IBPP1/443-613/11/ES

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 31 marca 2011 r. (data wpływu 6 kwietnia 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 28 czerwca 2011 r. (data wpływu 1 lipca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku świadczonych przez Wnioskodawcę usług tj. szkoleń/kursów barmańskich i managerów gastronomii - jest prawidłowe.

W dniu 6 kwietnia 2011 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku świadczonych przez Wnioskodawcę usług tj. szkoleń/kursów barmańskich i managerów gastronomii.

Wniosek uzupełniono pismem z dnia 28 czerwca 2011 r. (data wpływu 1 lipca 2011 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 10 czerwca 2011 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca od 2009 r. prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą. Głównym przedmiotem działalności jest prowadzenie szkoleń w zakresie szkoleń barmańskich, managerów gastronomii, sommelierskich i carvingu. Szkolenia przeprowadzane są dla osób fizycznych pełnoletnich nieprowadzących działalności gospodarczej oraz dla firm i instytucji takich jak: szkoły publiczne, Urzędy Pracy oraz inne jednostki administracji publicznej, które organizują przetargi zgodnie z ustawą o zamówieniach publicznych. Po wykonaniu usługi szkoleniowej Wnioskodawca wystawia fakturę VAT na ustaloną wcześniej kwotę brutto.

Ustawą z dnia 29 października 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 226, poz. 1476) art. 43 ust. 1 dodano pkt 17-43. Pkt 29 lit c otrzymał brzmienie, z którego wynika, że zwalnia się od podatku od towarów i usług "usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego inne niż wymienione w pkt 26 (...) finansowane w całości ze środków publicznych oraz świadczenie usług lub dostawę towarów ściśle z tymi usługami związaną.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazuje, że:

Usługi prowadzone są przede wszystkim w celu nabycia lub podniesienia kwalifikacji zawodowych, uzupełnienia wiedzy ogólnej i specjalistycznej oraz zdobycia nowych lub doskonalenia posiadanych umiejętności zawodowych.

Usługi świadczone przez Wnioskodawcę można zakwalifikować do usług kształcenia, w przypadku usług adresowanych dla młodzieży - również do usług w zakresie wychowania.

Wszystkie szkolenia/kursy prowadzone są na tych samych zasadach:

* Zajęcia trwają od 8 do 60 godzin (szkolenie barmańskie I ST. 30h, szkolenie barmańskie II ST. 60h, szkolenie manager gastronomii 45h, szkolenie kelnerskie 18h, szkolenie sommelierskie 40h). Realizowane są zgodnie z przyjętym i ogólnodostępnym programem nauczania. Przebieg każdego szkolenia jest dokumentowany. Szkolenie barmańskie I i II ST., kelnerskie, sommelierskie, manager gastronomii są zakończone wewnętrznym egzaminem teoretyczno-praktycznym, na podstawie którego wydawane są odpowiednie zaświadczenia i certyfikaty. Trzon usług szkoleniowych stanowią szkolenia/kursy barmańskie I stopnia i szkolenia manager gastronomii (90% wszystkich szkoleń).

Szkolenia/ kursy dotyczą branży gastronomicznej. Pozostają w bezpośrednim związku z branżą i zawodem uczestników szkoleń oraz mają na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy zawodowej przez uczestników szkoleń, którzy nie mają doświadczenia.

Szkolenia barmańskie I i II stopnia, manager gastronomii, kelnerskie, sommelierskie, skierowane są do osób, które nie mają doświadczenia zawodowego lub posiadają je w niewielkim zakresie albo chcą podnieść swoje kwalifikacje zawodowe.

Uczestnikami są osoby prywatne, które chcą nabyć kwalifikacje zawodowe, także pracownicy branży hotelarsko-gastronomicznej (barmani, kelnerzy, managerowie, sommelierzy), którzy chcą poszerzyć swoją wiedzę i umiejętności.

Uczestnicy szkoleń wykorzystują nabyte uprawnienia w późniejszej pracy w lokalach gastronomicznych.

Szkolenia barmańskie - przygotowują do pracy za barem jako barman czy manager baru. Rozbudowany program, którego trzon stanowią zajęcia praktyczne, zapewnia wysoki poziom edukacyjny. Pozwala to na nabycie niezbędnej, profesjonalnej wiedzy przez uczestników szkoleń.

Szkolenia manager gastronomii - przygotowują do pracy w firmach branży hotelarsko-gastronomicznej na stanowiskach kierowniczych, zarządczych. Szkolenie kelnerskie - przygotowuje do pracy w zawodzie kelnera. Szkolenie sommelierskie - przygotowuje do pracy w zawodzie sommeliera.

Wnioskodawca świadczy usługi szkoleniowe m.in. na rzecz podmiotów, których finansowanie pochodzi ze środków publicznych, tj. z budżetu państwa, przychodów jednostek sektora finansów publicznych, jak również z budżetu Unii Europejskiej. Usługobiorcami organizowanych przez Wnioskodawcę szkoleń/kursów, są przede wszystkim podmioty należące do sektora finansów publicznych, takie jak: organy administracji rządowej, jednostki samorządu terytorialnego, jednostki budżetowe, jak również szkoły publiczne i inne podmioty finansowane ze środków publicznych. Wnioskodawca świadczy również usługi szkoleniowe na rzecz podmiotów podległych organom samorządowym lub państwowym. W przypadku szkoleń /kursów "zamkniętych" przeprowadzanych na rzecz podmiotów należących do sektora finansów publicznych, Wnioskodawca świadczy usługi szkoleniowe zazwyczaj jako organizator i wykonawca całej usługi. Zdarzają się również sytuacje, gdy podmiot ze sfery finansów publicznych kieruje pojedyncze osoby, które biorą udział w szkoleniach/kursach "otwartych" organizowanych przez Wnioskodawcę. W przypadku szkoleń finansowanych w całości lub min 70% z budżetu UE mamy do czynienia, kiedy usługobiorca korzystający z dofinansowania ze środków unijnych korzysta z usług szkoleniowych Wnioskodawcy na podstawie zawartej z Wnioskodawcą umowy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z dnia 28 czerwca 2011 r.):

Czy świadczone przez Wnioskodawcę szkolenia barmańskie, managerów gastronomii, dla podmiotów sektora finansów publicznych (jednostki samorządowe, jednostki budżetowe, szkoły publiczne, itp.) finansowane w całości lub w minimum 70% ze środków publicznych są zwolnione z podatku VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy (stanowisko ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z dnia 28 czerwca 2011 r.), usługi szkoleniowe świadczone przez niego w zakresie usług kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zawodowego, korzystają ze zwolnienia z podatku VAT na podstawie:

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c) ustawy VAT usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zawodowego inne niż wymienione w pkt 26 finansowane w całości ze środków publicznych oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane są zwolnione z podatku VAT. Usługi tego rodzaju są zwolnione z podatku VAT również na podstawie § 13 ust. 1 pkt 20 Rozporządzenia, w przypadku finansowania ze środków publicznych przynajmniej w 70%.

Powołując się na definicję usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zawodowego zawartą w rozporządzeniu Rady (WE) nr 1777/2005 z dnia 17 października 2005 r. ustanawiającego środki wykonawcze do Dyrektywy 77/388/EWG w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. L Nr 288 str. 1), która stanowi, że te usługi obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, tak samo jak nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego bądź przekwalifikowania nie ma znaczenia do tego celu, Wykonawca stwierdza, iż jego usługi szkoleniowe w pełni odpowiadają przesłankom zawartym w definicji. Kształcenie w ramach oferowanych szkoleń/kursów służy podnoszeniu kwalifikacji zawodowych. Uczestnicy pozyskują wiedzą ogólną i specjalistyczną oraz umiejętności niezbędne do profesjonalnego i prawidłowego wykonywania zawodu barmana, managera, kelnera, sommeliera.

Przykład: Powiatowy Urząd Pracy kierował w ramach szkolenia indywidualnego osobę bezrobotną na "otwarte" szkolenie manager gastronomii w celu uzyskania przez nią kwalifikacji zawodowych. Celem szkolenia było pozyskanie wiedzy ogólnej i specjalistycznej oraz umiejętności i kwalifikacji zawodowych w zakresie zawodu managera lokalu gastronomicznego.

Szkolenie było w 100% finansowane z funduszy publicznych. Przeprowadzana była rzetelna dokumentacja stanowiąca dowód na realizacje szkolenia zgodnie z wstępnie ustalonymi warunkami oraz na pokrycie kosztów z finansów publicznych. Powyższe szkolenie przeprowadzone przez Wnioskodawcę miało na celu uzupełnienie i zdobycie wiedzy oraz nowych umiejętności zawodowych w zakresie stanowiącym jego przedmiot. Tego rodzaju szkolenia "otwarte" stanowią proces kształcenia, którego efektem jest wzrost umiejętności zawodowych i podniesienie kwalifikacji zawodowych jego uczestników.

Wnioskodawca prowadzi również szereg szkoleń/kursów "zamkniętych", realizowanych na zamówienie. Za przykład może posłużyć szkolenie barmańskie przeprowadzone na rzecz uczniów Zespołu Szkół, którego celem było uzyskanie wiedzy z zakresu barmaństwa. Szkolenie było finansowane w 100% ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego. Dokładna dokumentacja potwierdza przebieg i źródło finansowania. A zatem, również w przypadku szkoleń/kursów zamkniętych, nie ulega wątpliwości, że Wnioskodawca świadczy usługi mieszczące się w zakresie kształcenia zawodowego.

Wnioskodawca realizuje również usługi szkoleniowe z zakresu przekwalifikowania zawodowego. Powyższe dotyczy wyraźnie wskazanych przypadków, na przykład szkoleń/ kursów realizowanych na zlecenie właściwych urzędów pracy lub jednostek budżetowych w postaci np. centrów pomocy rodzinie. Celem tych usług jest przygotowanie uczestników do wykonywania nowego zawodu, poprzez zdobycie nowych kwalifikacji zawodowych. Poza wątpliwością jest, iż świadczenie przez Wnioskodawcę tego rodzaju usług szkoleniowych mieści się w zakresie usług szkoleniowych z zakresu przekwalifikowania zawodowego. Analizując powyższe, uznać należy, iż Wnioskodawca świadczy usługi szkoleniowe, których celem jest podniesienie kwalifikacji zawodowych lub przekwalifikowanie zawodowe uczestników. Zatem usługi szkoleniowe wykonywane przez Wnioskodawcę stanowią usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zawodowego, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c) ustawy VAT oraz § 13 ust. 1 pkt 20 Rozporządzenia.

W celu możliwości zastosowania zwolnienia z opodatkowania w zakresie świadczenia usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego określonego w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c) ustawy VAT lub § 13 ust. 1 pkt 20 Rozporządzenia, należy rozstrzygnąć czy usługi szkoleniowe świadczone przez Wnioskodawcę finansowane są w całości lub w co najmniej 70% ze środków publicznych.

Wnioskodawca wskazuje, iż świadczone przez niego usługi szkoleniowe spełniają powyższe warunki z uwagi na fakt, że:

* usługi szkoleniowe świadczone przez Wnioskodawcę, o których mowa w niniejszym wniosku, finansowane są ze środków publicznych zazwyczaj w całości lub nieco mniejszym zakresie, jednak nie mniej niż 70%, oraz

* powyższy fakt znajduje potwierdzenie w odpowiedniej dokumentacji dotyczącej finansowania tych usług ze środków publicznych (umowy ze zleceniodawcami).

W przypadku Wnioskodawcy mamy do czynienia z dwoma kategoriami źródeł finansowania usług szkoleniowych ze środków publicznych:

* usługi finansowane z budżetu państwa oraz budżetów jednostek sektora finansów publicznych oraz

* usługi finansowane z budżetu Unii Europejskiej (dalej: "UE").

Wnioskodawca wskazuje, iż obie kategorie źródeł finansowania stanowią środki pochodzące ze środków publicznych. Wskazać bowiem należy, że zgodnie z przepisami Ustawy o Finansach publicznych (Dz. U. z 2009 r. Nr 157, poz. 1240 - dalej: "Ustawa o Finansach publicznych") za środki publiczne uważa się m.in. środki pochodzące z:

Ad. a) Ustawa o Finansach publicznych wskazuje podmioty uprawnione do dokonywania wydatków finansowanych ze środków publicznych.

Zgodnie z art. 8 (definiuje on jednostki sektora finansów publicznych) w zw. z art. 44 ust. 1 ustawy o Finansach publicznych (który wskazuje na zasady ponoszenia wydatków publicznych - mogą one być ponoszone na cele i w wysokościach ustalonych w ustawie budżetowej, uchwale budżetowej jednostki samorządu terytorialnego lub też planie finansowym jednostki sektora finansów publicznych) są to przede wszystkim jednostki sektora finansów publicznych m.in.:

* organy administracji rządowej (art. 9 pkt 1 Ustawy o Finansach publicznych),

* jednostki samorządu terytorialnego (art. 9 pkt 2 Ustawy o Finansach publicznych),

* jednostki budżetowe (art. 9 pkt 3 Ustawy o Finansach publicznych),

* agencje wykonawcze (art. 9 pkt 5 Ustawy o Finansach publicznych),

* uczelnie publiczne (art. 9 pkt 11 Ustawy o Finansach publicznych).

Wobec powyższego uznać należy, iż wydatki dokonywane przez jednostki sektora finansów publicznych stanowią wydatki finansowane ze środków publicznych. Zgodnie bowiem z art. 5 Ustawy o Finansach publicznych wszystkie środki wydatkowane przez jednostki sektora finansów publicznych są środkami publicznymi (z wyjątkami, które nie mają zastosowania w sprawie).

Wskazują na to w szczególności klauzule ogólne zawarte w art. 5 Ustawy o Finansach publicznych, definiujące środki publiczne nie mieszczące się w innych kategoriach, a mianowicie:

* art. 5 ust. 1 pkt 5 Ustawy o Finansach publicznych, wskazujący, że środkami publicznymi są przychody Jednostek sektora finansów publicznych pochodzące z prowadzonej przez nie działalności oraz pochodzące z innych źródeł;

* art. 5 ust. 2 pkt 2 Ustawy o Finansach publicznych, wskazujący, że dochodami publicznymi (będącymi środkami publicznymi) są również inne dochody budżetu państwa, jednostek samorządu terytorialnego oraz innych jednostek sektora finansów publicznych należne na podstawie odrębnych ustaw lub umów międzynarodowych.

Zgodnie z powyższym całokształt środków pozostających w dyspozycji jednostek sektora finansów publicznych stanowią środki publiczne.

W przypadku więc usług szkoleniowych świadczonych przez Wnioskodawcę na rzecz jednostek sektora finansów publicznych takich jak: organy administracji rządowej, jednostki samorządu terytorialnego, jednostki budżetowe, szkoły publiczne i innych, powyższe usługi stanowią usługi szkoleniowe finansowane w całości lub w co najmniej 70% ze środków publicznych. Wobec powyższego należy stwierdzić, że Wnioskodawca świadcząc usługi szkoleniowe na rzecz powyższych podmiotów spełnia warunek finansowania w całości lub w co najmniej 70% ze środków publicznych.

Wnioskodawca wskazuje ponadto, że usługi szkoleniowe prowadzone na rzecz jednostek sektora finansów publicznych (zgodnie z art. 44 ust. 4 Ustawy o Finansach publicznych) świadczone są co do zasady w oparciu o umowy zawarte w trybie ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień publicznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 113, poz. 759 - dalej: "Ustawa Prawo zamówień publicznych). Przedmiotowe umowy będą również potwierdzeniem, że środki finansujące usługi szkoleniowe są środkami publicznymi.

Ad. b) Wnioskodawca świadczy również usługi finansowane ze środków publicznych pochodzących z budżetu UE.

O tym, że środki pochodzące z budżetu UE są środkami publicznymi świadczy art. 5 ust. 1 pkt 2 Ustawy o Finansach publicznych, wskazujący, że środkami publicznymi są środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej oraz niepodlegąjące zwrotowi środki z pomocy udzielanej przez państwa członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA).

W przypadku środków pochodzących z funduszy unijnych Wnioskodawca ma do czynienia zazwyczaj z usługami świadczonymi w ramach projektów, w których usługobiorca korzystający z dofinansowania ze środków unijnych korzysta z usług szkoleniowych Wnioskodawcy na podstawie zawartej z Wnioskodawcą umowy.

Nie ulega zatem wątpliwości, że mamy do czynienia ze świadczeniem usług szkoleniowych, które są w całości lub w co najmniej 70% finansowane ze środków pochodzących z budżetu UE. Zatem również i w tym przypadku spełniona jest przesłanka świadczenia przez Wnioskodawcę usług szkoleniowych w całości lub w co najmniej 70% ze środków publicznych. Udokumentowaniem powyższego, jest umowa z podmiotem, który pozyskał środki z UE.

W świetle powyższego, mając na uwadze, iż:

* Wnioskodawca świadczy usługi szkoleniowe w zakresie kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zawodowego,

* usługi szkoleniowe świadczone przez Wnioskodawcę finansowane są w całości lub w co najmniej 70% ze środków publicznych,

* Wnioskodawca posiada dowody wskazujące na pochodzenie przedmiotowych środków, w szczególności umowy,

wskazać należy, że usługi te korzystają ze zwolnienia z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c) ustawy VAT lub § 13 ust. 1 pkt 20 Rozporządzenia.

Reasumując, Wnioskodawca uważa, że usługi szkoleniowe opisane w niniejszym wniosku świadczone przez niego są usługami w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, które w całości bądź w co najmniej 70% finansowane są ze środków publicznych, a zatem usługi szkoleniowe wykonywane przez Wnioskodawcę oraz świadczenie usług i dostawa towarów ściśle z tymi usługami związane są zwolnione z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c) Ustawy VAT lub na podstawie § 13 ust. 1 pkt 20 Rozporządzenia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nie mającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Zgodnie z brzmieniem art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem art. 41 ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 ustawy.

W myśl art. 146a pkt 1 ww. ustawy o VAT - obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011 r. - w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 znowelizowanej ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

Zgodnie natomiast z art. 43 ust. 1 pkt 29 ww. ustawy zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

Ponadto zgodnie z treścią § 13 ust. 1 pkt 19 i 20 obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 5 kwietnia 2011 r. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 246, poz. 1649 z późn. zm.) zwalnia się od podatku:

* usługi w zakresie kształcenia, inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, świadczone przez uczelnie oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane,

* usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych, oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Powyższe rozporządzenie zostało uchylone rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392) obowiązującym od dnia 6 kwietnia 2011 r. Zgodnie z § 13 ust. 1 pkt 19 i 20 tego rozporządzenia, zwalnia się od podatku:

* usługi w zakresie kształcenia, inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, świadczone przez uczelnie, jednostki naukowe...oraz instytuty badawcze oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane,

* usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Wskazać również należy, iż w dniu 1 lipca 2006 r. weszły w życie przepisy rozporządzenia Rady (WE) nr 1777/2005 z dnia 17 października 2005 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 77/388/EWG w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 288 s. 1). Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 wiąże wszystkie państwa członkowskie i jest stosowane bezpośrednio. Oznacza to, iż przepisy tego rozporządzenia z dniem 1 lipca 2006 r. stają się częścią porządku prawnego, obowiązującego na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, bez konieczności ich implementacji w drodze ustawy. Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 przyjęte zostało w celu jednolitego stosowania przez wszystkie państwa członkowskie systemu podatku od wartości dodanej, opartego na postanowieniach Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich, dotyczących podatków obrotowych - Wspólny system podatku wartości dodanej: ujednolicona podstawa opodatkowania (77/388/EWG z późn. zm.).

Przepis art. 14 ww. rozporządzenia nr 1777/2005 wyjaśnia, co należy rozumieć przez usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania. W myśl tego przepisu usługi w zakresie kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zapewniane na warunkach określonych w art. 13 część A ust. 1 lit. i) Dyrektywy 77/388/EWG (analogiczne zwolnienie zawiera art. 132 ust. 1 lit. i) obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej), obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, tak samo jak nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego bądź przekwalifikowania nie ma znaczenia do tego celu.

Analizując przedstawiony przez Wnioskodawcę stan faktyczny w kontekście powołanych przepisów prawa podatkowego wskazać należy, że Wnioskodawca nie jest podmiotem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o VAT, zatem nie może korzystać ze zwolnienia wskazanego w tym przepisie.

W dalszej kolejności należy przeanalizować czy można zastosować zwolnienie z art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o VAT.

Przeprowadzone przez Wnioskodawcę szkolenia/kursy barmańskie i manager gastronomii są bezpośrednio związane z branżą lub zawodem uczestników szkoleń, którzy wykorzystują nabyte uprawnienia w późniejszej pracy, a ponadto szkolenia przygotowują ich uczestników do pracy w firmach branży hotelarsko-gastronomicznej i prowadzone są przede wszystkim w celu nabycia lub podniesienia kwalifikacji zawodowych, uzupełnienia wiedzy ogólnej i specjalistycznej oraz zdobycia nowych lub doskonalenia posiadanych umiejętności zawodowych, stąd też przedmiotowe usługi należy uznać za usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 znowelizowanej ustawy o podatku od towarów i usług, jednak Wnioskodawca nie wykonuje usług szkolenia prowadzonych w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach.

Wprawdzie w odpowiedzi na wezwanie tut. organu Wnioskodawca wskazał, iż szkolenia/kursy barmańskie i manager gastronomii są realizowane w formach i na zasadach przewidzianych w rozporządzeniu Ministra Edukacji Nauki (Dz. U. z 2006 r. Nr 32, poz. 216 z późn. zm.), jednakże stwierdzić należy, iż wśród aktów prawnych obowiązujących w Polsce nie ma ww. rozporządzenia. Wnioskodawcy mogło chodzić o rozporządzenie Ministra Edukacji i Nauki z dnia 3 lutego 2006 r. w sprawie uzyskiwania i uzupełniania przez osoby dorosłe wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych w formach pozaszkolnych (Dz. U. Nr 31, poz. 216 z późn. zm.), które odnosi się do pozaszkolnych form kształcenia.

Zgodnie z § 2 ust. 1 tego rozporządzenia uzyskiwanie i uzupełnianie przez osoby dorosłe wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych odbywa się w następujących pozaszkolnych formach kształcenia:

W myśl § 2 ust. 2 cyt. rozporządzenia kurs jest pozaszkolną formą kształcenia o czasie trwania nie krótszym niż 30 godzin zajęć edukacyjnych, której ukończenie umożliwia uzyskanie lub uzupełnienie wiedzy ogólnej, umiejętności lub kwalifikacji zawodowych, realizowaną zgodnie z programem nauczania przyjętym przez organizatora kształcenia.

Zgodnie z § 2 ust. 3 ww. rozporządzenia kurs zawodowy jest kursem, którego program nauczania obejmuje usystematyzowane treści nauczania wybrane z programu nauczania dla zawodu, dopuszczonego do użytku szkolnego przez ministra właściwego do spraw oświaty i wychowania. Wyniki kursu zawodowego są zaliczane przy podejmowaniu nauki w szkole dla dorosłych prowadzącej kształcenie zawodowe.

Natomiast stosownie do § 9 tego rozporządzenia kursy zawodowe mogą prowadzić:

jeżeli zakres kursu zawodowego jest zgodny z zakresem kształcenia, dla którego została przyznana akredytacja.

Zatem, aby prowadzić kursy zawodowe (barmańskie i manager gastronomii) w formach i na zasadach przewidzianych w ww. rozporządzeniu, Wnioskodawca musiałby być jednostką objętą systemem oświaty lub musi posiadać akredytację, o której mowa w § 9 tego rozporządzenia przyznaną na podstawie art. 68b ustawy z dnia 7 września 1999 r. o systemie oświaty (tekst jedn. Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572 z późn. zm.).

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika jednak, że Wnioskodawca świadczy usługi szkoleniowe w zakresie organizacji szkoleń/kursów o charakterze zawodowym lecz nie posiada akredytacji w rozumieniu przepisów o systemie oświaty i żadna ze świadczonych przez Wnioskodawcę usług również nie jest objęta taką akredytacją.

Oznacza to, że nie zostanie spełniona przesłanka wynikająca z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a) ustawy o VAT umożliwiająca korzystanie ze zwolnienia od podatku tzn. przedmiotowe szkolenia/kursy nie są prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach.

Nie zostanie spełniona również przesłanka wynikająca z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. b) ustawy o VAT, zgodnie z którym zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26 świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty - wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją.

Z wniosku wynika, że w przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z dwoma kategoriami źródeł finansowania usług szkoleniowych ze środków publicznych:

* usługi finansowane z budżetu państwa oraz budżetów jednostek sektora finansów publicznych oraz

* usługi finansowane z budżetu Unii Europejskiej (dalej: "UE").

Wnioskodawca wskazuje, iż obie kategorie źródeł finansowania stanowią środki pochodzące ze środków publicznych. Wskazać bowiem należy, że zgodnie z przepisami Ustawy o Finansach publicznych (Dz. U. z 2009 r. Nr 157, poz. 1240 - dalej: "Ustawa o Finansach publicznych") za środki publiczne uważa się m.in. środki pochodzące z:

W związku z powyższym należy stwierdzić, że jedynie w przypadku, gdy przedmiotowe szkolenia/kursy barmańskie i managerów gastronomii są finansowane w całości ze środków publicznych, Wnioskodawca może skorzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c) ustawy o VAT, spełniona bowiem w tym przypadku będzie przesłanka wynikająca z tego przepisu umożliwiająca to zwolnienie.

W przypadku natomiast szkoleń/kursów barmańskich i managerów gastronomii finansowanych nie w całości lecz w co najmniej 70% ze środków publicznych Wnioskodawca może skorzystać do dnia 5 kwietnia 2011 r. ze zwolnienia wynikającego z § 13 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, natomiast od dnia 6 kwietnia 2011 r. usługi te objęte są zwolnieniem na podstawie § 13 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Mając powyższe na uwadze, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Ponadto tut. organ informuje, że w pozostałym zakresie objętym wnioskiem, tj. dotyczącym zwolnienia od podatku szkoleń/kursów kelnerskich i sommelierskich zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.