IBPP1/443-466/13/MS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 18 lutego 2013 r. (data wpływu 22 lutego 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 14 maja 2013 r. (data wpływu 17 maja 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie terminu rozliczania faktur korygujących podwyższających podatek należny w stosunku do faktur pierwotnych dokumentujących otrzymane przez Wnioskodawcę prowizje za sprzedaż telefonów komórkowych - jest prawidłowe.

W dniu 22 lutego 2013 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek z dnia 18 lutego 2013 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie terminu rozliczania faktur korygujących podwyższających podatek należny w stosunku do faktur pierwotnych dokumentujących otrzymane przez Wnioskodawcę prowizje za sprzedaż telefonów komórkowych.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 14 maja 2013 r. (data wpływu 17 maja 2013 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu nr IBPP1/443-167/13/MS z dnia 6 maja 2013 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca dokonuje zakupu telefonów komórkowych u operatora sieci komórkowej, które następnie sprzedaje zgodnie z obowiązującymi cennikami operatora telefonii, w cenach promocyjnych wraz z aktywacją. Z tytułu sprzedaży każdego telefonu Wnioskodawca otrzymuje prowizję naliczaną za okresy miesięczne, na które to prowizje Wnioskodawca wystawia faktury VAT. Zdarza się, że po wystawieniu faktury na prowizję operator telefonii dokonuje rekalkulacji wartości prowizji, w większości przypadków na plus, do których Wnioskodawca zobowiązany jest wystawić faktury korygujące sprzedaż na plus. Rekalkulacja polega na ponownym przeliczeniu należnej prowizji, przy uwzględnieniu nowych okoliczności (aktywowanie, deaktywowanie usług na koncie abonenta, dostarczenie dokumentacji po pierwotnym przeliczeniu należnej prowizji).

Jako przedsiębiorca Wnioskodawca jest podatnikiem VAT czynnym od marca 2001 r. (dobrowolna rejestracja).

Prowizja naliczana przez Zleceniodawcę liczona jest od wartości abonamentu, na jaką została zawarta umowa przy sprzedaży telefonu.

Przyczynami rekalkulacji wartości prowizji przez kontrahenta (operatora sieci komórkowej) mogą być:

* rekalkulacja (+) - przy zakupie telefonu klient wybiera niższy abonament, a następnie podejmuje decyzję o jego podwyższeniu,

* rekalkulacja (-) - przy zakupie telefonu klient wybiera abonament nie uwzględniający ofert specjalnych, które mogą pojawić się podczas biegu okresu abonamentowego lub naliczenie wysokości abonamentu następuje na podstawie danych prognozowanych, które następnie podlegają weryfikacji.

Wnioskodawca nadmienia, iż wyliczeń dotyczących wysokości przysługującej prowizji lub jej korekty (+/-) dokonuje kontrahent (operator sieci komórkowej). Okoliczności powodujące korektę powstają zawsze po naliczeniu prowizji pierwotnej na podstawie pierwotnej wysokości zawartych umów abonamentowych.

Umowy agencyjne przewidują możliwość rekalkulacji prowizji w okresach: 3, 6, 12 miesięcznych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

W jakim miesiącu, czy w miesiącu wystawienia faktury korygującej, czy w miesiącu wystawienia faktury pierwotnej powinna być rozliczona ww. faktura korygująca sprzedaż na plus.

Wnioskodawca nadmienia, że do tej pory wystawiając fakturę korygującą na plus sprzedaż, wykazywał ją w miesiącu wystawienia faktury pierwotnej.

Zdaniem Wnioskodawcy, faktura korygująca sprzedaż na plus powinna zostać rozliczona w miesiącu jej wystawienia czyli w momencie rekalkulacji prowizji Wnioskodawcy, który jest okresem, w którym powstała przyczyna korekty.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) zwanej dalej ustawa o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z art. 7 ust. 1 cyt. ustawy wynika, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Stosownie do art. 29 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

W myśl art. 29 ust. 4 cyt. ustawy, podstawę opodatkowania zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4b.

Jak stanowi art. 29 ust. 4a powołanej ustawy, w przypadku gdy podstawa opodatkowania ulega zmniejszeniu w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze, obniżenia podstawy opodatkowania podatnik dokonuje pod warunkiem posiadania, przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym nabywca towaru lub usługi otrzymał korektę faktury, potwierdzenia otrzymania korekty faktury przez nabywcę towaru lub usługi, dla którego wystawiono fakturę. Uzyskanie potwierdzenia otrzymania przez nabywcę towaru lub usługi korekty faktury po terminie złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy uprawnia podatnika do uwzględnienia korekty faktury za okres rozliczeniowy, w którym potwierdzenie to uzyskano.

Przepis ust. 4a stosuje się odpowiednio w przypadku stwierdzenia pomyłki w kwocie podatku na fakturze i wystawienia korekty faktury do faktury, w której wykazano kwotę podatku wyższą niż należna (art. 29 ust. 4c ustawy).

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Zasady wystawiania faktur zostały określone w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360 z późn. zm.).

Zgodnie z § 13 ust. 1 ww. rozporządzenia w przypadku gdy po wystawieniu faktury udzielono rabatów określonych w art. 29 ust. 4 ustawy, podatnik udzielający rabatu wystawia fakturę korygującą tę fakturę.

W myśl § 13 ust. 2 ww. rozporządzenia w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2012 r. w przypadku gdy podatnik udziela rabatu w odniesieniu do jednej lub więcej dostaw towarów lub usług, faktura korygująca powinna zawierać co najmniej:

Natomiast w myśl § 13 ust. 2 ww. rozporządzenia w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2013 r. w przypadku gdy podatnik udziela rabatu w odniesieniu do jednej lub więcej dostaw towarów lub usług, faktura korygująca powinna zawierać:

Stosownie do § 13 ust. 5 rozporządzenia w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2012 r. przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio w przypadku:

Natomiast stosownie do § 13 ust. 5 rozporządzenia w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2013 r. przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio w przypadku:

Jak wynika z § 13 ust. 8 rozporządzenia faktury korygujące powinny zawierać wyraz "KOREKTA" albo wyrazy "FAKTURA KORYGUJĄCA".

Z kolei jak stanowi § 14 ust. 1 cyt. rozporządzenia w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2012 r., fakturę korygującą wystawia się również, gdy podwyższono cenę po wystawieniu faktury lub w razie stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury.

Natomiast jak stanowi § 14 ust. 1 cyt. rozporządzenia w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2013 r., fakturę korygującą wystawia się również gdy po wystawieniu faktury podwyższono cenę lub stwierdzono pomyłkę w cenie, stawce, kwocie podatku lub w jakiejkolwiek innej pozycji faktury.

Zgodnie z § 14 ust. 2 rozporządzenia w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2012 r., faktura korygująca dotycząca podwyższenia ceny powinna zawierać co najmniej:

Natomiast zgodnie z § 14 ust. 2 rozporządzenia w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2013 r., faktura korygująca wystawiana w przypadku podwyższenia ceny powinna zawierać:

Faktura korygująca wystawiana w przypadku pomyłek, o których mowa w ust. 1, zawiera dane określone w ust. 2 pkt 1 i pkt 2 lit. a, kwoty podane w omyłkowej wysokości oraz kwoty w wysokości prawidłowej (§ 14 ust. 3 rozporządzenia w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2012 r.).

Faktura korygująca wystawiana w przypadku stwierdzenia pomyłek, o których mowa w ust. 1, powinna zawierać dane określone w ust. 2 pkt 1 i dane określone w § 5 ust. 1 pkt 1-6 zawarte w fakturze, której dotyczy faktura korygująca, a także:

W myśl § 14 ust. 4 rozporządzenia w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2012 r. przepisy § 5 ust. 5-7, § 7 i § 13 ust. 8 stosuje się odpowiednio do faktur korygujących.

Faktury korygujące generalnie można podzielić na te, które powodują zmniejszenie obrotu i kwoty podatku należnego (tzw. "in minus") oraz te, które wywołują skutki odwrotne, tj. w wyniku ich wystawienia wartość obrotu i kwoty podatku należnego ulega podwyższeniu (tzw. "in plus").

Jak wynika z wniosku, w przedmiotowej sprawie Wnioskodawca pyta o sytuację w której następuje podwyższenie wartości obrotu i kwot podatku należnego.

Z opisu stanu faktycznego wynika, że w ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca dokonuje zakupu telefonów komórkowych u operatora sieci komórkowej, które następnie sprzedaje zgodnie z obowiązującymi cennikami operatora telefonii, w cenach promocyjnych wraz z aktywacją. Z tytułu sprzedaży każdego telefonu Wnioskodawca otrzymuje prowizję naliczaną za okresy miesięczne, na które to prowizje Wnioskodawca wystawia faktury VAT. Zdarza się, że po wystawieniu faktury na prowizję operator telefonii dokonuje rekalkulacji wartości prowizji, w większości przypadków na plus, do których Wnioskodawca zobowiązany jest wystawić faktury korygujące sprzedaż na plus. Rekalkulacja polega na ponownym przeliczeniu należnej prowizji, przy uwzględnieniu nowych okoliczności (aktywowanie, deaktywowanie usług na koncie abonenta, dostarczenie dokumentacji po pierwotnym przeliczeniu należnej prowizji).

Jako przedsiębiorca Wnioskodawca jest podatnikiem VAT czynnym od marca 2001 r. (dobrowolna rejestracja).

Prowizja naliczana przez Zleceniodawcę liczona jest od wartości abonamentu, na jaką została zawarta umowa przy sprzedaży telefonu.

Przyczynami rekalkulacji wartości prowizji przez kontrahenta (operatora sieci komórkowej) mogą być:

* rekalkulacja (+) - przy zakupie telefonu klient wybiera niższy abonament, a następnie podejmuje decyzję o jego podwyższeniu,

* rekalkulacja (-) - przy zakupie telefonu klient wybiera abonament nie uwzględniający ofert specjalnych, które mogą pojawić się podczas biegu okresu abonamentowego lub naliczenie wysokości abonamentu następuje na podstawie danych prognozowanych, które następnie podlegają weryfikacji.

Wnioskodawca nadmienia, iż wyliczeń dotyczących wysokości przysługującej prowizji lub jej korekty (+/-) dokonuje kontrahent (operator sieci komórkowej). Okoliczności powodujące korektę powstają zawsze po naliczeniu prowizji pierwotnej na podstawie pierwotnej wysokości zawartych umów abonamentowych.

Umowy agencyjne przewidują możliwość rekalkulacji prowizji w okresach: 3, 6, 12 miesięcznych.

Odnosząc się do powyższego wskazać należy, że sposób rozliczenia wystawionych przez sprzedawcę faktur korygujących w sytuacji, gdy korekta powoduje podwyższenie podatku należnego, uzależniony jest od przyczyn, które spowodowały konieczność wystawienia danej faktury. I tak, faktura korygująca podwyższająca podatek należny w stosunku do faktury pierwotnej może być wystawiona:

* w celu naprawienia błędu, który spowodował zaniżenie kwoty podatku wykazanego w pierwotnej fakturze (np. niewłaściwa stawka podatku, błąd rachunkowy, zaniżenie wartości sprzedaży), lub

* z powodu innych przyczyn określonych w § 14 rozporządzenia, np. podwyższenia ceny sprzedaży.

Odnośnie faktur korygujących zwiększających podstawę opodatkowania i kwotę podatku należnego stwierdzić należy, że przepisy ustawy o VAT zawierają regulacje dotyczące momentu ujmowania takich faktur bowiem ustawodawca jednoznacznie i konkretnie określił w przepisach ustawy o VAT moment powstania obowiązku podatkowego. I tak zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1. Jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi - art. 19 ust. 4 ustawy o VAT.

Moment powstania obowiązku podatkowego nie może być zatem dowolnie zmieniany przez podatników. Opodatkowanie transakcji w innym terminie niż przewiduje ustawa stanowi naruszenie przepisów tej ustawy. Tak więc co do zasady w przypadku konieczności podwyższenia obrotu i kwoty podatku z danej transakcji należy skorygować obrót w rozliczeniu za okres, w którym, zgodnie z przepisami, powstał obowiązek podatkowy.

W świetle powyższego jedynie w drodze wyjątku, w szczególnych i uzasadnionych przypadkach - tj. w sytuacji gdy okoliczności wpływające na zmianę obrotu nie były w żaden sposób znane ani możliwe do przewidzenia w momencie dokonywania transakcji, stanowią coś nowego, nieznanego podatnikowi - dopuszcza się skorygowanie obrotu w tzw. "bieżącym rozliczeniu". Natomiast w sytuacji gdy podatnik zakłada możliwość wystąpienia w przyszłości okoliczności mających wpływ na cenę, to faktyczne zaistnienie tych okoliczności nie stanowi niczego nowego, nieznanego czy niemożliwego do przewidzenia przez podatnika. Sam fakt, że podatnik nie zna konkretnych kwot, o które będzie musiał skorygować obrót, pozostaje bez znaczenia dla sprawy, gdyż w momencie dokonywania transakcji dopuszcza samą ewentualność wystąpienia okoliczności powodujących zmianę obrotu, a okoliczności te wynikają z decyzji podjętych przez podatnika lub kontrahenta.

Kluczową rolę w rozwiązaniu wskazanego we wniosku problemu pełni przeanalizowanie sytuacji, czy podwyższenie ceny za wykonaną przez usługodawcę usługę było nową okolicznością, niemożliwą do przewidzenia w chwili wystawienia faktury pierwotnej.

W przypadku, gdy przyczyna korekty powstaje w terminie późniejszym, np. wystąpią nowe okoliczności powodujące podwyższenie ceny po dokonaniu dostawy i wystawieniu faktury dokumentującej tę dostawę, korekta in plus powinna zostać ujęta w rozliczeniu za okres, w którym powstała przyczyna korekty, gdyż faktura została wystawiona poprawnie, tzn. nie była wynikiem błędu czy pomyłki ze strony wystawiającego fakturę.

Należy zauważyć, że w przedmiotowej sprawie Wnioskodawca wskazał, że okresem rozliczeniowym, tj. okresem w którym możliwa jest rekalkulacja prowizji jest okres 3, 6, 12 miesięcy. Prowizja naliczana przez Zleceniodawcę liczona jest od wartości abonamentu, na jaką została zawarta umowa przy sprzedaży telefonu. Rekalkulacja ceny "in plus" występuje w sytuacji gdy przy zakupie telefonu klient wybiera niższy abonament, a następnie podejmuje decyzję o jego podwyższeniu. W tej sytuacji Wnioskodawca jest zobowiązany wystawić faktury korygujące sprzedaż na plus.

Ponadto z wniosku wynika, że korekta in plus dla przytoczonej transakcji nie jest wynikiem błędu na fakturze ani pomyłki tylko wynikiem zdarzeń, które miały miejsce po wykonaniu usługi (aktywowanie, deaktywowanie usług na koncie abonenta, dostarczenie dokumentacji po pierwotnym przeliczeniu należnej prowizji). Przy czym umowy agencyjne zawarte przez Wnioskodawcę przewidują możliwość rekalkulacji prowizji.

Z powyższego wynika, że zarówno Wnioskodawca, jak i kontrahent (zleceniodawca) w momencie wykonania usługi przewidują możliwość zwiększenia ceny i konieczność dokonania w przyszłości ewentualnej korekty. Jednak w tym przypadku nie można mówić, iż przyczyną korekty będą okoliczności, które były znane w dniu wykonania usługi. W ocenie tut. organu korekta in plus, o której mowa we wniosku jest wynikiem zdarzeń, które miały miejsce po wykonaniu usługi (aktywowanie, deaktywowanie usług na koncie abonenta, dostarczenie dokumentacji po pierwotnym przeliczeniu należnej prowizji, podjęcie przez klienta decyzji o podwyższeniu abonamentu). Przy czym przedmiotowe zdarzenia mają charakter losowy niezależny od Wnioskodawcy lecz od osoby trzeciej tj. klienta, który po zakupie telefonu może wg własnej woli zmienić wysokość abonamentu i na to już Wnioskodawca nie ma wpływu.

Tak więc stwierdzić należy, iż w przedmiotowej, konkretnej sprawie zmiana ceny usługi in plus, (podwyższenie tej ceny) będzie nową okolicznością, niemożliwą do przewidzenia w chwili wystawienia faktury pierwotnej. Zatem rozliczenie korekty powinno nastąpić w dacie wystawienia faktury korygującej, tj. w okresie rozliczeniowym w którym powstał obowiązek podatkowy w związku z wystawieniem faktury korygującej, gdyż okoliczności dające podstawę do korekty nie były znane w momencie wystawienia faktury pierwotnej.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy, że faktura korygująca sprzedaż na plus powinna zostać rozliczona w miesiącu jej wystawienia czyli w momencie rekalkulacji prowizji Wnioskodawcy, który jest okresem, w którym powstała przyczyna korekty, należało uznać za prawidłowe.

Należy podkreślić, iż niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii opodatkowania otrzymywanych przez Wnioskodawcę prowizji, gdyż nie było to przedmiotem zapytania Wnioskodawcy, jak też nie sformułował on własnego stanowiska w tej kwestii.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Niniejsza interpretacja traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

W pozostałym zakresie objętym wnioskiem wydane zostało odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.