IBPP1/443-602/10/EA - Zastosowanie właściwej stawki podatku VAT dla transakcji sprzedaży gruntu na rzecz dotychczasowego użytkownika wieczystego.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 21 czerwca 2010 r. (data wpływu 24 czerwca 2010 r.), uzupełnionym pismem z dnia 1 września 2010 r. (data wpływu 6 września 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia od podatku dla transakcji sprzedaży gruntu na rzecz dotychczasowego użytkownika wieczystego oraz prawidłowości udokumentowania przez Wnioskodawcę rat uiszczanych z tytułu ww. transakcji - jest nieprawidłowe.

W dniu 24 czerwca 2010 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia od podatku dla transakcji sprzedaży gruntu na rzecz dotychczasowego użytkownika wieczystego oraz prawidłowości udokumentowania przez Wnioskodawcę rat uiszczanych z tytułu ww. transakcji.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 1 września 2010 r. (data wpływu 6 września 2010 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu Nr IBPP1/443-602/10/EA z dnia 24 sierpnia 2010 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Starosta L. działając imieniem Skarbu Państwa sprzedał prawo własności nabywającemu T. B. prowadzącemu działalność gospodarczą pod nazwą Firma P. H. "P." z siedzibą w R. Działka Nr 527/4 zabudowana 20 domkami kempingowymi, domem wczasowo-kolonijnym, budynkiem mieszkalnym o obszarze 02 ha.26 ar. 47 m. w miejscowości B. gm. S. pow. l.

Pierwsza wycena nieruchomości odbyła się w 1997 r. wykonana przez rzeczoznawcę. W dniu 15 października 2004 r. Aktem Notarialnym T. B. kupił prawa użytkowania wieczystego gruntu oraz budynków, budowli i urządzeń stanowiących odrębną od gruntu nieruchomość od Przedsiębiorstwa P. Sp. z o.o. powyższe prawa były zwolnione od podatku VAT - potwierdzenie faktu w Akcie Notarialnym.

Pismem z dnia 26 października 2005 r. T. B. zwrócił się z prośbą do Starosty L. o sprzedaż użytkowania wieczystego (przekształcenie wieczystego użytkowania w hipoteczną własność) działki oznaczonej Nr 527/4 w miejscowości B. gm. S., powiat L.

Sprzedaż użytkowania wieczystego nastąpiła zgodnie z art. 37 ust. 2 pkt 5 ustawy o gospodarce nieruchomościami oraz zarządzeniem Wojewody. Należność rozłożona została na raty w kwocie 27 008,50 zł na 10 kolejnych rat rocznych. Rozłożona na raty niespłacona część podlega oprocentowaniu przy zastosowaniu stopy procentowej równej stopie redyskonta weksli stosowanej przez Narodowy Bank Polski. Cena sprzedaży ustalona była na kwotę 270 085,00 zł.

Na powyższy fakt Wnioskodawca wystawił w kolejnych latach faktury VAT ze stawką 22%:

* za rok 2006 - wartość netto - 22.138,11 zł kwota podatku VAT - 4.870,39 - wartość brutto - 27.008,50 zł;

* za rok 2007 do kwoty netto dodano kwotę odsetek - wartość netto - 23.245,01 kwota podatku 5.113,90 - wartość brutto 28.358,91

* za rok 2008 - do kwoty netto dodano kwotę odsetek - wartość netto - 24.697,82 kwota podatku 5.433,52 - wartość brutto 30.131,34

* za rok 2009 - dnia 4 grudnia 2009 r. Wnioskodawca pismem wysłał informację o wysokości raty z tytułu przekształcenia użytkowania wieczystego w prawo własności do nabywcy T. B. nie wystawiając f-ry.

Ponadto stwierdzono na podstawie własnej kontroli, iż odsetki doliczono do wartości ogółem od kwoty raty, a nie od niespłaconej części ogólnej ceny przy zastosowaniu stopy procentowej równej stopie redyskonta weksli stosowanej przez Narodowy Bank Polski.

Na podstawie Zarządzenia Prezesa Rady Ministrów dokonano reorganizacji przedsiębiorstwa państwowego. Na bazie 17 oddziałów powstały samodzielne przedsiębiorstwa: m.in. Przedsiębiorstwo P. Sp. z o.o. - wnioskodawca uwłaszczenia.

Dnia 4 sierpnia 1993 r. Decyzją Wojewoda K. stwierdził nabycie z dniem 5 grudnia 1990 r., przez Przedsiębiorstwo P., prawa wieczystego użytkowania gruntu stanowiącego własność Skarbu Państwa, prawa własności domu wczasowo - mieszkalnego, 21 domków kempingowych, budynku gospodarczego i mieszkalnego oraz innych urządzeń znajdujących się na gruncie jw.

Dnia 15 października 2004 r. Przedsiębiorstwo P. sprzedaje (Akt Notarialny) Panu T. B. prawo użytkowania wieczystego gruntu, obejmującego działkę o pow. 2,28 ha oraz własność usytuowanych na niej budynków i urządzeń stanowiących odrębny od gruntu przedmiot własności.

Dnia 26 października 2006 r. Pan T. B. wystąpił z wnioskiem do Starosty L. o sprzedaż na jego rzecz gruntów, których jest użytkownikiem wieczystym (przekształcenie prawa użytkowania wieczystego w prawo własności).

Dnia 14 grudnia 2006 r. pomiędzy Skarbem Państwa (sprzedającym) a Panem T. B. (kupującym) została zawarta (w formie Aktu Notarialnego) - umowa sprzedaży i ustanowienia hipoteki.

Działający imieniem Skarbu Państwa sprzedali T. B. prawo własności gruntu stanowiącego inne tereny zabudowane o obszarze 2,2647 ha za cenę 270.085,00 zł.

Przed podpisaniem umowy kupna (Aktem Notarialnym) kupujący wpłacił na konto sprzedającego kwotę 27.008,50 zł, jako pierwszą ratę należności za zakupiony grunt. Resztę ceny w kwocie 243.076,50 zł kupujący zobowiązał się wpłacać Skarbowi Państwa w 9 rocznych ratach po 27.008,50 zł.

W umowie sprzedaży zawarto, iż rozłożona na raty niespłacona część ceny podlega oprocentowaniu przy zastosowaniu stopy procentowej równej stopie redyskonta weksli stosowanej przez NBP, w związku z powyższym naliczane odsetki od niespłaconej ceny są należne po dokonaniu dostawy towaru.

W związku z opisanym stanem faktycznym zadano następujące pytania:

Czy Wnioskodawca prawidłowo wystawił faktury VAT w kwocie brutto wynikającej z kwoty raty rocznej, zaniżając tym samym należność wynikającą z Aktu Notarialnego-będącą podstawą rozliczenia dochodów budżetu Państwa.

Czy informacja o wysokości raty, która pozbawia podatnika możliwości skorzystania z odliczenia podatku VAT jest zgodna z ustawą.

Czy wystawiając faktury VAT ze stawką 22%, nie należało zastosować zwolnienia od podatku VAT zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Zdaniem Wnioskodawcy, Wnioskodawca nieprawidłowo wystawił fakturę VAT na kwotę brutto 27.008,50 zł. w cenie zawarto podatek VAT 22% - zaniżając cenę ustaloną w umowie sprzedaży.

Należało wystawić fakturę VAT na kwotę 27.008,50 zł stosując stawkę zw. zgodnie art. 43 ust. 1 pkt 2, ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), ponadto, w myśl § 12 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonywania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 224, poz. 1799) zwalnia się od podatku zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, jeżeli budynki te lub budowle albo ich części są zwolnione od podatku. W świetle powyższych unormowań Wnioskodawca uważa, iż należało wystawić nabywcy fakturę VAT ze stawką zw.

Należało wystawić fakturę VAT na kwotę 27.008,50 zł ze stawką zw., natomiast kwotę naliczonych odsetek od części ceny niespłaconej, rozłożonej na raty należało opodatkować stawką 22%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Na wstępie niniejszej interpretacji należy zauważyć, iż interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, tj. na dzień 14 grudnia 2006 r. - data sprzedaży prawa własności gruntu (przekształcenie prawa użytkowania wieczystego w prawo własności).

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Zakres tych czynności został zdefiniowany w art. 7 i art. 8 cyt. ustawy. Jak stanowi art. 7 ust. 1 cyt. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast w myśl art. 2 pkt 6 cyt. ustawy przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Stosownie do art. 32 ust. 1 i 1a ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (tekst jedn. Dz. U. z 2004 r. Nr 261, poz. 2603 z późn. zm.), nieruchomość gruntowa oddana w użytkowanie wieczyste może być sprzedana wyłącznie użytkownikowi wieczystemu, z zastrzeżeniem ust. 1a i ust. 3. Nieruchomość gruntowa stanowiąca własność Skarbu Państwa może być sprzedana użytkownikowi wieczystemu za zgodą wojewody. W myśl ust. 3 art. 32 powyższej ustawy w odniesieniu do nieruchomości gruntowej oddanej w użytkowanie wieczyste przeniesienie własności tej nieruchomości, w drodze umowy, między Skarbem Państwa a jednostką samorządu terytorialnego oraz między jednostkami samorządu terytorialnego może nastąpić za powiadomieniem jej użytkownika wieczystego. Natomiast art. 37 ust. 2 pkt 5 ustawy o gospodarce nieruchomościami stanowi, iż nieruchomość jest zbywana w drodze bezprzetargowej jeżeli sprzedaż nieruchomości następuje na rzecz jej użytkownika wieczystego.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że dnia 15 października 2004 r. Przedsiębiorstwo P. sprzedaje (Akt Notarialny) Panu T. B. prawo użytkowania wieczystego gruntu, obejmującego działkę o pow. 2,28 ha oraz własność usytuowanych na niej budynków i urządzeń stanowiących odrębny od gruntu przedmiot własności.

Dnia 26 października 2006 r. Pan T. B. wystąpił z wnioskiem do Starosty L. o sprzedaż na jego rzecz gruntów, których jest użytkownikiem wieczystym (przekształcenie prawa użytkowania wieczystego w prawo własności).

Dnia 14 grudnia 2006 r. pomiędzy Skarbem Państwa (sprzedającym) a Panem T. B. (kupującym) została zawarta (w formie Aktu Notarialnego) - umowa sprzedaży i ustanowienia hipoteki.

Działający imieniem Skarbu Państwa sprzedali T. B. prawo własności gruntu stanowiącego inne tereny zabudowane o obszarze 2,2647 ha za cenę 270.085,00 zł.

Jak stanowi art. 29 ust. 5 ustawy o VAT w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się gruntu. W praktyce oznacza to, iż grunt opodatkowany jest taką stawką podatku od towarów i usług jak budynek z nim trwale związany i będący przedmiotem dostawy.

Jednakże aby w przedstawionych okolicznościach w sposób prawidłowy określić przedmiot dostawy i stawkę podatku od towarów i usług należy przywołać uregulowania ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.). Zgodnie z art. 46 § 1 powyższej ustawy nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności. Takim przepisem szczególnym jest art. 235 § 1 ustawy - Kodeks cywilny, w myśl którego budynki i inne urządzenia wzniesione na gruncie Skarbu Państwa lub gruncie należącym do jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków przez wieczystego użytkownika stanowią jego własność. To samo dotyczy budynków i innych urządzeń, które wieczysty użytkownik nabył zgodnie z właściwymi przepisami przy zawarciu umowy o oddanie gruntu w użytkowanie wieczyste czy też przy nabyciu prawa użytkowania wieczystego.

Zatem budynek lub budowla będące własnością wieczystego użytkownika położone na gruncie obciążonym prawem wieczystego użytkowania, stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności. Z uwagi na fakt, iż budynki posadowione na gruncie stanowiącym przedmiot dostawy stanowią własność użytkownika wieczystego, na rzecz którego dokonywana jest sprzedaż gruntu, przedmiotem dostawy dokonanej pomiędzy Wnioskodawcą a Panem T. B. był w istocie jedynie grunt.

Dlatego też zastosowania nie znajdą przepisy art. 29 ust. 5 ustawy o VAT.

W myśl art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 cyt. ustawy zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Mając na uwadze powyżej przytoczone przepisy prawa należy stwierdzić, że opodatkowanie podatkiem od towarów i usług bądź zwolnienie od tego podatku, uzależnione będzie od rodzaju gruntu będącego przedmiotem sprzedaży na rzecz użytkownika wieczystego.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, że grunt będący przedmiotem dostawy nie jest terenem niezabudowanym, gdyż posadowione są na nim budynki, stanowiące własność użytkownika wieczystego.

Reasumując, sprzedaż nieruchomości, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Ponieważ przedmiotowy grunt jest zabudowany (zatem nie jest gruntem innym niż budowlany lub przeznaczony pod zabudowę) do powyższej transakcji należało zastosować stawkę podatku w wysokości 22%, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT.

Wskazać ponadto należy, iż zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, ust. 4 i ust. 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Zatem kwotę należną z tytułu przedmiotowej transakcji należy dokumentować fakturą VAT ze stawką podatku 22%.

W świetle powyższego należy zauważyć, iż ustawa o VAT nie przewiduje możliwości wystosowania przez Wnioskodawcę informacji o wysokości raty w miejsce faktury dokumentującej dokonanie sprzedaży.

Odnośnie kwestii podnoszonych przez Wnioskodawcę a dotyczących uznania, czy Wnioskodawca prawidłowo wystawił faktury VAT na kwotę brutto odpowiadającą wartości raty rocznej należnej z tytułu przedmiotowej transakcji stwierdzić należy, że co do zasady (poza wyjątkami określonymi w ustawie np. w art. 32 ustawy o VAT) przepisy prawa podatkowego pozostawiają stronom transakcji rozstrzygnięcie kwestii wysokości wynagrodzenia za dostawę towarów czy świadczenie usług. Zgodnie bowiem z art. 29 ust. 1 ustawy o VAT podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku. W przypadku gdy pobrano zaliczki, zadatki, przedpłaty lub raty, obrotem jest również kwota otrzymanych zaliczek, zadatków, przedpłat lub rat, pomniejszona o przypadającą od nich kwotę podatku. Dotyczy to również otrzymanych zaliczek na dotacje, subwencje i na inne dopłaty o podobnym charakterze (art. 29 ust. 2 ustawy o VAT). Ponadto, zgodnie z treścią art. 29 ust. 9 ww. ustawy, w przypadku wykonania czynności, o których mowa w art. 5, dla których nie została określona cena, podstawą opodatkowania jest wartość towarów lub usług obliczona według cen stosowanych w obrotach z głównym odbiorcą (odbiorcami), a w przypadku braku odbiorcy - według przeciętnych cen stosowanych w danej miejscowości lub na danym rynku z dnia wykonania tych czynności, pomniejszona o kwotę należnego podatku, z zastrzeżeniem ust. 10 i 12.

Jednocześnie zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 5 lipca 2001 r. o cenach (Dz. U. Nr 97, poz. 1050 z późn. zm.) ceną jest wartość wyrażona w jednostkach pieniężnych, którą kupujący jest obowiązany zapłacić przedsiębiorcy za towar lub usługę; w cenie uwzględnia się podatek od towarów i usług oraz podatek akcyzowy, jeżeli na podstawie odrębnych przepisów sprzedaż towaru (usługi) podlega obciążeniu podatkiem od towarów i usług oraz podatkiem akcyzowym.

W świetle powyższego należy stwierdzić, że jeśli Wnioskodawca za przekształcenie prawa wieczystego użytkowania w prawo własności (dostawę gruntu) ustalił cenę w wysokości 270.085,00 zł, to należy uznać, że jest to kwota należna z tytułu sprzedaży, czyli kwota obejmująca całość świadczenia (niezależnie od jej późniejszego rozłożenia na raty) należnego od nabywcy, którą dla wyliczenia obrotu (podstawy opodatkowania) należy traktować, jako kwotę brutto zawierającą podatek VAT, dla którego wyliczenia należy zastosować metodę "w stu".

Stosownie do § 13 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798 z późn. zm.), Fakturę wystawia się nie później niż siódmego dnia od dnia wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem § 14 i 15. Natomiast jeżeli przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi otrzymano część lub całość należności, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, fakturę wystawia się nie później niż siódmego dnia od dnia, w którym otrzymano część lub całość należności od nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2 (§ 14 ust. 1 cyt. wyżej rozporządzenia).

Natomiast zgodnie z § 14 ust. 4 ww. rozporządzenia, jeżeli faktury, o których mowa w ust. 1 i 2, nie obejmują całej ceny brutto, sprzedawca po wydaniu towaru lub wykonaniu usługi wystawia fakturę na zasadach określonych w § 9 i 11-13, z tym że sumę wartości towarów (usług) pomniejsza się o wartość otrzymanych części należności, a kwotę podatku pomniejsza się o sumę kwot podatku wykazanego w fakturach dokumentujących pobranie części należności; taka faktura powinna zawierać również numery faktur wystawionych przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi.

Z opisu stanu faktycznego sprawy wynika, iż przed podpisaniem umowy kupna (Aktem Notarialnym) kupujący wpłacił na konto sprzedającego kwotę 27.008,50 zł, jako pierwszą ratę należności za zakupiony grunt. Resztę ceny w kwocie 243.076,50 zł kupujący zobowiązał się wpłacać Skarbowi Państwa w 9 rocznych ratach po 27.008,50 zł.

Biorąc pod uwagę powołane wyżej przepisy oraz stan faktyczny sprawy należy zauważyć, iż Wnioskodawca winien udokumentować fakturą VAT transakcję sprzedaży własności gruntu ujmując na fakturze VAT zaliczkowej otrzymaną zaliczkę oraz na odrębnej fakturze VAT pozostałą część należności (tj. kwotę należną pomniejszoną o wartość otrzymanej części należności - zaliczki). Przepisy regulujące kwestie dokumentowania transakcji opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, mające zastosowanie w niniejszej sprawie, nie wiążą bowiem właściwego momentu wystawienia faktury VAT z otrzymaniem jakiejkolwiek płatności po wydaniu towaru.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy, iż Wnioskodawca nieprawidłowo wystawił fakturę VAT na kwotę brutto 27.008,50 zł. w cenie zawarto podatek VAT 22% - zaniżając cenę ustaloną w umowie sprzedaży a należało wystawić fakturę VAT na kwotę 27.008,50 zł stosując stawkę zw. zgodnie art. 43 ust. 1 pkt 2, ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) należało uznać za nieprawidłowe.

Jak wynika ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku, sprzedaż gruntu nastąpiła zgodnie z art. 37 ust. 2 pkt 5 ustawy o gospodarce nieruchomościami oraz zarządzeniem Wojewody (Dz. U. z 2004 r. Nr 261, poz. 2603). Należność rozłożona została na raty w kwocie 27.008,50 zł na 10 kolejnych rat rocznych. Rozłożona na raty niespłacona część podlega oprocentowaniu przy zastosowaniu stopy procentowej równej stopie redyskonta weksli stosowanej przez Narodowy Bank Polski.

Biorąc pod uwagę powołane przepisy ustawy o VAT w powiązaniu z przepisami ustawy o gospodarce nieruchomościami należy zauważyć, iż w przedmiotowej sprawie odsetki pobierane przez Wnioskodawcę są ściśle związane z uzyskaniem korzyści przez wpłacającego (nabywcę nieruchomości gruntowej) w postaci rozłożenia na raty zapłaty należnej kwoty - ceny sprzedaży. Tym samym pobierane przez Wnioskodawcę odsetki stanowią wynagrodzenie za ww. świadczenie wykonywane na rzecz nabywcy przedmiotowej nieruchomości. W związku z powyższym należy uznać, iż mamy do czynienia - w świetle regulacji zawartych w powołanym wyżej art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług - z odpłatnym świadczeniem usług.

Powyższe stanowisko w zakresie opodatkowania oprocentowania potwierdza orzecznictwo Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości. Zgodnie bowiem z orzeczeniem Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości w sprawie C-281/91 (pomiędzy Muys'en De Winter's Bouwn-en Annemingsbedrijf BV a Staatssecretaris van Financien) przyjmuje się, że kwota należna obejmuje również odsetki związane z odroczeniem terminu płatności (np. rozłożeniem płatności na raty). Dotyczy to jednak tylko odsetek naliczonych do momentu dokonania dostawy lub wykonania usługi. Odsetki naliczone po tym momencie nie są powiązane bezpośrednio z transakcją sprzedaży gruntu, lecz stanowią wynagrodzenie za zwolnioną od podatku usługę finansową.

Podobnie w oparciu o ww. orzeczenie ETS wypowiedział się Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 25 września 2008 r. sygn. akt I FSK 1284/07.

Mając zatem powyższe na uwadze należy stwierdzić, że ponieważ odsetki są naliczane po dokonaniu transakcji sprzedaży nie powiększają podstawy opodatkowania z tytułu tej transakcji. Nie można zatem przyjąć, że należne odsetki stanowią element ceny sprzedaży prawa własności gruntu, co skutkowałoby opodatkowaniem ich "łącznie z należnością główną".

Opodatkowanie usług finansowych reguluje przepis art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, na mocy którego ustawodawca zwolnił od podatku usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy. W załączniku tym, w poz. 3 wymieniono usługi pośrednictwa finansowego - sklasyfikowane według PKWiU w sekcji J ex (65-67) - z wyłączeniem:

Biorąc powyższe pod uwagę można stwierdzić, że w przypadku, gdy świadczone usługi mieszczą się w klasyfikacji, jako usługi pośrednictwa finansowego w sekcji J (65-67) i nie są objęte w ww. wyłączeniach, usługi te korzystają ze zwolnienia i tym samym nie zachodzi konieczność naliczenia i odprowadzenia z tego tytułu podatku.

Stosownie do postanowień zawartych w art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

W związku z faktem, iż otrzymywane przez Wnioskodawcę odsetki stanowią wynagrodzenie za zwolnioną od podatku usługę finansową, odsetki te należy dokumentować fakturą VAT ze stawką podatku "zwolnioną".

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, iż kwotę naliczonych odsetek od części ceny niespłaconej, rozłożonej na raty należało opodatkować stawką 22% należało uznać za nieprawidłowe.

Ponadto tut. organ zauważa, że niniejsza interpretacja wydana została dla Powiatu L. jako Wnioskodawcy, nie wywołuje zatem żadnych skutków prawnych dla Pana T. B. Zgodnie bowiem z art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną), zatem interpretację wydać można na rzecz jednego podmiotu zwracającego się z wnioskiem.

Na marginesie należy zauważyć, iż powołany przez Wnioskodawcę we własnym stanowisku § 12 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonywania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 224, poz. 1799 z późn. zm.) nie znajduje zastosowania w przedmiotowej sprawie, gdyż nie obowiązywał w dacie zaistnienia stanu faktycznego a nadto dotyczy zbycia prawa wieczystego użytkowania gruntu, a transakcja będąca przedmiotem zapytania Wnioskodawcy obejmuje sprzedaż prawa własności gruntu (przekształcenie prawa użytkowania wieczystego w prawo własności).

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Niniejsza interpretacja traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Józefa Ignacego Kraszewskiego 4A, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.