiono prawo do rozporządzania nieruchomością jak właściciel może w sposób dowolny dysponować tą nieruchomością, tj. może ją sprzedać, używać na własne potrzeby lub przekazać do użytkowania np. na podstawie umów najmu lub dzierżawy.

Podkreślić przy tym należy, że jeżeli podatnik wybuduje obiekt, a następnie obiekt ten po wybudowaniu zostanie oddany do użytkowania na własne potrzeby tego podatnika (i wprowadzony przez podatnika do ewidencji środków trwałych) nie oznacza to, że obiekt taki został zasiedlony. W takim przypadku oddanie do użytkowania nie nastąpiło bowiem w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Innymi słowy, przez pierwsze zasiedlenie należy rozumieć objęcie we władanie budynku, budowli lub ich części przez pierwszego nabywcę lub pierwszego użytkownika, które następuje jednak w wykonaniu czynności opodatkowanej.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, zwalnia się natomiast dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

Warunku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat (art. 43 ust. 7a ustawy o VAT).

Zatem jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części jest objęta zwolnieniem z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a staje się bezzasadne.

Jak stwierdzono powyżej ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług może korzystać dostawa budynków i budowli lub ich części.

Zgodnie z Polską Klasyfikacją Obiektów Budowlanych (PKOB) wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 z późn. zm.) przez obiekt budowlany rozumie się konstrukcję połączoną z gruntem w sposób trwały, wykonaną z materiałów budowlanych i elementów składowych będącą wynikiem prac budowlanych. Budynki natomiast to zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych, przystosowane do przebywania ludzi, zwierząt lub ochrony przedmiotów.

W myśl art. 3 ust. 1 i 2 ustawy z dnia z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 1409 z późn. zm.) ilekroć w ustawie jest mowa o:

Aby ustalić jaką stawką należy opodatkować planowaną dostawę części budynku w postaci lokali mieszkalnych w pierwszej kolejności należy stwierdzić, czy dostawa przedmiotowych lokali będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia.

Jak już wskazano, zgodnie z powołanym art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Jednak dla rozstrzygnięcia zagadnienia będącego przedmiotem wniosku istotne jest ustalenie, czy w przedstawionym przez Wnioskodawcę zdarzeniu przyszłym mamy do czynienia z następstwem podatkowym w rozumieniu przepisów prawa podatkowego.

Następstwo prawne, polega na przejściu z jednego podmiotu na drugi określonych praw i obowiązków. W przypadku prawa podatkowego mamy do czynienia z pochodnym nabyciem praw, kiedy to następca prawny nabywa prawa i obowiązki przysługujące jego poprzednikowi prawnemu. Jest to nabycie translatywne, gdyż dotyczy praw i obowiązków poprzednio już istniejących.

W prawie podatkowym z reguły ma miejsce następstwo prawne pod tytułem ogólnym (sukcesja uniwersalna), kiedy to mocą jednego zdarzenia prawnego dochodzi do nabycia całego lub części majątku, a nabywca wchodzi zarówno w prawa, jak i w obowiązki swego poprzednika prawnego.

Kwestie związane z następstwem prawnym podmiotów przekształconych na gruncie prawa cywilnego i gospodarczego regulują przepisy ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 1030 z późn. zm.).

Na gruncie prawa podatkowego, prawa i obowiązki następców prawnych oraz podmiotów przekształconych, reguluje rozdział 14 działu III ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.). W przepisach tych ustawodawca przedstawił katalog sytuacji, w których zachodzi sukcesja podatkowa, tj. sukcesja praw i obowiązków następców prawnych oraz podmiotów przekształcanych.

Zgodnie z art. 93 § 1 Ordynacji podatkowej, osoba prawna zawiązana (powstała) w wyniku łączenia się:

- wstępuje we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki każdej z łączących się osób lub spółek.

W myśl art. 93 § 2 ww. ustawy, przepis § 1 stosuje się odpowiednio do osoby prawnej łączącej się przez przejęcie:

Stosownie do art. 93a § 1 cyt. ustawy, osoba prawna zawiązana (powstała) w wyniku:

- wstępuje we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki przekształcanej osoby lub spółki.

Według art. 93a § 2 tej ustawy, przepis § 1 stosuje się odpowiednio do:

Zgodnie z art. 93e ww. ustawy, przepisy art. 93-93d stosuje się w zakresie, w jakim odrębne ustawy, umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz inne ratyfikowane umowy międzynarodowe, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, nie stanowią inaczej.

Określona wyżej cytowanymi przepisami Ordynacji podatkowej sukcesja jest sukcesją uniwersalną, co oznacza, że następca prawny wstępuje we wszystkie (z uwzględnieniem postanowień art. 93e Ordynacji podatkowej) przewidziane przepisami prawa podatkowego prawa i obowiązki podatnika.

Z powyższego wynika, że przepisy ustawy - Ordynacja podatkowa wskazują konkretne przypadki, zakres sukcesji oraz podmioty, które stają się z mocy prawa następcami prawnymi podmiotów przekształcanych, dzielonych lub łączonych.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca jest następcą prawnym P. P. Z. E., który wybudował lokale mieszkalne w budynku przy ul..... P. P. Z. E. w roku 1993 r. zostało przekształcone w jednoosobową spółkę akcyjną Skarbu Państwa, na podstawie ustawy o prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych i ustawy o przekształceniach własnościowych niektórych przedsiębiorstw państwowych o szczególnym znaczeniu dla gospodarki państwowej.

W 2004 r. w ramach konsolidacji i restrukturyzacji Z. E. C. S.A. w trybie art. 492 § 1 pkt 1 k.s.h. wraz z czterema innymi podmiotami energetycznymi został przejęty przez Z. E K. S.A. i utworzono spółkę E. S.A. z siedzibą w K.

Od dnia 1 września 2011 r. spółka akcyjna E. S.A. została przejęta przez inną spółkę akcyjną E.-P. z siedzibą we W. tworząc spółkę Wnioskodawcy z siedzibą w K. Wnioskodawca jest następcą podatkowym P. P. Z. E. C.

Ponadto Wnioskodawca wskazał we wniosku, że ekonomiczne władanie rzeczą (mieszkaniami) należało do Wnioskodawcy z chwilą wybudowania budynku, chociaż nie należało do niego prawo własności. Chodzi tutaj przede wszystkim o możliwość faktycznego dysponowania rzeczą, a nie rozporządzania nią w sensie prawnym.

Z powyższego wynika, że budynek, w którym znajdują się 21 lokale mieszkalne mające być przedmiotem dostawy został wybudowany i oddany do użytkowania w 1974 r. przez podmiot, którego Wnioskodawca jest następcą prawnym i podatkowym. Transakcja ta nie podlegała opodatkowaniu.

Ponadto z wniosku nie wynika, aby lokale mieszkalne po ich wybudowaniu były przedmiotem najmu/dzierżawy przez Wnioskodawcę lub przez jego poprzedników prawnych."

We wniosku stwierdzono, że lokale mieszkalne stanowiły mieszkania służbowe i były wykorzystywane przez pracowników Wnioskodawcy i jego poprzedników prawnych w celu zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych.

Ponadto na pytanie tut. organu "Czy lokale były, jeśli tak to kiedy (proszę podać daty od-do i nr lokalu) przedmiotem najmu/dzierżawy przez Wnioskodawcę jak również przez poprzedników prawnych Wnioskodawcy" Wnioskodawca podał, że "Lokale mieszkalne w budynku zlokalizowanym w C. przy ul. S. 2/8 mające być przedmiotem sprzedaży były od dnia otrzymania przydziału (EP/615/74 z 16 stycznia 1974 r.) i są nadal przedmiotem najmu na rzecz pracowników Wnioskodawcy i jego poprzedników prawnych."

Natomiast na pytanie "Czy Wnioskodawca (lub jego poprzednicy prawni) pobierał jakiekolwiek opłaty z tytułu udostępnienia tych mieszkań pracownikom, jeżeli tak to jakie, z jakiego tytułu, kiedy i w odniesieniu do których lokali..." stwierdzono, że Wnioskodawca i jego poprzednicy prawni nie pobierali żadnych opłat z tytułu udostępniania mieszkań pracownikom. Do administrowania lokalami mieszkalnymi została w dniu 2 maja 1974 r. zawarta umowa z M. Z. B. M. w C. na "administrację zleconą". Zgodnie z § 4 tej umowy wpływy z najmu lokali były wpływami własnymi sprawującego administrację zleconą.

Ponadto z wniosku wynika, że przedmiotem ww. umowy była nieodpłatna administracja zlecona 23 lokalami mieszkalnymi.

Wnioskodawca ani poprzednicy prawni Wnioskodawcy nie ponosili wydatków na ich ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, które byłyby wyższe niż 30% wartości początkowej poszczególnych lokali.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że w odniesieniu do wskazanych we wniosku lokali (części budynku), nie doszło dotychczas do pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o VAT.

W konsekwencji w świetle przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego oraz powołanych wyżej regulacji prawnych, stwierdzić należy, że zbycie przez Wnioskodawcę 21 lokali mieszkalnych (części budynku), nie będzie mogło korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, gdyż planowana dostawa zostanie dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o VAT.

Jak wskazano powyżej, przez pierwsze zasiedlenie należy rozumieć objęcie we władanie budynków, budowli lub ich części przez pierwszego nabywcę lub pierwszego użytkownika. Wydanie przedmiotowych obiektów winno nastąpić w ramach wykonania czynności podlegających opodatkowaniu co w przedmiotowej sprawie nie miało miejsca (oddanie lokali w administrowanie następowało nieodpłatnie).

Z uwagi, że dostawa 21 lokali mieszkalnych (części budynku), będzie dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia i nie będzie mogła korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT istotnym jest zbadanie warunków uprawniających do zwolnienia dostawy opisanych lokali w trybie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT.

W przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z sytuacją, w której poprzednik prawny Wnioskodawcy wybudował w 1974 r. nieruchomość. Obecnie Wnioskodawca ma zamiar dokonać dostawy 21 lokali mieszkalnych znajdujących się w budynku oznaczonych numerami: 1, 3, 15, 16, 18, 19, 21, 22, 24, 25, 27, 28, 30, 32, 33, 34, 35, 36, 37, 38, 39.

Podstawą do zwolnienia będzie w przedmiotowej sprawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, ponieważ Wnioskodawcę - jako następcę podatkowego, na gruncie przepisów o podatku od towarów i usług należy traktować jako podmiot, któremu przy wybudowaniu budynku nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Ponadto Wnioskodawca jak i poprzednik prawny nie ponosił wydatków na ulepszenie lokali w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, które byłyby wyższe niż 30% wartości początkowej poszczególnych lokali.

Wobec powyższego, dostawa przedmiotowych lokali będzie mogła korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w przedmiotowym zakresie należało uznać za prawidłowe.

Odnośnie natomiast planowanej przez Wnioskodawcę sprzedaży udziałów w prawie własności nieruchomości gruntowej (przynależnej do danego lokalu mieszkalnego), na której posadowiony jest budynek wielolokalowy wraz z lokalami, stwierdzić należy, że jak wynika z art. 29 ust. 5 ustawy o VAT, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Z powyższego jednoznacznie wynika, że co do zasady grunt będący przedmiotem sprzedaży (zbycie udziału w prawie własności nieruchomości gruntu przynależnego do danego lokalu mieszkalnego) podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki lub budowle lub ich części na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku, również sprzedaż udziału w prawie własności gruntu będzie korzystała ze zwolnienia od podatku.

Z wniosku wynika, że wyrokiem zaocznym z 13 lutego 2012 r. Prezydent Miasta występujący w imieniu Skarbu Państwa został zobowiązany do przeniesienia na rzecz Wnioskodawcy własności udziału Skarbu Państwa wynoszącego 32.515.277/100.000.000 w nieruchomości gruntowej położonej przy ul.... związanej z lokalami mieszkalnymi o numerach: 1, 3, 15, 16, 18, 19, 21, 22, 24, 25, 27, 28, 30, 32, 33, 34, 35, 36, 37, 38, 39 za wynagrodzeniem.

Zatem, skoro dla dostawy 21 lokali mieszkalnych (części budynku) zastosowanie znalazło zwolnienie od podatku VAT, również dostawa gruntu w części proporcjonalnie przyporządkowanej do powierzchni sprzedawanych lokali znajdujących się w budynku posadowionym na gruncie będzie podlegała zwolnieniu od podatku VAT na podstawie art. 29 ust. 5 ustawy o VAT.

Oceniając stanowisko Wnioskodawcy w przedmiotowym zakresie wskazać należy, że we wniosku z 10 stycznia 2014 r. stwierdzono, że przedmiotem interpretacji ma być oprócz opodatkowania dostawy lokali mieszkalnych również opodatkowanie sprzedaży udziału w prawie użytkowania wieczystego gruntu przynależnego danemu lokalowi.

Również stanowisko Wnioskodawcy odnosi się do sprzedaży udziałów w prawie użytkowania gruntu na którym posadowiony jest budynek przy ul.....

Jednocześnie w piśmie z 10 kwietnia 2014 r. Wnioskodawca stwierdził, że "Przedmiotem sprzedaży w związku ze sprzedażą wskazanych we wniosku lokali mieszkalnych mają być również udziały w prawie własności nieruchomości gruntowej przynależnej do danego lokalu.

Na podstawie powołanego wyżej wyroku sygn. akt: z 13 lutego 2012 r. na Wnioskodawcę przeniesiona została własność udziału w nieruchomości gruntowej położonej w C. przy ul....."

W związku z powyższym w niniejszej interpretacji odniesiono się do kwestii opodatkowania udziału w prawie własności części nieruchomości gruntowej przynależnej do danego lokalu.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy odnoszące się do sprzedaży udziału w prawie użytkowania wieczystego części gruntu przynależnego danemu lokalowi mieszkalnemu, należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja indywidualna traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Jednocześnie nadmienia się, iż zgodnie z przepisem art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Natomiast w myśl w art. 14c § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Z powyższych przepisów wynika więc, że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska Wnioskodawcy dotyczącego przedstawionego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Organ wydający interpretację nie jest natomiast uprawniony do analizowania i oceny załączonych do wniosku o interpretację dokumentów, nie przeprowadza bowiem postępowania dowodowego, jest zatem związany wyłącznie opisem stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) przedstawionym przez Wnioskodawcę i jego stanowiskiem.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.