IBPP1/443-442/07/MS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 5 listopada 2007 r. (data wpływu 12 listopada 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT nieodpłatnej dostawy energii cieplnej z Gminnego Przedszkola Publicznego do budynku Urzędu Gminy - jest prawidłowe.

W dniu 12 listopada 2007 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT nieodpłatnej dostawy energii cieplnej z Gminnego Przedszkola Publicznego do budynku Urzędu Gminy.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W budynku gminnego przedszkola publicznego znajduje się kotłownia, z której ciepło dostarczane jest również do budynku administracyjnego urzędu gminy. Gminne przedszkole ponosi wszystkie koszty utrzymania kotłowni i ogrzewania budynku przedszkola i budynku urzędu gminy.

Podstawą gospodarki finansowej jednostki budżetowej jest plan dochodów i wydatków (plan finansowy). Zakres (przedmiot) działalności określony został w statucie. Statut przedszkola obok działalności podstawowej wynikającej z ustawy o systemie oświaty przewiduje również inny rodzaj działalności związany z efektywnym wykorzystywaniem urządzeń grzewczych zainstalowanych w budynku przedszkola.

Wydatkowanie środków finansowych przez jednostkę budżetową (gminne przedszkole) następuje bezpośrednio z budżetu, zgodnie z planem finansowym jednostki, w którym ujęte zostały wydatki na te cele (zagwarantowano środki na ogrzewanie zarówno budynku przedszkola jak i budynku urzędu gminy). Gminne przedszkole i urząd gminy są jednostkami budżetowymi tego samego samorządu terytorialnego. Gminne przedszkole publiczne nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy nieodpłatna dostawa energii cieplnej z Gminnego Przedszkola publicznego do budynku Urzędu Gminy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy w myśl ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. o finansach publicznych, do sektora finansów publicznych należą gminy - jako jednostki samorządu terytorialnego - oraz jednostki budżetowe. Przez jednostki budżetowe ustawa o finansach publicznych (art 20) rozumie takie jednostki organizacyjne sektora finansów publicznych, które pokrywają swoje wydatki bezpośrednio z budżetu (budżetu państwa lub na poziomie samorządowym - z budżetu jednostki samorządu terytorialnego). Jednostka budżetowa działa na podstawie statutu określającego w szczególności jej przedmiot działalności, w tym działalności podstawowej. W myśl art. 35 ustawy o finansach publicznych wydatki mogą być ponoszone na cele i w wysokości ustalonej w uchwale budżetowej jednostki samorządu terytorialnego i w planie finansowym jednostki sektora finansów publicznych. Ponieważ z konstrukcji finansowo-prawnej jednostek budżetowych wynika, że wydatki pokrywają one bezpośrednio z budżetu jednostki samorządu terytorialnego, źródeł finansowania wydatków związanych z utrzymaniem infrastruktury jednostki (ogrzewanie budynku przedszkola i budynku urzędu) należy szukać w budżecie gminy. Ponieważ, po pierwsze jednostki budżetowe działają na podstawie planu finansowego, oraz po drugie w sytuacji opisanej w pytaniu przewidziane zostało, że w tej gminie kwestię zapewnienia ogrzewania budynkom przedszkola i urzędu rozwiązuje się w ten sposób, że kotłownia umieszczona jest w budynku przedszkola, to w planie finansowym przedszkola uwzględnia się wszelkie koszty związane z zapewnieniem ogrzewania w obu budynkach (koszty utrzymania kotłowni takiej wielkości, żeby zapewniała produkcję ciepła dla dwóch budynków). Wobec powyższego na pytanie należało by odpowiedzieć twierdząco, bo ze względu na status prawny obu jednostek nie można w sytuacji opisanej powyżej mówić o odpłatności za dostarczanie ciepła. Dostarczana nieodpłatnie przez jednostkę budżetową gminne przedszkole publiczne energia cieplna innej jednostce budżetowej urzędowi gminy nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT również dlatego, że dostarczający energię nie miał prawa do odliczenia podatku VAT od wydatków na produkcję tej energii. Takie prawo nie przysługuje podmiotowi jeśli celem dostawy jest dostawa nieodpłatna. Nieodpłatne czynności są bowiem co do zasady nie objęte VAT (art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 cyt. ustawy o VAT ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach - rozumie się przez to rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Artykuł 7 ust. 1 ww. ustawy określa, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów (art. 8 ust. 1 ustawy o VAT).

Powyższe oznacza, że czynność wskazana przez Wnioskodawcę, t.j. wytwarzanie i dostarczanie energii cieplnej do ogrzewania budynku Urzędu Gminy - nie stanowi świadczenia usług w rozumieniu art. 8 ww. ustawy o VAT lecz dostawę towarów.

W myśl natomiast art. 7 ust. 2 pkt 2 cyt. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się także przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, a w szczególności wszelkie inne przekazanie towarów bez wynagrodzenia takie jak darowizny, jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części. Zgodnie z art. 7 ust. 3 przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek.

Zatem art. 7 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług należy rozumieć w ten sposób, że każde nieodpłatne przekazanie towarów, w tym także związane z prowadzonym przedsiębiorstwem, podlega opodatkowaniu, jeżeli przy nabyciu tychże towarów przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części. Wyłączeniu z opodatkowania, w sytuacji kiedy podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia tego podatku, na mocy art. 7 ust. 3 ww. ustawy podlega jedynie nieodpłatne przekazanie drukowanych materiałów reklamowych, informacyjnych, prezentów o małej wartości oraz próbek towarów.

Wnioskodawca jako element stanu faktycznego wskazuje, że nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług, nie dokonuje odliczenia podatku naliczonego wynikającego z wydatków na produkcję energii cieplnej.

Prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje bowiem wyłącznie podatnikowi zarejestrowanemu jako podatnik VAT czynny, o czym stanowi art. 88 ust. 4 ustawy o VAT, zgodnie z którym obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96 (...)

Z uwagi na powyższe, nieodpłatnej dostawy energii cieplnej na potrzeby budynku urzędu gminy, w przypadku gdy Wnioskodawca nie jest podatnikiem podatku VAT czynnym i nie przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z wydatków związanych z jej wytworzeniem, nie można traktować na równi z odpłatną dostawą towarów - podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie ww. art. 5 ust. 1 pkt 1.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym nieodpłatna dostawa energii cieplnej dla urzędu Gminy nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, dlatego że dostarczający energię nie miał prawa do odliczenia podatku VAT od wydatków na produkcję tej energii, należało uznać za prawidłowe.

Zauważyć należy jednak, iż powyższe nie wynika w przedmiotowej sprawie, jak wskazuje Wnioskodawca z tego, że celem dostawy jest dostawa nieodpłatna lecz z faktu, że Wnioskodawca nie jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny.

Ustawodawca przewidział bowiem w art. 8 ust. 2 ustawy o VAT przypadki, w których czynności dokonywane nieodpłatnie traktowane są jako odpłatne i tym samym podlegają opodatkowaniu, i w takich przypadkach, przy braku innych wyłączeń wynikających z przepisów dotyczących podatku VAT, prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z tymi czynnościami przysługuje.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.