IBPP1/443-534/13/ES

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 18 czerwca 2013 r. (data wpływu 19 czerwca 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 9 lipca 2013 r. (data wpływu 12 lipca 2013 r.) oraz pismem z dnia 12 sierpnia 2013 r. (data wpływu 14 sierpnia 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek - jest prawidłowe.

W dniu 19 czerwca 2013 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 9 lipca 2013 r. (data wpływu 12 lipca 2013 r.) oraz pismem z dnia 12 sierpnia 2013 r. (data wpływu 14 sierpnia 2013 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 7 sierpnia 2013 r. znak: IBPP1/443-534/13/ES.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest właścicielem gospodarstwa rolnego, które przejął od rodziców w 1984 r. Gospodarstwo położone jest w mieście S. a część gruntów w wioskach sąsiadujących z S. W ostatnich dniach pojawił się kontrahent, który jest zainteresowany zakupem jednej z działek o powierzchni 1.61 hektara, położonej w mieście S.

Działka ta jak i działki z nią sąsiadujące cały czas użytkowane są rolniczo.

Wnioskodawca nie prowadzi żadnej działalności gospodarczej - jest rolnikiem - płatnikiem podatku rolnego. Wnioskodawca nie jest podatnikiem podatku VAT.

Do tej pory Wnioskodawca nie sprzedawał, nie przygotowywał do sprzedaży ani też nie sprzedał żadnej działki wchodzącej w skład gospodarstwa rolnego Wnioskodawcy.

Na działce tej Wnioskodawca nie wykonywał żadnych czynności czy prac, ulepszeń, które by zwiększały jej wartość typu: podział geodezyjny, uzbrojenie w media (prąd, woda, gaz czy telefon).

W uzupełnieniu Wnioskodawca podaje, że dwie działki o numerach ewidencyjnych 390 i 391 o powierzchni 1,65 ha, które zamierza sprzedać, nie posiadają opracowanego planu zagospodarowania przestrzennego. W Studium Uwarunkowań i Kierunków Zagospodarowania Przestrzennego działki te przewidziane są pod budownictwo przemysłowe.

Ponadto w kolejnym uzupełnieniu Wnioskodawca podaje, że informacje dotyczące "działki" odnoszą się do obu działek: działki nr ew. 390 o powierzchni 1.6014 ha i działki nr ew. 391 o powierzchni 0.0139 ha, łączna powierzchnia obu działek wynosi: 1.6153 ha. Działka nr ew. 391 o powierzchni 139 metrów kwadratowych była przed laty rowem odwadniającym, który został zlikwidowany i na gruncie już nie istnieje, przebiegał on przez środek działki nr 390 a ponieważ miał szerokość powyżej 1 metra został na mapach oznaczony jako odrębna działka.

Działki, które Wnioskodawca zamierza sprzedać nie były zabudowane, nie są zabudowane i nie będą zabudowane w momencie sprzedaży. Działki użytkowane są rolniczo, aktualnie po zbiorach pszenicy.

Na działkach nie ma posadowionych żadnych budynków ani budowli.

Na działkach nie ma jakichkolwiek obiektów budowlanych, które byłyby zasiedlane. Działki stanowią grunt orny. Na działkach nie było pierwszego zasiedlenia.

Na działkach tych Wnioskodawca nie budował żadnych obiektów, budynków i obiektów budowlanych.

Działki numer ewidencyjny 390 i 391 są działkami stanowiącymi grunt orny - Wnioskodawca nie ponosił jakichkolwiek wydatków na ich ulepszenie nie znajdują się też na nich żadne budynki ani też obiekty budowlane.

Na działkach numer ew. 390 i 391 nie była prowadzona przez Wnioskodawcę i przez nikogo innego jakakolwiek działalność gospodarcza podlegająca opodatkowaniu podatkiem VAT. Działki te od kilkudziesięciu lat w całości są użytkowane wyłącznie jako grunt orny.

Działki nr ew. 390 i 391 nie były nigdy przedmiotem najmu bądź dzierżawy. Wnioskodawca nie czerpał żadnych pożytków z tego tytułu. Działki te były i są użytkowane jako ziemia uprawna w posiadanym gospodarstwie rolnym.

Działki numer ewidencyjny 390 i 391 nie były przedmiotem najmu ani też dzierżawy.

Wnioskodawca nie występował o wydzielenie z posiadanego gruntu działek nr ew. 390 i 391, które mają być sprzedane.

Dla przedmiotowych działek nie wydano ani jednej decyzji o warunkach zabudowy.

Wnioskodawca nie posiada innych nieruchomości poza działkami 390 i 391 przeznaczonymi w przyszłości do sprzedaży.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w przypadku sprzedaży działek opisanych powyżej Wnioskodawca będzie zmuszony odprowadzić od uzyskanej ceny podatek VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy (stanowisko uzupełnione pismem z dnia 12 sierpnia 2013 r), z informacji jakie uzyskał dzwoniąc na infolinię wynika, iż taka transakcja nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, z uwagi na to, iż nie jest prowadzona w ramach działalności gospodarczej.

Ponadto sprzedawane działki stanowią majątek rodzinny, prywatny Wnioskodawcy, który nie dokonywał żadnych czynności, ulepszeń, które by zwiększały ich wartość i były przygotowywaniem ich do sprzedaży.

Wnioskodawca jest osobą niepełnosprawną, po dwóch zawałach serca i schorowaną. Nigdy nie miał jakichkolwiek problemów z Urzędem Skarbowym i dlatego nie może opierać się na ustnym stanowisku i dlatego jeśli do tej transakcji dojdzie chciałby mieć pisemne stanowisko by móc spać spokojnie.

Z uwagi na fakt, iż:

* sprzedawane działki o numerach ewidencyjnych 390 i 391 stanowią majątek rodzinny-prywatny Wnioskodawcy,

* będzie to czynność jednorazowa, do tej pory Wnioskodawca nie sprzedał żadnej nieruchomości,

* są w całości użytkowane rolniczo,

* nie były wykorzystywane do prowadzenia działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem VAT,

* nie są zabudowane budynkami i budowlami,

* Wnioskodawca nie dokonywał na nich żadnych ulepszeń a także nie były dla nich wydawane decyzje o warunkach zabudowy,

a ich sprzedaż nie jest prowadzona w ramach działalności gospodarczej - tak więc nie podlega ona opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT).

Z treści art. 7 ust. 1 ustawy o VAT wynika, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

W myśl art. 15 ust. 1 ww. ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Z kolei pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Powyższe oznacza, że dostawa towarów, w tym przypadku gruntów, podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy czynność podlegającą opodatkowaniu wykona podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Jednocześnie okoliczności dokonania tej czynności powinny nosić znamiona działalności gospodarczej, o której mowa w ustawie o VAT, tzn. powinny polegać na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

W kontekście powyższego należy stwierdzić, iż nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty ani też wykorzystany w trakcie jego posiadania w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Jeżeli dana czynność została wykonana poza zakresem działań producenta, handlowca, usługodawcy, pozyskującego zasoby naturalne, rolnika, czy wykonującego wolny zawód i jednocześnie okoliczności dokonania tej czynności nie noszą znamion działalności gospodarczej, o której mowa w ustawie o VAT, to w świetle cytowanego powyżej art. 15 ust. 2, podmiotu dokonującego tych czynności nie można uznać za podatnika VAT.

Taka właśnie sytuacja występuje w przypadku sprzedaży przez daną osobę majątku prywatnego. Majątek taki nabywany jest bowiem na własne potrzeby danej osoby, a nie z przeznaczeniem do działalności gospodarczej, w tym handlowej, a zatem jego sprzedaż zarówno w całości jak i w częściach, jednemu lub wielu nabywcom, z zyskiem lub bez, nie może być uznana za działalność handlową ze skutkiem w postaci uznania tej osoby za podatnika VAT.

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest właścicielem gospodarstwa rolnego, które przejął od rodziców w 1984 r. Wnioskodawca jest rolnikiem - płatnikiem podatku rolnego, nie jest podatnikiem podatku VAT. Do tej pory Wnioskodawca nie sprzedawał, nie przygotowywał do sprzedaży ani też nie sprzedał żadnej działki wchodzącej w skład gospodarstwa rolnego. W ostatnich dniach pojawił się jednak kontrahent, który jest zainteresowany zakupem dwóch działek o numerach ewidencyjnych 390 i 391. Działka nr 391 była przed laty rowem odwadniającym, który został zlikwidowany i na gruncie już nie istnieje, przebiegał on przez środek działki nr 390 a ponieważ miał szerokość powyżej 1 metra został na mapach oznaczony jako odrębna działka. Działki użytkowane są rolniczo.

Na działkach Wnioskodawca nie wykonywał żadnych czynności czy prac, ulepszeń, które by zwiększały ich wartość typu: podział geodezyjny, uzbrojenie w media (prąd, woda, gaz czy telefon).

Działki o numerach 390 i 391, które Wnioskodawca zamierza sprzedać, nie posiadają opracowanego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Działki te nie były zabudowane, nie są zabudowane i nie będą zabudowane w momencie sprzedaży. Działki stanowią grunt orny. Wnioskodawca nie ponosił jakichkolwiek wydatków na ich ulepszenie nie znajdują się też na nich żadne budynki ani też obiekty budowlane. Na działkach nie była prowadzona przez Wnioskodawcę i przez nikogo innego jakakolwiek działalność gospodarcza podlegająca opodatkowaniu podatkiem VAT. Działki te od kilkudziesięciu lat w całości są użytkowane wyłącznie jako grunt orny i nie były nigdy przedmiotem najmu bądź dzierżawy. Wnioskodawca nie czerpał żadnych pożytków z tego tytułu. Wnioskodawca nie występował o wydzielenie z posiadanego gruntu działek nr 390 i 391, które mają być sprzedane. Dla przedmiotowych działek nie wydano ani jednej decyzji o warunkach zabudowy. Wnioskodawca nie posiada innych nieruchomości poza ww. działkami przeznaczonymi w przyszłości do sprzedaży.

Wątpliwości Wnioskodawcy budzi kwestia, czy sprzedaż działek o nr 390 i 391 będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Ponieważ planowana w przedmiotowej sprawie sprzedaż dotyczyć będzie nieruchomości, należy wziąć pod uwagę treść orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej dotyczących tej tematyki.

Z orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości UE wydanych w sprawach C-180/10 i C-181/10 wynika, że za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje środki podobne do wykorzystywanych przez handlowca, tj. wykazuje aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność "handlową" wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Jak wynika z opisu sprawy, przedmiotowe działki niezabudowane należą do majątku prywatnego Wnioskodawcy związanego z gospodarstwem rolnym, które Wnioskodawca przejął od rodziców w 1984 r. Działki nie zostały nabyte w celu dalszej odsprzedaży, ponieważ od kilkudziesięciu lat w całości są użytkowane wyłącznie jako grunt orny w posiadanym gospodarstwie rolnym, nie były też nigdy przedmiotem najmu bądź dzierżawy, a Wnioskodawca do tej pory nie przygotowywał do sprzedaży ani też nie sprzedał żadnej działki wchodzącej w skład gospodarstwa. Na działkach Wnioskodawca nie wykonywał żadnych czynności czy prac, ulepszeń, które by zwiększały ich wartość typu: podział geodezyjny, uzbrojenie w media (prąd, woda, gaz czy telefon). Wnioskodawca nie występował o wydzielenie z posiadanego gruntu działek nr 390 i 391, które mają być sprzedane. Dla przedmiotowych działek nie wydano też decyzji o warunkach zabudowy.

Z zawartego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego nie wynika zatem taka aktywność Wnioskodawcy, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. W niniejszej sprawie Wnioskodawca nie podjął bowiem ciągu działań, które wskazywałyby na aktywność w zakresie obrotu nieruchomościami.

Do działalności rolniczej odnosi się również wskazane wyżej orzeczenie TSUE w sprawie C-180/10 i C-181/10, w świetle którego osoby fizycznej, która prowadziła działalność rolniczą na gruncie nabytym ze zwolnieniem z podatku od wartości dodanej i przekształconym wskutek zmiany planu zagospodarowania przestrzennego niezależnej od woli tej osoby w grunt przeznaczony pod zabudowę, nie można uznać za podatnika podatku od wartości dodanej w rozumieniu art. 9 ust. 1 i art. 12 ust. 1 dyrektywy 2006/112, zmienionej dyrektywą 2006/138, kiedy dokonuje ona sprzedaży tego gruntu, jeżeli sprzedaż ta następuje w ramach zarządu majątkiem prywatnym tej osoby. Okoliczność, iż osoba ta jest "rolnikiem ryczałtowym" w rozumieniu art. 295 ust. 1 pkt 3 dyrektywy 2006/112, zmienionej dyrektywą 2006/138, jest w tym zakresie bez znaczenia.

W świetle powyższego jeżeli Wnioskodawca przejął gospodarstwo rolne po rodzicach w latach kiedy nie obowiązywał jeszcze podatek VAT, nie jest podatnikiem tego podatku, nie wykorzystywał tych gruntów do żadnych czynności opodatkowanych, nie podejmował też żadnych działań mających na celu sprzedaż działek, to prowadzenie na tych gruntach działalności rolniczej pozostaje dla sprawy bez znaczenia.

A zatem, w przedmiotowej sprawie brak jest przesłanek pozwalających uznać Wnioskodawcę za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, polegającą na handlu nieruchomościami. Jak wcześniej wyjaśniono, aby uznać określoną sprzedaż za opodatkowaną podatkiem VAT nie wystarcza stwierdzić jedynie, iż nastąpiła dostawa towarów, lecz wymagane jest określenie podmiotu dokonującego dostawy za występującego w związku ze sprzedażą jako podatnika podatku od towarów i usług. W niniejszej sprawie takich przesłanek brak.

Mając powyższe na uwadze, uznać zatem należy, iż Wnioskodawca dokonując sprzedaży części gruntu (działek nr 390 i 391) wchodzącego w skład gospodarstwa rolnego nie będzie działał w charakterze podatnika, a czynność ta nie będzie nosiła znamion działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Powyższe wynika z faktu, iż sprzedaż przez Wnioskodawcę części gruntu wchodzącego w skład gospodarstwa rolnego stanowi zwykłe wykonywanie prawa własności. Zatem, zbywana część gruntu wchodzącego w skład gospodarstwa rolnego stanowić będzie majątek prywatny Wnioskodawcy. Skutkiem powyższego planowana przez Wnioskodawcę sprzedaż dwóch działek niezabudowanych o nr 390 i 391 nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, iż sprzedaż przedmiotowych działek nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja indywidualna traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego, bądź zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Józefa Ignacego Kraszewskiego 4A, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.