IBPP1/443-640/14/MG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 17 czerwca 2014 r. (data złożenia 20 czerwca 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania otrzymanej premii pieniężnej - jest prawidłowe.

W dniu 20 czerwca 2014 r. złożono do tut. organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług otrzymanej premii pieniężnej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca, R. Auto Salon M. dokonywał, w okresie od czerwca 2002 r. do maja 2013 r., ciągłych zakupów fabrycznie nowych samochodów marki M. od firmy M. spółka z o.o., z siedzibą w W., przy ul. X, będącej dystrybutorem samochodów tej marki na terenie Polski. Zasady współpracy w zakresie zakupu samochodów od M. sp. z o.o. (Dostawcy), w celu ich dalszej odsprzedaży regulowała stosowna umowa. Zgodnie z treścią umowy Dostawca, po osiągnięciu przez R. Auto Salon M. (Nabywcę) w umówionym okresie czasu określonego ilościowo pułapu zakupu nowych samochodów, był zobowiązany do wypłaty na rzecz Nabywcy stosownej premii pieniężnej. Powyższa premia nie dotyczyła jednego zakupu, lecz wszystkich zakupów zrealizowanych w danym czasie.

Kwota przedmiotowej premii pieniężnej była obliczona jako iloczyn łącznej kwoty zakupów nowych samochodów dokonanych w umówionym okresie czasu oraz określonej w umowie o współpracy kwoty procentowej. Premia pieniężna nie dotyczyła konkretnie oraz indywidualnie oznaczonych dostaw, lecz była zgodnie z umową naliczana za dany okres czasu po przekroczeniu uzgodnionej, wcześniej ilościowo określonej, wysokości zakupów dokonanych przez Nabywcę od Dostawcy. Innymi słowy premia pieniężna była wypłacana przez Dostawcę za osiągnięcie przez Nabywcę określonego pułapu zakupów, a na określony pułap zakupów składała się suma pojedynczych transakcji zakupów zrealizowanych przez R. Auto Salon M. w danym okresie czasu. Wypłata premii pieniężnej nie była więc uzależniona od świadczenia przez Wnioskodawcę żadnych dodatkowych czynności. Podstawowym i wyłącznym warunkiem uzyskania premii było dokonanie zakupu od Dostawcy fabrycznie nowych samochodów w określonej ilości w uzgodnionym okresie czasu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy premia pieniężna wypłacona przez M. spółka z o.o. na rzecz Wnioskodawcy za dokonanie przez R. Auto Salon M. zakupu określonej liczby samochodów jest wynagrodzeniem za świadczone usługi i podlega podatkowi VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, w rozumieniu art. 8, ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, osiągnięcie przez nabywcę towarów obrotów w wysokości określonej w umowie nie sposób uznać za usługę. Premia wypłacona przez Dostawcę za osiągnięcie określonego pułapu obrotów nie jest więc dla Nabywcy wynagrodzeniem za świadczone usługi i w związku z powyższym nie podlega VAT.

Wyrażone powyżej stanowisko znajduje uzasadnienie w wykładni zarówno polskich jak i unijnych przepisów prawa podatkowego. W myśl art. 8, ust. 1 ustawy o podatku VAT usługą jest świadczenie, które nie stanowi dostawy towaru. Wobec jednoznacznej treści przywołanego przepisu nie może wystąpić taka sytuacja faktyczna, która jednocześnie stanowiłaby dostawę towaru i świadczenie usługi. Dokonywane przez Wnioskodawcę zakupy u kontrahenta mieszczą się w zakresie czynności opodatkowanych podatkiem VAT w postaci dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy o podatku VAT.

Na określony pułap obrotów składa się odpowiednia liczba transakcji zakupu - dostawy w powyższym rozumieniu. Czynności stanowiące dostawę towaru nie mogą jednocześnie przez ich zsumowanie stanowić usługi. Przyjęcie odmiennego toku rozumowania jest w sposób jednoznaczny sprzeczne z treścią art. 8 ustawy o podatku VAT. Odnosząc się do unormowań VI dyrektywy, a w szczególności art. 6 aktu wspólnotowego stwierdzić należy, że we wspólnotowym prawie podatkowym określona ilość dostaw towarów nie może być jednocześnie usługą. Za zasadne w tym miejscu należy uznać przywołanie wyroku ETS sprawa Faaborg-Gelting Linien aS v. Finanzamt Flensburg (orzeczenie wstępne). Z przywołanego orzeczenia należy wywieść wniosek, że albo występuje dostawa towaru albo świadczenie usług.

Wskazać należy, że za brakiem podstaw prawnych do opodatkowania premii opowiedział się J. Zubrzycki stwierdzając, że osiągnięcie przez nabywcę towarów określonej w umownie wielkości obrotów (zakupów) z danym sprzedawcą nie jest usługą w rozumieniu art. 8, ust. 1 ustawy o podatku VAT, a zatem wypłacana temu nabywcy towarów przez sprzedawcę premia (bonus) za uzyskanie pułapu obrotów nie stanowi odpłatności (wynagrodzenie za świadczenie usługi). Tym samym wypłacenie tego rodzaju premii (bonusu) jest obojętne z punktu widzenia podatku od towarów i usług (J. Zubrzycki, (w.) Leksykon VAT, 2006, tom I, Wydawnictwo Unimex, str. 498). Zauważyć należy, że w ramach zawieranych umów o współpracy, gdzie za osiągnięcie określonego pułapu obrotów i terminowe spełnienie świadczeń pieniężnych sprzedawca wypłaca nabywcy premię pieniężną, nabywca dokonuje zakupów dobrowolnie i nie jest zobowiązany do wykonania transakcji o określonej premiowanej wielkości. Niezrealizowanie przez nabywcę ustalonego pułapu obrotów nie jest obwarowane żadną sankcją, czy też jakąkolwiek odpowiedzialnością. Nie mamy w takim przypadku do czynienia nawet ze zobowiązaniem naturalnym. Zauważyć trzeba, że opodatkowanie nabycia określonej ilości towaru jako usługi świadczonej przez nabywcę towaru będzie prowadziło do podwójnego opodatkowania tej samej czynności: pierwszy raz jako sprzedaży (dostawy towaru), drugi - jako zakupu (świadczenie usługi przez nabywcę tego samego towaru, w ramach tej samej transakcji. Podwójne opodatkowanie jest sprzeczne z konstytucyjną zasadą równości i powszechności opodatkowania, wyrażoną w art. 84 oraz w pewnym sensie w art. 217 Konstytucji (R. Mastalski, Skutki prawne wystawienia faktury w podatku od towarów i usług, "Przegląd Podatkowy" 200111, str. 26). Na temat zasady zakazu podwójnego opodatkowania w krajowym systemie prawa podatkowego, w szczególności na gruncie podatku od towarów i usług wielokrotnie wypowiadał się Trybunał Konstytucyjny i Naczelny Sąd Administracyjny. Tytułem przykładu można wskazać wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 25 października 2004 r. SK 33/2003 (OTK ZU 2004/9A poz. 94) oraz uchwałę składu siedmiu sędziów NSA z dnia 22 kwietnia 2002 r. FPS 2/2002 (ONSA 2002/4 poz. 136).

Podwójne opodatkowanie podatkiem od wartości dodanej we wspólnotowym systemie podatku od wartości dodanej jest także niedopuszczalna. Państwa członkowskie zobowiązane są do podjęcia niezbędnych środków aby uniknąć podwójnego opodatkowania. Wynika to wprost z treści przepisów Szóstej Dyrektywy - art. 8 ust. 1, art. 9 ust. 3 oraz art. 14 ust. 2. Zakaz podwójnego opodatkowania podatkiem od wartości dodanej znajduje potwierdzenie w orzecznictwie Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości. W wyroku z dnia 27 czerwca 1989 r. J 50/88, sprawa Heinz Kuhne v. Finanzamt Munchen III (orzeczenie wstępne). Wskazać należy, że podgląd zgodny z powyżej przedstawioną argumentacją wyraził Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 6 lutego 2007 r. sygn. akt I FSK 94/2006 oraz Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 19 stycznia 2009 sygn. akt III SA/Wa 2056/2008. Odmienne stanowisko od powyższego zajął natomiast Minister Finansów w piśmie z dnia 30 grudnia 2004 r. nr PP3-812-1222/2004/AP/4026 oraz Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w treści interpretacji indywidualnej z dnia 5 września 2003 r. Sygnatura IPPP1-443-1353/08-2/JF.

Dodatkową przesłanką potwierdzająca zasadność przedłożonej interpretacji jest stanowisko Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy dotyczące takiej samej sprawy zawarte w interpretacji indywidualnej nr ITPP1/443-192/09/AP, w której stwierdza się, że:

"Zgodnie z dyspozycją art. 5, ust. 1, pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl postanowień art. 8, ust. 1 cytowanej ustawy, poprzez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

* przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę w jakiej dokonano czynności prawnej;

* zobowiązanie od powstrzymywania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

* świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Z treści cytowanego art. 8, ust. 1 ustawy wynika, że pojęcie <świadczenie usług> ma bardzo szeroki zakres, nie obejmuje wyłącznie działań podatnika, lecz także jego zaniechanie poprzez zobowiązanie do powstrzymywania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji. Usługa w rozumieniu omawianej regulacji jest transakcją gospodarczą, co oznacza, że stosunek prawny łączący strony musi wiązać się ze świadczeniem wzajemnym. Aby uznać jakieś zdarzenie za odpłatne świadczenie usług musi zatem wystąpić stosunek zobowiązaniowy pomiędzy podmiotami biorącymi udział w tym zdarzeniu, czyli strony muszą zobowiązać się do określonego działania bądź powstrzymania się od dokonania określonych czynności, np. w zawartej umowie. Jednoznaczny podział czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na dostawy towarów oraz świadczenie usług (który to podział wynika z treści analizowanego przypisu), nie może prowadzić do uznania, że dana sytuacja faktyczna, stanowić może jednocześnie dostawę towaru i świadczenie usługi.

Z opisu przestawionego we wniosku wynika, że Spółka zawarła z kontrahentem umowę o współpracy, na mocy której w zamian za osiągnięcie w danym czasie określonego pułapu ilościowego zakupionych samochodów, otrzymuje premię pieniężną w określonej wysokości. Powyższa premia nie dotyczy jednej dostawy, lecz wszystkich dostaw zrealizowanych w danym okresie czasu. Jak wynika z wniosku i jego uzupełnienia, wypłata premii pieniężnej nie jest uzależniona od świadczenia przez Wnioskodawcę żadnych dodatkowych czynności.

Tak skonstruowane relacje handlowe nie wiążą się w wykonywaniem przez Spółkę na rzecz sprzedawcy czynność innych niż dokonywanie zakupów na określonym poziomie. Poza transakcjami kupna-sprzedaży, pomiędzy kupującym a sprzedającym nie doszło do rzeczywistego i odrębnego od tych transakcji świadczenia nabywcy na rzecz zbywającego towary. Nie ma zatem podstaw aby uznać, że - w takim przedstawionym stanie faktycznym -, które zostały wypłacone stanowiły wynagrodzenie za realizowane jednocześnie przez nią usługi. Nabywanie towarów, choć wiąże się ściśle z działalnością prowadzoną przez kupującego, nie wchodzi w zakres istoty tej działalności, zatem nie może stanowić usługi świadczonej przez Spółkę na rzecz dostawcy.

Tym samym należy uznać, iż w tym konkretnym przypadku otrzymujący premię nie świadczy na rzecz kontrahenta usług w rozumieniu art. 8, ust. 1, a zatem przedmiotowe świadczenie nie stanowi wynagrodzenia za świadczone usługi i w konsekwencji nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług."

W tym stanie rzeczy złożenie niniejszego wniosku stało się konieczne i w pełni uzasadnione.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą o VAT - opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do treści art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Także art. 24 ust. 1 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L 347, s. 1 z późn. zm.) wskazuje, że "świadczenie usług" oznacza każdą transakcję, która nie stanowi dostawy towarów.

Z treści cytowanego wyżej przepisu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT wynika, że ustawodawca przyjął generalną zasadę, że usługami są wszelkie odpłatne świadczenia niebędące dostawą towarów. Stwierdzić zatem należy, że definicja "świadczenia usług" ma charakter dopełniający definicję "dostawy towarów" i jest wyrazem realizacji zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług, transakcji wykonywanych przez podatników w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Powołany przepis wskazuje, że pojęcie świadczenia usług ma bardzo szeroki zakres, gdyż nie obejmuje wyłącznie działań podatnika, lecz również zobowiązanie do powstrzymania się od dokonywania czynności lub do tolerowania czynności bądź sytuacji. Pojęcie usługi, według ustawy, jest szersze od definicji usługi w rozumieniu klasyfikacji statystycznych. Przez świadczenie usług należy zatem, rozumieć każde zachowanie się podatnika - nie będące dostawą towarów - na rzecz innego podmiotu.

Z przytoczonych wyżej regulacji wynika, że czynności, które podlegają opodatkowaniu (dostawa towarów oraz świadczenie usług) muszą mieć charakter odpłatny. Odpłatność oznacza w tym przypadku wykonanie ich za wynagrodzeniem. Istotną cechą wynagrodzenia jest istnienie bezpośredniego związku pomiędzy dostawą i otrzymaną zapłatą.

Kolejnym czynnikiem decydującym o tym czy mamy do czynienia z wynagrodzeniem jest określenie czy wynagrodzenie takie było należne z tytułu danego świadczenia. Czynność opodatkowana powstaje bowiem wyłącznie w związku z zaistnieniem stosunku prawnego określonego umową między stronami. Zatem wystąpić musi bezpośredni i niezbędny związek pomiędzy wykonywanymi czynnościami i wysokością otrzymanego wynagrodzenia oparty o relacje cywilnoprawne pomiędzy podmiotami i jednocześnie wynagrodzenie to może być wyrażone w pieniądzu.

W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności.

Bezpośredni związek pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usług, a otrzymanym wynagrodzeniem istnieje wówczas, gdy jest możliwe zidentyfikowanie bezpośredniej i jasno zindywidualizowanej korzyści na rzecz dostawcy towaru lub świadczącego usługę oraz gdy świadczenie wzajemne pozostaje w bezpośrednim związku ze świadczeniem dokonanej czynności.

Z opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca, w okresie od czerwca 2002 r. do maja 2013 r., dokonywał ciągłych zakupów fabrycznie nowych samochodów marki M. od Firmy, będącej dystrybutorem samochodów tej marki na terenie Polski. Zasady współpracy w zakresie zakupu samochodów od Dostawcy, w celu ich dalszej odsprzedaży regulowała stosowna umowa. Zgodnie z treścią umowy Dostawca, po osiągnięciu przez Wnioskodawcę (Nabywcę) w umówionym okresie czasu określonego ilościowo pułapu zakupu nowych samochodów, był zobowiązany do wypłaty na rzecz Nabywcy stosownej premii pieniężnej. Powyższa premia nie dotyczyła jednego zakupu, lecz wszystkich zakupów zrealizowanych w danym czasie.

Kwota przedmiotowej premii pieniężnej była obliczona jako iloczyn łącznej kwoty zakupów nowych samochodów dokonanych w umówionym okresie czasu oraz określonej w umowie o współpracy kwoty procentowej. Premia pieniężna nie dotyczyła konkretnie oraz indywidualnie oznaczonych dostaw, lecz była zgodnie z umową naliczana za dany okres czasu po przekroczeniu uzgodnionej, wcześniej ilościowo określonej, wysokości zakupów dokonanych przez Nabywcę od Dostawcy. Innymi słowy premia pieniężna była wypłacana przez Dostawcę za osiągnięcie przez Nabywcę określonego pułapu zakupów, a na określony pułap zakupów składała się suma pojedynczych transakcji zakupów zrealizowanych przez Wnioskodawcę w danym okresie czasu. Wypłata premii pieniężnej nie była więc uzależniona od świadczenia przez Wnioskodawcę żadnych dodatkowych czynności. Podstawowym i wyłącznym warunkiem uzyskania premii było dokonanie zakupu od Dostawcy fabrycznie nowych samochodów w określonej ilości w uzgodnionym okresie czasu.

W tym miejscu zauważyć należy, iż podatnicy podejmują różnorodne działania w zakresie intensyfikacji sprzedaży towarów, w efekcie których wypłacane są tzw. premie pieniężne nabywcom. Skutki podatkowe dotyczące wypłacania premii pieniężnych nabywcom uzależnione są od wielu czynników, m.in. od ustalenia, za co faktycznie premie pieniężne zostały wypłacone, tzn. czy ich przyznanie uwarunkowane jest wykonaniem dodatkowych czynności, czy dotyczą konkretnych dostaw, czy też odnoszą się do wszystkich dostaw w określonym czasie itp.

W praktyce występują również sytuacje, w których w zamian za udzielenie premii ma miejsce świadczenie innych usług, w tym usług o charakterze promocyjnym, marketingowym, reklamowym, bądź zobowiązanie się do dokonywania zakupów wyłącznie u wypłacającego premie, czy zobowiązanie się do posiadania pełnego asortymentu towarów kontrahenta itp.

W takiej sytuacji należy uznać, iż wypłacona premia pieniężna związana jest z określonymi zachowaniami nabywcy, a zatem ze świadczeniem usług przez nabywcę otrzymującego taką premię, które to usługi podlegają opodatkowaniu na ogólnych zasadach.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy należy uznać, iż w sprawie będącej przedmiotem wniosku otrzymanie przez Wnioskodawcę premii pieniężnej uzależnione od osiągnięcia przez niego w umówionym okresie czasu określonego ilościowo pułapu zakupu nowych samochodów, nie jest związane z jakimkolwiek świadczeniem usług przez Wnioskodawcę na rzecz kontrahenta (Dostawcy).

Z wniosku wynika bowiem, że wypłata przez kontrahenta premii pieniężnej nie była uzależniona od świadczenia przez Wnioskodawcę żadnych dodatkowych czynności, a podstawowym i wyłącznym warunkiem uzyskania premii było dokonanie zakupu od Dostawcy fabrycznie nowych samochodów w określonej ilości w uzgodnionym okresie czasu.

Jak zatem wynika z wniosku, oprócz osiągnięcia w umówionym okresie czasu określonego pułapu zakupów Wnioskodawca nie podejmował względem kontrahenta żadnych dodatkowych czynności, od których uzależniona byłaby wypłata przedmiotowej premii pieniężnej. Zatem, otrzymywane przez Wnioskodawcę premie pieniężne nie były w żaden sposób związane ze spełnieniem przez Wnioskodawcę świadczenia wzajemnego.

Tym samym należy uznać, iż Wnioskodawca otrzymujący premie pieniężne nie świadczył na rzecz Dostawcy usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT.

W konsekwencji otrzymana przez Wnioskodawcę premia pieniężna nie stanowiła wynagrodzenia za świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy a zatem czynność ta u Wnioskodawcy nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy, że premia wypłacona przez Dostawcę za osiągnięcie określonego pułapu obrotów nie jest dla Wnioskodawcy wynagrodzeniem za świadczone usługi i w związku z tym nie podlega u Wnioskodawcy opodatkowaniu, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek

z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Zaznaczyć należy, iż przedmiotowa interpretacja wydana została dla Wnioskodawcy i nie wywołuje skutków prawnopodatkowych, o których mowa w art. 14k-14n ustawy - Ordynacja podatkowa, dla kontrahenta Wnioskodawcy, od którego Wnioskodawca otrzymuje premię pieniężną.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw

z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.