IBPP1/443-460/08/LSz

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o., przedstawione we wniosku z dnia 12 marca 2008 r., (data wpływu w dniu 14 marca 2008 r.), uzupełnionym pismami z dnia 2 czerwca 2008 r. i 3 czerwca 2008 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży budynku użytkowego oraz sposobu rozliczenia sprzedaży tego budynku - jest nieprawidłowe.

W dniu 14 marca 2008 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży budynku mieszkalnego oraz sposobu rozliczenia sprzedaży tego budynku.

Wniosek został uzupełniony pismami z dnia 2 czerwca 2008 r. i 3 czerwca 2008 r. będącym odpowiedzią na wezwanie, z dnia 27 maja 2008 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca w dniu 5 czerwca 2003 r., zakupił budynek zwolniony z VAT (towar używany) - o wartości początkowej 160.000,-zł Do chwili obecnej nieruchomość nie jest amortyzowana, gdyż znajduje się w księgach jako środek trwały w budowie. W chwili obecnej wartość księgowa nieruchomości w budowie wynosi 660.000,-zł Z kupowanych materiałów związanych z modernizacją budynku, VAT jest odliczany - wynosi dotychczas 68.000,-zł.

Wnioskodawca w najbliższym czasie planuje sprzedaż nieruchomości w kwocie 700.000,-zł netto.

Spółka jest czynnym podatnikiem podatku VAT a przedmiotem prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej jest pozostała sprzedaż hurtowa, usługi transportowe, instalacje, C.O. Przedmiotem zakupu przez Wnioskodawcę był budynek byłej Łaźni i Cechowni KWK sklasyfikowany w PKOB 1251. Od zakończenia budowy przedmiotowego budynku minęło 5 lat.

Spółka zakupiła przedmiotowy budynek na własne cele (środek trwały), który nie jest do chwili obecnej amortyzowany (środek trwały w budowie). Obiekt od dnia zakupu służył Wnioskodawcy, do wykonywania czynności opodatkowanych, polegających na dzierżawie pomieszczeń w nim się znajdujących. Przedmiotowy budynek jest trwale z gruntem związany a sprzedaż ww. budynku będzie dokonywana łącznie z gruntem. Właścicielem gruntu jest gmina miasta, natomiast Spółka jest wieczystym użytkownikiem.

W wolnej części budynku przebiegała modernizacja, czyli ulepszenie budynku w celu uruchomienia linii technologicznej do konfekcjonowania węgla.

W trakcie posiadania obiektu zostały poniesione wydatki na jego ulepszenie, które stanowiły co najmniej 30% jego wartości początkowej, jednak nie były one kosztem podatkowym. Wydatki te zostaną przy sprzedaży budynku, w całości zaliczone do "Pozostałych kosztów operacyjnych". Jako czynny podatnik podatku VAT mieliśmy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych wydatków, co czyniliśmy. Spółka użytkowała budynek w okresie dłuższym niż 5 lat w celu wykonywania czynności opodatkowanych.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem Wnioskodawcy:

Mimo poniesionych kosztów związanych z ulepszeniem budynku, mamy prawo do zastosowania stawki zwolnionej z VAT przy jego sprzedaży.

Wnioskodawca swoje stanowisko motywuje tym, iż przy zakupie nieruchomości nie przysługiwało Spółce prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego - na podstawie faktury zakupowej - zwolnionej na podstawie ustawy o podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowym art. 7 ust. 1 pkt 5 ("sprzedaż towarów używanych").

Wnioskodawca uważa, że ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu wydatków poniesionych na ulepszenie budynku, które służyły spółce czynnościom opodatkowanym (dzierżawa pomieszczeń), w związku z czym nie należy dokonywać korekty.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

W myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Definicja towaru zawarta została w art. 2 pkt 6 ww. ustawy, zgodnie z którą za towary uznaje się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 cyt. wyżej ustawy o podatku od towarów i usług zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, z zastrzeżeniem pkt 10, pod warunkiem że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego; zwolnienie dotyczy również używanych budynków i budowli lub ich części, będących przedmiotem umowy najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze.

Przez towary używane, zgodnie z art. 43 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT, rozumie się budynki i budowle lub ich części, jeżeli od końca roku, w którym zakończono budowę tych obiektów, minęło co najmniej 5 lat.

W przypadku używanych budynków, budowli lub ich części ustawodawca określił dodatkowe zastrzeżenie warunkujące prawo do zastosowania zwolnienia z podatku VAT.

Zgodnie bowiem z art. 43 ust. 6 ustawy o VAT zwolnienia, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, nie stosuje się do dostawy towarów wymienionych w ust. 2 pkt 1, jeżeli przed wprowadzeniem ich do ewidencji środków trwałych lub w trakcie użytkowania wydatki poniesione przez podatnika na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej, a podatnik:

Użycie w tym przepisie sformułowania "użytkował te towary w okresie krótszym niż 5 lat w celu wykonywania czynności opodatkowanych" wskazuje, że chodzi tu o całkowity okres użytkowania tych towarów do działalności opodatkowanej, a nie o okres od zakończenia modernizacji, czy też okres liczony od momentu przekroczenia ww. kwoty wydatków poniesionych na modernizację.

Jak wynika z powyższego, budynek jest towarem w rozumieniu ustawy o VAT, zaś jego dostawa po spełnieniu przesłanek przewidzianych w ww. przepisach może zostać zwolniona z opodatkowania.

Analiza wskazanych powyżej regulacji prawnych art. 43 ust. 2 pkt 1 i art. 43 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług, prowadzi do wniosku, iż w przypadku dostawy budynków, budowli lub ich części posiadających status "towaru używanego", podatnik ma prawo do zastosowania zwolnienia z podatku VAT, gdy nie zostały spełnione łącznie przesłanki wykluczające zwolnienie, o których mowa w powołanym wyżej art. 43 ust. 6 ustawy o VAT.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż od końca roku, w którym zakończono budowę obiektu, minęło więcej niż 5 lat, a Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu nieruchomości (budynku), który ma być przedmiotem dostawy (sprzedaż towaru używanego).

Wobec czego spełniony został warunek uznania powyższego budynku za towar używany w świetle art. 43 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca wskazuje również, iż w trakcie użytkowania nieruchomości poniesiono nakłady na modernizację (ulepszenie) obiektu, które stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej a Wnioskodawca dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych wydatków. Spółka użytkowała budynek w okresie dłuższym niż 5 lat w celu wykonywania czynności opodatkowanych.

Biorąc pod uwagę powyższe ustalenia, tut. organ stwierdza, iż dostawa przedmiotowego budynku objęta będzie zwolnieniem z opodatkowania podatkiem VAT, gdyż pomimo poniesienia wydatków na modernizację obiektu przekraczających 30% jego wartości początkowej, budynek był użytkowany przez okres dłuższy niż 5 lat w celu wykonywania czynności opodatkowanych, a więc przesłanki wykluczające zwolnienie, o których mowa w powołanym wyżej art. 43 ust. 6 ustawy o VAT nie zostały spełnione łącznie.

Reasumując, sprzedaż przedmiotowego budynku zwolniona będzie z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT.

Jeśli chodzi o kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym położony jest budynek to rozstrzygają ją przepisy art. 29 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług. Zgodnie z tym przepisem w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli albo ich części trwale związanych z gruntem.

Zgodnie z przepisem § 8 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 z późn. zm.), zwalnia się od podatku zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, jeżeli budynki te lub budowle albo ich części są zwolnione od podatku lub opodatkowane stawką podatku w wysokości 0%.

W świetle powyższego uznać należy, iż jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku VAT, ze zwolnienia korzysta również zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu, na którym posadowiony jest ten budynek.

Odnosząc się natomiast do pytania dotyczącego obowiązku dokonania korekty podatku VAT od wydatków przeznaczonych na modernizacją budynku w sytuacji jego sprzedaży jako zwolnionej z opodatkowania podatkiem od towarów i usług, tut. organ stwierdza, iż kwestie dotyczące prawa do odliczenia podatku naliczonego uregulowane zostały w dziale IX ustawy o VAT, oraz zgodnie z dyspozycją ustawową w rozdziale 7 i 9 ww. rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ww. ustawy w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Podstawową więc zasadą dla realizacji prawa do odliczenia podatku naliczonego od podatku należnego jest więc związek towarów i usług, przy nabyciu których podatek został naliczony, z czynnościami opodatkowanymi.

Kwotę podatku naliczonego, zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika.

Powyższe prawo do odliczenia może zostać zrealizowane w terminach określonych w art. 86 ust. 10 - 13. Jednocześnie realizacja tego prawa została obostrzona pewnymi ograniczeniami ustawowymi wynikającymi z art. 88 i 90 ustawy o VAT oraz obowiązkami dokonywania korekt podatku naliczonego (art. 91).

Stosownie do art. 90 ust. 1 i 2 ustawy o VAT, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot przypadających na towary lub usługi, wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w stosunku do których przysługuje podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, oraz takich, w stosunku do których prawo to nie przysługuje, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, jaka przypada proporcjonalnie na czynności, w stosunku do których przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

Zgodnie z art. 91 ust. 1 po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-9, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11, dla zakończonego roku podatkowego. Korekty tej nie dokonuje się, jeżeli różnica między proporcją odliczenia określoną w art. 90 ust. 4a proporcją określoną w zdaniu poprzednim nie przekracza 2 punktów procentowych.

W myśl art. 91 ust. 2 ustawy, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym, są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat a w przypadku nieruchomości - w ciągu 10 lat, licząc począwszy od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości - jednej dziesiątej, kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio (kwota 15.000 zł odnosi się do środków trwałych nabytych po dniu 31 maja 2005 r.; dla środków trwałych nabytych w okresie od dnia 1 maja 2004 r. do 31 maja 2005 r. kwota ta wynosi 3.500 zł). Korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty (art. 91 ust. 3 ustawy).

Ustawodawca ustalił też zasady postępowania w sytuacji gdy w okresie korekty, nastąpi sprzedaż towaru. Zgodnie z art. 91 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług w przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów, o których mowa w ust. 2, uważa się, że towary te są nadal używane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty.

Zgodnie z art. 91 ust. 5 ustawy o VAT, korekta po sprzedaży, o której mowa w ust. 4, powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż.

W przypadku gdy towary lub usługi, o których mowa w ust. 4, zostaną:

Zatem ww. przepisy odnoszą się więc do przypadków odliczania i korygowania podatku naliczonego związanego z czynnościami opodatkowanymi i zwolnionymi, a przy tym nie jest możliwe odrębne określenie tych kwot.

Natomiast zgodnie art. 91 ust. 7 ustawy o VAT, przepisy ust. 1 - 5 stosuje się odpowiednio, w przypadku gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się to prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

W myśl art. 91 ust. 8 ustawy o VAT korekty, o której mowa w ust. 5-7, dokonuje się również, jeżeli towary i usługi nabyte do wytworzenia towaru, o którym mowa w ust. 2, zostały zbyte lub zmieniono ich przeznaczenie przed oddaniem tego towaru do użytkowania.

Należy zwrócić uwagę na art. 163 ust. 2 ustawy o VAT zgodnie, z którym korekta kwoty podatku naliczonego, o której mowa w art. 91, za rok 2004 dotyczy okresu od dnia 1 maja do końca roku podatkowego. Do obliczenia proporcji przyjmuje się obroty osiągnięte w tym okresie. Obliczoną za ten okres proporcję stosuje się przy wyliczeniu kwoty podatku naliczonego podlegającego odliczeniu zgodnie z art. 90 w trakcie 2005 r. W stosunku do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nabytych przed dniem 1 maja 2004 r. stosuje się przepisy art. 20 ust. 5 ustawy, o której mowa w art. 175.

Ze złożonego wniosku wynika, że Wnioskodawca w 2003 r., zakupił budynek byłej Łaźni i Cechowni KWK sklasyfikowany w PKOB 1251 jako towar używany zwolniony z podatku VAT. Od zakończenia jego budowy minęło 5 lat. Budynek ten Spółka zakupiła na własne cele (środek trwały) lecz do chwili obecnej nieruchomość nie jest amortyzowana. Znajduje się w księgach jako środek trwały w budowie. Z kupowanych materiałów związanych z modernizacją budynku, podatek VAT był odliczany, gdyż jako czynnemu podatnikowi podatku VAT Wnioskodawcy takie prawo przysługiwało. Część obiektu służyła Wnioskodawcy do wykonywania czynności opodatkowanych - dzierżawa pomieszczeń.

Spółka użytkowała budynek w okresie dłuższym niż 5 lat w celu wykonywania czynności opodatkowanych. Natomiast modernizacja przebiegała w wolnej części budynku, która miała być przeznaczona na uruchomienie linii technologicznej do konfekcjonowania węgla. Wydatki poniesione na ulepszenie budynku stanowiły 30% jego wartości początkowej, jednak nie były one kosztem podatkowym. Wydatki te zostaną przy sprzedaży budynku w całości zaliczone do "Pozostałych kosztów operacyjnych".

Po 5 latach użytkowania Spółka zamierza dokonać sprzedaży budynku wraz z prawem użytkowania wieczystego (sprzedaż zwolniona z VAT). Z uwagi na sprzedaż budynku jako zwolnionego z opodatkowania podatkiem VAT zmieni się przeznaczenie realizowanej inwestycji.

W opisanej powyżej sytuacji odnosząc się do kwestii surowców i materiałów przeznaczonych do modernizacji budynku, należy zauważyć, że zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, jedynie w takim zakresie, w jakim towary i usługi wykorzystywane są do wykonywania czynności opodatkowanych. Oznacza to, że prawo do odliczenia jest uzależnione od istnienia związku dokonanego zakupu ze sprzedażą opodatkowaną.

Surowce i materiały zakupione z przeznaczeniem do modernizacji przedmiotowego budynku, którego dostawa została później objęta zwolnieniem od podatku w żadnym momencie nie posłużyły wykonywaniu działalności opodatkowanej (remont przeprowadzany był w wolnej części budynku nie objętej wynajmem), a jedynie stają się przedmiotem czynności, w stosunku do której nie przysługuje prawo do odliczeń. Zatem warunek konieczny do uzyskania prawa do odliczenia, o którym mowa w art. 86 ust. 1 ustawy nie zostaje w rezultacie zrealizowany.

Mając na uwadze stan prawny oraz przedstawione zdarzenie przyszłe należy stwierdzić, iż korekta podatku naliczonego odnoszącego się do modernizacji budynku o której mowa w złożonym wniosku powinna zostać dokonana w oparciu o uregulowania art. 91 ust. 5 w związku z art. 163 ust. 2 ustawy o VAT.

Tym samym odnosząc się do sytuacji przedstawionej we wniosku należy stwierdzić, iż zbycie budynku jako zwolnionego skutkuje koniecznością dokonania korekty podatku odliczonego z faktur dokumentujących zakupione materiały i surowce związane z modernizacją wolnej części tego budynku tj. nie objętej wynajmem. Korekty podatku naliczonego należy dokonać jednorazowo w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy w którym nastąpi sprzedaż przedmiotowego budynku.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Dodatkowo podkreślenia wymaga, iż interpretacja indywidualna rozstrzyga tylko w kwestii wyczerpująco przedstawionego we wniosku, zaistniałego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym. Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa cyt. w sentencji, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.

Zaznaczyć zatem należy, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.