IBPP1/443-478/12/AZb

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 20 kwietnia 2012 r. (data wpływu 8 maja 2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 23 lipca 2012 r. (data wpływu 25 lipca 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek - jest prawidłowe.

W dniu 8 maja 2012 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 23 lipca 2012 r. (data wpływu 25 lipca 2012 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu nr IBPP1/443-478/12/AZb z dnia 16 lipca 2012 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jako osoba fizyczna w 2002 r. nabył grunt, który wówczas był działką rolną. W aktualnym planie zagospodarowania przestrzennego grunt ten przeznaczony jest pod usługi sportu i rekreacji z zabudową kubaturową. Nabycie działki nie nastąpiło w celach handlowych lecz prywatnych. Cena nabycia nie zawierała podatku od towarów i usług (grunty w stanie prawnym do dnia 1 maja 2004 r. nie podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług). Nieruchomość gruntowa będąca przedmiotem zapytania nigdy nie była wykorzystywana na potrzeby związane z działalnością gospodarczą. Cała nieruchomość ma powierzchnię 65400 m². Nieruchomość będzie oferowana do sprzedaży, bardzo prawdopodobne, że będzie sprzedawana częściami, po podziale na mniejsze działki. Wnioskodawca jest zarejestrowany jako podatnik VAT, jednak sprzedaż nie będzie dokonana w ramach prowadzonej działalności, a jako część majątku osobistego.

Zdaniem Wnioskodawcy przedmiotowa transakcja sprzedaży nie powinna być opodatkowana podatkiem od towarów i usług.

Z uzupełnienia wniosku z dnia 23 lipca 2012 r. wynika, że Wnioskodawca jest zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT czynnym od 1994 r. w zakresie - najem prywatny, składa deklaracje VAT-7.

Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej.

Opisana we wniosku nieruchomość nie stanowi i nie stanowiła środka trwałego ani też towaru handlowego w firmie Wnioskodawcy.

Wnioskodawca wszedł w posiadanie nieruchomości przeznaczonej do sprzedaży z zamiarem używania dla celów osobistych, rodzinnych np. ewentualnej uprawy.

Nabyta w 2002 r. nieruchomość stanowiła jedną geodezyjnie wyodrębnioną działkę.

Wnioskodawca zamierza dokonać podziału geodezyjnego nieruchomości, na 12 działek w celu ich sprzedaży.

Przedmiotem sprzedaży dokonanej przez Wnioskodawcę będzie 12 działek o podobnej powierzchni. W aktualnym planie zagospodarowania przestrzennego grunt ten jest przeznaczony pod usługi sportu i rekreacji i tak też będzie oferowany do sprzedaży.

O podjęciu decyzji o sprzedaży nieruchomości zdecydowały potrzeby finansowe rodziny Wnioskodawcy.

Przedmiotowe działki w momencie sprzedaży będą stanowiły działki niezabudowane.

Dotychczasowo nieruchomość przeznaczona do sprzedaży przez Wnioskodawcę nie była wykorzystana, nie była również wykorzystywana do prowadzenia działalności gospodarczej.

Dotychczasowo nieruchomość przeznaczona do sprzedaży przez Wnioskodawcę nie była wykorzystana do prowadzenia działalności rolnej. Wnioskodawca nie dokonywał z tej nieruchomości sprzedaży produktów rolnych pochodzących z działalności rolniczej (Wnioskodawca nie jest rolnikiem ryczałtowym).

Wnioskodawca nie podejmował żadnych działań w stosunku do przedmiotowej nieruchomości w szczególności takich jak: wystąpienie o opracowanie panu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, uzyskanie decyzji o warunkach zagospodarowania (zabudowy) terenu, decyzji o wyłączeniu gruntów z produkcji rolnej, działania związane z ewentualnym przekwalifikowaniem gruntu rolnego w grunt przeznaczony pod zabudowę lub jakiekolwiek inne działania.

Wnioskodawca nie dokonał jakiegokolwiek uatrakcyjnienia ww. nieruchomości np. poprzez uzbrojenie terenu.

Przedmiotowa nieruchomość nie była przedmiotem najmu lub dzierżawy.

Wnioskodawca zamierza podjąć następujące działania marketingowe w celu sprzedaży nieruchomości: zamieszczenie ogłoszeń w internecie, współpraca z lokalnymi biurami pośrednictwa nieruchomościami. Wnioskodawca zamierza pozyskać nabywców poprzez zamieszczenie ogłoszeń w internecie, współpracę z lokalnymi biurami pośrednictwa nieruchomościami. Formy ogłoszeń, które będzie stosował Wnioskodawca - ogłoszenia w internecie, ogłoszenia w biurach pośrednictwa nieruchomościami.

Wnioskodawca posiada inne nieruchomości, ale na dzień dzisiejszy nie ma zamiaru ich sprzedaży.

Wnioskodawca dokonał sprzedaży działek budowlanych w 2003 r., nie odprowadzał z tego tytułu podatku VAT, nie składał na tą okoliczność deklaracji VAT-7 oraz zgłoszenia rejestracyjnego VAT-R. Środki uzyskane ze sprzedaży przedmiotowej nieruchomości zostaną przeznaczone na potrzeby osobiste, rodzinne Wnioskodawcy.

Wnioskodawca nie wszedł w posiadanie przedmiotowej nieruchomości z zamiarem lokaty kapitału.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż dziatek stanowiących majątek osobisty, realizowana poza działalnością gospodarczą, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, pojęcie podatnika w ustawie o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054) zostało zdefiniowane w art. 15 ust. 1, zgodnie z którym podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, czyli bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Przy czym pojęcie działalności gospodarczej obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Na mocy zaś art. 5 ust. 1 wyżej wymienionej ustawy opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Zdaniem Wnioskodawcy wykonanie czynności podlegającej opodatkowaniu skutkuje powstaniem obowiązku podatkowego tyko wtedy, jeżeli została wykonana w ramach działalności gospodarczej. Zatem Wnioskodawca jako osoba fizyczna jest wykluczona z grona podatników, jeżeli dokonuje sprzedaży majątku osobistego, w szczególności sporadycznie, który nie został nabyty w celu jego dalszej odsprzedaży.

Innymi słowy, jeśli dana czynność wykonana została poza zakresem działań producenta, handlowca, usługodawcy, podmiotu pozyskującego zasoby naturalne czy rolnika lub jako osoby wykonującej wolny zawód, z tytułu wykonania takiej czynności dany podmiot (Wnioskodawca) nie może być uznany za podatnika VAT i to bez względu na to, czy czynność tę wykonał jednorazowo, ale w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy, albo wielokrotny.

Wnioskodawca nabył majątek na własne potrzeby, a nie z przeznaczeniem do działalności handlowej, tak więc sprzedaż zarówno w części jak i w całości, jednemu lub kilku nabywcom, z zyskiem lub bez, nie może być traktowana jak działalność handlowa ze skutkiem w postaci uznania tej osoby za podatnika VAT.

Odnosząc się do powyższego warto zauważyć, że pod pojęciem "handel" należy rozumieć dokonywanie w sposób zorganizowany zakupów towarów w celu ich odsprzedaży. Zatem w przypadku działalności gospodarczej w zakresie handlu, zamiar częstotliwego wykonywania czynności musi być ujawniony już w momencie nabycia towaru, a nie w momencie jego odsprzedaży. Formalny status Wnioskodawcy jako podatnika VAT nie stanowi przesłanki wystarczającej do przyjęcia, że jest podatnikiem w odniesieniu do konkretnej czynności, a w konsekwencji do uznania, że dana transakcja będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Powyższe stanowisko potwierdza interpretacja indywidualna Ministra Finansów wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 6 listopada 2007 r. sygn. akt ILPP1/443-89/07-2/TK.

Wnioskodawca użytkował nieruchomość przez dłuższy czas -10 lat, więc nie można mówić, że działał jako handlowiec będący podatnikiem VAT, a jedynie będzie dokonywał on sprzedaży swojego majątku prywatnego, wykonując tym samym swoje prawo własności. Ponieważ czynność opodatkowana w postaci dostawy towaru lub świadczenia usług ma miejsce tylko wtedy, gdy w odniesieniu do tej właśnie czynności, dany podmiot występuje w charakterze podatnika VAT, a więc podmiotu prowadzącego w tym zakresie działalność gospodarczą.

Zdaniem Wnioskodawcy, przedstawione wyżej okoliczności przyszłej transakcji, w szczególności to, iż sprzedaż dotyczy majątku prywatnego, a czynności te nie są związane z działalnością zdefiniowaną jako działalność gospodarcza, oraz to że Wnioskodawca nie będzie działał w charakterze podatnika prowadzącego taką działalność, powodują iż sprzedaż tych działek nie może być uznana za działalność gospodarczą w rozumieniu przepisu art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054).

Na poparcie swojego stanowiska Wnioskodawca przywołuje orzeczenia sądów:

wyrok NSA z dnia 24 kwietnia 2007 r. sygn. akt I FSK 603/2006,

wyrok WSA w Warszawie z dnia 15 stycznia 2007 r., sygn. akt III SA/Wa 3885/2006,

wyrok WSA we Wrocławiu z 17 kwietnia 2007 r. sygn. akt I SA/Wr 123/2007,

wyrok WSA w Olsztynie z 22 lutego 2007 r. sygn. akt I SA/Ol 1/2007,

wyrok WSA we Wrocławiu z 20 października 2006 r. sygn. akt I SA/Wr 830/2006,

wyrok WSA we Wrocławiu z 16 maja 2007 r. sygn. akt I SA/Wr 153/2007.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z tym przepisem, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 cyt. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Powyższe oznacza, że dostawa towarów, w tym także gruntów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonana będzie przez podmiot mający status podatnika tj. prowadzącego samodzielną działalność gospodarczą w rozumieniu powołanej wyżej definicji.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto podatnikiem staje się również ten, kto wykonał czynność, podlegającą opodatkowaniu, jednorazowo, ale w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Chociaż ustawa nie definiuje pojęcia "częstotliwości", przez zamiar wykonywania danej czynności w sposób częstotliwy należy rozumieć chęć, wolę powtarzalnego, a nie jednorazowego wykonywania określonych czynności, składających się na istotę prowadzenia działalności. O kwestii częstotliwości nie decyduje czasookres wykonywania czynności (rok, dwa czy pięć lat) ani ilość dokonanych transakcji. Decydującym kryterium jest powtarzalność czynności. Dlatego też, w każdym przypadku należy indywidualnie rozstrzygnąć, czy intencją określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowo-prawne było dokonywanie tej czynności wielokrotnie.

W kontekście powyższego należy stwierdzić, iż nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Z przedstawionych przepisów wynika więc, że jeśli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży ze swojego majątku prywatnego nieruchomości gruntowej, a czynność ta wykonywana jest jednorazowo lub okazjonalnie, w warunkach wskazujących, iż działanie to nie jest czynione z zamiarem jego powtarzania (kontynuowania) i nie zmierza do nadania mu stałego charakteru, transakcja taka nie może być uznana za działalność gospodarczą, w rozumieniu cytowanego wyżej art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

W przedmiotowej sprawie okoliczności będące przyczyną transakcji sprzedaży nieruchomości gruntowej nie wskazują, iż miałyby być one czynione z zamiarem wykonywania w sposób częstotliwy.

Mając na uwadze powyższe, sprzedaż przedmiotowego gruntu, jako dokonaną z majątku osobistego należy uznać za niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż Wnioskodawcy nie można w tym zakresie uznać za podatnika podatku VAT, a okoliczności dokonania okazjonalnej transakcji zbycia gruntu nie można przypisać znamion częstotliwości. Wnioskodawca sprzedając grunt korzysta zatem z przysługującego mu prawa do rozporządzenia własnym majątkiem.

Przedstawione okoliczności sprawy wskazują, iż dostawę przedmiotowych nieruchomości gruntowych uznać należy za transakcję okazjonalną, jednorazową czyli taką, która nie była czyniona z zamiarem nadania jej stałego charakteru. Tym samym w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, nie można uznać Wnioskodawcy za podatnika prowadzącego działalność gospodarczą w myśl art. 15 ustawy o VAT w odniesieniu do zamierzonej dostawy działek, gdyż nic nie wskazuje aby dokonując incydentalnej dostawy działek wydzielonych z opisanej we wniosku nieruchomości, Wnioskodawca działał w takim charakterze.

Wnioskodawca nabył grunt w 2002 r. w celach prywatnych, z zamiarem używania dla celów osobistych, rodzinnych np. ewentualnej uprawy. Opisana we wniosku nieruchomość nigdy nie była wykorzystywana na potrzeby związane z działalnością gospodarczą - nie stanowi i nie stanowiła środka trwałego ani też towaru handlowego w firmie Wnioskodawcy. Nieruchomość przeznaczona do sprzedaży nie była wykorzystana przez Wnioskodawcę do prowadzenia działalności rolnej. Wnioskodawca nie dokonywał z tej nieruchomości sprzedaży produktów rolnych pochodzących z działalności rolniczej (Wnioskodawca nie jest rolnikiem ryczałtowym).

Wnioskodawca nie podejmował żadnych działań w stosunku do przedmiotowej nieruchomości w szczególności takich jak: wystąpienie o opracowanie panu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, uzyskanie decyzji o warunkach zagospodarowania (zabudowy) terenu, decyzji o wyłączeniu gruntów z produkcji rolnej, działania związane z ewentualnym przekwalifikowaniem gruntu rolnego w grunt przeznaczony pod zabudowę lub jakiekolwiek inne działania. Wnioskodawca nie dokonał jakiegokolwiek uatrakcyjnienia ww. nieruchomości np. poprzez uzbrojenie terenu. Przedmiotowa nieruchomość nie była przedmiotem najmu lub dzierżawy.

O podjęciu decyzji o sprzedaży nieruchomości zdecydowały potrzeby finansowe rodziny Wnioskodawcy. Środki uzyskane ze sprzedaży przedmiotowej nieruchomości zostaną przeznaczone na potrzeby osobiste, rodzinne Wnioskodawcy. Wnioskodawca nie wszedł w posiadanie przedmiotowej nieruchomości z zamiarem lokaty kapitału.

W kwestii dokonania podziału nieruchomości na 12 działek oraz działań marketingowych, które zamierza podjąć Wnioskodawca w celu sprzedaży nieruchomości (tekst jedn.: zamieszczenie ogłoszeń w internecie, współpraca z lokalnymi biurami pośrednictwa nieruchomościami) należy odnieść się do orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości UE wydanych w sprawach C-180-181/10. Z treści wskazanych orzeczeń wynika, że za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje środki podobne do wykorzystywanych przez handlowca, tj. wykazuje aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność "handlową" wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

W sprawie będącej przedmiotem niniejszej interpretacji wystąpiła jedna z przykładowo wskazanych okoliczności, związana z zamierzonym przez Wnioskodawcę podziałem nieruchomości, nie można jednak przypisać Wnioskodawcy aktywności porównywalnej do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie obrotem nieruchomościami. Zaznaczyć należy, że zamiar sprzedaży działek dotyczy gruntu zakupionego w celach osobistych, gruntu niewykorzystywanego w inny sposób do jakiejkolwiek działalności gospodarczej, zaś sama okoliczność podziału nieruchomości nie stanowi przesłanki przesądzającej o uznaniu Wnioskodawcy za podatnika w odniesieniu do tych czynności.

Również planowane przez Wnioskodawcę działania marketingowe w celu sprzedaży nieruchomości obejmujące zamieszczenie ogłoszeń w internecie oraz współpracę z lokalnymi biurami pośrednictwa nieruchomościami nie sposób uznać za wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia czy też za działania przekraczające zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Tym samym Wnioskodawca, dokonując dostawy przedmiotowych działek będzie korzystał z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem osobistym, a zatem w odniesieniu do tych czynności nie będzie występował w charakterze podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, prowadzącego działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. W konsekwencji sprzedaż przedmiotowych działek nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.