IBPP1/443-613/08/LSz

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 16 kwietnia 2008 r. (data wpływu 17 kwietnia 2008 r.) uzupełnione pismem z dnia 5 lipca 2008 r. (data wpływu 9 lipca 2008 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży działek budowlanych - jest nieprawidłowe.

W dniu 17 kwietnia 2008 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży gruntów. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 5 lipca 2008 r. (data wpływu 9 lipca 2008 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 26 czerwca 2008 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest osobą fizyczną i pozostaje w ustawowej wspólności majątkowej z żoną. Nie prowadzi żadnej działalności gospodarczej.Aktami Notarialnymi Wnioskodawca sprzedał 16 działek budowlanych objętych Księgą wieczystą, w Kancelarii Notarialnej.Nieruchomość objętą KW, w skład której wchodzą sprzedane działki, Wnioskodawca nabył z żoną w styczniu 1993 r. w celu rolniczego jej użytkowania. Plonów, z powodu niskiej klasy gleb (V i VI), starczało tylko na zaspokojenie własnych potrzeb oraz na opłacenie wynajętych usług rolniczych. Z powodu braku sił do pracy, cała nieruchomość, objęta ww. KW, została w marcu 2003 r. wydzierżawiona Panu J., który tę ziemię dalej użytkował rolniczo. W międzyczasie Gmina przeznaczyła teren, na którym między innymi leży ww. nieruchomość, na cele budowlane. Stało się to za wiedzą Wnioskodawcy. Gmina zamierzała przygotować na przyszłość tereny pod budownictwo na terenach o niskiej klasie gleb. Wnioskodawca był nagabywany przez zainteresowane osoby o wydzielenie działek budowlanych na terenie oznaczonym MN w Planie Zagospodarowania Przestrzennego Gminy. Uległ z żoną tym namowom, tym bardziej, że dzieci pracują za granicą i nie są zainteresowane pracą na roli. W porozumieniu i za zgodą dzierżawcy o odstąpieniu od prawa pierwokupu, Wnioskodawca podzielił teren, między innymi na ww. sprzedane działki. Wnioskodawca dodał, iż w jego sprawie, nie toczy się żadne postępowanie podatkowe, kontrola, czy też postępowanie przed Sadem Administracyjnym. W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca dodał, iż produkty rolne były wykorzystywane na własne potrzeby i na opłacenie wynajmowanych usług rolniczych. Sprzedane działki wydzielone zostały tylko z nieruchomości nabytej w 1993 r. Zostały sprzedane bez drogi i mediów i były całkowicie niezabudowane. Wnioskodawca posiada jeszcze ok. 6ha gruntów użytkowanych przez dzierżawcę, jednak nie zamierza ich sprzedawać. Ponadto Wnioskodawca prawdopodobnie przeznaczy środki ze sprzedaży działek na remont domu i darowiznę dla dzieci.Wszystkie działki objęte wnioskiem były przeznaczone w planie zagospodarowania gminy pod zabudowę mieszkaniową i mieszkalno - usługową.Wnioskodawca dodatkowo poinformował, iż wcześniej dokonywał sprzedaży gruntów i był zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT na podstawie decyzji Izby Skarbowej. Wnioskodawca złożył zgłoszenie rejestracyjne VAT-R oraz comiesięcznie składał deklaracje VAT-7. Obecnie Wnioskodawca złożył wniosek o zwrot nadpłaty podatku VAT od sprzedanych wcześniej działek.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy konieczna jest zapłata podatku VAT od sprzedaży ww. działek.

Zdaniem Wnioskodawcy nie podlega on obowiązkowi zapłaty podatku VAT od sprzedanych działek budowlanych w świetle ustawy z dnia 11 marca 2004 r. oraz najnowszych przepisów i ich interpretacji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Czynności te podlegają opodatkowaniu niezależnie od tego, czy zostały wykonane z zachowaniem warunków oraz form określonych przepisami prawa, o czym stanowi art. 5 ust. 2 ww. ustawy. Przepisy art. 7 ust. 1 i art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług definiują pojęcie dostawy towarów i świadczenia usług za wynagrodzeniem. W myśl tych przepisów przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

W myśl art. 2 ust. 6 ww. ustawy towarami są rzeczy ruchome, wszelkie postacie energii, budynki, budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty. Ustawodawca w ww. przepisach poza wskazaniem, że przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, wskazał ponadto, że za świadczenie usług uznawana jest każda transakcja, która nie stanowi dostawy towarów.Przyjęcie podziału na dostawę towaru oraz świadczenie usług oznacza w praktyce, że wolą ustawodawcy było określenie maksymalnie szeroko przedmiotu opodatkowania podatkiem od towarów i usług, jeżeli nawet wykazane zostałoby w konkretnym przypadku, że nie występuje dostawa towarów to i tak z reguły należy opodatkować czynność kwalifikowaną wówczas jako świadczenie usług.Głównym celem wprowadzenia takiej konstrukcji jest zagwarantowanie, aby każda transakcja, która nie mogłaby zostać uznana za dostawę towarów była opodatkowana jako świadczenie usług, za wyjątkiem tych transakcji, które zostały taksatywnie wyłączone lub zwolnione z opodatkowania.

Powyższe regulacje wynikające z ustawodawstwa wspólnotowego dotyczącego harmonizacji przepisów Państw Członkowskich w zakresie podatków obrotowych, wprowadzono w tym celu, aby nie dopuścić do:

Podstawowe bowiem znaczenie dla kształtu i funkcjonowania wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (podatku od towarów i usług) mają fundamentalne cechy tego podatku, tj.:

Realizację powyższych fundamentalnych cech podatku od towarów i usług, o których mowa wyżej, gwarantują nie tylko przepisy określające zakres przedmiotowy podatku VAT, tj. cyt. wyżej art. 5, 7 i 8 ww. ustawy, lecz również przepisy regulujące zakres podmiotowy podatku od towarów i usług, czyli przepisy art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług.Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ustępie 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza - ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Wnioskodawca we wniosku z dnia 16 kwietnia 2008 r. stwierdza, iż nie prowadzi żadnej działalności gospodarczej. Jednakże w dalszej części wniosku wskazuje, iż nieruchomość w skład, której wchodzą sprzedane działki została nabyta w celu rolniczego jej użytkowania. Z uwagi jednak na fakt, że z powodu niskiej klasy gleb (V i VI), plonów starczało tylko na zaspokojenie własnych potrzeb oraz na opłacenie wynajętych usług rolniczych jak również z powodu braku sił do pracy, cała nieruchomość, została w marcu 2003 r. wydzierżawiona innej osobie, która tę ziemię dalej użytkowała rolniczo. Z działalnością gospodarczą w rozumieniu ustawy o podatku VAT mamy do czynienia jeżeli podmiot wykonując określone czynności działa w charakterze producenta, handlowca lub usługodawcy i ma zamiar wykonywać tego typu czynności częstotliwie. Działalnością gospodarczą w rozumieniu ustawy o VAT jest również działalność rolnicza jak też wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.Ponadto, w myśl art. 5 ust. 2 ustawy o VAT odpłatna dostawa towarów, dokonana w okolicznościach wskazujących na działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o VAT, podlega opodatkowaniu niezależnie od tego, czy została wykonana z zachowaniem warunków oraz form określonych przepisami prawa. Oznacza to, że jeśli podmiot wykonuje czynności, które w rozumieniu ustawy o VAT stanowią działalność gospodarczą, działa w charakterze podatnika w rozumieniu tej ustawy, to czynności te podlegają opodatkowaniu tym podatkiem, nawet jeśli podmiot nie uzyskał wpisu do odpowiedniego rejestru, np. wpisu do ewidencji działalności gospodarczej. Również samo prowadzenie zarejestrowanej działalności gospodarczej, nie jest warunkiem uznania podmiotu za podatnika podatku od towarów i usług.

Ponadto z przytoczonych wyżej przepisów wynika też, iż dla uznania danego podmiotu za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług nie ma znaczenia rezultat prowadzonej działalności. Oznacza to, że aby uznać działalność podmiotu za działalność gospodarczą nie jest konieczne aby przyniosła ona jakiekolwiek efekty. Podatnikiem jest zatem również podmiot prowadzący działalność generującą straty, a nawet podmiot, który w ogóle nie dokona żadnej sprzedaży. Za podatnika należy uznać również osobę, która zadeklarowała zamiar prowadzenia działalności gospodarczej i poczyniła w tym celu pewne nakłady, mimo że sama działalność gospodarcza jeszcze się nie rozpoczęła, nawet w sytuacji jeśli nigdy nie zostanie rozpoczęta. Działalność gospodarcza może składać się z kilku następujących po sobie transakcji. Czynności przygotowawcze, takie jak nabycie nieruchomości, które stanowią część tych transakcji, powinny być również traktowane jako działalność gospodarcza. Zasada neutralności podatku VAT nakazuje uznać za działalność gospodarczą poniesienie wstępnych wydatków inwestycyjnych w celu i z zamiarem rozpoczęcia przyszłej działalności gospodarczej.

Biorąc pod uwagę przedstawione wyżej argumenty stwierdza się, że dostawę towarów lub świadczenie usług uznaje się za działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o VAT, jeżeli w momencie jej realizacji podatnik miał zamiar dokonywać takich czynności wielokrotnie (częstotliwie), a wykorzystywane przy niej towary (usługi) zostały nabyte w celu spożytkowania do wykonywania działalności gospodarczej. Przez zamiar częstotliwego wykonywania czynności należy rozumieć chęć powtarzalnego, a nie jednorazowego wykonywania określonych czynności, składających się na istotę prowadzonej działalności. O kwestii częstotliwości nie decyduje czasokres wykonywania czynności (rok, dwa czy pięć lat) ani ilość dokonanych transakcji. Decydującym kryterium jest powtarzalność czynności.

O częstotliwym zamiarze wykonywania czynności w przypadku sprzedaży działek budowlanych świadczyć mogą takie fakty jak:

* zakup kilku odrębnych działek lub podział jednolitego areału gruntu na odrębne działki,

* przeznaczenie wyodrębnionych działek dla celów sprzedaży,

* podjęcie czynności związanych z wystawieniem działek na sprzedaż.

Fakt wyodrębnienia przez Wnioskodawcę 16 działek wskazuje na to, iż działki te zostały wydzielone w tym celu i z tym zamiarem, by w sposób częstotliwy (powtarzalny) dokonywać ich sprzedaży i by mogły one przynieść sprzedającemu określony zysk. Są to właśnie te okoliczności, które wskazują na zamiar ich wykonywania w sposób częstotliwy. Wskazuje na to też nowy charakter i przeznaczenie gruntu niezwiązanego z zaspokojeniem potrzeb osobistych Strony. Należy zatem wskazać, iż Wnioskodawca dokonując dostawy 16 działek wydzielonych z gruntu nabytego z zamiarem prowadzenia na nim działalności rolniczej, uznawanej zgodnie z cyt. art. 15 ust. 2 ustawy także za działalność gospodarczą, zachowuje się jak podatnik podatku od towarów i usług. Ponadto Wnioskodawca posiada 6 ha innych gruntów, które wydzierżawia. W związku z powyższym stwierdza się, że zarówno nabycie nieruchomości jak i sprzedaż wydzielonych z niej działek budowlanych nosi w przedmiotowej sprawie znamiona działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, a Wnioskodawca dokonując ich dostawy, wykonuje czynności o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 tej ustawy, podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Kwestę wysokości opodatkowania podatkiem VAT regulują przepisy Działu VIII ww. ustawy o podatku od towarów i usług (art. 41-85). Stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże w art. 43 ustawy o VAT zawarto katalog czynności zwolnionych od podatku od towarów i usług. W myśl ust. 1 pkt 9 przywołanego art. 43 ustawodawca zwolnił od podatku od towarów i usług dostawę terenów niezabudowanych, innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę. Opodatkowaniu podlegają zatem dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe, zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku gruntów niezabudowanych - tylko te, których przedmiotem są tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę. Natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, będących np. gruntami rolnymi czy leśnymi, które nie są przeznaczone pod zabudowę, są zwolnione z podatku od towarów i usług. W świetle powyższego Wnioskodawca jest zobowiązany opodatkować dostawę terenów budowlanych i przeznaczonych pod zabudowę stawką VAT w wysokości 22%.Ponadto z przedstawionego stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, iż Wnioskodawca w związku ze sprzedażą działek dokonał rejestracji w zakresie podatku od towarów i usług, w myśl art. 96 ust. 1 ustawy o VAT, który stanowi, iż podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5, złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3, który stanowi, iż podmioty zwolnione od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 lub wykonujące wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 i art. 82 ust. 3, mogą złożyć zgłoszenie rejestracyjne.

Wnioskodawca dokonał rejestracji (złożył zgłoszenie rejestracyjne VAT-R) zgodnie z ww. przepisem i tym samym potwierdził, że będzie dokonywał czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT, będzie prowadził działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. Zaznaczyć należy również, że z uwagi na przedmiot sprzedaży (grunty budowlane i przeznaczone pod zabudowę) Wnioskodawca nie ma prawa do korzystania ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, zgodnie z którym zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 50.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.W przedmiotowej sprawie znajduje bowiem zastosowanie przepis art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. d) ustawy o VAT, w myśl którego zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników dokonujących dostaw terenów budowlanych oraz przeznaczonych pod zabudowę.

Podsumowując stan faktyczny i prawny obowiązujący w przedmiotowej sprawie stwierdzić należy, że mamy do czynienia z szeregiem okoliczności, które łącznie wskazują, że sprzedaż nieruchomości wskazanych we wniosku należy zakwalifikować jako dokonaną w okolicznościach wskazujących na działalność gospodarczą, a okoliczności te są następujące:

* zakupu działki dokonano z zamiarem jej przeznaczenia na cele działalności gospodarczej - rolniczej,

* Wnioskodawca wykorzystywał (i częściowo nadal wykorzystuje) zakupioną nieruchomość w sposób ciągły dla celów zarobkowych - dzierżawa gruntu,

* dokonano uatrakcyjnienia gruntu poprzez jego podział na 16 mniejszych działek,

* w związku ze sprzedażą działek dokonano rejestracji dla celów podatku od towarów i usług, zatem Wnioskodawca uzyskał status podatnika podatku VAT czynnego, składał deklaracje VAT-7 i odprowadzał należny podatek.

Wymienione powyżej okoliczności jednoznacznie wskazują, iż zarówno w momencie nabycia gruntu, jak i w czasie jego posiadania, podjęto szereg działań wskazujących na zamiar związania zakupionej nieruchomości z działalnością gospodarczą, a zatem ich sprzedaż będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż jak już wcześniej wskazano opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów, a grunt niewątpliwie jest towarem. Tym samym Wnioskodawca staje się z tytułu tej dostawy podatnikiem w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Powyższe czynności noszą również znamiona zaplanowanych, co wyczerpuje zakwalifikowanie ich jako działalności zarobkowej i gospodarczej.

Reasumując należy więc stwierdzić, iż Wnioskodawca działa w przedmiotowej sprawie w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, dokonując przy tym dostawy towarów (gruntów), co do których nie ma ustawowej możliwości skorzystania ze zwolnienia od tego podatku, tym samym zobowiązany był do dokonania zgłoszenia rejestracyjnego już przed sprzedażą pierwszej takiej działki i opodatkowania dostawy wszystkich działek budowlanych i przeznaczonych pod zabudowę 22% stawką podatku VAT. Zatem dokonane zgłoszenie rejestracyjne było jak najbardziej zasadne.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.