IBPP1/443-448/11/ES

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 18 maja 2011 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP1/443-448/11/ES

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 1 marca 2011 r. (data wpływu 9 marca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

* opodatkowania sprzedaży udziałów w nieruchomości zabudowanej - jest prawidłowe,

* opodatkowania czynności wniesienia aportem udziału w nieruchomości zabudowanej do spółki komandytowej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 marca 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania zbycia udziałów w nieruchomości zabudowanej.

W przedmiotowym wniosku zostały przedstawione następujące zdarzenia przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą i jest czynnym podatnikiem podatku VAT. W dniu 18 lutego 2010 r. nabył nieruchomość gruntową zabudowaną budynkiem mieszkalnym. Nieruchomość tą Wnioskodawca kupił od osoby fizycznej nie prowadzącej działalności gospodarczej i opłacił stosowny podatek p.c.c. pobrany przez notariusza.

Do chwili obecnej Wnioskodawca nie poniósł żadnych wydatków na ulepszenie ani w przyszłości nie planuję takowych ponosić. Wnioskodawca zamierza sprzedać udział wynoszący 50% w opisywanej nieruchomości osobie fizycznej nie przeprowadzając fizycznego podziału nieruchomości. Po sprzedaży tego udziału drugi udział także wynoszący 50% zamierza wnieść aportem do spółki komandytowej.

Wnioskodawca w piśmie uzupełniającym do ww. wniosku oświadczył, iż nabył opisywaną nieruchomość 18 lutego 2010. Nieruchomość składającą się z działki zabudowanej budynkiem mieszkalnym nabył od osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej i nie będącej podatnikiem VAT - po A.W.L. Z kolei A.W.L. nabył tą nieruchomość 21 grudnia 1987.

Wnioskodawca do czasu sprzedaży nie zamierza wynajmować ani dokonywać ulepszeń na przedmiotowej nieruchomości.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1.

Czy sprzedając udział w opisanej nieruchomości Wnioskodawca ma prawo zastosowania zwolnienia od podatku VAT.

2.

Czy wnosząc aportem udział w opisanej nieruchomości do spółki komandytowej Wnioskodawca ma prawo do zastosowania zwolnienia do podatku VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedając udział w opisanej nieruchomości Wnioskodawca ma prawo do zastosowania zwolnienia od podatku VAT. Wnioskodawca uważa również, że wnosząc udział w opisanej nieruchomości do spółki komandytowej ma prawo do zastosowania zwolnienia od podatku VAT.

Artykuł 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT pozwala na zwolnienie z podatku VAT dostawy m.in. budynków w stosunku do których nie przysługiwało sprzedającemu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego pod warunkiem nie ponoszenia wydatków na ulepszenie budynku.

Wnioskodawca kupując nieruchomość od osoby fizycznej nie będącej podatnikiem VATu nie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego. Nie poniósł także wydatków na ulepszenie budynku. Zgodnie z artykułem 29 ust. 5 w przypadku dostawy budynków na trwale związanych z gruntem z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Tak więc gdyby opisana nieruchomość była sprzedawana w całości to sprzedaż ta byłaby zwolniona z VAT-u.

Wnioskodawca uważa, że z punktu widzenia prawa podatkowego, a w szczególności podatku od towarów i usług, sprzedaż udziałów w nieruchomości należy traktować tak jak dostawę towarów. Transakcja taka skutkuje przeniesieniem prawa własności nieruchomości i dlatego przy sprzedaży udziałów należy zastosować taką stawkę VAT jak przy sprzedaży nieruchomości, której udział dotyczy. Tak więc sprzedaż 50% udziału w nieruchomości też powinna być zwolniona z VAT- u. Wnoszenie towaru aportem przez Wnioskodawcę, czynnego podatnika VAT, powinno być opodatkowane tak samo jak dostawa towarów. Dlatego też powołując się na argumentację przytoczoną w punkcie 1 zdaniem Wnioskodawcy, wniesienie aportem 50% udziału w nieruchomości do spółki komandytowej będzie czynnością zwolnioną z podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionych zdarzeń przyszłych uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy o VAT rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Zgodnie art. 14 ust. 1. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L z 2006 r. nr 347/1 z późn. zm.) "dostawa towarów" oznacza przeniesienie prawa do rozporządzania rzeczą jak właściciel.

Z kolei art. 15 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej stanowi, iż Państwa członkowskie mogą uznać za rzeczy:

a.

określone udziały w nieruchomości;

b.

prawa rzeczowe dające ich posiadaczowi prawo do korzystania z nieruchomości;

c.

udziały i inne równoważne udziałom tytuły prawne dające ich posiadaczowi prawne lub faktyczne prawo własności lub posiadania nieruchomości lub jej części.

Zdaniem tut. Organu, mając na uwadze wyżej przywołane przepisy Dyrektywy 2006/112/WE należy uznać za dostawę towarów zbycie udziałów w nieruchomości.

Wniesienie wkładu do spółki w formie aportu w zamian za udziały w tej spółce jest odpłatną dostawą towarów, zważywszy fakt, że mamy w tym przypadku do czynienia z przeniesieniem prawa do rozporządzania towarem jak właściciel. Wnoszenie wkładów niepieniężnych do spółek prawa handlowego lub cywilnego podlega opodatkowaniu na ogólnych zasadach, określonych w przepisach o podatku od towarów i usług, w zależności od przedmiotu aportu.

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy o VAT towarami są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. Podstawowa stawka podatku VAT, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT wynosi 22% z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Ustawą z dnia 26 listopada 2010 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z realizacją ustawy budżetowej (Dz. U. Nr 238, poz. 1578) wprowadzono obowiązujące od 1 stycznia 2011 r. zmiany dotyczące podstawowej stawki podatku VAT. Zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przy czym ustawodawca od powyższej zasady ustanowił szereg wyjątków, a jedną z nich jest zwolnienie od podatku.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

a.

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

b.

pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

W tym miejscu należy zauważyć, iż zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, przez pierwsze zasiedlenie - rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

a.

wybudowaniu lub

b.

ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do oddania budynku (budowli) do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Jeżeli zatem podatnik wybuduje obiekt lub go zmodernizuje, przy czym nakłady na ulepszenie przekraczają 30% jego wartości początkowej, a następnie obiekt ten (lub ulepszenie) zostanie oddany do użytkowania (wprowadzony do ewidencji środków trwałych), nie oznacza to, że został on zasiedlony. Oddanie do użytkowania nie nastąpiło bowiem w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie będzie miało miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany budynek (obiekt) zostanie sprzedany lub np. oddany w dzierżawę lub najem - bowiem zarówno sprzedaż, dzierżawa jak i najem są czynnościami podlegającymi opodatkowaniu. Zatem, należy uznać za pierwsze zasiedlenie moment oddania budynku (budowli) do użytkowania pierwszemu najemcy (dzierżawcy).

Z kolei, art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT stanowi, iż zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

a.

w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

b.

dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b), nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat (art. 43 ust. 7a ustawy o VAT).

Analiza przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, regulujących prawo do zwolnienia od podatku dostaw budynków, budowli lub ich części, prowadzi do konkluzji, iż w odniesieniu do tych towarów może wystąpić jedna z dwóch podstaw do zastosowania zwolnienia od tego podatku. Istotne jest wobec tego każdorazowe kompleksowe zbadanie okoliczności towarzyszących dostawie ww. obiektów. Zauważyć bowiem należy, iż stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalne. W efekcie podatnik uprawniony będzie do zastosowania ww. preferencji, gdy charakter świadczonych przez niego czynności, w sposób jednoznaczny i niebudzący wątpliwości, wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Ustalając zastosowanie właściwej stawki podatku dla dostawy budynków, budowli lub ich części istotne jest ustalenie, czy dostawa ta dokonywana jest w ramach pierwszego zasiedlenia.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca nabył nieruchomość gruntową zabudowaną budynkiem mieszkalnym 18 lutego 2010 r. Przedmiotowa nieruchomość została nabyta od osoby fizycznej nie prowadzącej działalności gospodarczej i niebędącej czynnym podatnikiem podatku VAT. Poprzedni właściciel nieruchomości nabył ją 21 grudnia 1987 r. Wnioskodawca, po nabyciu ww. nieruchomości zabudowanej nie poniósł żadnych wydatków na jej ulepszenie, a także w przyszłości nie planuje takowych wydatków ponosić. Wnioskodawca nie zamierza również wynajmować ww. obiektu do czasu sprzedaży udziałów.

Wnioskodawca zamierza sprzedać 50% udziałów w opisywanej nieruchomości osobie fizycznej nie przeprowadzając fizycznego podziału nieruchomości. Następnie, pozostałe 50% udziałów zamierza wnieść aportem do spółki komandytowej.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, iż planowana przez Wnioskodawcę transakcja sprzedaży i aportu (który również spełnia definicję dostawy) udziału w przedmiotowej nieruchomości nie będzie mogła korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy o VAT, bowiem dostawa ta będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia. Wynika to z faktu, iż dotychczasowe transakcje sprzedaży ww. nieruchomości dokonywane były poza działalnością gospodarczą i nie podlegały opodatkowaniu podatkiem VAT.

Wobec powyższego należy stwierdzić, iż obiekt ten nigdy nie został oddany do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, w kontekście wyżej powołanego art. 2 pkt 14 ustawy o VAT.

Mając na uwadze przedstawione we wniosku okoliczności oraz powołane wyżej przepisy należy stwierdzić, iż planowane przez Wnioskodawcę transakcje dostawy udziału w przedmiotowej nieruchomości będą mogły korzystać ze zwolnienia od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, gdyż w momencie nabycia tej nieruchomości nie przysługiwało Wnioskodawcy prawo do odliczenia podatku naliczonego, a także Wnioskodawca nie zamierza dokonać ulepszeń, w stosunku do których miałby prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, w wysokości równej lub wyższej 30% wartości początkowej obiektu.

Kwestie opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowiony jest budynek reguluje przepis art. 29 ust. 5 ustawy o VAT. Zgodnie z tym przepisem, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale związanych z tym gruntem. Jeżeli zatem dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta z preferencyjnej stawki podatku, bądź też ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, to z preferencji takiej lub ze zwolnienia korzysta również dostawa gruntu, na którym budynek (budowla, albo ich cześć) jest posadowiony.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzeń przyszłych przedstawionych przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl