IBPP1/443-438/13/ES

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 14 maja 2013 r. (data wpływu 16 maja 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 31 lipca 2013 r. (data wpływu 5 sierpnia 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku dostawy nieruchomości na rzecz jej najemcy - jest prawidłowe.

W dniu 16 maja 2013 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku dostawy nieruchomości na rzecz jej najemcy.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 31 lipca 2013 r. (data wpływu 5 sierpnia 2013 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 26 lipca 2013 r. znak: IBPP1/443-438/13/ES.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (Gmina) jest właścicielem nieruchomości nr ewid. x o pow. 0,32 ha położonej w R., na której istnieje budynek mieszkalny. Dla przedmiotowej nieruchomości prowadzona jest Księga Wieczysta nr (...). Budynek z działką jest przedmiotem wynajmu od wielu lat.

Do Wójta Gminy zwrócił się Najemca w wnioskiem o sprzedaż nieruchomości w trybie bezprzetargowym. Zgodnie z ustawą o gospodarce nieruchomościami takie prawo mu przysługuje i w związku z tym Rada Gminy podjęła stosowną uchwałę w sprawie sprzedaży bezprzetargowej.

Gmina zleciła wykonanie operatu szacunkowego biegłemu rzeczoznawcy majątkowemu, który wycenił nieruchomość na 124.614,00 zł (w tym 15.218,00 zł nakładów poniesionych przez Najemcę).

Budynek wraz z gruntem został nabyty od Skarbu Państwa na mocy decyzji administracyjnej Wojewody z dnia 7 czerwca 1996 r. Budynek został zasiedlony poprzez zawarcie umowy najmu lokalu mieszkalnego, a zatem dostawa tego budynku, nie będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia, ponieważ przed planowaną dostawą budynek jest użytkowany jako mieszkalny poprzez ustanowienie najmu. Budynek został nabyty od Skarbu Państwa, a gmina jest zatem kolejnym właścicielem.

W uzupełnieniu Wnioskodawca podaje, że nieruchomość została nabytą na podstawie Decyzji Wojewody z dnia 7 czerwca 1996 r. Dokumentem stwierdzającym prawo własności nieruchomości jest ww. Decyzja.

Przy nabyciu przedmiotowej działki Gminie nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z tym zakupem, gdyż w momencie nabycia nie obowiązywała jeszcze ustawa o podatku od towarów i usług.

Przedmiotem najmu jest cały budynek. Cały budynek jest przedmiotem najmu na czas nieokreślony od dnia 1 lutego 2002 r. Budynek wynajmowany jest wyłącznie na cele mieszkaniowe.

Oznaczenie budynku w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych - 1110. Budynek jest trwale związany z gruntem. Gminie nie jest znana data oddania budynku do użytkowania.

Gmina nie poniosła wydatków na ulepszenie budynku w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, które byłyby wyższe niż 30% wartości początkowej.

Zarówno działka nr 679 jak i posadowiony na niej budynek mieszkalny będą wykorzystywane jedynie na cele mieszkaniowe. Nieruchomość nie była i nie będzie wykorzystywana do prowadzenia działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem VAT. Przedmiotowa nieruchomość nie była dotąd sprzedawana.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Gmina zobowiązana będzie naliczyć podatek od towarów i usług od sprzedawanej nieruchomości, tj. od budynku i od gruntu na którym posadowiony jest budynek.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług Gmina nie powinna naliczać podatku od towarów i usług, zarówno od budynku jak i od gruntu na którym posadowiony jest budynek.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy o VAT są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast przez świadczenie usług, na mocy art. 8 ust. 1 ww. ustawy, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Ustawodawca w ww. przepisach poza wskazaniem, że przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, wskazał ponadto, że za świadczenie usług uznawana jest każda transakcja, która nie stanowi dostawy towarów.

Przyjęcie podziału na dostawę towaru oraz świadczenie usług oznacza w praktyce, że wolą ustawodawcy było określenie maksymalnie szeroko przedmiotu opodatkowania podatkiem od towarów i usług, jeżeli nawet wykazane zostałoby w konkretnym przypadku, że nie występuje dostawa towarów to i tak z reguły należy opodatkować czynność kwalifikowaną wówczas jako świadczenie usług.

Głównym celem wprowadzenia takiej konstrukcji jest zagwarantowanie, aby każda transakcja, która nie mogłaby zostać uznana za dostawę towarów była opodatkowana jako świadczenie usług, za wyjątkiem tych transakcji, które zostały taksatywnie wyłączone lub zwolnione z opodatkowania.

Powyższe regulacje wynikające z ustawodawstwa wspólnotowego dotyczącego harmonizacji przepisów Państw Członkowskich w zakresie podatków obrotowych, wprowadzono w tym celu, aby nie dopuścić do:

Podstawowe bowiem znaczenie dla kształtu i funkcjonowania wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (podatku od towarów i usług) mają fundamentalne cechy tego podatku, tj.:

Realizację powyższych fundamentalnych cech podatku od towarów i usług, o których mowa wyżej, gwarantują nie tylko przepisy określające zakres przedmiotowy podatku VAT, tj. cyt. wyżej art. 5, 7 i 8 ustawy o VAT, lecz również przepisy regulujące zakres podmiotowy podatku od towarów i usług, czyli przepisy art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług.

W myśl art. 15 ust. 1 ww. ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy o VAT obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych (art. 15 ust. 6 ustawy o VAT).

W związku z tym, że umowa sprzedaży nieruchomości ma charakter umowy cywilnoprawnej, Wnioskodawca w świetle art. 15 ust. 6 i zawartego w nim wyłączenia, będzie działał jako podatnik podatku od towarów i usług.

Jak wynika z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie natomiast z dodanym do ustawy o VAT od dnia 1 stycznia 2011 r. art. 146a pkt 1, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Oznacza to, że wymienioną wyżej stawkę należy stosować, jeżeli brak jest przepisu szczególnego określającego obniżoną stawkę podatku lub zwolnienie od podatku, przy czym przepisy takie zawiera zarówno ustawa, jak też rozporządzenia wykonawcze do ustawy.

Zgodnie z art. 29 ust. 5 ustawy o VAT w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca (Gmina) zamierza sprzedać nieruchomość stanowiącą działkę nr 679 zabudowaną budynkiem mieszkalnym. Budynek wraz z gruntem został nabyty od Skarbu Państwa na mocy decyzji administracyjnej Wojewody z dnia 7 czerwca 1996 r. Dokumentem stwierdzającym prawo własności nieruchomości jest ww. decyzja. Przy nabyciu przedmiotowej działki Gminie nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z tym zakupem.

Cały budynek (PKOB 1110) jest przedmiotem najmu na cele mieszkaniowe na czas nieokreślony od dnia 1 lutego 2002 r.

Do Wójta Gminy zwrócił się Najemca w wnioskiem o sprzedaż nieruchomości w trybie bezprzetargowym. Zgodnie z ustawą o gospodarce nieruchomościami takie prawo mu przysługuje i w związku z tym Rada Gminy podjęła stosowną uchwałę w sprawie sprzedaży bezprzetargowej.

Gmina nie poniosła wydatków na ulepszenie budynku w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, które byłyby wyższe niż 30% wartości początkowej.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Ponadto zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy o VAT przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10a cyt. ustawy o VAT zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

W myśl natomiast art. 43 ust. 7a ww. ustawy o VAT warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Biorąc pod uwagę przedstawiony przez Wnioskodawcę opis zdarzenia przyszłego oraz przedstawione przepisy prawa, w celu ustalenia czy dostawa budynku, o którym mowa we wniosku może korzystać ze zwolnienia, koniecznym jest zbadanie przesłanek określonych przepisem art. 43 ust. 1 pkt 10 oraz art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o podatku od towarów i usług.

Aby zatem dostawa budynku mogła korzystać ze zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT nie może być dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia i pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą tego budynku lub części nie może upłynąć okres krótszy niż 2 lata.

Aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do wydania budynku, budowli lub ich części do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie będzie miało miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany obiekt lub jego część zostanie sprzedany lub np. oddany w najem, dzierżawę. Zarówno sprzedaż, jak i najem, dzierżawa są bowiem czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem VAT. Zatem, należy uznać za pierwsze zasiedlenie także moment oddania budynku do użytkowania pierwszemu najemcy.

Jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego przedmiotem sprzedaży będzie budynek mieszkalny, na najem którego zawarta jest umowa najmu od dnia 1 lutego 2002 r.

Z powyższego wynika, że dostawa budynku, o którym mowa we wniosku nie będzie dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia oraz że pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą tego budynku nie upłynie okres krótszy niż 2 lata.

Zatem dostawa przedmiotowego budynku mieszkalnego posadowionego na działce nr 679 będzie objęta zwolnieniem od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Ponieważ w niniejszej interpretacji wykazano, iż dostawa przedmiotowego budynku będzie dostawą korzystającą ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, badanie czy w sytuacji opisanej przez Wnioskodawcę dostawa tego budynku będzie dostawą korzystającą ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a - jest bezprzedmiotowe.

Jak już wcześniej wskazano, przepis art. 29 ust. 5 cyt. ustawy o VAT stanowi, iż w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Powyższe oznacza, iż w przypadku gdy dla budynku lub budowli albo części takiego budynku lub budowli obowiązuje zwolnienie od podatku, zwolnieniem objęta jest również dostawa gruntu, na którym to gruncie budynek lub budowla albo ich części są posadowione.

Zatem, skoro dla dostawy budynku mieszkalnego posadowionego na działce nr 679 zastosowanie znajdzie zwolnienie od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, również dostawa gruntu (ww. działki), na której posadowiony jest ten budynek będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT w związku z art. 29 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług.

Reasumując należy stwierdzić, że planowana na rzecz dotychczasowego najemcy dostawa przedmiotowego budynku mieszkalnego, sklasyfikowanego zgodnie z PKOB pod symbolem 1110 wraz z gruntem (działką nr 679), na którym ww. budynek jest posadowiony będzie korzystała ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 w związku z art. 29 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług.

Mając powyższe na uwadze, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Józefa Ignacego Kraszewskiego 4A, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.