IBPP1/443-575/11/AZb

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 7 marca 2011 r. (data wpływu 29 marca 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 15 czerwca 2011 r. (data wpływu 20 czerwca 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia, czy usługa organizowania imprezy kulturalnej tj. festiwalu muzyki niezależnej korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług - jest nieprawidłowe.

W dniu 29 marca 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia, czy usługa organizowania imprezy kulturalnej tj. festiwalu muzyki niezależnej korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 15 czerwca 2011 r. (data wpływu 20 czerwca 2011 r.).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Fundacja jest podatnikiem podatku od towaru i usług. Fundacja działa na podstawie statutu, jej celem statutowym jest działalność kulturalna, tj.:

Organem nadzoru Fundacji jest minister ds. kultury i dziedzictwa narodowego.

Fundacja planuje zorganizować w sierpniu 2011 r. we współpracy z Centrum Kultury (instytucja kultury wpisana do rejestru instytucji kultury prowadzonej przez Urząd Miasta) festiwal muzyki niezależnej, w ramach, którego wystąpią różni artyści muzycy oraz wokaliści z całego świata, grając koncerty.

Na ten cel Fundacja otrzyma od Centrum Kultury refundację części poniesionych przez Fundację kosztów organizacji festiwalu w oparciu o sprawozdanie finansowe z organizacji festiwalu i udostępniając Centrum Kultury do wglądu wszelkie umowy, rachunki i inne dokumenty służące do potwierdzenia wydatków poniesionych przez Fundację na określone umową cele.

W pozostałym zakresie koszty festiwalu poniesie Fundacja ze środków własnych.

Otrzymane od Centrum Kultury środki Fundacja przeznaczy na honoraria dla artystów, pokrycie kosztów zakwaterowania artystów, pokrycie kosztów opłat licencyjnych na rzecz organizacji zbiorowego zarządu prawami autorskimi (ZAIKS), pokrycie kosztów promocji i reklamy festiwalu, ochrony festiwalu, jako imprezy masowej, obsługi sanitarno-medycznej, ubezpieczenia festiwalu, wynajmu scen, oświetlenia, nagłośnienia, backlineu, ekranów i namiotów.

Opisane wyżej koszty będą także pokrywane ze środków własnych Fundacji.

Kwestie te regulować ma umowa o organizację imprezy kulturalnej, która na wiosnę 2011 r. ma być wynegocjowana i podpisana przez strony. Środki miałyby być przekazane Fundacji na ten cel w miesiącach czerwiec lub lipiec 2011 r.

W związku z świadczoną usługą organizacji festiwalu Fundacja otrzyma wynagrodzenie równe refundacji części poniesionych kosztów organizacji tego festiwalu i czynność tę udokumentuje fakturą VAT.

W uzupełnieniu wniosku (pismo z dnia 15 czerwca 2011 r.) Wnioskodawca dodatkowo wyjaśnił, iż jest podmiotem uznawanym przez ustawodawcę za instytucie o charakterze kulturalny w oparciu o art. 2 ustawy z 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, który za instytucje o charakterze kulturalnym uznaje wszelkie instytucje, których głównym - podstawowym - przedmiotem działalności statutowej jest działalność kulturalna, niezależnie od ich formy prawnej (wymieniając w przepisie przykładowe rodzaje działalności kulturalnej popularyzujące kulturę) oraz w oparciu o art. 1 ustawy o fundacjach z dnia 6 kwietnia 1984 r., która pozwala na stworzenie instytucji o charakterze kulturalnym w formie prawnej fundacji. Jednocześnie celem statutowym Fundacji jest działalność kulturalna, co potwierdza treść statutu.

Wnioskodawca nie jest natomiast podmiotem prawa publicznego oraz nie jest podmiotem wpisanym do rejestru kultury, prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucję kultury w rozumieniu przepisów o organizowania i prowadzeniu działalności kulturalnej.

Wnioskodawca nie uzyskuje w sposób systematyczny takich środków, o których mowa we wniosku. Zależy to od tego, czy sam organizuje festiwal, czy jest to wspólne przedsięwzięcie z innym podmiotem.

Jeżeli Wnioskodawca realizuje festiwal z innym podmiotem (tak jak w tym przypadku), to zdarza się, że otrzymuje od takiego podmiotu środki w celu ich wydatkowania na umówione z tym podmiotem zadania związane z organizacją festiwalu z obowiązkiem wyliczenia się z wydatków. Zdarza się i tak, że podmiot taki sam pokrywa część wydatków zawierając umowy bezpośrednio z podmiotami przygotowującymi poszczególne elementy festiwalu, zamiast przekazywać środki Wnioskodawcy. Zależy to od podziału pracy między stronami.

Wnioskodawca nie organizuje festiwalu częściej niż raz na rok.

Przekazywane Wnioskodawcy środki nie są zyskiem Wnioskodawcy. Otrzymane przez Wnioskodawcę środki będą w całości przez niego wydatkowane na organizację imprezy kulturalnej z obowiązkiem rozliczenia się (udokumentowania wydatków) i zwrotu środków w przypadku ich nieprawidłowego wydatkowania. Fundacja nie otrzymuje tych środków tytułem wynagrodzenia, ani nie stanowią one zysku Wnioskodawcy, w powszechnym tego słowa znaczeniu.

Środki te nie są i nie będą w ogóle przeznaczane na kontynuowania lub doskonalenie świadczonych usług przez Wnioskodawcę. Otrzymane środki są przeznaczane jedynie na organizację konkretnego festiwalu i w ramach tego festiwalu na organizację poszczególnych zadań (np. honoraria dla artystów, pokrycie kosztów zakwaterowania artystów, pokrycie kosztów opłat licencyjnych na rzecz organizacji zbiorowego zarządu prawami autorskimi, pokrycie kosztów promocji i reklamy festiwalu, ochrony festiwalu, jako imprezy masowej, obsługi sanitarno-medycznej, ubezpieczenia festiwalu, wynajmu scen, oświetlenia, nagłośnienia, backlineu, ekranów i namiotów).

Zdaniem Wnioskodawcy fakt, że środki te nie są zyskiem Wnioskodawcy, nie zmienia faktu, że Wnioskodawca musi wystawić fakturę. Chociaż nie prowadzi działalności gospodarczej, nie jest przedsiębiorcą (jego działalność nie jest nastawiona na zysk), to ma miejsce w opisanej we wniosku sytuacji czynność odpłatna (przepływ środków). Definicja działalności gospodarczej w ustawie o fundacjach czy ustawie o swobodzie działalności gospodarczej różni się od definicji działalności gospodarczej w ustawie o podatku od towarów i usług, gdzie wystarczy jedynie odpłatnie dokonywać określonych czynności. Ustawa o VAT nie rozróżnia pojęcia działalności: statutowej odpłatnej, statutowej nieodpłatnej, gospodarczej. Tak więc fundacja może np. nie prowadzić działalności gospodarczej (nie osiągać zysków), i może ją dotyczyć obowiązek rozliczania VAT (art. 5, art. 15 ust. 2 i art. 29 ustawy o VAT).

Po złożeniu przez Wnioskodawcę wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji podatkowej w miejsce Centrum Kultury Wnioskodawca zawarł opisaną we wniosku umowę współpracy przy organizacji imprezy kulturalnej, jaką jest festiwal, z nowopowstałą Instytucją Kultury, wpisaną do rejestru instytucji kultury Miasta.

W związku z tym Wnioskodawca wystawi fakturę VAT, związaną z otrzymaniem tych środków na organizację festiwalu, na rzecz Instytucji Kultury.

Bilety wstępu rozprowadza Wnioskodawca.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy usługa organizowania imprezy kulturalnej w postaci festiwalu muzyki niezależnej, którą Fundacja świadczyłaby na rzecz Centrum Kultury, korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy tak, jako usługa kulturalna świadczona przez podmiot prowadzący działalność kulturalną.

Zgodnie z art. 43 pkt 33a tej ustawy, zwalania się od podatku usługi kulturalne świadczone przez:

Przez "usługę kulturalną" należy uznać każdą usługę związaną z kulturą. Wobec braku definicji kultury w prawie podatkowym odnieść się trzeba do znaczenia słownikowego tego pojęcia (Słownik Języka Polskiego, PWN, tom I Warszawa 1978), zgodnie z którym kultura to całokształt materialnego i duchowego dorobku ludzkości gromadzony, utrwalany i wzbogacany w ciągu jej dziejów, przekazywany z pokolenia na pokolenie. Usługę opisaną powyżej niewątpliwie jako związaną z kulturą należy zakwalifikować jako usługę kulturalną.

Zgodnie z art. 1 ustawy o fundacjach z dnia 6 kwietnia 1984 r. fundacja może być ustanowiona dla realizacji zgodnych z podstawowymi interesami Rzeczypospolitej Polskiej celów społecznie lub gospodarczo użytecznych, w szczególności takich, jak: kultura i sztuka. Zgodnie z art. 2 ustawy z 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej formami organizacyjnymi działalności kulturalnej są w szczególności: teatry, opery, operetki, filharmonie, orkiestry, instytucje filmowe, kina, muzea, biblioteki, domy kultury, ogniska artystyczne, galerie sztuki oraz ośrodki badań i dokumentacji w różnych dziedzinach kultury. Przepis nie zawiera enumeratywnie wymienionych form organizacyjnych działalności kulturalnej, ale przykładowo je wylicza, nie zawierając jednocześnie ograniczenia co do form prawnej takiej działalności. Z analizy wyliczenia wynika natomiast, że za instytucje o charakterze kulturalnym w rozumieniu tego przepisu należy uznać wszelkie instytucje, których głównym - podstawowym - przedmiotem działalności statutowej jest działalność kulturalna, niezależnie od ich formy prawnej, byle instytucje takie świadczyły, jako podstawowe usługi, usługi kulturalne (np. produkowały i wyświetlały filmy, gromadziły zbiory muzealne, organizowały koncerty itd.).

Do wniosków o prawidłowości tego stanowiska skłania także wykładania systemowa prawa podatkowego. Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wolne od podatku są dochody podatników, z zastrzeżeniem ust. 1c, których celem statutowym jest działalność kulturalna w części przeznaczonej na te cele. Dla skorzystania ze zwolnienia określonego w art. 17 ust. 1 pkt 4 fundacja musi spełniać dwa warunki: jej celem statutowym musi być działalność wymieniona w tymże przepisie, zaś wydatkowane przez nią dochody muszą być wydatkowane na ten cel. Jeżeli uznać racjonalność ustawodawcy, który instrumentami podatkowymi zmierza do rozwoju kultury, to przyjąć należy, że fundacje prowadzące działalność kulturalną (świadczące usługi kulturalne) zostały w tym zakresie zwolnione zarówno z podatku dochodowego od osób prawnych, jak i podatku VAT.

Wobec powyższego uznać należałoby, iż Wnioskodawca na podstawie przytoczonych wyżej przepisów ma prawo do zastosowania przedmiotowego zwolnienia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwana dalej "ustawą o VAT", opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem", podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). W myśl art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Z treści art. 41 ust. 1 cyt. ustawy wynika, że stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1, wprowadzonym do ustawy przez art. 19 pkt 5 ustawy z dnia 26 listopada 2010 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z realizacją ustawy budżetowej (Dz. U. Nr 238, poz. 1578), zmienionym na mocy art. 9 pkt 1 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 257, poz. 1726), w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że w stanie prawnym obowiązującym do dnia 31 grudnia 2010 r., w myśl art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, zwolnione od podatku były usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy, jednakże przepis ten został uchylony. W stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2011 r., zwolnienia od podatku dotyczące dostaw i świadczonych usług zawarte są bezpośrednio w art. 43 ustawy o VAT.

Zatem w tym artykule należy poszukiwać ewentualnej podstawy do zwolnienia z opodatkowania czynności świadczonych przez Wnioskodawcę.

Należy zauważyć, że w przeciwieństwie do stanu prawnego obowiązującego do dnia 31 grudnia 2010 r., zgodnie z którym wyznaczenie zakresu zwolnienia od opodatkowania podatkiem od towarów i usług następowało poprzez zidentyfikowanie usług (czynności) w klasyfikacji statystycznej (PKWiU), w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r. przy określaniu zakresu zwolnień, które dotychczas były ujęte w załączniku nr 4, odstąpiono od ich identyfikacji przy pomocy klasyfikacji statystycznych, określając ich zakres z wykorzystaniem treści przepisów prawa unijnego i krajowego oraz orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości UE.

W przedstawionym we wniosku zdarzeniu przyszłym Fundacja planuje zorganizować w sierpniu 2011 r. we współpracy z Centrum Kultury festiwal muzyki niezależnej w ramach, którego wystąpią różni artyści muzycy oraz wokaliści z całego świata, grając koncerty. Na ten cel Fundacja otrzyma od Centrum Kultury refundację części poniesionych przez Fundację kosztów organizacji festiwalu w oparciu o sprawozdanie finansowe z organizacji festiwalu, udostępniając Centrum Kultury do wglądu wszelkie umowy, rachunki i inne dokumenty służące do potwierdzenia wydatków poniesionych przez Fundację na określone umową cele. W pozostałym zakresie koszty festiwalu poniesie Fundacja ze środków własnych. Otrzymane od Centrum Kultury środki Fundacja przeznaczy na honoraria dla artystów, pokrycie kosztów zakwaterowania artystów, pokrycie kosztów opłat licencyjnych na rzecz organizacji zbiorowego zarządu prawami autorskimi (ZAIKS), pokrycie kosztów promocji i reklamy festiwalu, ochrony festiwalu, jako imprezy masowej, obsługi sanitarno-medycznej, ubezpieczenia festiwalu, wynajmu scen, oświetlenia, nagłośnienia, backlineu, ekranów i namiotów.

Po złożeniu przez Wnioskodawcę wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji podatkowej w miejsce Centrum Kultury Wnioskodawca zawarł opisaną we wniosku umowę współpracy przy organizacji imprezy kulturalnej, jaką jest festiwal, z nowopowstałą Instytucją Kultury, wpisaną do rejestru instytucji kultury Miasta. W związku z tym Wnioskodawca wystawi fakturę VAT, związaną z otrzymaniem środków na organizację festiwalu, na rzecz Instytucji Kultury.

W ocenie Wnioskodawcy jest on podmiotem uznawanym przez ustawodawcę za instytucję o charakterze kulturalny w oparciu o art. 2 ustawy z 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, który za instytucje o charakterze kulturalnym uznaje wszelkie instytucje, których głównym - podstawowym - przedmiotem działalności statutowej jest działalność kulturalna, niezależnie od ich formy prawnej (wymieniając w przepisie przykładowe rodzaje działalności kulturalnej popularyzujące kulturę) oraz w oparciu o art. 1 ustawy o fundacjach z dnia 6 kwietnia 1984 r., która pozwala na stworzenie instytucji o charakterze kulturalnym w formie prawnej fundacji. Jednocześnie celem statutowym Fundacji jest działalność kulturalna, co potwierdza treść statutu. Wnioskodawca nie jest natomiast podmiotem prawa publicznego oraz nie jest podmiotem wpisanym do rejestru kultury, prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucję kultury w rozumieniu przepisów o organizowania i prowadzeniu działalności kulturalnej.

Wnioskodawca uważa, że usługa organizowania imprezy kulturalnej w postaci festiwalu muzyki niezależnej, którą Fundacja świadczyłaby na rzecz Centrum Kultury, korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług jako usługa kulturalna świadczona przez podmiot prowadzący działalność kulturalną.

Analizując stanowisko Wnioskodawcy należy na wstępie przywołać treść art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy o VAT, zgodnie z którym zwalnia się od podatku usługi kulturalne świadczone przez podmioty prawa publicznego lub inne podmioty uznane na podstawie odrębnych przepisów za instytucje o charakterze kulturalnym lub wpisane do rejestru instytucji kultury, prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, oraz dostawę towarów ściśle z tymi usługami związaną.

Jednocześnie zgodnie z art. 41 ust. 17 cyt. ustawy w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia do 31 marca 2011 r., zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

Wskazany przepis art. 43 ust. 17 od dnia 1 kwietnia 2011 r. na mocy art. 1 pkt 13 lit. d ustawy z dnia 18 marca 2011 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy - Prawo o miarach (Dz. U. Nr 64, poz. 332) otrzymał brzmienie: "zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

Z kolei art. 43 ust. 17a ustawy obowiązujący od dnia 1 kwietnia 2011 r. stanowi, że zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18a, 23, 26, 28, 29 i 33 lit. a, mają zastosowanie do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, dokonywanych przez podmioty świadczące usługi podstawowe.

W świetle ust. 18 wskazanego wyżej artykułu, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 31, 32 i 33 lit. a, stosuje się, pod warunkiem że podmioty wykonujące czynności, o których mowa w tych przepisach, nie osiągają w sposób systematyczny zysków z tej działalności, a w przypadku ich osiągnięcia są one przeznaczane w całości na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług.

Dyrektywa 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347, str. 1), z brzmieniem której zgodne muszą być przepisy polskiej ustawy o VAT, przewiduje zwolnienia dla usług kulturalnych, stwierdzając w art. 132 ust. 1 lit. n), że zwolnieniu z podatku podlega świadczenie niektórych usług kulturalnych, a także dostawa towarów ściśle z nimi związanych, przez podmioty prawa publicznego lub inne instytucje kulturalne uznane przez dane państwo członkowskie.

Wynika zatem z tego, że ustawodawca europejski dał państwom członkowskim możliwość określenia, które podmioty niebędące podmiotami prawa publicznego, świadczące usługi kulturalne, będą mogły korzystać ze zwolnienia z VAT.

Polski ustawodawca zwalnia od podatku usługi kulturalne m.in. świadczone przez grupę podmiotów, określoną w art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a.

Warunkiem zastosowania tego zwolnienia jest spełnienie przesłanki o charakterze przedmiotowym dotyczącej rodzaju świadczonych usług (kulturalnych), ale także przesłanki podmiotowej odnoszącej się do usługodawcy, który musi być:

* podmiotem prawa publicznego, który na podstawie definicji zawartej w artykule 1 Dyrektywy 2004/18/WE, oznacza każdy podmiot:

- ustanowiony w szczególnym celu zaspokajania potrzeb w interesie ogólnym, które nie mają charakteru przemysłowego ani handlowego;

- posiadający osobowość prawną; oraz

- finansowany w przeważającej części przez państwo, jednostki samorządu terytorialnego lub inne podmioty prawa publicznego; albo taki, którego zarząd podlega nadzorowi ze strony tych podmiotów; albo taki, w którym ponad połowa członków organu administrującego, zarządzającego lub nadzorczego została wyznaczona przez państwo, jednostki samorządu terytorialnego lub inne podmioty prawa publicznego, lub

* innym podmiotem uznanym na podstawie odrębnych przepisów za instytucję o charakterze kulturalnym, lub

* podmiotem wpisany do rejestru instytucji kultury prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej.

Mając powyższe na uwadze, jak również opis zdarzenia przyszłego, wskazać należy, że opisana usługa organizacji imprez kulturalnych, nie może - wbrew opinii zawartej we wniosku korzystać od dnia 1 stycznia 2011 r. ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, na mocy art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy o VAT. Wnioskodawca nie jest bowiem podmiotem zidentyfikowanym w ww. przepisie.

Jak wynika z uzupełnienia wniosku (pismo z dnia 15 czerwca 2011 r.) Wnioskodawca nie jest podmiotem prawa publicznego, nie jest również podmiotem wpisanym do rejestru instytucji kultury prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej. Ponadto Wnioskodawca nie jest podmiotem uznanym na podstawie odrębnych przepisów za instytucję o charakterze kulturalnym. Sam fakt prowadzenia działalności kulturalnej w formie fundacji, której celem statutowym jest działalność kulturalna, nie przesądza bowiem o uznaniu danego podmiotu za instytucję o charakterze kulturalnym. Wskazany przez Wnioskodawcę w uzupełnieniu wniosku (pismo z dnia 15 czerwca 2011 r.) przepis art. 2 ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (tekst jedn.: Dz. U. z 2001 r. Nr 13, poz. 123 z późn. zm.) określa formy organizacyjne tej działalności (są nimi w szczególności teatry, opery, operetki, filharmonie, orkiestry, instytucje filmowe, kina, muzea, biblioteki, domy kultury, ogniska artystyczne, galerie sztuki oraz ośrodki badań i dokumentacji w różnych dziedzinach kultury) nie nadaje zaś przymiotu instytucji danym podmiotom. Instytucjami takimi są natomiast niewątpliwie państwowe i samorządowe instytucje kultury określone w art. 8 i 9 ww. ustawy oraz podmioty, które na podstawie innych przepisów prawa uznawane są za instytucje i świadczą usługi kulturalne na warunkach określonych w tych przepisach. Należy przy tym zauważyć, że przepis art. 1 ustawy z dnia 6 kwietnia 1984 r. o fundacjach (tekst jedn.: Dz. U. z 1991 r. Nr 46, poz. 203 z późn. zm.) stanowi, że fundacja może być ustanowiona dla realizacji zgodnych z podstawowymi interesami Rzeczypospolitej Polskiej celów społecznie lub gospodarczo użytecznych, w szczególności takich, jak: ochrona zdrowia, rozwój gospodarki i nauki, oświata i wychowanie, kultura i sztuka, opieka i pomoc społeczna, ochrona środowiska oraz opieka nad zabytkami. Przepis ten wyznacza zatem cele, dla realizacji których może być powołana fundacja, nie określa natomiast, że fundacja jest instytucją o charakterze kulturalnym.

Wobec powyższego, usługa organizowania imprezy kulturalnej w postaci festiwalu muzyki niezależnej, którą Fundacja będzie świadczyć na rzecz Instytucji Kultury nie może korzystać ze zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy o VAT i podlega opodatkowaniu stawka podatku VAT w wysokości 23%.

Mając na uwadze powyższe, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.