IBPP1/443-505/07/PK

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 27 lutego 2008 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP1/443-505/07/PK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Państwa stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 21 listopada 2007 r. (data wpływu 27 listopada 2007 r.), uzupełnione pismem z dnia 26 lutego 2008 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 listopada 2007 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Wniosek ten został uzupełniony pismem z dnia 26 lutego 2008 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Zespół Szkół dokonuje sprzedaży obiadów dla personelu i dla dzieci.

Sprzedaż obiadów dla personelu Zespołu Szkół stanowi sprzedaż opodatkowaną 7%.

W związku z powyższym Wnioskodawca ma wątpliwości czy istnieje możliwość odliczania podatku naliczonego od należnego w następujący sposób:

- sprzedaż dla personelu wynosi 50 obiadów (sprzedaż opodatkowana 7%)

- sprzedaż dla dzieci wynosi 210 obiadów (nie podlega ustawie o podatku VAT)

Opodatkowana sprzedaż obiadów została sklasyfikowana pod symbolem PKWiU 55.30 natomiast sprzedaż nieopodatkowana pod symbolem PKWiU 80.22.

Razem wydawane obiady to 260 porcji z tego 20% dotyczy sprzedaży opodatkowanej, 80% nie podlega podatkowi VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy z faktur zakupu za żywność, która obejmuje całość zakupu można 20% traktować jako zakup podlegający odliczeniu.

Zdaniem Wnioskodawcy, prawo do obniżenia podatku należnego stanowi 20% zakupu z danej faktury dotyczącej zakupu żywności.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do art. 86 ust. 1 i ust. 2 pkt 1 i pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7 suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

a.

z tytułu nabycia towarów i usług,

b.

potwierdzających dokonanie przedpłaty (zaliczki, zadatku, raty), jeżeli wiązały się one z powstaniem obowiązku podatkowego,

c.

od komitenta z tytułu dostawy towarów będącej przedmiotem umowy komisu

- z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Natomiast w przypadku importu kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikająca z dokumentu celnego.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

W przypadku natomiast gdy towary i usługi wykorzystywane są przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego - art. 90 ust. 1 ustawy o VAT.

Jeżeli natomiast nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

W przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z sytuacją, w której Wnioskodawca dokonuje zakupu żywności w celu przygotowania posiłków dla uczniów szkoły i dla personelu. Wnioskodawca wskazał, że sprzedaż obiadów dla dzieci objęta jest symbolem PKWiU 80.22 i zdaniem Wnioskodawcy nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, natomiast sprzedaż posiłków dla personelu, według Wnioskodawcy objęta jest symbolem PKWiU 55.30 i podlega opodatkowaniu 7% stawką VAT.

Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego Wnioskodawca potrafi wydzielić jaką część zakupów można przyporządkować sprzedaży opodatkowanej, stanowi ona bowiem 20% sprzedaży ogółem stołówki, co za tym idzie, jedynie w takim zakresie podatnikowi będzie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony.

Należy jednak zauważyć, że ustawodawca w art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT nałożył pewne obostrzenia w zakresie możliwości odliczenia podatku naliczonego i tak w myśl tego przepisu obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika towarów i usług, jeżeli wydatki na ich nabycie nie mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, z wyjątkiem przypadków, gdy brak możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów pozostaje w bezpośrednim związku ze zwolnieniem od podatku dochodowego.

Mając powyższe przepisy na uwadze należy stwierdzić, iż aby skorzystać z prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego ponoszone wydatki winny stanowić koszt uzyskania przychodu, wyjątkiem od tej zasady są przypadki gdy brak możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów pozostaje w bezpośrednim związku ze zwolnieniem od podatku dochodowego a takim przypadkiem są wydatki ponoszone przez jednostki budżetowe.

Reasumując, należy stwierdzić, iż Podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia towarów i usług w zakresie, w jakim te towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych (w analizowanej sprawie 20%), o ile wydatki na nabycie tych towarów i usług są zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym z wyjątkiem przypadków, gdy brak możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów pozostaje w bezpośrednim związku ze zwolnieniem od podatku dochodowego.

Na marginesie należy zaznaczyć, że wskazana przez Wnioskodawcę usługi sklasyfikowane pod symbolem PKWiU 80.22 zostały wymienione w poz. 7 załącznika nr 4 do ustawy o VAT, do którego odsyła art. 43 ust. 1 pkt 1, jako zwolnione od podatku od towarów i usług.

Ponadto zauważa się, że pod symbolem PKWiU 55.30, który podał Wnioskodawca, sklasyfikowane są usługi gastronomiczne. Tutejszy organ podatkowy chciałby zwrócić uwagę, na fakt iż w załączniku nr 1 do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 z późn. zm.) w poz. 26 oraz 27 zostały rozróżnione usługi gastronomiczne oraz usługi stołówkowe o symbolu PKWiU 55.5.

Wyjaśnić w tym miejscu należy, iż tut. organ podatkowy nie jest zobowiązany ani też uprawniony do zajmowania stanowiska w zakresie prawidłowości przyporządkowania formalnego towarów lub usług do grupowania klasyfikacyjnego

W myśl bowiem pkt 1 Komunikatu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS. Nr 1 poz. 11) zgodnie z zasadami metodycznymi klasyfikacji zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej.

W przypadku trudności w ustaleniu właściwego grupowania: rodzaju prowadzonej działalności, wyrobu lub usługi, towaru, środka trwałego lub obiektu budowlanego według:

- Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD),

- Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU),

- Scalonej Nomenklatury Towarowej Handlu Zagranicznego (CN),

- Klasyfikacji Środków Trwałych (KŚT),

- Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB)

zainteresowany podmiot może zwrócić się z wnioskiem do Urzędu Statystycznego w Łodzi ul. Suwalska 29, 93-176 Łódź, który udziela informacji w zakresie stosowania wyżej powołanych standardów klasyfikacyjnych (pkt 2 tegoż Komunikatu).

Zaznaczyć należy również, że niniejsza interpretacja nie dotyczy prawidłowości stosowanych przez Wnioskodawcę stawek podatkowych, gdyż nie sformułowano zapytania w tym zakresie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl