IBPP1/443-524/10/LSz

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 26 maja 2010 r. (data wpływu 7 czerwca 2010 r.), uzupełnionym pismem z dnia 28 lipca 2010 r. (data wpływu 2 sierpnia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT nieodpłatnego przekazania klientom wyrobów i towarów w ramach działań promocyjno - reklamowych - jest nieprawidłowe.

W dniu 7 czerwca 2010 r. wpłynął ww. wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT nieodpłatnego przekazania klientom wyrobów i towarów w ramach działań promocyjno - reklamowych.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 28 lipca 2010 r. (data wpływu 2 sierpnia 2010 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu, z dnia 22 lipca 2010 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca zajmuje się produkcją artykułów gospodarstwa domowego (naczynia emaliowane, pralki, wirówki). Wnioskodawca dokonuje przekazania swoim klientom (obecnym i potencjalnym) produktów i towarów na cele reprezentacyjne i reklamowe. Przekazania takie mają związek z prowadzoną działalnością produkcyjną, handlową i występują podczas spotkań biznesowych, targów handlowych i imprez fachowych. Powyższe działanie ma na celu rozszerzenie potencjalnego kręgu odbiorców produktów kojarzonych z marką, upowszechnienie wizerunku firmy, rozpowszechnienie wiedzy o firmie, w efekcie w sposób oczywisty przekłada się na zwiększenie przez Wnioskodawcę sprzedaży i umocnienie jej pozycji na rynku. Nieodpłatne przekazanie wyrobów i towarów Wnioskodawca dokumentuje fakturą wewnętrzną i rozlicza na ogólnych zasadach.

Wnioskodawca podał także, że przysługiwało mu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z nieodpłatnym przekazaniem produktów i towarów swoim klientom w całości i Wnioskodawca z tego prawa skorzystał.

W świetle przepisu art. 7 ust. 3-4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) przekazywane nieodpłatnie przez Wnioskodawcę produkty i towary nie stanowią prezentów o małej wartości i próbek.

Nieodpłatne przekazywanie produktów i towarów klientom związane jest tylko z wykonywanymi przez Wnioskodawcę czynnościami opodatkowanymi.

Przekazane nieodpłatnie wyroby i towary przez Wnioskodawcę to: naczynia emaliowane, patelnie teflonowe, pralki oraz wirówki.

W związku z opisanym stanem faktycznym zadano następujące pytanie:

Czy czynności nieodpłatnego przekazania przez firmę wyrobów i towarów w ramach działań promocyjno-reklamowych na rzecz klientów podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT, przy założeniu, że firma dokonuje odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie towarów i materiałów wykorzystywanych do produkcji.

Zdaniem Wnioskodawcy, czynność nieodpłatnego przekazania przez firmę produktów i towarów na rzecz obecnych i potencjalnych klientów nie podlega opodatkowaniu VAT z uwagi na fakt, iż czynność ta jest ściśle i bezpośrednio związana z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 Ustawy VAT, opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium Polski.

Jednocześnie stosownie do art. 7 ust. 2 Ustawy VAT, dla potrzeb opodatkowania VAT, za odpłatną dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 Ustawy VAT, uważa się "przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

Tym samym, aby przekazanie było opodatkowane podatkiem VAT spełnione muszą być łącznie następujące warunki:

* brak związku między celem nieodpłatnego przekazania a prowadzonym przedsiębiorstwem,

* prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów lub usług związanych z nieodpłatnym przekazaniem czy nieodpłatną usługą.

W analizowanej sytuacji spełniony został jedynie jeden z warunków - prawo firmy do odliczenia podatku naliczonego w momencie nabycia towaru lub usługi. Firma "E." nie powinna zatem dokonywać opodatkowania przekazanych produktów i towarów z uwagi na fakt, iż produkty i towary te zostały przekazane na cele związane z prowadzonym przedsiębiorstwem.

Potwierdzeniem stanowiska Wnioskodawcy są następujące wyroki:

* NSA I FSK 922/08 z dnia 24 września 2008 r.

* NSA I FSK 600/07 z dnia 13 maja 2008 r.

* WSA w Warszawie - sygn. akt III SA/Wa 571/09 z dnia 30 września 2009 r.

* WSA w Krakowie - sygn. akt I SA/Kr 1127/09 z dnia 24 września 2009 r.

* WSA w Gliwicach - sygn. akt III SA/Gl 618/09 z dnia 11 września 2009 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w prawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

W myśl art. 7 ust. 2 przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

Przepisu ust. 2 tego artykułu nie stosuje się do przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek (art. 7 ust. 3 ustawy o VAT).

Zauważyć jednocześnie należy, iż stosownie do przepisu art. 7 ust. 4 ustawy o VAT, przez prezenty o małej wartości, o których mowa w ust. 3, rozumie się przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług nie podlega zatem przekazanie klientom towarów, których jednostkowa cena nabycia towaru lub jednostkowy koszt wytworzenia nie przekracza 10 zł. Nie jest również opodatkowane przekazanie prezentów, których wartość mieści się w przedziale od 10,01 zł do 100 zł, jednak pod warunkiem prowadzenia dodatkowej ewidencji osób obdarowanych. Jeżeli wartość przekazanego towaru przekracza 100 zł podatnik ma obowiązek opodatkować wartość nieodpłatnego świadczenia.

Z kolei przez próbkę, na podstawie art. 7 ust. 7 ustawy o VAT, rozumie się niewielką ilość towaru reprezentującą określony rodzaj lub kategorię towarów, która zachowuje skład oraz wszystkie właściwości fizyczne, fizykochemiczne i chemiczne lub biologiczne towaru, przy czym ilość lub wartość przekazywanych (wręczanych) przez podatnika próbek nie wskazuje na działanie mające charakter handlowy.

Z cytowanych wyżej przepisów (art. 7 ust. 2 i art. 7 ust. 3) wynika zatem, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega nie tylko nieodpłatne przekazanie towarów na cele niezwiązane z prowadzonym przedsiębiorstwem, ale także nieodpłatne przekazanie wszelkich towarów związanych bezpośrednio z prowadzonym przedsiębiorstwem, niestanowiących jednak próbek, prezentów o małej wartości, czy też drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych.

Dla opodatkowania danej czynności nieodpłatnego przekazania istotne jest jednak to, czy podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności w całości lub w części.

Tut. Organ pragnie wyjaśnić, iż przy wykładni przedmiotowych przepisów ustawy należy wziąć pod uwagę łącznie przepis art. 7 ust. 2 w zestawieniu z art. 7 ust. 3 ustawy. Przekazanie drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek - niewątpliwie jest związane z prowadzonym przedsiębiorstwem, wobec tego w przypadku nie objęcia regulacją art. 7 ust. 2 przekazania lub zużycia towarów przez podatnika na cele związane z jego przedsiębiorstwem, przepis art. 7 ust. 3 byłby zbędny. Skoro zatem z zakresu opodatkowania czynności nieodpłatnego przekazania towarów, na cele inne niż bezpośrednio związane z prowadzonym przedsiębiorstwem, wyłączono na podstawie art. 7 ust. 3 ustawy jedynie przekazanie drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek, to należy uznać, iż opodatkowaniu podlegają wszelkie inne przekazania towarów pod warunkiem, że podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony od tych czynności w całości lub w części.

Unormowanie zawarte w art. 7 ust. 2 ustawy o VAT nawiązuje do treści art. 5 ust. 6 obowiązującej do dnia 31 grudnia 2006 r. VI Dyrektywy Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich dotyczących podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku (Dz. Urz. UE L 145, s. 1 z późn. zm.), zgodnie z którym wykorzystanie przez podatnika dóbr tworzących część majątku jego przedsiębiorstwa do celów prywatnych jego lub jego pracowników lub też nieodpłatne ich przekazanie albo, ogólnie rzecz biorąc, użycie ich dla celów innych niż prowadzona przez niego działalność, jeśli podatek od wartości dodanej od powyższych dóbr lub ich części podlegałby w całości lub części odliczeniu, będzie traktowane jako dostawa za wynagrodzeniem. Postanowienie to nie obejmuje jednakże powyższych czynności zrealizowanych dla celów działalności przedsiębiorstwa, stanowiących prezenty o małej wartości i próbki.

Z regulacji tej wynika, że za dostawę towarów uważa się również wykorzystanie towarów stanowiących majątek przedsiębiorstwa:

Wskazane czynności tylko wówczas są uznawane za odpłatną dostawę towarów, jeśli podatnikowi przysługiwało przy ich nabyciu prawo do całkowitego lub częściowego odliczenia podatku naliczonego.

Z powyższego przepisu nie wynika zatem, aby warunkiem uznania nieodpłatnego przekazania towarów za dostawę było przeznaczenie ich na cele całkowicie niezwiązane z przedsiębiorstwem. Także nieodpłatne przekazanie (zbycie) towarów na cele wiążące się z prowadzoną działalnością gospodarczą uznawane jest za odpłatną dostawę towarów.

Również zgodnie z obowiązującą od 1 stycznia 2007 r. Dyrektywą 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, s. 1 z późn. zm.), będącą odpowiednikiem VI Dyrektywy, tego rodzaju nieodpłatne przekazania towarów podlegają opodatkowaniu. W myśl art. 16 Dyrektywy 2006/112/WE Rady, będącego odpowiednikiem art. 5 ust. 6 VI Dyrektywy Rady, wykorzystanie przez podatnika towarów stanowiących część majątku jego przedsiębiorstwa do celów prywatnych podatnika lub jego pracowników, które przekazuje nieodpłatnie lub, w ujęciu ogólnym, które przeznacza do celów innych niż prowadzona przez niego działalność, gdy VAT od powyższych towarów lub ich części podlegał w całości lub w części odliczeniu, jest uznawane za odpłatną dostawę towarów. Za odpłatną dostawę towarów nie uznaje się jednakże wykorzystania do celów działalności przedsiębiorstwa podatnika towarów stanowiących prezenty o niskiej wartości i próbki.

Analizując powołane wyżej przepisy Dyrektyw należy stwierdzić, że swoją dyspozycją obejmują one każde nieodpłatne zbycie towarów, zarówno do celów innych niż prowadzona działalność gospodarcza, jak i do celów tej działalności.

W związku z powyższym, aby zachować wykładnię przepisów krajowych zgodną z unormowaniami unijnymi, należy przyjąć za właściwą interpretację, która jest zgodna z celami VI Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. oraz Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r.

Odnosząc powyższe do przedstawionego stanu faktycznego zawartego we wniosku stwierdzić należy, iż Wnioskodawca dokonuje przekazania swoim klientom (obecnym i potencjalnym) produktów i towarów na cele reprezentacyjne i reklamowe.

Przekazania takie mają związek z prowadzoną działalnością produkcyjną, handlową i występują podczas spotkań biznesowych, targów handlowych i imprez fachowych. Powyższe działanie ma na celu rozszerzenie potencjalnego kręgu odbiorców produktów kojarzonych z marką, upowszechnienie wizerunku firmy, rozpowszechnienie wiedzy o firmie, w efekcie w sposób oczywisty przekłada się na zwiększenie przez Wnioskodawcę sprzedaży i umocnienie jej pozycji na rynku. Nieodpłatne przekazanie wyrobów i towarów Wnioskodawca dokumentuje fakturą wewnętrzną i rozlicza na ogólnych zasadach.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika ponadto, iż Wnioskodawcy przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z nieodpłatnym przekazaniem produktów i towarów swoim klientom w całości i Wnioskodawca z tego prawa skorzystał.

Przekazane nieodpłatnie wyroby i towary przez Wnioskodawcę to: naczynia emaliowane, patelnie teflonowe, pralki oraz wirówki. Produkty te i towary nie stanowią prezentów o małej wartości i próbek.

Jednocześnie Wnioskodawca wskazał, że nieodpłatne przekazywanie produktów i towarów klientom związane jest tylko z wykonywanymi przez Wnioskodawcę czynnościami opodatkowanymi.

Zatem mając powyższe na uwadze należy uznać, że nieodpłatne przekazanie, przez Wnioskodawcę towarów i wyrobów podczas spotkań biznesowych, targów handlowych i imprez fachowych stanowi dostawę i podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 7 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Powyższe wynika z faktu, iż przekazywane nieodpłatnie towary nie stanowią przedmiotów określonych w art. 7 ust. 3 do ust. 7 ustawy (których dostawa podlegałaby wyłączeniu z opodatkowania), oraz ze względu na przysługujące Wnioskodawcy - względem przekazywanych nieodpłatnie towarów - prawo do odliczenia podatku naliczonego przy ich nabyciu.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie opodatkowania podatkiem VAT przekazywanych przez Wnioskodawcę wyrobów i towarów w ramach działań promocyjno-reklamowych na rzecz swoich klientów należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Niniejsza interpretacja traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Końcowo odnośnie powołanych we wniosku orzeczeń NSA i WSA należy stwierdzić, że sąd wyrokiem lub postanowieniem rozstrzyga wyłącznie konkretną sprawę co do stwierdzenia naruszenia prawa i skutków prawnych tego naruszenia i jedynie w tej sprawie ma moc wiążącą. Ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie ten sąd oraz organ, którego działanie lub bezczynność było przedmiotem zaskarżenia, o czym stanowi art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270, z późn. zm.).

Zatem powołane wyroki: NSA - sygn. akt I FSK 922/08 z dnia 24 września 2008 r., NSA - sygn. akt I FSK 600/07 z dnia 13 maja 2008 r., WSA w Warszawie sygn. akt III SA/Wa 571/09 z dnia 30 września 2009 r., WSA w Krakowie - sygn. akt I SA/Kr 1127/09 z dnia 24 września 2009 r. WSA w Gliwicach - sygn. akt III SA/Gl 618/09 z dnia 11 września 2009 r. nie stanowią podstawy dla analogicznego rozstrzygnięcia przez organy podatkowe.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.