IBPP1/443-528/08/AZb

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 20 czerwca 2008 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP1/443-528/08/AZb

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko K. Sp. z o.o., przedstawione we wniosku z dnia 28 marca 2008 r. (data wpływu 4 kwietnia 2008 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od opłat leasingowych w związku z cesją umowy leasingu operacyjnego samochodu osobowego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 kwietnia 2008 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od opłat leasingowych w związku z cesją umowy leasingu operacyjnego samochodu osobowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka "A" zawiera umowy leasingu operacyjnego, których przedmiotem są samochody osobowe wykorzystywane dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Umowy spełniają regulacje ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych zawarte w art. 17b. W toku prowadzonej działalności Spółka "A" dokonała cesji umowy leasingu operacyjnego samochodu osobowego, w wyniku której Wnioskodawca wstąpił w prawa dotychczasowego korzystającego. Zmiana stron wyżej wymienionej umowy nastąpiła w połowie okresu jej trwania, to jest po 12 miesiącach. Cesji dokonano w październiku 2007 r.. Poprzedni korzystający Spółka "A" odliczał podatek VAT naliczony zgodnie z art. 86 ust. 7 ustawy o VAT.

Wnioskodawca złożył zgłoszenie rejestracyjne w zakresie podatku od towarów i usług na formularzu VAT-R w dniu 28 sierpnia 2001 r.. Pierwszą deklarację VAT-7 Wnioskodawca złożył za październik 2001 r.. Głównym przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest doradztwo w ramach grupy kapitałowej w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania. Outsourcing wewnątrzgrupowy dotyczy m.in.: finansów i księgowości, marketingu, badania i analizy, administracji, zarządzania personelem, informatyzacji, obsługi prawnej. Spółka wykonuje zarówno czynności opodatkowane podatkiem VAT, jak i zwolnione.

Samochód, będący przedmiotem umowy leasingu operacyjnego jest wykorzystywany wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych.

Przedmiotem działalności Spółki zgodnie z KRS-em jest m.in. wynajem samochodów osobowych. Niemniej jednak w przedmiotowej sprawie Spółka nie dokonuje wynajmu samochodu, pozyskanego na podstawie cesji umowy leasingu.

Jak nadmieniono wyżej, umowa spełnia regulacje ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych zawarte w art. 17b, stąd raty leasingowe będą stanowiły koszt uzyskania przychodu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w opisanej sytuacji Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego od opłat leasingowych w wysokości 60% kwoty podatku naliczonego nie więcej niż 6 000 zł, bez względu na wartość podatku jaka została odliczona przez pierwotnego leasingobiorcę.

Zdaniem Wnioskodawcy, po cesji umowy leasingu operacyjnego nowemu korzystającemu przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego od opłat leasingowych na podstawie art. 86 ust. 1 oraz ust. 7 ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r.

Wnioskodawca powołał stanowisko Urzędu Skarbowego Warszawa-Ursynów zawarte w postanowieniu z dnia 13 października 2006 r. nr 1438/443/264-106/2006/MB., w którym stwierdzono, iż cyt.: " (...) z uwagi na fakt, iż umowa cesji, która dla nowego leasingobiorcy przejmującego jednocześnie określoną w umowie liczbę rat leasingowych do spłaty, jest umową cywilnoprawną, nie rodzi przejęcia praw i obowiązków dotychczasowego leasingobiorcy na gruncie prawa podatkowego, a na gruncie prawa cywilnego. Umową cywilnoprawną nie można przenieść uprawnień (przywilejów) podatkowych. (...) W związku z tym, iż podatnik nie stał się sukcesorem praw i obowiązków podatkowych wynikających z umowy zawartej w miesiącu maju 2006 r., nie jest związany limitem odliczenia podatku od towarów i usług obowiązującym poprzedniego leasingobiorcę. (...) stwierdzić należy, że prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony z tytułu rat leasingowych przysługuje podatnikowi na zasadach określonych w art. 86 ust. 7 ww. ustawy, czyli w wysokości 60% kwoty podatku naliczonego od czynszu (raty) lub innych płatności wynikających z zawartej umowy, przy czym suma kwot w całym okresie użytkowania samochodu nie może przekroczyć 6.000,00 zł".

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi o którym mowa w art. 15 przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i ust. 19 oraz art. 124. W ust. 3 powołanego przepisu postanowiono, iż w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6.000 zł.

Przepisu tego - zgodnie z art. 86 ust. 4 ustawy - nie stosuje się do:

1.

pojazdów samochodowych mających jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą, klasyfikowanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van;

2.

pojazdów samochodowych mających więcej niż jeden rząd siedzeń, które oddzielone są od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą i u których długość części przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona po podłodze od najdalej wysuniętego punktu podłogi pozwalającego postawić pionową ścianę lub trwałą przegrodę pomiędzy podłogą a sufitem do tylnej krawędzi podłogi, przekracza 50% długości pojazdu; dla obliczenia proporcji, o której mowa w zdaniu poprzednim, długość pojazdu stanowi odległość pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a tylną krawędzią podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona w linii poziomej wzdłuż pojazdu pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a punktem wyprowadzonym w pionie od tylnej krawędzi podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków;

3.

pojazdów samochodowych, które mają otwartą część przeznaczoną do przewozu ładunków;

4.

pojazdów samochodowych, które posiadają kabinę kierowcy i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu;

5.

pojazdów samochodowych będących pojazdami specjalnymi w rozumieniu przepisów prawo o ruchu drogowym o przeznaczeniach wymienionych w załączniku nr 9 do ustawy;

6.

pojazdów samochodowych konstrukcyjnie przeznaczonych do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą - jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;

7.

przypadków, gdy przedmiotem działalności podatnika jest:

a.

odprzedaż tych samochodów (pojazdów) lub

b.

oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze i te samochody (pojazdy) są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy.

Z kolei w art. 86 ust. 7 cyt. ustawy postanowiono, iż w przypadku usługobiorców użytkujących samochody osobowe oraz inne pojazdy samochodowe, o których mowa w ust. 3, na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku naliczonego od czynszu (raty) lub innych płatności wynikających z zawartej umowy, udokumentowanych fakturą. Suma kwot w całym okresie użytkowania samochodów i pojazdów, o których mowa w zdaniu pierwszym, dotycząca jednego samochodu lub pojazdu, nie może przekroczyć kwoty 6.000 zł.

Jak wynika z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego przedmiotem leasingu jest samochód osobowy. Z treści wniosku nie wynika, aby przedmiotowy samochód spełniał warunki określone w przepisie art. 86 ust. 4 pkt 1 - 6 ustawy o VAT, zatem przy odliczaniu podatku naliczonego z faktur dokumentujących raty leasingu Wnioskodawca musi stosować ograniczenie, o którym mowa w powołanym wyżej art. 86 ust. 7 ustawy.

Przedmiotem działalności Spółki zgodnie z KRS-em jest m.in. wynajem samochodów osobowych. Niemniej jednak w przedstawionej sprawie Spółka nie dokonuje wynajmu przedmiotowego samochodu, pozyskanego na podstawie cesji umowy leasingu. Zatem przepis art. 86 ust. 4 pkt 7 ustawy o VAT wyłączający ograniczenie odliczenia podatku naliczonego wynikające z art. 86 ust. 7 ww. ustawy w powyższej sytuacji nie znajduje zastosowania.

Przepis art. 86 ust. 7 ww. ustawy kierowany jest do leasingobiorcy będącego podatnikiem podatku VAT. To on bowiem ma prawo - na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy - do odliczenia podatku naliczonego od zakupów związanych ze sprzedażą opodatkowaną. Co prawda w przypadku rat leasingowych od niektórych pojazdów, prawo to jest kwotowo ograniczone, ale brak jest podstaw do całkowitego pozbawiania Wnioskodawcy tego prawa, z tego tylko względu, że inny podmiot - będący odrębnym podatnikiem VAT - z prawa tego skorzystał.

Jeżeli mamy do czynienia z tym samym pojazdem, lecz leasingobiorca się zmienia, wówczas reguła, o której mowa w art. 86 ust. 7 ponownie znajduje zastosowanie. Kolejny leasingobiorca również ma prawo do odliczenia 60% kwoty podatku naliczonego z kolejno otrzymanych faktur dokumentujących opłaty leasingowe, aż do osiągnięcia limitu w kwocie 6.000 zł. Warunkiem prawa do odliczenia podatku naliczonego w takiej wysokości jest związek zakupu wyłącznie ze sprzedażą opodatkowaną.

Reasumując, należy stwierdzić iż podatnikowi, który użytkuje samochód osobowy na podstawie umowy leasingu, niezależnie od tego czy jest pierwszym użytkownikiem tego samochodu czy też którymś w kolejności, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, przy czym kwota podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku naliczonego od raty lub innych płatności wynikających z zawartej umowy, udokumentowanych fakturą. Jednak suma tych kwot w całym okresie użytkowania przedmiotowego samochodu przez Podatnika nie może przekroczyć kwoty 6.000 zł z zastrzeżeniem, że przedmiotowy samochód jest wykorzystywany do działalności opodatkowanej (co, jak wynika ze stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę, w przedmiotowej sprawie ma miejsce).

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl