IBPP1/443-633/13/AW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 12 lipca 2013 r. (data wpływu 18 lipca 2013 r.), uzupełnionym pismem z 8 października 2013 r. (data wpływu 10 października 2013 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży dokonywanej na rzecz jednostek budżetowych i jednostek samorządu terytorialnego - jest prawidłowe.

W dniu 18 lipca 2013 r. do tut. Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży dokonywanej na rzecz jednostek budżetowych i jednostek samorządu terytorialnego.

Wniosek został uzupełniony pismem z 8 października 2013 r. (data wpływu 10 października 2013 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z 2 października 2013 r. nr IBPP1/443-633/13/AW.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Zespół Szkół w T., zwany dalej "Szkołą", w ramach warsztatów szkolnych prowadzi działalność usługową polegającą na sprzedaży usług gastronomicznych. Szkoła jest podatnikiem podatku od towarów i usług. W ramach prowadzonej działalności wystawiane są faktury VAT związane ze sprzedażą towarów i usług. Sprzedaż dokonywana jest zarówno na rzecz osób fizycznych, firm, jednostek budżetowych, jak i jednostek samorządu terytorialnego.

Zgodnie z § 13 ust. 1 pkt 13 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 247) w fakturach VAT wystawianych na rzecz innych jednostek budżetowych Powiatu T., jak również na rzecz jednostek budżetowych utworzonych przez inne jst, stosuje się zwolnienie z podatku od towarów i usług. Natomiast w fakturach VAT wystawianych na rzecz jednostki samorządu terytorialnego - Powiatu T. i innych jednostek samorządu terytorialnego, stosuje się opodatkowanie na zasadach ogólnych.

W uzupełnieniu wniosku podano ponadto, że Wnioskodawca jest jednostką budżetową.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy w fakturach VAT wystawianych na rzecz jednostek budżetowych utworzonych przez inne jednostki samorządu terytorialnego niż Powiat T. należy stosować zwolnienie od podatku od towarów i usług.

2. Czy dla odbiorów będących jednostkami samorządu terytorialnego (inne niż Powiat T.), należy stosować opodatkowanie podatkiem od towarów i usług na zasadach ogólnych.

Zdaniem Wnioskodawcy, w fakturach VAT wystawianych na rzecz wszystkich jednostek budżetowych zarówno utworzonych przez Powiat T. jak i przez inne jednostki samorządu terytorialnego należy stosować zwolnienie od podatku od towarów i usług - w oparciu o zapisy § 13 ust. 1 pkt 13 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 4 kwietnia 2011 r. (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 247). Jednocześnie faktury VAT wystawiane na rzecz jednostek samorządu terytorialnego (w tym Powiatu T.) powinny być opodatkowane na zasadach ogólnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Świadczeniem usług, w myśl art. 8 ust. 1 wskazanej ustawy, jest każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Z tak szeroko sformułowanej definicji usług wynika, że przez świadczenie usług należy przede wszystkim rozumieć określone zachowanie podatnika na rzecz odrębnego podmiotu, które zasadniczo wynika z dwustronnego stosunku zobowiązaniowego, zakładającego istnienie podmiotu będącego odbiorcą (nabywcą usługi), jak również podmiotu świadczącego usługę. Należy zauważyć, iż generalnie - poza wyjątkami wskazanymi w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy - opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają czynności odpłatne. Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów czy świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu, musi być wykonana przez podatnika.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W świetle art. 15 ust. 2 tej ustawy w brzmieniu obowiązującym do 31 marca 2013 r. działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Od 1 kwietnia 2013 r. przepis art. 15 ust. 2 ww. ustawy stanowi, że działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Na postawie art. 41 ust. 1 ustawy o VAT stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 tej ustawy w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%,

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Na mocy § 13 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 247 z późn. zm.) zwalnia się od podatku czynności związane z wykonywaniem zadań publicznych nałożonych odrębnymi przepisami, wykonywane w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność przez jednostki samorządu terytorialnego, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Natomiast w myśl § 13 ust. 1 pkt 13 ww. rozporządzenia zwalnia się od podatku usługi świadczone pomiędzy:

- z wyjątkiem usług wymienionych w poz. 140-153, 174 i 175 załącznika nr 3 do ustawy oraz usług komunikacji miejskiej.

Sama ustawa o podatku od towarów i usług, jak i przepisy wykonawcze do niej nie definiują terminów "jednostka budżetowa", "samorządowy zakład budżetowy", wobec czego należy posiłkować się definicjami legalnymi zawartymi w ustawie z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 885 z późn. zm.).

W myśl art. 9 ustawy o finansach publicznych sektor finansów publicznych tworzą m.in.:

Jednostkami budżetowymi - stosownie do art. 11 ust. 1 ww. ustawy - są jednostki organizacyjne sektora finansów publicznych nieposiadające osobowości prawnej, które pokrywają swoje wydatki bezpośrednio z budżetu, a pobrane dochody odprowadzają na rachunek odpowiednio dochodów budżetu państwa albo budżetu jednostki samorządu terytorialnego.

Zatem zwolnienie określone w § 13 ust. 1 pkt 13 rozporządzenia z dnia 4 kwietnia 2011 r. ma zastosowanie do usług świadczonych pomiędzy zdefiniowanymi wyżej grupami podmiotów.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy o VAT podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca w ramach warsztatów szkolnych prowadzi działalność usługową polegającą na sprzedaży usług gastronomicznych. Wnioskodawca jest podatnikiem podatku od towarów i usług. W ramach prowadzonej działalności wystawiane są faktury VAT związane ze sprzedażą towarów i usług. Sprzedaż dokonywana jest zarówno na rzecz osób fizycznych, firm, jednostek budżetowych, jak i jednostek samorządu terytorialnego.

Wnioskodawca jest jednostką budżetową.

Na tle tak przedstawionego stanu faktycznego zaistniała wątpliwość, czy w fakturach VAT wystawianych na rzecz jednostek budżetowych utworzonych przez inne jednostki samorządu terytorialnego należy stosować zwolnienie od podatku od towarów i usług oraz czy dla odbiorców będących jednostkami samorządu terytorialnego należy stosować opodatkowanie podatkiem od towarów i usług na zasadach ogólnych.

Uwzględniając przedstawiony przez Wnioskodawcę stan faktyczny oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że pomiędzy Wnioskodawcą będącym jednostką budżetową a innymi podmiotami będącymi również jednostkami budżetowymi (zarówno utworzonymi przez Powiat T. jak i przez inne jednostki samorządu terytorialnego) istnieje stosunek prawny, w efekcie którego Wnioskodawca, będący jednostką budżetową, wykonuje czynności polegające na sprzedaży usług gastronomicznych na rzecz innych jednostek budżetowych.

Biorąc pod uwagę powołane wyżej regulacje należy zauważyć, że opisane we wniosku usługi gastronomiczne wykonywane przez Wnioskodawcę (jednostkę budżetową) na rzecz jednostek budżetowych korzystają ze zwolnienia od podatku na podstawie § 13 ust. 1 pkt 13 lit. a ww. rozporządzenia. Są to bowiem usługi świadczone pomiędzy jednostkami budżetowymi (niebędące usługami wymienionymi w poz. 140-153, 174 i 175 załącznika nr 3 do ustawy oraz usługami komunikacji miejskiej), które wprost wymienione zostały w rozporządzeniu jako usługi zwolnione od podatku.

Natomiast w stosunku do jednostek samorządu terytorialnego, świadczenie przez Wnioskodawcę usług gastronomicznych nie może korzystać ze zwolnienia od podatku, lecz musi być opodatkowane na zasadach ogólnych. Istotą zwolnienia przewidzianego w cytowanym § 13 ust. 1 pkt 13 rozporządzenia z dnia 4 kwietnia 2011 r. jest bowiem świadczenie usług pomiędzy jednostkami budżetowymi, samorządowymi zakładami budżetowymi oraz jednostkami budżetowymi i samorządowymi zakładami budżetowymi. Jednostki samorządu terytorialnego nie są natomiast żadnym z wymienionych podmiotów.

Zatem do usług świadczonych pomiędzy Wnioskodawcą (będącym jednostką budżetową) a jednostkami samorządu terytorialnego nie może mieć zastosowania zwolnienie określone w § 13 ust. 1 pkt 13 powołanego wyżej rozporządzenia.

W konsekwencji w fakturach VAT - dokumentujących świadczenie usług gastronomicznych - wystawianych na rzecz wszystkich jednostek budżetowych, zarówno utworzonych przez Powiat T. jak i przez inne jednostki samorządu terytorialnego, należy stosować zwolnienie od podatku od towarów i usług - w oparciu o zapisy § 13 ust. 1 pkt 13 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. Natomiast w fakturach VAT - dokumentujących świadczenie usług gastronomicznych - wystawianych na rzecz jednostek samorządu terytorialnego (w tym Powiatu T.) należy wykazać opodatkowanie tych usług na zasadach ogólnych.

Na marginesie tut. Organ zauważa, że w poz. 61 druku ORD-IN z 12 lipca 2013 r. Wnioskodawca przedmiotem wniosku uczynił § 13 ust. 1 pkt 13 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: z dnia 3 stycznia 2013 r. Dz. U. z 2013 r. poz. 247). Natomiast we własnym stanowisku, jako podstawę prawną zwolnienia od podatku, Wnioskodawca podał zapis § 13 ust. 1 pkt 13 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 4 kwietnia 2011 r. (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 247). Jednakże z uwagi na treść i przedmiotu wniosku, tut. Organ przyjął, że wskazanie rozporządzenia Rady Ministrów stanowi oczywistą omyłkę pisarską.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Ponadto tut. organ informuje, że w pozostałym zakresie objętym wnioskiem zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.