IBPP1/443-48/10/ES

Pisma urzędowe

Status: Nieoceniane

Pismo z dnia 30 kwietnia 2010 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP1/443-48/10/ES

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 11 stycznia 2010 r. (data wpływu 18 stycznia 2010 r.), uzupełnionym pismem z dnia 8 kwietnia 2010 r. (data wpływu 15 kwietnia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 stycznia 2010 r. wpłynął ww. wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości.

Wniosek uzupełniono pismem z dnia 8 kwietnia 2010 r. (data wpływu 15 kwietnia 2010 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 31 marca 2010 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Sp. z o.o. nosi się z zamiarem sprzedaży nieruchomości. Powyższa nieruchomość wniesiona została aportem w 1992 r. do zakładu budżetowego. 15 grudnia 1996 r. budynek przekazany został przez zakład budżetowy do Urzędu Miejskiego, a 18 grudnia 1996 r. budynek został przekazany w formie aportu niepieniężnego do powstałej sp. z o.o. po likwidacji zakładu budżetowego przez Urząd Miejski.

Powyższy budynek stanowi jedną bryłę składającą się z dwóch środków trwałych o różnych numerach inwentarzowych. Na obu środkach trwałych od 1996 r. przeprowadzone były modernizacje.

I numer inwentarzowy - wartość początkowa 78 585,91 zł.

14 września 2001 r. miało miejsce zwiększenie wartości środka trwałego na kwotę + 78.006,97 zł. Nie przysługiwało spółce odliczenie VAT od poniesionych nakładów (adaptacja powierzchni służących działalności zwolnionej).

18 września 2001 r. miało miejsce ponowne zwiększenie wartości tego środka trwałego na kwotę + 63 965,82 zł VAT od poniesionych nakładów rozliczany był strukturą sprzedaży (gdyż w spółce była działalność zwolniona i opodatkowana).

II numer inwentarzowy - wartość początkowa 128 820,53 zł.

15 lipca 2003 r. - sprzedaż części nieruchomości na kwotę 101 682,34 zł.

24 listopada 2004 r. - zwiększenie wartości środka trwałego na kwotę 93 717,90 zł (VAT od poniesionych nakładów podlegał odliczeniu).

Część powierzchni obu środków trwałych jest przedmiotem najmu i dzierżawy, natomiast pozostała powierzchnia wykorzystywana jest na własne potrzeby Spółki (od 1 maja 2004 r. występuje tylko działalność opodatkowana).

W przypadku I numeru inwentarzowego pierwsza umowa najmu (dot. części powierzchni) po ostatniej modernizacji (przekraczającej 30% wartości początkowej) zawarta była 1 listopada 2001 r., natomiast na drugim numerze inwentarzowym pierwsza umowa najmu po modernizacji (przekraczającej 30% wartości początkowej) zawarta była 1 grudnia 2006 r.

Przedmiotem sprzedaży jest nieruchomość wraz z gruntem bez podziału na dwa środki trwałe.

Ponadto Wnioskodawca dodaje, iż jest podatnikiem podatku VAT czynnym od 3 stycznia 1997 r.

Budynek nie został podzielony na dwa środki trwałe, ponieważ został on przyjęty przez Spółkę jako dwa odrębne budynki, które figurowały w ewidencji środków trwałych w momencie ich przyjęcia jako:

* kotłownia (nr inwentarzowy 241, rok budowy 1972),

* stolarnia (nr inwentarzowy 242, rok budowy 1972).

Przedmiotowe budynki posadowione są na jednej wyodrębnionej geodezyjnie działce. W skład nieruchomości nie wchodzą geodezyjnie odrębne działki.

Powyższa działka wykorzystywana była do prowadzenia działalności gospodarczej przez Sp. z o.o. zgodnie z zakresem działalności Spółki określonym w Akcie Założycielskim od dnia 18 grudnia 1996 r. tj. od daty przekazania przez Gminę Miejską przedmiotowej nieruchomości aportem, do dnia 8 lutego 2010 r. tj. do daty sprzedaży nieruchomości.

Część powierzchni obu budynków znajdujących się na powyższej działce była przedmiotem najmu i dzierżawy, natomiast pozostała część powierzchni wykorzystywana była na własne potrzeby Spółki. Spółka czerpała pożytki w postaci czynszu dzierżawnego.

Do pierwszego zasiedlenia zgodnie z art. 2 pkt 14 doszło w momencie podpisania umów najmu oraz prowadzenia przez Spółkę (użytkowania budynku) na pozostałej powierzchni działalności opodatkowanej

* środek trwały nr inwentarzowy 241 - pierwsza umowa najmu (dotycząca części powierzchni) po ostatniej modernizacji (przekraczająca 30% wartości początkowej) zawarta była 1 listopada 2001 r.

* środek trwały nr inwentarzowy 242 - pierwsza umowa najmu po modernizacji (przekraczająca 30% wartości początkowej) zawarta była 1 grudnia 2006 r.

Pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku (budowli) upłynął następujący okres:

* środek trwały nr inwentarzowy 241 - w 2010 r. upłynęło 8 lat i 3 m-ce,

* środek trwały nr inwentarzowy 242 - w 2010 r. upłynęło 3 lata i 2 m-ce.

Spółka ponosiła wydatki na ulepszenie środków trwałych w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym:

* środek trwały nr inwentarzowy 241 - wartość początkowa wynosiła 78 585,91 zł.

14 września 2001 r. miało miejsce zwiększenie wartości początkowej środka trwałego na kwotę 78 006,97 zł (przekraczające 30% wartości początkowej). Nie przysługiwało Spółce odliczenie podatku VAT od poniesionych nakładów (adaptacja powierzchni służących działalności zwolnionej).

18 września 2001 r. miało miejsce ponowne zwiększenie wartości środka trwałego na kwotę 63 965,82 zł (przekraczające 30% wartości początkowej). Podatek VAT od poniesionych nakładów rozliczony był strukturą sprzedaży (gdyż w Spółce była działalność zwolniona i opodatkowana),

* środek trwały nr inwentarzowy 242 - wartość początkowa wynosiła 128 820,53 zł.

15 lipca 2003 r. - sprzedaż części nieruchomości na kwotę 101 682,34 zł.

24 listopada 2004 r. - zwiększenie wartości środka trwałego na kwotę 93 717,90 zł (przekraczające 30% wartości początkowej). Podatek VAT od poniesionych nakładów podlegał odliczeniu.

Wydatki na ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym przekraczały 30% wartości początkowej środków trwałych

* środek trwały nr inwentarzowy 241 - pomiędzy ulepszeniem a dostawą budynku w 2010 r. upłynęło 8 lat i 3 m-ce,

* środek trwały nr inwentarzowy 242 - pomiędzy ulepszeniem a dostawą budynku w 2010 r. upłynęło 5 lat i 2 m-ce.

Środki trwałe zostały ulepszone przez Spółkę i były wykorzystywane do czynności opodatkowanych w następujący sposób:

* środek trwały nr inwentarzowy 241 - po ulepszeniu do 30 kwietnia 2004 r. był wykorzystywany do działalności zwolnionej i opodatkowanej, natomiast od 1 maja 2004 r. do 8 lutego 2010 r. wykorzystywany był tylko do działalności opodatkowanej,

* środek trwały nr inwentarzowy 242 - po ulepszeniu od 24 listopada 2004 r. do 8 lutego 2010 r. wykorzystywany był do działalności opodatkowanej.

W trakcie weryfikacji wniosku przez Izbę Skarbową Spółka dokonała sprzedaży nieruchomości 8 lutego 2010 r.

Zdaniem Spółki doszło do pierwszego zasiedlenia zgodnie z art. 2 pkt 14 w momencie podpisania umów najmu oraz prowadzenia przez Spółkę (użytkowania budynku) na pozostałej powierzchni działalności opodatkowanej.

Okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku jest dłuższy niż 2 lata, więc w myśl art. 43.1.10 można zastosować zwolnienie, lub zgodnie z art. 43.10 zrezygnować ze zwolnienia od podatku VAT i wybrać opodatkowanie podatkiem VAT dostawy budynku.

Zgodnie z powyższym Spółka zastosowała opodatkowanie dostawy budynku na podstawie art. 43.10 ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy do przedstawionego stanu faktycznego - sprzedaży nieruchomości można zastosować opodatkowanie nieruchomości podatkiem VAT czy zwolnienie.

Zdaniem Wnioskodawcy, wobec nieprecyzyjnego określenia warunków dot. zwolnienia od podatku VAT - sprzedaży nieruchomości jak i pojawiających się w prasie niespójnych opinii na ww. temat Sp. z o.o. uważa, że można zastosować zwolnienie lub opodatkowanie nieruchomości na podstawie art. 43.1. pkt 10 i art. 43.10.

Zdaniem Spółki doszło do pierwszego zasiedlenia zgodnie z art. 2 pkt 14 w momencie podpisania umów najmu oraz prowadzenia przez Spółkę (użytkownika budynku) na pozostałej powierzchni działalności opodatkowanej. Okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku jest dłuższy niż 2 lata, więc w myśl art. 43.1.10 można zastosować zwolnienie, lub zgodnie z art. 43.10 zrezygnować ze zwolnienia od podatku i wybrać opodatkowanie dostawy budynku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

eksport towarów;

import towarów;

wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;

wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;

wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;

wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;

ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;

oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;

zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.

Natomiast, w myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

W myśl art. 29 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Z kolei, zgodnie z art. 29 ust. 5 ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

dostawa jest dokonywania w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

wybudowaniu lub

ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Natomiast w myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

dokonujący ich dostaw nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Stosownie do treści art. 43 ust. 7a ustawy, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Zgodnie z art. 43 ust. 10 ustawy o VAT podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;

złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.

W myśl natomiast art. 43 ust. 11 ww. ustawy oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;

planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części;

adres budynku, budowli lub ich części.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca (będący podatnikiem podatku VAT czynnym od 3 stycznia 1997 r.) w dniu 8 lutego 2010 r. sprzedał nieruchomość, w skład której wchodził grunt wraz z budynkami. Nieruchomość tę w 1992 r. wniesiono aportem do zakładu budżetowego. W dniu 15 grudnia 1996 r. budynek został przekazany przez zakład budżetowy do Urzędu Miejskiego, a w dniu 18 grudnia 1996 r. budynek został przekazany w formie aportu niepieniężnego do powstałej Spółki z o.o. po likwidacji zakładu budżetowego przez Urząd Miejski.

Powyższy budynek stanowi jedną bryłę składającą się z dwóch środków trwałych o różnych numerach inwentarzowych.

* kotłownia (nr inwentarzowy 241, rok budowy 1972),

* stolarnia (nr inwentarzowy 242, rok budowy 1972).

W skład nieruchomości nie wchodzą geodezyjnie odrębne działki. Przedmiotowe budynki posadowione są na jednej wyodrębnionej geodezyjnie działce.

Część powierzchni obu budynków była przedmiotem najmu i dzierżawy, natomiast pozostała powierzchnia wykorzystywana była na własne potrzeby Spółki (od 1 maja 2004 r. występuje tylko działalność opodatkowana). Spółka czerpała pożytki w postaci czynszu dzierżawnego.

Powyższa działka wykorzystywana była do prowadzenia działalności gospodarczej przez Wnioskodawcę zgodnie z zakresem działalności Spółki określonym w Akcie Założycielskim od dnia 18 grudnia 1996 r. tj. od daty przekazania przez Gminę Miejską przedmiotowej nieruchomości aportem, do dnia 8 lutego 2010 r. tj. do daty sprzedaży nieruchomości.

W ocenie Wnioskodawcy pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku (budowli) upłynął następujący okres:

* środek trwały nr inwentarzowy 241 - w 2010 r. upłynęło 8 lat i 3 m-ce,

* środek trwały nr inwentarzowy 242 - w 2010 r. upłynęło 3 lata i 2 m-ce.

Na obu środkach trwałych od 1996 r. przeprowadzone były modernizacje.

Spółka ponosiła wydatki na ulepszenie środków trwałych w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym:

* środek trwały nr inwentarzowy 241 - wartość początkowa wynosiła 78 585,91 zł.

* środek trwały nr inwentarzowy 242 - wartość początkowa wynosiła 128 820,53 zł.

15 lipca 2003 r. - sprzedaż części nieruchomości na kwotę 101 682,34 zł.

24 listopada 2004 r. - zwiększenie wartości środka trwałego na kwotę 93 717,90 zł (przekraczające 30% wartości początkowej). Podatek VAT od poniesionych nakładów podlegał odliczeniu.

Środki trwałe zostały ulepszone przez Spółkę i były wykorzystywane do czynności opodatkowanych w następujący sposób:

* środek trwały nr inwentarzowy 242 - po ulepszeniu od 24 listopada 2004 r. do 8 lutego 2010 r. wykorzystywany był do działalności opodatkowanej.

Przedmiotem sprzedaży była nieruchomość wraz z gruntem bez podziału na dwa środki trwałe.

Zgodnie z powyższym Spółka zastosowała opodatkowanie dostawy budynku na podstawie art. 43.10 ustawy o podatku od towarów i usług.

Odnosząc przedstawiony stan faktyczny do powołanych wyżej przepisów prawa stwierdzić należy, że dla ustalenia właściwej stawki VAT lub zwolnienia z opodatkowana dostawy budynków, budowli lub ich części trzeba w pierwszej kolejności zbadać przesłanki wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT i jeśli dostawa jest objęta zwolnieniem wynikającym z tego przepisu to badanie dalszych warunków wynikających z art. 43 ust. 1 pkt 10a jest bezzasadne.

W niniejszej sprawie przedmiotem dostawy są dwa budynki stanowiące jedną bryłę. W stosunku do każdego z tych budynków Wnioskodawca ponosił wydatki na ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, które były wyższe niż 30% oraz w stosunku do których Wnioskodawcy przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT:

* I budynek ulepszono w 2001 r. i podatek VAT od poniesionych nakładów rozliczony był strukturą - w Spółce była działalność zwolniona i opodatkowana,

* II budynek ulepszono w 2004 r. i podatek VAT podlegał odliczeniu.

Następnie część powierzchni obu budynków wydzierżawiono (I budynek od 2001 r., II budynek od 2006 r.) i od oddania w dzierżawę upłynął okres dłuższy niż dwa lata, a część wykorzystywano do własnej działalności Spółki.

W świetle definicji pierwszego zasiedlenia zawartej w art. 2 pkt 14 ustawy o VAT należy stwierdzić, że wyłącznie w odniesieniu do części budynków oddanej w dzierżawę po ulepszeniu przekraczającym 30% wartości początkowej, od którego wnioskodawcy przysługiwało prawo do odliczenia podatku (nie ma znaczenia czy było to prawo całkowite czy częściowe), nastąpiło pierwsze zasiedlenie właśnie w momencie wydzierżawienia.

Natomiast w stosunku do części budynków wykorzystywanej przez Wnioskodawcę do własnej działalności pierwsze zasiedlenie w rozumieniu ww. art. 2 pkt 14 ustawy o VAT po ich ulepszeniu nie nastąpiło, bowiem części te nie były oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi. Używanie tych części przez Wnioskodawcę do własnej działalności, nawet jeśli jest to działalność opodatkowana, nie stanowi wydania innemu podmiotowi (nabywcy lub użytkownikowi) do użytkowania.

Zatem zwolnieniem z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT objęta będzie jedynie dostawa tych części budynków, które były wcześniej przedmiotem dzierżawy, natomiast co do dostawy części budynków wykorzystywanych na własne potrzeby Wnioskodawcy zwolnienia wynikającego z tego przepisu zastosować nie można, gdyż sprzedaż dokonana w dniu 8 lutego 2010 r. stanowiła dostawę w ramach pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o VAT. Należy zatem przeanalizować czy i w jakim zakresie znajdzie zastosowanie zwolnienie określone w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT. Warunek wskazany w art. 43 ust. 1 pkt 10a lit. a należy uznać za spełniony, gdyż Wnioskodawca przedmiotowe budynki otrzymał w 1996 r. w formie aportu, a podatkiem podatku VAT czynnym stał się dopiero od 3 stycznia 1997 r., zatem należy stwierdzić, że przy nabyciu budynków Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony. Nie jest natomiast spełniony warunek określony w art. 43 ust. 1 pkt 10a lit. b, gdyż Wnioskodawca ponosił wydatki na ulepszenie budynków, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a wydatki te były wyższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Jednakże zgodnie z art. 43 ust. 7a ustawy o VAT warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat. Ze stanu faktycznego wynika, że ulepszeń dokonano w latach 2001 i 2004, a u Wnioskodawcy od 1 maja 2004 r. występuje tylko działalność opodatkowana, zaś sprzedaż całej nieruchomości nastąpiła w dniu 8 lutego 2010 r. Tym samym należy stwierdzić, że Wnioskodawca wykorzystywał (po ulepszeniu) części nieruchomości przeznaczone dla potrzeb prowadzonej działalności opodatkowanej przez okres dłuższy niż 5 lat.

W świetle powyższego dostawa części budynków wykorzystywana przez Wnioskodawcę dla potrzeb własnej działalności gospodarczej jest objęta zwolnieniem z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a w związku z art. 43 ust. 7a ustawy o VAT.

Tym samym wybór przez Wnioskodawcę opodatkowania dostawy budynków przewidziany przepisem art. 43 ust. 10 i 11 ustawy o VAT może dotyczyć wyłącznie tej części budynków, która objęta jest zwolnieniem na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, tj. części będącej wcześniej przedmiotem dzierżawy. Nie ma natomiast możliwości opodatkowania dostawy części budynków, która korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, tj. części wykorzystywanej na potrzeby działalności gospodarczej Wnioskodawcy.

W przedmiotowej sprawie przedmiotem dostawy był również grunt na którym posadowione są ww. budynki.

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym położone są budynki, rozstrzygają przepisy art. 29 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług. Zgodnie z tym przepisem w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli albo ich części trwale związanych z gruntem.

Jeżeli więc dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku VAT, to ze zwolnienia korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony. Jeżeli natomiast dostawa budynku podlega opodatkowaniu np. 22% stawką podatku VAT, to taką stawką należy opodatkować również grunt.

W konsekwencji w świetle przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego oraz powołanych wyżej regulacji, stwierdzić należy, że co do zasady cała sprzedaż przez Wnioskodawcę budynków kotłowni i stolarni wraz z gruntem objęta jest zwolnieniem od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 i art. 43 ust. 1 pkt 10a w związku z art. 43 ust. 7a oraz na podstawie art. 29 ust. 5 ustawy o VAT.

Jeżeli natomiast Wnioskodawca spełnił warunki i wybrałby opodatkowanie dostawy części przedmiotowych budynków na podstawie art. 43 ust. 10 ustawy o VAT, to również opodatkowaniu podatkiem VAT podlega odpowiednia część gruntu.

Mając powyższe na uwadze, stanowisko Wnioskodawcy, należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Józefa Ignacego Kraszewskiego 4A, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl