IBPP1/443-50/14/KJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 13 stycznia 2014 r. (data wpływu 16 stycznia 2014 r.) uzupełnionym pismem z 7 kwietnia 2014 r. (data wpływu 17 kwietnia 2014 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości - jest nieprawidłowe.

W dniu 16 stycznia 2014 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 7 kwietnia 2014 r. (data wpływu 17 kwietnia 2014 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 4 kwietnia 2014 r. znak: IBPP1/443-50/14/KJ.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest użytkownikiem wieczystym nieruchomości położonej w W., składającej się działki nr 260/2, nr 260/3, nr 259/43, 259/44 o łącznej pow. 0,9731 ha.

Działki zabudowane są budynkami biurowymi i przemysłowymi, trwale związanymi z gruntem i stanowią własność Wnioskodawcy.

Cena za budynki została ustalona na 941 750 zł.

Budynki wymienione poniżej kwalifikują się wg Polskiej Kwalifikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) do kategorii: 1220 - Budynki biurowe oraz 125 - Budynki przemysłowe.

Budynek nr 1: hala produkcyjno-magazynowa o pow. 1 527,6 m², został zakupiony w 1993 r. Wartość początkowa budynku nr 1 wynosiła 253 700 zł.

W latach 2004 do 2012 poniesione przez spółkę nakłady inwestycyjne wg ewidencji środków trwałych wyniosły 44 300 zł, co stanowi 17,46% wartości początkowej.

Budynek ten jest przedmiotem najmu na rzecz Firmy X nieprzerwanie od 1994 r. Z tytułu najmu Wnioskodawca wystawia faktury VAT.

Budynek nr 2: hala magazynowo - biurowa o pow. 1 640,6 m², został zakupiony w 1997 r. Wartość początkowa budynku nr 2 wynosiła 688 000 zł.

W latach 2007 do 2012 Firma poniosła nakłady inwestycyjne na modernizacje wg ewidencji środków trwałych o wartości 323 854 zł, co stanowi 47,07% wartości początkowej.

Budynek ten jest przedmiotem najmu na rzecz Firmy X nieprzerwanie od 1997 r. Z tytułu najmu Wnioskodawca wystawia faktury VAT.

Wnioskodawca zamierza zbyć prawo wieczystego użytkowania gruntu oraz własność budynków posadowionych na tym gruncie innej osobie prawnej, która jest także płatnikiem podatku od towarów i usług.

W uzupełnieniu Wnioskodawca poinformował, że:

1. Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT.

Pierwsze potwierdzenie zgłoszenia rejestracyjnego podatnika podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowego VAT-5 zostało wydane 7 czerwca 1993 r.Drugie potwierdzenie zarejestrowania podmiotu, jako podatnika VAT UE zostało wydane 23 kwietnia 2004 r.

2. Budynek nr 1 posadowiony jest na działce nr 260/2.Budynek nr 2 posadowiony jest na działce nr 260/3 oraz na działce nr 259/44.

3. Wnioskodawcy przy nabyciu budynku nr 2 nie przysługiwało prawo odliczenia podatku naliczonego. W cenie nabycia budynku nr 2 nie było podatku naliczonego.

4. Wnioskodawca ponosił wydatki na ulepszenie budynku nr 2 (w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym) w latach 1998 do 2007 a nie jak wskazał we wniosku (części G. pkt 68) 2004 do 2012 r.Nakłady miały charakter ulepszenia środka trwałego dlatego też nie zostały zakwalifikowane jako bezpośredni koszt uzyskania przychodu, a wyłącznie podlegały amortyzacji.

5. Budynek nr 2 został wprowadzony do ewidencji księgowej 30 października 1997 r. i od tej daty był użytkowany i równocześnie podlegał kolejnym etapom ulepszenia.

I etap na kwotę 163 520,00 zł data 1 listopada 1998 r.

II etap na kwotę 123 600,00 zł data 31 października 2003 r.

III etap na kwotę 27 800,00 zł data 4 lutego 2004 r.

IV etap na kwotę 8 934,00 zł data 15 marca 2007 r. zakończenie.

Ulepszenie, którym przekroczono 30% wartości początkowej zostało oddane do użytkowania 31 października 2003 r.

Budynek nr 2 po ulepszeniu przekraczającym 30% wartości początkowej był wykorzystywany przez Wnioskodawcę do czynności opodatkowanych dłużej niż 5 lat.

6. Nie miała jeszcze miejsca sprzedaż budynku nr 1 ani budynku nr 2.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca dokonując zbycia wieczystego użytkowania gruntu oraz zbycia (przeniesienia własności) budynków, zobowiązany jest do naliczenia podatku VAT a w konsekwencji do zapłacenia go, czy też transakcja ta zwolniona jest od podatku VAT, a rubryka "stawka VAT" w fakturze VAT winna być oznaczona symbolem "zw".

Zdaniem Wnioskodawcy, planowana sprzedaż budynków opisanych we wniosku będzie korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

W odniesieniu do budynku nr 1 sprzedaż winna być zwolniona z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a lit. b a także na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. b.

W odniesieniu do budynku nr 2 sprzedaż winna być zwolniona z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. b. Powyższe wynika z faktu, że dostawa nie będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia zarówno w przypadku budynku nr 1 jak i budynku nr 2, jednocześnie pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą upłynął okres dłuższy niż 2 lata.

W przypadku budynku nr 1 dostawca poniósł wydatki na jego ulepszanie stanowiące zaledwie 17,46% wartości początkowej.

W tej sytuacji ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 29 ust. 5 ustawy będzie korzystało również zbycie prawa użytkowania wieczystego gruntów, na których posadowione są budynki nr 1 i nr 2.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że z uwagi na fakt ścisłego powiązania z sobą zagadnień będących przedmiotem zapytania Wnioskodawcy, tut. organ udzielił na nie odpowiedzi w jednej interpretacji indywidualnej.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do art. 2 pkt 6 ww. ustawy o VAT, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z przedstawionymi przepisami, grunt oraz budynek spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Artykuł 15 ust. 1 ww. ustawy stanowi, iż podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ww. ustawy działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Podstawowa stawka podatku - w myśl art. 41 ust. 1 ustawy - wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Niemniej jak wynika z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Stosownie do przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Zatem z powyższych przepisów wynika, iż dostawa nieruchomości, spełniających określone w przepisach warunki, może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia upłynął okres krótszy niż dwa lata.

Zgodnie z przepisem art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Co istotne, oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu, a za takie można rozumieć m.in. objęcie we władanie budynku, budowli lub ich części przez pierwszego nabywcę lub pierwszego użytkownika. Przedmiotowa nieruchomość nie musi być faktycznie wykorzystywana, lecz winna być przejęta przez nabywcę do użytkowania. Wydanie przedmiotowego obiektu nabywcy powinno nastąpić w ramach wykonania przez sprzedającego czynności podlegających opodatkowaniu.

Jeżeli zatem podatnik wybuduje obiekt lub go zmodernizuje, przy czym nakłady na ulepszenie przekraczają 30% jego wartości początkowej, a następnie obiekt ten (lub ulepszenie) zostanie oddany do użytkowania (wprowadzony do ewidencji środków trwałych), nie oznacza to, że został on zasiedlony. Oddanie do użytkowania nie nastąpiło bowiem w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie będzie miało miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany budynek (obiekt) zostanie sprzedany lub np. oddany w najem lub dzierżawę - bowiem zarówno sprzedaż, najem, jak i dzierżawa są czynnościami podlegającymi opodatkowaniu. Zatem, należy uznać za pierwsze zasiedlenie moment oddania budynku, budowli lub ich części do użytkowania pierwszemu najemcy (dzierżawcy).

W tym miejscu należy zauważyć, iż w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom - po spełnieniu określonych warunków - skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, zwalnia się od podatku również dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

Przy czym wskazać należy, iż zgodnie z art. 43 ust. 7a, warunku o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga przepis art. 29a ust. 8 ustawy o podatku od towarów i usług - obowiązujący od dnia 1 stycznia 2014 r. - w myśl którego, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Na podstawie § 13 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z dnia 2013 r., poz. 247, z późn. zm.), zwalnia się od podatku zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, jeżeli budynki te lub budowle albo ich części są zwolnione od podatku.

W tym miejscu należy zauważyć, że zgodnie z art. 13 ustawy z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2013 r. poz. 35, z późn. zm.) dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 19 ust. 22, art. 28o, art. 82 ust. 3, art. 86 ust. 21, art. 92 ust. 1 pkt 3, art. 106 ust. 12 i art. 146d ust. 1 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu dotychczasowym, zachowują moc do dnia wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 19 ust. 22, art. 28o, art. 82 ust. 3, art. 86 ust. 21, art. 92 ust. 1 pkt 3, art. 106 ust. 12 i art. 146d ust. 1 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2013 r., i mogą być zmieniane na podstawie tych przepisów.

Z powyższego jednoznacznie wynika, że co do zasady, grunt będący przedmiotem sprzedaży (w tym zbycie użytkowania wieczystego) podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, również sprzedaż gruntu (w tym zbycie prawa użytkowania wieczystego gruntu) korzysta ze zwolnienia od podatku.

Zgodnie z art. 3 pkt 1 lit. a i b i pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 1409 z późn. zm.) ilekroć w ustawie jest mowa o obiekcie budowlanym - należy przez to rozumieć:

Natomiast budynkiem jest taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

Zgodnie z art. 3 pkt 3 ww. ustawy - Prawo budowlane przez budowle należy rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, siec uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych, elektrowni jądrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową.

Analogicznie definiuje budynek Polska Klasyfikacja Obiektów Budowlanych wprowadzona do stosowania rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 z późn. zm.) stanowiąc, iż przez obiekty budowlane rozumie się konstrukcje połączone z gruntem w sposób trwały, wykonane z materiałów budowlanych i elementów składowych, będące wynikiem prac budowlanych. Zaś budynki to zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych. Przystosowane są do przebywania ludzi, zwierząt lub ochrony przedmiotów.

Według podziału obiektów budowlanych na sekcje, działy i grupy w PKOB w dziale 12 mieszczą się budynki niemieszkalne. Grupa 122 - Budynki biurowe obejmuje klasę 1220 - Budynki biurowe. Natomiast grupa 125 obejmuje Budynki przemysłowe i magazynowe.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca (zarejestrowany czynny podatnik VAT) jest użytkownikiem wieczystym nieruchomości składającej się działki nr 260/2, nr 260/3, nr 259/43 i nr 259/44 o łącznej pow. 0,9731 ha. Działki zabudowane są budynkami biurowymi i przemysłowymi, trwale związanymi z gruntem i stanowią własność Wnioskodawcy.

Budynki wymienione poniżej kwalifikują się wg Polskiej Kwalifikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) do kategorii: 1220 - Budynki biurowe oraz 125 - Budynki przemysłowe.

Budynek nr 1, hala produkcyjno-magazynowa, posadowiony jest na działce nr 260/2, został zakupiony w 1993 r. W latach 2004 do 2012 poniesione przez spółkę nakłady inwestycyjne wg ewidencji środków trwałych wyniosły 44 300 zł, co stanowi 17,46% wartości początkowej.

Budynek ten jest przedmiotem najmu nieprzerwanie od 1994 r. Z tytułu najmu Wnioskodawca wystawia faktury VAT.

Odnosząc zatem powołane przepisy prawa do przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, że w odniesieniu do budynku nr 1: hala produkcyjno-magazynowa, który jest przedmiotem najmu nieprzerwanie od 1994 r. i jednocześnie poniesione wydatki na ulepszenie były niższe niż 30% jego wartości początkowej to pierwsze zasiedlenie miało miejsce z chwilą oddania ww. budynku w najem (w wyniku czynności podlegających opodatkowaniu pierwszemu użytkownikowi).

Zatem planowana sprzedaż ww. budynku nr 1 będzie objęta zwolnieniem od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, gdyż nie będzie dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia oraz pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dokonaną dostawą nie upłynie okres krótszy niż 2 lata.

W związku z powyższym, również dostawa prawa użytkowania wieczystego działki nr 260/2, na której posadowiony jest ww. budynek nr 1 będzie objęta zwolnieniem od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT w związku z art. 29a ust. 8 ustawy o VAT.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, że w odniesieniu do budynku nr 1 sprzedaż winna być zwolniona z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a lit. b a także na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. b i art. 29 ust. 5, należało uznać za nieprawidłowe.

Budynek nr 2, hala magazynowo-biurowa, posadowiony jest na działce nr 260/3 oraz na działce nr 259/44, zakupiony został w 1997 r. Budynek ten jest przedmiotem najmu nieprzerwanie od 1997 r. Wnioskodawcy przy nabyciu budynku nr 2 nie przysługiwało prawo odliczenia podatku naliczonego. W cenie nabycia budynku nr 2 nie było podatku naliczonego.

Wnioskodawca ponosił wydatki na ulepszenie budynku nr 2 (w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym) w latach 1998 do 2007. Nakłady miały charakter ulepszenia środka trwałego dlatego też nie zostały zakwalifikowane jako bezpośredni koszt uzyskania przychodu, a wyłącznie podlegały amortyzacji. Budynek ten został wprowadzony do ewidencji księgowej 30 października 1997 r. i od tej daty był użytkowany i równocześnie podlegał kolejnym etapom ulepszenia. Ulepszenie, którym przekroczono 30% wartości początkowej zostało oddane do użytkowania 31 października 2003 r. Budynek nr 2 po ulepszeniu przekraczającym 30% wartości początkowej był wykorzystywany przez Wnioskodawcę do czynności opodatkowanych dłużej niż 5 lat.

Z powyższego wynika, że oddanie budynku nr 2 w najem po ulepszeniu (Wnioskodawca wskazał, że budynek jest wynajmowany nieprzerwanie od 1997 r.), które stanowiło co najmniej 30% wartości początkowej było pierwszym zasiedleniem tego budynku.

Zatem planowana przez Wnioskodawcę dostawa budynku nr 2, który był wynajmowany, nie będzie dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia, gdyż budynek ten po ulepszeniu został oddany do użytkowania, w wyniku czynności podlegających opodatkowaniu pierwszemu użytkownikowi. Drugim warunkiem uprawniającym Wnioskodawcę do skorzystania ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT jest sytuacja, w której pomiędzy pierwszym zasiedleniem a planowaną dostawą budynku nie upłynie okres krótszy niż 2 lata. Z wniosku wynika, że nie miała jeszcze miejsca sprzedaż budynku nr 2.

Biorąc zatem pod uwagę powyższe należy stwierdzić, że planowana sprzedaż budynku nr 2 - hali magazynowo-biurowej, będzie objęta zwolnieniem od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, gdyż budynek ten był wynajmowany po dokonanym ulepszeniu przekraczającym 30% wartości początkowej budynku, tj. dostawa ta nie będzie dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia oraz pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dokonaną dostawą nie upłynie okres krótszy niż 2 lata.

W związku z powyższym, również dostawa prawa użytkowania wieczystego działek nr 260/3 i 259/44, na których posadowiony jest ww. budynek nr 2 będzie objęta zwolnieniem od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT w związku z art. 29a ust. 8 ustawy o VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, że w odniesieniu do budynku nr 2 sprzedaż winna być zwolniona z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. b oraz art. 29 ust. 5, należało uznać za nieprawidłowe.

Ponadto należy zauważyć, że zgodnie z art. 106b ust. 1 ustawy o VAT obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r., podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

W myśl art. 106b ust. 2 ustawy o VAT obowiązującego od dnia 1 stycznia 2014 r., podatnik nie jest obowiązany do wystawienia faktury w odniesieniu do sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie art. 43 ust. 1, art. 113 ust. 1 i 9 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3.

Stosownie do art. 106b ust. 3 ustawy o VAT obowiązującego od dnia 1 stycznia 2014 r., na żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

- jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty.

W art. 106e ww. ustawy, wymienione zostały elementy, które faktura powinna zawierać.

Zgodnie z art. 106e ust. 1 pkt 19 faktura powinna zawierać w przypadku dostawy towarów lub świadczenia usług zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1, art. 113 ust. 1 i 9 albo przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 - wskazanie:

Z powyższych przepisów wynika zatem, że fakturę wystawia sprzedawca będący podatnikiem podatku od towarów i usług, w celu udokumentowania dokonanej sprzedaży towarów lub świadczonych usług. Faktura jest dokumentem sformalizowanym (potwierdzającym zaistnienie określonej zaszłości gospodarczej).

Wnioskodawca dokonując zatem sprzedaży budynku nr 1 i budynku nr 2 wraz z prawem użytkowania wieczystego działek, na których ww. budynki są posadowione, objętej zwolnieniem od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 w związku z art. 29a ust. 8 ustawy o VAT, wystawiając z tego tytułu fakturę winien na nich wskazać elementy wymienione m.in. w art. 106e ust. 1 pkt 19 ustawy o VAT, tj. przepis ustawy na podstawie którego podatnik stosuje zwolnienie od podatku.

Interpretacja dotyczy przedstawionego zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

W zakresie opodatkowania sprzedaży działki nr 259/43 zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Ponadto w sprawie będącej przedmiotem wniosku należy zwrócić uwagę, iż analiza załączników dołączonych do wniosku nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z powyższym Minister Finansów nie jest uprawniony do oceny prawnej ww. załączników dołączonych przez Wnioskodawcę.

Na marginesie należy zauważyć, że przedmiotem niniejszej interpretacji zgodnie z zadanym przez Wnioskodawcę pytaniem oraz przedstawionym stanowiskiem własnym jest wyłącznie opodatkowanie dostawy budynków. Niniejsza interpretacja nie dotyczy natomiast tzw. przynależności, o których wspomniał Wnioskodawca w uzupełnieniu wniosku, gdyż Wnioskodawca nie przedstawił w tym zakresie wyczerpująco stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), nie wskazano zatem o jakie konkretnie przynależności chodzi, nie sformułowano w tym zakresie pytania ani nie przedstawiono własnego stanowiska. Jeśli zatem Wnioskodawca jest zainteresowany uzyskaniem interpretacji indywidualnej w tym zakresie (tekst jedn.: opodatkowania dostawy tzw. przynależności), to należy złożyć odrębny wniosek, przedstawić wyczerpująco stan faktyczny (zdarzenie przyszłe), sformułować pytanie oraz przedstawić własne stanowisko w sprawie i wnieść odpowiednią opłatę.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.