IBPP1/443-578/07/EA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o. T., przedstawione we wniosku z dnia 11 grudnia 2007 r. (data wpływu 17 grudnia 2007 r.), uzupełnionym pismem z dnia 18 marca 2008 r. (data wpływu 28 marca 2008 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie quadów oraz skuterów śnieżnych podlegających dalszej odsprzedaży, jak również quadów oraz skuterów śnieżnych służących celom demonstracyjnym, wprowadzonych do ewidencji środków trwałych, a także prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur zakupu paliwa do ww. środków trwałych - jest nieprawidłowe.

W dniu 17 grudnia 2007 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie quadów oraz skuterów śnieżnych podlegających dalszej odsprzedaży, jak również quadów oraz skuterów śnieżnych służących celom demonstracyjnym, wprowadzonych do ewidencji środków trwałych, a także prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur zakupu paliwa do ww. środków trwałych.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 18 marca 2008 r. (data wpływu 28 marca 2008 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie Nr IBPP1/443-578/07/EA z dnia 12 marca 2008 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

T. Spółka z o.o. jest podmiotem gospodarczym zajmującym się m.in. handlem środkami transportu. Wśród kupowanych w celu dalszej odsprzedaży towarów znajdują się: pojazdy czterokołowe - quady oraz skutery śnieżne. Niektóre spośród sprowadzanych ww. towarów są używane przez Spółkę do celów prezentacji i do celów testowych - jako środki trwałe podlegające amortyzacji. Wnioskodawca zajmuje się również wynajmem ww. środków transportu. Używając quadów i skuterów śnieżnych jako środków trwałych kupuje do nich paliwo.

Zdaniem Wnioskodawcy, pojazd czterokołowy typu quad w myśl ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym jest zaklasyfikowany jako pojazd samochodowy, natomiast w myśl rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 27 września 2003 r. w sprawie szczegółowych czynności organów w sprawach związanych z dopuszczeniem pojazdu do ruchu oraz wzorów dokumentów w tych sprawach klasyfikacja quadów jest następująca - rodzaj: samochodowy inny; podrodzaj pojazdu: czterokołowiec; kategoria homologacyjna: L7e. Z kolei symbol PKWiU quadów to 34.10.2 - samochody osobowe.

Zdaniem Wnioskodawcy, skuter śnieżny nie podlega klasyfikacji w świetle ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym, gdyż - z uwagi na jego parametry techniczne (brak świateł mijania, napęd gąsienicowy) - nie nadaje się do ruchu po drogach publicznych, jak również nie podlega klasyfikacji w świetle rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 21 września 2003 r. w sprawie szczegółowych czynności organów w sprawach związanych z dopuszczeniem pojazdu do ruchu oraz wzorom dokumentów w tych sprawach z przyczyn wyżej wymienionych.

Symbol PKWiU skuterów śnieżnych to 34.10.53-00 (pojazdy przeznaczone do poruszania się po śniegu; samochodziki golfowe itp. wyposażone w silnik).

Skuter śnieżny posiada silnik. Rozwija prędkość ok. 200 km/h.

W związku z opisanym stanem faktycznym zadano następujące pytania:

Czy zakupione i/lub wykorzystywane na potrzeby działalności gospodarczej jako pojazdy do celów demonstracyjnych i testowych (środki trwałe) pojazdy czterokołowe tzw. quady, których dopuszczalna masa całkowita nie przekracza 3,5 tony i które konstrukcyjnie przeznaczone są do przewozu nie więcej niż 9 osób łącznie z kierowcą, są w świetle zapisów ustawy o podatku od towarów i usług samochodami osobowymi i innymi pojazdami samochodowymi przy zakupie których lub ich najmie/leasingu (przez użytkownika) obowiązuje ograniczenie w odliczaniu podatku naliczonego do wysokości 60% (art. 86 ust. 3, ust. 7).

Czy przy zakupie paliwa do pojazdów czterokołowych - quadów obowiązuje zakaz odliczania VAT (art. 88 ust. 1 pkt 3).

Czy skutery śnieżne, których dopuszczalna masa całkowita nie przekracza 3,5 tony, konstrukcyjnie przeznaczone do przewozu nie więcej niż 9 osób łącznie z kierowcą są w świetle zapisów ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług samochodami osobowymi lub innymi pojazdami samochodowymi.

Czy przy zakupie lub najmie/leasingu (przez użytkownika) skuterów śnieżnych obowiązuje ograniczenie w odliczaniu podatku naliczonego VAT do wysokości 60% (art. 86 ust. 3, ust. 7) oraz czy przy zakupie paliwa do skuterów śnieżnych obowiązuje zakaz odliczania VAT (art. 88 ust. 1 pkt 3).

Zdaniem Wnioskodawcy, w odniesieniu do pojazdów czterokołowych tzw. quadów zakupionych i/lub wykorzystywanych przez podatnika VAT na własne potrzeby gospodarcze - jako pojazdy demonstracyjne i testowe lub wynajmowanych przez okres co najmniej 6 miesięcy nie obowiązuje żadne ograniczenie wynikające z art. 86 ust. 3 i ust. 7 ustawy z 11.03.2004 w odliczaniu podatku naliczonego VAT ani zakaz odliczania VAT od zakupu paliwa do nich (art. 88 ust. 1 pkt 3). Teza ta jest oparta na stwierdzeniu, że ustawa z 11.03.2004 pozwala na pełne odliczenie podatku VAT od zakupu pojazdów samochodowych, jeżeli przedmiotem działalności podatnika jest odprzedaż tych samochodów (pojazdów) lub oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umowo podobnym charakterze i te samochody (i pojazdy) są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do korzystania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy. Oznacza to, że warunkiem nie podlegania ograniczeniom w zakresie odliczania VAT od zakupu pojazdów samochodowych (oraz paliwa do nich) - także tych wykorzystywanych jedynie na własne potrzeby przedsiębiorstwa jako środki trwałe, nie wynajmowanych - jest wyłącznie prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie handlu lub najmu takimi pojazdami.

Stanowisko takie potwierdza postanowienie z 13.02.2007 wydane w sprawie interpretacji prawa podatkowego przez Pierwszy Urząd Skarbowy Warszawa - Śródmieście (sygn. 1435/PP1/443-155/06/JK/AT).

W odniesieniu do skuterów śnieżnych zakupionych i/lub wykorzystywanych przez podatnika VAT na własne potrzeby gospodarcze - jako pojazdy demonstracyjne i testowe lub wynajmowanych Wnioskodawca uważa, że nie obowiązują żadne ograniczenia zapisane w art. 86 ust. 3 i ust. 7 ustawy o podatku od towarowi usług ani w art. 88 ust. 1 pkt 3 ustawy. W przypadku zakupu skuterów śnieżnych, paliwa do nich jak i w przypadku najmu lub używania na podstawie umowy najmu/leasingu podatnikom przysługuje prawo do odliczenia VAT w całości. Skuter śnieżny jako środek transportu nie jest przeznaczony do poruszania się po drodze, w związku z tym nie jest w ogóle pojazdem ani tym bardziej pojazdem samochodowym. Stanowi o tym treść art. 2 pkt 31 w związku z pkt 1 i pkt 33 ustawy z 20 czerwca 1997 r. prawo o ruchu drogowym.

Ponadto Wnioskodawca uważa, że poprzednia ustawa z 08. 01. 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50) przyznawała prawo do odliczania VAT od zakupu skutera śnieżnego, w jej znaczeniu skuter śnieżny nie był samochodem osobowym ani innym samochodem.

Zgodnie z art. 17 ust. 6 VI Dyrektywy Unii Europejskiej wobec państw członkowskich obowiązuje zakaz wprowadzania do prawa krajowego po dacie wejścia przez nie do wspólnoty nowych wyłączeń i ograniczeń w prawie do odliczania podatku, które nie istniały wcześniej - wyrok prawomocny WSA w Krakowie z 21 marca 2007 r., sygn. akt I SA/Kr 136/06.

Wnioskodawca wskazuje, że ustawa z 8.01. 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym przyznawała także prawo do pełnego odliczenia VAT od pojazdów czterokołowych - quadów oraz paliwa do nich. Dlatego też uzasadnienie związane z treścią art. 17 VI dyrektywy będzie dotyczyć również braku ograniczeń w odliczaniu VAT przy zakupie pojazdów czterokołowych quadów i paliwa do nich, a także przy ich najmie/leasingu przez użytkownika.

Zdaniem Wnioskodawcy, ww. argumenty wskazują na możliwość pełnego odliczania podatku naliczonego VAT przy zakupie pojazdów czterokołowych quad, jak również przy zakupie skuterów śnieżnych. Dodatkowo Wnioskodawca podkreśla, że zgodnie z treścią wpisu do KRS przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest m.in. sprzedaż pojazdów samochodowych, wynajem pozostałych środków transportu lądowego, sprzedaż, konserwacja i naprawa motocykli oraz sprzedaż części i akcesoriów. Pojedyncze egzemplarze pojazdów czterokołowych quad oraz poszczególne egzemplarze skuterów śnieżnych, które - jako pojazdy testowe wykorzystywane do celów demonstracyjnych są wprowadzane po zakupie do ewidencji środków trwałych, po okresie ich używania przez przedsiębiorstwo do jazd próbnych są sprzedawane klientom na podobnych zasadach jak inne egzemplarze tych samych towarów handlowych.

Dlatego też Wnioskodawca uważa, że z uwagi na treść art. 86 ust. 4 pkt 7 ustawy o podatku od towarów i usług zakup przez Podatnika pojazdów czterokołowych typu quad podobnie jak zakup skuterów śnieżnych nie powinien podlegać żadnym ograniczeniom w zakresie odliczania podatku VAT naliczonego.

Z tego też powodu zakup paliwa do quadów oraz do skuterów śnieżnych nie powinien być objęty jakimikolwiek ograniczeniami w zakresie odliczania podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Kwestie dotyczące prawa do odliczenia podatku naliczonego uregulowane zostały w dziale IX ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, oraz zgodnie z dyspozycją ustawową w rozdziale 7 i 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Natomiast zgodnie z art. 86 ust. 3 ww. ustawy o VAT w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólno-towego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6.000 zł.

W myśl art. 86 ust. 4 ww. ustawy o VAT art. 86 ust. 3 nie dotyczy:

Jak wynika z art. 86 ust. 5 ustawy o VAT spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 4 pkt 1- 4 stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu, zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań.

Zgodnie z art. 86 ust. 7 w przypadku usługobiorców użytkujących samochody osobowe oraz inne pojazdy samochodowe, o których mowa w ust. 3, na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku naliczonego od czynszu (raty) lub innych płatności wynikających z zawartej umowy, udokumentowanych fakturą. Suma kwot w całym okresie użytkowania samochodów i pojazdów, o których mowa w zdaniu pierwszym, dotycząca jednego samochodu lub pojazdu, nie może jednak przekroczyć kwoty 6.000 zł.

Na podstawie art. 88 ust. 1 pkt 3 obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 86 ust. 3.

Ustawa o podatku od towarów i usług nie zawiera definicji pojazdu samochodowego. W tym zakresie należy więc posiłkować się przepisami ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (tekst jedn. Dz. U. z 2003, Nr 58, poz. 515 z późn. zm.). Zgodnie z art. 2 pkt 33 ww. ustawy "pojazd samochodowy" to pojazd silnikowy, którego konstrukcja umożliwia jazdę z prędkością przekraczającą 25 km/h.

Ponadto z wniosku wynika, iż nabyte quady klasyfikowane są do kategorii homologacyjnej L7e. W oparciu o załącznik nr 4 do rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 27 września 2003 r. (tekst jedn. Dz. U. z 2007 r. Nr 137, poz. 968) w sprawie szczegółowych czynności organów w sprawach związanych z dopuszczeniem pojazdów do ruchu oraz wzorów dokumentów w tych sprawach stwierdza się, że pojazd typu quad o ww. kategorii homologacyjnej (L7e) kwalifikowany jest jako rodzaj pojazdu - "pojazd samochodowy inny" do podrodzaju - "czterokołowiec". Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika dodatkowo, iż dopuszczalna masa całkowita zakupionych quadów nie przekracza 3,5 tony.

Zakwalifikowanie quada do pojazdów samochodowych, wynika także z konwencji o ruchu drogowym, podpisanej w Genewie w dniu 19 września 1949 r., która została przez Państwo Polskie ratyfikowana i opublikowana w 1959 r. (Dz. U. Nr 54, poz. 321), bowiem art. 4 konwencji stanowi, iż pojazd samochodowy oznacza każdy pojazd poruszający się po drogach o własnym napędzie przy pomocy urządzenia mechanicznego, przeznaczony zazwyczaj do transportu osób lub towarów, a niebędący pojazdem poruszającym się po szynach lub połączonym z przewodami elektrycznymi.

Mając powyższe na uwadze należy uznać quady za pojazdy samochodowe, o których mowa w art. 86 ust. 3 ustawy o VAT.

Według definicji art. 2 pkt 33 cyt. wyżej ustawy - Prawo o ruchu drogowym "pojazd specjalny" to pojazd samochodowy lub przyczepa przeznaczona do wykonywania specjalnej funkcji, która powoduje konieczność dostosowania nadwozia lub posiadania specjalnego wyposażenia; w pojeździe tym mogą być przewożone osoby lub rzeczy związane z wykonywaniem tej funkcji. W tym samym artykule znajdujemy definicję "pojazdu samochodowego", przytoczoną wyżej.

Zatem przedmiotowy skuter śnieżny jest pojazdem samochodowym i równocześnie pojazdem specjalnym, gdyż spełnia definicję pojazdu samochodowego tzn. jest pojazdem silnikowym, a jego konstrukcja umożliwia jazdę z prędkością przekraczającą 25 km/h, w tym przypadku do 200 km/h, oraz jest przystosowany do wyłącznego poruszania się po śniegu.

Zapis art. 2 pkt 6 ustawy o VAT - definiujący towary jako rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystce publicznej, a także grunty - nie odwołuje się do klasyfikacji wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej w celu określenia przeznaczenia rzeczy a ma jedynie zaklasyfikować czy dana rzecz lub czynność może zostać uznana za towar i na tej podstawie określić właściwą stawkę VAT dla dostawy danego towaru.

Wobec powyższego stwierdzić należy, iż quady są pojazdami samochodowymi w rozumieniu art. 86 ust. 3 ustawy o VAT, natomiast skutery śnieżne należy zaklasyfikować do pojazdów samochodowych w rozumieniu art. 86 ust. 3 ustawy o VAT i równocześnie pojazdów specjalnych (lecz nie takich, o których mowa w art. 86 ust. 4 pkt 5 ustawy o VAT, gdyż nie zostały one wymienione w załączniku nr 9 do ustawy).

Ponadto z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego nie wynika, aby przedmiotowe quady i skutery śnieżne posiadały zaświadczenie, o którym mowa w cyt. wyżej art. 86 ust. 5 ustawy o VAT.

Jak wynika z przedmiotowego wniosku, Podatnik prowadzi działalność gospodarczą w zakresie m.in. sprzedaży pojazdów samochodowych, wynajmu pozostałych środków transportu lądowego, sprzedaży, konserwacji i naprawy motocykli oraz sprzedaży części i akcesoriów.

Ponadto z wniosku wynika, iż część zakupionych quadów i skuterów śnieżnych jest wykorzystywana przez Wnioskodawcę do celów prezentacji i testowych - jako środki trwałe podlegające amortyzacji.

Wyjątek zawarty w art. 86 ust. 4 pkt 7 lit. a) ustawy o VAT wyraźnie ma zastosowanie wyłącznie do nabywanych przez podatnika samochodów (pojazdów), które następnie są odsprzedawane, przy czym ich odsprzedaż stanowi przedmiot działalności podatnika. Wyłączenie z reguły ogólnej zawartej w art. 86 ust. 3 ww. ustawy dotyczy zatem konkretnie tych pojazdów, które są odsprzedawane przez podatnika w ramach prowadzonej działalności. W tym miejscu wyraźnego wskazania wymaga fakt, iż te konkretne samochody osobowe (pojazdy) muszą być przedmiotem dalszej odsprzedaży, tj. muszą stanowić składnik majątku obrotowego Spółki jako towary handlowe, zatem nie mogą być używane dłużej niż rok. W konsekwencji prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu przez podatnika samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, które nie są przez niego wykorzystywane do ich odsprzedaży lub oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze, i te samochody (pojazdy) są przez Podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy, powstaje w ograniczonym zakresie wskazanym w art. 86 ust. 3 ww. ustawy.

Odnosząc powyższe przepisy do stanu faktycznego przedstawionego we wniosku należy stwierdzić, iż w sytuacji gdy Podatnik nabędzie samochód osobowy lub inny pojazd samochodowy, o którym mowa w art. 86 ust. 3 (tj. samochód osobowy lub inny pojazd samochodowy o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, inny niż określone w ust. 4 pkt 1-6 tego artykułu) z przeznaczeniem do dalszej odsprzedaży w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, jednakże pojazd ten zostanie wprowadzony do ewidencji środków trwałych i przekazany do użytkowania na cele demonstracyjne, służbowe testowe jako środek trwały - nie zostanie spełniony warunek, o którym mowa art. 86 ust. 4 pkt 7 lit. a) ustawy. Zmienia się bowiem w zasadniczy sposób przeznaczenie tego pojazdu - nie jest on już towarem handlowym wchodzącym w skład aktywów obrotowych Podatnika, a staje się jego majątkiem trwałym. Przepis powyższy umożliwia bowiem odliczenie podatku naliczonego w pełnej kwocie jedynie przy nabyciu pojazdów, o których mowa w art. 86 ust. 3 cyt. wyżej ustawy, które jako towar handlowy będą przedmiotem dalszej odprzedaży.

Reasumując, samochody zarejestrowane jako pojazdy demonstracyjne nie powinny tracić statusu towaru handlowego, bowiem nadal są przeznaczone do sprzedaży.

Ponadto nie ulega wątpliwości, że jazdy próbne są ogólnie przyjętym sposobem prezentacji towaru, racjonalnym z ekonomicznego punktu widzenia sprzedawcy i pożądanym ze strony potencjalnego nabywcy.

Zatem prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości przysługuje przy nabyciu pojazdów samochodowych (quadów, skuterów śnieżnych), które po krótkotrwałym okresie użytkowania w celach demonstracyjnych są odsprzedawane przez firmy zajmujące się sprzedażą tych pojazdów samochodowych. Przyjąć należy, iż krótkotrwały okres użytkowania oznacza okres krótszy niż rok. W tej sytuacji bowiem pojazdy samochodowe nie są zaliczane do środków trwałych, lecz traktowane są jako towary, stanowiące składniki majątku. Jedynie w tak określonej sytuacji można uznać za zasadną możliwość dokonywania przez podatnika odliczeń w całości podatku VAT, naliczonego przy zakupie tych pojazdów samochodowych.

Mając na uwadze, że przedmiotowe quady i skutery śnieżne uznać należy za pojazdy samochodowe, w rozumieniu art. 86 ust. 3 ustawy o VAT oraz pojazdy te w zaistniałym stanie faktycznym nie spełniają przesłanek zawartych w art. 86 ust. 4, tj.:

* nie posiadają zaświadczenia potwierdzającego spełnienie wymagań określonych w ust. 4 pkt 1-4;

* nie są pojazdami specjalnymi w rozumieniu przepisów prawa o ruchu drogowym o przeznaczeniach wymienionych w zał. nr 9 do ustawy;

* pojazdy te wykorzystywane do celów demonstracyjnych Wnioskodawca wprowadza do ewidencji środków trwałych, tym samym nie zostaje spełniony warunek, o którym mowa w ust. 4 pkt 7 lit. a);

przy nabyciu tych pojazdów istnieje ograniczenie prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego, wynikające z cyt. art. 86 ust. 3 ustawy o VAT.

Ponadto Wnioskodawca nie ma również możliwości odliczania paliwa silnikowego do przedmiotowych pojazdów, z uwagi na mającą zastosowanie w sprawie, regulację art. 88 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT.

Przepis art. 86 ust. 7 ustawy o VAT wskazuje, iż w przypadku usługobiorców użytkujących samochody osobowe oraz inne pojazdy samochodowe, o których mowa w art. 86 ust. 3 cyt. ustawy na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku naliczonego od czynszu (raty) lub innych płatności wynikających z zawartej umowy, udokumentowanych fakturą. Suma kwot w całym okresie użytkowania samochodów i pojazdów, o których mowa powyżej, dotycząca jednego samochodu lub pojazdu, nie może jednak przekroczyć kwoty 6.000 zł.

Ze złożonego wniosku wynika, iż Podatnik prowadzi działalność gospodarczą w zakresie m.in. sprzedaży pojazdów samochodowych, wynajmu pozostałych środków transportu lądowego, sprzedaży, konserwacji i naprawy motocykli oraz sprzedaży części i akcesoriów, wykorzystując w tym celu zarówno pojazdy stanowiące własność Podatnika, jak i pojazdy, które posiada na podstawie umów leasingowych lub najmu.

Odwołując się do wykładni językowej, zgodnie z definicją zawartą w internetowym Słowniku Języka Polskiego PWN pod pojęciem "użytkować" należy rozumieć m.in.:

Natomiast zgodnie z art. 252 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) użytkowanie to prawo rzeczowe ograniczone, na które składają się dwa uprawnienia:

Zatem zgodnie z powyższym Wnioskodawca jest użytkującym pojazdy samochodowe bowiem: używa cudzej własności, czerpie z niej korzyści (najem) oraz ma obowiązek zachowania jej substancji i dotychczasowego przeznaczenia.

Nadto zauważyć należy, iż jedyny przypadek, w którym byłoby możliwe odliczenie całej kwoty podatku naliczonego z tytułu nabycia pojazdu, o którym mowa w art. 86 ust. 3 i stanowiącego jednocześnie środek trwały, wymieniony został w cyt. wyżej art. 86 ust. 4 pkt 7 lit. b) ustawy o VAT. Jednakże warunkiem takiego odliczenia, jak wyraźnie wynika z tego przepisu, jest aby taki pojazd był przeznaczony wyłącznie do odpłatnego używania na podstawie umów wymienionych w tym przepisie, przez okres nie krótszy niż 6 miesięcy.

W przedmiotowej sprawie będą miały więc zastosowanie przepisy art. 86 ust. 4 pkt 7 lit. b) cyt. ustawy. Warunkiem odliczenia podatku naliczonego w pełnej kwocie jest bowiem, jak wyraźnie wynika z powyższych uregulowań, aby taki pojazd był przeznaczony wyłącznie do odpłatnego używania na podstawie umów wymienionych w tym przepisie, przez okres nie krótszy niż 6 miesięcy.

Zatem, w przypadku podatku naliczonego wynikającego z faktur dotyczących nabycia quadów oraz skuterów śnieżnych przeznaczonych do dalszej odsprzedaży lub oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze i te pojazdy są przez Wnioskodawcę przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy, Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia tego podatku bez ograniczeń - tj. w 100%.

Zauważyć w tym miejscu należy, iż przepis art. 88 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT stanowi o braku możliwości odliczenia podatku od paliwa wykorzystywanego do samochodów i pojazdów wymienionych w art. 86 ust. 3 ww. ustawy. W przepisie tym są wymienione samochody osobowe oraz pojazdy samochodowe o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 tony. Przepis ten nie dotyczy jednak wszystkich pojazdów o takiej właśnie dopuszczalnej masie całkowitej. Zakres przedmiotowy samochodów i pojazdów, które objęte są regulacją cyt. wyżej art. 86 ust. 3, jest określony również przez ust. 4 tego artykułu. Przepis art. 86 ust. 4 jednoznacznie i w sposób nie budzący wątpliwości wskazuje, że przepis art. 86 ust. 3 nie dotyczy, a zatem nie obejmuje pewnych kategorii pojazdów. Tym samym zakaz odliczenia podatku od paliwa, o którym mowa w art. 88 ust. 1 pkt 3, nie odnosi się do paliwa wykorzystywanego do pojazdów, których ten przepis nie dotyczy.

Oznacza to zatem, że Wnioskodawcy będzie przysługiwało odliczenie podatku od paliwa wykorzystywanego do pojazdów wymienionych w art. 86 ust. 4 pkt 7 lit. a) i b.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Na marginesie tut. organ zaznacza, iż przywołane przez Wnioskodawcę postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego wydane przez Pierwszy Urząd Skarbowy Warszawa - Śródmieście (sygn. 1435/PP1/443-155/06/JK/AT) dotyczy samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 86 ust. 4 ustawy o VAT, a zatem nie jest potwierdzeniem stanowiska Wnioskodawcy i nie ma zastosowania w przedmiotowej sprawie, bowiem zostało wydane w indywidualnej sprawie konkretnego podatnika.

Ponadto z powołanego przez Wnioskodawcę wyroku wynika jedynie, iż zgodnie z art. 25 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym brak było ograniczeń nabywanych przez Podatnika motocykli, natomiast wyrok ten nie odnosi się do quadów czy też skuterów śnieżnych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.