IBPP1/443-512/07/AZb

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 27 listopada 2007 r. (data wpływu 3 grudnia 2007 r.), uzupełnionym pismem z dnia 16 lutego 2008 r. (data wpływu 26 lutego 2008 r.) oraz pismem z dnia 29 lutego 2008 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy budynku mieszkalno - usługowego - jest prawidłowe.

W dniu 3 grudnia 2007 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy budynku mieszkalno - usługowego. W odpowiedzi na wezwanie z dnia 6 lutego 2008 r. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 16 lutego 2008 r. (data wpływu 26 lutego 2008 r.) oraz pismem z dnia 29 lutego 2008 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe (stan faktyczny):

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą od roku 1992 opodatkowaną na zasadach ogólnych (księga przychodów i rozchodów, ewidencje VAT). W 1996 r. nabył działkę budowlaną jako osoba indywidualna - kupno nie było połączone z działalnością gospodarczą.

Wnioskodawca wybudował na tej działce budynek mieszkalno - usługowy, który uzyskał pozwolenie na użytkowanie w dniu 21 stycznia 1999 r. Podczas budowy Wnioskodawca korzystał z prawa obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego na podstawie faktur VAT. Pod koniec budowy Wnioskodawca korzystał z prawa obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego na podstawie faktur VAT od całego budynku (np. dach) czyli również od jego części mieszkalnej.

W marcu 1999 r. Wnioskodawca przyjął budynek do ewidencji środków trwałych i dokonywał odpisów amortyzacyjnych. Wnioskodawca w budynku prowadził działalność gospodarczą. Część mieszkalna budynku zajmuje 74% powierzchni, a część usługowa 26% powierzchni. Wnioskodawca zaklasyfikował budynek jako PKOB 1122. W trakcie użytkowania Wnioskodawca nie poniósł wydatków na ulepszenie. Były wykonywane jedynie bieżące remonty np. malowanie.Wnioskodawca użytkował budynek przez okres dłuższy niż 5 lat w celu wykonywania czynności opodatkowanych (od roku 1999).

Część mieszkalna budynku nie była wykorzystywana do zaspokajania potrzeb mieszkaniowych Wnioskodawcy. Część mieszkalna budynku posiada wydzielone lokale mieszkalne i przeznaczona była do wynajmu poszczególnych mieszkań. W trakcie użytkowania nie udało się wynająć mieszkań na dłuższy okres. Poszczególne lokale były wynajmowane na krótkotrwały pobyt (cele turystyczne), z osobami tymi nie były zawierane umowy najmu ani dzierżawy.

Z treści wniosku złożonego w dniu 3 grudnia 2007 r. dotyczącego zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca zamierza sprzedać budynek w całości do końca stycznia 2008 r. na rzecz osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą i będącej płatnikiem VAT. Z uzupełnienia stanu faktycznego wniesionego przez Wnioskodawcę w dniu 26 lutego 2008 r. wynika m.in. że sprzedaż budynku nastąpiła przed jego pierwszym zasiedleniem oraz że w momencie sprzedaży została zachowana proporcja podziału na część mieszkalną i użytkową (jest ona taka sama od projektu przez użytkowanie po sprzedaż).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Według jakiej stawki należy wyliczyć VAT przy sprzedaży budynku.

Zdaniem Wnioskodawcy, należy zastosować dwie stawki VAT: od części mieszkalnej budynku (74%) stawkę podatku 7%, natomiast od części usługowej (26%) stawkę podatku 22%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego (stanu faktycznego) uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast pod pojęciem towarów rozumieć należy, zgodnie z art. 2 pkt 6 ww. ustawy o VAT, rzeczy ruchome, wszelkie postacie energii, budynki, budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 podstawą opodatkowania jest obrót, obrotem zaś jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Natomiast zgodnie z art. 29 ust. 5 ustawy o VAT, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Sprzedaż gruntu w takim przypadku nie ma charakteru samodzielnego, lecz jest związana z obiektem, który z tym gruntem jest trwale związany.

Stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. W myśl art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Należy zauważyć, iż z dniem 1 stycznia 2008 r. weszła w życie ustawa z dnia 19 września 2007 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym (Dz. U. Nr 192, poz. 1382), na mocy której wprowadzono definicję budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym i ustalono specyficzne zasady opodatkowania budowy i dostawy obiektów oraz ich części objętych tym programem. Zmiany te wprowadzono ze względu na utratę z dniem 31 grudnia 2007 r. mocy prawnej przepisu przejściowego jakim był w tym zakresie art. 146 ust. 1 pkt 2 lit. a) i b) ustawy o podatku od towarów i usług. W ww. ustawie z dnia 19 września 2007 r. ustawodawca wprowadził stosowne uregulowania bezpośrednio do ustawy (art. 41 ust. 12-12c oraz art. 2 pkt 12).

W związku z tym, poczynając od 1 stycznia 2008 r. na mocy zmienionego art. 41 ust. 12 ustawy o VAT, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Natomiast zgodnie z art. 41 ust. 12a-12c ustawy o podatku od towarów i usług, przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b. Do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

W przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej.

Jednocześnie w § 5 ust. 1a pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 z późn. zm.), stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 7% również w odniesieniu do obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy, lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12 - w zakresie, w jakim wymienione roboty i remonty, obiekty lub ich części oraz lokale nie są objęte tą stawką na podstawie art. 41 ust. 12-12c ustawy.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, z zastrzeżeniem pkt 10, pod warunkiem że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego; zwolnienie dotyczy również używanych budynków i budowli lub ich części, będących przedmiotem umowy najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Zgodnie z art. 43 ust. 2 ww. ustawy przez towary używane, o których mowa w ust. 1 pkt 2, rozumie się:

Zgodnie natomiast z art. 43 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy zwalnia się od podatku dostawę obiektów budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyjątkiem obiektów i ich części, które mają być zasiedlone lub zamieszkane po raz pierwszy; zwolnienie nie dotyczy części budynków przeznaczonych na cele inne niż mieszkaniowe.

Zgodnie z obowiązującym od 1 stycznia 2008 r. nowym brzmieniem art. 2 pkt 12 przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumieć należy budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych dziale 11.

Polska Klasyfikacja Obiektów Budowlanych (PKOB) wprowadzona rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 z późn. zm.) definiuje pojęcie budynku mieszkalnego. Budynki mieszkalne są to obiekty budowlane, których co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów mieszkalnych. W przypadkach, gdy mniej niż połowa całkowitej powierzchni użytkowej wykorzystywana jest na cele mieszkalne, budynek taki klasyfikowany jest jako niemieszkalny, zgodnie z jego przeznaczeniem.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego (stanu faktycznego) wynika, iż Wnioskodawca wybudował budynek mieszkalno - usługowy, który uzyskał pozwolenie na użytkowanie w dniu 21 stycznia 1999 r. Podczas budowy korzystał on z prawa obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego na podstawie faktur VAT. Wnioskodawca zaklasyfikował budynek jako PKOB 1122 (część mieszkalna budynku zajmuje 74% powierzchni, a część usługowa 26% powierzchni). Wnioskodawca w budynku prowadził działalność gospodarczą. W trakcie użytkowania Wnioskodawca nie poniósł wydatków na ulepszenie. Część mieszkalna budynku nie była wykorzystywana do zaspokajania potrzeb mieszkaniowych Wnioskodawcy. Część mieszkalna budynku posiada wydzielone lokale mieszkalne i przeznaczona była do wynajmu poszczególnych mieszkań. W trakcie użytkowania nie udało się wynająć mieszkań na dłuższy okres, jednak poszczególne lokale były wynajmowane na krótkotrwały pobyt (cele turystyczne).

Termin "pierwsze zasiedlenie" zdefiniowany został w art. 2 pkt 14 ww. ustawy i oznacza wydanie pierwszemu nabywcy lub pierwszemu użytkownikowi obiektów budownictwa mieszkaniowego lub ich części do użytkowania w wykonywaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Oznacza to zatem nie tylko wydanie związane z przeniesieniem własności, ale także na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu czy innej umowy o podobnym charakterze.

Z uwagi na fakt, iż lokale mieszkalne nie były udostępniane dla celów mieszkaniowych, lecz - jak wynika z treści uzupełnienia z dnia 28 lutego 2008 r. - jedynie na cele pobytu turystycznego, a z osobami tymi nie były zawierane umowy najmu ani dzierżawy - sprzedaż budynku nastąpiła przed jego pierwszym zasiedleniem w rozumieniu art. 2 pkt 14 ww. ustawy.

W związku z powyższym dostawa budynku w części przeznaczonej na cele mieszkaniowe nie będzie korzystać ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług w myśl art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, z uwagi na zaistnienie przesłanki wyłączającej możliwość zastosowania zwolnienia dla dostawy obiektów budownictwa mieszkaniowego i ich części, które mają być zasiedlone lub zamieszkane po raz pierwszy.

Reasumując, dostawa przedmiotowego budynku (PKOB 1122) w części przeznaczonej na cele mieszkaniowe, dokonana przed jego pierwszym zasiedleniem, przy spełnieniu warunków o których mowa w cytowanych powyżej przepisach (tj. art. 41 ust. 12-12c ustawy o VAT oraz § 5 ust. 1a rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług), będzie opodatkowana stawką 7%. Tym samym przedstawione przez Wnioskodawcę stanowisko w tym zakresie uznaje się za prawidłowe.

Natomiast dostawa części usługowej budynku może korzystać ze zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 2, przewidzianego dla dostawy towarów używanych w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, jednak pod warunkiem, że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Z analizy przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż przedmiotowy budynek spełnia definicję towaru używanego, w rozumieniu art. 43 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy (od końca roku, w którym zakończono budowę obiektu, minęło 5 lat). Jednakże podczas budowy Wnioskodawca korzystał z prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego na podstawie faktur VAT. Wnioskodawca przyjął budynek do ewidencji środków trwałych i dokonywał odpisów amortyzacyjnych.

Powyższe oznacza, iż nie został spełniony warunek wynikający z art. 43 ust. 1 pkt 2, a zatem dostawa części usługowej przedmiotowego budynku nie może korzystać ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na mocy powołanego przepisu.

Zatem dostawa budynku w jego części usługowej będzie podlegała opodatkowaniu według stawki podstawowej zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, tj. 22%. Tym samym przedstawione przez Wnioskodawcę stanowisko w tym zakresie uznaje się za prawidłowe.

Reasumując, dostawa przedmiotowego budynku (PKOB 1122) w części przeznaczonej na cele mieszkaniowe, dokonana przed jego pierwszym zasiedleniem, przy spełnieniu warunków o których mowa w cytowanych powyżej przepisach (tj. art. 41 ust. 12-12c ustawy o VAT oraz § 5 ust. 1a rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług), będzie opodatkowana stawką 7%, natomiast dostawa budynku w jego części usługowej będzie podlegała opodatkowaniu według stawki podstawowej zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, tj. 22%.

Podsumowując w oparciu o przedstawione zdarzenie przyszłe (stan faktyczny) oraz obowiązujący w tym zakresie stan prawny należy stwierdzić, iż stanowisko przedstawione przez Wnioskodawcę jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.