IBPP1/443-679/09/AZb

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Muzeum przedstawione we wniosku z dnia 26 czerwca 2009 r. (data wpływu 1 lipca 2009 r.), uzupełnionym pismem z dnia 21 września 2009 r. (data wpływu 23 września 2009 r.) oraz pismem z dnia 29 września 2009 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży dukata lokalnego w ramach akcji promocyjnej Miasta - jest nieprawidłowe.

W dniu 1 lipca 2009 r. wpłynął ww. wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży dukata lokalnego w ramach akcji promocyjnej Miasta.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 21 września 2009 r. (data wpływu 23 września 2009 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu Nr IBPP1/443-679/09/AZb z dnia 10 września 2009 r., oraz pismem z dnia 29 września 2009 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W dniu 12 maja 2009 r. został wprowadzony do obiegu "dukat lokalny" o nazwie "4 denary". Emitent akcji - Miasto.

"4 denary" o średnicy 27 mm wykonane zostały z mosiądzu, wybite w Mennicy w nakładzie 20 000 szt. Można je było nabyć w Muzeum od 12 maja 2009 r. w cenie 4 zł za sztukę. "4 denary" zostały wykonane w celu promocji miasta, a także celu upamiętnienia przypadających w tym czasie ważnych rocznic związanych z miastem: 750-lecia Miasta i 140-lecia otrzymania praw miejskich. Datom tym towarzyszyły również inne, także ważne wydarzenia. Jesienią 2008 r. podjęto decyzję oraz rozpoczęto rozmowy z Mennicą na temat możliwości wybicia "4 denarów".

W obwieszczeniu o akcji promocyjnej wyraźnie jest zaznaczone, że "4 denary" służą promocji Miasta i funkcjonują w terminie 12 maja 2009 r. - 30 września 2009 r. jako bon towarowy z możliwością zwrotu. Będą one przyjmowane jako środek płatniczy w wyznaczonych placówkach (sklepy, restauracje) na terenie Miasta do dnia 30 września 2009 r. Nabywcy "4 denarów" mogą także dokonać ich zwrotu w Muzeum do 30 września 2009 r. i otrzymają 4 zł (zwrot zapłaty). Przedsiębiorcy (sklepy, restauracje) biorący udział w akcji, będą mogli wymieniać "4 denary" na złotówki w Muzeum do 11 października 2009 r. W obecnej chwili nie da się przewidzieć, ile będzie zwrotów "4 denarów" z racji ich funkcji środka płatniczego z wyznaczonych placówek handlowych, oraz od nabywców indywidualnych - taka ewentualność istnieje, gdyż jest zapisana ww. obwieszczeniu o akcji.

Na uwagę zasługuje fakt, że "4 denary", których emitentem jest Miasto, w żadnym wypadku nie mogą być traktowane jako lokalny pieniądz ani regionalna waluta, ponieważ tylko NBP - zgodnie z przepisami ma wyłączne prawo emitowania polskich znaków pieniężnych - i to zarówno tych będących w zwykłym obiegu, jak i kolekcjonerskich. Dlatego "dukat lokalny" to żeton, wykonany ze stopu miedzi i cynku, który prawnie kwalifikuje się jako bon towarowy.

Muzeum jest zwolnione z podatku VAT, nie składa deklaracji VAT.

Muzeum nie zawierało umów z wyznaczonymi placówkami (sklepy, restauracje). Jedynie z Obwieszczenia można się było dowiedzieć, że istnieje wykaz punktów honorujących "4 denary", jako środek płatniczy.

Wydanie "4 denarów" w każdym przypadku, zarówno dla placówek i indywidualnych nabywców, następowało po dokonaniu wpłaty środków pieniężnych stanowiących równowartość nominału.

"4 denary" pełnią funkcję środka płatniczego jedynie w wyznaczonym okresie tj. od 12 maja 2009 r. do 30 września 2009 r. oraz jedynie w wyznaczonych do tego celu placówkach. Po zakończeniu akcji promocyjnej nie będzie możliwości posługiwania się "4 denarami" jako środkiem płatniczym.

Według PKWiU czynność opisaną Wnioskodawca klasyfikuje symbolem ex 92, jako usługi związane z kulturą.

Muzeum prowadzi działalność statutową. Celem Muzeum jest działalność określona w art. 1 ustawy o muzeach z dnia 21 listopada 1996 r. (Dz. U. z 1997 r. Nr 5, poz. 24 z późn. zm.). Muzeum nie jest nastawione na osiąganie zysków, środki potrzebne na utrzymanie i rozwój zapewnia Miasto. Dochody Muzeum ze sprzedaży biletów wstępu i wydawnictw własnych za rok 2008 zamknęły się w kwocie XXX zł.

Akcja promocyjna "4 denarów" służyła promocji Miasta. Tym samym Muzeum prowadząc akcję promocyjną realizowało swój cel, jakim między innymi jest upowszechnianie podstawowych wartości historii, kultury polskiej i regionalnej.

Emisja "4 denarów" była jednym z elementów całej akcji.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu z dnia 29 września 2009 r.):

Czy sprzedaż "dukata lokalnego" o nazwie "4 denary" jako bon towarowy, za kwotę stanowiącą równowartość tego nominału w ramach akcji promocyjnej Miasta, jest czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy (stanowisko ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu z dnia 29 września 2009 r.), zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT "opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem" podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju." Art. 7 ust. 1 powyższej ustawy mówi, że przez "dostawę towarów (...) rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...)". Art. 8 ust. 1 ustawy o VAT stanowi, że "przez świadczenie usług (...) rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nie mającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów". Art. 2 pkt 6 ustawy stanowi, iż "ilekroć w dalszych przepisach (ustawy o VAT) jest mowa o towarach - rozumie się przez to rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty".

Zdaniem Wnioskodawcy "4 denary" to bony towarowe, które same w sobie nie zaspokajają żadnych potrzeb, nie stanowią autonomicznego świadczenia. Bon towarowy nie jest towarem w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, lecz tylko kwitem, którym można zapłacić za nabywane towary, stanowi jedynie substytut pieniądza, który uprawnia do otrzymania w oznaczonym terminie określonych towarów. Bon towarowy nie jest więc towarem, nie można go również utożsamiać ze świadczeniem usług, a jedynie dokumentem uprawniającym do zakupu towarów i usług. Sama sprzedaż bonu i otrzymanie wynagrodzenia z tego tytułu, nie rodzi obowiązku podatkowego w zakresie VAT. Dopiero w momencie realizacji bonu - tj. w momencie zakupu na jego podstawie towaru lub usługi pojawia się obowiązek podatkowy w zakresie czynności dostawy towarów lub świadczenia usług na rzecz podmiotu, który finalnie jest dysponentem tego bonu. W określonym czasie zastępuje on środki pieniężne, za które zwyczajowo nabywa się towary lub usługi. Po zakończeniu akcji promocyjnej bon towarowy - "4 denary" stanie się pamiątką wytworzoną dla upamiętnienia, uczczenia, przedstawienia wydarzenia - reklamą.

W opinii Wnioskodawcy, sprzedaż "dukata lokalnego" o nazwie "4 denary" jako bon towarowy, za kwotę stanowiącą równowartość tego nominału w ramach akcji promocyjnej Miasta jest czynnością niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w prawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl przepisu art. 2 pkt 6 ww. ustawy o podatku VAT przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy ww. ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

W myśl art. 8 ust. 3 ww. ustawy usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.

W myśl art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, podstawowa stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i ust. 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże, zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie z podatku.

I tak, zgodnie z treścią art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy zwalnia się od podatku usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy. W pozycji nr 11 załącznika nr 4 do ww. ustawy wymieniono PKWiU ex 92: "Usługi związane z kulturą, w tym również usługi twórców i artystów wykonawców, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzane w formie honorariów za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania, usługi związane z rekreacją i sportem - z wyłączeniem:

5a) usług związanych z produkcją filmów i nagrań wideo (PKWiU 92.11), usług związanych z dystrybucją filmów i nagrań wideo (PKWiU 92.12), usług związanych z produkcją filmów i nagrań na innych nośnikach, usług związanych z dystrybucją filmów i nagrań na innych nośnikach,

5b) wstępu do parków rekreacyjnych, plaż i innych miejsc o charakterze kulturalnym (PKWiU ex 92.72),

Z treści objaśnienia zamieszczonego pod załącznikiem do ustawy o podatku od towarów i usług wynika, iż wskazany symbol PKWiU w pozycji nr 11 załącznika nr 4 do ww. ustawy wraz z oznaczeniem "ex" dotyczy tylko danej usługi z danego grupowania. Umieszczenie tego dopisku przy konkretnym symbolu statystycznym ma na celu zawężenie stosowania zwolnienia lub obniżonej stawki VAT tylko do usług należących do wymienionego grupowania statystycznego, spełniającego określone warunki sprecyzowane przez ustawodawcę w rubryce "nazwa usługi". Zatem wynikająca z konkretnego załącznika stawka VAT lub zwolnienie dotyczy wyłącznie danej usługi z danego grupowania.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że w ramach promocji Miasta został wprowadzony do obiegu "dukat lokalny" o nazwie "4 denary". "4 denary" zostały wykonane w celu promocji Miasta, a także celu upamiętnienia przypadających w tym czasie ważnych rocznic związanych z miastem: 750-lecia Miasta i 140-lecia otrzymania praw miejskich. Datom tym towarzyszyły również inne, także ważne wydarzenia.

Muzeum w ramach akcji promocyjnej Miasta prowadziło sprzedaż "4 denarów" za kwotę stanowiącą równowartość tego nominału. Tym samym Muzeum prowadząc ww. akcję promocyjną realizowało swój cel, jakim między innymi jest upowszechnianie podstawowych wartości historii, kultury polskiej i regionalnej. Emisja "4 denarów" była jednym z elementów całej akcji.

Wnioskodawca sklasyfikował opisaną czynność do grupowania PKWiU ex 92, jako usługi związane z kulturą.

Należy zauważyć, iż konstrukcja prawna przedmiotu opodatkowania, stawek podatkowych i zwolnień podatkowych w ustawie o VAT opiera się na właściwych klasyfikacjach statystycznych, tj. Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług, wprowadzoną powołanym wyżej rozporządzeniem z dnia 18 marca 1997 r., którą dla celów podatku od towarów i usług stosuje się do dnia 31 grudnia 2009 r.

Z tego też względu sprawa klasyfikacji statystycznej towarów i usług nabiera szczególnego znaczenia.

Należy podkreślić również, iż do zaklasyfikowania danego towaru bądź usługi do odpowiedniej grupy towarów czy też do weryfikacji wskazanej klasyfikacji, nie są kompetentne organy podatkowe. W myśl bowiem Komunikatu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1 poz. 11) zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej.

W przypadku trudności w ustaleniu właściwego grupowania: rodzaju prowadzonej działalności, wyrobu lub usługi, towaru, środka trwałego lub obiektu budowlanego zainteresowany podmiot może zwrócić się z wnioskiem do Urzędu Statystycznego w Łodzi ul. Suwalska 29, 93-176 Łódź, który udziela informacji w zakresie stosowania wyżej powołanych standardów klasyfikacyjnych.

W świetle powyższego tut. organ dokonał interpretacji w oparciu o klasyfikację wskazaną przez Wnioskodawcę, bowiem warunkiem ewentualnego stosowania zwolnienia od podatku dla usługi świadczonej przez Wnioskodawcę, jest właściwa jej klasyfikacja, zgodna z PKWiU.

W dziale 92 Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług z dnia 18 marca 1997 r. zostały zamieszczone usługi związane z kulturą, rekreacją i sportem - dział ten obejmuje m.in. usługi związane z kulturą, np. usługi bibliotek, muzeów.

Wobec powyższego stwierdzić należy, iż jeżeli realizowane przez Wnioskodawcę czynności obejmujące prowadzenie akcji promocyjnej Miasta, której jednym z elementów była sprzedaż "4 denarów", rzeczywiście stanowią usługi związane z kulturą sklasyfikowane zgodnie z PKWiU w grupowaniu 92, to czynności te podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jednak korzystają ze zwolnienia od podatku (jako niewymienione w wyłączeniach od zwolnienia, przewidzianych w punktach 1 - 8 poz. 11 załącznika nr 4 do ustawy o VAT) wynikającego z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 1 w związku z pozycją 11 załącznika nr 4 do ustawy.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe, bowiem sprzedaż "dukata lokalnego" o nazwie "4 denary" za kwotę stanowiącą równowartość tego nominału w ramach akcji promocyjnej Miasta stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jednak korzysta ze zwolnienia przedmiotowego od podatku VAT.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienia się, iż zgodnie z przepisem art. 113 ust. 1 ustawy o VAT zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 50.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Natomiast w myśl art. 113 ust. 2 ww. ustawy do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się odpłatnej dostawy towarów oraz odpłatnego świadczenia usług zwolnionych od podatku, a także towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Zatem w sytuacji, gdy Wnioskodawca wykonuje czynności objęte zwolnieniem przedmiotowym, to wartości sprzedaży z tego tytułu nie wlicza się do wartości sprzedaży warunkującej korzystanie ze zwolnienia podmiotowego, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ww. ustawy, co wynika z powołanego wyżej art. 113 ust. 2 ustawy o VAT.

Dodatkowo podkreślenia wymaga, iż interpretacja indywidualna rozstrzyga tylko w kwestii wyczerpująco przedstawionego we wniosku, zaistniałego stanu faktycznego i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym. Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa cyt. w sentencji, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.

Zaznaczyć zatem należy, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego, w szczególności zmiany klasyfikacji świadczonych usług, lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.