IBPP1/443-564/12/AL

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 25 maja 2012 r. (data wpływu 29 maja 2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 21 sierpnia 2012 r. (data wpływu 28 sierpnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości powrotu do zwolnienia podmiotowego w podatku VAT od dnia 1 lutego 2011 r. - jest nieprawidłowe.

W dniu 29 maja 2012 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości powrotu do zwolnienia podmiotowego w podatku VAT od dnia 1 lutego 2011 r.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 21 sierpnia 2012 r. (data wpływu 28 sierpnia 2012 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu nr IBPP1/443-564/12/AL z dnia 16 sierpnia 2012 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Jako spółka cywilna niemająca osobowości prawnej, Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą polegającą na świadczeniu usług parkingowych. Od sierpnia 1999 r. do 31 stycznia 2011 r. Wnioskodawca posiadał status podatnika VAT czynnego. Z uwagi na fakt, że Wnioskodawca nie przekroczył limitu obrotu ze sprzedaży określonego na 2010 r., uprawniającego do skorzystania ze zwolnienia podmiotowego z VAT w 2011 r. (obroty Wnioskodawcy wyniosły około 95.171,00 zł) Wnioskodawca wybrał zwolnienie z VAT na zasadach ogólnych od dnia 1 lutego 2011 r. Powyższej zmiany Wnioskodawca dokonał na zgłoszeniu aktualizacyjnym VAT-R dnia 26 stycznia 2011 r.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 21 sierpnia 2012 r. Wnioskodawca wskazał, iż poprzez przekroczenie obrotu uprawniającego do korzystania ze zwolnienia utracił w sierpniu 1999 r. prawo do zwolnienia, stając się podatnikiem VAT czynnym od sierpnia 1999 r.

Wnioskodawca nie wykonywał czynności, które miałyby wykluczyć możliwość zastosowania zwolnienia z art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy o VAT.

Za okres od 1-31 stycznia 2011 r. Wnioskodawca dokonywał sprzedaży opodatkowanej podatkiem od towarów i usług składając za ww. okres deklarację VAT-7.

Począwszy od 1 lutego 2011 r. Wnioskodawca zaprzestał wystawiać faktury VAT i nie składa deklaracji VAT-7.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w opisanej sytuacji Wnioskodawca mógł powrócić do zwolnienia podmiotowego z VAT w trakcie roku tj. od 1 lutego 2011 r.

Zdaniem Wnioskodawcy, spełniając warunki:

* nie dotyczą go przypadki opisane w art. 113 ust. 13 (m.in. import towarów i usług, wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, świadczenie usług prawniczych, doradczych oraz jubilerskich),

* w 2010 r. osiągnęliśmy obrót do 100 tys. zł,

* upłynął rok od końca roku, w którym nastąpiła utrata prawa do zwolnienia z podatku lub rezygnacja z tego zwolnienia,

* w ciągu 7 dni dokonał aktualizacji VAT-R,

miał prawo do ponownego skorzystania ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, począwszy od 1 lutego 2011 r.

W myśl art. 113 ust. 11 ustawy o VAT powołując się na zapis "nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia" należałoby przyjąć, iż powołany przepis wskazuje wyłącznie najwcześniejszy moment (termin), od którego podatnik może ponownie skorzystać ze zwolnienia VAT. W ocenie Wnioskodawcy, w uproszczeniu można uznać, iż powrót do zwolnienia z VAT jest możliwy także w trakcie roku, jeżeli podatnik był czynnym podatnikiem VAT przez minimum cały poprzedni rok kalendarzowy.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy jest takie, iż jako spółka, która od kilkunastu lat aż do dnia 31 stycznia 2011 r. prowadziła działalność gospodarczą jako podatnik VAT czynny, mogła skorzystać z prawa do ponownego zwolnienia podmiotowego z VAT w trakcie roku czyli od 1 lutego 2011 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Jak stanowi art. 15 ust. 1 ww. ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Należy zauważyć, że art. 113 ust. 1 od dnia 1 stycznia 2011 r. na podstawie art. 1 pkt 2 ustawy z dnia 2 grudnia 2009 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 215, poz. 1666), otrzymał brzmienie - zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Jednakże art. 2 ust. 1 ww. ustawy z dnia 2 grudnia 2009 r. wskazuje, iż kwotę, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy wymienionej w art. 1, dla 2010 r. przyjmuje się w wysokości 100.000 zł.

W myśl art. 113 ust. 2 ustawy o VAT, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się odpłatnej dostawy towarów oraz odpłatnego świadczenia usług zwolnionych od podatku, a także towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Zgodnie z art. 113 ust. 11 ww. ustawy podatnik, który utracił prawo do zwolnienia od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1.

Przepis art. 113 ust. 11 ustawy o VAT został zmieniony - z dniem 1 stycznia 2009 r. - przez art. 1 pkt 59 lit. c ustawy z dnia 7 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1320).

Do dnia 31 grudnia 2008 r. przepis ten stanowił, że podatnik, który utracił prawo do zwolnienia od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może dopiero po upływie 3 lat, licząc od końca miesiąca, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1.

Ponadto na mocy art. 113 ust. 13 ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 marca 2011 r.) zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do importu towarów i usług, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz podatników:

W świetle powołanych wyżej przepisów należy stwierdzić, iż obecnie co do zasady, podatnik może ponownie skorzystać ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy spełnione zostaną następujące warunki:

* od końca roku, w którym nastąpiła utrata prawa do zwolnienia od podatku lub rezygnacji z tego zwolnienia, musi upłynąć co najmniej rok,

* podatnik w poprzednim roku podatkowym nie może przekroczyć określonej wartości sprzedaży, wskazanej w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT,

* podatnik nie może wykonywać czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy o VAT.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca, prowadzący działalność gospodarczą polegającą na świadczeniu usług parkingowych od sierpnia 1999 r. do 31 stycznia 2011 r. posiadał status podatnika VAT czynnego. Wnioskodawca stał się od sierpnia 1999 r. podatnikiem VAT czynnym z uwagi na przekroczenie w tej dacie obrotu uprawniającego do korzystania ze zwolnienia, a tym samym utracił prawa do zwolnienia.

Z uwagi na fakt, że Wnioskodawca nie przekroczył limitu obrotu ze sprzedaży określonego na 2010 r., uprawniającego do skorzystania ze zwolnienia podmiotowego z VAT w 2011 r. (obroty Wnioskodawcy wyniosły około 95.171,00 zł) Wnioskodawca wybrał zwolnienie z VAT na zasadach ogólnych od dnia 1 lutego 2011 r. Powyższej zmiany Wnioskodawca dokonał na zgłoszeniu aktualizacyjnym VAT-R dnia 26 stycznia 2011 r.

Wnioskodawca nie wykonywał czynności, które miałyby wykluczyć możliwość zastosowania zwolnienia z art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy o VAT.

Za okres od 1-31 stycznia 2011 r. Wnioskodawca dokonywał sprzedaży opodatkowanej podatkiem od towarów i usług składając za ww. okres deklarację VAT-7.

Począwszy od 1 lutego 2011 r. Wnioskodawca zaprzestał wystawiać faktury VAT i nie składa deklaracji VAT-7.

W odniesieniu do możliwości ponownego skorzystania przez Wnioskodawcę ze zwolnienia z podatku od dnia 1 stycznia 2011 r. należy wskazać, iż zgodnie z cytowanym powyżej art. 113 ust. 11 ww. ustawy podatnik, który utracił prawo do zwolnienia od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1.

Brzmienie ww. przepisu ustawy o VAT zostało zmienione na mocy ustawy z dnia 7 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw. Do dnia 31 grudnia 2008 r. brzmienie tego artykułu było następujące: "Podatnik, który utracił prawo do zwolnienia od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może dopiero po upływie 3 lat, licząc od końca miesiąca, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1." Jednakże z dniem 1 stycznia 2009 r. okres 3-letniej karencji do ponownego wyboru zwolnienia został skrócony do roku. Ten roczny okres jest liczony obecnie od końca roku, w którym podatnik utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia.

Wobec braku przepisów przejściowych i zasady stosowania nowego prawa, przyjąć należy, że podatnik, który utracił prawo do zwolnienia bądź zrezygnował ze zwolnienia przed dniem 1 stycznia 2009 r., może ponownie skorzystać ze zwolnienia po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia bądź zrezygnował ze zwolnienia.

Podkreślić w tym miejscu należy, że powrót do zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT możliwy jest wyłącznie od początku danego roku podatkowego, tj. od 1 stycznia, nie jest tym samym możliwy wybór zwolnienia od dowolnego miesiąca w danym roku podatkowym.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca utracił prawo do zwolnienia podmiotowego w 1999 r., zatem od dnia 1 stycznia 2011 r. mógł co do zasady ponownie wybrać zwolnienie, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT (oczywiście w sytuacji nieprzekroczenia wartości sprzedaży opodatkowanej w wysokości wskazanej w tym przepisie).

Z wniosku wynika jednak, iż Wnioskodawca od dnia 1 do 31 stycznia 2011 r. dokonywał sprzedaży opodatkowanej podatkiem od towarów i usług składając za ww. okres deklarację VAT-7.

Jak wskazano powyżej, ponowny wybór zwolnienia jest możliwy jedynie od dnia 1 stycznia, zatem Wnioskodawca mimo, iż w 2010 r. nie przekroczył wartości sprzedaży, wskazanej w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, jak również nie wykonywał czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy o VAT, to nie mógł dokonać ponownego wyboru zwolnienia w trakcie roku tj. od dnia 1 lutego 2011 r.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, iż mógł on skorzystać z prawa do ponownego zwolnienia podmiotowego z VAT w trakcie roku czyli od 1 lutego 2011 r. jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.